Wat is jullie ervaring met antidepressiva? - Forum

Roshni
Landelijke ster

Roshni schreef:
Gewoon een vraagje uit interesse. Ik slik nu namelijk zelf escitalopram en heb in het verleden ook mirtazepine geslikt voor klachten m.b.t. comorbiditeit (waaronder dus depressie). Hoe verliep jullie traject? Ging het soepel? Deden jullie behandelaren er juist heel erg moeilijk over? Ben erg benieuwd naar de (vermoedelijk) wisselende ervaringen.

Adlisious
Wereldberoemd

Adlisious schreef:
Ik slik op dit moment Mirtazepine.
Heb hiervoor 2 andere geslikt maar dat was een totale rampenplan. Op deze reageer ik tot nu toe goed.

Anoniem
Princess of Pop

Nuts schreef:
Ben sinds een paar weken gestart met antidepressiva (citalopram), dus ik heb nog niet echt ervaringen met een langduriger traject. Ik weet dus niet of ik je vragen echt goed kan beantwoorden. In ieder geval: hh voor jou! En ik hoop dat de medicijnen goed bij je aanslaan.

Anoniem
Wereldberoemd

Gemini schreef:
hh

Vulpes
Internationale ster

Vulpes schreef:
Ik heb Risperidon en Citalopram geslikt van 11 tot 19, alhoewel het me wel door veel zware momenten heeft geholpen moest ik op mijn 19de na het afbouwen compleet opnieuw leren omgaan met mijn emoties wat best heftig was als je bijna overgaat naar volwassenheid. Mijn creativiteit was ook in de loop van de jaren gebulldozed. Ik ben nu 22 dus ik slik al 3 jaar die medicijnen niet meer en ik moet zeggen dat ik aan de ene kant blij ben dat ik ze heb gehad maar dat ik ook blij ben dat ik ze niet meer slik, ik heb nu gewoon Ritalin die direct werkt op mijn stuff en waar ik geen op en afbouw trajecten voor moet doen.

Roshni
Landelijke ster

Roshni schreef:

Adlisious schreef:
Ik klik op dit moment Mirtazepine.
Heb hiervoor 2 andere geslikt maar dat was een totale rampenplan. Op deze reageer ik tot nu toe goed.

Fijn dat deze voor je werkt! Ik was ermee gestopt, simpelweg omdat mijn behandelaar met pensioen ging en ik toen niet echt de motivatie had om weer een psychiater te vinden en het hele traject opnieuw te moeten starten, maar in principe viel mirtazepine bij mij ook wel goed. Het maakte me alleen wel wat suffig. Waren die andere 2 ook antidepressiva? Want zelf heb ik daarvoor ook nog quetiapine en aripiprazol geslikt, alleen was de quetiapine om te kunnen slapen en was de aripiprazol tegen "dagmerries" (geen idee wat een beter woord is om het mee te beschrijven. Het is in ieder geval een antispsychoticum).

Anoniem
Wereldberoemd

Jaelle schreef:
ik slik fluoxetine, maar begon hier pas mee nadat ik na een paar jaar behandeling nog steeds niet vooruitging. ik had het toen zelf voorgesteld en de behandelaar vond het een goed idee.

ik gebruik dit nu 2 jaar en ik merk wel echt veel verschil. ik voel me o.a. veel opgewekter, ben minder moe en ik ben er ook wat socialer van geworden.

Roshni
Landelijke ster

Roshni schreef:

Vulpes schreef:
Ik heb Risperidon en Citalopram geslikt van 11 tot 19, alhoewel het me wel door veel zware momenten heeft geholpen moest ik op mijn 19de na het afbouwen compleet opnieuw leren omgaan met mijn emoties wat best heftig was als je bijna overgaat naar volwassenheid. Mijn creativiteit was ook in de loop van de jaren gebulldozed. Ik ben nu 22 dus ik slik al 3 jaar die medicijnen niet meer en ik moet zeggen dat ik aan de ene kant blij ben dat ik ze heb gehad maar dat ik ook blij ben dat ik ze niet meer slik, ik heb nu gewoon Ritalin die direct werkt op mijn stuff en waar ik geen op en afbouw trajecten voor moet doen.

Jeetje, op zo'n jonge leeftijd al... Ik kan me heel goed voorstellen dat het leren reguleren van je emoties erg taai geweest moet zijn, maar gaat dat nu wel weer gewoon goed? En dat verlies van die creativiteit vind ik zelf ook zo naar; het weerhoudt je persoonlijkheid er echt compleet van om te floreren en je ware identiteit te zoeken. Dat is dan de opoffering die je moet maken als je enigszins iets van studiewerk gedaan wil hebben, me dunkt.

Adlisious
Wereldberoemd

Adlisious schreef:

Roshni schreef:

Adlisious schreef:
Ik klik op dit moment Mirtazepine.
Heb hiervoor 2 andere geslikt maar dat was een totale rampenplan. Op deze reageer ik tot nu toe goed.

Fijn dat deze voor je werkt! Ik was ermee gestopt, simpelweg omdat mijn behandelaar met pensioen ging en ik toen niet echt de motivatie had om weer een psychiater te vinden en het hele traject opnieuw te moeten starten, maar in principe viel mirtazepine bij mij ook wel goed. Het maakte me alleen wel wat suffig. Waren die andere 2 ook antidepressiva? Want zelf heb ik daarvoor ook nog quetiapine en aripiprazol geslikt, alleen was de quetiapine om te kunnen slapen en was de aripiprazol tegen "dagmerries" (geen idee wat een beter woord is om het mee te beschrijven. Het is in ieder geval een antispsychoticum).

Ja, ik had al tegen mijn huisarts (en de andere behandelaars) gezegd dat als deze niet werkt ik ermee stop. Ik wilde zelf namelijk niet aan de anti, maar hun bevolen mij ze juist aan. Ja de 2 andere waren Citalopram en Venlafaxine. Op de Cita reageerde ik extreem op de bijwerkingen en de Venla mag ik helemaal niet hebben omdat de capsule van gelatine (wss varken) is gemaakt. Ik was er in het begin een beetje suffig door maar heb dat niet meer zo erg eigenlijk. Komt misschien omdat ik over het algemeen vrij uitgeput ben en soms niet meer weet wat door de anti komt en wat niet. Ik snap dat je die motivatie dan niet meer hebt nee, waarschijnlijk moet ik binnenkort over naar een andere psycholoog. Ik heb nu een ''kinder'' psycholoog en ben via via bij haar gekomen, puur omdat de rij bij de volwassenen psycholoog echt intens lang is en veel ook geen nieuwe patiënten toe laten. Waarschijnlijk omdat ze denken dat het door corona komt..

Adlisious
Wereldberoemd

Adlisious schreef:
Ik slik het trouwens voor angststoornis en depressie.
Ze zouden ook moeten helpen voor het beter slapen (ik heb een slaapstoornis) maar ik lig nogsteeds wakker

Vulpes
Internationale ster

Vulpes schreef:

Roshni schreef:

Jeetje, op zo'n jonge leeftijd al... Ik kan me heel goed voorstellen dat het leren reguleren van je emoties erg taai geweest moet zijn, maar gaat dat nu wel weer gewoon goed? En dat verlies van die creativiteit vind ik zelf ook zo naar; het weerhoud je persoonlijkheid er echt compleet van om te floreren en je ware identiteit te zoeken. Dat is dan de opoffering die je moet maken als je enigszins iets van studiewerk gedaan wil hebben, me dunkt.

Ja dat gedeelte van de jonge leeftijd is ook waar het bij mij wat negatiever valt, maar dat lag aan mijn psychiater. Het heeft wel een gedeelte van mijn ontwikkeling geremd die ik op latere leeftijd ineens op vol vermogen in haalde. Moet eerlijk zeggen dat ondanks dat het heel verwarrend en confronterend was dat het wel goed verlopen is om dat te leren en ontdekken, soms heb ik wel nog momenten dat ik denk misschien was het beter als ik nu weer medicatie had maar dan leer ik er juist van en sta ik er sterker van in mijn schoenen in plaats van dat ik er eigenlijk omheen dwarrel omdat mijn emoties geen pieken of dalen kenden met de medicatie. Het verlies van creativiteit was ook wel de grootste reden dat ik na mijn 18e echt iets anders wilde wat minder onderdrukkend was.

Ik slikte het trouwens voor depressie, sociale angststoornis, ADD en symptomen van PDD-NOS.

Roshni
Landelijke ster

Roshni schreef:

Jaelle schreef:
ik slik fluoxetine, maar begon hier pas mee nadat ik na een paar jaar behandeling nog steeds niet vooruitging. ik had het toen zelf voorgesteld en de behandelaar vond het een goed idee.

ik gebruik dit nu 2 jaar en ik merk wel echt veel verschil. ik voel me o.a. veel opgewekter, ben minder moe en ik ben er ook wat socialer van geworden.

Heel fijn dat het werkt voor je! Ik heb ook pas heel laat antidepressiva voorgeschreven gekregen toen ik in behandeling ging bij mijn huidige therapeuten, maar dat was ook voornamelijk omdat depressie toen nog niet echt op de voorgrond lag en ik daarnaast super veel drugs gebruikte, dus om dat ook nog in de mix te gooien was niet erg verantwoord.

Is je plan om op een gegeven moment de fluoxetine af te bouwen? Of vind je dat je voorlopig nog wel goed zit met je medicatie? Want ik zou zelf totaal niet in kunnen schatten hoe lang ik mijn escitalopram zou blijven slikken. Ik ben in 5 jaar tijd 4x opnieuw depressief geworden, dus ik ga er waarschijnlijk nog wel een tijdje aan vast blijven zitten...

dank je en insgelijks!

Marissa
Internationale ster

Marissa schreef:
Ik slik Venlafaxine, in combinatie met Aripiprazol voor overprikkeling door mijn autisme (en daar wordt mijn depressie ook deels veroorzaakt). Ik heb hiervoor meerdere middelen geprobeerd, die ik vroeger ook voor mijn depressie slikte, alleen deze sloeg aan en veroorzaakte geen nare bijwerkingen. Kreeg van een middel namelijk ineens kaakklemmen.

Ik heb echt veel geslikt in het verleden en ben vrij snel allergisch of erg overgevoelig voor een middel, dus het was hier en daar uitproberen wat wel en wat niet werkt.

Ik gebruik deze middelen nu ongeveer een jaar, waarschijnlijk iets wat langer, en ik heb er goed baat bij! Wel in combinatie met therapie voor traumaverwerking, dus dat moet ook wel helpen met de prikkels, maar ik zal waarschijnlijk altijd wel aan de ondersteunende medicatie moeten blijven.

Slik ook meer dingen, waardoor ik niet zomaar over kan op andere dingen. Mijn hartmedicatie is nogal een lastige om te combineren, haha

Roshni
Landelijke ster

Roshni schreef:

Adlisious schreef:

Roshni schreef:

Adlisious schreef:
Ik klik op dit moment Mirtazepine.
Heb hiervoor 2 andere geslikt maar dat was een totale rampenplan. Op deze reageer ik tot nu toe goed.

Fijn dat deze voor je werkt! Ik was ermee gestopt, simpelweg omdat mijn behandelaar met pensioen ging en ik toen niet echt de motivatie had om weer een psychiater te vinden en het hele traject opnieuw te moeten starten, maar in principe viel mirtazepine bij mij ook wel goed. Het maakte me alleen wel wat suffig. Waren die andere 2 ook antidepressiva? Want zelf heb ik daarvoor ook nog quetiapine en aripiprazol geslikt, alleen was de quetiapine om te kunnen slapen en was de aripiprazol tegen "dagmerries" (geen idee wat een beter woord is om het mee te beschrijven. Het is in ieder geval een antispsychoticum).

Ja, ik had al tegen mijn huisarts (en de andere behandelaars) gezegd dat als deze niet werkt ik ermee stop. Ik wilde zelf namelijk niet aan de anti, maar hun bevolen mij ze juist aan. Ja de 2 andere waren Citalopram en Venlafaxine. Op de Cita reageerde ik extreem op de bijwerkingen en de Venla mag ik helemaal niet hebben omdat de capsule van gelatine (wss varken) is gemaakt. Ik was er in het begin een beetje suffig door maar heb dat niet meer zo erg eigenlijk. Komt misschien omdat ik over het algemeen vrij uitgeput ben en soms niet meer weet wat door de anti komt en wat niet. Ik snap dat je die motivatie dan niet meer hebt nee, waarschijnlijk moet ik binnenkort over naar een andere psycholoog. Ik heb nu een ''kinder'' psycholoog en ben via via bij haar gekomen, puur omdat de rij bij de volwassenen psycholoog echt intens lang is en veel ook geen nieuwe patiënten toe laten. Waarschijnlijk omdat ze denken dat het door corona komt..

Zijn die wachtrijen echt zo lang? Dan heb ik waarschijnlijk erg veel geluk gehad met mijn huisarts/behandelaren, want na mijn doorverwijzing via ZorgDomein had ik volgens mij na 2 weken al een intake en vanaf dat moment regelmatig therapie. Ik hoop dat dat voor jou ook het geval zou zijn, want extra lange wachttijden voor de geestelijke gezondheid hulp tijdens corona zal voor sommige mensen waarschijnlijk wel echt ondraaglijk zijn.

Wat voor bijwerkingen had je van citalopram? Want volgens mij wordt er gehypothetiseerd dat het r-isomeer van citalopram eigenlijk de gunstige werking van het s-isoleer een beetje tegenwerkt en dat escitalopram dus sowieso een beter alternatief zou zijn, aangezien het r-isomeer daar volledig bij ontbreekt (maar verder maakt die informatie ook niet erg veel uit, aangezien je nu gewoon een goed werkend medicijn hebt).

Anoniem
Wereldberoemd

Jaelle schreef:

Roshni schreef:

Jaelle schreef:
ik slik fluoxetine, maar begon hier pas mee nadat ik na een paar jaar behandeling nog steeds niet vooruitging. ik had het toen zelf voorgesteld en de behandelaar vond het een goed idee.

ik gebruik dit nu 2 jaar en ik merk wel echt veel verschil. ik voel me o.a. veel opgewekter, ben minder moe en ik ben er ook wat socialer van geworden.

Heel fijn dat het werkt voor je! Ik heb ook pas heel laat antidepressiva voorgeschreven gekregen toen ik in behandeling ging bij mijn huidige therapeuten, maar dat was ook voornamelijk omdat depressie toen nog niet echt op de voorgrond lag en ik daarnaast super veel drugs gebruikte, dus om dat ook nog in de mix te gooien was niet erg verantwoord.

Is je plan om op een gegeven moment de fluoxetine af te bouwen? Of vind je dat je voorlopig nog wel goed zit met je medicatie? Want ik zou zelf totaal niet in kunnen schatten hoe lang ik mijn escitalopram zou blijven slikken. Ik ben in 5 jaar tijd 4x opnieuw depressief geworden, dus ik ga er waarschijnlijk nog wel een tijdje aan vast blijven zitten...

@Nuts dank je en insgelijks!

ja! hoe is jouw ervaring met escitalopram?

ik was van plan om dit jaar af te bouwen, maar door huidige omstandigheden denkt mijn behandelaar dat dat op dit moment geen goed idee is. als de omstandigheden weer goed zijn, ben ik wel van plan om af te bouwen! het werkt goed, maar ik wil er niet mijn hele leven afhankelijk van zijn zegmaar. en nee, snap dat het lastig is om in te schatten! ik heb zelf inderdaad ook vaak terugvallen gehad (voordat ik begon met de medicatie), dus het is toch wel lastig om te bepalen of je gaat afbouwen of niet, want je wil dat natuurlijk niet weer. ik heb dus ook echt geen idee wanneer het handig is, maar ik ben wel bereid om het gewoon te proberen wanneer de omstandigheden ook gunstig zijn. in principe zou ik fluoxetine ook maar een halfjaar slikken, maar het werkte zo goed bij mij dat ervoor is gekozen om dit gewoon voort te zetten. zou jij uiteindelijk ook willen afbouwen?

Roshni
Landelijke ster

Roshni schreef:

Vulpes schreef:

Roshni schreef:

Jeetje, op zo'n jonge leeftijd al... Ik kan me heel goed voorstellen dat het leren reguleren van je emoties erg taai geweest moet zijn, maar gaat dat nu wel weer gewoon goed? En dat verlies van die creativiteit vind ik zelf ook zo naar; het weerhoud je persoonlijkheid er echt compleet van om te floreren en je ware identiteit te zoeken. Dat is dan de opoffering die je moet maken als je enigszins iets van studiewerk gedaan wil hebben, me dunkt.

Ja dat gedeelte van de jonge leeftijd is ook waar het bij mij wat negatiever valt, maar dat lag aan mijn psychiater. Het heeft wel een gedeelte van mijn ontwikkeling geremd die ik op latere leeftijd ineens op vol vermogen in haalde. Moet eerlijk zeggen dat ondanks dat het heel verwarrend en confronterend was dat het wel goed verlopen is om dat te leren en ontdekken, soms heb ik wel nog momenten dat ik denk misschien was het beter als ik nu weer medicatie had maar dan leer ik er juist van en sta ik er sterker van in mijn schoenen in plaats van dat ik er eigenlijk omheen dwarrel omdat mijn emoties geen pieken of dalen kenden met de medicatie. Het verlies van creativiteit was ook wel de grootste reden dat ik na mijn 18e echt iets anders wilde wat minder onderdrukkend was.

Ik slikte het trouwens voor depressie, sociale angststoornis, ADD en symptomen van PDD-NOS.

Dat is sowieso een enorm goede insteek! Vanuit dat perspectief zal de kans ook veel kleiner zijn dat je ooit een super harde terugval zou maken, waarbij je die medicatie toch ineens wel nodig zou hebben. Vind ik echt heel knap, vooral omdat je het gebruikte voor een viervoudige diagnose.