zijn jullie gelovig? - Forum

Account verwijderd

schreef:
zo ja, welk geloof heb jij en waarom?

zo niet, waarom niet?

ik heb religie altijd een interessant onderwerp gevonden en ben benieuwd naar jullie perspectief

Anoniem
Wereldberoemd

Squilia schreef:
wel gelovig opgevoed en ook christelijk geweest. begon op mn 10e denk ik het wel heel interessant te vinden en ben toen ook naar de eo-jongerendag geweest en wekelijks naar de kerk enzo maar toch tot de conclusie gekomen dat het niet iets voor mij is

ik weet niet waarom, maar ik geloof het gewoon allemaal niet zo en ben nu gewoon atheïstisch

Varamyr
Princess of Pop

Varamyr schreef:
nee, ik geloof niet in dat 'magische'

Account verwijderd

schreef:

Squilia schreef:
wel gelovig opgevoed en ook christelijk geweest. begon op mn 10e denk ik het wel heel interessant te vinden en ben toen ook naar de eo-jongerendag geweest en wekelijks naar de kerk enzo maar toch tot de conclusie gekomen dat het niet iets voor mij is

ik weet niet waarom, maar ik geloof het gewoon allemaal niet zo en ben nu gewoon atheïstisch

vond je het een grote stap om te zetten? of ging het allemaal vanzelf

Anoniem
Internationale ster

Charizard schreef:
Nee, ben niet gelovig. Mijn ma was dat wel, en is ook zo opgevoed, tot mijn oma ziek werd en overleed. Toen had ze zoiets van er bestaat niet zoiets als een god, anders had die haar wel genezen zeg maar.

Account verwijderd

schreef:

Beccie schreef:
Nee, ben niet gelovig. Mijn ma was dat wel, en is ook zo opgevoed, tot mijn oma ziek werd en overleed. Toen had ze zoiets van er bestaat niet zoiets als een god, anders had die haar wel genezen zeg maar.

ik begrijp wat je bedoeld. mijn lieve, getalenteerde oom kreeg longkanker. ik heb mijn familie zien bidden voor iets wat ze nooit hebben ontvangen

Anoniem
Internationale ster

Charizard schreef:

htmlost schreef:

Beccie schreef:
Nee, ben niet gelovig. Mijn ma was dat wel, en is ook zo opgevoed, tot mijn oma ziek werd en overleed. Toen had ze zoiets van er bestaat niet zoiets als een god, anders had die haar wel genezen zeg maar.

ik begrijp wat je bedoeld. mijn lieve, getalenteerde oom kreeg longkanker. ik heb mijn familie zien bidden voor iets wat ze nooit hebben ontvangen

Ja precies, dat is ook voor haar de reden geweest om er van af te stappen of iets? Dat snap ik ook wel.

Anoniem
Wereldberoemd

Squilia schreef:

htmlost schreef:

Squilia schreef:
wel gelovig opgevoed en ook christelijk geweest. begon op mn 10e denk ik het wel heel interessant te vinden en ben toen ook naar de eo-jongerendag geweest en wekelijks naar de kerk enzo maar toch tot de conclusie gekomen dat het niet iets voor mij is

ik weet niet waarom, maar ik geloof het gewoon allemaal niet zo en ben nu gewoon atheïstisch

vond je het een grote stap om te zetten? of ging het allemaal vanzelf

Nee ging vanzelf. mn vader is sowieso nooit gelovig geweest dus het was niet alsof ik een hele controversiële keuze maakte haha. mn broers hadden er sowieso nooit wat mee en na een tijdje ik dus ook niet. mn moeder is de enige die nu nog gelovig is en dat is fine, bij ons was het voor iedereen gewoon zn eigen keuze

Anoniem
Wereldberoemd

Squilia schreef:
ben eigenlijk ook wel benieuwd naar jouw perspectief haha

Demi
Wereldberoemd

Demi schreef:
Nee, ik kan me niet voorstellen dat er zoiets is als er zoveel kwaad gebeurt in de wereld

Anoniem
Wereldberoemd

Tholger schreef:
Nee

Anoniem
Landelijke ster

Jupiler schreef:
Ik vind het zo ingewikkeld en heb er echt al wel veel over nagedacht, maar ik weet het niet. Aan de ene kant vind ik iets als de mens bijvoorbeeld zo ingewikkeld in elkaar zitten met zoveel onderdelen, dat ik me gewoon niet kan voorstellen dat zoiets uit het ''niets'' ontstaat zonder hulp. Aan de andere kant; wat zou het nut zijn van een God om ons te maken? Als er een God bestaat zou er toch een veel betere wereld gecreëerd kunnen worden, maar er is hier zoveel ellende.

Anoniem
YouTube-ster

Chaos schreef:
Nee. Ik accepteer alle geloven (zolang ze mij ook respecteren), maar ik begrijp soms niet hoe mensen (vooral jonge mensen) in de tijd nog in zoiets kunnen geloven? Vind het ook meer kwaad doen (conflicten over de hele wereld gaan zo vaak over geloof) dan goed eigenlijk. Maar ieder zijn ding I guess

Account verwijderd

schreef:

Squilia schreef:
ben eigenlijk ook wel benieuwd naar jouw perspectief haha

ik was moslim. op mijn 16/17e ben ik gestopt met geloven. ik was best erg gelovig. ik bad 5x per dag voor een tijdje, wilde zelfs een hoofddoek dragen. maar ik realiseerde me vrij snel dat het niet mijn lot was.

ik denk dat religiën zijn gemaakt zodat mensen moralen, normen en waarden leren en niet op het verkeerde pad belanden. maar geloof heeft in mijn mening meer kwaad dan goed gedaan. er word veel angst aangepraat bijvoorbeeld dat je in de hel zult branden als je geen goed persoon was. nu zijn wij als maatschappij zo ver ontwikkeld dat wij geen eeuwenoude boek meer nodig hebben die ons moralen aanleert

religie laat mensen superieur voelen terwijl je mensen en deze planeet kan vergelijken met een zandkorrel in een sahara. het universum is zo groot. wij zijn niet zo belangrijk dus waarom verdienen wij het om naar de hemel te gaan?

dat is hoe ik er naar kijk

Anoniem
Wereldberoemd

PurpleViolet schreef:
Ja, voor mijn gevoel was islam hetgeen wat overeen komt met wat ik denk. Ik ben niet gelovig opgevoed, juist antigeloof, maar ik zat op een christelijke school. Alleen was ik mogelijk het meest religieus kind van de klas terwijl ik mijn communie niet mocht doen en mijn ouders zeiden "vanaf je 18e mag je zelf je religie kiezen" besloot ik om het opzij te duwen en vanaf mijn 18e op zoek te gaan.

Alleen was ik het op mijn 18e helemaal vergeten, maar ik kwam al net na mijn 18e mijn ex tegen, hij is christelijk (of iets achtige, niet heel praktiserend) en dat vond ik allemaal oké. Daarna was het uit en kwam ik met meer moslims in contact. Ik heb erg veel vragen gesteld, maar ging ook naar christelijke mensen om daar vragen aan te stellen en bij de islam waren al mijn vragen snel beantwoord, heel logisch en met een goede onderbouwing en dat kreeg ik niet bij andere geloven.

En toen besloot ik om "over 2 jaar" me te bekeren, aangezien ik nog in de knoop zat over de hemel etc. Tot ik naar een beurs ging en met een Belgische bekeerling en daar heb ik toen mee gepraat en toen had ik zoiets van "ja eigenlijk, waarom zou ik het nu niet doen?". Dat was dus 1,5 jaar geleden.

Account verwijderd

schreef:

PurpleViolet schreef:
Ja, voor mijn gevoel was islam hetgeen wat overeen komt met wat ik denk. Ik ben niet gelovig opgevoed, juist antigeloof, maar ik zat op een christelijke school. Alleen was ik mogelijk het meest religieus kind van de klas terwijl ik mijn communie niet mocht doen en mijn ouders zeiden "vanaf je 18e mag je zelf je religie kiezen" besloot ik om het opzij te duwen en vanaf mijn 18e op zoek te gaan.

Alleen was ik het op mijn 18e helemaal vergeten, maar ik kwam al net na mijn 18e mijn ex tegen, hij is christelijk (of iets achtige, niet heel praktiserend) en dat vond ik allemaal oké. Daarna was het uit en kwam ik met meer moslims in contact. Ik heb erg veel vragen gesteld, maar ging ook naar christelijke mensen om daar vragen aan te stellen en bij de islam waren al mijn vragen snel beantwoord, heel logisch en met een goede onderbouwing en dat kreeg ik niet bij andere geloven.

En toen besloot ik om "over 2 jaar" me te bekeren, aangezien ik nog in de knoop zat over de hemel etc. Tot ik naar een beurs ging en met een Belgische bekeerling en daar heb ik toen mee gepraat en toen had ik zoiets van "ja eigenlijk, waarom zou ik het nu niet doen?". Dat was dus 1,5 jaar geleden.

knap dat je je eigen pad hebt kunnen bewandelen met wat goed bij jou past!