SalviaDivinorum schreef:
ik weet niet zo goed advies te geven dus ga ik mn geliefde popsterren gewoon even vragen
Maar mn vriend is sinds oktober aan het werk (z'n 1e baan nadat hij z'n master heeft afgerond) en hij vind het gewoon echt niet leuk. En niet per se de collega's, maar echt het werk wat hij moet doen omdat hij bijna niks van zijn kennis van z'n studie kan gebruiken, er heel veel administratief geregel is (wat niet zijn ding is), en er gewoon shit niet zo goed in orde is bij het bedrijf waardoor hij ineens bijvoorbeeld ineens halverwege een project er in komt vallen en hij er weinig van snapt, maar problemen wel ineens zijn verantwoordelijkheid zijn.
En idk wat ik tegen hem moet zeggen hierover eigenlijk, want aan de ene kant denk ik, ja je werkt er nog maar kort en je moet er misschien nog ingroeien en het duurt misschien even voor het echt leuk wordt. Dus stel je niet aan en doe gewoon wat van je verwacht wordt. maar aan de andere kant zie ik hem echt per dag een ongelukkigere jongen worden en ben dat niet zo van hem gewent. Dus dan denk ik weer, ja misschien beter gaan solliciteren voor iets anders waar je wel met plezier werkt?
wat denken jullie?
want ik word intussen ook redelijk gek van deze situatie omdat hij ook nog grotendeels thuiswerkt dus ik krijg alle frustraties mee
ik weet niet zo goed advies te geven dus ga ik mn geliefde popsterren gewoon even vragen
Maar mn vriend is sinds oktober aan het werk (z'n 1e baan nadat hij z'n master heeft afgerond) en hij vind het gewoon echt niet leuk. En niet per se de collega's, maar echt het werk wat hij moet doen omdat hij bijna niks van zijn kennis van z'n studie kan gebruiken, er heel veel administratief geregel is (wat niet zijn ding is), en er gewoon shit niet zo goed in orde is bij het bedrijf waardoor hij ineens bijvoorbeeld ineens halverwege een project er in komt vallen en hij er weinig van snapt, maar problemen wel ineens zijn verantwoordelijkheid zijn.
En idk wat ik tegen hem moet zeggen hierover eigenlijk, want aan de ene kant denk ik, ja je werkt er nog maar kort en je moet er misschien nog ingroeien en het duurt misschien even voor het echt leuk wordt. Dus stel je niet aan en doe gewoon wat van je verwacht wordt. maar aan de andere kant zie ik hem echt per dag een ongelukkigere jongen worden en ben dat niet zo van hem gewent. Dus dan denk ik weer, ja misschien beter gaan solliciteren voor iets anders waar je wel met plezier werkt?
wat denken jullie?
want ik word intussen ook redelijk gek van deze situatie omdat hij ook nog grotendeels thuiswerkt dus ik krijg alle frustraties mee