TW - afscheid nemen - Forum

Anoniem
Wereldberoemd

juju26 schreef:
Dit topic gaat over het overlijden van een dierbare
———————

Deze morgen werd ik gebeld met het bericht dat mijn grootvader overleden is. Hij lag in het ziekenhuis door een gesprongen appendix.
We mochten hem bezoeken in het ziekenhuis, maar ik zit momenteel in de auto, omdat ik er niet klaar voor ben ofzo?

ik krijg waarschijnlijk nog een kans hem te zien op het afscheidsmoment, wat misschien fijner is omdat het niet in een ziekenhuisomgeving is

Maar zelfs dan weet ik niet of het me lukt, hebben jullie tips ofzo?

(Ik ben bang om er slecht op te gaan zeg maar)

Anoniem
YouTube-ster

Wolve schreef:
waar ben je precies bang voor? voor de schrik of voor hoe hij eruit ziet of?

Account verwijderd

schreef:
Ik vond het zelf echt verschrikkelijk om afscheid te nemen van mijn opa. Ik durfde toen ook niet naar binnen, maar heb het toch gedaan en heb er de hele dag gezeten. Heb er echt geen spijt van gehad en vond het juist een fijn moment

Alleen was het bij mij wel thuis in een vertrouwde omgeving. Ik snap wel dat het in het ziekenhuis misschien wat heftiger kan zijn?

Anoniem
Wereldberoemd

juju26 schreef:

Wolve schreef:
waar ben je precies bang voor? voor de schrik of voor hoe hij eruit ziet of?

Voor hoe hij daar gaat liggen en dat dat beeld voor nachtmerries of paniekaanvallen gaat zorgen

^^ ik denk dat het ziekenhuis niet de juiste omgeving is ofzo

Demi
Wereldberoemd

Demi schreef:
Succes! Ik ben tot nu toe bij iedereen wel gaan kijken en heb er nooit echt nare beelden bij gehad oid, maar als je later ook nog kunt kijken en je bent ook bang voor het 'ziekenhuisbeeld', dan weet ik niet of ik nu al zou gaan

Mijn overgrootoma is nu ook overleden en daar twijfel ik somehow ook of ik wel ga kijken. Het verschilt ook echt van persoon tot persoon denk ik en van situatie tot situatie hoe je erop reageert. Heel veel sterkte iig! <3

Anoniem
Landelijke ster

Jupiler schreef:
Gecondoleerd en heel veel sterkte als eerste! <3

Kan je niet voorzichtig aan anderen vragen hoe hij erbij ligt nu, zodat je je kan ''voorbereiden'' op het afscheidsmoment? Dat als anderen het wat ''mooi'' verwoorden en zeggen dat hij er zo vredig bij ligt of dat het net lijkt alsof hij slaapt, dat dat je wat rustiger kan maken als je er ook met die gedachten naar kan kijken?

Ja vind dit wel heel lastig hoor. Toen mijn ene opa overleed was ik 7, en toen ben ik per ongeluk de kamer binnengelopen bij oma thuis waar hij lag en zag ik hem dus onverwachts, en dat was wel enigszins een trauma waardoor ik bij mijn andere opa 2 jaar geleden ook echt heel erg bang was. Ik ben eerlijk gezegd zo blij dat ik het uiteindelijk toch wel gedaan heb als afscheid

Account verwijderd

schreef:

juju26 schreef:

Wolve schreef:
waar ben je precies bang voor? voor de schrik of voor hoe hij eruit ziet of?

Voor hoe hij daar gaat liggen en dat dat beeld voor nachtmerries of paniekaanvallen gaat zorgen

^^ ik denk dat het ziekenhuis niet de juiste omgeving is ofzo

Snap ik! Toen mijn overgrootopa overleed was ik denk ik 6 jaar oud en toen ben ik toch gaan kijken. Heb daar heel lang nachtmerries van gehad.

Anoniem
YouTube-ster

Wolve schreef:

juju26 schreef:

Wolve schreef:
waar ben je precies bang voor? voor de schrik of voor hoe hij eruit ziet of?

Voor hoe hij daar gaat liggen en dat dat beeld voor nachtmerries of paniekaanvallen gaat zorgen

^^ ik denk dat het ziekenhuis niet de juiste omgeving is ofzo

ja ik denk inderdaad dat dat per persoon verschilt.. als je er iets aan hebt had ik hetzelfde als smoke en vond ik het een heel fijn moment om nog even bij hem te zijn en was het ook veel minder “eng” dan ik had gedacht
maar ik denk dat in het ziekenhuis inderdaad nog wel wat heftiger is

Account verwijderd

schreef:
Heel veel sterke in iedergeval!! En je gevoel volgen

Duchess
Wereldberoemd

Duchess schreef:

juju26 schreef:

Wolve schreef:
waar ben je precies bang voor? voor de schrik of voor hoe hij eruit ziet of?

Voor hoe hij daar gaat liggen en dat dat beeld voor nachtmerries of paniekaanvallen gaat zorgen

^^ ik denk dat het ziekenhuis niet de juiste omgeving is ofzo

mijn opa is bijna twee jaar geleden ook overleden. Hij lag toen ook in het ziekenhuis, wat inderdaad wel supernaar was om te zien. Dat is dan ook vooral de reden geweest dat ik hem toen hij opgebaard was nog eens wilde zien. Denk echt niet dat het zo verkeerd is om daar op te wachten als je denkt dat je het ziekenhuisbeeld niet fijn vindt

SeventhHeaven
Wereldberoemd

SeventhHeaven schreef:
Het is niet gek dat je je zo voelt. Ik heb zelf ervoor gekozen mijn oma niet te willen zien nadat ze overleden was, omdat ik haar levend wilde herinneren. Denk er rustig over na. Wil je hem graag nog een keer zien? Afscheid nemen doe je (althans, ik niet) van een lichaam, afscheid neem je van een mens. Er is geen schande in het niet willen zien van een overleden persoon. En als je het wél prettig vindt om hem nog eens te zien, dan hoeft dat niet per se nu in het ziekenhuis.

En zoals je al zegt, je kan hem altijd nog bij het afscheidsmoment zien. In het uitvaartcentrum maken ze een lichaam vaak 'mooi' met wat make-up, zijn mooie kleding etc. Dan ligt hij er 'waardig' bij. En het is natuurlijk een andere omgeving dan het ziekenhuis, wat misschien ook meer rust geeft voor jou.

Afscheid nemen doe je op een manier die voor jou prettig is. Een rouwproces is voor iedereen anders, niemand kan van jou verwachten dat jij nu naar je opa gaat. Probeer natuurlijk je familie te steunen en zelf ook steun te zoeken bij hen. Praat hier ook even over met je familie, dat je het spannend vind om hem te zien. Vaak helpt dat (is mijn ervaring).

Ik wil je graag veel sterkte wensen met je verlies.

Anoniem
Wereldberoemd

Nuts schreef:
Toen mijn oma overleed, was ik vier. Haar heb ik gezien in het uitvaartcentrum en daar heb ik nooit last van gehad. Wel is dat een van de enige beelden die in mij opkomen als ik aan haar denk, maar op de een of andere manier werkt dat beeld heel rustgevend. Ze had kanker, dus op dat moment was ze juist ontzettend vredig – wat ze voorheen niet was, omdat ze zoveel pijn had. Mijn opa is ook twee jaar geleden overleden. Ook hem heb ik vaak bezocht toen hij opgebaard lag. Hij was wel thuis, dus dat is inderdaad een andere omgeving dan in een ziekenhuis. Ook dat vond ik heel prettig, omdat je daarmee toch nog even afscheid kunt nemen en hem kan aanraken – als een soort laatste groet of zo. Als ik daaraan terugdenk, ben ik heel blij dat ik dat gedaan heb, maar dat is voor iedereen anders.

Je moet doen wat goed voelt. Iedere keuze die je in dezen maakt, is de juiste keuze. Als je hem ook nog kunt zien bij het afscheidsmoment, is dat misschien prettiger voor je. Zo'n ziekenhuis... Dat is toch een andere sfeer.

Heel veel liefde en support gewenst. ❤ En sterkte uiteraard.

Anoniem
Wereldberoemd

juju26 schreef:
Dankjewel iedereen xx

hen nog nooit een dierbare verloren en het voelt zo niet echt, alsof het niet waar is

maar het doet me oprecht deugd om jullie reacties en begrip te lezen, heb er veel aan! ❤️

SeventhHeaven
Wereldberoemd

SeventhHeaven schreef:

juju26 schreef:
Dankjewel iedereen xx

hen nog nooit een dierbare verloren en het voelt zo niet echt, alsof het niet waar is

maar het doet me oprecht deugd om jullie reacties en begrip te lezen, heb er veel aan! ❤️

Heel begrijpelijk. Het is in het begin vaak onwerkelijk. Dat besef komt pas later.
Mijn mailbox staat open als je iets wil delen met iemand die je persoonlijk niet kent. Soms lucht dat op.

Demi
Wereldberoemd

Demi schreef:

juju26 schreef:
Dankjewel iedereen xx

hen nog nooit een dierbare verloren en het voelt zo niet echt, alsof het niet waar is

maar het doet me oprecht deugd om jullie reacties en begrip te lezen, heb er veel aan! ❤️

Ook zo herkenbaar haha, maar doe gewoon waar jij je goed bij voelt, dan kun je het nooit fout doen!

Demi
Wereldberoemd

Demi schreef:
En wat Nuts zegt inderdaad (maar dit kan natuurlijk van persoon tot persoon verschillen): ik herinner mijn familieleden totaal niet als op het moment dat ze opgebaard lagen zeg maar, als ik aan hen denk, ze herinner, ze voor me zie, dan zie ik eigenlijk gewoon nog de beelden waarin alles 'normaal' was. Ik heb persoonlijk niet per se 'flashbacks' van die momenten gehad oid