Benjeboosplukeenroos schreef:
Jullie ogen doen me geloven
Dat er toch wat meer betekenis achter zit
De stofjes die zweven en mijn zicht verblinden
Wanneer ik te hard op hen focus
Soms heb ik het gevoel dat de tijd voorbijvliegt
Momenten waarop ik aan niets anders kan denken dan aan
De dood, hoe vreselijk doch puur zij ook moge zijn
De gedachte is er altijd, net zoals de werkelijkheid
Die me doen inzien wat het betekent
Eeuwigheid is relatief, leven is niet voor eeuwig
Het gaat erom wie je doet bewegen
En niet langer enkel laat denken aan
Zichzelf