Pasen is in de loop van de jaren echt zo - Forum

Anoniem
Landelijke ster

Tomyris schreef:
anders geworden voor me.

Ik kom uit een ontzettend katholiek dorp, en ben ook altijd katholiek geweest. De Goede Week bestond voor mij altijd uit eerst met Palmpasen naar de kerk (toen ik jonger was ook een palmpasen stok maken), Witte Donderdag deden we niet zoveel aan, maar Goede Vrijdag was altijd een vastendag, waarop we geen vlees aten en ook niet snoepten oid. Met Pasen gingen we dan weer naar de kerk (Ik heb lang bij het koor gezeten, dus we zongen ook altijd op Eerste Paasdag) om daarna ook bij mijn grootouders op bezoek te gaan etc.

Nu gaan we echt veel minder naar de kerk, vasten doen we al een paar jaar niet meer, en Pasen voelt voor mij ook niet meer als een feest voor licht en hoop dat het altijd geweest is, meer als een feestdag om gezellig met familie samen te komen (als er geen corona is), maar niet echt meer anders dan Kerst.

Mijn geloof is echt veel minder geworden, ook sinds er een nieuwe pastoor is heb ik helemaal geen klik meer met de kerk bij ons in het dorp. Ik voel me nog steeds wel een soort gelovig, vooral omdat het emotioneel een steun kan zijn, maar ik denk dat ik eerder agnostisch ben dan echt katholiek. En dat valt vooral zo tijdens Pasen op.

Is er voor jullie ook veel veranderd zo rond je geloof?

Acnolgia
YouTube-ster

Acnolgia schreef:
vind je het jammer dat het zo veranderd is?

Ik heb nooit pasen gevierd, bij ons is de zondagochtend altijd gewoon alleen eetfestijn

Anoniem
Landelijke ster

Tomyris schreef:

Acnologia schreef:
vind je het jammer dat het zo veranderd is?

Ik heb nooit pasen gevierd, bij ons is de zondagochtend altijd gewoon alleen eetfestijn

Ergens wel? Ik hield wel een beetje van de positieve energie die er zo omheen hing. Die is nu wel weg ofzo?

Aan de andere kant heb ik geen kerk nodig die voor me uitmaakt of ik moet vasten of dingen wel of niet acceptabel moet vinden, ik bepaal liever zelf wat ik belangrijk vind in mijn leven en daarin past de kerk en dus ook Pasen minder

Anoniem
Wereldberoemd

PurpleViolet schreef:
Wat dacht je ervan als je naar een andere kerk zou gaan? Want een andere pastoor kan echt een wereld van verschil betekenen. Ik heb al meerdere pastoors gezien omdat mijn middelbare school in een dorp verderop was dan de basis school en dat was echt zo'n groot verschil. Al heb ik er niet veel ervaring mee omdat ik altijd een erg bang kindje was en mijn ouders & dichtsbijzijnde oma en opa ongelovig waren en anti religie, dus durfde ik nooit te vragen of ze met me naar de kerk wouden op zondagen en feestdagen etc. Maar de eerste pastoor was zo'n super oude man die je totaal niet kon verstaan en die erg eng was. Onze huidige pastoor is veel jonger, energiek, vrolijk en lijkt me veel aangenamer om naar te luisteren (en je kunt hem wel verstaan).

Want bij ons heeft ieder dorp wel 1/2/3 kerken waarvan er bij elk dorp zeker 1 nog officieel open is. Dus hopelijk is dat bij jou ook zo en kun je het dan toch nog beter ervaren

Oh en praat er met je ouders over. Want zij zijn ook altijd een groot deel van je geloof geweest en hoe je het praktiseert, dus dat is ook belangrijk.

Anoniem
Landelijke ster

Tomyris schreef:

PurpleViolet schreef:
Wat dacht je ervan als je naar een andere kerk zou gaan? Want een andere pastoor kan echt een wereld van verschil betekenen. Ik heb al meerdere pastoors gezien omdat mijn middelbare school in een dorp verderop was dan de basis school en dat was echt zo'n groot verschil. Al heb ik er niet veel ervaring mee omdat ik altijd een erg bang kindje was en mijn ouders & dichtsbijzijnde oma en opa ongelovig waren en anti religie, dus durfde ik nooit te vragen of ze met me naar de kerk wouden op zondagen en feestdagen etc. Maar de eerste pastoor was zo'n super oude man die je totaal niet kon verstaan en die erg eng was. Onze huidige pastoor is veel jonger, energiek, vrolijk en lijkt me veel aangenamer om naar te luisteren (en je kunt hem wel verstaan).

Want bij ons heeft ieder dorp wel 1/2/3 kerken waarvan er bij elk dorp zeker 1 nog officieel open is. Dus hopelijk is dat bij jou ook zo en kun je het dan toch nog beter ervaren

Oh en praat er met je ouders over. Want zij zijn ook altijd een groot deel van je geloof geweest en hoe je het praktiseert, dus dat is ook belangrijk.

Oh ja bij ons ging het juist andersom, we hadden iemand die wat ouder was, maar het kon hem niet zoveel schelen hoe je geloofde, zijn preken bestonden vooral uit "Laten we gewoon lekker lief zijn voor elkaar, maar liefde is wel een werkwoord, dus je moet er wel energie in steken en niet verwachten dat iedereen je zomaar leuk vindt." Ook was iedereen welkom, ongeacht je geaardheid, achtergrond etc. Want iedereen was een mensen en deed er toe. Echt een beetje dat naastenliefde wat er altijd gezegd wordt

Nu kregen we iemand die veel strenger was, alles werd steeds meer traditie getrouw. Een dirigent van een van de koren moest weg want hij was niet katholiek, mensen die niet katholiek waren mochten niet meer op het kerkhof begraven worden (wij hebben maar een begraafplaats), alles werd veel killer en koud in plaats van dat er een soort verwelkomend gebaar was. De kerk is ook echt helemaal leeggelopen bij ons nu.

Ik ga nu sowieso niet naar de kerk door corona, maar misschien dat ik eens kan kijken of er ergens anders wel een gemeenschap is waar het me weer aanspreekt. Maar ik denk dat ik mijn geloof vooral wat meer persoonlijk wil houden dan dat zo'n grote religie me kan bieden

Anoniem
Wereldberoemd

PurpleViolet schreef:

Tomyris schreef:

PurpleViolet schreef:
Wat dacht je ervan als je naar een andere kerk zou gaan? Want een andere pastoor kan echt een wereld van verschil betekenen. Ik heb al meerdere pastoors gezien omdat mijn middelbare school in een dorp verderop was dan de basis school en dat was echt zo'n groot verschil. Al heb ik er niet veel ervaring mee omdat ik altijd een erg bang kindje was en mijn ouders & dichtsbijzijnde oma en opa ongelovig waren en anti religie, dus durfde ik nooit te vragen of ze met me naar de kerk wouden op zondagen en feestdagen etc. Maar de eerste pastoor was zo'n super oude man die je totaal niet kon verstaan en die erg eng was. Onze huidige pastoor is veel jonger, energiek, vrolijk en lijkt me veel aangenamer om naar te luisteren (en je kunt hem wel verstaan).

Want bij ons heeft ieder dorp wel 1/2/3 kerken waarvan er bij elk dorp zeker 1 nog officieel open is. Dus hopelijk is dat bij jou ook zo en kun je het dan toch nog beter ervaren

Oh en praat er met je ouders over. Want zij zijn ook altijd een groot deel van je geloof geweest en hoe je het praktiseert, dus dat is ook belangrijk.

Oh ja bij ons ging het juist andersom, we hadden iemand die wat ouder was, maar het kon hem niet zoveel schelen hoe je geloofde, zijn preken bestonden vooral uit "Laten we gewoon lekker lief zijn voor elkaar, maar liefde is wel een werkwoord, dus je moet er wel energie in steken en niet verwachten dat iedereen je zomaar leuk vindt." Ook was iedereen welkom, ongeacht je geaardheid, achtergrond etc. Want iedereen was een mensen en deed er toe. Echt een beetje dat naastenliefde wat er altijd gezegd wordt

Nu kregen we iemand die veel strenger was, alles werd steeds meer traditie getrouw. Een dirigent van een van de koren moest weg want hij was niet katholiek, mensen die niet katholiek waren mochten niet meer op het kerkhof begraven worden (wij hebben maar een begraafplaats), alles werd veel killer en koud in plaats van dat er een soort verwelkomend gebaar was. De kerk is ook echt helemaal leeggelopen bij ons nu.

Ik ga nu sowieso niet naar de kerk door corona, maar misschien dat ik eens kan kijken of er ergens anders wel een gemeenschap is waar het me weer aanspreekt. Maar ik denk dat ik mijn geloof vooral wat meer persoonlijk wil houden dan dat zo'n grote religie me kan bieden

Voor mij is religie ook juist liefde en dat het een werkwoord is. Misschien kun je via Facebook groepen eens wat rondhoren of er zo iemand is als jullie vorige pastoor of anders mensen zoeken met hetzelfde idee? Want ik zit nu ook in kleinere islamitische groepjes waar we met het geloof bezig zijn en kennis opdoen en dat vind ik wel fijn. Dan doe je het ook op jezelf, maar toch heb je nog wat mensen om je heen (of toch op Zoom). Zulke dingen zijn er sowieso ook voor katholieken,...

Want ik ben dat ook regelmatig tegen gekomen.

Maar wat jammer dat de nieuwe pastoor zo doet, je kunt moeilijk enkel je eigen groepje goedkeuren en de rest niet accepteren. Zo werkt de wereld niet. We moeten onze naasten liefhebben, ook onze buren,... Hun geloof zorgt er niet voor dat we ineens minder liefde voor hun moeten hebben.

Nomi123
Landelijke ster

nomi123 schreef:
Heb er zelf eigenlijk niet zo'n ervaring mee omdat wij hier thuis zelf niet gelovig zijn, en ook mijn familie niet, Bij ons is het altijd wel gezellig samen komen en eten.
Maar kan me voorstellen dat je dat wel jammer vind!