Nolite schreef:
Ik ben aan het afstuderen en daarom moet ik gewoon heel erg mijn tijd bewaken: goed kijken naar wat ik wel en niet kan doen.
Komende maand staan er drie verjaardagen op de planning: die van mij, die van mijn moeder en die van mijn vader (60 jaar, dus bijzonder). Daarnaast is het ook nog moederdag.
Nu wilde mijn moeder voor mijn vaders verjaardag een fotoboek maken waarin vrienden en familie een stukje plaatsen. Prima. Maar ik had aangegeven dat ik daar niet 24/7 aan zou kunnen werken. Dus zou mijn zus alles verzamelen en samenvoegen.
Daarnaast wilden we nog een fotoshootcadeau geven. Ik zou daarvoor een cadeaubon maken, maar mijn moeder zou contact onderhouden met de fotografe dan.
Nu was mijn moeder vandaag bezig met haar stukje voor in het boek, maar het ging niet zoals ze wilde. En dan komt ze dus constant mij storen voor hulp. Terwijl ik vandaag een belangrijke deadline heb voor het afstuderen, dus ik wil daar gewoon aan werken. Als ik dat zeg, wordt ze boos, want ze steekt er zelf zoveel energie in en heeft ook nog een planning en blablabla...
Maar ik kan daar zo chagrijnig van worden? Want basically zit ze me gewoon een schuldgevoel aan te praten omdat ik serieus aan school aan het werken ben? En daarnaast heb ik gewoon al ruim van tevoren aangegeven dat ik er niet te veel bij kan helpen?
Ik voel me echt helemaal kut nu Ik zou zo graag hebben dat mijn ouders me gewoon meer steunden of zo in plaats van dat ze me alleen maar afkatten?
En als ik dit tegen haar zeg wordt ze dus alleen maar meer boos hè? Ze begrijpt me gewoon niet en dat is zo frustrerend.
Ik ben aan het afstuderen en daarom moet ik gewoon heel erg mijn tijd bewaken: goed kijken naar wat ik wel en niet kan doen.
Komende maand staan er drie verjaardagen op de planning: die van mij, die van mijn moeder en die van mijn vader (60 jaar, dus bijzonder). Daarnaast is het ook nog moederdag.
Nu wilde mijn moeder voor mijn vaders verjaardag een fotoboek maken waarin vrienden en familie een stukje plaatsen. Prima. Maar ik had aangegeven dat ik daar niet 24/7 aan zou kunnen werken. Dus zou mijn zus alles verzamelen en samenvoegen.
Daarnaast wilden we nog een fotoshootcadeau geven. Ik zou daarvoor een cadeaubon maken, maar mijn moeder zou contact onderhouden met de fotografe dan.
Nu was mijn moeder vandaag bezig met haar stukje voor in het boek, maar het ging niet zoals ze wilde. En dan komt ze dus constant mij storen voor hulp. Terwijl ik vandaag een belangrijke deadline heb voor het afstuderen, dus ik wil daar gewoon aan werken. Als ik dat zeg, wordt ze boos, want ze steekt er zelf zoveel energie in en heeft ook nog een planning en blablabla...
Maar ik kan daar zo chagrijnig van worden? Want basically zit ze me gewoon een schuldgevoel aan te praten omdat ik serieus aan school aan het werken ben? En daarnaast heb ik gewoon al ruim van tevoren aangegeven dat ik er niet te veel bij kan helpen?
Ik voel me echt helemaal kut nu Ik zou zo graag hebben dat mijn ouders me gewoon meer steunden of zo in plaats van dat ze me alleen maar afkatten?
En als ik dit tegen haar zeg wordt ze dus alleen maar meer boos hè? Ze begrijpt me gewoon niet en dat is zo frustrerend.