(TW) Ik zit weer eens keihard te janken - Forum

Anoniem
Wereldberoemd

Nunchi schreef:
omdat ik me dus net iets heb beseft

Ik ben dus m'n ma kwijtgeraakt en m'n pa was er in het begin wel voor me, de eerste week ofzo.
Nu heb ik ook een broer - altijd als m'n pa thuiskomt, gaat hij naar de kamer van m'n broer voor een kort praatje. Tijdens het avondeten praten zij over dingen. M'n vader toont interesse in m'n broer, en gaat mee op huizenjacht.

Tegen mij praat hij vrijwel niet. Als ik iets zeg, heeft hij geen interesse. Een paar jaar terug kwam hij ook nog mijn kamer binnen om op z'n minst hallo te zeggen - dat doet hij niet. Een paar dagen terug wilde ik hem meevragen naar een winkel, en hij wilde niet mee.

Volgens mij heeft m'n pa vroeger alleen maar dingen voor me gedaan omdat het moest van m'n moeder, of omdat m'n therapeuten anders teleurgesteld zouden zijn. Het voelt oprecht alsof ik m'n pa ben verloren vlak nadat ik m'n moeder ben verloren, en godver wat voelt dit kut. Erover praten heeft overigens ook geen zin - ik heb al gezegd dat ik het idee heb dat ik niet bij het gezin hoor, en toen heeft m'n pa gezegd dat dat m'n eigen schuld is.

Anoniem
Wereldberoemd

PurpleViolet schreef:
Hield je papa echt van je moeder? Want wie weet lijk jij (in zijn ogen) veel op haar en doet het hem pijn om dan met "haar beeld" geconfronteerd te worden nadat hij haar verloren is. Zoiets gaat hij ook niet toegeven want dat schaadt zijn ego dus dan verzinnen ze andere excuses.

Anoniem
Queen of Queens

Avia schreef:
Wacht, waarom is dat jouw eigen schuld?

Anoniem
Wereldberoemd

Nunchi schreef:

PurpleViolet schreef:
Hield je papa echt van je moeder? Want wie weet lijk jij (in zijn ogen) veel op haar en doet het hem pijn om dan met "haar beeld" geconfronteerd te worden nadat hij haar verloren is. Zoiets gaat hij ook niet toegeven want dat schaadt zijn ego dus dan verzinnen ze andere excuses.

Ik zou graagja zeggen, maar ik kan alleen maar zeggen "ik heb geen idee". Hij heeft wel voor m'n ma gezorgd op het einde maar ja, idk.
Het ding is alleen dat hij nooit uit zichzelf voor me gezorgd heeft. Mijn leven, mijn interesses, niks van mij heeft hem ooit geinteresseerd. Dit was al voordat m'n ma overleed, en voor ze uberhaupt ziek was

Anoniem
Wereldberoemd

Nunchi schreef:

Avia schreef:
Wacht, waarom is dat jouw eigen schuld?

"Jij doet niet genoeg moeite om je in het gezin te mengen"
(Elke keer als ik het probeer, word ik dom genoemd door m'n broer, of boeit het m'n broer en m'n pa niet en reageren ze dus nog steeds niet)

Anoniem
Wereldberoemd

PurpleViolet schreef:

Nunchi schreef:

PurpleViolet schreef:
Hield je papa echt van je moeder? Want wie weet lijk jij (in zijn ogen) veel op haar en doet het hem pijn om dan met "haar beeld" geconfronteerd te worden nadat hij haar verloren is. Zoiets gaat hij ook niet toegeven want dat schaadt zijn ego dus dan verzinnen ze andere excuses.

Ik zou graagja zeggen, maar ik kan alleen maar zeggen "ik heb geen idee". Hij heeft wel voor m'n ma gezorgd op het einde maar ja, idk.
Het ding is alleen dat hij nooit uit zichzelf voor me gezorgd heeft. Mijn leven, mijn interesses, niks van mij heeft hem ooit geinteresseerd. Dit was al voordat m'n ma overleed, en voor ze uberhaupt ziek was

Papa's zijn soms echt rare wezens, mijn papa doet 95% van de tijd niet aardig tegen me maar uit eindelijk blijkt het dat hij wel veel van me houdt. Hij heeft zelfs al erge dingen gezegd die ik niet wil herhalen. Dus ik hoop dat je het misschien op die manier kunt verwerken, dat hij a zegt maar eigenlijk diep van binnen wel om je geeft, maar het gewoon niet wilt tonen en zeggen.

Anoniem
Wereldberoemd

Nunchi schreef:
Nu steunt hij me zelfs niet in iets wat ik weer eens wil gaan doen

Ik snap dat dit allemaal niet erg is maar ik wil op dit moment echt weg hier. Ik mis m'n moeder en ik heb echt het idee dat ik m'n enige steun ben kwijtgeraakt