xceetjex schreef:
wist ik niet dat ik een paniekaanval kon krijgen. Zit ik rustig te leren voor mijn examen. Zie ik opeens op het gordijn dat tegen mijn bureau hangt (ik zit voor een groot raam) een paar lange, dikke poten. Ik ben dus als de dood voor spinnen (sorry). Een kleintje kan ik nog aan maar deze was gewoon volledig 10 cm ongeveer en daarnaast dus ook nog eens lekker dik. Geen hooiwagen helaas. Dus ik zoek die al met de grootste angst van de wereld. Ik vind ze niet!. Ik zie dan opeens aan mijn bed en ze springt! ja springt! onder mijn bed bij mij schoenen, op mijn schoenen,.... dus ik gil omdat ik gewoon niet weet wat ik net zag. Zit ze dus onder mijn schoen en duw ik mijn schoen dus op de grond. Oke spin doet zo haar typisch pootjes bij elkaar dinges. Krijg ik dus opeens het besef van wat ik net zag en begon ik dus helemaal te wenen en te hyperventileren. Dus ik neem een zakdoek en probeer mijzelf te kalmeren. Wanneer ik kijk om ze op te ruimen is ze weg!!!!
Dus grotere paniek! Trek ik dus een schoen weg, want ja ik dacht een geblesseerde spin kan niet ver zijn. Neen was ze niet! Volgende gil en meteen opnieuw proberen doden. Dus dat was 30 minuten van mijn leven en ik die helemaal in paniek was door een spin. Ik wist dat ik angst had voor spinnen, maar dat ik echt zo hard beïnvloedt werd daardoor was me tot nu niet duidelijk. Ben nog altijd aan het trillen.