QueenJuju schreef:
Dus ik zat beneden te eten en men moeder zat in de zetel en begon, alweer, over school en studeren en mijn examen (oh en dan is ze ook nog eens over mijn vader begonnen). Ik liep er gewoon ambetant door, omdat ze weeral over school begon en er echt niks anders uit haar mond komt, dus heb ik haar dat ook gezegd.
Ze is dan super kwaad geworden op mij en had de kaarsen die op tafel branden bruut uitgeblazen, het licht uit gedaan en ze was weg (ze had me dus "achtergelaten" in het donker). Ze zei dat ze gewoon niks meer mag zeggen tegen mij (wat niet waar is, maar het enige uit haar mond komt gaat over school).
Dan zei ze ook dat ze niet weet waarom ik (???) zo doe, waarna ze achteraf zei "ah nee, ik weet het wel". Ze heeft niet gezegd waarom ze zogezegd denkt dat ik zo doe, maar ik heb zo een vermoeden dat ze, mocht ik doorgedrongen (is dat een woord?) hebben, zou gezegd hebben dat mijn goede vriendin en mijn vriendje een slechte invloed op me hebben. (WAT NIET WAAR IS!!)
Ik zei ook "wa" in plaats van "wablieft" of "wat zei je", en dan begon ze 5 keer na elkaar super dwaas "WA WA WA WA WA" te zeggen, en dan zei ze dat ze mij zo niet opgevoed heeft en dat ik zogezegd ander doe.
Dan begon ze, alweer, over mijn examen en dat ik er maar 1 moet doen en dat ik respect moet hebben en dat het bij andere ouders helemaal anders zou zijn.
En weet je wat leuk is? Als er anderen bij zijn dan zegt men moeder direct dat ze maar aan het lachen is, als ze weer over mijn studie en studeren begint, maar als wij alleen zijn dan zegt ze allemaal andere dingen? Ze zei daarnet "ja da is belangrijk en bij anderen was het al lang anders geweest. Beter dat ik interesse toon he, in tegenstelling tot uw vader, hoe vaak hoor je hem op een jaar?"
Ik heb dan gezegd dat ze ook niet moet overdrijven met het "interesse tonen". Maar ja dan zei ze dat ze dat niet doet...
Ze zei dan ook dat ze weet ik ouder wordt, maar dat ik ook eens aan haar moet denken en dat "het enige wij hebben zijn elkaar, besef dat eens, zonder u ben ik niks", dat waren haar letterlijke woorden. (Zonder mij is ze niks, maar beseft ze dat ik ook een eigen leven heb? Dat ik ook vrienden heb en een vaste relatie heb in tegenstelling tot haar? Is misschien gemeen en is eigenlijk niet gemeen bedoeld maar sorry???)
Ik heb haar gewoon gezegd dat ze constant enkel over school praat (maar ja ze zegt dat dit niet waar is, terwijl ze constant enkel vraagt hoe het met school is en studeren en dat ik niet mag vergeten leren). Ik heb haar gewoon gezegd dat ze niet moet overdrijven en dat ik dit echt meerdere keren per dag, en ook echt iedere dag, moet aanhoren.
Dan was ze weer aan het vergelijken met andere gezinnen, dat andere ouders veel strenger zijn. Ik heb gezegd dat ze moet stoppen met alles en iedereen constant te vergelijken en dat ik van medestudenten en andere ouders hoor dat het bij hen er niet zo aan toe gaat... Dan zei ze "ah ja? Wa voor vrienden zijn da jong? en amai wa voor ouders zijn da, wat een opvoeding geven die hun kinderen seg" (haar letterlijke woorden).. En zogezegd doe ik dus anders en keek ik gemeen of boos of weet ik veel hoe ze beweerde ik keek.
En nadat ze bruut naar boven gegaan is, kwam ze na enkele minuten terug naar beneden. Ze beweerde dan dat ik aan het bellen was toen ze van boven naar beneden kwam en dat ik zogezegd alles zit rond te vertellen aan Jan en alle man?? En dan begon ze over mijn account dat plots op privé staat, so what? Ze controleert mij letterlijk op alles? Op Instagram heeft ze mij en daar zet ik enkel selfies en quotes op of decoratie, op Facebook heeft ze me ook en daar zet ik enkel een foto op of deel ik posts van anderen, Pinterest heeft ze niet maar daar zit ik niet veel op, op Twitter heeft ze me ook niet maar ik deel enkel dingen van anderen?
Als ik iets zeg aan anderen dan zeg ik dat letterlijk enkel aan mijn vriend en sommige dingen aan mijn beste vriendin en dat is het? En ja oké ik zet dingen in deze groep, maar jullie kennen mij niet persoonlijk? Of toch niet dat ik weet maar dan nog?
Ze kwam een paar minuten geleden ook weer super zielig mijn kamer binnen, ook weer zonder te kloppen. Ze sprak echt alsof ze een kind van 5 jaar is. Maar ik ben ook bijna zeker dat ze enkel in mijn kamer kwam, omdat ze me hoorde typen op mijn computer. Ze vroeg wat ik aan het doen was. Ze kan dan weer beginnen met dat ik zogezegd alles aan iedereen aan het rondvertellen ben. Wel sorry, ze mag blij zijn dat ik het enkel in zo'n forum plaats waar haast niemand mij persoonlijk kent? En ja ik zeg dingen aan mijn vriend so what? Hij mag toch ook weten wat er aan de hand is mocht ik super verdrietig of gefrustreerd lopen als ik bij hem ben?
Ik had echt zin om te zeggen of ze wel beseft dat als ze zo doet ik mij ook niet kan concentreren op mijn school? Waarschijnlijk heb ik het enkele dagen geleden al eens gezegd maar toch, het is niet dat ze er naar luistert ofzo. Want ja ik verzin zogezegd gewoon een excuus om mij te kunnen "verschuilen" mocht ik niet slagen op mijn herexamen he, maar natuurlijk...
Dus ik zat beneden te eten en men moeder zat in de zetel en begon, alweer, over school en studeren en mijn examen (oh en dan is ze ook nog eens over mijn vader begonnen). Ik liep er gewoon ambetant door, omdat ze weeral over school begon en er echt niks anders uit haar mond komt, dus heb ik haar dat ook gezegd.
Ze is dan super kwaad geworden op mij en had de kaarsen die op tafel branden bruut uitgeblazen, het licht uit gedaan en ze was weg (ze had me dus "achtergelaten" in het donker). Ze zei dat ze gewoon niks meer mag zeggen tegen mij (wat niet waar is, maar het enige uit haar mond komt gaat over school).
Dan zei ze ook dat ze niet weet waarom ik (???) zo doe, waarna ze achteraf zei "ah nee, ik weet het wel". Ze heeft niet gezegd waarom ze zogezegd denkt dat ik zo doe, maar ik heb zo een vermoeden dat ze, mocht ik doorgedrongen (is dat een woord?) hebben, zou gezegd hebben dat mijn goede vriendin en mijn vriendje een slechte invloed op me hebben. (WAT NIET WAAR IS!!)
Ik zei ook "wa" in plaats van "wablieft" of "wat zei je", en dan begon ze 5 keer na elkaar super dwaas "WA WA WA WA WA" te zeggen, en dan zei ze dat ze mij zo niet opgevoed heeft en dat ik zogezegd ander doe.
Dan begon ze, alweer, over mijn examen en dat ik er maar 1 moet doen en dat ik respect moet hebben en dat het bij andere ouders helemaal anders zou zijn.
En weet je wat leuk is? Als er anderen bij zijn dan zegt men moeder direct dat ze maar aan het lachen is, als ze weer over mijn studie en studeren begint, maar als wij alleen zijn dan zegt ze allemaal andere dingen? Ze zei daarnet "ja da is belangrijk en bij anderen was het al lang anders geweest. Beter dat ik interesse toon he, in tegenstelling tot uw vader, hoe vaak hoor je hem op een jaar?"
Ik heb dan gezegd dat ze ook niet moet overdrijven met het "interesse tonen". Maar ja dan zei ze dat ze dat niet doet...
Ze zei dan ook dat ze weet ik ouder wordt, maar dat ik ook eens aan haar moet denken en dat "het enige wij hebben zijn elkaar, besef dat eens, zonder u ben ik niks", dat waren haar letterlijke woorden. (Zonder mij is ze niks, maar beseft ze dat ik ook een eigen leven heb? Dat ik ook vrienden heb en een vaste relatie heb in tegenstelling tot haar? Is misschien gemeen en is eigenlijk niet gemeen bedoeld maar sorry???)
Ik heb haar gewoon gezegd dat ze constant enkel over school praat (maar ja ze zegt dat dit niet waar is, terwijl ze constant enkel vraagt hoe het met school is en studeren en dat ik niet mag vergeten leren). Ik heb haar gewoon gezegd dat ze niet moet overdrijven en dat ik dit echt meerdere keren per dag, en ook echt iedere dag, moet aanhoren.
Dan was ze weer aan het vergelijken met andere gezinnen, dat andere ouders veel strenger zijn. Ik heb gezegd dat ze moet stoppen met alles en iedereen constant te vergelijken en dat ik van medestudenten en andere ouders hoor dat het bij hen er niet zo aan toe gaat... Dan zei ze "ah ja? Wa voor vrienden zijn da jong? en amai wa voor ouders zijn da, wat een opvoeding geven die hun kinderen seg" (haar letterlijke woorden).. En zogezegd doe ik dus anders en keek ik gemeen of boos of weet ik veel hoe ze beweerde ik keek.
En nadat ze bruut naar boven gegaan is, kwam ze na enkele minuten terug naar beneden. Ze beweerde dan dat ik aan het bellen was toen ze van boven naar beneden kwam en dat ik zogezegd alles zit rond te vertellen aan Jan en alle man?? En dan begon ze over mijn account dat plots op privé staat, so what? Ze controleert mij letterlijk op alles? Op Instagram heeft ze mij en daar zet ik enkel selfies en quotes op of decoratie, op Facebook heeft ze me ook en daar zet ik enkel een foto op of deel ik posts van anderen, Pinterest heeft ze niet maar daar zit ik niet veel op, op Twitter heeft ze me ook niet maar ik deel enkel dingen van anderen?
Als ik iets zeg aan anderen dan zeg ik dat letterlijk enkel aan mijn vriend en sommige dingen aan mijn beste vriendin en dat is het? En ja oké ik zet dingen in deze groep, maar jullie kennen mij niet persoonlijk? Of toch niet dat ik weet maar dan nog?
Ze kwam een paar minuten geleden ook weer super zielig mijn kamer binnen, ook weer zonder te kloppen. Ze sprak echt alsof ze een kind van 5 jaar is. Maar ik ben ook bijna zeker dat ze enkel in mijn kamer kwam, omdat ze me hoorde typen op mijn computer. Ze vroeg wat ik aan het doen was. Ze kan dan weer beginnen met dat ik zogezegd alles aan iedereen aan het rondvertellen ben. Wel sorry, ze mag blij zijn dat ik het enkel in zo'n forum plaats waar haast niemand mij persoonlijk kent? En ja ik zeg dingen aan mijn vriend so what? Hij mag toch ook weten wat er aan de hand is mocht ik super verdrietig of gefrustreerd lopen als ik bij hem ben?
Ik had echt zin om te zeggen of ze wel beseft dat als ze zo doet ik mij ook niet kan concentreren op mijn school? Waarschijnlijk heb ik het enkele dagen geleden al eens gezegd maar toch, het is niet dat ze er naar luistert ofzo. Want ja ik verzin zogezegd gewoon een excuus om mij te kunnen "verschuilen" mocht ik niet slagen op mijn herexamen he, maar natuurlijk...