Lavaires schreef:Shishil schreef:Lavaires schreef:
Heb ik wel heel lang gehad ja maar toen ik op mezelf ben gaan wonen is dat wel weg gevallen gelukkig :c
Woon je nog thuis of wel al op jezelf??
hoe streng waren ze toen je nog thuis woonde? en hoe ging je ermee om?
Oh dat is wel erg heftig dat je in therapie bent gaan moeten, waar door kwam dat? Als je het niet wilt vertellen is dat ook goed ♥
Erg streng... Voornamelijk mijn stiefmoeder (we woonde ook in haar huis met mijn vader en broertje). Ze heeft me vaak de badkamer laten poetsen, alle was van iedereen laten strijken of de joekel van een tuin laten onkruid plukken toen ik nog op de middelbare school zat terwijl ik huiswerk moest maken... Ik mocht ook niet mijn telefoon na 21:30 hebben. Als ik een feestje had mocht ik nooit mee stappen en moest ik om 23u thuis zijn, ondanks feestjes en uitgaan bij ons vaak rond die tijd pas begon. Ik heb nooit zakgeld gehad en ze hebben me nooit leren sparen. Oh ik mocht ook niks online bestellen dus dat heb ik ook pas op mijn 17e geleerd van mijn vriend
Om maar even kleine voorbeeldjes te noemen haha.
Ik heb er veel problemen mee gehad omdat ik een heel sociaal persoon ben en dat vaak heel erg beperkt werd op diverse manieren. Ook werd ik uiteindelijk zwaar opstandig en kreeg ik heftige ruzies met mijn stiefmoeder. Bij mijn moeder was het sowieso alle vrijheid dus om dan steeds heen en weer te gaan is steeds een grote switch. Uiteindelijk toen ik op het MBO zat, op mijn 18e verjaardag heeft mijn stiefma de sleutels ingenomen en heeft ze me op straat gezet. Heel heftig maar nu 2 jaar verder ben ik er veel beter uitgekomen. We hadden vooral afstand nodig van elkaar. Uiteindelijk raak je elkaar zo zat. Mijn stiefma is ook echt van de oude stempel. Zij is zelf ook het huis uitgezet op d'r 18e dus het is letterlijk haar trauma die ze op mij uit ben ik gaan leren. Jongeren rond onze leeftijd hebben over het algemeen wel veel problemen met strenge ouders en dit komt doordat onze ouders ook zo zijn opgevoed. Heel hypocriet eigenlijk maar het is een stuk onbegrip en communicatie wat ze nooit geleerd hebben dus ook niet weten hoe ze dat kunnen veranderd. Ik heb vorig jaar de videos van N'tima Preusser op TikTok ontdekt en zij streeft er dus heel erg naar om haar kinderen met respect en communicatie op te voeden en door die videos ben ik gaan leren waarom mijn ouders me zo behandelde en waarom ik daar dan tegen in ging, etc. Echt eye-opening! Het is natuurlijk niet om het goed te praten wat onze ouders doen, maar het biedt wel nieuwe perspectieven. Toen ik zelf nog thuis woonde was het gewoon weg kut, mijn ouders begrepen mij niet en ik hun niet. Veel Jeugdzorg over de vloer gehad tot ze zeiden ''Goh je wordt over 2 weken 18, kun je niet beter op jezelf gaan wonen want jij doet niks fout maar je stiefma wil en kan gewoon niet veranderen.'' Dus ik heb me echt jaren lang onbegrepen en verwaarloosd gevoeld. Advies geven hierover vind ik dus erg lastig, het enigste wat je kunt doen is blijven praten met mensen en met je ouders zelf. Communiceren is echt heel belangrijk. Keer rond de tafel zitten met ze en vertellen dat je geen 11 meer bent maar een volwassen vrouw van 22... Sommige ouders vinden dat erg lastig om te ''accepteren''
Wauw heftig meis, dat wens ik niemand toe! Ben blij dat het nu veel beter gaat en je naar ''antwoorden'' bent gaan zoeken. Ik snap echt dat het kan helpen als je weet waar het aan gelegen heeft idd, waar het vandaan komt en waarom. Dat helpt denk ik ook veel met het ''healing'' proces. 
Anoniem
Anoniem
Anoniem
0
0
0
0
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? 
17
