Anoniem
Anoniem
Anoniem
0
0
0
0
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? 
Ik twijfel dus nog steeds of ik in een praktijk of toch liever in een ziekenhuis zou willen werken als ik afstudeer. Aan de ene kant is een praktijk wel leuk, omdat je dan een betere klik hebt met de artsen (dat denk ik toch, ik krijg toch dit gevoel op mijn stage), maar aan de andere kant lijkt een ziekenhuis mij ook wel leuk (ook al heb ik daar nog nooit stage gelopen ofs).
Op stage zijn ze echt super lief. Ik had op mijn eerste dag al complimenten gekregen van mijn mentor. Ik heb wel altijd een klein beetje schrik dat ik iets verkeerd zou doen ofs. Ik maak niet graag fouten (ben toch nog steeds iets te perfectionistisch vrees ik
). Ik was zelf een beetje verbaasd dat ik direct taken kreeg en al "zo veel" zelfstandig mag doen. Het werd me 1 keer voor getoond of er werd gewoon gezegd wat ik moest doen. Ik zit nog niet alleen, maar ze zei me dat, als ik me er oké bij voel, ze mij na enkele dagen "alleen" zal zetten (zij gaat dan in een ander kabinet in de praktijk zitten, ik kan ze natuurlijk steeds bereiken met de telefoon mocht er iets zijn).
Ik was vandaag even in "paniek", omdat mijn mentor me had gevraagd of ik het niet "te saai" vond. Omdat het vooral zeer veel telefoons zijn en patiënten hun pas inlezen is enz. Ik denk dat ik daarom ook wat ben beginnen twijfelen. Ik kreeg vandaag te horen dat ze zo goed als nooit verslagen moeten typen ofs en dat is eigenlijk wel iets wat ik nog graag doe, vergaderingen bijwonen en verslagen typen etc.
Hoewel, ik denk dat ik het leuker ga vinden om echt patiëntencontact te behouden en zo een "band" te kunnen kweken met hen. Het geeft me een fijn gevoel om patiënten terug te zien, wetende dat wij ze verder kunnen helpen en dat ze ons er allemaal heel dankbaar voor zijn.
Op stage zijn ze echt super lief. Ik had op mijn eerste dag al complimenten gekregen van mijn mentor. Ik heb wel altijd een klein beetje schrik dat ik iets verkeerd zou doen ofs. Ik maak niet graag fouten (ben toch nog steeds iets te perfectionistisch vrees ik
). Ik was zelf een beetje verbaasd dat ik direct taken kreeg en al "zo veel" zelfstandig mag doen. Het werd me 1 keer voor getoond of er werd gewoon gezegd wat ik moest doen. Ik zit nog niet alleen, maar ze zei me dat, als ik me er oké bij voel, ze mij na enkele dagen "alleen" zal zetten (zij gaat dan in een ander kabinet in de praktijk zitten, ik kan ze natuurlijk steeds bereiken met de telefoon mocht er iets zijn).Ik was vandaag even in "paniek", omdat mijn mentor me had gevraagd of ik het niet "te saai" vond. Omdat het vooral zeer veel telefoons zijn en patiënten hun pas inlezen is enz. Ik denk dat ik daarom ook wat ben beginnen twijfelen. Ik kreeg vandaag te horen dat ze zo goed als nooit verslagen moeten typen ofs en dat is eigenlijk wel iets wat ik nog graag doe, vergaderingen bijwonen en verslagen typen etc.
Hoewel, ik denk dat ik het leuker ga vinden om echt patiëntencontact te behouden en zo een "band" te kunnen kweken met hen. Het geeft me een fijn gevoel om patiënten terug te zien, wetende dat wij ze verder kunnen helpen en dat ze ons er allemaal heel dankbaar voor zijn.
17