Mijn vriend twijfelt - Forum

Anoniem
Wereldberoemd

Desinteresse schreef:
Wij hebben inmiddels al bijna 4,5 jaar een relatie en ik had het gevoel dat het echt goed zat. En zit eigenlijk nog. Want we doen alles zoals we anders ook zouden doen, hij zegt dat hij van mij houdt, maar heeft dus ook uitgesproken dat hij twijfelt.

Ik weet het nu echt even niet meer sad

Update: Ik heb dit online gevonden en misschien speelt dit wel bij hem. Vooral omdat er grote veranderingen aan zitten te komen in onze levens en hij altijd moeite heeft met keuzes maken. https://www.careerwise.nl/lifebalance/bewust-en-gezond/midlifecrisis-voor-je-dertigste/

Anoniem
Landelijke ster

Tomyris schreef:
Ik denk dat twijfels eigenlijk wel gezond zijn in een relatie (niet de hele tijd natuurlijk, maar wel na een lange periode). Het kan niet 100% van de tijd allemaal goed zijn.

Ik denk dat het goed is om met je vriend te overleggen waarom hij twijfelt, waaraan hij twijfelt en waar die twijfels vandaan komen. Het is al goed dat hij dit überhaupt gecommuniceerd heeft, en dan moeten jullie nu even kijken hoe verder.

Devinette
Wereldberoemd

Devinette schreef:
Weet je ook waarom hij twijfelt? Misschien dat er dan er aan gewerkt kan worden, maar wel rot voor je :c

Anoniem
Wereldberoemd

Desinteresse schreef:

Devinette schreef:
Weet je ook waarom hij twijfelt? Misschien dat er dan er aan gewerkt kan worden, maar wel rot voor je :c

Dat is het probleem, hij weet het zelf allemaal niet. Alsof hij opeens over alles in het leven onzeker is. Maar waarom en wat er aan gedaan kan worden weet hij zelf ook niet zegt hij.

Anoniem
Wereldberoemd

Desinteresse schreef:

Tomyris schreef:
Ik denk dat twijfels eigenlijk wel gezond zijn in een relatie (niet de hele tijd natuurlijk, maar wel na een lange periode). Het kan niet 100% van de tijd allemaal goed zijn.

Ik denk dat het goed is om met je vriend te overleggen waarom hij twijfelt, waaraan hij twijfelt en waar die twijfels vandaan komen. Het is al goed dat hij dit überhaupt gecommuniceerd heeft, en dan moeten jullie nu even kijken hoe verder.

Ik snap dat het nooit 100% goed kan zijn, maar ik weet dit sinds zaterdag en sindsdien ben ik echt elke dag een huilend wrak. Ik zou mij gewoon echt geen leven zonder hem kunnen voorstellen. En nu klink ik heel wanhopig, maar ik vind oprecht ALLES aan hem leuk

Account verwijderd

schreef:
Maar zit hij wel lekker in zijn vel? Ik krijg bijna het idee dat dit niet gaat over jullie relatie of over jou maar dat hijzelf gewoon niet goed in zijn vel zit.

Anoniem
Wereldberoemd

Desinteresse schreef:

FireUntamed schreef:
Maar zit hij wel lekker in zijn vel? Ik krijg bijna het idee dat dit niet gaat over jullie relatie of over jou maar dat hijzelf gewoon niet goed in zijn vel zit.

Dat gevoel heb ik deels wel. Maar ik weet gewoon niet waarom. En ik wil hem echt helpen, maar ik heb echt geen idee hoe.

Anoniem
Wereldberoemd

Mhysa schreef:
mijn ex twijfelde ook na 3 jaar. we hebben het toen nog een jaar geprobeerd, en dat jaar ging echt heel goed. veel leuke dingen samen gedaan en ik merkte dat hij zich ook beter ging voelen en meer hoopvolle dingen zei over de toekomst.

op een random avond toen we op de bank zaten, vroeg ik 'hoe vindt je nu eigenlijk dat het gaat?' in de hoop dat hij nu wel er klaar voor zou zijn om samen te willen wonen (dat was vooral zijn twijfel punt en we waren allebei op dat punt aan het afstuderen en woonden 1,5 uur van elkaar vandaan). toen zei hij dat hij zich eigenlijk nog steeds zo voelde als een jaar geleden. ik voelde me voorgelogen, ook al deed ie dat niet met die intentie, maar meer om zijn eigen gevoel te onderdrukken.

we hebben toen 2 weken een break gehad en dat heeft niet geholpen voor hem, dus heb ik het eigenlijk uitgemaakt, terwijl ik nog heel erg veel van hem hield. dat was een week na ons 4 jarige jubileum. ik moet dat echt doen ter zelfbescherming, aangezien ik niet met iemand samen wilde zijn die eigenlijk geen toekomst met mij zag. dat was heel moeilijk.

je kan iemand niet forceren om van je te houden. soms is de liefde dus blijkbaar op.

Midnight
Popster

Midnight schreef:
Kan je vriend niet misschien gaan babbelen met een psycholoog om dingen te plaatsen/erkennen? Eventueel relatietherapie als dat bv nodig is.

Anoniem
Landelijke ster

Tomyris schreef:

FireUntamed schreef:
Maar zit hij wel lekker in zijn vel? Ik krijg bijna het idee dat dit niet gaat over jullie relatie of over jou maar dat hijzelf gewoon niet goed in zijn vel zit.

Dit idee krijg ik ook een beetje.
Is hulp zoeken van een psycholoog (of een POH-GGZ) dan niet een goede stap voor hem?

Anoniem
Wereldberoemd

Desinteresse schreef:

Mhysa schreef:
mijn ex twijfelde ook na 3 jaar. we hebben het toen nog een jaar geprobeerd, en dat jaar ging echt heel goed. veel leuke dingen samen gedaan en ik merkte dat hij zich ook beter ging voelen en meer hoopvolle dingen zei over de toekomst.

op een random avond toen we op de bank zaten, vroeg ik 'hoe vindt je nu eigenlijk dat het gaat?' in de hoop dat hij nu wel er klaar voor zou zijn om samen te willen wonen (dat was vooral zijn twijfel punt en we waren allebei op dat punt aan het afstuderen en woonden 1,5 uur van elkaar vandaan). toen zei hij dat hij zich eigenlijk nog steeds zo voelde als een jaar geleden. ik voelde me voorgelogen, ook al deed ie dat niet met die intentie, maar meer om zijn eigen gevoel te onderdrukken.

we hebben toen 2 weken een break gehad en dat heeft niet geholpen voor hem, dus heb ik het eigenlijk uitgemaakt, terwijl ik nog heel erg veel van hem hield. dat was een week na ons 4 jarige jubileum. ik moet dat echt doen ter zelfbescherming, aangezien ik niet met iemand samen wilde zijn die eigenlijk geen toekomst met mij zag. dat was heel moeilijk.

je kan iemand niet forceren om van je te houden. soms is de liefde dus blijkbaar op.

Dat begrijp ik heel goed. Wat verschrikkelijk dat jij dit hebt meegemaakt, Mijn vriend is in zijn leven altijd al over alles een twijfelaar geweest, maar twijfelde tot nu toe nog nooit over ons. Ik heb een ex (al zo'n 9 jaar geleden is dat uit gegaan) en die maakte het echt van de ene op de andere dag uit. Achteraf gezien doofde die relatie langzaam aan uit. De relatie waar ik nu in zit, daarbij heb ik dit gevoel dus echt niet. Ik ben inmiddels ook wat ouder dus zie dingen wat realistischer in dan vroeger. En natuurlijk kan hij even een dipje hebben. Ik hoop ook echt dat dit het geval is en dat we er samen sterker uit komen. Ik heb hem overigens gisteren gevraagd om misschien weer samen een dagje op date te gaan. Hij was hier erg enthousiast over. Dus ik hoop dat dat ook iets positiefs oplevert

Anoniem
Wereldberoemd

Desinteresse schreef:

Tomyris schreef:

FireUntamed schreef:
Maar zit hij wel lekker in zijn vel? Ik krijg bijna het idee dat dit niet gaat over jullie relatie of over jou maar dat hijzelf gewoon niet goed in zijn vel zit.

Dit idee krijg ik ook een beetje.
Is hulp zoeken van een psycholoog (of een POH-GGZ) dan niet een goede stap voor hem?

Maar hoe communiceer ik dat naar hem toe als hij dat misschien niet zo ervaart?

Account verwijderd

schreef:

Desinteresse schreef:

Tomyris schreef:

FireUntamed schreef:
Maar zit hij wel lekker in zijn vel? Ik krijg bijna het idee dat dit niet gaat over jullie relatie of over jou maar dat hijzelf gewoon niet goed in zijn vel zit.

Dit idee krijg ik ook een beetje.
Is hulp zoeken van een psycholoog (of een POH-GGZ) dan niet een goede stap voor hem?

Maar hoe communiceer ik dat naar hem toe als hij dat misschien niet zo ervaart?

Je zou kunnen vragen hoe het met hem gaat, of hij zich wel goed voelt, desnoods eens overleggen met zijn vrienden. Het kan zijn dat jij te dichtbij staat en wellicht ervaren zijn vrienden wel hetzelfde en neemt hij het ook wel van hun aan.

Anoniem
Minister of Pop

Sas schreef:
Je kunt altijd vragen of het hem zou helpen zijn gevoelens te plaatsen als jullie er samen met iemand over gaan praten? Of hij alleen als hij dat liever heeft

Maar je kan hem ook even de tijd geven om het voor zichzelf op een rijtje te zetten en dan een dag afspreken het er nogmaals over te hebben

Anoniem
Wereldberoemd

Desinteresse schreef:

FireUntamed schreef:

Desinteresse schreef:

Tomyris schreef:
Dit idee krijg ik ook een beetje.
Is hulp zoeken van een psycholoog (of een POH-GGZ) dan niet een goede stap voor hem?

Maar hoe communiceer ik dat naar hem toe als hij dat misschien niet zo ervaart?

Je zou kunnen vragen hoe het met hem gaat, of hij zich wel goed voelt, desnoods eens overleggen met zijn vrienden. Het kan zijn dat jij te dichtbij staat en wellicht ervaren zijn vrienden wel hetzelfde en neemt hij het ook wel van hun aan.

Hij spreekt zijn vrienden amper. Ik heb hem vanmorgen nog gevraagd hoe het echt gaat en hij zei: Gaat wel met een kussende emoticon.

Anoniem
Wereldberoemd

Desinteresse schreef:

Sas schreef:
Je kunt altijd vragen of het hem zou helpen zijn gevoelens te plaatsen als jullie er samen met iemand over gaan praten? Of hij alleen als hij dat liever heeft

Maar je kan hem ook even de tijd geven om het voor zichzelf op een rijtje te zetten en dan een dag afspreken het er nogmaals over te hebben

Dat laatste is ook wel een goed idee, dankjewel