Vocabularies schreef:
begonnen in de GGZ als begeleider en deze doelgroep en de methodes waarmee we werken zijn helemaal nieuw voor mij. Dit heb ik ook aangegeven destijds bij mijn sollicitatie en dat was OK.
Maar eigenlijk al vanaf de 1e week dat ik er werk, als ik iets niet weet oid dan gaat mn teamleider zuchten en ook best wel kleinerende opmerkingen maken dat ik dat "nog steeds niet weet" als iets mij nooit of misschien één keer vluchtig is verteld. Vanaf dag 1 ging ze er vanuit dat ik alles al wist en 100% goed zou doen en als ik vragen stel, krijg ik onduidelijke antwoorden waar ik niet goed mee uit de voeten kan.
Hierdoor merk ik dat ik steeds onzekerder word. Ik krijg alleen te horen wanneer ik iets verkeerd heb gedaan, nooit als ik iets goed doe en door de houding van m'n teamleider krijg ik continu het gevoel dat ik eigenlijk niks goed kan doen. M'n collega's zeggen echter wel dat ik het goed doe en dat ik alles snel oppak en ze mij echt een toevoeging vinden voor het team en ik krijg ook positieve geluiden van cliënten maar ik heb echt extreme faalangst, al m'n hele leven, waardoor ik al een stemmetje in m'n hoofd heb die altijd zegt dat ik faal en als iemand zo'n houding heeft, wordt dat stemmetje alleen maar groter. De positieve geluiden bestaan dan niet.
In het begin ging het nog wel maar sinds vorige week is het echt drama. Doordat ik zo onzeker word en op m'n tenen ga lopen, ga ik ook juist meer fouten maken merk ik waardoor het een vicieuze cirkel wordt. Ik slaap slecht door de faalangst en ben continu ook overprikkeld dus reken maar uit.
Heeft iemand tips.. hoe ik 't kan doorbreken? want 't gaat momenteel echt niet lekker terwijl ik eerst heel blij was met mn baan.
begonnen in de GGZ als begeleider en deze doelgroep en de methodes waarmee we werken zijn helemaal nieuw voor mij. Dit heb ik ook aangegeven destijds bij mijn sollicitatie en dat was OK.
Maar eigenlijk al vanaf de 1e week dat ik er werk, als ik iets niet weet oid dan gaat mn teamleider zuchten en ook best wel kleinerende opmerkingen maken dat ik dat "nog steeds niet weet" als iets mij nooit of misschien één keer vluchtig is verteld. Vanaf dag 1 ging ze er vanuit dat ik alles al wist en 100% goed zou doen en als ik vragen stel, krijg ik onduidelijke antwoorden waar ik niet goed mee uit de voeten kan.
Hierdoor merk ik dat ik steeds onzekerder word. Ik krijg alleen te horen wanneer ik iets verkeerd heb gedaan, nooit als ik iets goed doe en door de houding van m'n teamleider krijg ik continu het gevoel dat ik eigenlijk niks goed kan doen. M'n collega's zeggen echter wel dat ik het goed doe en dat ik alles snel oppak en ze mij echt een toevoeging vinden voor het team en ik krijg ook positieve geluiden van cliënten maar ik heb echt extreme faalangst, al m'n hele leven, waardoor ik al een stemmetje in m'n hoofd heb die altijd zegt dat ik faal en als iemand zo'n houding heeft, wordt dat stemmetje alleen maar groter. De positieve geluiden bestaan dan niet.
In het begin ging het nog wel maar sinds vorige week is het echt drama. Doordat ik zo onzeker word en op m'n tenen ga lopen, ga ik ook juist meer fouten maken merk ik waardoor het een vicieuze cirkel wordt. Ik slaap slecht door de faalangst en ben continu ook overprikkeld dus reken maar uit.
Heeft iemand tips.. hoe ik 't kan doorbreken? want 't gaat momenteel echt niet lekker terwijl ik eerst heel blij was met mn baan.



0
0
0
0
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? 


18
thx