Anoniem
Anoniem
Anoniem
0
0
0
0
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? 
Louisiana schreef:
Ik wil niet te veel details prijsgeven want de kranten zitten al op "mijn situatie" en ik wil niet dat mensen erachter komen waar ik woon. Dit zal dus eerder een vage rant zijn, maar ik moet het even van me af schrijven. Sorry als dit zo onduidelijk als wat is...
Maar dus gisteren is er iets vreselijks gebeurd bij mij thuis, iets wat je je ergste vijand niet toewenst en ik weet absoluut geen blijf met mezelf. Ik was er als eerste bij en heb de hulpdiensten moeten verwittigen en en daarna moeten staan toekijken hoe zij hun werk deden. Ik voelde me zo machteloos op dat moment want je kunt alleen maar kijken en hopen dat het niet te erg is. En nouja toen heb ik huilend een vriendin gebeld uiteindelijk omdat ik echt niet wist wat ik moest doen, en zij heeft mij wat opgevangen waar ik heel dankbaar om ben. Uiteindelijk ook nog een verklaring moeten afleggen bij de politie over wat er gebeurd was, gelukkig waren zij wel heel lief en begripvol, maar doordat er wat onduidelijkheden waren, hebben ze me meegenomen naar de plaats waar het gebeurd is en moest ik exact uitleggen wat ik heb gedaan, zodat zij het deftig konden noteren, maar die plaats toen terug zien was echt volgens mij het slechtste wat ze konden doen. Da's echt een beeld dat op mijn netvlies is gebrand nu. En dan 's avonds ook nog wel gebeld met vrienden etc die heel erg met mij inzaten, en toen kreeg ik de tip om niet alleen te slapen vannacht, maar letterlijk niemand was in town van mijn vrienden, dus heb ik de nacht toch alleen moeten doorbrengen en toen had ik echt een heftige nachtmerrie dat het opnieuw zou gebeuren maar dan nog erger, en ik ben al de hele tijd hyperalert op elk geluid en ik kan maar niet stilzitten en niksdoen want vanaf ik stilval denk ik eraan en dan gaat mijn hartslag echt heel snel omhoog. En ik weet dat dit tijd zal vragen en ik weet dat het wel over zal gaan (hopelijk) maar toch, ik voel me zo fucking kut en de mensen die ik wil bellen zijn momenteel op vakantie dus ik wil hen ook niet te hard storen maar ik voel me zo alleen en verloren op dit moment??Â
Sorry als dit heel onduidelijk is, en er zijn nog zoveel meer details die ik eigenlijk wil vertellen, maar die ik niet kan, waardoor dit verhaal echt super warrig is...
Ik wil niet te veel details prijsgeven want de kranten zitten al op "mijn situatie" en ik wil niet dat mensen erachter komen waar ik woon. Dit zal dus eerder een vage rant zijn, maar ik moet het even van me af schrijven. Sorry als dit zo onduidelijk als wat is...
Maar dus gisteren is er iets vreselijks gebeurd bij mij thuis, iets wat je je ergste vijand niet toewenst en ik weet absoluut geen blijf met mezelf. Ik was er als eerste bij en heb de hulpdiensten moeten verwittigen en en daarna moeten staan toekijken hoe zij hun werk deden. Ik voelde me zo machteloos op dat moment want je kunt alleen maar kijken en hopen dat het niet te erg is. En nouja toen heb ik huilend een vriendin gebeld uiteindelijk omdat ik echt niet wist wat ik moest doen, en zij heeft mij wat opgevangen waar ik heel dankbaar om ben. Uiteindelijk ook nog een verklaring moeten afleggen bij de politie over wat er gebeurd was, gelukkig waren zij wel heel lief en begripvol, maar doordat er wat onduidelijkheden waren, hebben ze me meegenomen naar de plaats waar het gebeurd is en moest ik exact uitleggen wat ik heb gedaan, zodat zij het deftig konden noteren, maar die plaats toen terug zien was echt volgens mij het slechtste wat ze konden doen. Da's echt een beeld dat op mijn netvlies is gebrand nu. En dan 's avonds ook nog wel gebeld met vrienden etc die heel erg met mij inzaten, en toen kreeg ik de tip om niet alleen te slapen vannacht, maar letterlijk niemand was in town van mijn vrienden, dus heb ik de nacht toch alleen moeten doorbrengen en toen had ik echt een heftige nachtmerrie dat het opnieuw zou gebeuren maar dan nog erger, en ik ben al de hele tijd hyperalert op elk geluid en ik kan maar niet stilzitten en niksdoen want vanaf ik stilval denk ik eraan en dan gaat mijn hartslag echt heel snel omhoog. En ik weet dat dit tijd zal vragen en ik weet dat het wel over zal gaan (hopelijk) maar toch, ik voel me zo fucking kut en de mensen die ik wil bellen zijn momenteel op vakantie dus ik wil hen ook niet te hard storen maar ik voel me zo alleen en verloren op dit moment??Â
Sorry als dit heel onduidelijk is, en er zijn nog zoveel meer details die ik eigenlijk wil vertellen, maar die ik niet kan, waardoor dit verhaal echt super warrig is...
18
