Dat de abortuswet in Polen al een tijdje onder druk staat, is geen verrassing; een land waar een rechts-conservatieve regering aan de macht is, heeft immers wel vaker maling aan vrouwenrechten.
Toch was het deze keer niet de regerende partij die besloot dat het zelfbeschikkingsrecht van vrouwen niet langer meer een recht zou zijn in hun land. Het was het Poolse constitutionele hof dat het pleit beslechtte en dat is kwalijker dan je denkt.
Als een rechtscollege dat de grondrechten van haar burgers zou moeten beschermen namelijk niet inziet dat een strenge abortuswet in strijd is met de rechten van de mens, wie staat er dan in voor de vrouwenrechten in Polen?
De mensen die mij kennen, weten inmiddels dat ik een groot voorstander ben van een seksuele voorlichting die verdergaat dan alleen maar het benoemen van piemel-in-vagina-seks, want seks is zoveel meer dan dat. Seks gaat over genderdiversiteit, intimiteit, communicatie en gelijkheid, maar ook over lichamen ā de o zo wonderlijke anatomie van de mens die in een gesprek over seksuele voorlichting niet mag ontbreken.
Helaas gaat het gesprek over die anatomie vaak niet verder dan een uitleg over het voortplantingssysteem, waardoor vooral jonge tienermeisjes achterblijven met een gevoel van onbehagen; waar jongens wordt geleerd dat zij erecties krijgen, kunnen masturberen en ejaculeren, worden meisjes opgescheept met informatie over hun vagina en baarmoeder. Zij leren over (ongewenste) zwangerschappen, ongesteldheid en een of ander maagdenvlies dat doorbroken zou worden bij penetratie ā en godsamme, wat een pijn dat al die zaken veroorzaken...
Je zou bijna vergeten dat seksualiteit en intimiteit leuk horen te zijn.
De Tweede Kamerverkiezingen staan weer voor de deur: tijd om ons in te lezen en te stemmen voor een partij waar wij ons goed bij voelen. Toch is niet alleen de partij van belang wanneer wij dat rode potlood in het stemlokaal vasthouden en klaarstaan om een bolletje in te kleuren. Ook de persoon waarop we stemmen, moet iemand zijn waar wij affiniteit mee hebben.
Voor mij is dat inmiddels zo klaar als een klontje: ik stem op een vrouw.
Waarom?
Omdat vrouwen simpelweg nog nooit gelijk vertegenwoordigd zijn geweest in de politiek en ik dat graag anders zie. Op dit moment is ongeveer 30% van de Tweede Kamerleden vrouw en dat is wat mij betreft geen representatief beeld van onze samenleving. Er is een tekort aan vrouwen en diversiteit in de Kamer en dat is slecht. Als de politiek namelijk meer divers is, maken politici betere besluiten.
Sinds augustus 2019 geldt er een gedeeltelijk verbod op gezichtsbedekkende kleding. Dat betekent dat men in het openbaar vervoer, de zorg,Ā onderwijsinstellingenĀ en in overheidsgebouwen geen kleding mag dragen die het hele gezicht bedekt.Ā Gelukkig hadden de meeste van ons al onze bivakmutsen opgeborgen; de consequenties voor ons zijn vrijwel niet bestaand...
Als een vrouw op dit moment een boerka of nikab zouden dragen in de bus, zou zij niet alleen een boete riskeren, maar ook nog eens tegen de grond kunnen worden gehouden door een medereiziger. Meer lezen? KlikĀ hier.
Nuts schreef: Nieuw blogbericht!Ā š§” Man, man, man... Wat doe jou nou?
Gemji.Ā Dat was de naam van de man die mij probeerde te groomen.
Het was een tactiek die hij ā die zich destijds voordeed als een meisje van achttien ā verkoos boven de ouderwetse āik wacht je op in de bosjes en smeer je snoepjes aanā-techniek.
Want waarom ook niet?
Ik zou zelf ook niet in de koud gaan staan wachten als ik thuis op mijn zolderkamer hetzelfde kon bereiken. Jij wel?
Maar goed: ik was destijds 11.
Zij 18. En hij misschien wel 40.
De gesprekken met desbetreffende persoon begonnen zoals ieder ander gesprek. We praatten over onze hobby's, onze huisdieren, wat we deden op school en kletsten over onbenullige zaken als Habbo-meubels. Naarmate wij hechter werden, begonnen de gesprekken een andere wending te nemen. We hadden het niet meer zoveel over van alles en nog wat, maar over meer persoonlijke dingen.
Destijds zag ik daar het kwaad niet van in.
Als kind klonk achttien jaar wel oud, maar Gemji was een vriendin, dus nou ja...
Leeftijd is ook maar een getal, toch?
Zelfs toen zij om foto's van mij vroeg, viel het kwartje nog niet.
Dat viel pas op zijn plaats toen Gemji me vroeg waar ik precies woonde en wanneer ik nu eens wilde afspreken. Meer lezen? KlikĀ hier.
Toevoeging: heb jij te maken gehad met grooming of iets anders vervelends op het internet? Praat erover. Maak er een melding van opĀ https://www.meldknop.nl/ en/of ga naar de politie. Je bent niet alleen.
Nuts schreef: Nieuw blogbericht!Ā š§” Racisme is niet om te lachen
Sinds het uitbreken van het coronavirus worden mensen met een Aziatisch uiterlijk uitgejouwd en bespot, alsof zij persoonlijk verantwoordelijk zijn voor het virus dat ons nu zo in zijn greep houdt.
Het zal je dan ook vast niet verbazen dat het geweld jegens personen met een Aziatische afkomst is toegenomen, vooral in de Verenigde Staten.
Wat daar ten grondslag aan ligt, is waarschijnlijk het al aanwezige wij/zij-denken van onze samenleving; een fenomeen waar Trump met plezier aan bijdroeg toen hij iedere keer benadrukte dat het coronavirus uit China is komen overwaaien.
Toch is anti-Aziatisch racisme niks nieuws.
Vrouwen van Aziatische komaf worden namelijk al decennialang geseksualiseerd in de westerse media; ze worden niet meer gezien als volwaardige mensen.
Ze worden afgebeeld als exotisch, gehoorzaam, hyperseksueel en o zo verlangend naar witte mannen ā alsof zij vrouwen zijn die anderen gewillig dienen en geen zelfbeschikking bezitten; als vervangbare objecten die het seksuele voorrecht zijn van witte mannen.
Want witte mannenā¦ Daar winnen we de oorlog meeā¦
Ik heb mij al eerder geuit over het taboe rondom menstruatie, maar na het nieuws dat mij afgelopen week ter ore kwam, voel ik mij verplicht om dat nogmaals te doen.
Toen ik een paar dagen geleden door mijn tijdlijn aan het scrollen was, kwam ik een advertentie tegen vanĀ Pinky Gloves. Zij hebben namelijk een nieuw product op de markt gebracht: een multifunctioneel item waarmee iedereen met een bloedende baarmoeder op hygiĆ«nische wijze zijn maandverband of tampon kan verwisselen. Vervolgens leg je wat vouwen en blijft er een klein vuilniszakje over. Dat gooi je in de prullenbak en weg is-ie.
Toch is er meer mis met dit product dan je denkt.
Nog los van het feit dat deze multifunctionele handschoen ontwikkeld is door drie mannen die weinig weten van menstruatie, draagt het ook nog eens bij aan het al aanwezige taboe rondom menstruatie. Begrijp me niet verkeerd: natuurlijk kan zoān handige handschoen handig zijn in bepaalde situaties, zoals op een festival, maar die intentie bleef in eerste instantie uit.
Desbetreffend product wordt immers geadverteerd alsof het een hulpmiddel is voor vrouwen, maar dat is allesbehalve de waarheid. Er is namelijk geen enkele vrouw die haar eigen bloed zo verafschuwd dat zij iedere keer een handschoen wil aantrekken, voordat ze haar maandverband en tampon verwisseld of menstruatiecup verschoond.
Zij weet namelijk dat menstruatiebloed niet vies en delicaat is; het hoeft niet met een fluwelen handschoen te worden aangepakt.
Ik zal je uitleggen waarom ā voor hen die nog twijfelen.
Als vertaalstudent weet ik als geen ander hoe belangrijk correct taalgebruik is. Onze spelling- en grammaticaregels zijn immers het concreetste en grijpbaarste onderdeel van onze taal.
Toch betekent dat niet dat wij altijd moet vasthouden aan de regels die wij voor onze taal gesteld hebben, want taal is zoveel meer dan alleen regel overĀ dāsĀ enĀ tāsĀ enĀ henĀ enĀ hun.
Taal is een manier om ons uit te drukken en om dat te kunnen doen, moeten er woorden bestaan die voor iedereen de juiste lading dekken.
Helaas ontbreken die woorden weleens.
Hoewel er binnen de non-binaire gemeenschap al vaker is aangegeven dat een aantal van hen metĀ henĀ aangesproken willen worden, lijkt dat voor de meeste mensen die zich identificeren met het gender dat ze bij hun geboorte kregen een hele uitdaging.
Hen loopt, hen komt langsā¦ Dat is toch fout?
Nog los van het feit dat iedereen bij een kwestie als deze opeens erg in de ban is van de regels omtrent onze taal, is het toch een gegeven dat iets dat ooit fout was, kan veranderen in iets acceptabels?
Vroeger schreef men ookĀ onachtzaamheidtĀ in plaats vanĀ onachtzaamheid, dus ik denk dat wij ook best weleens een regeltje of twee mogen aanpassen, niet waar?
Nuts schreef: Nieuw blogbericht!Ā š§” Partnergeweld is geen shownieuws
Hoewel ik eerder al een kort stuk geschreven heb over geweld jegens vrouwen, voel ik de noodzaak dat weer te doen.
Het nieuws over de ruzie tussen Lil' Kleine en Jaimie Vaes is vast niemand ontgaan. De bladen stonden er vol mee. Het AD schreef dat hij vastzat na incident met Jaimie Vaes, AT5 noemde het ruzie met vriendin en de Viva, een platform dat notabene jonge vrouwen als doelpubliek heeft, had het over een uit de hand gelopen ruzie,
Door het een ruzie te noemen, wordt het voorval ā dat alle schijn van partnergeweld heeft ā bij voorbaat al afgedaan als iets wat niet zo heel erg is; het is een gevalletje van waar twee kijven, hebben twee schuld.
En dat is gevaarlijk.
Natuurlijk is er (nog) geen sprake van bewijs, maar als een vrouw bebloed om hulp vraagt, is daar een goede reden voor.
Het feit dat er geen bewijs is, hoeft iemand nog niet onschuldig te maken.
Bovendien is een relatie waarbij huiselijk geweld een rol speelt vaak heel ingewikkeld. Meer lezen? KlikĀ hier.
Nuts schreef: Nieuw blogbericht!Ā š§” Zijn gewicht in de schaal werpen [TW: gewicht]
Zoals iedere andere avond hing ik gisteren op Twitter rond. Ik lachte om wat memes, likete een paar herkenbare tweets en bekeek profielen van een aantal mensen die ik volg.
Ietwat nutteloos, maar wel leuk.
In ieder geval totdat ik de volgende tweet tegenkwam:
āDikke mensen verdienen een beetje stigma,ā aldus een iemand die onder de naamĀ snipecookieĀ van alles en nog wat rondbazuint op de website van onze geliefde blauwe vogel. āDat helpt ze om eindelijk eens van de bank af te komen en een kroketje minder te eten.ā
De realisatie dat men anno 2021 nog altijd in de ban is van andermans gewicht, overviel me. Natuurlijk ben ik niet blind voor de vooroordelen waar mensen op gewicht mee te maken krijgen, maar om zulke harde woorden uitspraken geschreven te zien worden, is verbijsterend.
Het breekt mijn hart dat mensen die worstelen met overgewicht nog altijd gezien worden als lui, incompetent, onaantrekkelijk, niet wilskrachtig en schuldig aan hun eigen gewicht.
Maar tweets als deze schudden mij wakker. Meer lezen? KlikĀ hier.