ORPG ~ Child of a God - Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG ~ Child of a God

Dauntless
Wereldberoemd

Dauntless schreef:
Ik:

Alexander Pentragon ~ zoon van Artemis (al zit er wel een lang verhaal aan verbonden omdat Demeter eigenlijk eeuwig maagd moet blijven ~ Heeft dezelfde gaven als zijn moeder ~ Dapper, jager ~ rmjw

DarkDoll
YouTube-ster

DarkDoll schreef:
me

Marinda Alvonda~ dochter van Neptunus ~ heeft ook zelfde gaven als haar vader maar iets
krachtiger ~ teruggetrokken, hulpzaam~

Dauntless
Wereldberoemd

Dauntless schreef:
Alexander zat op school, wat hij niet meteen zo'n leuke plek vond. Hij voelde zich er altijd opgesloten, maar dat kwam waarschijnlijk doordat zijn moeder de godin van de dieren en jacht was en hij zich dus het fijnst voelde buiten in de natuur. Plots zag hij uit het raam een hinde die snel het bos in sprong. De anderen zouden het diertje nooit gezien hebben, maar hij wist maar al te goed dat het zijn moeder was die hem riep. "Meneer ik voel me echt niet goed, zou ik alsjeblieft naar de EHBO mogen" zei Alex en uiteindelijk mocht hij vertrekken. Hij rende meteen de school uit ongemerkt het bos in waar hij de hinde vond en daarnaast een brief van zijn moeder. Hij moest nu meteen naar de Olympos komen.

DarkDoll
YouTube-ster

DarkDoll schreef:
Marinda zat in het huis thuis bij haar moeder.Van haar moeder mocht ze nooit dicht bij de zee komen, omdat ze me niet kwijt wou raken.Toch liep ik stiekem naar het meer toe dat in de achtertuin lag.Me vader roeptte me ik voelde het de vissen sprongen uit het water wapperen met hun staarten.1 Vis die gaf me een brief dat ik nu naar de Olympos moest.Rende naar binnen pakte me spullen in, me moeder kwam binnen "Wat doe je?" zei me moeder "Ik moet weg mam papa roept me je kan me niet tegen houden" zei ik heel stug "Jij blijft hier je gaat nergens heen!" zei me moeder op een strenge manier en hield me vast. Ik rukte me los "Ik moet mam doei" Ik pakte me tas liep weg. Er stond al een boot klaar voor me op het meer. "Doeg mam tot ooit nog is!!!" schreeuwde ik heel hard voor dat ik instapte."Doeg mijn kleine meid!!"schreeuwde me moeder terug met tranen in haar ogen.de boot verdween in het water.Op weg naar Olympos.

Dauntless
Wereldberoemd

Dauntless schreef:
Alexander wist dat die brief zijn ticket zou zijn om de Olympos binnen te komen. Hij hoefde zijn ogen maar te sluiten aan de stad in de wolken te denken en toen hij ze weer opende stond hij in het paleis van zijn moeder Artemis dat midden in de heilige wouden gelegen was. Zelf was ze er ook, in volle wapenuitrusting en ze omhelsde hem toen ze hem zag. "Alex ik ben zo blij je te zien. Jammergenoeg heb ik geen goed nieuws. Er is een grote oorlog tussen de goden uitgebroken en we moesten een kant kiezen. Het is zo erg dat onze kinderen ook gedwongen worden om mee te vechten." Alexander wist dat deze oorlog er niet zomaar eentje was, nee deze zou gevolgen kunnen hebben voor heel de wereld. "De gevechten zullen plaatsvinden op een gigantisch onbewoond eiland en men heeft jou als mijn enige zoon een speciale taak gegeven, je moet de dochter van Neptunus doden, ze is sterk maar ik geloof in jou." Alexander knikte. "Ik zal er alles aan doen om dit tot een goed eind te brengen" zei hij en ging toen naar zijn kamer om zijn eigen wapenuitrusting aan te doen.

DarkDoll
YouTube-ster

DarkDoll schreef:
Marinda de boot zette me eerst af bij me vader in het waterrijk."hey pap" ik rende naar hem toe maar hij had een wapen uitrusting aan"hey meisje van , wat ben je groot geworden ja sorry voor me uitrusting maar de we zitten in een opkomende oorlog tussen de goden, en we hebben jouw nodig om , de zoon van Artemis te doden.We hebben uit bronnen gehoord dat die erg strek is dus wees alsjeblieft op je hoeden."zei me vader op een klamme toon Ik zat me vader aan te kijken"Wat een oorlog ik en doden.Dacht het even niet." me vader keek me aan en zat me te smeken om het te doen."Alsjeblieft Marinda doe het voor de goden aan deze kant, anders zien ze jouw als een verrader.Maar ik moet gaan vechten, ik hou van je Marinda." en weg was die. Ik liep naar boven om me vecht kledij aan te doen, liep naar de zwaarden kast en zocht een heel mooi zwaard uit. IK zuchtte diep "Pas maar Alexander , sorry maar ik moet je doden."

Dauntless
Wereldberoemd

Dauntless schreef:

_____

Zijn uitrusting zat hem als gegoten, maar daarvoor was hij natuurlijk ook gemaakt om perfect op hem te passen. Nadat hij enkele dolken en een glanzend zwaard aan zijn uitrusting had bevestigd nam hij zijn boog. Dit was zijn beste wapen en zijn pijlen miste nooit net zoals die van zijn moeder en diens broer Apollo, al was hij wel maar een halfgod en konden andere halfgoden ze heel soms ontwijken, al was dat nog niet zo vaak gebeurd. Toen hij helemaal klaar was en zijn helm opzette teleporteerde hij vanzelf naar het eiland waar de gevechten zouden plaatsvinden. "Ok Marinda kom maar op" zei hij en lette op alle geluiden om zich heen.

DarkDoll
YouTube-ster

DarkDoll schreef:

______________________________________

Ik keek in de spiegel zag mezelf als een klein meisje die nu groot word. Pakte me lieveling's zwaard trok me banden nog even strak aan."Pap teleporteer me maar ik ben er klaar voor" Ik werd naar het slagveld ge teleporteerd, ik keek om me heen zag me vader bij het water vechten met een godin. Ik toen me me vecht stand staan rende rond voor bij iedereen op zoek naar Alexander. Die ik moest vermoorden. Met 2 handen aan 1 kant van me lichaam zwaard vasthoudend zo dat ik het elk moment kon trekken. Toen hoorde ik een me naam. Stopte keek gelijk om me heen het klonk ver rende er op af. Toen zag ik een jongen staan.

Dauntless
Wereldberoemd

Dauntless schreef:
Alexander hield zijn boog gespannen terwijl hij om zich heen bleef kijken. Plotseling stond hij oog in oog met een meisje en hij voelde gewoon dat zij het was. Hij liet los en een pijl vloog razendsnel in haar richting, gevolgd door een tweede. Daarna stak hij zijn boog weg en nam zijn zwaard zodat hij dat niet op het allerlaatste moment zou moeten doen, moest ze voorbij de pijlen raken.

DarkDoll
YouTube-ster

DarkDoll schreef:
Marinda Maakte oog contact met de ogen hij had pijlen naar me geschoten , ze gingen razend snel ik trok me zwaard.Sneed ze in tweeën ze vielen als lucifer stokjes op de grond. Ik rende razend snel naar hem toe met zwaard weer aan me zijde. Ontweek iedereen sloeg paar keer een zwaard van iemand anders weg die mij wou raken. IK trok me zwaard en begon tegen hem te vechten zei niks alleen"Dus jouw moet ik doden , oke dat gaat me wel lukken" je hoorde hard geklink van de zwaarden die tegen elkaar kwamen.

Dauntless
Wereldberoemd

Dauntless schreef:
Alexander grijnsde toen ze dat zij en hij zijn zwaard weer tegen het hare sloeg. "Het is best wel schattig dat je zo zelfverzekerd bent" weer een zwaardslag. Hij was de zoon van de godin van de jacht als hij eenmaal een prooi op ogen had zou die niet levend aan hem ontsnappen.

DarkDoll
YouTube-ster

DarkDoll schreef:
Marinda ik voelde me beledigt "Ik ben niet schattig!!!"schreeuwde ik terwijl ik zijn zwaard slagen tegen hield."Ik kan je gewoon aan , ik zal niet opgeven." ik kreeg toen ontzettende kracht boost zodat ik in zijn wang een klein sneedje sneetje kon krijgen. IK slijde een stukje verder met 1 been gestrekt en de ander gebogen met me zwaard voor me gezicht.IK keek hem strak aan de wind blies door me haren heen.

Dauntless
Wereldberoemd

Dauntless schreef:
Alexander proefde bloed, ze had hem lichtjes geraakt maar niets om zich zorgen over te maken en hij liet zich er ook niet door uit zijn concentratie halen. "Het zou enorm jammer zijn mocht je opgeven, dan zou er een spannen gevecht verloren gaan." zei hij terwijl hij even op adem kwam en daarna weer aanviel.

DarkDoll
YouTube-ster

DarkDoll schreef:
Marinda"wie hier zo gaat opgeven ben jij"hij wou me gelijk al weer aan vallen. IK hield ze zwaard tegen sprong heel hoog en viel van boven aan."Je gaat er aan!!!"schreeuwde ik. Met al mijn kracht stortte ik op hem neer.Me zwaard gloeide, alles ging razend snel.

Dauntless
Wereldberoemd

Dauntless schreef:
Dan zou hij maar magie moeten gebruiken. In een flits was hij verdwenen en weggevlogen in de gedaante van een klein vogeltje, het leuke aan zijn uitrusting was dat die mee veranderde en hij deze dus nooit kwijtraakte. Waarschijnlijk zou ze lichtjes verward zijn en daar maakte hij gebruik van door achter haar rug snel terug te veranderen en met zijn zwaard een uitval te doen.

DarkDoll
YouTube-ster

DarkDoll schreef:
Op eens was hij weg zag hem nergens verloor even mijn concentratie.Hij viel me van achteren aan ik rende naar voren. Hij had een stukje van me haar afgesneden met zijn zwaard."Ewa me haar is nu naar de klote"Keek hem boos aan."Hoe durf je maar haar te vernagelen uch.." ik liep weg. Had geen zin meer om te vechten liep naar het bos toe.Eigenlijk had die mijn rug geraakt deed pijn maar lied er niks van zien. Liep naar het bos toe naar een meertje.Liep het meer in om te helen het meer glooide blauw op.Slaakte een zucht kreet uit.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld