Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

19 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

Friends (ORPG)- Lix

DarkDoll
YouTube-ster

DarkDoll schreef:
Kleine regeltjes.
~Je mag er niet door heen lullen
~Heb je commentaar mail ons dan
~Wil je met ons een RPG doen mail ons dan
~Of een ORPG mail ons dan
(Oke je kan gewoon veel mailen XD)

Op dit kleine verhaallijn maken wij een groot avontuur van!
Het is een fantasy-wereld met nog maar één echt mens en alle donkere wezens doen er alles aan om haar in 'bezit te krijgen'.Ook is ze gewild onder de betere wezens, maar wie is echt haar vriend? Of keert iedereen zich tegen haar?

Me

Naam: Velo
Leeftijd: 18 jaar
Soort: Dark visper
Magie Donkere magie, Licht vol strepen.
Extra: Ze is nog niet helemaal over genomen, en bezit nog steeds licht magie.

Lix:

Naam: Mila Vendetta
Leeftijd: 19
Soort: Mens
Extra: Probeert te overleven als de laatste mens

Veel lees plezier!

Lix
YouTube-ster

Lix schreef:
//Mila\\
Even was ik alle adem in mijn longen kwijt. Snel nam ik een hap lucht en rende weer verder, dieper het bos in. Vragen gingen door mijn hoofd. Hoe hadden ze mij gevonden? Waren ze achter mij? Is het veilig? Ik rende stug door, ondanks dat mijn benen niet meer verder wouden. Toen ik bijna wel zeker wist dat het veilig was, ging ik tegen een boom aan zitten. Ik was bang, maar moest altijd de moed vinden om verder te gaan, anders was ik dood. Ik had de Duisterlingen, zoals ik ze noemde, afgeschut. Maar veilig was ik nog lang niet. Ik was nooit veilig.
Nadat ik op adem was gekomen, stond ik weer op en liep rustig verder. Ik had mijn rugzak naast mijn kampvuurtje gelegd, en was hem vergeten mee te nemen toen de Duisterlingen verschenen. Ik moest mijn voorraad weer opbouwen. Voorheen was voedsel zoeken geen probleem, tot de Duisterlingen en de Gezondigen (zoals ik de Goeden in het land noemde) al het land hadden geclaimd. Ik had geen voet meer om op te staan.

DarkDoll
YouTube-ster

DarkDoll schreef:
//Velo\\
Ik zat rustig in een boom te kijken, hoe een mensen meisje werd achter volgt door Duisterlingen. Het was best grappig zij rende snel. en zij konden amper haar bij houden. Na een tijdje kijken was ik het zat n sprong uit de boom. Liep naar ze toe met een grote flits, had ik de Duisterlingen. Ver ver achter haar neer gezet. Voor een tijdje zouden ze nu verblind zijn. Met een diepe zucht liep ik weer verder het bos in. Ik stak even mijn hand op waar een bolletje licht ontstond. Ik stak me andere hand ook op, daar ontstond een bolletje donkere stof. Ik balde mijn vuisten, want ik hoorde iemand aan komen. Snel klom ik in de dicht bijzijnde boom. Ik zag het meisje van eerder langs lopen. Mijn hard begon sneller te bonken als me maar niet vind. Ik klom wat hoger in de boom, er brak een takje af. Shit ging er door mijn gedachte heen.

Lix
YouTube-ster

Lix schreef:
//Mila\\
Ik liep rustig langs de bomen, terwijl mijn ademhaling helemaal rustig werd. Even sloot ik mijn ogen terwijl ik liep en nam een hap lucht. Ik ontweek net een boom, maar toch hoorde ik een takje breken. Snel schoten mijn ogen weer open en ik keek naar de boom. Er lag een takje naast. Hij kwam niet van de stam, dus ik keek naar boven. Er zat daar iemand! Ik kneep mijn ogen samen, maar het was te donker. Toen haalde ik mijn schouders op en deed alsof ik het niet gezien had. Ik draaide mij weer om en liep rustig weg. Ik was een meter of vier bij de boom vandaan en begon te rennen. Duisterlingen, was het eerste dat door mijn hoofd schoot. Snel keek ik over mijn schouder, maar omdat ik toen echt niet uit had gekeken, rende ik tegen een boom op. Ik viel achterover en besefte pas wat er gebeurt was, toen ik op de grond lag. Versuft sloot ik mijn ogen.

DarkDoll
YouTube-ster

DarkDoll schreef:
//Velo\\
Mijn hard maakte over uren toen ze naar mijn richting keek. Nieuwschierig probeerde ik oogcontact te maken, maar ze draaide zich al om. Opeens begon ze kei hard te rennen, ik sprong de boom uit. En liep stilletjes achter haar aan, in het Duister. Ik stond gelijk stil toen ze over der schouder keek. Ik verschool diep in een schaduw van een boom. Hopend op dat ze me niet zag. Ik even op en zag der opeens liggen. Ik ging uit de schaduw en liep naar haar toe, langzaam kwam ik dichter bij. Met ingehouden adem, legde ik mijn hand op haar hoofd neer. Ze voelde warm aan. Ik tilde haar op en bracht haar naar mijn woon plaats, de grens tussen Duisterlingen en Gezondigen. Ik kon haar niet naar de Gezondigen brengen die zouden mij vermoorden. Er kwam een zucht over me lippen heen, ik legde haar zachtjes neer op mijn bed. Ik liep naar buiten en plukte wat plantjes. Snel maakte ik er een soort genees middel van en legde het op haar hoofd neer. Toen dat gedaan was verschool ik me weer in de schaduwen van het huis.

Lix
YouTube-ster

Lix schreef:
//Mila\\
Voor ik mijn ogen open deed, genoot ik even van de koelte die op mijn voorhoofd lag. Daarna kreunde ik van de pijn die ik overal in mijn lichaam voelde. Hoe dat kon? Uitputting, misschien, ik weet het niet zeker. Ik drukte mijn hand tegen mijn voorhoofd, om het spul dat koelte afgaf, op mijn voorhoofd te houden en ging rechtop zitten. Ik keek om me heen, ik was in een soort huisje. Ik had geen idee van wie het was en was eerlijk gezegd ook niet erg in de stemming om er achter te komen. Ik klom uit het bed en wou weglopen, tot ik het gevoel had dat er nog iemand anders in het huisje was. Voorzichtig keek ik om me heen, maar ik zag niemand. Dus ik haalde mijn schouders op en liep richting de deur. Ik legde mijn hand op de deur, zodat ik die kon openduwen en zei hardop: 'Wel, euh.. Bedankt voor de hulp, maar ik moet nu echt gaan.'

DarkDoll
YouTube-ster

DarkDoll schreef:
//Velo\\
''Geen dank..'' zei ik op lange zachte toon die door het huisje galmde. Langzaam kwam ik uit de schaduw ik stopte toen de helft van mijn hoofd, de schaduw uit stak. Verlegen kwam ik steeds maar de schaduw uit. Ik hoopte dat ze niet gelijk gespannen weg rende. Ik zag de angst al in haar ogen op komen. ''Wacht?!'' zei ik snel en pakte haar arm vast. ''Je kan nog niet gaan...'' zei ik wat zachter. ''De Duisterlingen zijn nu dicht bij mijn huis, dus je kan nog niet gaan!'' zei ik verschrikt toen ik hun in de schaduwen zag wachten.

Lix
YouTube-ster

Lix schreef:
//Mila\\
Ik had me alweer omgedraaid naar de deur, tot ik een stem hoorde. Verschrikt draaide ik me om, ik had geen antwoord verwacht. Ze leek wat verlegen, tot ze opeens heel snel mijn arm pakte. Ik schrok me half-dood. 'Hoe weet je dat ze achter mij aan zitten?' vroeg ik onzeker. Ik wist niet of ik haar moest vertrouwen, of dat ze de Duisterlingen hierheen had gebracht. Ik beet onzeker en wierp een blik op haar gezicht, ze leek te vertrouwen, al was niemand meer wie ze leken te zijn. Alles was veranderd na de oorlog. Nee, ik moest daar niet aan denken. Ik keek haar diep in de ogen en knikte, als teken dat ik haar vertrouwde.

DarkDoll
YouTube-ster

DarkDoll schreef:
//Velo\\
Ik zag in haar ogen dat ze nog twijfelde, uit eindelijk vertrouwde ze me half. ''Blijf hier en ga onder het bed liggen. Wees stil heel stil oke?'' Ik lied haar arm los en liep naar buiten toe. De Duisterlingen begonnen hard te schreeuwen naar me, omdat ik hun in de weg zat op het moment toen ze het meisje achter volgde. Ik begon zelf ook hard te schreeuwen. Ik maakte een licht bol en hield die vast als waarschuwing. Ze begonnen te lachen, want ze wisten ook dat ik half duister was. ''En jij denk dat we nu bang voor je zijn.'' siste er eentje boven uit. ''Ik hoopte van wel..'' mompelde ik in mezelf. Ik gooide de licht bol naar ze toe, en zweepte een licht straal naar een boom. Trok er even aan en trok mezelf de boom in. Snel gooide ik nog een licht bal naar ze. ''KOM DAN HIER LAFAARDS!!'' Schreeuwde ik, en rende zo snel mogelijk ver ver weg van het huisje.

Lix
YouTube-ster

Lix schreef:
//Mila\\
Toen ze mijn arm los liet, deed ik wat ze mij vertelde. Ik hoorde buiten veel geluid en mijn nieuwsgierigheid nam de overhand. Ik keek door het kleine raampje naar buiten en zag wat je voor me deed. Eventjes verscheen er een lichte glimlach om mijn lippen; er waren toch nog mensen die om anderen gaven (naast de Gezondigen). Toen zij ze had weggeleid, opende ik de deur en wou er van door gaan. Maar dat ik ik toch niet zomaar doen? Ik liet de deur weer dichtvallen en liep naar het keukentje. Even laten stonden er pannen te pruttelen. Nog eventjes iets laten stond het eten opgediend op een tafeltje. Ik pakte een briefje en een pen en schreef:
"Bedankt voor al je hulp, maar ik moet weer verder. Ik weet je naam niet, maar mijn naam is Mila en ik zal nooit vergeten wat je voor me gedaan hebt. Ik hoop dat onze paden elkaar weer mogen kruizen. Liefs."
Ik liep het huis uit en klom in een boom verderop. Ik kon het niet over mijn hart begaan om al voor goed te vertrekken.

DarkDoll
YouTube-ster

DarkDoll schreef:
//Velo\\
Ik stond stok stijf stil, als ik nog 1 stap verder zette zat ik in het goede gedeelte. Ik keek rond om me heen, er zaten over er al Duitserlingen. Ik nam alles in me op en hijgde even uit, ik ging door me knieën. Er ontstond een beetje wit zwarte rook om me heen. Met 1 grote sprong sprong ik over de bescherm want van de Gezondigen heen. Met een klap kwam ik neer op hun grond, de grond was in gedeukt. Het werd zwart op me heen, ik rende zo snel mogelijk naar mijn huisje toe. Waar geen want stond die was langzaam verzwakt door mijn magie. Met een diepe zucht vol angst rende ik langs de wand en de Gezondigen. Ik had nu ook al bewakers achter me aan. Met een wolk van Duister was ik ze kwijt geraakt. Eindelijk bij het zwakke gedeelte van de want, rende ik er door heen. Ik rende door naar mijn huisje. Eindelijk kwam ik er aan, ik opende deur met een wind vlaag. Ik keek rond ze was er niet NEE! ze hebben haar mee genomen, ging er met een schok door mijn gedachte heen. Mijn ogen vielen neer op het op gedekte tafeltje, er lag een briefje. Ik haasde me naar de tafel, ik las het briefje. Er voel een grote last van me schouders af toen ik het briefje las. Ze is dus okay, volgde na het lezen in mijn gedachte. Ik gaf een zucht van verlichting en uitputting. Ik ging zitten en at het eten wat ze klaar had gemaakt, wat erg goed smaakte.

Lix
YouTube-ster

Lix schreef:
//Mila\\
Ik viel bijna uit de boom, want ik schrok heel erg toen ik opeens weer beweging zag. Opgelucht zuchtte ik, het was die meid maar. Ze rende terug naar haar huis en sloot de deur. Door het raam zag ik haar geschrokken, daarna verdween ze even uit mijn zicht. Ondanks dat ik het niet zag, wist ik wel wat er gebeurde. Ze zou geschrokken zijn, maar dan het briefje lezen en gaan eten. Toen ik aan eten dacht, knorde mijn maag. Ik wou iets eten uit mijn rugzak pakken, maar besefte toen dat ik hem niet meer had. Langzaam kroop ik weer uit de boom en klopte aan. Wat moest ik anders doen? Ik had geen eten en het was vast veiliger. Ik zuchtte, waarom was ik eigenlijk niet binnengebleven? Het antwoord wist ik wel; ik was bang dat ze me toch aan het verraden was en de Duisterlingen terug zouden komen.

DarkDoll
YouTube-ster

DarkDoll schreef:
//Velo\\
Ik keek op van het eten toen ik geklop hoorde. Ik liep voorzichtig naar de deur, met één ruk opende ik de deur. Ik maakt een beweging zodat ik macht had over het persoon. Ik keek even goed het was het meisje, verschrikt liet ik los. ''Sorry?!'' zei ik verbaast maar ook verschrikt. ''Ik dacht dat je iemand anders was... Waarom kom je eigenlijk terug?'' Ik liep weer naar binnen en sloot de deur achter haar. Ik ging weer zitten aan de eettafel en schoof een boord naar haar richting toe. Ik begon weer gulzig te eten, ik had namelijk al 3 dagen niks gegeten. Ik keek naar haar en wenkte naar haar dat ze ook moest eten.

Lix
YouTube-ster

Lix schreef:
//Mila\\
Ze deed de deur open. Even werd alle lucht uit mijn longen geperst en had ik geen gevoel meer ik mijn lichaam. Geschrokken ging ze anders staan en ik kreeg mijn gevoel weer terug. "Nee, het spijt mij," verzuchtte ik. "Ik ben nooit weggegaan, eigenlijk. Ik zat buiten in die boom." Ik wees aan welke. "Ik zat daar omdat je zoveel voor me had gedaan, ik weg moest van mezelf, maar het niet over mijn hart kon verkrijgen." Ja, misschien zat er die andere reden ook nog achter, maar dat ging ik eventjes niet tegen haar vertellen. Ik begon ook te eten, ondanks dat ik honger had, leek het alsof zij dagen niet gegeten had. Ik keek even naar mijn bord en toen weer naar haar. "Ik weet eigenlijk niet eens hoe je heet," mompelde ik.

DarkDoll
YouTube-ster

DarkDoll schreef:
//Velo\\
''Ik heet Velo... achja ieder mens heeft zoon zijn fouten..'' Ik keek op van me bord en was klaar met eten. Ik stond op en pakte me bord spoelde het af en zette het weer in de kast. Ging weer aan tafel zitten, ik keek haar aandachtig aan. ''En hoe mag jij wel heten?'' vroeg ik met een kleine glimlach. Wachtend op haar antwoord, zat ik wat te vriemelen met mijn mauw. Ik was bang dat zij bang was voor mij. Of dat ze zou denken dat ik haar zal verraden. Geen idee waarom ik die nare gedachtes heb. ''Eingelijk... laat maar zitten straks denk je nog dat ik je ga verklikken.. of zo iets.'' Ik zuchtte en stond op schoof me stoel aan. En liep naar bed plofte neer en zat na te denken over hoe de onderlingen oorlog gestopt kan worden gezet.

Lix
YouTube-ster

Lix schreef:
//Mila\\
Velo, aparte naam, dacht ik. Ik lachte eventjes. "Vergeetachtig?" vroeg ik. "Op het briefje dat ik je achterliet, stond mijn naam." Ik at langzaam verder, zo langzaam dat, toen ik het bijna ophad, het al koud was. Ik waste het bord af en zette het op de plek waar zij haar bord ook hard neergezet. "Mag ik nog wat vragen? Hoe deed je dat, mijn lichaam onder controle houden? En wat ben jij precies?" Bepaalde wezens hadden bepaalde karakter eigenschappen, dus ik kon half bepalen hoe betrouwbaar zij was. Ook was ik wel een beetje benieuwd. Ik kon niet veel bij hun namen, het waren er zoveel. Ik wist vooral de groepsnamen, zoals vampieren, elven, zeemeerminnen, maar niet de sub-catogoriën. Zuchtend ging ik op de grond liggen en keek naar het plafond. Het leek mij verstandig om hier nog even te blijven.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld