Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

10 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG//the Potions Book

Peeves
Wereldberoemd

Peeves schreef:
mijn personage:
Stephanie Dolkens
19 jaar
Ze is erg lui en doet weinig aan school, maar aangezien ze best wel slim is lukt het haar toch om alles nét te halen.
Ze blijft graag op de achtergrond en laat anderen het werk voor haar doen.
Uiterlijk: ze is een beetje kort voor haar leeftijd, heel erg lichtblond, lang haar.

Account verwijderd

schreef:
Ik:
Lola Pennings
20 jaar

Lola is een hardwerkende leerling. Ze heeft haar vwo diploma netjes gehaald en
ze gaat nu beginnen aan haar tweede jaar van de studie Geneeskunde.
Ze durft veel en je kunt haar altijd om hulp vragen. Ze is wel een beetje een bemoeial
en veel te nieuwsgierig. Als je haar niet op school kunt vinden is ze vast in het bos.
Ze moet dit jaar helaas haar kamer/appartement delen met een andere student doordat er te weinig plek was.

Account verwijderd

schreef:
Jij+Stephanie=Begin

Peeves
Wereldberoemd

Peeves schreef:
Met een papiertje in haar ene hand en een grote sporttas in de andere stond Stephanie voor een hoog gebouw. Ze had zich net aangemeld voor de universiteit en was de opdracht gegeven naar haar kamer te gaan. Op het blaadje stond dat ze de kamer zou delen met ene Lola Pennings, die al een jaar op de school had afgerond. Met tegenzin begon ze de lange reis naar boven, waarbij ze een lange trap moest beklimmen die niet op leek te houden. Toen ze eenmaal bij haar kamer was aangekomen zag ze een raam aan het einde van de hal, waartegen een vogel knalde op het moment dat ze keek. Ze wendde haar blik af van de vogel die levenloos naar beneden tuimelde, en rommelde in haar tas op zoek naar het sleuteltje dat in het verroeste slot zou moeten passen. Ze vond hem uiteindelijk in een van haar schoenen, en ze stopte hem in het slot. Met een klik ging het open. Met één vinger duwde ze de deur open, en zag het interieur van haar studentenkamer. Het zag er lang niet zo slecht uit als ze had verwacht, het idee om een jaar in dit appartement te verblijven leek haar zelfs aannemelijk. Ze sloot de deur achter zich, gooide de tas op de bank, en begon de rest van de studentenkamer te bekijken. Zij en Lola hadden allebei een eigen kamer, die zo klein was dat er alleen maar een bed en een kast met één deur in paste. Verder was er nog een badkamer met een douche, een wasbak en een toilet. De keuken bevond zich in dezelfde ruimte als de woonkamer, waarin ook nog eens twee bureaus, een middelgrote televisie, en twee bankstellen stonden. Stephanie begon langzaam aan het uitpakken van haar tas, waarbij haar ogen om de paar seconden naar de deur flitsten, hopend dat haar kamergenote snel zou komen. Eindelijk bewoog de deurklink met een luid gekraak omlaag.

Account verwijderd

schreef:
Dit was het moment. Ze zou over enkele seconden oog in oog staan met haar nieuwe kamergenoot.
Langzaam duwde ik de klink naar beneden. Ze knikte naar mij en ging veder waarmee ze bezig was.
Ik beek haar goed. Ze was net een kleine trol. Met blonde haren.
Ik maak aanstalten haar een hand te geven toen mijn oog op haar vieze sportschoen viel.
''Zou je die even uit willen doen en bij de deur willen zetten.'' Ik wees naar haar sportschoenen.
Zucht.
Goed begin Lola..

Peeves
Wereldberoemd

Peeves schreef:
De deur ging open en in de deuropening stond een meisje dat eruit zag alsof ze uit Ierland kwam door haar oranje haar. Ik knikte kortaf naar haar nadat ik haar afkeurende blik had gezien. Geen goede eerste indruk. Toen haar ogen naar mijn schoenen gleden werd haar gezichtsuitdrukking zo mogelijk nog norser. 'Zou je die even uit willen doen en bij de deur willen zetten?' zei ze terwijl ze naar mijn ietwat vuile schoenen wees. Ik weerstond de verleiding om 'Ja mama.' te zeggen en deed mijn schoenen zo langzaam mogelijk uit. Ik pakte ze vast bij de veters en stond op, waarna ik naar de deur liep. Ze volgde elke beweging van mij met haar ogen, en haar gezicht vertrok toen ik de schoenen het laatste eindje gooide. Ik grimaste naar haar en ging verder met het uitpakken van mijn spullen. Voordat ze binnen kwam was ik in een goede bui om het mooie appartement, maar het enige wat ik nu voelde was de drang om de fles shampoo in mijn handen naar haar hoofd te gooien. In plaats daarvan liep ik ermee naar de badkamer en zette het in het kastje dat boven de wasbak hing. Eenmaal terug in de woonkamer bekeek ik Lola eens goed. Ze droeg een gebloemd jurkje en blauwe ballerina's, alsof ze een of andere hippie was. Ik zag meteen dan ze minstens een kop groter was dan ik, en dat we het niet goed met elkaar zouden gaan vinden. 'Hallo, ik ben Stephanie Dolkens, en ik hoop dat we een gezellig jaar zullen hebben.' zei ik met op elkaar geklemde kaken.

Account verwijderd

schreef:
Ik keek haar na toen ze naar de deur toe liep. Ze gooide de schoenen in een hoekje.
Mijn gezicht betrok. Ik voelde de drang om er commentaar op te geven maar deed dit uiteindelijk niet.
Daarna was het stil. Totdat ze haar mond opentrok.
'Hallo, ik ben Stephanie Dolkens, en ik hoop dat we een gezellig jaar zullen hebben.'
'Je hoopt het?!'
Ik had geen zin om veder in discussie te gaan met haar. Ik draaide me om en liep mij kamer binnen.
Daar plofte ik neer op mijn bed. Ik had dus echt geen zin om mijn appartement
een heel jaar lang met dat kreng te delen.

Peeves
Wereldberoemd

Peeves schreef:
´Je hoopt het?' bracht Lola verontwaardigd uit. Daarna draaide ze zich om en liep haar kamer in. Achter de gesloten deur hoorde ik hoe ze zuchtend op haar bed viel, waarna ik mijn tas van de bank griste en mijn eigen kamer stampvoetend inliep. Ik stond op het punt mijn deur dicht te gooien wanneer er op de voordeur werd geklopt. Ik trok een wenkbrauw op, gooide mijn tas op mijn bed en stak de woonkamer over om de deur te openen. Daarachter stond een postbode met een pakketje en een brief in zijn handen. Hij leunde tegen de deurpost aan en hijgde een beetje, uitgeput van het beklimmen van de trappen. 'Pakketje voor Lola Pennings.' Hij duwde de doos en de brief in mijn handen en liep toen weg. Vragend keek ik hem na. Hij heeft niet gewacht op antwoord van mij! Ik sloot de deur en liep naar de kamer van Lola. Ik klopte op de deur en riep: 'Je hebt post.'

Account verwijderd

schreef:
Ik hoorde haar stampen. ''Doe eens rustig!''
Opeens word er op de deur geklopt. Argh.
''Stephanie! Open doen.'' Ze moest maar eens weten wie hier de baas is.
Gelukkig doet ze eventjes wat ik vraag.

Bonk Bonk. 'Je hebt post.'
''Niet zo hard kloppen, ik krijg er hoofdpijn van!'
Ik spring van bed af en loop naar de deur.
Ik trek hem hard open en kijk haar nors aan. Het pakketje trek ik ruw uit haar handen.
De deur valt met een klap dicht.
''Graag gedaan hoor!''
Zucht..

Peeves
Wereldberoemd

Peeves schreef:
Ik hoor het bed kraken wanneer Lola er vanaf springt, en haar voetstappen die richting de deur gaan. Ze trekt hem open, werpt een norse blik op mij, trekt het pakketje zonder iets te zeggen uit mijn handen en slaat de deur voor mijn neus dicht. 'Graag gedaan hoor!' roep ik sarcastisch. 'Ik heb het met alle liefde gedaan.' Ik rol met mijn ogen en ga op een van de banken zitten om tv te kijken. Ik wacht een paar minuten tot ik zachtjes op de deur van haar kamer klop en dan zonder op antwoord te wachten naar binnen loop. 'Wat zat er in het pakje?'

Account verwijderd

schreef:
Ik wacht tot ze wegloopt en maak dan het pakketje open. Een boek. Mijn ogen vallen meteen op de tekst die er staat. Van oma voor Lola. Van oma? Ik wil het boek net open maken als er op de deur wordt geklopt. Dan stormt Stephanie
'Wat zat er in het pakje?'
Ik trek mijn handen snel achter mijn rug. ''Een uuuu onderbroek, ej ja een onderbroek.'
''Je bent slecht in liegen Lola, dat weet ik nu onderhand al!'
Ik zucht en laat het boek aan haar zien. Zacht zeg ik ''Wat zou het zijn?''

Peeves
Wereldberoemd

Peeves schreef:
Zorg ervoor dat je mijn personage niet schrijft
-
Ze schrikt wanneer ik de kamer binnenkom, en ze probeert tevergeefs het grote boek dat ze in haar handen had achter haar rug te verstoppen. 'Een uhm... onderbroek, eh ja een onderbroek.' Ik kijk haar geamuseerd aan. Een onderbroek? Dat is een grapje zeker. 'Je bent erg slecht in liegen, Lola.' Ze zucht, haalt het boek achter haar rug vandaan, en houdt het omhoog zodat ik het goed kan bekijken. 'Wat zou het zijn?' vraagt ze zacht. Ik strijk met een vinger over de kaft. 'Het voelt als leer, misschien wel van een slang. Het ziet er ook heel erg oud uit.' Dan valt mijn blik op een briefje dat naast Lola op de deken ligt. 'Van oma, voor Lola.' lees ik hardop. 'Nou, maak open!' spoor ik haar aan. Misschien is het wel een boek met geheime informatie, of zijn het juist handige tips om vlekken uit je kleren te halen door er tandpasta op te smeren of zo.

Account verwijderd

schreef:
'Nou, maak open!' dwingt Stephanie. Ik ga met mijn hand langs de leerachtige rug van het boek.
''Misschien is het wel een boek met geheime informatie, of zijn het juist handige tips om vlekken uit je kleren te halen door er tandpasta op te smeren of zo.''
''Misschien, maar waarom zou mijn oma dit boekje dan naar mij sturen?'' Ik zucht.
Waarom doe ik er eigenlijk zo moeilijk over. Met een snelle beweging maak ik het boek open.
Een kal volgt. Fel licht.
En dan wordt alles donker.

Peeves
Wereldberoemd

Peeves schreef:
Met ingehouden adem kijk ik toe hoe Lola met haar vinger over de rug van het boek strijkt. Waarom is dit zo spannend? Als ik naar het boek kijk lijkt er een rilling over mijn rug te gaan, het heeft gewoon zo'n... krachtige uitstraling. Lola slaat het boek open, en dan weerklink er ineens een gigantische knal. Fel licht lijkt uit het boek te stralen en verblindt me. Daarna wordt alles plotseling inktzwart. Ik voel mijn hoofd neerkomen op het zachte dons van het bed, en dan voel ik niks meer.
'Lola?' mompel ik zwakjes. Kreunend kom ik overeind. Ik was flauwgevallen. Het duurt even voordat ik mijn zicht terug krijg, en dan zie ik het langzaam ademende lichaam van Lola op het bed liggen. Zij moet ook flauwgevallen zijn. Het boek ligt keurig recht op het hoofdkussen. Hoe komt dat daar? En waarom is het dicht, als Lola het open had gemaakt? Er is iets goed mis met dat boek. Lola komt ook langzaam overeind. 'Wat moeten we er mee doen? Dat boek is gevaarlijk.'

Account verwijderd

schreef:
Mijn hoofd bonkt. Auwch.

Ik knik. ''Laten we hem wegleggen, voor zo lang.'' Ik pak het boek op en schuif zachtjes het onder mijn bed.
Daar zullen we even geen last van hebben.

Zwijgen zit ik aan tafel. Ik kauw zacht op mijn eten. Stephanie kijk me levenloos aan.
Wat moeten we doen. Wat moeten we doe.
Met die gedachte begin ik knarsetandend aan de afwas.

Peeves
Wereldberoemd

Peeves schreef:
Lola legt het boek onder haar bed, en ik hoop dat het daar veilig is. Door het raam boven het bed zie ik dat het al donker is, dus ga ik naar de keuken om een maaltijd te maken. Er ligt alleen een halfleeg pak eieren, wat boter en een pak vissticks. Ik zucht en pak een pan uit een kast, en na een tijdje zitten Lola en ik tegenover elkaar te eten. In gedachten verzonken staar ik naar Lola. Het boek ligt nu onder haar bed, maar wat als het echt gevaarlijk is? Misschien overkomt Lola wel wat! Wanneer ze knarsetandend haar bord en dat van mij opruimt wenst ik dat het boek haar misschien toch een peetje pijn zal doen. 'Kun je daarmee ophouden? Ik kan het niet aanhoren!' Ik rommel in mijn tas die op de bank ligt en haal er een stukje papier uit, waarop het rooster staat van de komende periode. 'Lola!' roep ik verschrikt uit. 'We hebben morgen meteen al een toets!' kreun ik. Ik kijk haar even met gefronste wenkbrauwen aan. 'Dit is niet eerlijk, we moeten in het boek kijken, misschien kan het ons helpen.'

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld