Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

13 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

Orpg ft. Allegiant

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Wij weten jullie niet

Mijn persoontjes :

Anna Marie Devroi -17 jaar - nam drugs omdat haar ouders gescheiden waren - Anna is een lief maar ook onzeker en overbezorgd meisje dat niet snel iemand vertrouwt.

Eric Petrovic - 18 jaar - steelt door zijn slechte vriendengroep - Eric doet graag alsof niets hem kan raken maar eigenlijk kan dat wel, hij is best zorgzaam als hij je kent

Jij jou mensjes en begin

Allegiant
YouTube-ster

Allegiant schreef:
Melissa| 18| Steelt geld van haar ouders zodat ze er drugs mee kan kopen. Ze is helemaal geen slecht mens, alleen ze werd heel erg gepest. Daarom kan ze ook echt een gemeen meisje zijn.

Daniël| 19 | Dealt drugs, geeft geen ene moer om zijn ouders en doet het slecht op school. Hij kan wel behulpzaam zijn, maar die kant laat hij liever niet van zichzelf zien.

Plaatjes komen hierna.

Melissa
''Schatje, het komt allemaal goed.. echt waar.'' zegt mijn moeder. Mijn vader knikt en samen rijden ze weer weg, op weg naar huis. Ik zucht diep en ben woedend. Waarom? Waarom sturen ze me gelijk naar het internaat, ik bedoel nam dan contact op met iemand die me kon helpen. Maar nee, laten we het gelijk extreem spelen. Ik wordt naar binnen begeleid. Het ziet er niet fris uit en het stinkt er ook nog is. Ik pak met moeite mijn spullen en loop naar mijn nieuwe kamer. ''Nou dit is dus je nieuwe kamer, voor vragen roep je maar dan komen we gelijk. Pak maar je spullen uit dan zien we je zo'' zegt ze vrolijk en loopt dan weg. Ik rol met mijn ogen en plof neer op het bed. Ik ben zo kwaad, ik ben nog nooit zo kwaad geweest. Ik heb nu echt behoefte aan een sigaret, of iets sterkers. Maar dat kan dus niet. Ik leg mijn handen voor mijn gezicht en probeer mezelf te kalmeren.

Daniël
Ik kan niet geloven waarom mijn ouders me hier naar toe hebben gebracht. Ze zijn niet eens met mij mee gekomen omdat het zogenaamd ''te zwaar'' was. Ik zucht en loop naar binnen toe. Ik word gelijk ontvangen door een jonge dame met kort bruin haar. Ik wil nu al huilen, wat moet ik hier. Ik kijk om me heen en zie andere mensen. Ze staren me een tijdje aan, vast en zeker omdat ik hier nieuw ben. Ik volg de vrouw en kom dan bij een kamer. ''Dit is je kamer, je weet wat je moet doen. Tot straks!'' zegt ze en ze loop weer weg. Ik loop de kamer binnen en doe de deur achter me dicht. Leuk, een nieuwe kamer. Ik pak mijn spullen uit en leg alles op z'n plek. Heb ik dat ook maar weer is gedaan. Ik staar naar buiten toe. ''Dus dit wordt mijn nieuwe leven, kijk er al naar uit'' mompel ik.

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Anna Marie

Ik zat gewoon in de auto wat naar muziek te luisteren omdat ik geen zin had in het gezaag van pap. Mijn ouders waren gescheiden en hadden nu co-ouderschap. Ze konden maar nooit echt overeen komen maar nu konden ze plots net genoeg overeenkomen zodat ze naar een internaat gestuurd werd. Ouders, ze waren gewoon onvoorstelbaar. Als ze maar door hadden dat het wel door hun kwam dat ik drugs begon te gebruiken, vaak eerder waren ze verdovend zodat ik gewoon even mijn zorgen vergat. Toen we er waren haalde ik mijn earplugs uit mijn oren en stapte uit de auto. ''Het komt goed hoor, als je hier uit komt ga je je echt veel beter voelen.'' Zei mijn vader en ik zuchtte. Dat geloofde hij dan maar , maar dan had hij het wel grandioos verkeerd. Dit was bijna het lelijkste gebouw dat ik ooit gezien had. Een jonge vrouw begeleidde me dan maar naar 'mijn nieuwe kamer' die ik eerder de 'plaats des oordeels' zou noemen maar ik deed het maar niet. ''Je pakt maar uit en dan zien we je straks.'' Zei ze nu en ging weg toen ik voor mijn kamer stond. Wat je al een kamer kon noemen. Ik legde mijn koffers op mijn bed. Wow, wat leuk, sarcasme, nee hoor. Ik zou het hier waarschijnlijk nooit leuk vinden.

Eric

Een diepe zucht ontsnapte over mijn lippen toen ik mijn kamer gevonden had. Mijn ouders hadden gevonden dat het mijn schuld was geweest dat ik begon te stelen en dus moest ik daar nu maar de gevolgen van dragen. Mijn reclaseringsambtenaar, ja die had ik tot over kort, zei dat ik best naar een internaat kon en had mijn ouders er 1 voorgesteld. En nu stond ik hier in een muffig gebouw. Je zou voor minder mistroostig worden als je hier zat. Niets leek er op of er ooit aandacht aan het gebouw besteed werd. Mijn 'vrienden' hadden me belogen, me in de steek gelaten en ik moest alle schuld maar dragen. Na even stapte ik de kamer binnen en legde mijn koffers op m'n bed. Wat een wonderbaarlijke wereld was dit, echt rechtvaardig hé? Nee hoor, echt niet, dat was gewoon een sprookje, een mythe , en mythes konden nooit waarheid worden. Jammer genoeg. Ik begon maar uit te pakken en was dan ook al snel genoeg klaar.

Allegiant
YouTube-ster

Allegiant schreef:
Melissa
Er valt een zucht langs mijn mondhoeken en ik kijk om me heen. De kamer is grijs en lelijk. Er zitten bruine vlekken op de muur, kan het nog schoner? Ik besluit na een tijdje toch maar mijn koffer uit te pakken. Na een paar minuten ben ik klaar en schuif ik de koffer onder mijn bed. Ik stel maar is voor om maar uit deze muffige kamer te gaan. Eigenlijk ruikt deze hele gebouw naar rotzooi. Leuk dit. Ik haal een hand door mijn haren en loop de kamer uit. Ik kijk links en dan naar rechts en zie dan daar een zaal waar verschillende mensen zitten. Ik besluit om er naar toe te lopen en ga dan zitten. Het is een soort van kring. Volgensmij bespreek je hier met z'n alle over je problemen. Ik zucht, en dit gaat mij helpen? Wanneer ik aan de buurt ben sta ik op een neem een diepe zucht. ''Nou, eh ik ben Melissa. Ik steel geld en koop daarmee drugs wat me echt een super vrijgevend gevoel geeft en daardoor ben ik hier dus door mijn rotouders en...'' mompel ik aan 1 stuk door totdat ik word onderbroken. ''Oké Melissa, zo is het wel genoeg. Neem plaats'' zegt ze. Ik lach eventjes en ga dan weer zitten. Er komen nog een paar andere mensen aan die ook hun verhaaltje vertellen wat me eigenlijk niet zoveel boeit.

Daniël
Ik heb alles op z'n plek neergelegd. Ik pak mijn telefoon, no internet great. Ik besluit de kamer maar te verlaten en loop naar de grote zaal aan de rechterkant. Ik neem aan dat ik hier gewoon plaats kan nemen. Ik ga op een stoel zitten en luisteren naar de anderen. Wanneer ik wordt aangekondigd blijf ik gewoon zitten. ''Sorry, ik heb niet echt de behoefte om mijn privé leven met jullie allemaal te delen.'' zeg ik en kijk de vrouw aan. ''Ik snap ook niet zo goed hoe dit mij gaat helpen, mijn problemen vertelen. Maar goed, gaat u maar verder'' zeg ik en glimlach dan overdreven. De jonge dame is er stil van maar gaat alsnog verder. Ik snap niet zo goed waarom ik me zo gedraag. Maar ik denk dat het komt omdat ik zo boos ben dan ik hier nu zit terwijl het mijn eigen schuld is. Ik schud de gedachtes van me af en luister maar verder naar de andere kinderen.

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Anna Marie:

Ik begon dan toch maar uit te pakken en na een tijdje, toen alles weg stond, was ik klaar. Mijn koffers zette ik even weg en stapte de deur uit. Ik wist niet echt waar ik naartoe moest gaan dus keek ik even rond en zag een grote zaal waar mensen in een kring zaten. Ik stapte er maar naar toe en ging ergens zitten. Pas toen had ik door wat ze aan het doen waren. Ze waren hun privé-leven en problemen aan het vertellen. Had ik even de kans om te ontsnappen was ik toch wel niet recht in de val gelopen zeker. Ik zuchtte even en keek de groep eens even rond. Ik zag een meisje dat aan het woord was. Blijkbaar Melissa. Na een tijdje was het mijn beurt. Ik stond na even twijfelen op. ''Oké dan, ik ben Anna Marie, mijn ouders zijn gescheiden en door hun geruzie begon ik drugs te nemen en nu zit ik hier....'' zei ik en voor ik kon zeggen 'en nu heb ik geen leven meer' onderbrak de vrouw me en zei dat ik kon gaan zitten zodat we verder konden gaan. Ik zuchtte even. Dit ging nog een lange stomme dag (als ik alleen naar vandaag keek) worden in dit stomme krot.

Eric:

Toen ik klaar was ging ik even de gang op en zag een groep mensen in een kring zitten in een grote zaal. Zou dat zo een van die kringgesprekken zijn als bij zo'n praatgroep. Daar had ik nu echt even geen nood aan maar oké, het moest maar. Ik ging dan maar de zaal in en ging dan ook maar in de groep zitten . Ik luisterde (on) aandachtig naar de rest en na een tijdje mocht ik. ''Ach, zo veel eer verdien ik nu ook weer niet, mijn verhaal is nu ook weer niet zo interessant.'' Zei ik met een fake - beleefde glimlach en bleef gewoon zitten. ''Dat betwijfel ik.'' Zei de vrouw. ''Ach, dan is het niet mijn fout als iedereen hier in slaap valt. Oke dan, ik ben Eric, ik had rotvrienden die me lieten stelen en me dan belazerden en veraden waardoor ik hier ben.'' Zei ik met een zucht maar ik was wel gewoon blijven zitten hoor. Dan ging de vrouw maar gewoon verder met het kringgesprek. Moest dit ons dan beter maken? Wow, echt, ik voel me nu al beter. Niet hoor!

Allegiant
YouTube-ster

Allegiant schreef:
Melissa
Het duurde echt eeuwen voordat dit voorbij was. Ik staar wat voor me uit en bekijk een beetje dit gebouw. Dat meisje Anna Marie had echt wel gelijk. Dit is zeker een krot, ik bedoel kijk naar de kleur, de verotte behangen. Ik kan al niet wachten op het avondeten. Vast en zeker vieze smurrie pap. Ik kots al bij de gedachtes. Als er op een gegeven moment een jongen Eric aan de beurt is denkt hij op 1 of andere manier dat hij grappig is. ''Pfoe, even lachen joh'' zeg ik ietsje te hard dan bedoeld was. Ik rol met mijn ogen en kijk dan naar de grond. Sorry, maar daar kan ik dus echt niet tegen. Vooral niet op dit moment, ik ben zeer geïrriteerd. Ik wil gewoon weg en naar huis. Dit bevalt me nu al tijd. Maar goed, ik kan wel gaan zeuren wat ik wil. Weg kom ik hier toch niet.

Daniël
Na een tijdje zijn we eindelijk klaar, het was ongelofelijk saai. Maar van sommige verhalen stond ik wel na te denken. Sommige hebben nog ergere dingen gedaan dan ik, en dan dacht ik dat ik slecht was. Dit gaf me toch wel wat zelfvertrouwen, dat het nog erger kan. Ik zucht eventjes. We hebben nu vrije tijd, we kunnen doen wat we nu willen. Maar wat valt er te doen. Er staat maar 1 mini tvtje, dus daar heb je ook niks aan. Ik ken hier zowat niemand en naar die krottenkamer gaan is ook geen oplossing. Dit bevalt me echt niet en ik heb geen idee hoe ik dit ga overleven. Me leven is officieel voorbij.

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Anna Marie:

Ik zucht even toen het gedaan was, we hadden nu even vrije tijd. Ik vroeg me af wat hier erger was in dit internaat, de tijd die we niet vrij hadden of de tijd die we wel vrij hadden. De enige momenten dat je echt vrij was waren waarschijnlijk de momenten dat je sliep. Dan ben je je ten minste niet bewust van de lelijkheid van elke ruimte in dit gebouw waar de meesten door hun extreem rottige ouders heen gebracht waren. Ik zuchtte even diep. Ik kijk even in de richting van dat meisje, Melissa. Ze leek het best erg zitten te hebben, net zoals iedereen hier trouwens. Ik wou dat er hier ook maar iets te doen was maar echt er was wonderbaarlijk niets. En dan zitten we nogwel in de 21ste eeuw, konden ze zo'n slechte technische gebouwen gewoon niet afschaffen ofzo. Ik ging al zeker niet naar mijn kamer nu. Ik keek nog even om me heen. Mijn ogen landden op Daniël , een van de weinigen die geweigert had om z'n verhaal te vertellen. Eigenlijk had ik gevonden dat hij wel gelijk had hoor

Eric:

"Pfoe , even lachen joh.'' Maakte het meisje dat Melissa noemde als reactie op mij. Och wat maakte mij het uit, we hadden het nu allemaal moeilijk nu we hier allemaal levenloos achtergelaten werden in een nog levenlozer krot. En daarbij maakte het me niet echt uit wat mensen van me dachten. Ik was niet van plan om naar m'n kamer te gaan nu we vrij hadden maar toen ik even rond keek zag ik dat hier blijven ook niet echt zo'n super oplossing was. Ik zuchte even. Waarom vertrouwde ik ook altijd weer op de verkeerde mensen waardoor ik op plaatsen zoals hier belandde? De wereld was echt een verdomd raar boeltje als je het mij vroeg.

Allegiant
YouTube-ster

Allegiant schreef:
Melissa
Nadat ik een beetje afgekoeld ben van al die drama kijk ik wat om me heen. Sommige mensen zitten natuurlijk al veel langer hier dan ik. Ze kennen elkaar al, en weten wat elkaars problemen zijn. Ze weten hoe ze hier mee om moeten gaan omdat ze hier vast en zeker al heel lang zitten. Ik zucht even en kijk naar die jongen van net. Eric, zo heette hij volgensmij. Ik slik even en ga naast hem zitten. Ik moet toch ooit vrienden maken, in mijn eentje ga ik dit echt niet overleven. ''Hey'' zeg ik dan maar. Ik deed net echt rottig tegen hem, ik weet niet waarom. Ik ben zo echt niet. Zelf kan ik moeilijk sorry zeggen dus ik ben dat ook nog niet van plan. Ik kijk de jongen aan, hij is niet veel ouder dan ik. Hij heeft donker gekruld haar. Hij ziet er zeker niet verkeerd uit nee. Ik schud de gedachtes van weer van me af.

Daniël
Ik kijk nog steeds om me heen. Ik heb geen vrienden, niks. Ik denk steeds bij mezelf waarom mijn ouders me dit aan hebben gedaan. Natuurlijk doen ze het voor mij, zodat ik ''beter'' wordt. Ik snap nog steeds niet hoe ik hier beter van kan worden maar goed. Ik haal een hand door mijn haren en neem een diepe zucht. Ik weet niet zo goed wat ik nu moet doen, iedereen heeft wel iemand om mee te praten. Meestal was ik degene die echt altijd iemand had om mee te praten, maar nu is het wel eventjes anders. Dit is echt wennen, maar zeker niet op een goeie manier.

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Anna Marie:

Bijna iedereen stond wel tegen iemand te praten. Ik was hier nu alleen, behalve, wacht, er was nog iemand 'alleen' . Tuurlijk wist ik niet of dat zijn eigen keuze was maar de jongen waarvan ik dacht dat hij Daniël noemde, vond ik er eigenlijk best wel leuk uitzien dus stapte ik maar naar hem toe en ging dan naast hem zitten. Normaal was ik altijd wel goed in vrienden maken dus dat moest nu ok wel lukken toch? ''Hey, Daniël was het toch hé?'' Vroeg ik aangezien de vrouw daarstraks zijn naam had genoemd. Hij leek niet echt veel ouder dan mij en hij zag er best wel goed uit. Wacht, waarom dacht ik in hemelsnaam zo? Ik was echt raar.

Eric:
Als een meisje naast me kwam zitten en 'hey' zei keek ik even op. Het was het meisje dat blijkbaar Melissa heette. ''Hey.'' Zei ik dan, kwam ze sorry zeggen? Wou ze gewoon vriendelijk doen? Niet dat het me veel uit maakte. Ze zat er nu. Ze zag er niet echt verkeerd uit. ''Melissa was het zeker?'' Vroeg ik nu even om een gesprek op gang te brengen want nou ja, de meesten waren aan het praten bij elkaar en een loner zijn wou ik ook niet. Daarbij was ik ook nooit onbeleefd, behalve als mensen het zelf zochten. Ik probeer een glimlachje te forceren.

Allegiant
YouTube-ster

Allegiant schreef:
Foto's: (helemaal vergeten)

Melissa

Daniël

Allegiant
YouTube-ster

Allegiant schreef:
Melissa
Ik kijk hem even aan en knik dan. ''Jep that's me'' zeg ik dan en haal dan een hand door mijn haren. Het is nogal benauwd hier in dit gebouw, het bevalt me niet in iedergeval. Ik ga de jongen z'n naam niet eens meer vragen want die weet ik natuurlijk al. Meestal kan ik snel vrienden maken en is dat geen probleem als dat een jongen zou zijn. Alleen nu is het zo anders, ik weet echt niet wat ik moet doen, of vragen. Ik zucht onhoorbaar. ''Hoe oud ben je?'' vraag ik dan maar. Diep vanbinnen lach ik mezelf uit. 'Hoe oud ben je' wat is dat nou weer voor een domme vraag. Oké, kalmeer.

Daniël
Ik zit nog altijd alleen en kijk naar de grond. Ik pak de uiteinden van mijn mouwen en speel er wat mee. Na een tijdje zie ik dat er een meisje naar me toe komt en plaats neemt. Ze heeft lang haar en fel blauwe ogen. Ze zag er zeker niet verkeerd uit, maar ik schud de gedachtes alweer snel van me af. Daar heb ik even geen behoefte aan. ''Ja, dat klopt. Jij was zeker Anna.. '' ik denk even na. ''Oja, Anna Marie'' zeg ik dan. Wauw stom. Ik krab even aan de achterkant van mijn hoofd en kijk haar dan aan. Ze leek me wel een aardig persoon, zeker niet verkeerd. Het is inmiddels al 5 uur en ik neem aan dat we zo gaan eten. Ik sterf best wel van de honger, maar van het eten verwacht ik niet veel.

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Anna Marie:
Hij was eigenlijk best wel knap. Oké, kappen nou daarmee. Ik wou hier nog steeds liever weg hoor. ''Maakt niet uit hoor, Anna of Anna Marie, zelfs Marie mag.'' Zei ik dan en probeerde een klein glimlachje te forceren, dat had nou net iedereen. Ofwel zeiden ze Anna en ofwel Marie maar nooit beiden dus zo erg vond ik dat niet. Hij lijkt wel aardig, een tikkeltje mysterieus eigenlijk, hij had ook niets over zichzelf gezegd. Ik schatte hem ergens rond 19 of 20. Waarom wist ik niet, alleen was het zo. Ik krijg al een beetje honger maar ik wist ook dat het hier niet lang meer zou duren of ze mochten eten. Maar als het eten al zo veelbelovend was als de kamers wist ze niet of ze ooit een hap door haar keel zou kunnen krijgen. Alles zag hier miserabel uit. Behalve sommige mensen natuurlijk maar die hadden hier net zoals ik ook nket voor gekozen.

Eric:
Ik wist even niet meer wat ik moest vragen aangezien 'iedereen' hier elkaars 'verhaal' nu toch al kende. ''Hoe oud ben je?'' Vroeg Melissa nu en ik keek even naar haar. Het was best een rare vraag maar nou ja, ik wist zelf ook niet veel beters dus dan vond ik het niet echt erg. ''18 en jij?'' Vroeg ik nu en keek haar even aan. Ze leek 17 of 18 dus dat lag niet ver van mijn leeftijd af. Ze leek best wel leuk. Maar goed, dan moest ik niet de hele tijd denken aan de geur dke hier hing,het behang dat zelfs te lelijk was voor bij een toilet en het fijt dat dit een eerste klas krot was. Hij probeerde even te glimlachen naar haar maar de omgeving bedrukte hem een beetje dus moest hij echt wel moeite doen.

Allegiant
YouTube-ster

Allegiant schreef:
Melissa
Ik slik eventjes als hij me een beetje apart aankijkt. ''Ja , same. Ik ook'' zeg ik en probeer een glimlach te onderdrukken. Ik ga met een hand door mijn haren en kijk hem aan. Daarna zie ik wat vrouwen uit een kamer steeds heen er weer gaan, die zijn zeker alvast bezig met het eten voorbereiden. Ik verlang op dit moment echt wel naar eten, maar ik verwacht er niet heel veel van.''Dus..'' zeg ik dan om de stilte te verbreken. Ik speel met de uiteinden van mijn lelijke oude grijze sweater.

Daniël
Ik knik even en grijns. ''Aha oké'' zeg ik dan droogjes. Ik leun met mijn ellebogen op tafel en verlang naar wat eten. Ik kijk om me heen en zie wat jongere kinderen als ik. Zouden die nog meer problemen hebben dan ik? Ik schud de gedachtes maar weer van me af. Ik merk dat ik ongelofelijk veel hoofdpijn begin te krijgen maar negeer het. ''Dus, bevalt het je hier al?'' vraag ik sarcastisch. ''Ik zelf vind het echt een paradijs, ik had echt niet beter verwacht'' zeg ik.

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Anna Marie:
Als hij vraagt of het me hier bevalt weet ik zelf ook wel dat het sarcasme is tegenover deze instelling. 'Echt hé, het mooiste rottende paradijs op aarde.'' Zei ik en liet merken dat ik zijn sarcasme door had en ik dit ook niet meende. ''Nee echt, dit is triest heel triest, alleszins geeft dit me een doel, hier zo snel mogelijk ontsnappen.'' Zei ik met een klein glimlachje. Ik zag wat mensen op en af wandelen en dus vermoedde ik maar dat ze met het eten bezig waren. Dat werd hoog tijd. Maar nog steeds verwachtte ik er niet al te veel van. En ik wist zeker dat ik niet de enige was die er zo over dacht.

Eric:
Ze was dus even oud als ik, ik zat er dus niet ver van af. ''Dus.'' Zei ze plots en ik wist dat ze een stilte probeerde te voorkomen. ''Als het eten hier ql even veelbelovend is als het gebouw zelf pas ik.'' Zei ik nu en kon een grinnik niet onderdrukken. Dit gebouw was krakkemikkig en lelijk , wat zou er dan voor eten zijn? Een grauwe smurrie die zo vies was dat je geen hap door je keel kreeg? Nee , dan pas ik echt. Maar ja, dat zouden we snel genoeg te weten komen en ik wist niet of iemand van ons daar echt naar uit keek.

Allegiant
YouTube-ster

Allegiant schreef:
Melissa
Het klopt wat hij zegt, natuurlijk verwachten we niet veel van het eten, maar we moeten toch iets eten. Ik zucht al bij de gedachtes. ''Inderdaad'' zeg ik dan maar. Als er een paar vrouwen naar de zaal toe komen hoor je een soort van bel. Het lijkt alsof ik weer op school zit. Ik sta op en schuif mijn stoel weer aan. We lopen naar een andere zaal waar heel veel tafels naast elkaar stonden. Ik neem plaats naast een meisje, volgensmij genaamd Anna Marie.

Daniël
Ik grijns met mijn blote tanden maar doe al gauw mijn mond al dicht. Ik haat het om met blote tanden te lachen, maar soms kan ik het gewoon niet onderdrukken. Ze was grappig, zeker geen saai meisje. Wanneer ik een soort van bel hoor kijk ik wat om me heen en zie iedereen naar een andere zaal lopen. Ik sta dan ook op en loop naar de andere zaal, eindelijk voedsel.

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Anna Marie:
Ik glimlach even naar hem, hij was best wel leuk. Als we een bel hoorden keek ik even op en stond op. Dat was waarschijnlijk voor het eten. Ik volgde de rest maar en ging ergens zitten. Niet veel later neemt een ander meisje plaats naast mij, het was dat meisje dat dacht ik Melissa noemde. Ik probeerde een glimlachje naar haar te vormen. ''Hey.'' Zei ik zacht. Als ze zit. Ik vond straks wel dat ze gelijk had dus ik had er nu niets op tegen dat we langs elkaar zaten.

Eric:
Als er een belletje is kijk ik even om. Dat zal de bel voor het eten wel zijn. Eigenlijk had ik best wel honger dus ik was best wel opgelucht eigenlijk. We stonden dan allemaal maar op en ik volgde de rest naar een andere zaal met tafels. Ik ging dan maar naast een andere jongen zitten, hoe noemde hij ook alweer? Daniël? Ja dat was het. Ik ging dan maar zitten en wist niet echt wat ik moest verwachten.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld