Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

11 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG // Ft. TaylorSwift333

XaalbesjeX
Straatmuzikant

XaalbesjeX schreef:
Orpg gebaseerd op de TV-show Grimm <3

___

Christopher (Chris) Andrew Harrison

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Melissa Emma Burkhart

Het zou vandaag weer de eerste dag van het schooljaar zijn. Hoera, echt fijn. Ik zit op kot. Gisteren had mam me hier afgezet met een paar laatste woorden : "The dark can see oneself but one can't see oneself in the dark.'' Alhoewel ik niet weet waar dat in godsnaam voor staat geloof ik toch wel dat er enige waarheid in schuil gaat. Mijn vader, Nick , is al een heel aantal jaren overleden. Ik heb hem dus niet echt zo goed gekend als mijn moeder natuurlijk. En nu ben ik hier op weg naar de aula voor mijn eerste les. Hopend dat ik een plekje zal kunnen vinden tussen een paar leuke mensen want als deze eerste les saai is heb ik ten minste hen nog die me kunnen redden. Ik stapte maar flink door en kwam al snel bij het gebouw aan. Ik stapte dan maar een heel aantal trappen op en kwam zo terecht in de aula. Ik zag dat er al een heel deel mensen zaten , niemand die ik kende natuurlijk, dus ging ik gewoon naast de eerste beste persoon, blijkbaar een jongen zitten. Ik keek even naar hem om en gaf hem een klein glimlachje. Mam zei altijd dat ik nogal zelfverzekerd was. Misschien had ze gelijk. De jongen naast me mocht er uiterlijk echt wel wezen.

XaalbesjeX
Straatmuzikant

XaalbesjeX schreef:
Chris
De zon scheen fel op zijn gezicht, over het droge gras, liep Chris het grote gebouw binnen. Zenuwachtig tikte hij met zijn vingernagel tegen de zijkant van zijn sleutelbos. Vroeger was het allemaal makkelijker geweest, hij had school zelfs leuk gevonden, tot een paar jaar geleden. Wanneer zijn moeder stierf, verloor Chris een groot deel van zichzelf. Zijn vader had blijven herhalen dat het haar lot was geweest, hij had er zelfs niet om getreurd. En hoewel Chris zichzelf ervan had overtuigd dat er een deeltje in zijn vader was dat wel gebroken mòest zijn, hij had zijn vader nooit een kik zien geven. 'S nachts ging hij vaak weg, "duistere dingen doen" zei hij altijd, als Chris weer eens vroeg was hij nou precies ging doen, en of hij mee mocht. Het leek wel of Chris zijn binnenste totaal was verhard na die jaren. Maar toch kwamen er soms stukjes medelijden en angst naar boven.
Hij plofte op de houten stoel en schoof de tas onder de tafel. Hij keek op toen er een meisje naast hem kwam zitten, ze glimlachte. Het was een lange tijd geleden dat hij een mens had gezien dat niet bang voor hem was geweest.

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Melissa:

Hij leek te twijfelen over iets maar ik wist niet waarover hij zou kunnen twijfelen. Er was toch niets met hem? Hij was gewoon een knappe jongen en ik ging naast hem zitten. Misschien was hij gewoon wel even zenuwachtig als ik voor deze eerste dag. Dat was normaal, toch? Dat was toch wat ik dacht. De aula bleef maar volstromen en er kwamen nog mensen zitten. Ik besloot dan maar het ijs te breken zodat we bijden wat minder zenuwachtig waren. ''Ik ben Melissa.'' Zei ik met een glimlachje tegen de jongen en meteen voelde ik mezelf al minder zenuwachtig worden doordat ik gewoon me had voorgesteld aan hem. Daar was ik dan toch ook al van af en daar was ik blij mee. Soms was dat zelfs nog het moeilijkste. Als hij zich voorstelde gaf ik hem een klein glimlachje waarna de professor naar binnen kwam, zichzelf even voorstelde aan de zaal en begon met de les. Het was natuurlijk anders dan vorig jaar in het middelbaar, alles ging en moest sneller en alles werd moeilijker, pf dat zeiden ze alleszins.

XaalbesjeX
Straatmuzikant

XaalbesjeX schreef:
Chris
'Ik ben Melissa,' zei op een een vrolijke, spontane toon. Chris haalde even diep adem, en hief zijn hoofd.
'Chris,' zei hij, en een neppe glimlach kwam op zijn gezicht tevoorschijn. Inmiddels had hij goed geleerd nep te zijn; nep glimlachen, nep teleurgesteld zijn, nep lachen. Hij kon zelfs nep huilen, hoewel hij dat nooit deed. Het was niet dat hij nep wilde zijn, het was meer dat hij niet echt kon zijn. Alsof nep zijn werkte als een drugs, die het bloed in zijn aderen weer op volle toeren liet lopen. En als hij zonder deed, een verstard, hard monster was. De professor stelde zich voor, en hield een heel verhaal over regels, wat je moest doen en wat je moest laten.

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Melissa:

Ik knikte als hij zei dat hij Chris noemde en gaf hem een glimlachje terug. Ik wist dat er iets met hem was, ik voelde het, er was iets met hem maar ik zag niks bijzonders aan hem dat me zou moeten afschrikken ofzo. Hij was een doodnormale jongen voor me, zo zag hij er althans toch uit dus waarom niet? De leerkracht kwam naar binnen en begon na een tijdje met de les. De les was wel degelijk saai maar ja, wat maakte het uit. Ik zuchtte even. De les zelf was niet saai, anders had ik nooit voor deze studies gekozen, maar de leerkracht kon het zo uitleggen dat het saai werd.

XaalbesjeX
Straatmuzikant

XaalbesjeX schreef:
Chris
De eerste dag was altijd de langste. Gister had Chris zijn kleine bezit naar zijn kamer gebracht, hij zou eerst een kamergenoot hebben gehad, Luke had binnen komen lopen en zijn spullen neergezet. Daarna hadden hij en Chris een klein praatje gemaakt en was hij de kamer weer uitgelopen. Waarschijnlijk zijn vader kwam ruim een kwartier later zijn spullen weer ophalen en had zonder iets te zeggen de kamer weer uitgelopen. Later had Chris gehoord dat Luke niet meer zou komen. De reden konden ze hem niet vertellen wegens privé redenen. Maar goed ook, ander had Chris het zelf op moeten knappen, en dat was niet iets wat hij graag deed.

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Melissa:
De leerkracht begon uit te leggen dat we dit jaar een eindwerk moesten maken en dat we daar zo snel mogelijk aan moesten beginnen. Jammer genoeg kende ik niemand hier echt dus de leerkracht deelde de groepjes gewoon zelf in. Ik lette niet echt op tot ik twee namen afgeroepen hoorde. Die van mij en die van Chris. Ik slikte even maar de leerkracht ging snel verder en begon ook de eigenlijke opdracht uit te leggen. Ik keek even naar Chris. Wel eigenlijk was het maar goed dat ik met hem moest samen werken anders moest ik samen werken met iemand die ik niet kende en misschien wel helemaal niet wilde kennen. Samen werken met iemand moest sowieso dus was dit nog best zo slecht niet.

XaalbesjeX
Straatmuzikant

XaalbesjeX schreef:
Chris
Chris spitste zijn oren toen hij zijn naam hoorde, met die van Melissa erachteraan. Hij keek haar even aan en zijn blik kruiste die van haar. Chris was altijd bang geweest dat er iets zou gebeuren als hij een lange tijd met iemand anders was, dat hij te boos werd of iets dergelijks. Hij had dan ook nog nooit iemand echt helemaal vertrouwd. Vroeger was hij erg sociaal, hij was zelfs een tijdje "populair" geweest, hoewel hij nooit helemaal had gesnapt wat het nut daarvan was. Toen ze verhuisde besloot hij een beetje afstand te houden, van iedereen, hoe moeilijk dat soms ook was. Hij had graag een paar vrienden gehad, maar het was beter zo. En toch vond hij het niet erg, om samen te werken met Melissa.

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Melissa:
Eigenlijk vroeg ik me best wel af of hij het erg vond om met me samen te werken. Niet dat er veel aan te doen viel maar ik wou het gewoon eigenlijk wel stiekem weten. Hij was best knap en ik volgens mezelf vooral niet wat ik ook van wel mag horen. Als onze blikken even kruisten glimlachte ik even naar hem. Dat was de gemakkelijiste manier om te vertellen dat ik dit niet erg vind. Ik vond het ook totaal niet erg. Ik wist op z'n minst z'n naam al omdat we net kennis gemaakt hadden, en dat niet alleen. Met z'n uiterlijk zou de meerderheid jaloers op me zijn dat ik met hem mocht samenwerken. ''Je vind het toch niet erg hé?'' Vroeg ik zacht en keek even. Ik moest het gewoon weten. Ik wachte gewoon even op z'n antwoord.

XaalbesjeX
Straatmuzikant

XaalbesjeX schreef:
Chris
'Integendeel,' grijnsde hij. Dit was Chris zijn tweede jaar op een universiteit, de studie die hij hiervoor had gedaan beviel hem niets, en was er dus ook al vrij snel mee gestopt. En hij wist nog steeds niet wat hij moest doen met zijn leven, maar besloot snel school af te maken, zodat hij kon doen waar hij zin in had zodra dit allemaal afgelopen was. Hij dacht eraan naar South-Virginia te trekken, een huisje te kopen en veel meer hoefde hij ook niet.
Toen de man eindelijk was uitgepraat draaide hij zijn hoofd weer naar Melissa. 'Dus, wanneer beginnen we?'

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Melissa:
Dit was mijn eerste jaar dat ik hier zat dus was ik maar al te blij dat de persoon met wie ik moest samenwerken het niet erg vond om met mij te moeten samenwerken. Mijn glimlach werd dan ook meteen breder. De professor ging dan ook maar verder aan z'n uitleg. Ik wist dat mam straks zou bellen om te vragen hoe mijn dag was geweest. Ze zou dan een heel verslag willen.
Toen de man uitgepraat was en Chris aan me vroeg wanneer we konden beginnen keek ik even naar hem. ''Van zodra jij kunt. Ik kan meteen na de lessen van vandaag maar jij mag kiezen.'' Zei ik met een glimlach want als vandaag voor hem niet ging dan wilde ik hem liever niet dwingen.

XaalbesjeX
Straatmuzikant

XaalbesjeX schreef:
Chris
Hij knikte, 'Vandaag is prima.'
De rest van de lessen verliep saai, maar normaal en prima. Ik stop het notitieblok, de pen en mijn laptop weer in mijn tas en zoek Melissa op.

---

Sorry, beetje kort ;o

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Melissa:
Als na een tijdje onze laatste les gedaan was pakte ik alles in en stond op. Mijn ogen zochten meteen naar Chris en toen ik hem gevonden had glimlachte ik even en stapte ik naar hem toe. ''Dus... dan kunnen we zeker.'' Zei ik met een glimlachje en keek even. Eigenlijk was hij best wel leuk ook al kende ik hem niet echt.

XaalbesjeX
Straatmuzikant

XaalbesjeX schreef:
Chris
'Dus... dan kunnen we zeker.' zei ze met een glimlachje. Hij knikte, 'Laten we naar jou gaan, mijn kamer is nog een beetje...' Chris dacht aan de dozen en de kale muren. Hij had nog geen tijd gehad om het allemaal uit te pakken. Hij had gister de rest van de dag doorgebracht in de stad en had daarna in zijn vader zijn hutje geslapen.

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Melissa:
Als hij knikte en zei om naar mijn kamer te gaan knikte ik even. ''Is goed.'' Zei ik met een glimlach. Ik moest niet proberen om niet op te ruimen want mijn moeder kon blijven sms'en dat ik moest opriumen tot ik haar zeg dat ik heb opgeruimd. Het was raar, dat wist ik wel. ''Laten wedan maar gaan.' Zei ik nu en we gingen maar op weg naar mijn kamer op mijn kot.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld