Hier komen de laatste 3 forum topics
te staan waarop je hebt gereageerd.
+ Plaats shout
Anoniem
Ik wens jullie allemaal een hele fijne en veilige jaarwisseling toe
0 | 0 | 0 | 0
0%
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

> Sluiten
Helper
14 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar Pagina: | Volgende | Laatste
ORPG // With TaylorSwift333
Mellifluous
Straatmuzikant



Algemene regels ;)

Ik; Alec Glenn Grey



Aan jou de eer te beginnen :3
TaylorSwift333
Landelijke ster




Naam: Aïlah Petrovica (bijnaam Annushka)
Leeftijd: 18
Innerlijk: Aïlah is niet echt zeker van zichzelf en kan daardoor snel geraakt worden aangezien haar zelfbeeld wel een zwakke plek van haar is, ookal is er niets mis met haar. Ze is bang van de Troubles, en ook van haar eigen Troubles. Haar ouders weten niet dat ze een trouble heeft, anders zouden ze haar verlaten dus probeert ze het verborgen te houden. Maar sterke emoties (zoals verdriet) zorgen ervoor dat haar trouble tot uiting komt.
Uiterlijk:

Trouble: Bij hevige emoties roept ze (zonder het zelf door te hebben) vuur op. Doordat dit haar trouble is kan ze evenwel niet omkomen in brand. Soms kan ze iemands ziel zien branden maar ze weet zelf niet wat dat is.

Mellifluous
Straatmuzikant




Alec werd wakker van een luid geklop op de deur.
'Agent?!' Nog meer geklop. 'Grey waar ben je?!' Met een luid gekreun rolde Alec zijn bed uit. Snel trok hij een shirt over zijn hoofd en begon met slaperige ogen de trap af te lopen. 'Een beetje vroeg, niet?' Mompelde hij tegen zichzelf en opende de deur. De man die bekend stond als Parker, Alec zijn baas, liep zonder iets te zeggen de kamer in. 'Hoe klein je kan leven..' Zei Parker, met zijn Amerikaanse accent. Alec perste zijn lippen op elkaar en sloot de deur weer. 'Zo klein,' zei hij nog eens. 'Dat is wat ik doe met al de vakantie tijd die ik niet krijg. Loop veel winkels binnen en ga met meisjes uit die ik niet nodig heb.' Antwoordde Alec, en keek hoe zijn baas naar de stapel boeken op het tafeltje keek, 'FBI is non-fictie werk.' Zei hij, kijkend naar een boek waar in grote letters "vampire" op gegrafeerd was. 'Je moet zorgen dat het zo blijft.'
'Is dit over Chicago?' Zuchtte Alec weer, en keek hoe een grijns op Parker zijn gezicht verscheen. 'Oh ja, ik praat over Chicago.' Bevestigde hij Alec. 'Weet je, open zijn voor..' Alec zocht even naar de juiste woorden, 'Voor mogelijkheden is niet verkeerd.' Mompelde hij en keek zijn baas aan. 'Het maakt je blind voor de werkelijkheid.' Zei Parker, veel te serieus. 'Waar ik opgroeide was blind zijn nog beter dan de werkelijkheid.' Kaatste hij terug en stopte met praten toen hij de blik op Parker zijn gezicht zag. 'Dus, waar stuur je me dit keer naar toe?' Vroeg Alec om van onderwerp veranderen. Hij kreeg een map papieren in zijn handen gedrukt en las het snel door. 'Ene William Adams, vermoord. Onderzoek de boel, niet meer, niet minder, het is een.. Eigenaardig dorpje.' Met die woorden liep Parker de deur weer uit, hij was altijd zo kortaf. Alec schudde kort zijn hoofd, trok fatsoenlijke kleren aan, pakte zijn koffer, en stapte de auto in.  
TaylorSwift333
Landelijke ster



Aïlah:
Ik was in mijn kamer rustig aan het tekenen. Tekenen was de laatste tijd 1 van mijn favoriete bezigheden. Ik tekende allerlei dingen die gebeurd waren. Het bracht me tot rust, maar vandaag duurde die rust niet voor lang. De bel van fe voordeur haalde me uit mijn gedachten. ''Annushka, doe eens open.'' Riep mam van beneden. Ja , dat was logisch, ik was er natuurlijk dichter bij. Ik rolde even met mijn ogen en zuchtte. Mijn tekening legde ik even op m'n bed en ik stapte mijn kamer uit waarna ik de trap af ging rechststreeks naar de voordeur. 
Toen ik er was deed ik de voordeur maar open. ''Aïlah!'' Zei de stem van Brook, mijn beste vriend. Eigenlijk was hij niet zozeer mijn beste vriend, eerder de enige zot van al mijn vrienden die niet verhuisd waren toen ie hoorde over de troubles. Toch , ookal was hij niet verhuisd, had ik hem in geen jaar meer gehoord of gezien. ''Brook?'' Vroeg ik verrast en liet hem binnen. ''Annushka? Wie is het?'' Vroeg mam en ze kwam de gang nu op. ''Ah Brook, dat is lang.'' Zei mam, maar aan haar stem was goed genoeg duidelijk dat ze eigenlijk hem liever niet in huis had.
Mellifluous
Straatmuzikant




Alec schudde lachend zijn hoofd toen hij naar het lokale radiostation luisterde, ze kabbelde een boel onzin.
Hij keek even naar de foto die op zijn dashboard lag. Het was een foto van hem en Liz, een meisje dat hij had leren kennen toen hij in Parijs was geweest. Hij draaide zijn raampje open en gooide de foto naar buiten. Hij had nooit echt mensen om zich heen nodig gehad, en zeker geen meisjes. Hoewel hij het leuk vond om met ze uit te gaan, de relaties duurde toch nooit lang, binnen een paar weken was hij toch altijd wel weg. Hij reisde van de één naar de andere plaats, maar kwam tussenin altijd weer op dezelfde plek terug, waar hij dan ook een appartement had.
Alec kwam eindelijk het dorpje binnen, nog een paar meter en dan zou hij al bij het politie bureau zijn. Het was mooi, het dorpje was omringt met een groot meer, dat wel wat weg had van een zee. Toen bedacht Alec de opmerking van zijn baas weer, "een eigenaardig dorpje" had hij het genoemd. En wat zou hij zich daar bij moeten voorstellen?

TaylorSwift333
Landelijke ster



Aïlah:
"Dag mevrouw Petrovica.'' Zei Brook beleefd en ik keek even naar hem. Er leek iets raars aan hem. ''Is er iets Brook?'' Vroeg ik dan bezorgd maar hij bedacht zich even en nam dan m'n hand vast en trok me mee naar boven mijn kamer in. ''Euh, welkom in mijn kamer.'' Zei ik dan en legde snel mijn tekening weg. Hij keek me even bedenkelijk aan en ik snapte het al. Meteen deed ik mijn deur dicht. ''Het was raar Aïlah, heel raar. Ik was wat aan het lopen in het bos tot ik ergens over viel.'' Zei hij nu en ik grinnikte.
''Kunnen je voeten toch niets aan doen dat jij hen niet kunt volgen.'' Zei ik dan grinnikend maar hij schudde zijn hoofd. ''Nee Aïlah, het gene waar ik over viel was een lijk! Een verdomd lijk!'  Zei hij dan en ik schrok. ''Je hebt toch de politie gewaarschuwd hé?'' Vroeg ik dan bezorgd en hij knikte. ''Ik heb mijn nummer achtergelaten voor hen, maar ik had iemand nodig om even rustig te worden.'' Zei hij nu en ik knikte. ''Dus kwam je naar mij.'' Zei ik begrijpend en hij knikte.
''Annushka, de hond moet uit.'' Zei mam dan van beneden en ik zuchtte terwijl Brook me bedenkelijk aankeek. ''Je weet toch dat dat een koosnaampje is dat mijn familie gebruikt hé?'' Zei ik dan en hij knikte. ''Ja hoor Annushka.'' Zei hij dan en hij probeerde te glimlachen waardoor ik hem een klap tegen z'n arm gaf. ''Niet meer Brookie.'' Zei ik dan en hij stak zijn tong op me uit. ''Ik ga even met Katty wandelen, ga je mee?'' Vroeg ik aan Brook en meteen knikte hij al.
Mellifluous
Straatmuzikant




Alec klapte de deur dicht en stapte het politie bureau binnen. 'Hallo, ik kom voor de moord op Adams,' Alec pakte de broche uit zijn riem, die naast het pistool hing. Hij liet zijn foto zijn en werd naar een kleine kamer gestuurd, waar een vrouw achter het bureau zat. Ze glimlachte vriendelijk naar Alec en hij gaf een kort knikje als begroeting. 
Na een kort gesprek stapte Alec weer naar buiten. Het was even rijden vanaf hier, maar de politie was in het bos bezig met het lijk.
Een klein half uurtje later stond Alec naast het lijk van een iets wat oudere man. Er stond politie omheen. 'Is het verplaatst?' Vroeg Alec meteen, waarna een magere man zijn hoofd schudde. Alec knielde neer naast hem. Door zijn borst was een kogel geschoten, dat was duidelijk te zien.
TaylorSwift333
Landelijke ster



Aïlah:
Ik nam Katty dan en deed haar leiband om. Niet veel later waren we al buiten. Katty was een Akita Inu, en mijn kleine broertje noemde haar fluffy. ''Was je niet beter daar gebleven tot de politie er was?'' Vroeg ik dan aan Brook en hij haalde schuldbewust schoorvoetend zijn schouders op. ''Anders zullen we er wel naartoe gaan.'' Knikte ik dan en hij knikte.
Al snel waren we op het weg, Katty die veel te vrolijk was zat te trekken aan de leiband. ''Kattinka!'' Zei ik streng en ze keek me met een schuldbewuste snoet aan. Ze hield zich voor de rest van de weg braaf. ''Ik wil liever je man niet worden hoor, als je zo streng bent.'' Zei Brook me plagend en ik gaf hem een por in zijn zij waardoor hij schrok. 
''Die heb je geheel aan jezelf.'' Zei ik lachend. ''Ach, je weet toch dat ik van je hou Annushka.'' Zei hij dan grinnikend. ''Als het jou goed uitkomt wel misschien.'' Plaagde ik hem dan en we gingen verder. Al snel kwamen we aan in het bos terwijl ik Brook voorop liet lopen. Hij had in eerste instantie daar moeten blijven. Ik was al snel genoeg weer bij hem door het vrolijke trekken van Katty. Al snel kwamen we op de plaats waar de politie ook was en ik gaf Brook een zacht duwtje en Katty verried ons door te blaffen.
Mellifluous
Straatmuzikant




Alec keek even rond, een meter verderop lag wat bloed, oud. Alec kneep zijn ogen tot spleetjes. Het lichaam was wel verplaatst geweest, niet ver, maar toch. 
'Verboden terrein!' Hoorde Alec iemand schreeuwen. Hij keek op en zag twee gestaltes staan, een meisje met een hond, en een jongen. Hadden ze de linten niet gezien?
TaylorSwift333
Landelijke ster



Aïlah:
Brook wilde al snel omkeren toen ze verboden terrein zeiden. Maar ik hield hem tegen. Een vrouwelijke agent kwam naar ons toe. ''Dit is Brook Westwick, hij heeft het lijk gevonden.'' Zei ik omdat het enige wat Brook leek te kunnen was naar de agente staren. ''Ah, dan moeten we met je praten.'' Zei de vrouw en Brook knikte. ''Ik zie je straks nog.'' Zei Brook me en ik knikte. Ik zag een jongere agent bij het lijk. Was hij niet wat jong om agent te zijn? Knap was hij alleszins. Ik gaf Brook nog een aanmoedigend glimlachje en ging toen weg met Katty. Het was dat ik vandaag een vrije dag had van mijn werk. Ik werkte al sinds 2 jaar in een lokaal cafétje om geld bij te verdienen zodat ik dit dorp achter me kon laten en een nieuw leven kon beginnen. Mijn gedachten gingen nog even terug naar de nieuwe agent. Hij was zeker niet verkeerd. Als hij nu hier werkte zou ik hem vast nog wel tegenkomen want liet het café waar ik werkte nu net een plaats zijn waar de agenten van Haven graag na hun werk op vrijdag (morgen dus) even kwamen. Al snel was ik weer thuis.
Mellifluous
Straatmuzikant




Alec keek op toen hij hoorde dat de jongen die daar stond het lijk gevonden had. 'Alec,' Athea kwam naar hem toe gelopen, ze was de enige die Alec bij zijn voornaam noemde. Ieder ander noemde hem "Grey". Maar hij kende haar al meer dan een paar jaren nu, en ze waren meer vrienden dan collega's. 'Ik ga praten met die jongen,' ze knikte in de richting van waar hij was weggelopen, 'de lokale agenten gaan nu weg, ze nemen hem mee voor onderzoek,' ze richtte haar pen op het lijk. 'Misschien is het beter als jij mee gaat, de politie hier is..' Ze zocht even naar de juiste woorden, 'iets wat vreemd.' Ze perste haar lippen op elkaar en schonk Alec toen één van haar zeldzame glimlachjes. Alec glimlachte terug, en knikte. En zo gezegd zo gedaan, Alec volgde zijn voet naar het politie bureau, nogmaals.
TaylorSwift333
Landelijke ster



Aïlah:
Eenmaal thuis liet ik Katty los. Ik zuchtte even. Op een vrije dag was er echt niet veel te doen. Ik greep een kaars van de tafel. Ik probeerde mijn Trouble onder controle te krijgen. Ik nam de kaars mee naar mijn kamer waar ik de deur achter me sloot en op m'n bed ging zitten. Ik nam dan de kaars wat beter vast en keek er ingespannen naar. 3 keer op de 10 lukte het me om zo vuur op te wekken. Ik bleef er naar kijken. Toen ik het bijna wou opgeven kwam de vlam. Maar ik wilde niet dat het alleen kwam met sterke gevoelens. Ik zuchtte en concentreerde me dan in plaats van op mijn kaars op mijn gevoel en werd weer rustig. De vlam doofde meteen. Ik werd gebeld dus nam ik mijn gsm op. ''Hey Aïlah, ik weet dat je vandaag vrij hebt maar Dana is misselijk geworden en niemand anders kan haar vervangen. Wil je alsjeblieft komen?'' Vroeg de stem van m'n baas. Daar moest ik niet lang over nadenken en nog geen kwartier later stond ik al bij het café, ging naar binnen naar de keuken. Daar deed ik mijn short aan en begon dan maar met werken. Wat was ik blij met wat afleiding. Ik voelde de blikken van sommige jongens en mannen wel maar ik negeerde hen compleet, dat deed ik altijd en ophouden deden ze toch niet.
Mellifluous
Straatmuzikant



Hall kauwde luid op kauwgum, waar Alec zich vreeslijk aan irriteerde.  
'Dus,' zei hij 'het lichaam, zijn dochter woont hier in Haven.' Hij hield het kladblok met de anderen notities  voor Alec zijn neus en hij pakte het aan. Hij had het met een slordig handschrift geschreven, terwijl hij, wat Alec zag van de papieren die op zijn bureau lagen, niet had. Er hingen nog wat foto's van waarschijnlijk zijn familie aan de muur, een meisje van ongeveer vijf jaar oud en een meisje van, Alec schatte, veertien, samen met een vrouw en een veel jongere Marcus Hall. Daarnaast hingen nog wat foto's van de kinderen apart en een replica van bekend schilderij, waarvan Alec zich de naam niet kon heugen.
'Bedankt.' Zei hij ten slotte en liep de kamer uit, waarna Alec zijn jas van de kapstok pakte en naar buiten liep.
Hij besloot de dochter op te zoeken, waarvan het adres op het blok stond. Quinty Wakefield. 
Alec keek even om zich heen, hij dacht dat hij een gil hoorde, heel zacht. Hij slikte kort en liep verder, langs een man en een vrouw die hevig ruzie aan het maken waren. Hij pikte sommige woorden op, iets over iets handschoenen aanhouden. Plots begon het koud te worden en Alec trok de jas, die nog over zijn arm hing, aan. Elke stap die hij zette, voelde hij de kou meer en meer. Het was lente, waarom was het zou koud? Alec schudde zijn hoofd kort en haalde zijn wenkbrauwen op toen hij een ijspegel zag hangen. Met inademen voelde hij koude lucht zijn keel bevriezen en wanneer ik uitademde, blies hij een wolkje.
Alec zag mensen hun huizen in lopen en besloot zijn auto op te halen, die nog een paar minuten lopen hier vandaan stond. Zijn handen, neus en oren werden steeds kouder, toen hij bij mijn auto aangekomen was, voelde Alec zijn tenen niet meer. Hij probeerde de deur te openen, maar kreeg hem niet open, dichtgevroren.
'What te hell?' Fluisterde Alec zachtjes tegen zichzelf. Hij keek even om zich heen, als hij zijn auto niet in kon, moest hij een andere oplossing vinden. Maar hier in de kou te blijven staan leek hem ook niets. Hij liep een eindje terug en vluchtte het eerste beste cafeetje in dat hij kon vinden.
TaylorSwift333
Landelijke ster



Aïlah:
Een van de meest terugkerende gasten, een man van ongeveer 25, zat naar me te kijken. ''Wil je dat ik zijn bestelling af neem?'' Vroeg Eric die mijn probleem begreep. ''Nee hoor, het lukt wel, hou gewoon een kan ijskoud water bij de hand.'' Zei ik en gaf hem een knipoogje. Eric grinnikte en ging verder met de toog wat af te vegen. Ik ging verder naar de gast. ''Ah, Aïlah, mijn favoriete serveerster.'' Zei hij met een glimlach. ''Dave, mijn favoriete klant.'' Zei ik dan overdreven beleefd. ''Ah, is dat zo?'' Vroef hij grijnzend en ik rolde met mijn ogen. ''Ik heb ook mijn werk, wat wil je?'' Vroeg ik rustig en nam z'n bestelling af. Ik draaide me om , om naar Eric te gaan en de bestelling door te geven maar voelde een tik op m'n bil. Ik gaf Dave een dodelijke blik en gaf hem verder geen aandacht en ging naar Eric. ''Ik wou je nog redden.'' Zei Eric nu en ik zuchtte. ''Het komt wel goed.'' Zei ik dan maar en zie iemand nieuw binnen komen. Het was de nieuwe jonge agent. Hij was knap. ''Als je denkt wat ik denk dat je denkt.'' Zei Eric nu en ik lachtte. ''Ik weet niet wat je denkt Eric dus hoe zou ik dat moeten weten.'' Zei ik dan en Eric bracht de bestelling naar Dave. Ik keek naar de nieuwe gast en onze blikken kruisten dus verwelkomde ik hem net als iedereen met een vriendelijke glimlach.
Mellifluous
Straatmuzikant





Alec zijn blik viel op een meisje, misschien iets jonger dan hijzelf. Hij kerkende haar. Maar daarnet had hij niet echt aandacht aan haar geschonken. Ze was best een mooi meisje. Alec wiep zijn blik weer naar buiten, er leek een dun ijslaagje op de straat te verschijnen. Wat was dit?! Hij stapte naar de bar toe en ging even zitten. Hij staarde langer naar buiten, het was onnatuurlijk. Het kon niet dat het zo koud werd, in een klap.
TaylorSwift333
Landelijke ster



Aïlah:
Eric kwam terug en gaf me een betekenisvolle blik. ''Ja hoor, het water staat daar.'' Zei Eric nu lachend tegen me en ik knikte. Maar ik was niet van plan om naar Dave toe te gaan. Ik volgde de blik van de jongen naar buiten. Oh, dus hij was nieuw hier in Haven? Als hij aan de toog kwam zitten keek ik even naar hem. ''Nieuw hier?'' Vroeg ik met een vriendelijke glimlach. Ik denk dat hij net had uitgevonden dat het hier op random momenten plots ijskoud kon worden. ''Maak je laar geen zorgen, binnen een uurtje is het weer wat warmer buiten.'' Zei ik met een glimlach. Ik zag Dave teken doen naar me. Ik nam de waterkan op, voor alle zekerheid en ging ermee naar Dave. ''Wil je nog iets misschien?'' Vroeg ik nu beleefd aan Dave. ''Aïlah, jou zou nog fijn zijn.'' Zei hij dan en ik wou weer weg gaan, daar kon hij naar fluiten. Hij gaf me weer een tik op m'n billen. Ik keek weer Dave. ''Dat was er 1  teveel.'' Zei ik nu en goot het water bij in zijn glas waardoor het overstroomde . Een paar andere klanten die Dave's gedrag ook niet echt goedkeurden en zijn ontevreden gezicht nu zagen klapten even voor me en ik ging terug naar de toog waar Eric me een knipoog gaf.
Plaats een reactie
Reageer
Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld
Pagina: | Volgende | Laatste