schreef:
Aimee
Toen mijn rug hardhandig de muur raakte zuchtte ik. Dit was de jongen waar ik twee jaar geleden verliefd op was geworden, en verkering mee kreeg, alleen had hij toen nog een leuk karakter. Hij deed me geen pijn, was lief, en alles wat je van een jongen verwachtte. Nou wordt hij al boos als ik geen boodschappen wil doen, zoals net. "Ian, doe normaal." Schreeuw ik en vlak daarna voel ik een zacht matras in mijn rug. "Nee." Zeg ik kortaf en kijk hem recht in zijn ogen aan. Blauw. Net als zijn achternaam. Sinds hij met al die jongen omgaat zoals: Tobias,Vincent, Jason en meer is hij veranderd en dan op een negatieve manier.