Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

14 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

The maze runner- I safe you

Lena
YouTube-ster

lena schreef:

Naam: Newt
Leeftijd: Weet hij niet meer, hij lijkt 18
Uiterlijk: Oranje/blond haar, donker bruine ogen. Lieve glimlach
Innerlijk: Newt is erg aardig maar kan heel soms bot overkomen omdat hij niet weet hoe hij met zijn frustraties om moet gaan. Hij is nieuwsgierig en erg handig. Hij houd zijn geheimen voor zichzelf omdat hij andere daar niet mee lastig wilt vallen. Voor de rest is Newt een geboren prater en erg aardig. Hij praat met veel mensen en zorgt ervoor dat iedereen op zijn gemak is.
In de Glade is hij seccond-in-command, wanneer Alby niet in staat is om de baas te spelen neemt Newt dit dus van hem over

Lena
YouTube-ster

lena schreef:
Het zweet loopt langs mijn voorhoofd. Mijn shirt is bezweet doordat de warme zon op mijn huid brand. De zon schijnt vel en de wolken zijn nergens te bekennen. Ik hak nogmaals met mijn bijl tegen het hout in de hoop dat hij uit de aarde vliegt en we een nieuwe boom kunnen planten. Ik zucht zachtjes en kijk om me heen. Ik hak nog een keer in de boomstam en hij beweegt al een stuk makkelijker. 'Hey Newt. IK zie dat je druk bezig bent. Neem maar eventjes pauze dat is beter voor je'. Ik zie Alby achter me staan en ik glimlach.'Ja misschien heb je gelijk' en ik leg de bijl neer. 'Ik ga me even opfrissen'. Ik loop uit de hete zon naar het randje van het bos. Ik trek mijn shirt uit en gooi hem in een ton met water. Ik doppel hem een paar keer onder en hang hem over een stuk touw een stuk boven de grond, zodat hij kan drogen. Ik veeg mijn natte hand aan mijn voorhoofd af en ga even in de schaduw zitten. Een zucht verlaat mijn lippen en ik kijk om me heen.

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Cher Rivers - 15 jaar

Cher is een best onzeker meisje, ze heeft altijd de regeltjes gevolgd maar is niet echt zeker over haarzelf en over wie ze al dan niet kan vertrouwen. Daarom is ze nogal wantrouwend tegenover anderen. Maar als je hard genoeg probeert en je haar vertrouwen wint heeft ze de mooiste persoonlijkheid die je wilt. Ze is lief, geduldig, vrolijk in de buurt van mensen die ze vertrouwd.

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Cher:

Ik keek verwildert om me heen. Het was zo donker hier, af en toe een beetje licht maar niet altijd. Ik blijf gewoon zitten want ik wist niet goed wat hier allemaal de bedoeling van was. Ik wist zelfs niet wie ik was. Het enige wat ik wist was het laatste beeld wat 5 minuten geleden door me heen flitste. Een vrouw in pak die een zin uitspreekte. "Wicked is good." zei ze maar meer weet ik niet meer, en na een tijdje verdween zelfs dat. Wat was mijn naam, wat was dit? Waar ging ik naartoe?
Het ging allemaals veels te snel naar boven en ergens boven mij ontwaarde ik een rode lamp, die werd groter en langer naarmate ik dichterbij leek te komen en dook licht ineen want ik had het vermoeden dat ik zo nog tegen te pletter ging. Ik schrok even maar het kwam tot stilstand en er was niks met me gebeurt. Ik was nog steeds angstig door het donker. Maar ik had beter niets anders gewenst want ineens gingen twee luiken open en fel licht kwam de metalen kooi in waar ik in zat en ik keek meteen weg aangezien het pijn mijn ogen deed. Pas na even raakten mijn ogen gewend aan het licht en keek ik geschrokken op. Een heel aantal jongenshoofden waren zichtbaar. Wat was dit nu weer? Ik verzette me angstig meer naar de andere uithoek van de kooi terwijl iemand de luiken ervan open deed en ik slikte, wat was dit? Wat gebeurde er? Waar was ik nu weer in godsnaam?

Lena
YouTube-ster

lena schreef:
Als ik geschreeuw hoor, merk ik dat the box er weer is. Ik loop naar the plek waar the box bevind en ik meng me tussen de menigte door. Ik zie dat er een meisje in zit, voor de rest niets. Geen kisten met voedsel of overlevingsspullen. Ik spring in the box bij het meisje. 'Hey Greenie. Maak je geen zorgen, het komt goed. Je weet niets, zelfs je naam niet. Ik beloof dat het goed komt. Vertrouw me' en ik steek mijn hand uit. Ze kijkt een tijd naar mijn hand maar raakt het niet aan. Na een tijdje probeer ik het opnieuw. Langzaam gaan er steeds meer jongens weg om door te gaan met hun werk. 'IK weet dat je bang bent maar het komt goed. Ik beloof het'. Ze zegt niets en doet niets. Na een tijd begin ik echt mijn geduld te verliezen. 'Jongens neem haar mee'. Max en Jack springen the box in en pakken haar vast en tillen haar op. Ze nemen haar mee en sluiten haar op in de hutten die wij the place noemen. Je kan the place vergelijken met een soort kerker. 'Sorry dat ik je moet opsluiten maar we weten niet wie je bent en of je te vertrouwen bent. Deze oplossing is het beste voor een tijd' en ik loop weg. Ik loop naar het bos, om te kijken of mijn shirt al droog is.

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Ik vertrouw het allemaal niet. Ik merk dan dat een jongen deze kist in springt en wat tegen me zegt. Het enige wat ik doe is geschrokken en wantrouwend, angstig voor me uit staren. Ik merk dat hij een hand uit steekt en kijk er wantrouwend naar. Hij zegt dat hij weet dat ik bang ben en ik slik even. Was hij wel te vertrouwen. Ik kijk hem dan nog steeds bang aan. Als hij zegt dat een paar jongens me moeten meenemen schrik ik en werk wat tegen en ze stoppen me in zo'n hutje waar ik in opgesloten wordt. Geschrokken ga ik achteruit en ga zitten. Ik sla mijn armen dan bang en wantrouwend om mijn knieën. Ik kijk naar de jongen die zegt dat dit voor even het beste is en kijk hem kwaad aan. Zie je wel dat ze niet te vertrouwen zijn! Wat is dit zelfs? Ik slik even en zit echt met zoveel vragen in mijn hoofd. Na wat een eeuwigheid leek kwam een andere jongen die zich voorstelde als Alby voor het hek staan. "Weet je je naam?" Vroeg hij maar ik schudde mijn hoofd. Hij lijkt medelijden te hebben met mij. "Het is normaal , het duurt wel even voor je het terug weet. Zo ging het voor ons allemaal." Zei hij dan en ik keek hem aan. Dus is het voor hen allemaal zo geweest. "Kom er maar uit. Ik vertrouw je, je bent net zoals ons allemaal." Zei hij dan en liet me uit het hutje en ik keek wantrouwend om me heen naar de plek die omringt was met hoge muren.

Lena
YouTube-ster

lena schreef:
Ik zie mijn shirt hangen en ik pak hem. Ik voel eraan en merk dat hij droog is. Ik trek hem aan en loop naar Alby. Naast hem loopt Greenie. 'Wat doet Greenie uit the place? Ze kan gevaarlijk zijn, we weten niets over haar' zeg ik zacht en ik kijk Alby aan. 'In het begin wist ik ook niets over jou, maar toch vertrouwde ik je. Heb ik gelijk of niet'? Ik kijk hem aan en knik. 'Ik ga Tommy helpen' en ik loop naar Thomas. IK ga zitten en kijk hoe Thomas aardappels schilt. 'Hey' zeg ik en ik kijk hem aan. Hij glimlacht en zegt 'hey'. Ik pak een mesje en begin hem te helpen. Ik kijk naar Alby en Greenie. Hij laat haar de hele glade zien en praat veel met haar. 'Ik weet niet. Mijn gevoel zegt dat ik de Greenie niet moet vertrouwen'. Thomas kijkt naar haar en haalt zijn schouders op. 'Ik vetrouw de meeste mensen gelijk, maar over haar weet ik het niet'. Misschien komt het ook wel doordat ze een meisje is, maar ik weet het niet zeker. Hier in the glade is niets zeker. 'Kom dan gaan we naar de toren'? Hij knikt en Jack neemt het van ons over. We klimmen naar boven en we gaan daar zitten. Ik kras met een mes in het hout. Ik kijk naar de muren van the maze. Ik ben zelf één keer the maze in geweest en dat ging aardig mis. Ik werd bijna geplet door een muur en achterna gezeten door een Griever. Ik pak een steentje en gooi hem zo ver mogelijk weg.

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Ik praat niet echt met die Alby, ik wist niet wie ik moest vertrouwen en wie ik was. Als ik die Newt zie aan komen slik ik en kijk hem niet aan. Hij heeft er zelf voor gezorgd dat ik hem niet vertrouw. Ik hoorde wat Alby tegen hem zei en daarna liet hij me zien wat ze de "Glade" noemden. Hij vertelde me alles en liet me vanalles zien. Maar er viel me 1 ding op, de hoge muren. "En waar dienen de muren voor?" vroeg ik zacht en ik zag zijn blik wat verharden. "Laat ik duidelijk zijn, er zijn 3 regels. Je doet de taak die je krijgt zoals het hoort, niemand valt een andere glader aan, en ja gaat nooit, maar dan ook nooit achter die muren!" zei hij dan luid en ik slikte en knikte snel. Ik wou wel weten wat daar juist was maar ik vroeg niets meer.
Na de rondleiding zet ik me even in het gras en trek mijn knieën op en leg mijn kin op mijn knieën terwijl ik mijn armen er om heen sla. Ik zucht even en beet zachtjes op mijn lip. Ik haatte het dat ik niet eens wist wie ik was. Ik zucht even en wou zo graag dat ik het wist. Maar wanneer zou dat zijn? Ik merkte dat iemand naast me kwam zitten. Een verlegen mollig jongetje. "Hey, ik ben Chuck." zei hij dan en ik slikte, hij wist zijn naam en ik wist het mijne nog steeds niet. "Hey, ik ... Ik wil even alleen zijn." zucht ik dan. "Heb je het moeilijk?" vroeg hij dan en ik zuchtte even en knikte dan. Ik snufte even en stapte gewoon weg en ging ergens anders zitten.

Lena
YouTube-ster

lena schreef:
Ik kijk naar beneden en zie the greenie bij Chuck weglopen. Ik zie Chuck op de grond zitten en weer opstaan. Ik heb medelijden met Chuck. Hij heeft niet veel leeftijd genoten en hij bedoeld het altijd erg lief maar veel mensen zien dat niet. Ik kijk naar greenie die een eind verderop ging zitten. Mijn gevoel zei dat ik haar niet te veel in vertrouwen moest nemen, en de laatste tijd heeft mijn gevoel me geen één keer in de steek gelaten. 'Ik ga beneden kijken' en ik klim naar beneden. Ik loop over het lichte groene gras en ga erin zitten. Ik ga zo wel helpen met verbouwen. Als ik een oordelend gegil hoor, ren ik naar de richting waar het gegil vandaan komt. Ik zie greenie op de grond liggen en een glader, die Jonas heette boven haar handen. Hij probeert haar te pijn te doen en te vermoorden. Ik pak een tak en sla Jonas bewusteloos. 'Rustig Greenie. Het komt goed. Hij doet je geen pijn meer, rustig. Ga maar naar Alby dan regel ik het wel met Jonas'. Ik kijk haar aan en probeer te glimlachen. Als ik in haar ogen kijk, zie ik allemaal beelden voor me. Ik zie dat ik op een soort tafel lig, vreemde mensen hangen boven me en mompelen iets wat ik niet kan horen. Ik zie veel dode mensen en dan zie ik haar. Een vrouw staat bij haar en dan ontwaak ik uit mijn gedachtes. Ik schud mijn gedachtes van me af en til Jonas op en neem hem mee naar de ziekenhut. Ik leg hem op de tafel en onderzoek hem. Ik zie dat hij is gestoken door een griever. Ik haal er een genezer bij. 'We kunnen hem niet redden. Jij en Alby moeten bepalen wat we met hem gaan doen' zegt de genezer en ik loop knikkend de hut uit. Ik zoek Alby en zie greenie bij hem staan. 'Alby. Jonas is gestoken door een griever. Ik vind dat hij vanavond the maze in moet'.

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Na een tijdje sta ik met een zucht op, ik wist echt niet wat ik moest doen, ik wist niet wie ik moest vertrouwen, wie ik zelf was. Maar na een tijdje hoor ik een gekreun en gegrom , ik keek om en zag een jongen, een Glader vast. "Jij!" gromde hij en ik keek hem geschrokken aan. "Wat is er?" vroeg ik geschrokken maar hij keek woest. "Jij, het is jou fout, je moet er aan." zei hij dan en ik schrok en hij begon te rennen en dus ik ook maar al snel haalde hij me in en hing boven me en ik gilde. Zijn ogen, ze waren niet normaal, zijn aders waren zwart. Wat was er met hem? Ik gaf hem snel een knietje maar hij greep snel naar mijn keel. Al snel zie ik hoe de jongen, Newt was het dacht ik, de jongen bewusteloos sloeg en de greep loste en ik haalde diep adem en kroop geschrokken achteruit. Mijn ogen waren verwildert, die jongen had me net geprobeerd te vermoorden. Die woorden, het was mijn schuld. Wat was in godsnaam mijn schuld? Newt kijkt dan in mijn ogen en een flits van beelden stromen door mijn hoofd. Een vrouw met blond haar. "Wicked is good." herhaalde ze in mijn hoofd en deed iets met een jongen op een tafel, Newt, ik keek weg en plots was het beeld voorbij en ik knipperde even met mijn ogen. Begin ik nu ook nog te hallucineren? Ik durf niets terug te zeggen omdat ik ver in gedachten ben. "Cher..." hoorde ik in mijn hoofd nog en ik slikte. Ik ging weer terug naar het gras en ging daar zitten en leg mijn hoofd op mijn knieën. Wat was dit? Wat gebeurde er net? Wat bedoelde die jongen? En Cher? Is dat mijn naam? Moet wel, het is het enige wat ik me maar kan herinneren. Een traan rolde over mijn wang. Niet veel later voelde ik een hand op mijn schouder en snel veegde ik de traan weg, niemand moest dit zien. Ik zag dan dat het Alby was. "Hey Greenie, gaat het?" vroeg hij dan en ik slikte. "Cher." fluisterde ik zacht en hij keek me niet begrijpend aan. "Is dat je naam?" vroeg hij nu en aarzelend knikte. Hij hielp me recht. "Cher." knikte hij dan. "Oké, geen Greenie meer dan." zei hij en deed teken dat ik hem moest volgen en hij leidde me naar een muur, er stonden allemaal namen op. Mijn vinger liep over een van de uitgekraste namen. "Wat is er met hen gebeurd?" vroeg ik zacht en hij zuchtte even. "We lost them. But you're one of us now." zei hij en gaf me een mes en ik keek er even naar, niet wetend wat ik er mee moest doen. Hij wees op een lege plek en nu pas had ik door wat hij bedoelde. Ik kraste mijn naam er dan en slikte even en gaf hem het mes terug en merkte dan de stem van Newt. Ik keek even naar mijn voeten. Ik was hem best dankbaar.

Lena
YouTube-ster

lena schreef:
Alby kijkt me aan. 'Ik denk dat je gelijk hebt Newt. Ik ga het met de rest praten, blijf jij bij haar'. Ik kijk hem aan en knik zachtjes. Ik kijk over haar schouder en zie een naam die ik nog niet eerder heb gezien. Cher. 'Greenie? Heet jij Cher'? Ze kijkt me aan en knikt zachtjes.'Welcome Greenie. Je houd die naam 'Greenie' nog wel een tijdje, nou ja bij mij dan. Ik ben Newt, zoals je al wist. Ik ben denk ik rond de achttien ben en ik ben hier al twee jaar. Ik ben the second in command, dus als Alby er niet is ben ik de baas. Hou me dus liever maar te vriend. Vraag me niet te veel omdat ik op de meeste vragen geen antwoord weet. Niemand weet hier veel, behalve de mensen die de Verandering hebben meegemaakt'. Ik ga met mijn rug tegen de muur aan staan en ik kijk haar aan. Blond haar, licht blauwe ogen,volle lippen en een mooie huid. Ze is best knap, maar ik vertrouw haar nog steeds niet. Ze weet vast meer van dit alles hier. Waarom we hier opgesloten zitten zonder enige uitgang. Waarom er monsters waren die er alles aan deden om ons te vermoorden en pijn te doen. Waarom we ons niets meer verhinderde van de dingen die voor The box zijn gebeurt. Een ongemakkelijke stilte hangt er maar ik ben niet van plan om te gaan praten. Nu hopen dat Alby snel terug komt. Ik haal mijn hand door mijn haar. De zon schijnt net als alle dagen even fel. Het regent hier nooit gelukkig hebben we hier waterleidingen die ons voldoende water geven. Als Alby terug komt, haal ik opgelucht adem. 'En'?vraag ik nieuwsgierig. 'Vanavond gaat hij the maze in. Voor zijn eigen bestwil'. Ik knik. 'We kunnen toch niets voor hem doen, hij is verloren. De genezer probeert er een genees middel voor te zoeken, maar tot nu toe nog steeds geen resultaat.Oh ja voordat ik het vergeet Newt de genezer zocht je. Hij zei dat je kruiden in het bos moest gaan zoeken'. Ik draai met mijn ogen en knik. 'Is goed. Ik zie jullie later wel' en ik draai me stug om richting het bos. In het bos is het een stuk koeler. Ik pluk wat kruiden en loop weer terug naar the glade. Ik loop naar de genezer en geef het aan hem. 'Is Minho al terug'? Het is al bijna donker en hij is nog niet terug. De genezer schud zijn hoofd. 'Ik ga bij the maze kijken. Ik zie je bij het eten' en ik loop zijn hut uit. Ik loop op een drafje naar the maze toe. Veel mensen zijn gestopt met werken en halen nu wat eten bij Wok. Ik zie dat Alby naar me toe komt. 'Minho is nog niet terug. Waar blijft hij'? Nadat ik dat gevraagd heb, komt hij de hoek om. Hij loopt mank en hij ziet er vermoeid en slecht uit. De muren beginnen te trillen en langzaam naar elkaar toe gaan. Als ik achter Minho kijk, zie ik een griever. Mijn hart klopt hard op en neer. Ik bedenk me niet en ren the maze in. Ik weet dat het een domme actie is en de gevolgen daarvan maar ik kan mijn vriend niet voor mijn ogen zien sterven. Ik ren naar hem toe en ondersteun hem. We rennen zo snel mogelijk naar de uitgang. De griever mist een poot en is daardoor minder snel, maar nog steeds levens gevaarlijk. Ik moet de griever afleiden om Minho te redden. 'Ren Minho. Zo snel mogelijk the maze uit. Vertrouw me'. Ik laat hem los en hij rent the maze uit. De muren zijn bijna dicht, nog een paar meter. Ik blijf staan en daag de spin uit. Hij loopt snel op me af en ik ren richting de uitgang van the maze. Opeens voel ik een heftige pijn in mijn enkel en ik val neer. Ik kreun van de pijn en voel me langzaam misselijk worden. Ik sta snel op en hinkel naar de uitgang. Ik ren tussen de muren door, waar ik net nog doorheen pas. Als ik uit the maze ren, laat ik me op het gras vallen. Dat heeft geen haar gescheeld. Nu hoor ik pas dat Alby en Minho hebben staan schreeuwen. Door de adrenaline van net heb ik ze helemaal niet horen schreeuwen. Ik pak mijn enkel vast en kreun van de pijn. Het misselijke en pijnlijke gevoel is weer terug, nog erger dan net. Ik sluit mijn ogen en hoor Alby en Minho tegen me praten. Ik open mijn ogen en niet veel later komt Thomas en nog een paar andere Gladers bij staan. Ze tillen me op en brengen me naar de genezer. Ik ga op de onderzoekstafel liggen en hij onderzoekt mijn enkel. 'Hij is gebroken. Ik doe er gips om heen en je mag een hele tijd niet veel lopen en helemaal niet rennen. Begrepen'? Ik knik en hij doet er stevig gips om heen. Ik krijg krukken en ik loop samen met Thomas naar buiten. 'Ik rammel. Kom dan gaan we eten'? Ik loop sjokkend mee. Persoonlijk heb ik niet zo veel honger maar ja. Ik ga op de grond zitten en neem wat eten van Thomas aan.

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Ik merk dat die Alby zegt dat Newt bij me moet blijven. Ik kijk even naar het gras onder mijn voeten. Ik kijk pas weer op als ik merk dat Newt wat aan me vraagt. Ik knik als hij vraagt of ik Cher noem. Hij begint dan over wie hij is, nou ja, ik zou van geen kanten weten hoe oud ik ben. Dat is nu net het vervelende, buiten mijn naam wist ik niets. Hij keek naar me en ik slikte even en keek even vanuit mijn ooghoeken naar hem. Hij zag er best wel leuk uit, maar er leuk uitzien is nog geen garantie dat iemand ook te vertrouwen is, dat weet ik trouwens van niemand hier. Ik wist zelfs niks meer van mezelf dus dat maakte het nog moeilijker.
Ik haal even een blonde lok haar achter mijn oor in en kijk even naar mijn voeten. Er hing een onaangename stilte die ik niet meteen zou weten te verbreken. Ik zucht even en zie al na een tijdje die Alby komen en hij praat over iemand die dus blijkbaar gestoken is en die me daarstraks had aangevallen. Ze gaan hem de maze insturen, dus dat was wat achter de muren moest zitten. Een maze. Wow, ik kon het me eigenlijk niet helemaal voorstellen. Ik was best nieuwsgierig maar ik zou maar niets doen, als er daar blijkbaar dingen waren die staken, nee, liever niet, ik ben mijn leven nog niet beu.
Na even moest Newt weg en ik ging gewoon ergens in het gras zitten omdat ik gewoon even nodig had. Het was erg moeilijk om alles te plaatsen, niets meer weten, in een plek komen waar je nog nooit van gehoord hebt, waar je niemand kent, waarvan je niet eens weet wie je kunt vertrouwen en of je jezelf wel kunt vertrouwen.
Er is maar 1 ding dat door mijn hoofd spookt. "Wicked is good." fluisterde een stem in mijn hoofd me de hele tijd toe en ik begon het zelfs creepy te vinden. Na een tijdje zag ik hoe vele mensen zich aan de ingang van de maze schaarden en ik keek verbaasd op. Langzaam sta ik op en ga er langzaam naartoe maar ik zag niet veel van wat er gebeurde. Chuck keek naar me dat ik beter niet te dicht bij kwam. Na een tijdje maakte iedereen plaats toen iemand zich op het gras liet vallen en ik zag dat het Newt was. Hij had een pijnlijke blik op zijn gezicht. Ze brachten hem al snel weg en ik zucht even en ging weer weg om wat in het gras te zitten. Na een tijdje zag ik ook wel dat Newt ergens ging zitten in het gras met iemand waarvan ik de naam ook niet wist maar dat maakte niet uit. Ik zucht even. Ik trok mijn benen op en legde mijn kin even op mijn knieën en legde mijn armen om mijn knieën.

Lena
YouTube-ster

lena schreef:
Ik neem een paar happen en gooi de rest weg. Ik heb niet zo veel honger. Deels door de pijn en deels door de vermoeidheid. 'Ik heb ook kennis gemaakt met Greenie. Nou ja, ze heet Cher'. Ik vertel Thomas maar niets over wat ik heb gezien toen ik haar aankeek. Hij zou best meer willen weten en het aan iedereen vertellen. 'Kom dan gaan we met haar praten. Kijken wat jouw eerste indruk is'. Ik ga moeizaam staan en loop met mijn krukken naar haar toe. Thomas achtervolgt me terwijl hij snel zijn eten nog aan het opeten is. Ik ga moeizaam tegenover haar zitten. 'Hey Greenie. Dit is Thomas'. Ik wijs Thomas die achter me staat en nog snel een stukje vlees in zijn mond propt. Ik kijk hem vragend aan terwijl hij druk kauwend op zijn stuk vlees haar aan kijkt. Hij slikt het snel door en stelt zich voor. Hij gaat naast me zitten en ik kijk naar de vele Gladers die druk aan het praten zijn om het kampvuur. Ik glimlach naar Cher en kijk dan naar Thomas die druk met haar aan het praten is. Ik probeer mee te luisteren maar mijn gedachtes dwarrelen telkens weer af. Als ik mijn naam hoor, draai ik me om naar Cher. 'Wat is er'? Ze vraagt wat er met me gebeurt is. Ik kijk haar aan. ' Lang verhaal. Het komt er op neer dat ik gevallen ben. Bijna dood was door een muur en een griever die me wauw vermoorden. Gelukkig heb ik het gered en heb ik alleen maar mijn enkel gebroken'. Ik glimlach kort en draai me om. Ik zie Chuck naar ons toe lopen en ik begroet hem vriendelijk.

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Ik keek niet echt meteen op. Pas toen ik de stem van Newt hoorde die me weer eens Greenie noemde en die me voorstelde aan ene Thomas. Ik keek dan op en gaf Thomas een klein vriendelijk glimlachje. Meer niet meteen. Hij is te druk met wat op te eten. Ik zou eigenlijk ook moeten eten maar ik had geen honger. Hij begint dan na een tijdje met me te praten, alhoewel eerder gewoon tegen me te praten want zelf wist ik niet veel dus veel kon ik ook niet zeggen
Ik keek ondertussen even naar Newt en gaf hem een klein onzeker glimlachje. Hij had me daarstraks dan wel geholpen maar ik wist het nog niet zo zeker. Na een tijdje keek ik nog eens naar zijn voet. "Wat was er gebeurd?" vroeg ik dan en luisterde naar zijn verhaal. Ik wist hiermee natuurlijk nog steeds niet wat een Griever was maar het leek me vast geen aardig beestje. Ik slik dan even. "Gaat het wat?" vroeg ik dan even terwijl ik dan naar hem keek. Het moest vast nog pijn doen, zo je enkel breken, maar dat heelde natuurlijk wel snel genoeg.
Ik zag Thomas een hele tijd naar me kijken en ik slikte even en keek naar mijn handen. Waarom keek ie zo de hele tijd naar mij? Was ik dan speciaal ofzo? Buiten het feit dat ik een meisje was natuurlijk. Ik was toch niet speciaal ofzo. Ik zucht even zacht en denk even na, buiten mijn naam en dat ene zinnetje wist ik niks meer en wat ik daarstraks zag toen Newt in mijn ogen keek. Ik wist niet eens wat ik er van moest denken. Was het echt? Of was het maar een illusie door de adrenaline?

Lena
YouTube-ster

lena schreef:
Chuck glimlacht en loopt door naar een paar mensen verderop. Ik haal mijn schouders op en kijk naar Thomas die erg veel naar het meisje staart. Ik tik hem aan en schud zachtjes mijn hoofd. Hij lach zachtjes en ik ook. Als greenie vraagt of het wat gaat, kijk ik naar mijn enkel. 'Het doet een beetje pijn, maar voor de rest gaat het wel. Het leven gaat eenmaal door he'. Ik kijk naar de grond en dan kijk ik snel Cher even aan. Ik snap nog steeds niet wat ik heb gezien toen ik haar aan keek. Het enigste wat ik me nog herinner is dat ik op een tafel lag. Vreemde mensen hangen over me heen en mompelen iets wat ik niet kan horen. Ik zie veel dode mensen en dan zie ik Cher naast een oudere vrouw staan met een enge grijns op haar gezicht. Waarom stond Cher naast die vrouw? Of was het maar een illusie? Ik weet het allemaal niet meer. Ik kan me echt niets meer herinneren van vroeger. 'Ik ga maar slapen. Na vandaag ben ik echt moe. Kom Greenie dan laat ik je nog snel je slaapplaats zien'. Thomas helpt me overeind en ik pak mijn krukken. Ik loop samen met Greenie en Thomas naar onze slaaphut. Het is niet groot maar er is nog wel genoeg ruimte voor nog een hangmat. Ik durf Cher nog niet bij andere jongens te plaatsen. Ten eerste omdat ze een meisje is. Ten tweede omdat ze niet veel mensen hier kent, behalve mij,Thomas,Chuck en Alby. We lopen naar binnen en ik laat haar, haar hangmat zien. Hij hangt achterin de hut, naast de mijne ook al zat er wel wat ruimte tussen. Thomas slaapt aan de andere kant van mij en helemaal in het begin slaapt Chuck. Alby slaapt in een andere hut hier een einde verderop. 'Hier slaap jij en ik slaap hier' en ik wijs naar mijn hangmat. 'Thomas slaapt daar en Chuck daar. Ik ga nu slapen. Ik zie jullie morgen ochtend weer'. Ik klim in mijn hangmat en laat mijn krukken op de grond liggen. 'Oh ja voordat ik het vergeet Greenie, morgen laat ik je de vele taken in the glade zijn. Je gaat verschillende dingen doen en dan moet je kiezen wat je wilt worden, maar de rest leg ik morgen wel uit'. Ik ga liggen en hoor ze vertrekken. Ik sluit mijn ogen en probeer fijn te gaan liggen. Na een paar keer rond te draaien vind ik een goeie houding om te liggen. Niet veel later val ik in slaap.

TaylorSwift333
Landelijke ster

TaylorSwift333 schreef:
Na een tijdje merk ik dat die Thomas stopt met staren. Nou ja, ik zou ook niet weten wat er te staren valt. Ik luister even wat hij zegt en knikt. Ik denk even weer aan daarstraks , dat ene beeld. Newt op de tafel en ik naast een blonde vrouw die misschien een ietwat gemeen glimlachje had. Haar stem herhaalde zich keer op keer. Wicked is goed. Maar was dat wel echt? Had ik het niet gewoon gedroomd? Vast was het gewoon een illusie door de adrenaline, want voor de rest herinnerde ik me niets meer.
Ik zucht even en kijk op als hij dat voor stelt om de slaap plaats te laten zien. Ik sta dan op en Thomas helpt Newt al. Ik vond het best sneu van zijn voet maar ja. Dat gebeurt nu eenmaal. We gaan dan naar een soort hut waar allemaal hangmatten in ophangen en zie welke hij aanwijst die van mij was naast die van hem, Thomas en Chuck waren verder weg. Ik knikte er maar even om. Ik was zelf best moe maar had bijlange geen zin om ook maar 1 oog dicht te doen.
Ik luisterde dan wat hij zei over de taken en knikte dan maar en na even waren we al bijna de tent uit en keek ik nog even naar hem om. Misschien was hij after all wel te vertrouwen. Ik va dan ook maar de hut uit en ga gewoon ergens in het gras zitten en ik merk dat Thomas naast me komt zitten. Waarom? Weet ik niet. Misschien zodat ik niet alleen ben? Om iets te weten te komen. Maar veel zeggen doe ik niet. "Weet je, je twijfelt vast erg veel he nu? Je weet vast niets meer." Zei hij dan en ik gaf hem een knikje. "Je kunt ons vertrouwen hoor, we moeten allemaal op elkaar vertrouwen, we hebben alleen elkaar." Zei hij dan en daar had hij eigenlijk wel een punt. Ik had geen familie of vrienden, de enige mensen die ik nog had waren zij, mensen, jongens, die even weinig als ik wisten. Ik knik dan maar en als het erg laat is heb ik moeite om mijn ogen nog open te houden.
Ik ga dan met Thomas de hut in, hij had gewoon wat tegen mij gepraat. Na even ging ik in mijn hangmat liggen met geluiden die vast vanachter die grote muren vandaan kwamen op de achtergrond.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld