Hier komen de laatste 3 forum topics
te staan waarop je hebt gereageerd.
+ Plaats shout
RaspberryPie
DezeShoutIsErgLeuk
0 | 0 | 0 | 0
0%
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

> Sluiten
Helper
13 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar Pagina: | Volgende | Laatste
ORPG w/ VitamineC
Rauhlslove
Straatmuzikant



Wij weten en jij niet.

Ik : Aubree Olivia Leighton - 19 - tinyurl.com/jv4hbx3
Jij :  Jongen + Begin! :)
VitamineC
Straatmuzikant



Finn Hetfield ° 21 

favim.com/image/2983145/ 


Hij grinnikte. Niet omdat er iets grappigs te zien was of omdat iemand hem zojuist iets grappigs had verteld. Hij moest lachen omdat de alcohol naar zijn hoofd gestegen was en hij zojuist een verse sigaret in een plas had laten vallen. Hij moest lachen met zijn ellende. Finn keek op toen hij een auto luid hoorde remmen terwijl hij de straat over stak. Hij glimlachte ironisch naar de bestuurder en wandelde vervolgens verder richting de winkelstraat. Hij wist niet zeker waar hij naartoe wilde. Het was pas rond zessen, dus de meeste écht leuke café's zouden elk ogenblik opengaan. Maar aan de andere kant leek het hem verstandiger om naar huis te gaan. Alleen dat was net het ding met Finn. Hij was allesbehalve verstandig. Hij was niet dom, hij was helemaal niet dom. Het kon hem gewoon allemaal vrij weinig schelen. Hij knipperde met zijn ogen toen het even wazig werd. Hij besloot te gaan zitten en te bedenken waar hij als volgt heen zou gaan. Hij was een vrije man. Hij kon gaan waar hij wilde. Er was niemand die thuis op hem wachtte, want hij had geen familie en geen vriendin. En hoewel dat misschien zielig klinkt, genoot hij van die vrijheid. Niemand die iets van hem verwachtte. Die verwachtte dat hij zich netjes gedroeg, iedere ochtend zijn pak melk in de koelkast zette of elke avond zijn vuile borden afwaste. Niemand waar hij rekening mee moest houden als hij een flesje bier opentrok. Er was niemand die niet wilde dat hij dronken thuis kwam. Dàt was juist het mooie leven. Hij ging tegen het raam van de vitrine van een dure kledingwinkel op de grond zitten, peuterde een nieuwe sigaret uit het pakje en stak hem aan. Hij inhaleerde en blies de rook vervolgens weer naar buiten. Hij keek om zich heen en negeerde zowel de bezorgde als de geïrriteerde blikken. Zodra hij zijn sigaret had opgerookt, drukte hij hem uit op de stoep en sloot zijn ogen.
Rauhlslove
Straatmuzikant



Aubree
Zoekend in mijn tas probeer ik de lippenbalsem te vinden omdat mijn lippen ontzettend droog te zijn, het was nu eindelijk een beetje rustig, ik werkte hier in een dure kledingzaak en omdat we zometeen gaan sluiten, zijn er nog maar een paar mensen en dan kan ik de zaak afsluiten, het is niet mijn zaak, maar de zaak van mijn vriendin alleen was die een avondje weg met haar vriend dus had ik beloofd de zaak netjes af te sluiten, zodra mijn lippen ingesmeerd zijn met lippenbalsem kijk ik eventjes naar buiten, waar ik een jongen zie zitten tegen het raam aan, ik weet dat Analicha, de baas, dit echt niet leuk gaat vinden maar ik kan er niks tegen doen, want ze luisteren niet en ze komen elke keer weer terug om hier te gaan zitten. Ik besteed er geen aandacht aan en stop de lippenbalsem terug in mijn tas, waarna ik een glimlach op mijn gezicht zet als er een klant aankomt met een paar kledingstukken. Ik scan alles dan en laat haar betalen, ik bedank haar en geef de tas, na een paar klanten is de winkel dan ook wel leeg, waardoor ik glimlach, eindelijk naar huis. Ik neem de sleutels dan en doe alle kassa's opslot, waarna ik het alarm aanzet en de lampen uitdoe.
VitamineC
Straatmuzikant



Finn zou zweren dat hij enkele minuten in slaap was gedommeld. Hij opende langzaam zijn ogen en merkte dat het een stukje donkerder was geworden dan toen hij hier was komen zitten. Hij zuchtte, keek om zich heen en probeerde zich te oriënteren. Hij was slechts enkele minuten verwijderd van een gezellig café waar ongetwijfeld enkele van zijn vrienden zouden zitten. Hij probeerde op te staan, maar zijn poging mislukte en hij kwam pijnlijk terug op de grond terecht. Hij vloekte binnensmonds en besloot dat hij net zo goed kon blijven zitten. Een vrouw van rond de veertig kwam zijn richting uitgewandeld. Hij zette zich schrap voor het oordeel dat ze waarschijnlijk naar zijn hoofd zou werpen, maar ze liep langs hem heen, de kledingwinkel binnen. Niet veel later zag hij haar ook weer naar buiten komen, met een tasje waarvan hij zich niet herinnerde dat ze het bij zich had toen ze binnen ging. Hij hief zijn hoofd een stukje op en keek opzij toen hij gerommel hoorde aan de deur. Een blond meisje stond de boel waarschijnlijk af te sluiten. Hij legde zijn hoofd tegen het venster van de vitrine en sloot zijn ogen weer. Hij vroeg zich willekeurig af wat haar plannen voor de avond zouden zijn.
Rauhlslove
Straatmuzikant



Aubree
Zodra ik de sleutels van de winkel heb gevonden in mijn tas, check ik of dat alles goed afgesloten is, want ik wil natuurlijk niet dat er straks ingebroken wordt, zometeen word ik dan nog ontslagen en ik verdien hier best wel goed mee. Ik was anders dan de meeste meisjes van mijn leeftijd, ik ging nooit uit en ik ging alleen naar buiten om te werken en voor school. Ik woonde in een groot huis met mijn ouders, die bijna nooit thuis zijn, maar ik gedraag me wel. Ik ben anders dan andere meisjes maar dat maakt me niet uit, ik hoef niet dronken te zijn elke avond en wakker te worden met een andere jongen naast me. Ik loop naar buiten toe en sluit de deuren dan, waarna ik voor de zekerheid nog kijk of ze echt op slot zijn, ik kijk naast me, naar de jongen die er nog altijd zit, hij zat ingezakt en ik weet niet of het nou goed met hem gaat, maar ik ga hem hier niet zomaar laten liggen, ik loop naar hem toe en buk dan bij hem neer, ik doe de sleutels in mijn tas en mijn haren achter mijn oor. "Gaat het wel met je?" Ik help hem dan voorzichtig overeind.
VitamineC
Straatmuzikant



Het duurde een tijdje voor Finn doorhad dat ze het tegen hem had. 'Met mij? Prima. Ik lig hier gewoon wat te liggen. Ik wilde je niet storen.' Mompelde hij. Het kostte hem moeite om de woorden uit zijn mond te krijgen. Hij was moe. Hij wilde slapen. Hij deed een extra inspanning toen ze probeerde hem overeind te krijgen. Dat zou haar anders toch nooit lukken. Hij zette zijn beste glimlach op, die onder de omstandigheden nogal flauw was. 'Bedankt.' Zei hij. Hij haalde een hand door zijn haar en knipperde opnieuw met zijn ogen. Hij was vrij haastig opgestaan en dat had hem weer draaierig gemaakt. 'Veel kleding verkocht vandaag?' Vroeg hij. Het interesseerde hem maar weinig hoeveel kleding ze die dag had verkocht, maar hij wilde niet dat het ongemakkelijk werd wat het waarschijnlijk wel al was. 'De naam is Finn. Gegroet.' Hij was zijn vraag over de kleding al vergeten. 
Rauhlslove
Straatmuzikant



Aubree
Het blijft een tijdje stil en ik heb even het gevoel dat hij van de wereld weg is, maar al snel daarna reageert hij. "Gelukkig maar." Zucht ik als hij zegt dat het met hem goed gaat, ik had het gevoel dat het helemaal niet goed met hem ging. "Moet ik je anders naar huis toe brengen?" Het begon al aardig slecht weer te worden en ik wist dat het zometeen hard ging regenen en aangezien ik een eigen auto heb kan ik hem best wel brengen. "Best wel ja." Knik ik als hij vraagt of dat we veel kleding verkocht hebben. Hij zag er nou niet uit alsof hij oké was maar ik weet niet zo goed wat ik met hem aanmoet aangezien hij volgensmij niet meer helemaal nuchter is, ik kijk naar de sigaret die uitgedrukt is op de stoep. "Ik ben Aubree." Het boeit me eigenlijk niet hoe hij heet, hij moet gewoon naar huis toe want anders dan gaat het vanavond echt fout met hem. "Kom, ik breng je naar huis toe."
VitamineC
Straatmuzikant



'Aubree.' Herhaalde hij. 'Wel Aubree, ik weet niet zo goed meer wat mijn adres is al ik heel eerlijk moet zijn, dus je kan me hier wel laten liggen.' Zei hij. Het was echt zo dat hij zich amper nog kon herinneren waar hij woonde. Hij had sowieso een hekel aan zijn appartement, dus zelfs als hij nuchter was kon het hem vrij weinig schelen wat het exacte adres was. Hij huurde het appartement en hij was er bijna nooit. De muren waren zwart, net zoals het grootste deel van het meubilair. Hij had overigens wel ooit de moeite genomen om een kamerplant te gaan kopen, maar die had het na een week al opgegeven. Hij was niet zo goed met planten. Hij trok een wenkbrauw op toen hij een druppel op zijn hoofd voelde. En daarna nog één, nog één. Hij besefte dat het zou gaan regenen. Finn glimlachte. Hij hield van de regen. Meer dan van de zon.
Rauhlslove
Straatmuzikant



Aubree
"Als je je adres niet meer weet, dan kom je maar met mij mee want ik laat je hier niet zitten, het regent en je bent volgens mij al niet meer helemaal nuchter." Zucht ik dan, het boeide niet zoveel dat hij naar mijn huis kwam want mijn ouders waren er op dit moment niet. Ze zijn beide op zakenreis en ze vertrouwen op me dat ik geen vreemde mee naar huis neem, maar dat vertrouwen ga ik nu breken want anders is het straks mijn schuld als hij dood gevonden wordt ofzo, ik krijg een korte rilling bij die gedachte. Ik neem hem dan mee naar mijn auto en zucht eventjes, het is niet dat hij snel liep op dit moment dus we konden ook niet echt doorlopen, ik negeer de regen die steeds erger wordt, ik heb echt een bloedhekel aan regen. "Ik wil niet dat je rondzwerft op straat in de regen, zometeen gebeurd er iets met je en dan is het mijn schuld dat ik je niet geholpen heb."
VitamineC
Straatmuzikant



Finn liet haar woorden tot zich doordringen. Met haar meegaan? Dat leek hem een enorm slecht idee, maar dat zette hem juist aan om het te doen. 'Als je je maar niets in je hoofd haalt.' Mompelde hij knipogen. Hij liep vervolgens mee naar haar auto. Zijn haar werd doorweekt. Hij keek kort naar het meisje dat hij twee minuten geleden had ontmoet en zich had voorgesteld als Aubree. Het meisje dat nu van plan was om hem mee naar huis te nemen omdat ze wat, zich zorgen om hem maakte? Ze was zich vast niet helemaal bewust van het feit dat hij net zo goed een seriemoordenaar kon zijn, maar daar kon hij mee leven want het zorgde ervoor dat hij een dak boven zijn hoofd had vannacht. Hij dacht kort aan het feit dat hij net zo goed op café zou kunnen gaan, maar besloot toen dat hij dit leuker vond voor de verandering.
Rauhlslove
Straatmuzikant



Aubree
"Ik zal niks met je doen als jij ook niks doet." Ik laat een zwakke grinnik los en zodra we bij mijn auto zijn, laat ik hem instappen, waarna ik naar mijn kant van de auto toe loop en zelf ook instap. Ik doe mijn gordel om en zucht opgelucht, nu stond ik eindelijk niet meer in de regen. "Waarom was je buiten, alleen?" Ik doe de sleutels in het contact en kijk hem kort aan, mijn tas zet ik op de achterbank neer en kijk hem dan aan, ik snapte het niet helemaal, waarom zou hij alleen buiten zijn? Het is laat en het is slecht weer. "Je kan in de logeerkamer slapen vannacht als je wilt." Ik was altijd alleen omdat mijn ouders niemand vertrouwden dus ja.
VitamineC
Straatmuzikant



'Ik zou niet durven! Ik ben een echte heer!' Zei hij. Hij wandelde met haar mee naar de auto en stapte in. Hij probeerde nog om zijn gordel om te doen, maar gaf op toen het hem niet meteen leek te lukken. 'Ik ben graag buiten, alleen.' Antwoordde hij. 'Ik woon op een enorm oncharmant appartement en buiten ruikt het ook een stuk frisser.' Voegde hij daaraan toe. 'Dus ik vind het aangenamer om mijn tijd buiten door te brengen.' Hij keek door het raam naar buiten. 'De logeerkamer is perfect.' Mompelde hij. Hij sloot zijn ogen. Wel dit was een aangename plotwending voor de avond. Hij opende zijn ogen weer en keek haar aan. Na een tijdje besefte hij eindelijk dat hij staarde en wende zijn blik weer van haar af. Hij had nood aan een douche.
Rauhlslove
Straatmuzikant



Aubree
"Oh, dat is niet te zien als je op straat ligt." Zucht ik dan en zet de auto aan de kant, waarna ik hem help met zijn gordel om te doen, ik kijk eventjes en begin dan weer op de weg te rijden. "Waarom zorg je dan niet dat het er leuk uitziet en het er lekker ruikt?" Ik begreep hem gewoon niet helemaal, dan zou je toch je appartement schoonmaken? "Wil je anders straks eventjes douchen?" Van mij mag hij douchen hoor. Ik kijk hem kort aan en richt mijn blik dan weer op de weg. Hij is trouwens echt heel erg knap, maar hij had iets hards in zijn uitstraling wat niks voor mij is en misschien voel ik me daardoor ook minder tot hem aangetrokken.
VitamineC
Straatmuzikant



'Ik ben parttime heer.' Corrigeerde hij zichzelf. 'Ik maak het niet schoon omdat ik er geen zin in heb.' Antwoordde hij eerlijk. Het had geen zin om erover te liegen namelijk. 'Ik denk dat ik het laat voor vanavond. Morgenochtend zou je aanbod wel verassend welkom zijn.' Zuchtte hij. Hij probeerde zich in te beelden hoe lastig het moet zijn om een auto te besturen als je dronken bent. Hij concludeerde dat het enorm lastig was, want hij schatte alle bochten verkeerd in en hij was dan nog niet eens de chauffeur. Hij keek haar weer aan. 'Is het nog ver?' Vroeg hij. Hij besefte pas later dat hij als een klein kind moest hebben geklonken. Het kon hem wederom niet schelen. Hij wilde een bed.
Rauhlslove
Straatmuzikant



Aubree
Ik grinnik zachtjes. "Je moet wel schoonmaken hé?" Ik lik over mijn droge lippen heen, die lippenbalsem hielp niet dus morgen ga ik dan wel nieuwe halen. "Is goed, dan neem je morgen maar een douche." Ik haal een hand door mijn haren heen. "Nee, we zijn er bijna." Ik houd met mijn handen het stuur goed vast en rijd rustig door. Na een tijdje zijn we er en ik parkeer, ik woonde in een groot huis maar omdat mijn ouders altijd weg waren voelde ik me alleen. Ik doe mijn gordel af en haal de sleutel uit het contact. Ik stap dan af en wacht rustig af totdat Finn uitgestapt is, zodra hij ook uitgestapt is, zet ik een slot op de auto en neem dan de voordeursleutels, zodra ik die heb stop ik ze in de deur en draai ik de deur open. "Loop maar vast."
-
hij is zo knap hé oml
VitamineC
Straatmuzikant



hij is echt goals. dat kaakbeen tho
-
Finn glimlachte. 'Schoonmaken is nergens voor nodig.' Mompelde hij. Al was dat niet helemaal waar. Hij apprecieerde het feit dat hem morgen een warme douche zou staan opwachten als hij tegen die tijd niet was vergeten dat ze het hem had aangeboden. Toen ze voor de deur geparkeerd stonden, klikte hij zijn gordel zonder al te veel moeite los en stapte uit. Hij slaagde erin om op een vrij acceptabele manier de voordeur te bereiken en naar binnen te lopen. Hij keek om zich heen. 'Wel dit is exact het tegenovergestelde van mijn appartement.' Zei hij. Hij dacht dat het vloerkleed alleen al wel twee keer zijn appartement waard was. Hij keek haar aan. 'Dus, die logeerkamer van je. Moet ik daarvoor de trap omhoog?' Vroeg hij met afgrijzen.
Plaats een reactie
Reageer
Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld
Pagina: | Volgende | Laatste