Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

16 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

JDBO || Something about you makes me feel lik

DangerousW
Straatmuzikant

DangerousW schreef:
Something about you makes me feel like a dangerous woman.

W / Grey

Ik : Justin Drew Bieber - 21
Jij : Meisje + begin!

Account verwijderd

schreef:
Anna Rose.
Vanavond zou Justin langs komen, naja, eigenlijk zou hij er over een halfuurtje al zijn als het goed was. Justin, mijn beste vriend. Als ik hem na vanavond nog zo kon noemen. Elke dag van het weekend spraken we af, maar de laatste tijd was hij nog al 'druk'. Erg druk. Daar ga ik het vanavond over hebben, ook al weet hij zelf het nog niet. Wat zou er rond gaan in Justin zijn hoofd? 'Anna is dom, hier komt ze niet achter.' Zo iets verwachtte ik dan. Eigenlijk, wist ik wel zeker dat hij dat dacht. Ik weet wel dat er iets is. Maar wat? Daar zou ik vanavond wel achter komen. Geduld is een belangrijke rol. Speelde hij soms een spelletje met me? Hm, hij komt er dan nog wel achter wie dat 'spelletje' wint. Ik stond op van de bank en keek even naar mezelf in de spiegel. Mijn ogen staarde naar mezelf. Een blik, zonder dat je kon zien welke emotie er in hing. Waarschijnlijk zouden sommige mensen zelfs denken dat ik geen eens wist dat emotie betekende. Wat emoties met je konden doen. Dat wist ik al te goed, maar ik trok me niet veel aan van de emotie er in me zat. Ik moest er boven op staan. Ik was een meisje van bijna twintig, die op zich zelf woonde waar ze toch ergens wel trots op kon zijn. Ze was ver gekomen. Het was niet dat ik vanavond wou zorgen voor een ruzie, of zo. Ik ging zorgen voor de waarheid. Vroeger zorgde ik maar al te vaak voor problemen.

DangerousW
Straatmuzikant

DangerousW schreef:
Justin
Op een rustig tempo loop ik richting Anna haar huis, ik was ruim op tijd vertrokken zodat ik het stukje kon lopen. Meestal ga ik met de auto naar Anna maar het is niet ver en het is ook wel lekker weer op dit moment van de dag. Ik liep hier rustig in een T-shirt over straat zonder het koud te hebben, wat heel fijn is. Ik heb net een klus gehad en daarbij ben ik ook klaar met werken dit weekend. Dus ik hoefde nu niet onverwacht weg bij Anna, altijd als ik dat doe dan word ze echt heel boos, wat ik ook wel begrijp maar ik vind dat ze er wel begrip voor moet hebben. Ik heb er toch ook begrip voor als ze weg moet? Naja, ze is wel mijn beste vriendin en ik snap dat het soms wel vervelend is. Ik hoop wel dat ze niks doorheeft van wat ik doe. Het is een paar maanden geleden begonnen, rustig liep ik over straat totdat er een paar jongens mijn richting op kwamen en vroegen of ik nog werk zocht, ik heb al wel een baan dus dit telt meer als een bijbaantje. Ik verdien er heel veel geld mee wat ik kan uitgeven aan leuke dingen voor mij en Anna, zoals vakanties etc. Maar voor dat geld moet ik wel gevaarlijke dingen doen en dat wil ik niet vertellen, dan wordt ze gelijk helemaal paniekerig of boos. Ik bel aan als ik er ben en wacht geduldig totdat ze opendoet.

Account verwijderd

schreef:
Anna.
Uit eindelijk liep ik zwijgend weg van de spiegel. Ik liep de woonkamer in en ging rustig op de bank zitten. Een diepe zucht verliet alweer mijn mond. Alleen al als ik er aan dacht, kon ik boos worden. Justin wist dat ik anders kon worden als hij geheimen voor me had. Hij kon er elk moment zijn. Hoe sneller, hoe beter. Tuurlijk ging hij eerst alles ontkennen. Dat zou iedereen doen op het begin, dit had ik wel eerder van mensen gezien. Zelfs zou ik het vanavond van Justin gaan zien. Op een manier bracht dit me stress. Grappig, hoe iets stress kon veroorzaken, zonder dat je wist wat er in vredes naam aan de hand was. Ik wreef met mijn hand over mijn gezicht heen. Hoe moest ik dit aanpakken? Gewoon zeggen wat ik wist en dacht. Zou na vanavond alles anders zijn? Of zou alles gewoon weer goed zijn? Hield ik mezelf voor de gek? Nee. Ik wist het wel. Ik knipperde met mijn ogen toen ik uit mijn gedachtes werd gehaald, door de bel. Justin. Ik stond op en liep de gang in. Zwijgend maakte ik de deur open, Justin wist dat hij ook gewoon via de achterdeur mocht komen, maar dit was ook niet erg. ''Hey,''

DangerousW
Straatmuzikant

DangerousW schreef:
Justin
Ik wacht nog één minuut maar ze doet al open. Ik glimlach eventjes als ik haar zie. "Hey, sorry dat ik niet via de achterdeur kwam trouwens." Ik loop naar binnen en sluit de deur achter me, waarna ik mijn jas ophang en mijn schoenen uittrek en weg leg. Ik trek haar in mijn armen en knuffel haar dan eventjes. "Hm, I missed you." Ik druk een kusje in haar haren, we zijn gewoon vrienden ja, maar wel close. "I promise I won't leave today." Glimlach ik dan, nu kon ik het wel beloven want ik wist zeker dat ik niet weg moest. Ik laat haar los en loop de woonkamer dan in. "Welke film wilde je gaan kijken vandaag?" Ik draai me dan om naar haar, ik hoopte maar gewoon dat ze niets doorhad, want ze zag er niet al te vrolijk uit en ik was eigenlijk best wel bang dat dat niks goed zou betekenen. Ik haal een hand door mijn haren en kijk dan naar Anna, ze was echt een prachtig meisje en ik snap niet waarom ze geen vriend heeft aangezien ze echt een schat is.

Account verwijderd

schreef:
Anna.
Ik kijk Justin aan. Zijn ogen zagen er de laatste tijd nog al moe uit. Sliep hij slecht, of was dat ook weer wat anders? Misschien had het wel iets te maken met zijn oh zo 'grote' geheim. ''Maakt niet uit.'' Mompelde ik maar wat. Ik stapte opzij, zodat Justin er langs kon. Ik knuffelde heel kort met hem mee, zonder dat er wat uit mijn mond kwam. Hij zou me vandaag niet verlaten? Dat zei hij vaker. Ook daar zei ik niks op. Ik liep de woonkamer in en ging op de bank zitten. Ik keek hem weer aan toen hij over de film begon. Dacht hij nou echt dat we een film gingen kijken? Nah, nee. ''Geen een.'' Zei ik droogjes. ''We gaan eerst even over iets praten. Je weet vast al waar over?'' Ik trok een wenkbrauw op terwijl ik hem aan bleef staren. Als hij het ging ontkennen, maakte ik hem nog wel duidelijk dat er hier geen spelletjes werden gespeeld. Vandaag niet, morgen niet, nooit niet.

DangerousW
Straatmuzikant

DangerousW schreef:
Justin
Kort frons ik als ze nogal raar doet. Waar slaat dit dan op? Ik zucht eventjes diep en ga dan op de bank zitten. Ik zucht diep als ze erover begint. "Er is niks, ik moet de laatste tijd gewoon overwerken op mijn werk en daardoor word ik zo moe." Zeg ik zachtjes en kijk haar dan aan, thank god dat ik redelijk goed kan liegen. Nu maar hopen dat ze erin trapt en niks meer aan me gaat vragen. "Kom op Anna, er is echt niks met me aan de hand." Ik pak haar handen dan vast. Anna was wel iemand die altijd door bleef vragen en koppig was, dus ik snap het echt wel als ze door blijft vragen of me niet gelooft. Maar er zijn ook dingen die zij niet hoeft te weten. Right? Ze hoeft niet alles te weten ondanks we beste vrienden zijn.

Account verwijderd

schreef:
Anna.
Ik trok mijn wenkbrauwen op, dat dit echt uit zijn mond kwam. Liegen, daar was hij inderdaad goed in. Maar oké, dit had ik al voorspeld. Wie had dat nou verwacht. Hoe vaak zou hij de laatste tijd al tegen me hebben gelogen? Tien keer? vijftien keer? Als het geen twintig keer was. ''Pardon?'' Antwoordde ik. Dit maakte me oprecht nog bozer dan dat ik al was. Er was niks met hem aan de hand, er was niks met hem aan de hand.. Nee. Ik zag, en voelde, dat hij mijn handen vast pakte. Ik trok mijn handen los. In een fractie van één seconde, lag één hand op zijn wang. Ik had hem een klap gegeven. Hij wist dat hij me niet moest opfokken, heel goed zelfs. ''Ben je al klaar voor de waarheid, of ga je nu nog je tijd verdoen aan je verhalen?'' Ik lachte sarcastisch. ''Je speelt het nog dommer dan dat ik dacht.'' Ik moest echt ergens mijn woede op uiten, dus Justin moest oppassen. Hoe kon dit mij zo boos maken? Als ik hem was, zou ik nu niet proberen door te gaan met zijn ongelovige verhalen.

DangerousW
Straatmuzikant

DangerousW schreef:
Justin
"Wat is er nou?" Haar klap komt hard aan waardoor ik zachtjes kreun. Ik weet dat ik niet met haar moet fucken maar oké, dit had ik nou ook weer niet verwacht. "Waarom sloeg je me?" Grom ik, dat deed echt ontzettend veel pijn. "Je moet me niet slaan, als je geen meisje geweest was dan had ik terug geslagen." Zucht ik en wrijf dan over mijn wang heen. "Wat is er nou met je? Ik spreek de waarheid!" Waarom gelooft ze mij nou gewoon niet? Meestal werkt het wel als je het zo zegt tegen meisjes. Ik sta op. "Ik denk dat ik maar weer eens naar huis toe ga, ik heb het wel gezien hier."

Account verwijderd

schreef:
Anna.
Ik staarde hem aan. Ik had verwacht dat hij niks meer zou zeggen. Dat hij zijn vreselijke irritante stem binnen ging laten. Maar nee, zijn gezeur kwam naar boven. Wat is er nou, wat is er nou. Doe niet zo kinderachtig. Waarom ik hem sloeg? Zelf had ik geen idee. Maar ook weer wel. Het ging makkelijk, zo snel, zo gevoelloos. Hij verdiende het. ''Je mag best terug slaan.'' Antwoordde ik simpel. Hoe vaag het klonk, ik zou echt zo een gevecht aan gaan. Van binnen verlangde ik om iemand in elkaar te slaan. Geen pop, een echt persoon. ''Wat nou wat is er met je? Stop is, wat is er met jou!'' Schreeuwde ik naar hem uit. Zou hij dit lang vol houden? Nee, tuurlijk niet. Ik hield dit langer vol dan hem. Ik ga voor hem staan. ''Jij gaat niet weg, voor dat ik de waarheid weet. En voor dat ik het vergeet te zeggen, ik hoef je niet meer te zien als je dit gaat negeren.'' Ik meende het. Mijn kille blik keek hem aan. Arme Justin, hij kende alleen de lieve Anna. De Anne, die altijd aan het lachen is. Welkom in mijn andere kant. Ik wist zelf ook wel dat ik zonder Justin ook achter de waarheid kon komen, maar dat kostte moeite. Daar had ik geen zin in. Hij ging het me vertellen.

DangerousW
Straatmuzikant

DangerousW schreef:
Justin
"Ik sla je niet, omdat je mijn beste vriendin bent en ik geen meisjes sla." Mompel ik en kijk haar dan aan, met mijn werk krijg ik ook wel eens klappen maar deze deed gewoon pijn, omdat hij van Anna kwam. Fronsend kijk ik naar haar als ze ineens anders uit haar ogen kijkt, alsof er een geest binnen in haar gekomen is. "Ik wil je niet in gevaar brengen, dit zijn mijn zaken. We zijn beste vrienden maar je hoeft echt niet alles van me te weten, oké?" Zucht ik zachtjes. "Ik deal soms wat, daar blijft het ook bij, okay? Het is niks ergs. Ik verdien er geld mee zodat we samen leuke dingen kunnen doen."

Account verwijderd

schreef:
Anna.
Wat deed hij moeilijk, ik sloeg hem toch ook gewoon? Ergens wou ik gewoon dat hij me ging slaan, zodat ik iets terug kon doen. Was dat raar? Ik likte over mijn lippen heen. Justin wist dat dit geen grapje was, ik was serieus. Hij ging hier echt niet mee weg, voor dat ik wist wat er aan de hand was. Hij draaide er alleen maar om heen; dat betekende dat het wel meer dan 'iets' was. Dacht dat hij dat ik een IQ van een walvis had? Ik haalde een hand door mijn haren heen, zo dat het weer wat beter zat. We waren beste vrienden. Ik hoefde niet alles van hem te weten. Zei hij dat nou echt? Grappig, nooit verwacht dat hij dat nog zou zeggen. Justin was juist altijd degene die alles moest weten. Maar dan ook echt alles. Ik keek hem aandachtig aan toen ik hem hoorde over dealen. ''Wat deal je.'' Zei ik, niet als een vraag, hij moest op dit moment gewoon zeggen wat. Er gingen allemaal slechte dingen door mijn hoofd heen. Drugs. Misschien mocht ik er niet over oordelen, omdat ik er vorig jaar ook aan zat, maar ik wist in ieder geval wat het nou was. ''Verdomme Justin! Je hebt al een baan waar je donders goed mee verdiend, en dan doe je dit?!''

DangerousW
Straatmuzikant

DangerousW schreef:
Justin
Ik zucht eventjes, ze is echt een hele slimme meid en ik vind het knap dat ze doorheeft dat er iets aan de hand is. "Ik deal drugs." Mompel ik. "En het maakt helemaal niet zoveel uit want jij hebt vorig jaar ook drugs gedaan." Ik haal mijn schouders wat op. "Ik heb dan misschien een baan waar ik goed mee verdien, maar dit baantje vind ik ook gewoon fijn. Ik krijg er rust door en het laat me gewoon voelen als een tienerjongen." Ik trek mijn broek wat op. "Kom op, ik wil gewoon met je knuffelen, ik heb deze avond speciaal vrijgehouden voor ons samen en dan doe je zo, ik kon volgensmij beter wegblijven." Zucht ik. Ik kijk haar dan aan, ze was echt ongelooflijk mooi en eigenlijk verdient ze een betere beste vriend, ik lieg tegen haar en vertel haar smoesjes om weg te gaan.

Account verwijderd

schreef:
Anna.
Het deed me niets meer toen ik hoorde dat het inderdaad om drugs ging. Iets in me, had het me allang verteld. Dit werd het verpestende ooit in zijn leven. Daarbij, hij ging mij kwijt raken. Ik moest over hem heen komen, ik had hem van af nu niet meer nodig. "Is je excuses nou echt om te zeggen dat ik het vroeger zelf ook deed? Ik dacht dat je wel door had wat het met je doet. Je bent ongelooflijk dom." Ik zei precies wat ik dacht. Het maakte me ook niet meer uit, ik was echt pissed op hem. Van mij mocht hij nu elke dag in de week besteden aan z'n nieuwe 'baan', ik had geen zin meer in contact. Hoe overdreven het ook klonk. Zouden we een avond samen met de vriendengroep zijn? Ik zou hem geen eens aankijken. Hij wist dat ik dat goed en lang kon volhouden. "Ik hoef niet meer te knuffelen met je," Gaf ik als een duidelijk antwoord. Zwijgend keek ik hem aan. Ik vond het van mezelf knap dat ik zo rustig kon blijven.

DangerousW
Straatmuzikant

DangerousW schreef:
Justin
"Kom op, ik ben jong, laat me mijn ding doen." Zucht ik. "Ik ben niet dom, het is iets dat ik gekozen heb met een reden." Ik kijk haar dan aan, waarom begrijpt ze niet dat ik me fijn voel bij dit? Bij dit werk? Ik weet dat ze mij niet meer aan gaat kijken en ook niet meer tegen me gaat praten, maarja, dat is mijn eigen schuld. Ik had het haar gewoon moeten vertellen en dan was dit allemaal minder dramatisch geweest, denk ik. Ik rol met mijn ogen als ze dat zegt. "Dan ga ik wel naar huis toe." Zeg ik als ze me zwijgend aankijkt en loop naar de gang toe. "Bye Anna, bel me maar als je me een keertje nodig hebt."

Account verwijderd

schreef:
Rose.
Hij had alweer een nieuw excuus, 'hij was jong', fijn. Deed dit hem niks, dan? Dan wist ik dat ook weer. Zou dit onze manier zijn om de vriendschap af te sluiten? Er komt tenslotte uit eindelijk aan alles een einde, dus misschien was dit ook wel het einde van ons. Of was dat nou weer te diep nagedacht? Ik vroeg me af of hij morgen avond er bij zou zijn bij het uitgaan. Misschien was hij wel zo bang om nog meer mensen pijn te doen, dat hij niet durfde te komen. Dat zou wel lachwekkend zijn. Ik keek hoe hij naar de gang liep. Het was misschien het beste dat hij weg ging, anders werd ik nog gestoorde in mijn hoofd. ''Ik verwijder waarschijnlijk zo meteen al je nummer, dus wacht maar niet op een berichtje,'' Mompelde ik. Ja, ik was een persoon die begon met zijn nummer verwijderen, dan alle foto's, en vervolgens ging ik ook alle foto's van ons samen die in mijn huis stonden kapot gooien. Goede strategie, Anna. Daarin tegen, ik had ook een andere kant; ik kon ook een maand jankend in mijn bed liggen omdat Justin nu zijn leven aan het kapot maken was. Maar dat sloeg nergens op, dus dat was ik niet van plan om te doen.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld