Hier komen de laatste 3 forum topics
te staan waarop je hebt gereageerd.
+ Plaats shout
Bluesweater
Bijna kerst!!!!
0 | 0 | 0 | 0
0%
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

> Sluiten
Helper
16 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar Pagina: | Volgende | Laatste
ORPG) #teamsoldaatwillneverdie
CaptainDutch
Straatmuzikant



Zoals vroeger, lekker over onzin schrijven

Note: neem deze ORPG niet te serieus AUB, het is iets van onze jeugdherinnering
Anoniem
Wereldberoemd



!!! Kan scheldwoorden en geweld bevatten !!! 


Ik: Een soldaat genaamd Malin, die niet altijd even slim is en agressief kan zijn.

Ik gaap. De wekker heeft me net weer uit een heerlijke droom gehaald, die ik eigenlijk nog niet wilde verlaten. Langzaam ga ik overeind zitten en ram ik op mijn wekker om het irritante geluid te stoppen. Ik rek me uit en klim mijn bed uit. Snel trek ik wat kleren aan en ren ik naar de ontbijtzaal. Over een uur moet ik klaarstaan voor een training met de generaal, wat me best zenuwachtig maakt. 
CaptainDutch
Straatmuzikant



Waarom doe ik dit :') Ik schaam me echt kapot hiervoor hahaha

Ik; Generaal Dutch, inderdaad een agressie probleem en je ziet wel.

Dutch

Waarom moet het nou weer zo vroeg zijn? denk ik bij mezelf terwijl ik aan het omkleden ben. Ik hoor de bel gaan wat betekent dat iedereen zich buiten moet opstellen voor de training. Iedere ochtend moet dat, soort van warming-up, dan pas mag iedereen beginnen met zijn of haar werk, Traag sta ik op en sjok ik naar het veld toe waar iedereen zich hoort te melden over twee minuten. Ondertussen dat ik ben aangekomen staan de soldaten al opgesteld en braaf te wachten. Ik zie aan hun ogen dat ze kapot waren maar als één iemand geeuwt kon  heel de groep het bos door rennen. Ik vond het heerlijk om ze te pesten. Langzaam verschijnt er een grens op mijn gezicht en ga voor de groep staan en begin met de warming-up.
Anoniem
Wereldberoemd



Malin:
Na het ontbijt samen met de andere soldaten besluit ik om alsnog eventjes te gaan douchen. Rustig loop ik naar mijn kamer om de nodige dingen te pakken en ga daarna door naar de douches. Ik prop mezelf in één van de kleine hokjes en zet de douche aan op een lekkere warme temperatuur. Zodra ik eronder sta relax ik helemaal. Ik heb al een aantal dagen niet goed geslapen en door de douche vallen mijn ogen langzaam dicht... Totdat ik opeens wakker word door het geluid van de bel! De training begint! Ik vloek, trek mezelf snel overeind op mijn ietwat trillerige benen. Snel draai ik de douche uit en doe mijn uniform aan. Met afdrogen houd ik me niet bezig, dat is nu niet belangrijk! Zelfs mijn haar zit alle kanten op, maar dat is een bijzaak. Ik ren de douche uit, dump mijn spulletjes op mijn bed in mijn kleine kamertje en ren naar buiten. De training is allang begonnen, shit! Zo onverdacht mogelijk probeer ik me in de groep te mengen alsof er niks aan de hand is, maar ik voel de staar van de generaal mijn kant op. Natuurlijk heeft ze het gezien... Ik weet nu al dat ik zwaar in de problemen zit....
CaptainDutch
Straatmuzikant



'Waarom kan het nooit eens goed gaan?' zeg ik zwaar geïrriteerd tegen een hoge pief die naast me staat. 'Laat mij maar.' zeg ik grijnzend en loop op de iets grotere griet die hijgend kwam aanrennen. Met een mokkende blik sta ik achter haar en kijk tegen haar rug. 'WAAR ZAT JE?!' schreeuw ik keihard over het veld geen waardoor alle blikken naar ons toe worden gericht. Door mijn actie zie ik hoe ze schrikt en meteen omdraait. 'Geen smoesjes meid...'  brom ik en bekijk haar van top tot teen. 'Wie ben jij? Ik heb je nog nooit gezien hier, of tenminste, ik heb je nog nooit gezien.' zeg ik afkeurend en sla mijn armen over elkaar. 'En?' vraag ik ongeduldig als ik geen antwoord krijg. 
Anoniem
Wereldberoemd



Shit. Mijn eerste week als soldaat op deze legerbasis en ik zit nu al in de problemen. "Ik eh... Eh..." Natuurlijk kom ik weer niet uit mijn woorden met de generaal voor mijn neus! "Ik ben Malin. Dit is mijn eerste week hier. Ik eh... Het spijt me dat ik te laat ben. Ik dacht dat ik na het ontbijt nog wel even kon gaan douchen maar ik... Ik ben in de douche in slaap gevallen. Ik werd wakker door de bel en ben zo snel mogelijk hiernaartoe gekomen! Het spijt me heel erg!" Zeg ik paniekerig. Ik sta helemaal te trillen op mijn benen, help! Misschien word ik wel weggestuurd! 
CaptainDutch
Straatmuzikant



Zuchtend rol ik mijn ogen. 'Sorry zeggen is al te laat.' gebaart naar een man die verderop staat. 'Help mee om dit stuk ongeluk eens te leren dat je nooit te laat mag komen.' zeg ik expres hardop. 'Lopen!' schreeuw ik tegen Malin en begin kwaad achter haar aan te rennen. 'Ren voor je leven, alsof je achterna gezeten word door je boze moeder.' Snauw ik terwijl ik bijna op haar hielen ren. 'Het bos in, snel!' Geïrriteerd ren ik naast haar op een paar centimeter afstand en begin te gebaren dat ze sneller moet rennen. 'Duik die sloot in!' schreeuw ik terwijl ik de plank oploop die mij de sloot laat oversteken. 'Dat kan sneller!' snauw ik terwijl ik zie hoe ze al haar energie inzet. 'Eruit!' Daarna volgen nog een hoop scheldwoorden naar haar hoofd toe en komen we één uur later weer terug. 'Volgende keer moet je dit kunnen in een half uur.' zeg ik en loop dan weg. 'Niksnut, hoe is ze ooit aangenomen.' mompel ik en richt me dan op de hele groep weer.
Anoniem
Wereldberoemd



Ik was zo bang en zo moe. Mijn korte dutje in de douche deed niks om me minder vermoeid te maken. Rennen door het bos was hel, die combinatie van rennen en moeten letten op waar ik ren en niet over een wortel van een boom vallen werd me bijna teveel tijdens het uur, maar de sloot was dan waarschijnlijk nog het ergste. Meteen weer onder de modder... Waarom ben ik ook gaan douchen?! Als ik dat niet had gedaan was er nu niks aan de hand! Ik ben ook zo dom... Waarom dacht ik eigenlijk ook dat ik dit aan zou kunnen, bij het leger? Dom, zo dom... En de volgende keer binnen een half uur? Wil de generaal me dood hebben of zo?! En nu nog de gewone training... Help! Ik strompel naar de groep en ga er weer ergens tussenstaan, zover mogelijk van de generaal verwijderd. Ik sta ondertussen terwijl de generaal verteld wat we gaan doen te trillen en te hijgen. Van een paar mede-soldaten krijg ik boze blikken en van anderen weer bezorgde blikken. Hopelijk worden ze niet te boos op me, want we moeten nu vast harder trainen! 
CaptainDutch
Straatmuzikant



Er komt een brede glimlach op mijn gezicht, eentje die meteen laat zien: er gaat wat gebeuren. Ik vouw mijn handen in elkaar en ga verdacht vrolijk te werk. 'Dankzij een persoon...' begin ik en stopt even met de zin en kijkt de groep in. 'Is de training verlengd en moeten jullie twee keer lopen.' mijn grijns wordt alsmaar breder en breder. 'Waar wachten jullie op? begin!' snauw ik naar de groep als iedereen maar een beetje versuft staan te kijken. De groep komt maar wat traag in beweging waardoor ik alleen maar chagrijniger word. 'Sneller!' roep ik terwijl ik modder richting hun hoofden gooi. Boven mijn oog zit een adertje die altijd opzwelt als ik boos word. Ondertussen dat hun door blijven rennen ben ik aan het overleggen met de persoon naast mij. 'We gaan die griet, genaamd Malin extra hard aanpakken vandaag, oke?' vraag ik aan hem. Hij knikt en mijn glimlach komt weer tevoorschijn.
Anoniem
Popster



*cry* Ik mocht nooit bij jullie team... Daar was ik srs boos over sad

NU GA IK JULLIE ORPG VERSTOREN WHAHAHAHA
Anoniem
Wereldberoemd



Dankzij de opmerking van de generaal waren alle ogen op mij gericht, ik schaamde me dood! Al snel zijn we weer met z'n allen aan het rennen, terwijl ik nog niet goed bijgekomen was van het uur in de hel. Al vrij snel loop ik helemaal achteraan de groep omdat ik het tempo niet kan bijhouden. Ik probeer door te zetten, maar het lukt gewoon niet! Ondertussen zie ik de generaal naar me kijken, vast en zeker een plan aan het maken om me uit het leger te zetten... Misschien moet ik eens wat bij haar uithalen, misschien wat dreigen, mensen tegen haar opzetten? Misschien kan ik dan wel blijven, want op deze manier overtuigen gaat hem niet worden als ik de komende tijd zo moe blijf! 
CaptainDutch
Straatmuzikant



Mijn blik glijt naar die ene griet die alles verpest. 'Jij!' Schreeuw ik en storm op haar af. 'Jij gaat deze gehele parcours afleggen, faal je? Dan moet je team hem drie keer doen.' Zeg ik met een gigantische grijns en pestkop. 'Dat wil je toch niet? Dat je team je gaat haten?' Zeg ik met een zielig stemmetje. Ik begin in mezelf te lachen omdat ik er van genoot, genoot om mensen te pesten. 'Begin je nog of wat?' Zeg ik geïrriteerd als ze blijft staan. 'Dit kan een kleuter zelfs, dus jij zou het ook moeten kunnen...'
Anoniem
Wereldberoemd



Ik kom abrupt tot stilstand als de generaal tegen me begint te praten. Drie keer het hele parcours?! Wat denkt zij wel niet! Tranen springen in mijn ogen. Dat ga ik toch nooit halen? Ik zucht. "Ja, ik begin al, generaal" zeg ik zacht en begin verder te rennen, naar het parcours toe. Het is zwaar, met veel verschrikkelijke hindernissen. Met veel tegenzin begin ik eraan. De eerste hindernis is een hoge muur, precies het gene dat ik het meeste haat: Ik ben vergeleken met de gemiddelde vrouw helaas een stuk kleiner, wat het me moeilijker maakt. Op volle snelheid ga ik op de muur af! Ondertussen hoor ik mijn mede-soldaten praten. "Als dat stomme mens het maar vol houdt..." "Wat doet dat mens hier, ze bezorgt ons alleen maar problemen!" Right, ik ben weer erg geliefd zo te merken. Gelukkig krijg ik mezelf over de muur heen, alleen mijn landing was nou niet bepaald mooi of zonder pijn, maar ik ren door! Die generaal moet eens zien met wie ze te maken heeft! 
CaptainDutch
Straatmuzikant



Zuchten kijk ik haar toe en schud mijn hoofd. 'Hey, bek dicht!' Snauw ik tegen de andere die over haar roddelen. 'Gaan jullie er maar achteraan! Snel, hop!' Zeg ik en irriteer ze door steeds ze te laten stoppen en hun tassen op en af te doen. 'Als jullie het beter kunnen, laat het me dan zien.' Zeg ik opkoment voor Malin. Malin lijkt erg veel op mij, ik was namelijk ook een niksnut, ik kon helemaal niks. Alles was te moeilijken ikwas ook het snauwpunt. Altijd zaten ze mij achterna en schreeuwden ze naar me. Mijn gedachte word onderbroken door een ruzie tussen twee soldaten. 'Willen jullie het vijf keer doen?' Vraag ik geïrriteerd en zie dat ze meteen de benen nemen. Evenlater zie ik Malin verderop, helemaal uitgeput en ze stort bijna in. Ik ga voor haar staan en omdat ze ligt moet ze omhoog kijken. 'Opstaan' snauw ik zacht tegen haar en buig naar voren toe. 'Ga je douchen, ga rusten.' Zeg ik iets kalmer en loop weg.
Anoniem
Wereldberoemd



Bij de volgende hindernis is mijn landing helaas nog dramatischer: in plaats van netjes op mijn twee benen te landen ga ik recht op mijn bek! Ondertussen hoor ik de generaal weer schreeuwen, maar ik versta er niks van. Ik probeer overeind te komen, maar dat lukt maar half. Opeens staat de generaal voor me en ik schrik me kapot! Haar woorden laten me verbaasd op de grond achter. Ik mag weg?! Wat is er gebeurd met de gemene generaal?! Ik klamp me vast aan een van de palen van de hindernis, trek mezelf langzaam overeind en begin terug naar de basis te strompelen. Eenmaal binnen loop ik langs mijn kamer en ga daarna snel door naar de douches. Om wakker te kunnen blijven ga ik maar voor een koude douche. Daarna ga ik rustig terug naar mijn kleine kamertje en plof neer in bed. Nadat ik mijn deken over me heen heb getrokken val ik meteen in een diepe slaap. 
CaptainDutch
Straatmuzikant



-volgende dag-

Dutch
Zuchtend word ik wakker als ik de bel hoor. 'Niet nu!' Kwaad gooi ik een lege fles tegen  de bel aan wat geennut heeft. 'Flikker 'n ent op.' Roep ik als er geklopt word. Eigenlijk hoor ik al op het veld te staan maar zin heb ik niet. Ik hoor wel wllemaalvoetstappen die rennen maar ze vertrekken maar zonder mij. Ik ga eerst nog eten, wat tegen de regels is. Maar regels haatte ik dus waarom zou ik ze volgen? Langzaam sjok ik naar de kantine toe en neem daar plaats, niemand is daar aangezien iedereen buiten staat. Snel smeer ik wat brkod en werk het snel naar binnen toe. Als ik klaar ben strompel ik naar het veld toe, ruim een halfuur te laat en zie de blikken op mij richten. 'Wat?' Vraag ik geïrriteerd. 'Er is wel verschil tussen jullie en mij.' Mompel ik en ga voor de groep staan. Mijn blik gaat meteen richting Malin, die ziet er behoorlijk kwaad uit. Geen idee wat er gebeurd is.
Plaats een reactie
Reageer
Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld
Pagina: | Volgende | Laatste