Hier komen de laatste 3 forum topics
te staan waarop je hebt gereageerd.
+ Plaats shout
Anoniem
AWAEAEA3AEA3A3A3AEAEAWAWAEAW
0 | 0 | 0 | 0
0%
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

> Sluiten
Helper
17 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar Pagina: | Volgende | Laatste
HPORPG ft. Layla06
IreneAdler
YouTube-ster



Draco Lucius Malfoy

Jij begint
Anoniem
Internationale ster



Naam: Janie Kotzlov

Slytherin





Anoniem
Internationale ster



Janie:
Weer na school toe. Aangezien ik er veel zin in heb kan er niet heel veel fout gaan. Ik heb wel roddels gehoord dat Draco nu nog een jaar naar school toe gaat. Grote kans dat dat niet zo is. Aangezien iedereen van vorig jaar af was gestudeert. Toch. Uch in iedergeval ga ik gewoon naar school toe. Ik stap de trein in en zwaai nog even naar mijn ouders. Hopelijk is hij er toch maar ja ik weet het niet. Ik zie het wel als ik op Hogwarts ben. Ik haal mijn sneeuwuil uit haar kooi. Ik laat haar op mijn schouder klimmen. Ik aai haar even. Er kwam nooit iemand bij mij in de coupe zitten. Geen idee waarom. Grote kans dat mensen mij haatten omdat ik in Slytherin zit. Ik pak een boek en begin een beetje te lezen. "Wilt er iemand snoep kopen?!?" ik hoorde dat het kraampje vol met snoep langs reed. Ik gaf haar wat geld en pakte twee chocolade kikkers. Pakte mijn boek op en begon weer te lezen. Stiekem hopend dat er toch iemand naast me kwam zitten. 
IreneAdler
YouTube-ster



Geïrriteerd wurm ik me door de drukte die zich op perron 9 3/4 bevindt. Het scheelt wel, dat zodra mensen zich bewust worden van wie ik ben, een groot deel uit zichzelf een stap achteruit zet. Ik voel starende ogen in mijn rug prikken, maar probeer mensen niet direct aan te kijken. Snel stap ik in de trein. Afscheid nemen van iemand hoeft toch niet. Mijn ouders zijn sinds het verslaan van Voldemort het huis nauwelijks uit geweest. Waarschijnlijk omdat ze zich schamen. In ieder geval zijn ze nu niet hier om mij uit te zwaaien. Niet dat ik dat gewild zou hebben, absoluut niet. Op zoek naar een rustige coupé loop ik langs een groepje eerstejaars. Zodra ze mij in de gaten hebben, stoppen ze met praten en lopen ze snel de andere kant op. Ik zucht. Net als ieder ander jaar zou ik in de Slytherin coupé kunnen gaan zitten, maar eigenlijk heb ik daar totaal geen behoefte aan. Ik loop door en vind al snel een coupé waar alleen een meisje van ongeveer dezelfde leeftijd in zit. Ik open de deur en zet mijn koffer in het rek. Het meisje negeer ik totaal. Waarschijnlijk wil ze toch niet met me praten. Ik ga zitten en staar een beetje uit het raam totdat ik opgeschrikt wordt uit mijn gedachten door het fluitje van de machinist. Niet lang daarna begint de trein langzaam te rijden. 
Anoniem
Internationale ster



Als ik zie dat er iemand bij me komt zitten kijk ik verbaasd op. Geschrokken zie ik dat het Draco is. Aangezien ik niet wil dat hij een slechte indruk van me krijgt blijf ik rustig zitten. Ik probeer niet heel veel naar hem te kijken. Maar hij is zo knap. Nee nee niet doen. Ik pakte mijn uil van mijn schouder buig mijn knieën en zet hem op mijn knie. Ik durf eigenlijk niet tegen hem te praten omdat ik anders misschien hem irriteer. Na een paar keer erover na te hebben gedacht besluit ik om hem hoi te zeggen. Ik zet mijn uil weer in zijn kooi verzamel mijn moed bij elkaar en probeer niet te blozen. "Hoi." Ik was niet slim om alleen maar hoi te zeggen. Wat zou hij nu van me denken.. Aan alles twijfelde ik nu. Ik frummel wat aan mijn haar en doe het achter mijn oor. Ik hoop dat hij het niet dom vond dat ik alleen hoi tegen hem zei. Maar hij zou vast ook niet echt zien hebben in een heel lang gesprek. Aangezien hij toch een volger was van Voldemort en iedereen bang voor hem was. Maar ik niet ik had respect voor hem dat hij die druk vol hield. Hopelijk gaf hij een antwoord terug maar ik moest me er niet te veel op verheugen.
IreneAdler
YouTube-ster



Ik ben een beetje naar buiten aan het kijken als de gedachten van een gesprek met mijn vader naar boven komt. De gedachten gaat over het gesprek net nadat hij erachter was gekomen dat ik gezakt was. Mijn vader was woest geweest. ''Weet je wel niet hoe slecht dit voor de reputatie van onze familie is? Hoe kun je nou niet slagen?!'' Schreeuwde hij terwijl hij door de kamer had gestampt. Ik had iets geroepen als ''oja, want die reputatie is zo goed op het moment. En wiens schuld is dat?!''. Dat had ik beter niet kunnen doen. Mijn vader was nog nooit zo rood van woede geweest en als mijn moeder hem niet tegen gehouden had, had hij me sowieso op mijn sodemieter gegeven. Een week lang heeft hij niet tegen me gepraat, terwijl mijn moeder hem elke dag gesmeekt had om het uit te praten. Opeens hoor ik het meisje dat tegenover me zit iets zeggen. Omdat ik zo in gedachten verzonken was heb ik geen idee wat ze zojuist gezegd heeft, dus kijk ik haar even doordringend aan en knik ik maar even met mijn hoofd. 
Anoniem
Internationale ster



"Uhmmm gaat het wel???" "Je lijkt een beetje afwezig..." Aangezien ik veel ruzie thuis had de anderen 3 zaten er twee bij Gryffindor en 1 bij Ravenclaw. Altijd werd ik gepest omdat ik bij Slytherin zat. Aangezien het gewoon mijn aard is. Ik ben wel de sterkste thuis. Ik ben een volbloed. Mijn vader en moeder waren ook op Hogwarts. Ravenclaw voor mijn moeder. Hufflepuff voor mijn vader. Spijtig genoeg was er niemand ooit in mijn hele familie van Slytherin. Ik was altijd al anders dan mijn andere familie leden. Ik werd sneller boos was eigenwijs en had altijd een grote mond. Plus dat mijn ouders mij ook treiteren helpt ook niet. Ik probeer aardig tegen ze te blijven maar dat lukt niet altijd. Ik heb mijn zusje ook is een keer in een slak veranderd. Ze was me weer aan het pesten. Als ik weer op Hogwarts ben kan ik eindelijk dat gedoe van thuis van me afschuiven. Ik hoop dat ik wat vrienden maak dit jaar. Aangezien ik toch normaal helemaal alleen was hoopte ik dat ik eindelijk iemand had om op te bouwen.
IreneAdler
YouTube-ster



Ik bekijk het meisje even van top tot teen. Sinds ik vanmorgen van huis vertrokken ben heeft niemand, maar dan ook niemand, een woord tegen me gezegd. Ik weet ook wel dat dat is omdat iedereen bang voor me is, of nouja, bang voor mij misschien niet, maar wel bang voor wat ik zou kunnen doen. Ik trek even een bedenkelijk gezicht. Waarom praat zij dan wel tegen mij? Weet ze wel wie ik ben? Ik trek een wenkbrauw op en zeg dan met sarcastische ondertoon: ''Ja, alles gaat goed. Fantastisch werkelijk.'' 
Anoniem
Internationale ster



"Grappig zeg vertel op." "Ik ben niet bang voor je." Ik kijk hem serieus aan. Aangezien ik nu bedenk dat ik een grote bek heb schaam ik me een beetje. Alleen ik wil wel echt weten wat het is. Ik ben heel erg nieuwschierig. Ik ben eigenlijk niet zo slim  dat ik zo tegen hem te doen. Ik hoop als nog dat hij me verteld wat er is. Stiekem maak ik me zorgen. Ik weet wel dat Draco sterk is maar hij kan het niet allemaal voor zichzelf houden. "Nou vertel.." Ik kijk hem aan. Ik ben nerveus maar koppig. Ik vouw mijn armen over elkaar. Stiekem weet ik eigenlijk wel zeker dat hij het niet gaat vertellen want hij kent me nauwelijks. Ik hoop niet dat hij uit de coupé loopt want dan heb ik zws geen kans om ooit meer tegen hem te praten. Ik kijk hem streng en koppig aan wachtend op zijn antwoord.
IreneAdler
YouTube-ster



Ik kijk haar even verbaasd aan. Het komt tenslotte niet vaak voor dat mensen tegen mij in gaan. Eigenlijk de enige die dat doen zijn mijn ouders, sommige professoren op school en een stelletje sukkels, maar die doen het meestal niet nog een keer, daar zorg ik wel voor. Ik ga even anders zitten en zet mijn arrogante gezicht weer op. ''Je bent wel erg nieuwsgierig naar mijn privé-leven voor iemand die ik niet ken.''  Ik bijt even op mijn lip. ''Bovendien, er zijn genoeg roddels over mij en mijn familie dus kies een leuke, daar is je antwoord.'' 
Anoniem
Internationale ster



Zuchtend sta ik op ik pak mijn spullen en loop weg. Ik heb mijn kans verkloot maar om nu bij hem te blijven zitten is geen goed idee aangezien ik hem dan een uitbrander ga geven waar hij grote kans ook geen zin in heeft. Wanneer ik de coupé uitstap kijk ik nog een keer achterom naar hem. Met grote passen loop ik naar een lege coupé en ga erin zitten. Ik doe mijn luikje omlaag en sla mijn handen voor mijn ogen. Wat heb ik net gedaan....
IreneAdler
YouTube-ster



Ik kijk haar na als ze wegloopt. Die geeft het snel op, denk ik terwijl ik mijn schouders ophaal. Misschien denkt ze dat ze me gekwetst heeft. Wel, daar is echt wel wat meer voor nodig dan een brutale meid die interesse heeft in mijn privé-leven. Ik leg mijn hoofd tegen het raam en voel dat ik langzaam in slaap val. Het is lang geleden dat ik echt goed geslapen heb. Sinds de dag dat Harry Voldemort versloeg heb ik last van nachtmerries. Bijna altijd is het dezelfde droom: Voldemort blijkt niet dood te zijn en staat opeens voor de deur van mijn ouders huis. Ik doe open en bijna gelijk grijpt Voldemort me bij mijn keel. Vervolgens zit ik aan de lange keukentafel met mijn moeder rechts en mijn vader tegenover me. Aan de kop van de tafel zit Voldemort. Hij staat op en schreeuwt ''Lucius, jij en je familie hebben mij verraden. Waarom vochten jullie niet? Waarom vluchtten jullie? Ik dacht dat jullie mij trouw waren.'' Vervolgens richt hij zijn staf op mijn vader en roept ''Avada kedavra!'' Mijn moeder begint hysterisch te huilen waardoor Voldemort nu zijn staf op haar richt. Een flits en mijn moeder ligt op de grond. Vervolgens richt hij zijn staf op mij. Maar net wanneer ik denk dat mijn leven voorbij is wordt ik wakker. Altijd met een hoge hartslag en een paniekerig gevoel. 
Anoniem
Internationale ster



Als ik na tien minuten met mijn handen over mijn ogen heb gezeten haal ik mijn uil weer tevoorschijn. "Kom maar Neevy." Ik laat haar vanaf hier zelf naar Hogwarts toe vliegen. "Ik zie je morgen." Zuchtend denk ik na over hoe het jaar zo gaan verlopen. En of ik dit jaar over ga. Ik dut een beetje in. Na 15 minuten word ik wakker. Ik kijk naar buiten en zie dat we er al bijna zijn. Ik pak mijn spullen in en ga de richting van de deuren op. Ik moet ook langs Draco zijn coupé. Ik kijk niet naar hem om ik recht mijn rug en loop met snelle passen naar de uitgang toe. Ik probeer hem te ontwijken terwijl ik toch wel met hem wil praten. Ik loop naar de koetsen toe om naar Hogwarts toe te gaan. Ik stap in een koets en zet mijn spullen erin. Als ik nu Draco maar niet tegen kom...
IreneAdler
YouTube-ster



Ik wordt wakker door de schok van de trein wanneer deze tot stilstand komt. Ik wrijf de slaap uit mijn ogen en pak mijn koffer uit het rek. Ik stap de coupé uit, de gang op. Ondanks dat het druk is in het gangpad loop ik vrij gemakkelijk naar buiten. Voornamelijk omdat de meeste mensen uitwijken en me met grote ogen aanstaren. Ik haal even diep adem zodra ik buiten sta en loop dan rustig naar de dichtstbijzijnde koets. Ik stap in en zie dan dat het meisje van net ook in deze koets zit. ''Stalk je me ofzo?'' Mompel ik terwijl ik tegenover haar ga zitten en mijn koffer tussen mijn benen klem. Ik houd mijn spullen altijd dichtbij me. Je weet maar nooit wie er anders mee gaat lopen prutsen. Mijn koffer is tenslotte wel van echt krokodillenleer.
Anoniem
Internationale ster



"Pardon jij komt bij mij zitten." Ik zie dat hij zijn koffer tussen zijn benen klemt. Stiekem gniffel ik een beetje. Want ik zou hem ook echt gaan stelen. Ondertussen kijk ik om me heen. Zo een ritje is toch altijd mooi. Ik probeer niet te veel aan mezelf te laten merken dat Draco er is. Ik wil niet dat het ongemakkelijker word dan het nu al is. Onderweg kijk ik achterom. Ik zie veel Slytherin meiden samen zitten, en ik zit hier zonder vrienden. Met een getreurd gezicht kijk ik naar de grond toe. Moe van de lange rit die we hebben gehad en de teleurstelling dat ik het jaar weer zonder vriendinnen begin. Snel bedenk ik dat ik nog steeds met Draco in een koets zit en hijs mijn hoofd omhoog. Na een tijdje gereden te hebben en niets hebben gezegd stop de koets. "Dag Draco." Zeg ik en ik loop weg. Niemand zal nog merken dat ik van Slytherin ben zo lang ik mijn gewaad nog niet aan heb. Niemand wist het zelfs Draco niet.
IreneAdler
YouTube-ster



Terwijl we in redelijk tempo richting Hogwarts rijden kijk ik naar de omgeving om me heen. De omgeving is nog steeds zo als ik het de laatste keer zag. Toen was ik onderweg naar huis en had ik net te horen gekregen dat ik nog een jaar op Hogwarts zou moeten doorbrengen. Ik wist dat mijn vader woest zou zijn, maar eigenlijk was ikzelf opgelucht. Na alles wat er dat jaar gebeurt was, had ik nauwelijks tijd gehad om aan mijn toekomst te denken. Wat ik was gaan doen als ik wel geslaagd was, ik heb echt geen idee. Werken bij het ministerie van toverkunsten heeft me altijd leuk gevonden, maar sinds de reputatie van mijn familie nou niet echt bepaald goed is, vraag ik me af of ik überhaupt een kans maak om daar in de toekomst te mogen werken. Veel 'vrienden' en familie waren na het verslaan van Voldemort ontslagen en zaten nu thuis zonder werk. Nee, in dat geval ben ik eigenlijk wel blij dat ik nog een jaar heb om mezelf te bewijzen. De koets stopt en de rest stapt uit. Wanneer het meisje van de trein uitstapt zegt ze gedag. Ik kijk even verbaasd. Ze weet dus wie ik ben. Niet dat ik daar nu zo verbaasd over ben. Nee, ik ben meer verbaasd over het feit dat ze het vriendelijk bedoeld. Iemand die vriendelijk doet tegen mij, wauw, dat is lang geleden. Ze moet vast een huffelpuf zijn, denk ik terwijl ik zelf uitstap.
Plaats een reactie
Reageer
Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld
Pagina: | Volgende | Laatste