Nomind schreef:
Isabella.
Door de geur die in die coffeeshop hangt werd ik nogal misselijk, zoals mijn baas zei; ''nog even en je vindt deze geur heerlijk.'' Ik moest hem dan maar op zijn woorden geloven. Voor de rest wordt er weinig schoon gemaakt, dat is in een oogopslag te zien, en dan niet over het stof op de plinten en glazen gesproken. De mensen die hier dagelijks komen lijken het weinig te boeien, als ze hun genotsmiddel maar krijgen. En snel. Mijn blik beland op de relatief jonge jongen aan de bar, die nogal grijnzend kijkt. Schuddend wend ik mijn blik af en spoel een aantal glazen af, alle klanten waren voorzien dus er was niet veel te doen. Toen mijn baas naar de jonge jongen liep, probeerde ik wat van het gesprek op te vangen, het enige wat ik hoorde was mijn naam. Hebben ze het nou over mij? Gaat er vast over hoe slecht ik als nieuwe werknemer ben. Ik frons nogal licht als ik serieus geld onder tafel zie gaan, en daarbij praat ik over rond de 1000 dollar. Zo goed was ik ook weer niet in het inschatten van geld, dus het kon er nogal van afwijken. Lichtelijk verbaasd maar ook een beetje bang loop ik richting mijn baas en de jongen. ''Jij gaat met deze leuke jongen naar achter.'' Klonk een schorre stem met daar achter een hoestje, die niet kwam omdat hij verkouden was. Ik snapte het niet helemaal, met hem naar achter gaan? Ik was zelf nog niet achter geweest omdat het simpelweg niet mocht en verboden terrein was. Door mijn verwarde blik schoot Ricardo, mijn baas, hard in de lach. ''Popje toch, doe je best. Hij heeft genoeg voor je betaald.'' Grijnsde hij en gaf een tik op mijn billen, wat mij richting de jongen dreef. ''Ze kan wel lastig zijn, maar daar weet jij wel mee te dealen.'' Lachte Ricardo en gaf de jongen een schouderklopje. De jongen is hier vaker geweest dus. Het kwartje viel eindelijk, ik moest met hem naar bed? Hij betaalde veel geld voor mij, ik moest mijn best doen, ik ga met hem naar achter? Dat kan niet anders. Een rilling liep over mijn lijf en keek hopeloos om me heen, de rest van de klanten vonden het allemaal erg grappig. Wie neemt er nou de nieuwe werkneemster nou meteen mee op haar eerste dag? Hoorde ik in de wandelgangen van de coffeshop. Ricardo werd een beetje ongeduldig, ''kom op, neem die jongen mee naar achter. We hebben niet de hele dag.'' zuchtte hij.