Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

13 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

5SOS • I caught you looking too, but you

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:

• I caught you looking too, but you didn't look twice •

Met ♥

Lennon Rod

Luke Hemmings

Traveller
Wereldberoemd

Traveller schreef:

Allison Fabray.

Calum Hood.

Allison.
Daar zat je dan aan de andere kant van de wereld, in Stockholm in Zweden om precies te zijn. Ik had geen flauw idee hoe ik hier terecht was gekomen, maar ik was ontzettend dankbaar voor mijn beste vriend, Ashton, dat hij had gevraagd of ik mee wilde. Ashton zat in een wereldberoemde band en ik had het geluk dat ik hem mijn beste vriend mocht noemen en dat betekende ook dat ik af en toe andere plekken op de wereld zag die ik normaal gesproken nooit zou kunnen zien. Op dit moment was hij samen met zijn band net begonnen met een soort promotour die een aantal maanden zou duren en hierbij zouden ze de hele wereld over reizen en zojuist hadden ze hun allereerste show gedaan in Stockholm. Ashton had me gevraagd of ik hier ook bij wilde zijn en ik had natuurlijk ja gezegd, want dat wilde ik voor geen goud missen! Sterker nog, ik zou zo'n beetje die hele tour meegaan, omdat ik thuis niet heel erg veel te doen had. Ik was net klaar met school, maar een baan vinden was nog best moeilijk, dus had ik de tijd om mee te gaan. Bovendien voelde dit als een soort wereldreis voor me, want we zouden naar ontzettend veel plekken gaan en nu ik de kans had, had ik daar geen nee tegen gezegd. Het enige wat ik hier moest doen was ervoor zorgen dat ik niemand in de weg liep en dan zou niemand last van mij hebben en kon ik ook lekker mijn eigen gang gaan. Dat betekende dat ik veel steden kon gaan ontdekken en ik vond dit ook niet erg om dit in mijn eentje te doen als Ashton geen zin had of moe was, want ik zou me wel redden.
Het was overigens wel best raar dat ik Ashton kende, want ik vond mezelf een nogal "normaal" meisje. Ik had hem leren kennen via zijn ex-vriendin, Bryana, waar ik nog steeds goed mee omging. Zij vond het gelukkig geen probleem dat ik Ashton zag, want ook zij wist dat er helemaal niets tussen ons speelde. Hij was mijn beste vriend en meer zou er ook nooit tussen ons zijn en daar dacht hij ook hetzelfde over. Vandaar dat het allemaal oké was. Ik kende Bryana weer vanwege een kleine modellenklus die ik had gedaan. Zo heel af en toe kreeg ik een klusje binnen, maar hier kon je absoluut niet van leven en het stelde dus ook niet zo veel voor, dus noemde ik mezelf ook geen model.
Ik had me zojuist een beetje opgefrist na het concert waar ik ook gewoon in het publiek stond en het wel heel erg warm werd, dus echt fris voelde ik me niet meer en dat wilde ik wel graag, want hun eerste concert na een soort van "break" moest wel gevierd worden! Vandaar dat ik me een beetje had mooi gemaakt, maar niet te overdreven. Ik had gewoon een leuk jurkje aangetrokken, wat meer make-up op gedaan dan dat ik normaal gesproken overdag zou doen en mijn haar leuk gedaan. Dit zou tevens een goede kans voor mij zijn om iedereen wat beter te leren kennen, want heel eerlijk gezegd kende ik alleen Ashton en meer niet. Ik had de andere jongens van de band wel eens ontmoet, maar ik had nooit echt met ze gesproken en aangezien ik nu hier nu toch wel voor een langere tijd zou zijn leek het mij wel leuk om ook met hen beter kennis te maken. Ook wilde ik graag de crew wat beter leren kennen, want ook zij zouden er de hele tijd natuurlijk bij zijn en ik wist zeker dat daar ook mensen tussen liepen waar ik het vast goed mee kon vinden!

Calum.
Wat had ik een positief gevoel over deze show! Samen met de jongens hadden we een uur geleden ons laatste nummer gespeeld van ons eerste concert van de hele reeks concerten die eraan zaten te komen. We hadden hierbij een groot aantal oude nummers gespeeld, maar ook een aantal nieuwe nummers. We wilden graag testen hoe het publiek hierop zou reageren, maar iedereen had er zó ontzettend positief op gereageerd dat mijn dag niet meer stuk kon gaan. Iedereen ging uit zijn dak en dat maakte dat ik daar ontzettend veel adrenaline van had gekregen en die adrenaline was mijn lichaam nog steeds niet helemaal uit. Het liefst zou ik dus ook de hele nacht door dit vieren en misschien deed ik dat ook wel, ook al was dat misschien niet heel erg verstandig. Het reizen en bijna iedere avond een show doen koste ontzettend veel energie, maar ik had op dit moment energie voor honderd man en dat moest er allemaal uit.
Wat was ik dus ook blij dat meerdere mensen zin hadden om dit te vieren. Bijna iedereen zou meegaan, ook al had ik geen flauw idee waar we naartoe zouden gaan. Dat had ik niet geregeld en ik zou gewoon meegaan en het dan wel zien. Het zou vast een leuke locatie zijn en zo niet, dan kon ik me ook wel vermaken zolang ik een drankje kon drinken en zodra er muziek op stond. Ik hoefde niet eens per se naar een club te gaan, al zou dat ook wel gaaf zijn en misschien zouden we daar ook wel heen gaan. Geen idee. Ik zou het vanzelf zien!
Nadat ik me had gedoucht en me had aangekleed was ik nog snel even gaan eten, want ik wist zeker dat ik vanavond te veel zou gaan drinken en dat wilde je niet doen op een lege maag. Vandaar dat ik het eerste voedsel had opgegeten wat ik kon vinden en dat was in dit geval junkfood geweest, maar voedsel was voedsel en de alcohol maakte het niet uit wat je dan at. Daarna had ik nogmaals mijn tanden gepoetst en op dat punt stond ik nu. Ik was helemaal klaar om te gaan en was op het wachten op de anderen, want ik wist niet of de rest al helemaal klaar was. Vanavond zou niet alleen een feestje zijn, maar ik zou ook kennis maken met wat mensen van de crew. We hadden niet allemaal dezelfde personen meegenomen die bij onze vorige tours waren meegenomen, dus was het wel net zo netjes om me dan fatsoenlijk voor te stellen, want we zouden immers veel tijd met elkaar gaan besteden. Er waren ook mensen mee die ik natuurlijk al wel kende, maar ook sommigen van hen had ik een tijd niet gezien. Tijdens onze repetities waren zij er namelijk wel, maar waren zij ook zo ontzettend druk dat je geen tijd had om echt een praatje te maken. Dan zei je "hey" maar dan was daar eigenlijk al nauwelijks tijd voor. Tijdens die repetities was iedereen ook altijd enorm gestrest en het leek wel alsof wij, de band zelf, dan nog het rustigste waren van allemaal. Wij hadden er altijd met name gewoon heel erg veel zin in gehad. Zo was ik voor vanavond ook niet echt zenuwachtig geweest, behalve dan voor de reacties op onze nieuwe nummers, maar die zenuwen waren al heel erg snel weer weg toen ik merkte dat zij na vijf seconden al uit hun dak gingen. Dat maakte dan heel de avond weer goed en dan maakte het ook niet uit of je een keer iets verkeerd deed of een stukje songtekst was vergeten. Dat gebeurde me namelijk ook wel eens, maar ik had er goed voor gezorgd dat dat bij die nieuwe nummers mij niet kon overkomen. Dat zou namelijk een enorm grote blunder zijn!

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Lennon.
Nog steeds voelde het alsof het een grote droom was. Een kans als deze kwam niet zomaar langs! Al jaren lang was ik bezig met fotografie. Op High School was het al heel erg normaal geweest om met foto’s bezig te zijn. Selfies dan wel. Ik had het echter anders gezien. Er waren altijd beelden geweest die ik vast had willen leggen. Van andere mensen, maar ook zeker van situaties, omgevingen en dieren.Toen had ik al wel geweten dat ik het liefst iets met een camera had willen doen. Met alle kleine beetjes die ik had kunnen verdienen met baantjes, had ik uiteindelijk een spiegelreflex gekocht. Toen was de liefde pas echt begonnen. Dat alles had me veel gebracht, maar nooit had ik gedacht dat ik in Stockholm zou eindigen. Zeker niet bij iemand die me van alles kon leren van het vak en een band die heel wat volgers had! Andy was een goede leraar en ik had heel erg veel geluk dat ik mijn afstudeeropdracht met hem uit mocht voeren. Zelf had hij ook nog niet eerder voor de band gefotografeerd, maar hij had wel iets meer kans gehad om ze te leren kennen. Voor mij was het allemaal last minute gebeurd, waardoor ik de jongens niet echt kenden. Ik had al wel eerder van ze gehoord en toen ik de kans had gekregen, had ik ook wel onderzoek gedaan naar het soort foto’s wat eerder van hen was genomen, waar natuurlijk ook wel gewoon namen bij kwamen.
Sinds we in Stockholm waren, had ik me natuurlijk ook al wel voorgesteld. Er waren hele kleine gesprekken geweest, maar daar was het ook bij opgehouden. Vanavond was mijn eerste avond geweest waarop ik mee had kunnen krijgen. Ergens was ik misschien wel bang geweest dat het mooie idee in mijn hoofd, tegen had kunnen vallen, doordat ik alleen met apparatuur had mogen sjouwen. Iets wat gelukkig niet zo was! Andy was een geweldige vent en hij had me echt meegenomen in hetgeen wat hij deed. Hoe hij er voor zorgde dat de foto’s opvielen. Het was niet zo zeer gegaan om alle technische aspecten, maar vooral de momenten die ik had moeten pakken. Ik had daardoor een groot deel van het concert niet meegemaakt zoals de mensen in het publiek. Wat ik er van mee had gekregen, had echter wel goed geklonken.
Nu het allemaal over was, vond ik het ook heerlijk dat er vanavond ook een feestje was. Zo kon ik de groep waarin in terecht was gekomen wat beter leren kennen. Wat echt kon helpen met het maken van foto’s. Ik hield van de puurheid die mensen konden hebben. Ieder mens was mooi op zijn eigen manier en ik vond het belangrijk dat naar buiten werd gedragen op de foto’s die ik maakte.
Na het concert hadden we allemaal de tijd gehad om ons klaar te maken. In die tijd had ik me opgefrist en had ik wat anders aangetrokken en had ik mijn make-up wat bijgewerkt. Nu was het echter tijd om ons te verzamelen en dan zouden we met auto’s naar een andere plaats worden gebracht. Er kwam best wat beveiliging bij kijken en ergens was dat gek. Want toen ik beneden kwam in de hal van het hotel, waren er al mensen die alles in de gaten hielden. Ik zag Andy bij een groepje staan, wat voor mij nu de veilige keuze was. Ik wilde de rest ook graag leren kennen. Het was de bedoeling dat het een grote familie moest zijn. Wat nooit verkeerd was? Ik begroette iedereen, terwijl ik de meeste namen probeerde te herinneren.

Luke.
Het was heerlijk om weer op het podium te kunnen staan. Zeker in een stad zoals deze. Stockholm had toch wel een andere betekenis voor ons gekregen sinds we hier ook een deel van de nummers hadden geschreven en op hadden genomen. Het was een grondlegger voor wat er nog allemaal stond te komen. Wat vanavond ook zo was. Er waren gezonde zenuwen geweest voor het optreden, die er alleen maar voor hadden gezorgd dat ik er alles uit had willen laten wat er in had gezeten. Vandaag was de eerste dat mensen een deel van onze nieuwe nummers hadden gehoord. Ik had willen weten hoe het was gevallen bij de mensen en ondanks dat ze de nummers niet hadden gekend, was het wel duidelijk dat ze het goed op hadden gepakt. Op iedere mogelijke manier hadden ze meegedaan en dat had ik ook wel zelf een beetje willen bereiken?
Na zo’n avond verdienden we het ook wel even om dat door te zetten! Er was al snel een idee geweest om alles te vieren! Het begin van een nieuwe concertenreeks, na een hele tijd weer op een podium staan met een eigen tour! De nieuwe mensen die we op het moment bij ons hadden. Ik vond dat het allemaal goede redenen waren om vanavond te genieten van de tijd waarin we zaten. Daar mocht ook wel echt van genoten worden? Ik wist niet meer precies wie deze avond had geregeld, maar ik had wel geroepen dat ik het een goed idee had gevonden om weg te gaan en al snel was van het een het ander gekomen. Ik had nog wel even de tijd gehad om snel onder de douche te springen en me om te kleden. Het had misschien de tijd dat ik even rustig had kunnen worden, wat echter niet was gebeurd. Ik was behoorlijk hyped van alles wat er was gebeurd!
Vanavond was de perfecte tijd om te zien met wie we te maken hadden. Er waren heel wat mensen die niet eerder een deel uit had gemaakt van de crew en er waren andere mensen wie ik nog niet echt had leren kennen. Ashton had Allison meegenomen, wat geen van ons allen een probleem had gevonden. Ik had haar niet vaak gezien en kende niet heel veel meer dan haar naam en het feit dat ze bevriend was met Bryana. Ze leek me echter wel gezellig om er bij te hebben? Ik vond het best knap van Ashton dat hij nog zo goed om ging met Allison, aangezien hij toch een hele geschiedenis had met één van haar beste vriendinnen. Ik moest er zelf niet aan denken om nog steeds zo goed bevriend te zijn met vrienden van mijn ex. Ondanks dat je het dan misschien niet wilde, kwam diegene vast wel ter sprake? Het lag er ook wel aan hoe een relatie uit was gegaan. Zelf had ik daar nou niet de meest geweldige ervaring mee.
Met die gedachten liep ik naar beneden, waar we af hadden gesproken. Ik vond het fijn dat we hier voor vannacht nog konden blijven. Zeker nu ik wel echt behoefte had aan een paar drankjes! Gewoon een goede avond. In mijn ogen verdiende iedereen dat wel. Ondanks dat het geen grote show was geweest, had er genoeg werk in gezeten en hoe het allemaal aan was gekomen, was al helemaal geweldig.
"De eerste busjes zijn er al!" Hoorde ik iemand zeggen. Er waren ook al wel een paar mensen die klaar stonden. Zelf was ik er ook wel klaar voor, ik hoopte dat we een beetje rustig naar buiten konden gaan. Er waren wel fans geweest voor het hotel, maar er waren ook andere manieren om ergens naar binnen of buiten te komen.

Traveller
Wereldberoemd

Traveller schreef:
Allison.
Ik wilde niet zoals gewoonlijk te laat komen, want dat was iets waar ik heel erg goed in was. Het duurde vaak gewoon lang voordat ik beslissingen kon nemen. Welk jurkje deed ik aan? Hoe deed ik mijn haar dan? En oh, kan deze make-up dan wel? Zo kon ik uren zitten nadenken en heel af en toe gebeurde dat ook, maar daar had ik voor vanavond geen tijd voor gehad en vandaar dat ik ook een persoonlijk record had verbroken om zo snel mogelijk klaar te zijn en het was me gelukt. Ik zag namelijk dat ik nog vijf minuten had voor de afgesproken tijd, dus ging ik op mijn gemakje naar beneden. Het was niet mijn bedoeling om vanavond alleen maar om Ashton heen te hangen, want ik kende hem al! Het was vanavond tijd voor het leren kennen van nieuwe mensen, dus sprak ik Ashton het liefst zo min mogelijk al was het misschien wel handig als hij me aan sommigen zou voorstellen. Maar aan de andere kant kon ik dat ook prima zelf. Ik was daar sociaal genoeg voor!
Eenmaal beneden zag ik al heel wat mensen staan en daar verbaasde ik me over. Waren serieus al deze mensen zo vroeg? Ze hadden nog een paar minuten! Toen bedacht ik me dat de meeste mensen zich meestal wel aan een afgesproken tijd hielden en ik niet, dus eigenlijk was dat helemaal niet zo heel erg raar. Ik zag Ashton ook al ergens staan, maar zoals ik mezelf had beloofd zou ik niet meteen naar hem toe rennen, maar ik wist ook niet zo goed waar ik dan wel heen moest.
Iemand zei dat de eerste busjes er al stonden, dus besloot ik om ook maar in één van die busjes in te stappen. Dan zat je meteen met een select groepje en kon ik me aan hen voorstellen zonder dat ik echt op iemand af hoefde te stappen. Aangezien ik in principe geen last zou hebben van gillende fans die een foto met me wilden nam ik aan dat ik gewoon naar buiten kon lopen. Fans herkenden me soms wel, omdat ik natuurlijk zo nu en dan met Ashton werd gezien, maar die fans die hier buiten stonden vonden mij niet zo interessant als de band zelf. Logisch natuurlijk, zou ik ook niet vinden. Vandaar dat ik inderdaad gewoon naar buiten wilde lopen, totdat iemand me tegenhield. 'De busjes staan bij de achteringang! Je moet die kant op,' zei een man die ik niet herkende, maar hij wist blijkbaar wel dat ik bij deze groep hoorde. Ik bedankte de man en liep in de richting waar hij naartoe had gewezen. Eenmaal daar zag ik inderdaad een aantal busjes staan en ik snapte ook wel waarom ze dit hadden gedaan. Ik kon waarschijnlijk gewoon normaal naar buiten lopen, maar de jongens vast en zeker niet. Bij deze ingang konden fans niet komen, omdat er een groot hek stond. Wel kon ik zien dat er achter dat hek ook nog fans stonden en daar moest dit busje zo ook doorheen. Nou, lekker dan. Ik had dit soort dingen alleen al wel vaker meegemaakt toen ik alleen met Ashton naartoe was gegaan, dus ik was er niet bang voor en wist ook wel wat ik zo'n beetje moest verwachten.
Ik stapte uiteindelijk in het achterste busje in dat er stond, omdat die anderen al vol waren, dus nu moest ik alleen nog even wachten op mensen die ook zouden instappen en dan kon ik lekker aan de klets! Ik hoopte maar dat ze dat geen probleem zouden vinden, want ik was nou eenmaal iemand die veel aan het woord was, maar ik was ook iemand die heel veel vragen stelde. Dat vonden sommigen ook irritant, maar ik was oprecht geïnteresseerd in het leven van anderen. Bovendien vond ik het sociaal als je niet alleen maar over jezelf aan het praten was.

Calum.
Ineens bedacht ik me dat we beneden hadden afgesproken en dat was ik helemaal vergeten! Ik was aan het wachten op een berichtje of iets dergelijks, maar dat was natuurlijk helemaal niet handig met zoveel mensen die mee gingen! Stom natuurlijk. Ik stond dus ook snel op en verliet mijn hotelkamer waarna ik me naar beneden haastte. Daar zag ik gelukkig nog een hele groep staan, dus daar was ik blij om! Ik was niet te laat gekomen. Dat kon ook niet, want ik zag dat ik precies op tijd was, dus niemand had ook maar enige reden om me nu een preek te geven over dat ik voortaan op tijd moest komen. Ik haalde opgelucht adem en zag Ashton vervolgens ergens naartoe lopen. Ik wist niet waarheen, maar ik besloot om maar met hem mee te lopen. Hij zou vast naar de busjes lopen waar we mee zouden vertrekken en ze hadden hem vast verteld waar die klaar stonden. Zo te zien niet bij de normale hoofdingang, maar dat kon ook eigenlijk niet, omdat ik wist dat er fans voor het hotel stonden. Die had ik vanaf mijn hotelkamer al kunnen zien, dus die zouden er vast en zeker nog steeds staan.
'Hey!' zei ik tegen Ashton toen ik eenmaal bij hem was. Ashton keek op en zei me ook gedag. 'Zin in vanavond?' vroeg hij me vervolgens en ik knikte. 'Ja! We hebben zo'n avondje wel verdiend na zo'n show, toch?' grinnikte ik en Ashton was het helemaal met me eens. Ik vond echt dat iedereen het ontzettend goed had gedaan. Niet alleen wij vieren, maar iedereen die ook maar iets te maken had met deze show. We mochten onszelf dus zeker trakteren op een drankje!
Al snel stond ik buiten en stonden er een aantal busjes klaar om te vertrekken. Ik zag dat de eersten die er stonden al vol waren, dus liep ik samen met Ashton naar het achterste busje toe. Zo te zien was daar nog genoeg ruimte en het maakte me ook niet uit bij wie ik in het busje terecht kwam, want ik wilde toch met iedereen beter kennis maken. Het zou me ook niet uitmaken als ik uiteindelijk met alleen Michael, Ashton en Luke in het busje zou zitten, want we hadden nu toch genoeg te kletsen over die show! Ik stapte in en zag dat er nog maar één iemand in zat. Allison. Ik kende haar niet goed, want eigenlijk wist ik alleen dat ze vrienden was met Ashton en meer niet, maar volgens mij was ze wel aardig. Anders ging ze niet met Ashton om, toch?
'Hi!' begroette ik haar vervolgens met een glimlachje waarna ik ergens in dat busje plaatsnam, maar niet naast Allison. Misschien wilde Ashton daar zitten, maar dat was ook niet zo. Ashton ging ook weer ergens apart zitten. Zo zaten we alle drieën apart met zeeën van ruimte om ons heen. Dit zou ik ook niet erg vinden! Die busjes werden soms nogal volgepropt en dan zat je als sardientjes tegen elkaar aan, dus met zoveel ruimte om me heen zou ik het ook helemaal prima vinden. Ik wist overigens ook helemaal niet hoe lang we moesten rijden. Misschien was het maar vijf minuten, maar het kon ook een halfuur zijn. Geen idee! Ik zou het vanzelf wel zien. Ik maakte me er geen zorgen over en ik zou toch wel een leuke avond tegemoet gaan, waar we dan ook heen gingen. Na zo'n show kon je ook niet anders dan een goede avond hebben, toch? Ik had ook wel eens gehad dat ik me heel erg rot voelde als er tijdens een show veel dingen fout gingen, maar dat was vanavond gelukkig niet zo. We hadden onszelf en alle fans die naar onze show waren gekomen niet teleurgesteld en ik hoopte dat ik me zo zou voelen na iedere show die we tijdens deze promotour zouden gaan spelen.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Lennon.
Ik wist dat ik heel erg veel geluk had dat ik nieuwe delen van de wereld kon gaan ontdekken. Er moest veel gewerkt worden, want ik deed dit misschien deels voor mijn afstuderen, maar voor het andere deel moest ik er mede voor zorgen dat er goede foto’s, maar ook filmpjes zouden verschijnen op de social media accounts van de band. Daar ging echt wel iets meer werk in zetten dan alleen maar de foto’s of andere beelden maken. Voor vanavond maakte het allemaal niet zoveel uit, al wist ik dat het morgen ook weer vroeg dag was, dus ik moest wel een beetje oppassen met de hoeveelheid drank die naar binnen zou gaan.
Er waren wat busjes aangekomen bij het hotel en er liepen al wat mensen naar buiten. Ik besloot dat zelf ook te doen, maar ik merkte dat het busje waar Andy instapte, al vol was doordat hij er bij in was gestapt. Ik vond het niet zo heel erg dat ik ergens anders moest zitten. Deze avond was er vooral voor zodat we elkaar allemaal een beetje beter zouden leren kennen. We zouden toch een hele tijd samen met elkaar zijn en op de meeste dagen met elkaar werken. Ik vond het dan wel prettig om te weten met wat voor mensen ik te maken had. Ik had echt niet iemand nodig die mijn handje vasthield.
Ik liep door naar het volgende busje, waar zo te zien nog wel plaats was. Ik keek even om de hoek, ik was niet iemand die zou vragen of ik er bij kon zitten of niet. Het was de bedoeling dat we met z’n allen naar de club gingen en dan zou ik toch ook gewoon ergens moeten zitten, om daar te komen. Het maakte mij dan niet veel uit dat nu bij de band zelf uit was gekomen. Het gaf me weer de kans op meer mensen te leren kennen.
"Hoi!" begroette ik iedereen in de auto, terwijl ik er voorzichtig inkroop. Busjes waren altijd heel erg onhandig, zeker omdat ze laag waren en ik het al voor me zag dat ik mijn hoofd behoorlijk er tegen aan kon stoten en ik had geen zin in hoofdpijn door een domme fout. Ik vond een goed plaatsje in de bus, waar volgens mij nog niet echt een gesprek gaande was.
"Is Stockholm een beetje een goede plaats om uit te gaan?" Het leek me wel fijn om een gesprek te beginnen. Wat er van had begrepen was de band al wel vaker in Stockholm geweest en het leek me dan ook dat ze wel wisten hoe het hier een beetje ging. In ieder land was dat weer heel anders, alleen al als je keek of je alcohol mocht kopen of niet. Volgens mij hadden ze hier wel goede muziek, dus er zou in ieder geval iets goeds op staan om te dansen, als we naar een goede club gingen in ieder geval.
Mijn ogen vielen op de andere vrouw die bij in de bus zat. Volgens mij was ze bevriend met één van de jongens. We hadden elkaar kort even aan elkaar voorgesteld, van wat ik nog wist was haar naam Allison, maar ik had zoveel namen voorbij horen komen dat het ook moeilijk was?
"Je hebt echt een heel leuk jurkje aan!" Complimenteerde ik haar. Ik vond dat ze echt iets leuks aan had. Zelf had ik geen zin gehad in een jurkje, maar ik had er wel een paar in mijn koffer gegooid. In pakken had ik ook wel moeilijk gevonden? Ik had niet te veel mee mogen nemen, omdat we al zoveel mee moesten nemen naar ieder land. Ik had het dus geprobeerd te doen met één koffer en dan nog alles wat ik nodig had voor de fotografie. Nou had ik wel geprobeerd om zoveel mogelijk in één koffer te krijgen.

Luke.
Ik was ergens best verbaasd dat ik nog niet één van de laatste was geweest. Ik had het zelf nooit echt door, maar ik kon er soms wel even over doen voordat ik klaar was. Nu was het niet zo heel erg moeilijk geweest. Het was deels misschien ook wel gekomen dat ik echt zin had om even alles van me af te laten gaan vanavond. We gingen niet voor niets uit. We mochten er met z’n allen van genieten dat het vanavond goed was gegaan. Het was meer dan alleen maar een avond op het podium staan. Er was heel erg veel bij komen kijken! Ik was nog steeds vol met adrenaline en ik kon me ook niet voorstellen dat het de komende tijd voorbij zou gaan.
Ik vond een plaats in de auto waar Calum en Ashton ook in waren gestapt. Allison zat ook al in het busje. Ik vond het wel leuk dat ze hier was en ik haar ook wat beter kon leren kennen. Van Ashton had ik wel begrepen dat ze echt goed gezelschap had. De enige keer dat ik even met haar had gesproken was toen ik een tijdje bij Ashton had gelogeerd en ze hem een keer op was gekomen halen. Echt een lang gesprek was dat niet geweest. Nu hadden we een tijdje om haar beter te leren kennen.
Het duurde niet lang voordat er meer mensen bij ons in het busje stapte. Zo kwam de stagiaire van Andy er bij. Ik moest eerlijk zeggen dat ik haar naam niet meer had onthouden. Er was best een groot deel van de crew bijgekomen, terwijl andere mensen weer weg waren gegaan. Wat betekende dat er best veel nieuwe namen voorbij waren gekomen. Binnen een paar dagen zou ik weten welk gezicht bij welke naam hoorde. Ik begroette haar wel eventjes, want dat had ze ook bij ons gedaan.
Ik knikte op haar vraag. "Ja ze hebben hier best goede plaatsen." Ik wist niet zeker of we terug zouden gaan naar één van die clubs waar we al eerder waren geweest. Ik vond het juist wel leuk dat we naar een andere plaats zouden gaan. Ze draaiden hier in ieder geval goede muziek. Zweden was in mijn ogen ook een land waarin ze echt goed bezig waren met hun muziek. Er waren niet voor niet dat hier goede deejays vandaan kwamen.
Ik keek naar de meiden, het was zo’n ding om iemand anders te complimenteren over een jurkje. "Vanaf nu zij ze beste vriendinnen." Grapte ik. Ik vond het echt wel een typisch ding, maar het was ook wel weer leuk om te horen? Het was nooit verkeerd om te horen dat iets leuks aan had of je er goed uit zag. De meiden hadden beiden hun best gedaan. Dat hadden we allemaal wel gedaan. Niemand had in zijn zweterige willen optreden, wat wel echt gebeurde naar een optreden. Dit concert was heel anders dan bij de vorige tour en ook de festivals. Het podium was heel veel kleiner en ik had zelf meer het idee gehad.
Er werd aangegeven dat we weg zouden gaan rijden, dus ik trok de schuifdeur dicht. Ik vond het nog steeds een raar gevoel dat we zo door een groep met mensen zouden gaan rijden. De eerste bussen gingen al weg en ook al snel ging ons busje weg. Op het moment dat we buiten de hekken kwamen, zag ik wel een groep wat dichter bij komen, wat echt best gevaarlijk kon zijn! Gelukkig stonden er genoeg beveiligers die ze een beetje tegen leken te houden, wat er voor zorgde dat de auto redelijk rustig op de straat kon draaien.
"Ik denk dat ik daar echt nooit aan gewend raak." Mompelde ik. Ik vond het echt een vreemd gevoel? Er waren zoveel mensen die ons graag wilden zien, maar dat ze op dat moment niet eens meer nadachten wat het voor hen kon betekenen, dat ze zelfs gewond konden raken, vond ik echt te gek voor woorden.

Traveller
Wereldberoemd

Traveller schreef:
Allison.
Ik hoefde niet lang alleen te zitten, want nog geen minuut later stapten Ashton en Calum beiden ook in het busje waarna ik hen ook allebei begroette. En toen was het even stil, maar dat vond ik niet erg, want het gesprek zou vast wel op gang komen op het moment dat er meer mensen in het busje zouden zitten. Dat gebeurde overigens al erg snel, want niet veel later stapte ook Luke in het busje en daarna ook nog Lennon. Ik zei dus ook maar tegen iedereen die binnen kwam gedag. Ik had Lennon's naam overigens onthouden, omdat zij zo'n beetje de enige vrouwelijke persoon was die ook mee op tour ging die rond mijn leeftijd was. Ik zou dus ook zeker mijn best doen om haar wat beter te leren kennen, omdat dat me wel gezellig leek. Al dacht ik ook dat zij het ook wel erg druk zou hebben, omdat zij ook gewoon aan het werk was. De enige die niet aan het werk was, was ik en ik zat dus ook wel een beetje in een luxepositie. Ik hoefde letterlijk helemaal niets te doen, behalve niet in de weg lopen en dat was een taak die ik erg goed kon volbrengen. Dat betekende natuurlijk niet dat ik niet zou helpen als mensen mijn hulp nodig zouden hebben. Als ik moest helpen met dingen verplaatsen dan deed ik dat. Als ik ergens anders nodig was dan ging ik daar ook heen. Je moest me alleen niet taken geven waarbij echt kennis nodig was, want kennis over bijvoorbeeld de lampen tijdens zo'n concert had ik niet. Sowieso dingen waarbij je technisch voor moest zijn waren dingen waar ik niet goed in was, dus dat zou ik mooi uit de weg gaan.
Lennon stelde een vraag waar ik het antwoord niet op wist. Ik kende Stockholm niet en het uitgaansleven kende ik dus helemaal niet. Vandaar dat ik ook naar het antwoord luisterde, wat Luke in dit geval gaf. Mooi zo! En als ze hier geen leuke clubs of iets dergelijks hadden dan zou ik er zelf maar het beste van maken. Je kon het vaak net zo gezellig maken als dat je zelf wilde.
Met een glimlachje keek ik op toen Lennon mijn jurkje complimenteerde. Vanaf dat moment wist ik al dat ik haar aardig zou vinden, want dat was gewoon lief! Bovendien klonk het bij haar niet nep zoals dat bij velen wel zou klinken, dus ik dacht dat ze het oprecht meende. 'Dankjewel!' zei ik met een glimlach. 'Jij ziet er ook écht superleuk uit.' Ik checkte eigenlijk standaard wat iedereen aan had en ik wist niet eens waarom. Misschien om inspiratie op te doen of zo? Ik was vaak bezig met kleding, omdat ik natuurlijk ook zo nu en dan een modellenklus had en dan moest je wel een beetje op de hoogte blijven van wat er nu in de mode was. Bovendien kreeg ik wel redelijk veel kleding thuisgestuurd van allerlei sponsors die dan wilden dat ik reclame voor hen maakte via Instagram. Dankzij Ashton en Bryana had ik namelijk wel een groot aantal volgers gekregen. Dat betekende dat ik dus ook veel gratis spullen kreeg en dit waren vaak de leukste kledingstukken!
Ik rolde lachend met mijn ogen toen Luke zei dat we vanaf nu beste vriendinnen waren. 'Nou, klopt. Eigenlijk waren we dat al, maar dat wist niemand hier. Ik heb Ashton ingeruild als beste vriendin.' Ik zei natuurlijk expres vriendin in plaats van vriend, maar Ashton gaf er geen reactie op. Die was te druk bezig op zijn telefoon. Jammer! Ik had namelijk graag een reactie gehad.
De auto kon toch redelijk normaal weg rijden al vond ik het zelf. Er stonden genoeg mensen buiten die fans tegenhielden en ik vroeg me ook af of ze wel konden zien in welk busje de jongens zaten, omdat volgens mij de ramen geblindeerd waren. Ik zou het dan in ieder geval niet kunnen zien, maar al die fans zaten volgens mij bij de FBI, omdat ze altijd alles wisten.

Calum.
Luke stapte ook in het busje en daarna ook de stagiaire van Andy, Lennon. Tenminste, ik dacht dat dat haar naam was. Ik was inmiddels al ontzettend veel namen vergeten, dus dit was eigenlijk een gokje. Toch waren er over het algemeen meer mannen mee dan vrouwen, dus was het onthouden van de vrouwennamen makkelijker geweest. Ik zei haar met een zwak glimlachje gedag en keek toen even naar buiten om te kijken of de andere busjes al vertrokken waren, maar ook die stonden nog stil. Ik nam aan dat we allemaal gelijk zouden vertrekken. Dat was wel het makkelijkste.
Lennon stelde een vraag over het uitgaansleven hier in Stockholm en ik wilde eerst reageren dat er hier ontzettend knappe meiden rondliepen, maar daar was zij natuurlijk niet in geïnteresseerd. Of nou ja, dat kon natuurlijk wel, maar ik ging er niet vanuit. Ik kon echter niets zeggen over de Zweedse mannen, want daar lette ik niet op. Ik wist dat de meiden hier bijna allemaal blond waren met blauwe ogen en ze waren bijna allemaal ontzettend knap. Alleen dat al zou ervoor zorgen dat het een leuke avond werd, al zou ik mijn aandacht daar niet op richten. Het zou niet zo'n avond worden. Vanavond ging het over het beter leren kennen van de mensen waarmee ik de komende maanden mee zat "opgescheept" dus zou ik ook zeer weinig aandacht schenken aan de andere mensen in de club. 'Tot nu toe is Stockholm me nooit tegengevallen! Ze draaien altijd goede muziek,' vulde ik Luke aan.
Lennon en Allison waren elkaar aan het complimenteren over elkaars kledingkeuze en ik kon het niet laten om even te grinniken. Ook Luke zag er blijkbaar de lol van in, aangezien hij er een opmerking over maakte. 'Luke, wat heb je een mooi shirt aan!' grapte ik toen dus ook vervolgens om die twee meiden een beetje te plagen. Zoiets zei ik nooit. Ik lette er ook nooit op wat de anderen aan hadden. Ik dacht alleen over mijn eigen kleding na en zelfs daar dacht ik heel makkelijk over. Ik was in ieder geval altijd zo klaar wat betreft mijn kledingkeuze.
De chauffeur van de bus gaf aan dat we zo gingen rijden en op dat moment had ik nog veel meer zin in vanavond dan dat ik al had. Ik wilde er ook gewoon zijn, want we zouden eerst weer door zo'n horde fans moeten en dat vond ik nog steeds niet helemaal prettig. Het voelde dan een beetje alsof je ze in de steek liet, maar ook weer niet helemaal. We hadden namelijk net ons best gedaan tijdens zo'n show en we hadden alle vier alles gegeven en als we geen tijd hadden om mensen te ontmoeten konden we daar ook oprecht niets aan doen. Vaak mochten we fans ook niet ontmoeten, omdat het dan een gevaarlijke situatie was. Dat zou in dit geval vast en zeker ook niet mogen, want als wij een raampje naar beneden zouden laten gaan zou iedereen er als een horde wilde dieren op af rennen en dan werd het voor niemand meer veilig.
'Same here. Het blijft toch altijd een beetje raar...' Die mensen hadden alles over voor een foto, maar ik zou het niet riskeren om bijvoorbeeld een been te breken. Ik was ook fan van bepaalde bands, maar zo ver ging ik niet en dat zou ik ook niet gaan als ik niet in deze positie stond waarin ik nu wel stond. Het was nu namelijk gemakkelijker om mensen te ontmoeten, ook al kende nog steeds niet iedereen onze band. Dat was ook logisch, want we waren nog maar een paar jaar bezig en er waren genoeg mensen die nog nooit van ons gehoord had. We hadden dan ook niet de grootste hits gehad die bijvoorbeeld iemand als Justin Bieber wel had gehad.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Lennon.
Het was prettig dat er veel mensen rond mijn eigen leeftijd waren. Het betekende dat avonden zoals deze mogelijk waren. Als niemand uit was gegaan, had mijn avond er heel anders uit gezien, dat was ik zelf wel opzoek gegaan naar wat vermaak. Mijn ritme was nog een beetje kapot door het tijdverschil. Ik was moe op de meest gekke tijdstippen, terwijl ik op de momenten waarop ik moest slapen, juist klaarwakker was. Daarbij was ik wel iemand die hield van iets ondernemen. Avontuur opzoeken. Uitgaan was natuurlijk niet heel erg avontuurlijk, maar voor vanavond was het een goede optie. Misschien kwam ik wel iemand tegen die juist van de avond iets spannends maakte. Of dat nou een man was of een vrouw, maakte mij eigenlijk niet zo heel veel uit. Ik was heel open opgevoed, dus ik had het er nooit heel moeilijk gehad dat ik zowel mannen als vrouwen aantrekkelijk vond. Mijn ouders waren zelf juist de mensen die me hadden laten weten dat ieder persoon iets moois in zich had. Ze waren van de hippie-generatie, waar ze redelijk in waren blijven hangen. Het was niet voor niets dat ik vernoemd was naar John Lennon.
"Goede muziek klinkt als een goede tijd. Als het maar een beetje dansbaar is." Als het echt goed klonk dan had ik wel zin om even te dansen. Dat had me tijdens het concert wel een beetje tegen gevallen. Ik was zelf gek om naar een concert te gaan en me echt over te geven aan de muziek, dansen hoorde er dan voor mij bij. Het maakte me dan echt niet uit of er andere mensen waren die me gek aan zouden kijken. Als ik iets wilde doen, dan deed ik dat ook? Het maakte me echt niet heel erg veel uit wat andere mensen van me dachten, dat had me eigenlijk nooit gedacht. Iedereen had wel een eigen mening. Dat zou nooit anders worden.
"Dankjewel." Ik kon wel merken aan Allison dat ze niet zomaar iets terug zei, omdat ik haar ook een compliment had gegeven. Dat was ook belachelijk om te doen. Ik voelde me wel prettig in een ripped jeans en een zwart shirtje. Het was simpel, maar goed. De jongens vonden het blijkbaar typisch dat we begonnen over de kleding en dat wilden ze elkaar ook wel even laten weten. Ik moest er zelf ook wel een beetje om lachen. "Laat ik dan maar zeggen dat iedereen er goed uit ziet, dan voelt niemand zich tenminste te niet gedaan." Iedereen had zijn best gedaan voor het avondje uit en zo lang iedereen zich mooi voelde in wat zij of hij aan had, was het goed.
Ik keek naar buiten, waar heel wat meiden stonden. Als ze hier zelf al niet aan konden wennen, was het sowieso al niet echt iets waar ik aan kon wennen. Het was iets wat altijd al was gebeurd volgens mij. Ergens was het gek dat mensen zoiets deden voor niets, ze wisten niet eens welke mensen er binnen zaten en ze konden zichzelf behoorlijk verwonden.
Gelukkig reden we al snel op de straat, waardoor het ook wel een beetje opschoot. Ik was benieuwd waar we uiteindelijk op uit zouden komen. Dat gaf ons wat tijd om te praten. "Nou wat doet mijn beste vriendin eigenlijk?" Vroeg ik lachend aan Allison. Van de jongens was het logisch wat ze deden. Misschien studeerde dit meisje ook nog wel en kon ze mee omdat ze ook bezig was met een afstudeeropdracht. Of ze werkte ergens waar ze een hele tijd vrij kon vragen. Als dat zo was, dan wilde ik zelf wel weten waar ze werkte. Het leek me ook wel een goed onderwerp om iedereen uiteindelijk een beetje in te betrekken.

Luke.
De meiden konden het duidelijk al meteen goed met elkaar vinden. Soms had je die klik met een persoon en dan was het fijn dat je iemand echt beter kon leren kennen. Op sommige momenten vond ik het zelf wel moeilijk om af te tasten waarom iemand bij mij in de buurt was. Was het door de persoon die ik was of juist om hetgeen wat ik deed? Jammer genoeg kwam ik er nu wel achter dat er genoeg mensen waren die dat laatste probeerden. Deze meiden leken daarin veilig. Allison was al een langere tijd bevriend met Ashton. Nou had hij ook wel echt de neiging om het goede van mensen in te zien. Op onze eigen manier hadden we wel geleerd dat niet iedereen het beste met je voor had. Allison leek me wel een goed persoon. De stagiaire van Andy was hier met een reden, maar ze had net zo goed ergens anders uit kunnen komen. Die moest hier natuurlijk wel iets uithalen, dat was ook weer anders.
"Arme Ashton wordt zo aan de kant geschoven." Zei ik lachend, waardoor Ashton even op leek te kijken van zijn telefoon. Hij moest er wel om lachen. Volgens mij was vriendschap van die twee ook wel behoorlijk goed. We hadden zo allemaal wel onze eigen vrienden, die we ook in sommige gevallen deelden. We waren echter ook vier verschillende mensen, wat betekende dat niet iedereen klikte met de andere mensen. Ik wilde nu echter wel mijn best doen om Allison een beetje beter te leren kennen. Ook het andere meisje leek me wel leuk in omgang. Ik moest in ieder geval wel lachen door die twee.
"Thanks." Zei ik lachend tegen Calum, die een beetje mee had gespeeld in mijn woorden. Al leek het onderwerp daarna te worden besloten door het roodharige meisje, dat met best oprechte woorden kwam. Het klonk niet nep, al was het wel omdat Calum en ik een beetje aan het dollen waren geweest. Iets zei me dat deze twee echt leuk gezelschap waren en misschien ook wel echt vriendinnen zouden gaan worden. Ze zagen er verschillend uit, stoer naast girly, maar zoiets zei nooit iets? Soms waren de meest verschillende mensen juist de beste vrienden.
Gelukkig kwamen we redelijk goed weg. Er stonden genoeg mensen buiten de hekken om er voor te zorgen dat iedereen veilig was. Ik snapte echt niet hoe mensen het soms deden. Beveiliging was echt een vak opzicht. Soms vond ik het wel fijner om ergens naar toe te gaan zonder dat het nodig was. Gelukkig ging dat op sommige momenten ook wel gewoon. Het lag een beetje aan de manier waarop je naar buiten ging. Met een hoodie op was het zo al veel makkelijker. Ik vond het ook wel nodig om af en toe mijn eigen weg te gaan. Ik kon er niet tegen om hele dag opgesloten te zitten in een hotelkamer of gevolgd te worden.
"Daar ben ik ook wel benieuwd naar." Ik was wel benieuwd naar hoe Allison was. "Ashton is altijd verdacht stil als we over je vragen." Calum kende haar vast al wel iets beter, omdat hij ook gewoon wat vaker bij Ashton was. In de tijd dat ik bij Ashton was geweest, had ik haar niet zo heel erg vaak gezien. Op de momenten dat ik haar had gezien had ik niet echt tijd gehad om met haar te praten. Ik wist dat ze studeerde en dat nu waarschijnlijk niet meer deed, anders was ze hier niet zomaar. Maar wat ze precies had gedaan, wist ik ook niet? Ik wist eigenlijk helemaal niets van haar en het ik dacht dat de rest er ook wel een beetje nieuwsgierig naar was.

Traveller
Wereldberoemd

Traveller schreef:
Allison.
Iedereen maakte nu wel grapjes over dat ik en Lennon nu beste vriendinnen zouden zijn, maar als het bleek dat zij inderdaad gewoon super leuk en enorm aardig zou zijn zou ik het oprecht gezellig vinden om veel tijd met haar te besteden. Ik wist natuurlijk niet hoeveel tijd zij kwijt zou zijn aan haar stage hier, maar als ze nog een beetje tijd over had dan zou ik het ontzettend leuk vinden om leuke dingen met haar te doen. Een stad een beetje verkennen of een keer ergens een drankje doen en natuurlijk gewoon kletsen! Het feit dat zij er totaal anders als ik uit zag boeide me niets, want ik zag er ook niet altijd uit zoals ik nu deed. Ik vond het ontzettend leuk om me op te doffen, maar daar had ik ook niet altijd zin in. Ik had ook gewoon kleding die zij nu aan had, dus als iemand bang was dat ik altijd als een soort Barbie zou gaan rondlopen hadden ze het mis. Het lag gewoon een beetje aan mijn stemming! Bovendien vond ik dat uiterlijk helemaal niets zei en ik had het gevoel dat zij ontzettend leuk zou zijn, dus dan wilde ik ook wel moeite in haar steken om uiteindelijk wel echt vriendinnen te worden! Ze was toch wel zo'n beetje het enige meisje van mijn leeftijd hier.
Ik keek even lachend naar Ashton toen hij uiteindelijk wel opkeek van zijn telefoon, maar besloot er verder maar niet meer op in te gaan. Ashton gaf me ook niet echt een reactie waar ik op kon reageren. Hij moest alleen een beetje lachen en meer niet. Bovendien leek daarna ineens interesse in mij te hebben en ik vond het altijd een beetje raar om toe te geven wat ik nou eigenlijk deed. Het was namelijk niet echt iets waar ik trots op was. Ik had gewoon tot nu toe nog geen baan kunnen vinden, al was ik pas nog maar een maand afgestudeerd, dus dat was ontzettend kort. Ik wist echter ook dat ik deze kans om mee te gaan maar één keer zou hebben, want als ik wel een baan had gehad kon ik natuurlijk nooit mee. Het was alleen nooit echt héél erg fijn om toe te geven dat je nu nog niet zoveel kon doen, maar aan de andere kant had bijna niemand bij het afstuderen al meteen een baan.
'Oh, maar dat moet ook! Ik wil heel graag mysterieus blijven,' zei ik op Luke's opmerking toen hij zei dat Ashton nooit zoveel over mij kwijt wilde. Dat mocht overigens wel. Ik had geen geheimen. Ik had Ashton ook nooit verteld dat hij niets over mij mocht zeggen, maar misschien vond hij dat zelf niet zo prettig of zo. Het konden allerlei redenen zijn! 'Maar ik ben net ongeveer een maand afgestudeerd aan de universiteit. Ik heb psychologie gedaan, maar ik had niet meteen een baan bij het afstuderen en daardoor kon ik dus mee!' Dat gedeelte van Instagram en die modellenklussen benoemde ik maar even niet, want dat vond ik niet zo belangrijk. Dat was gewoon voor erbij en er zat ook helemaal geen toekomst in vond ik zelf. Ik vond een studie ook veel belangrijker dan de dingen die ik ernaast deed, want ik was daar ook helemaal niet zoveel tijd mee kwijt. Ongeveer één keer per maand moest ik naar New York voor een klus en dat was het dan ook wel weer. Ik vond dat niet belangrijk genoeg om te vermelden dat ik dat ook deed, want dan klonk het meteen weer alsof ik dat ook een ontzettend belangrijk onderdeel in mijn leven vond en dat vond ik absoluut niet. Als iemand er naar zou vragen zou ik er wel eerlijk antwoord op geven, maar dat had tot nu toe niemand gedaan, dus ja.
'En jij, mijn beste vriendin? Jij studeert fotografie?' vroeg ik toen aan haar. Als zij mij zo kon noemen, dan kon ik het ook!

Calum.
'Dankje, dankje,' zei ik tegen Lennon toen ze zei dat iedereen er vanavond goed uit zag. Ze voelde zich nu natuurlijk een beetje verplicht om dat te zeggen door de opmerkingen van mij en Luke, maar ik vond het leuk dat ze erop in ging en niet een ongemakkelijke opmerking maakte of zo. Sowieso zag ik haar vrijwel meteen als een leuk gezelschap. Net zoals Allison overigens, maar ik wist al iets meer over haar dankzij Ashton. Ik wist nog steeds niet veel, maar wel een klein beetje. Lennon kende ik nog totaal niet. Ik wist dat ze de stagiaire van Andy was en meer niet, terwijl ik haar graag beter wilde leren kennen! Beide meiden kwamen namelijk over als aardig, dus dan wilde ik mijn best ook doen om hen beter te leren kennen!
Allison vertelde over wat ze deed en ik had toch iets nieuws over haar geleerd. Ik dacht dat ze namelijk nog op school zat, maar ze was dus blijkbaar net klaar, maar had nog niet zo snel iets kunnen vinden. Dat kon. Ik wist niet hoe snel dat soort dingen normaal gesproken gingen. Ik had niet eens een diploma voor de middelbare school gekregen, dus laat staan een diploma voor een universitaire opleiding. Ik wist niet hoe lang het dan duurde voordat je een beetje een fatsoenlijke baan had, maar ze gaf aan dat ze nog maar een maand klaar was, dus dan viel het nog mee leek me. 'Gefeliciteerd trouwens! Met het behalen van je diploma,' zei ik tegen haar met een glimlachje waarna ze me bedankte. Dat leek me wel gepast om te zeggen, toch? Dat zei toch iedereen als je een diploma had gehaald? Veel van de mensen waar ik mee omging hadden zelf ook geen diploma's gehaald, omdat ze al jong in de muziekindustrie zaten, dus dat soort dingen hoefde ik nooit te zeggen.
Vervolgens vroeg zij naar Lennon waardoor ik mijn aandacht weer op haar richtte. Ja, het leek me logisch dat zij iets als fotografie studeerde, maar het leek me dat daar ook weer richtingen in waren. Dat wist ik niet zeker, maar het leek me dat concerten fotograferen heel erg anders was dan om bijvoorbeeld wildlife in Afrika te fotograferen. Dat laatste leek mij trouwens ook ontzettend gaaf, al kwam ik niet veel verder dan foto's maken met mijn iPhone. Misschien dat ik Lennon nog kon dwingen om mij een beetje met zo'n camera kon om leren gaan. Het had me namelijk wel altijd enorm gaaf geleken, maar ik had er nooit de tijd en moeite voor genomen om daadwerkelijk iets met een professionele camera te proberen. Ik wist dat ik Andy niet zover zou kunnen krijgen, omdat hij het druk had. Nu zou Lennon het ook vast wel druk hebben, maar iedereen had toch wel eens vrije tijd? Bovendien zou het ook een goede manier zijn om iemand beter te leren kennen vond ik zelf! Het hoefde namelijk niet de hele tijd over een camera en over fotografie te gaan.
Ik was in ieder geval wel blij met deze twee dames. Ze kwamen op mij over als erg aardig. Van Ashton wist ik al dat hij heel erg goed met Allison om kon gaan, maar Lennon kende natuurlijk nog helemaal niemand van ons. Het feit dat zij wel veel vragen stelde en dus ook meteen interesse toonde vond ik erg prettig, want dat liet zien dat ze een sociaal persoon was en met sociale mensen kon ik het best om gaan. Als een gesprek alleen maar eenrichtingsverkeer was vond ik het namelijk ook niet leuk. Ik was vaak ook geïnteresseerd in anderen en als een ander dat dan ook in mij was vond ik dat vele malen fijner dan wanneer ik de enige was die vragen stelde. Nu was het echter wel logisch dat ze niet aan ons ging vragen wat wij nou eigenlijk deden.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Lennon.
Ik wist zeker dat Allison en ik het wel goed met elkaar konden gaan vinden. Misschien was dat ook wel een beetje omdat we nu op elkaar aan waren gewezen. Zelfs na nog maar één dag wist ik wel zeker dat het op een gegeven moment fijn zou zijn om even te ontsnappen van hectiek. Als ik nu al zag dat het busje gemanoeuvreerd moest worden door een hele groep met fans, wilde ik niet weten wat er allemaal nog meer aan zat. Aan de andere was het ook wel weer mooi om te zien. Toch was het fijn om af en toe even iemand te hebben om de stad mee te verkennen, shoppen, misschien de stad in rust te verkennen. Al wist ik ook wel dat ik vaak aan het werk moest, juist ook op de momenten dat de jongens wat vrije tijd hadden.
Ik was wel blij dat Luke had gevraagd naar wat Allison precies deed. Anders had ik het op mijn eigen moment wel het een en ander gevraagd. Ze leek me van mijn leeftijd, dus het was logisch dat ze nu net afgestudeerd was en even een tijdje rust nam. Als ik de mogelijkheid zou hebben aan het einde van mijn studie, zou ik het doen. Nu kon ik het tijdens met studie doen! Natuurlijk moest er nog genoeg gebeuren en er zouden tijdens deze tour ook genoeg momenten komen dat ik echt bezig moest met het schrijven van de scriptie de bij de foto’s zou komen. Ik moest echter nog wel een goede richting zien te vinden. Het kwam vast wel, ik zou zoveel zien dat het uiteindelijk wel kwam.
"Psychologie klinkt heftig." Het kon vast heel erg heftig zijn. Het lag er een beetje aan in welk vakgebied je uiteindelijk terecht zou komen. "En ik denk dat iedereen het wel verdiend om na school gewoon even rust te pakken. Zeker na zo’n studie." Ik was zelf altijd meer van het doen geweest, het leek me dat zij juist behoorlijk in de boeken had moeten zitten. Misschien wel situaties had na moeten spelen en zelfs stage had moeten lopen op een passende plaats.
Ik vond het leuk dat Allison op haar beurt weer naar mij vroeg. Ik knikte op haar vraag. "Ja, ik zit nu in mijn afstudeerfase. En het was zo tof dat Andy me de kans gaf om dat hier te doen. Ik weet nog niet helemaal wat ik er mee ga doen, maar ik kom vast wel op ideeën." Ik wilde wel iets met mensen doen, maar ik zat er over na te denken dat ik het niet op de manier wilde doen zoals Andy het deed. Misschien meer mensen op een natuurlijk manier, kwetsbaar. Al zou ik daarvoor mensen eerst beter moeten leren kennen. Iemand zoals Allison had in ieder geval al een heel interessant gezicht om te fotograferen. Net zoals de meeste mensen die mee waren op tour, van de band zelf tot al de mensen die hielpen. Ik hoopte dat ik daar iets mee kon, maar ik wilde mensen wel eerst beter leren kennen.
Ik keek even het busje rond. "We weten allemaal wat jullie doen, maar ik wil niet dat jullie je buitengesloten voelen. Dus iets wat we absoluut moeten weten?" Ik wist niet hoe lang het nog zou duren voordat we bij de club zouden zijn, maar ik wilde die tijd echt niet gebruiken om alleen maar over mezelf te praten. Daar was ik helemaal niet van. Ik wist van mezelf wel dat ik een prettig persoon was, een beetje arrogant mocht ook wel? Maar om nou de hele tijd over jezelf te praten. Dat was niets, ik haatte mensen die dat wel deden! Al moesten deze jongens het natuurlijk verplicht vaak genoeg doen.

Luke.
Er hing een goede sfeer in de auto. Het was wel duidelijk dat iedereen nog een beetje hyped was van het optreden. Ik zelf sowieso! De adrenaline die door je lichaam heen gierde, bleef ook echt wel een tijdje hangen. Ik hoefde dan ook niet te proberen om te gaan slapen na een concert. Dit soort avondjes kwamen juist goed uit, als we niet hoefden te reizen in ieder geval. Dan was het juist weer aan te raden om te slapen.
Het gesprek was een beetje introducerend, maar ik vond het juist wel leuk. Zo leerden we Allison weer een beetje kennen. Ik had namelijk helemaal niet geweten dat ze Psychologie had gestudeerd. Ik had wel meegekregen dat ze een keer af was gestudeerd, want daar had Ashton snel wel iets over laten vallen. Dat hij bij de uitreiking was geweest, volgens mij. Ik vroeg me nu wel af of het ging zoals het ook altijd in de films was. Met allemaal van die hoedjes die vervolgens in de lucht werden gegooid. Waarschijnlijk wel.
"Bedankt dat je iets minder mysterieus bent nu." zei ik lachend. Allison leek me wel een open persoon, maar ieder persoon had meerdere lagen? Dat was bij mij ook wel zo. In interviews probeerde ik het soms zo oppervlakkig mogelijk te houden. Niet dat het altijd lukte. Het lag een beetje aan de omgeving. Grapjes deden het altijd goed? Maar die vond ik oprecht ook gewoon leuk om te maken. Wie hield er nou niet van een paar puns. Toch gingen de interviews nu vooral over onze nieuwe single en vooral over wie het ging. We hadden al heel wat antwoorden gegeven, maar volgens mij was het niet wat mensen wilden horen. Voor mij was het meer een gevoel wat je terug wilde en misschien niet zo zeer de persoon die voor het gevoel had gezorgd.
Vervolgens was Lennon aan het woord. Ze studeerde nog, fotografie. Wat me eigenlijk nog best wel vet leek om te doen. Het was ook een creatief vak .Iedereen was tegenwoordig wel bezig met foto’s maken. Met hun mobieltjes was dat natuurlijk heel erg dichtbij. Het bleef anders dan hetgeen wat Andy deed. Ik vond het fijn om hem er bij te hebben. Jon was altijd fijn gezelschap geweest. Het had bij de grote podia gepast. Voor mij voelde het alsof Andy juist beter paste bij de meer intiemere sfeer die we nu neer probeerden te zetten. Wat Lennon deed qua foto’s, wist ik ook nog, maar dat zouden we snel genoeg zien.
Ik moest lachen om de vraag van Lennon, die duidelijk wilde dat we ook echt betrokken waren met het gesprek. Wat ik zeker wel kon waarderen aan haar. Zowel zij als Allison waren makkelijke gesprekpartners, wat ik tot nu toe van ze had gezien.
"Nah niet echt. Ik blijf graag mysterieus." Zei ik, vooral om Allison een beetje te plagen. Want zo voelde ik me helemaal niet. Ik wist op het moment niet eens echt wat ik moest zeggen op de vraag van Lennon. Soms werden er zoveel labels op je gehangen door mensen van buitenaf, waardoor ik zelf ook niet meer goed wist hoe ik mezelf voor moest stellen. Wat ik moest zeggen, omdat mensen vaak al wel een beeld van me hadden. Nou was het bij Allison vast wel anders, omdat ze bevriend was met Ashton dus ze wist maar al te goed dat er genoeg dingen werden geschreven of werden gezegd die die waar waren.
"Ik kom er misschien later op terug. Misschien niet. Who knows."
Het busje kwam langzaam aan tot stilstand aan de achterkant van een club, zodat we in alle rust naar buiten konden lopen. Ik wachtte totdat iedereen uit was gestopt en liep met de rest naar binnen. "Wie wil er eerst wat drinken?" We konden nu wel eerst met de groep iets drinken, waarschijnlijk zouden we op een gegeven moment toch uit elkaar gaan vallen, maar dat was misschien alleen maar beter. Je kon toch niet met iedereen tegelijk optrekken. De ene wilde praten, of drinken, anderen wilden dansen.

Traveller
Wereldberoemd

Traveller schreef:
Allison.
Psychologie kon inderdaad heftig zijn, maar ik had er tot nu toe geen last van gehad. Ik was immers nog niet écht aan het werk gegaan. Ik had uiteraard stages gelopen en hier heftige dingen meegemaakt, maar ik kon dit allemaal goed naast me neer leggen en het niet mee naar huis te nemen. Dat kon natuurlijk allemaal nog veranderen, maar daar wilde ik niet meteen vanuit gaan. Het was in ieder geval iets wat ik al jarenlang wilde doen, dus ik was blij dat ik het ook uiteindelijk had kunnen doen.
'Ja, het kan best heftig zijn, maar het is vooral wel heel erg leuk!' Lennon zei vervolgens een opmerking waar ik het inderdaad volkomen mee eens was, al zou ik dat zelf niet zo snel zeggen omdat ik dan misschien als iemand overkwam die niet hard wilde werken. Dat was niet meteen een indruk die ik wilde achterlaten bij mensen die ik nog niet kende, maar waar ik de komende maanden wel veel tijd mee zou spenderen. 'Dat denk ik ook, inderdaad!' zei ik daarom met een glimlachje. Het was inderdaad ook wel een drukke tijd geweest, want ik had mijn best gedaan om alles in één keer te halen en dat was me gelukt. Dat betekende echter wel dat je veel moest studeren en dat je er veel tijd mee bezig moest zijn, want anders kon je dat gewoon niet halen en zou je hoe dan ook studievertraging krijgen. Dat was het laatste wat ik wilde en zeker het laatste gedeelte tijdens mijn afstuderen was ik er enorm druk mee bezig geweest, dus een kleine periode er niet mee bezig zijn was ook wel erg prettig!
Ik lachte even om Luke's opmerking. 'Ik zal mijn best doen om nog steeds énorm mysterieus te zijn hoor! Vooral tegen jou!' grinnikte ik. Dat was ik echter absoluut niet van plan, want ik was van mening dat als je wat opener was je ook wat makkelijker contact kreeg. Dan kon je achter dingen komen die je gemeen had en dan kon je daar weer over praten! Niet dat ik nou héél erg veel gemeen had met Ashton, maar we konden het toch wel heel erg goed met elkaar vinden. We waren vooral hele dagen lang aan het lachen omdat één van ons dan weer wat doms had gedaan, maar soms ging het natuurlijk ook over de serieuzere onderwerpen. Die waren ook belangrijk dus dan wilde ik dat soort dingen ook zeker weten en hij andersom bij mij ook!
'Ah, heel veel succes met afstuderen,' grinnikte ik toen Lennon aangaf dat ze in haar afstudeerfase zat. Dat was nou niet echt een leuke fase van de studie vond ik. Ik was er op het laatst namelijk helemaal klaar mee, maar als zij dit mocht doen met haar afstuderen leek het me bij haar tien keer leuker dan hoe het bij mij ging. 'Maar wel super gaaf dat je dit dan kunt doen inderdaad!' Het leek me niet alleen enorm leuk, maar ook leerzaam. Dacht ik dan. Ik had niet zo heel erg veel verstand van fotografie. Ik wist alleen hoe je een beetje leuk op de foto kon staan en meer niet. Zelf echt foto's maken deed ik dus ook bijna nooit, omdat ik er gewoon niet zo heel erg goed in was en me er nooit verder in had verdiept.
Ik rolde lachend met mijn ogen toen Luke opnieuw het woord "mysterieus" liet vallen. Hij moest me nu al hebben! 'Jij ook al, ja? Ik denk dat we elkaar dan énorm goed leren kennen!' lachte ik. Al was hij misschien wel echt zo. Ik kon me voorstellen dat je niet heel erg veel over jezelf wilde loslaten als je dit leventje had. Ashton kende ik door en door en ik wist bijna alles van hem, maar zo hoefden de anderen natuurlijk niet te zijn. Bovendien hoefde ik niet eens zo close met hen te worden als dat ik met Ashton was. Ik wilde ze graag leren kennen, maar als uiteindelijk bleek dat we totaal niet klikten dan was dat zo, maar dan wilde ik wel nog graag normaal met ze omgaan.
Toen het busje uiteindelijk bij de club was liep ik achter de anderen aan naar binnen toe. Luke vroeg wie er wat te drinken wilde en daar zei ik natuurlijk nooit nee tegen. Ik begon een avond in principe altijd met een drankje, dus dat zou nu niet anders zijn. 'Ja, ik. Ik ga meteen op zoek naar de bar!' zei ik waarna ik om me heen keek waar de bar was.

Calum.
Allison vertelde nog wat meer over haar studie en vervolgens was Lennon aan de beurt. Ze vertelde dat ze in de laatste fase van haar studie zat en dat deze stage dus inderdaad voor haar school was. Het leek mij in ieder geval een erg leuke stage. Leuker dan bijvoorbeeld mee lopen met een fotograaf in een normale fotostudio. Dit zou me echter ook wel weer lastiger lijken, omdat je niet alleen maar bezig was met fotograferen en het vervolgens uitzoeken en bewerken, maar ook met het vele reizen en de druk die er op je lag. Je had steeds de maken met andere tijdzone's en uiteindelijk ook met de fans, want ik wist zeker dat de fans haar binnen no-time zouden herkennen. Die zouden dan ook dingen van haar willen. Een gesprekje of een foto maken om dit dan weer aan vrienden te laten zien. Zij zou namelijk ook een soort beroemdheidje worden bij onze fans en daar moest je ook maar mee om kunnen gaan. In het begin wilde je namelijk nooit nee zeggen. Tenminste, dat vond ik erg lastig en dat vond ik nu nog steeds niet prettig om te doen. Het was immers ook maar een kleine moeite, maar soms kon het gewoon niet.
'Je neemt wel een risico hoor om hier stage te lopen! Wij kunnen het allemaal voor je verpesten,' grapte ik. Ik zou niet weten hoe ik dat moest doen, want zij nam in principe gewoon foto's terwijl wij een show gaven en ik hoefde hier niet heel erg veel mee te doen. Ik moest gewoon mijn ding doen en soms wilde ik dan een grapje uithalen met de fotograaf, maar dit kon niet de hele show door. De show was namelijk gewoon voor de fans die er waren gekomen en die hadden dan niet betaald voor een slechte show waarin ik niet de volle honderd procent gaf. Dat kon ik hen én mijzelf niet aandoen. Zo'n show geven was immers ook gewoon leuker dan de hele dag grapjes uithalen.
Ik grinnikte even om Luke's opmerking toen hij zei dat hij graag mysterieus wilde blijven. Ik wist echter ook niet goed wat ik moest zeggen. Meestal als je iets over jezelf moest vertellen was dat wat je in het dagelijks leven deed, maar dat wist iedereen al. Bovendien vond ik het meestal ook veel leuker om te luisteren naar de verhalen van mensen die een heel ander leventje hadden dan dat wij hadden. Dan werd je er weer even aan herinnerd dat dit niet normaal was. Tevens hoorde ik dat soort verhalen gewoon niet zo vaak meer, omdat de meesten gewoon zo geïnteresseerd waren in ons leven en dan met name ons privéleven dat ik niet eens meer de tijd had om dan naar hun leven te vragen. Ik probeerde dat soort dingen vaak oppervlakkig te beantwoorden, want als het dan tijdens een interview of zo was wilde ik het liever hebben over de muziek dan over ons als persoon. Dat was ook gewoon een stuk minder interessant vond ik zelf. 'Nog niet. Maar daar kom je allemaal nog wel achter,' besloot ik dus ook om haar als antwoord te geven. Ze zou er inderdaad ook wel gewoon achter komen hoe wij verder waren als personen!
Ik stapte uit het busje toen deze was gestopt en liep met de rest mee naar binnen toe. Het leek me inderdaad voor nu wel gezellig om een drankje te drinken met z'n allen. Of nou ja, voor wie er zin in had dan, maar ik kon me niet voorstellen dat er iemand geen zin in had. Je kon ook een non-alcoholisch drankje nemen natuurlijk! Dat was ik echter niet van plan. Na zo'n goede show had ik wel zin in een drankje, al was ik niet van plan om ladderzat te worden. Dan leerde je de mensen ook niet meer echt goed kennen en was ik de dingen die ze hadden gezegd al vergeten.
'Ik heb de bar al gevonden hoor!' grinnikte ik toen Allison zei dat ze de bar ging zoeken, maar het was ook echt zo. Het was ook niet moeilijk te vinden en eigenlijk was dat altijd het eerste waar ik naar op zoek ging. Ik besloot om er maar meteen naartoe te lopen, want meerdere mensen hadden al aangegeven dat ze wat wilden drinken. Ik wilde ook best wat voor ons allemaal kopen, maar ik wist niet waar iedereen van hield dus dit was vast geen goed idee om te doen.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
2 april (:
---
Lennon.
De eerste data van de tour waren achter de rug. Ik had zelf al wel een beetje een plaatsje kunnen vinden. Andy was een geweldige leraar, maar ook gewoon echt een toffe vent om mee om te gaan. Hij liet me alles doen wat hij zelf ook zou doen, wat betekende dat ik mocht gaan en staan waar ik maar wilde. Wat er voor had gezorgd dat ik al een paar vette foto’s had kunnen maken!
Er waren nu een paar vrije dagen, waarin de jongens heel wat interviews hadden gehad en ook daar tijdens had ik gewoon foto’s moeten maken. In de tijd dat ik vrij had gehad, had ik echter geprobeerd om wat tijd te nemen om de rest wat te leren kennen. Allison en ik konden het behoorlijk goed met elkaar vinden en vandaag hadden we besloten om er eens op uit te gaan. Van mij werd vandaag niet heel erg veel verwacht. We zouden vanavond waarschijnlijk nog wat foto’s maken als we nog bij de Eiffeltoren konden komen, maar dat was pas in de avond.
We hadden besloten om wat mensen mee te vragen, maar de meeste mensen hadden hun zelf al dingen in de planning gehad. Wat betekende dat we met z’n vieren zouden gaan. Luke en Calum hadden het ook leuk gevonden om wat van de toeristische dingen te bekijken. Er was in Parijs, genoeg te zien! Het was toch wel de stad waar ieder meisje een beetje van droomde om te bezoeken. In Amerika werd het als over romantisch gezien. Ik had daar zelf niet heel erg veel meer, maar ik vond het wel mooi hoeveel geschiedenis hier was. De musea, de imposante gebouwen die vol pracht werden beschreven. Kunst was hier belangrijk en dat vond ik zelf ook belangrijk in mijn leven.
Iedereen was het er over eens geweest dat we eerst even ergens koffie zouden halen, om daarna een rondje te lopen in Montmarte. Waar we de Sacre Coeur en de Notre Dame zouden zien. Omdat er zoveel te zien was, had ik mijn camera meegenomen. Ik wilde dit immers wel vastleggen. Er waren vast heel wat mooie foto’s van te maken.
Calum en ik stonden al buiten de Starbucks met de koffie die we hadden gehaald. Ik al wel gemerkt dat Calum in eerste instantie dat wat stillere was. Tijdens interviews was hij vaak de laatste was die wat te zeggen had, maar als hij iets zei was het ook wel echt meteen raak. Het waren of hele diepe dingen, of de dingen waardoor ik in de lach schoot. Voor het optreden was hij meestal al wel iets meer uit zijn schulp gekropen en op het podium al helemaal. Toch had hij iets meer zijn eigen wereldje dan de rest dat had.
"Ik vind het echt leuk dat je vandaag mee bent gegaan." Allison en ik hadden het vast leuk gehad met z’n tweeën. Zeker als we ons vooral hadden gericht op de winkels hier. Ik vond het echter leuk om Luke en Calum wat te leren kennen.
"Heb je hier al vaker dingen gezien?" ze hadden veel gereisd en ze waren vast vaker in Parijs geweest, dus het kon best dat hij het een en ander had gezien.

Luke.
In eerste instantie was ik best nerveus geweest over deze tour. We waren heel wat kleiner gegaan dan de afgelopen jaren. Het was zo’n verschil met het publiek dat we vorig jaar. Festivals waren natuurlijk heel anders dan het spelen voor een klein publiek, vol met fans. Maar juist die fans wisten waar we vandaan kwamen. Die waren onze muziek gewend en hadden van alles kunnen vinden van onze nieuwe nummers. Van wat ik nu had gezien, hadden de fans het heel erg goed opgepakt. De nummers werden zelfs al terug gezongen! Dat was iets waar ik niet zomaar aan kon wennen. Het was nog maar een paar weken geleden dat we de nummers voor het eerst waren gezongen, maar mensen leerden het gewoon al!
Ik genoot ieder dag van die we op het podium konden staan. Alles er omheen was nog steeds heftig, maar ik probeerde ook zoveel mogelijk te genieten van de interviews die we hadden. Er zaten hele leuke tussen, sommigen waren minder, zeker als je een hele dag opgesloten zat in dezelfde ruimte? Daarom vond ik het juist heerlijk dat we vandaag helemaal niets meer hoefde te doen. Allison en Lennon hadden rondgevraagd wie mee wilde de stad in. Iets wat me heel erg gezellig had geleken! De meiden waren gezellig en dit was de goede kans om ze wat beter te leren kennen.
Voordat we echt rond zouden lopen, waren we een Starbucks ingegaan. We hadden ook best even kunnen zitten in een cafeetje, maar volgens mij waren de meiden heel erg enthousiast dat ze vandaag door deze stad zouden kunnen lopen, waardoor ze liever snel iets hadden gehaald.
Waar Calum en Lennon zo snel waren gebleven wist ik niet. Ik had nog aan willen bieden om voor iedereen te betalen. Nu stond alleen Allison nog naast me en aangezien ze net had besteld, vertelde ik het meisje dat ik het wel zou betalen en deed ook mijn eigen bestelling. Vervolgens moesten we nog wachten totdat onze drankjes waren gemaakt.
"Is er iets wat je heel graag wil zien?" Vroeg ik aan Allison. Volgens mij hadden ze zelf een beetje een gedachten waar we vandaag naar toe zouden gaan. Het was rustig zo. We hadden de metro genomen en dat konden we de rest van de dag nog doen. Er was niemand anders met ons mee, wat altijd een vrij gevoel gaf. Als er ergens een menigte was dan was daar heel erg makkelijk in om te gaan. Iedereen was hier toch druk bezig met alles wat er toe zien was. De kans dat mensen ons echt herkenden was daarmee gewoon wat minder groot was. Dus het leek me dat we vandaag wel een rustige dag konden hebben. Er was veel te zien en als we op een gegeven moment alles hadden gezien, konden we zelf wel bepalen wat we nog meer wilden doen? Ergens iets eten, vanavond een show bezoeken. Er was hier genoeg te doen.
Ik pakte de koffie van de balie toen ze er neer werden gezeten. Ik bekeek de namen en gaf de juiste aan Allison. Vervolgens tikte ik mijn eigen beker tegen de hare aan. "Op vandaag." Zei ik lachend. Ik vond het leuk om haar iets beter te leren kennen.

Traveller
Wereldberoemd

Traveller schreef:
Allison.
De afgelopen weken had ik me geen moment verveeld. Van tevoren had ik mij druk gemaakt over wat ik hier eigenlijk allemaal kon doen, omdat ik echt niemand in de weg wilde lopen, maar dat was nergens voor nodig geweest. Tenminste, tot nu toe dan! Ik had regelmatig mijn hulp aangeboden, maar had ook veel tijd met Ashton besteed wanneer hij daar tijd voor had en wanneer hij niet alleen wilde zijn. Ik wilde hem namelijk al helemaal niet in de weg lopen, want bijna iedere avond zo'n show geven én interviews doen én veel reizen kostte enorm veel energie. Het kostte mij zelfs veel energie en ik hoefde eigenlijk niet eens wat te doen. Ik kon me dus niet voorstellen hoe de rest zich zou voelen.
Veel steden had ik een beetje in mijn eentje bezocht. De rest was natuurlijk allemaal aan het werk, want overdag waren er ook genoeg dingen te doen, dus deed ik veel dingen ook alleen. Ik vond het echter alles behalve erg, want er was zo ontzettend veel te zien dat ik me ook daar geen moment had verveeld. Vandaag hoefde ik alleen niet in mijn eentje op stap om Parijs te verkennen! Lennon wilde er ook op uit en uiteindelijk wilden Luke en Calum ook nog eens mee. Ik had er dus wel zin in, want het was altijd leuker om dingen met anderen te doen dan om het compleet in je eentje te moeten doen. Bovendien was het tot nu toe altijd enorm gezellig geweest met Lennon en het was een goede kans om deze twee jongens wat beter te leren kennen. Dat had ik tot nu toe namelijk nog steeds niet heel erg goed gedaan. Ik had wel eens een praatje gemaakt, maar daar bleef het eigenlijk wel een beetje bij. Er was gewoon niet zo heel erg veel tijd voor tot nu toe en ik wilde ze ook absoluut niet lastig vallen, dus dan ging ik Ashton meestal maar lastig vallen.
Momenteel stond ik in de Starbucks, want voordat we aan deze drukke dag zouden beginnen moest er wel wat koffie in. Ik begon de dag standaard met koffie en dat was hier dus zeker niet anders! Een beetje verbaasd keek ik om toen Luke ineens zei dat hij mijn koffie wel wilde betalen, maar ik besloot er niets van te zeggen. Het was in ieder geval lief aangeboden en het was maar een klein bedrag! Ik besloot hem daarentegen maar gewoon te bedanken.
'Oh ja... Ik ben zo'n typische toerist die per se naar de Eiffeltoren wil vanavond,' zei ik met een lachje. Dat was toch gewoon het meest bekende aan Parijs? Als ik aan Parijs dacht moest ik aan die toren denken. Voor de rest hadden Lennon en ik een aantal dingen opgezocht en hadden we dus ook al een soort "planning" gemaakt met wat we allemaal wilden zien en waar we naartoe wilden. Die Eiffeltoren stond pas voor vanavond op de planning, omdat het er dan waarschijnlijk nóg mooier uit zou zien. 'Jij? Ik heb namelijk nog helemaal niet van jou en Calum gehoord of jullie iets specifieks wilden zien, aangezien ik en Lennon echt al superveel dingen hebben uitgezocht,' grinnikte ik. Als zij iets per se wilden zien konden we dat er natuurlijk gewoon tussen stoppen! Dat moest wel lukken.
Ik pakte mijn beker aan en lachte vervolgens om wat hij deed en zei. 'Ja, op een leuke dag!' Ik had ook gewoon écht heel erg veel zin in vandaag en het feit dat Luke en Calum mee wilden maakte het eigenlijk alleen nog maar leuker. Hoe meer zielen, hoe meer vreugd vond ik altijd! Bovendien leken het me gewoon twee enorm leuke jongens waar je wel mee kon lachen. En ook óm kon lachen, want ik had al regelmatig moeten lachen om een domme opmerking van Luke.
'Ik hoop overigens wel dat je een woordje Frans spreekt! Ik snap er namelijk vrij weinig van en wil er niet dom uitzien, dus ik ben er maar een beetje vanuit gegaan dat jij en Calum ineens vloeiend Frans kunnen spreken!' grinnikte ik. Wie weet hadden zij wel een enorme talenknobbel. Ze waren hier immers al vaker geweest!

Calum.
Tot nu toe was deze tour de leukste tour die we tot nu toe hadden gedaan. Het feit dat we enorm kleine shows speelden voor een relatief klein publiek maakte het alleen nog maar meer speciaal dan dat het al was. Het was natuurlijk geweldig om voor een publiek van 30.000 mensen te spelen, maar een publiek van duizend mensen was nog bijzonderder. Dit waren allemaal fans die ook écht fans waren en dat kon je goed merken. Ze gingen allemaal uit hun dak wat ervoor zorgden dat wij dat ook wel deden. Bovendien kenden ze nu al veel van de nieuwe liedjes die we speelden en dat verbaasde mij enorm. Er was namelijk nog niet eens een studioversie van uit, maar ze kenden de tekst al. Dat vond ik ook enorm bijzonder. Dat liet dus ook weer zien dat het echte fans waren die graag naar onze muziek luisterden.
Er was tot nu toe echter alleen weinig tijd geweest om iets voor jezelf te doen. We hadden een druk schema en ook overdag viel er genoeg te doen, maar vandaag hadden we dan toch een dagje vrij. Ik zag het alleen niet zitten om dan de hele dag te niksen en toen Lennon en Allison vroegen of er mensen meewilden om Parijs een beetje te verkennen vond ik dit meteen een goed idee. We waren natuurlijk wel vaker in Parijs geweest en ik had al wel eens wat gezien, maar ik had inmiddels ook al zó veel gezien dat ik me niet alles meer kon herinneren. Je werd soms gewoon een beetje geleefd en dan sloeg je niet alles meer op. Vandaar dat ik het graag nog een keer zou willen zien. Tevens was het een goede mogelijkheid om deze twee meiden wat beter te leren kennen, want echt goed kende ik ze nog niet. Het leken me in ieder geval twee gezellige meiden waar je mee kon lachen, dus ik had er wel zin in! Het was een keer iets anders dan alleen met de jongens te zijn.
Eerst was het alleen tijd voor koffie, dus stond ik samen met Lennon inmiddels buiten met de enorm hete koffie van de Starbucks in mijn handen. Luke en Allison waren nog aan het wachten op hun koffie. Of nou ja, daar ging ik vanuit. Ze zouden heus niet zijn weggelopen zonder ons.
'Ja, ik ook! Ik heb er ook wel echt zin in. Ik hoop alleen dat jullie een beetje onze reisleiders hier zijn, want ik heb geen flauw idee waar alle leuke spotjes hier zijn,' gaf ik lachend toe. Veel tijd om dingen op te zoeken had ik namelijk niet. Ik wist wel een beetje wat de bekende en toeristische dingen hier waren, maar ik zou niet weten waar in Parijs het dan lag. En aangezien we met de metro gingen wist ik het al helemaal niet, want die metrostations waren voor mij niet bekend. Dat betekende echter niet dat ik het niet even kon opzoeken, maar misschien hadden zij het al uitgezocht.
'Ja! Ik ben al meerdere keren hier geweest en heb het één en ander al gezien, maar kan me er niet heel veel meer van herinneren,' grinnikte ik. Misschien klonk dat raar, maar ik zou het kunnen uitleggen als ze niet snapte hoe ik dat in godsnaam niet kon onthouden. Ik was gewoon sommige delen van de puzzel kwijtgeraakt. 'Het is wel jouw eerste keer hier toch?' Ik wist eigenlijk helemaal niet of zij al eens in haar leven had gereisd. Je kon natuurlijk ook gewoon reizen als je niet in een band zat zoals wij en ik vond haar er ook wel een beetje een type voor om dat wel te doen. In andere landen en op andere plekken kon je immers de mooiste foto's maken en veel fotografen reisden de hele wereld over om de mooiste plaatjes te schieten. Maar zij was ook nog jong, dus ik wist niet of zij dat ook al had gedaan en of ze dat überhaupt zou willen.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Lennon.
Ik had echt veel plezier in dit alles. Ik vond het fijn om bij een groep te komen waar je je ook echt welkom voelde. Dat was nu wel echt het geval. Er waren heel veel mensen en natuurlijk kon je het beter vinden met de één dan met de ander. Tot nu toe had ik echter nog niemand ontmoet, die ik liever uit de weg wilde gaan. Het leek misschien heel erg eenvoudig, alleen foto’s maken wanneer de jongens op het podium stond. Er was nog heel veel meer dan dat! Het uitkiezen van foto’s moest ook gebeuren en sommigen moesten dan nog een beetje bewerkt waren. Uiteindelijk kwamen ze wel gewoon op social media te staan, ook de foto’s die ik had gemaakt. Voor fans maakte het niet uit wie de foto precies maakte, maar ik vond het echt geweldig om te zien dat er veel reacties of likes op een foto kwamen. Het gaf toch wel aan dat je iets goed had gedaan.
"Ik weet zelf ook niet zo heel erg veel hoor. Ik heb wat dingetjes uitgezocht die me leuk leken en je toch wel een beetje moest zien als je hier was. Misschien vinden jullie het wel heel erg saai." Ik kon wel genieten van een goed gebouwd gebouw. Zeker als je je bedacht dat ze er al jaren stonden. Architectuur was ook een soort van kunst, iets waar iedereen van kon genieten. Ik had nu wel een beetje gekeken wat bij elkaar lag, ook omdat we met de metro waren. We konden nu een stukje lopen en vervolgens weer reizen. Daar had ik wel echt goed mijn best op gedaan, gelukkig waren er ook kaartjes te krijgen met een Engelse uitleg. Al was het hier wel veel zo dat alles alleen maar in het Frans stond.
"Dat snap ik wel. Je ziet natuurlijk heel wat verschillende landen in een korte tijd, dan lijkt het me ook dat het een beetje een waas wordt?" Dat had ik nu al wel een beetje. Er waren zoveel dingen gebeurd en ik had ook al wel het een en ander gezien. Je moest me nu echter niet vragen wat waar precies was? Dat kon ik echt niet meer echt uit elkaar houden.
Ik knikte. "Ja dat klopt." Ik was hier nog nooit eerder geweest. Frankrijk was niet meteen mijn eerste keuze geweest om te komen? Het werd heel erg geromantiseerd, vooral Parijs. Ik was daar zelf helemaal niet zo van? Ik kon de schoonheid hier wel echt waarderen, maar ik snapte niet waarom alle stelletjes perse naar Parijs moesten. Zeker niet vanuit Amerika! Dat was echt veel te ver weg!
"Ik snap de hele romantische Parijs gedoe niet. Ik ben blij dat ik nu het een en ander van de gebouwen kan zien, maar al dat loveydovey gedoe, ik snap het niet echt." Ik was helemaal niet van al dat kleffe gedoe? Voor mij hoefde je niet naar een plaats als Parijs om te laten zien dat je gek was op elkaar. Dat kon toch ook als je een weekendje weg ging met een tentje? Deed mij dat dan maar, daar was je tenminste echt alleen, kon je echt genieten van elkaars aanwezigheid, daarvoor hoefde je echt niet de halve wereld af. Zeker niet voor meerdere keren. Ik wist zeker dat ik het na vandaag ook wel een beetje had gezien? Ik was wel benieuwd, misschien won de stad mij wel voor zich. Was het meer dan alleen maar de standaard dingen die ik er van had gehoord. Ik was in ieder geval benieuwd naar de dingen die me wel boeiden!

Luke.
Het was altijd fijn om de stad een beetje te kunnen verkennen. Opgesloten zitten was ook niet goed. Dat probeerde ik ook wel zoveel mogelijk te voorkomen. Waar het kon, ging ik altijd wel even een ommetje maken. Dan moest het wel mogelijk zijn, ik wilde op dat soort momenten niet buiten komen en meteen worden achtervolgd door een groep. Ik vond het niet erg om te stoppen voor wat fans en echt even met ze te kunnen praten, dat vond ik alleen maar leuk! Zo had ik ook weer iets meer gezicht bij de mensen die naar onze muziek luisterden. Als ik vandaag een paar fans tegen zou komen, dan zou ik ook echt wel de tijd nemen om even met ze te praten, een foto te maken. Daarna was het in mijn ogen ook goed.
"Ik wist het. Weet je Allison, voor een mysterieuze vrouw, ben je niet zo’n heel mysterie." Zei ik lachend. Dat was een van de eerste dingen waar we echt over hadden gepraat. Ik wist ook wel dat ze het als grapje had bedoeld. Volgens mij was ze juist best een open iemand? In de gesprekken die we hadden gehad in ieder geval wel. Het waren wel de kleine dingen die we hadden besproken, hoe het ging, hoe ze het die dag had gehad. Ze leek me echter niet iemand die een heel deel van haar leven achter zou houden. Het was meer dat ze eerlijk iets zei als ze het vond. Zo zag ik haar in ieder geval nu, ik kende haar verder ook niet en moest juist ontdekken dat ze op die manier was. Ik had in ieder geval goed geraden dat ze naar de Eiffeltoren wilde en volgens mij was dat ook wel de planning. Ik had Andy gisteravond nog horen roepen dat hij ons daar allemaal had willen hebben.
"Maar we gaande Eiffeltoren sowieso bekijken." Het hoorde er sowieso wel bij! Als iemand Parijs zei, was dat wel echt het eerste waar je aan dacht? Ik in ieder geval wel! Ik had hem al wel eens eerder gezien en ik snapte wel waarom mensen er van konden genieten. Het gaf een prachtig uitzicht! Daarbij had het gewoon iets om te zien dat iedereen zo gek op elkaar was. Want de meeste stelletjes brachten toch ook wel een bezoekje aan de grootste trekpleister van het hele land.
"En voor de rest laat ik me helemaal door jullie meenemen. Het maakt mij niet zo heel erg veel uit waar we terecht komen." Ik vond het juist wel leuk om de meiden een beetje de weg te laten leiden. Zij wisten wat ze wilden zien en daar zouden we ook wel echt een bezoekje aan brengen. Er waren misschien nog wel een paar winkels die ik even wilde bezoeken, maar omdat we hier nog wel een paar dagen bleven, kon dat nog wel eventjes.
"Oh nee, ik kom echt helemaal niet ver." Zei ik lachend. Ik kon me nog net voorstellen in het Frans en wist een paar standaard zinnetjes, maar ik vond het echt een taal die ik zelf echt niet kon volgen? Het ging allemaal zo snel! Te snel in mijn ogen. "Calum kan het perfect." Grapte ik. Vaak leerden we een beetje de standaard dingen. Calum vond het sowieso wel leuk om te doen? Hij was ook vaak diegene die de nieuw geleerde zinnen dan uitsprak op het podium, wat fans dan weer geweldig vonden. Hij kwam ook niet heel erg veel verder dan.
"Sowieso dat we vandaag gaan verdwalen dus." Zei ik lachend, terwijl ik met Allison naar buiten liep. Daar stonden Calum en Lennon ook al te praten, wat betekende dat we weer compleet waren.

Traveller
Wereldberoemd

Traveller schreef:
Allison.
Luke zei dat ik niet zo'n mysterie was, waardoor ik even moest lachen. Het feit dat hij dat had onthouden vond ik overigens wel leuk. Het liet zien dat iemand ook echt luisterde, ook al ging het om zoiets als dit. Ik was inderdaad ook alles behalve een mysterie. Daar hield ik helemaal niet van. Als iemand wat aan mij vroeg had ik geen zin om ergens omheen te draaien, maar dan kon je toch gewoon normaal antwoord geven? Bovendien deed ik me ook niet graag voor als iemand die ik niet was. Luke had wat dit betreft dus groot gelijk. 'Ah, damn! Je hebt me door. Ik wilde nog iets langer doorgaan met mijn act!' lachte ik. Al was ik helemaal niet bezig geweest met die "act." Zo heel erg veel had ik Luke ook nog niet gesproken, dus dat kon eigenlijk ook helemaal niet.
'Top! Ook als jullie dat allemaal niet wilden zou ik gewoon iedereen dwingen om mee te gaan,' grinnikte ik. Dat moest je toch gezien hebben? Het zou raar zijn als je in Parijs was en dat niet had gezien. Ik hoefde niet eens per se naar boven toe, maar ik wilde het gewoon gezien hebben én ik wilde zo'n typische toeristenfoto. Dat hoorde er ook gewoon een beetje bij vond ik. Bovendien had mijn moeder daar om gevraagd, dus dan moest ik dat wel doen!
Luke gaf aan dat hij niet echt plekjes in zijn hoofd had waar hij naartoe wilde en dat het hem niet echt uitmaakte waar we naartoe zouden gaan. Toen bedacht ik me dat hij waarschijnlijk al vaker in Parijs was geweest en al het één en ander had gezien. Misschien zou hij onderweg wel iets zien waar hij graag naartoe wilde en dan gingen we daar uiteraard heen. 'Oké! Nou, als je je bedenkt of iets ziet waar je naartoe wil, let me know.' Nu voelde ik me een beetje een reisleider, want voor mijn gevoel leek het nu alsof ik heel erg veel verstand had van de stad. Ik was hier nog nooit geweest en sprak geen woord Frans, dus erg ver zou ik niet komen.
'Niet? Ah, dat valt me echt van je tegen hoor! Echt een teleurstelling!' lachte ik. Ik had alleen een paar woordjes opgezocht, zoals hallo en tot ziens, maar verder dan dat kwam ik niet. Ik had ook nooit Frans op school gehad, want ik had altijd alleen Spaans gehad, maar ook daar kwam ik niet ver mee. En om nou al die talen te leren ging me ook wel een beetje ver, want soms bleef je maar één dag in een land. Bovendien viel het me op dat je met Engels hier toch ook wel redelijk ver kwam. 'Oh? Nou, dan laat ik hem zeker het woord doen. Ik wil hem wel graag Frans zien spreken!' grinnikte ik. Ik kon me niet voorstellen dat Calum dat ook daadwerkelijk kon, maar je wist het nooit! Ik zou het nu sowieso gaan vragen.
'Nou, wat een vertrouwen zeg!' lachte ik. Ik hoopte niet dat we zouden gaan verdwalen, maar dan was het nog geen ramp want er waren overal taxi's en anders nam je een Uber. Dat zou dus wel goed komen. Ik liep met Luke mee naar buiten toe en ging vervolgens naast Calum en Lennon staan. 'Ready to go?' vroeg ik met een glimlachje.

Calum.
'Oh, ja, ik ga er inderdaad wel een beetje vanuit dat we het saai gaan vinden. Als jij het hebt uitgezocht moet het al helemaal saai zijn,' grapte ik plagend, want dat meende ik natuurlijk helemaal niet! Ik vond Lennon alles behalve saai. Ze was creatief en dat vond ik altijd hartstikke leuk als mensen dat waren. Ik ging over het algemeen zelf ook alleen maar om met mensen die een creatieve baan hadden. Dat hadden wij zelf eigenlijk ook wel een beetje. Muziek maken en schrijven vond ik namelijk best creatief. Fotografie vond ik ook een creatieve bezigheid. Meestal waren dat nooit saaie mensen en ik ging er vanuit dat zij alles behalve saaie plekken had uitgezocht om te bezoeken. Het was overigens niet zo dat ik nou ontzettend veel met Lennon had gepraat, maar tot nu toe kwam ze over als iemand waar je echt wel een leuke dag of avond mee kon hebben. Ze was makkelijk in de omgang en ik wist dus zeker dat ik me vandaag niet zou gaan vervelen.
'Ja, precies dat inderdaad. Het gaat allemaal zó snel dat je het niet meer allemaal onthoudt.' Misschien had zij dat inmiddels ook al wel. Zij maakte natuurlijk ook gewoon lange dagen, want het werk bestond niet alleen uit foto's maken. Er kwam natuurlijk veel meer bij kijken. Zij maakte in principe net zo veel uren als dat wij deden. Misschien nog wel meer, want ik wist niet precies hoeveel tijd in het uitzoeken en bewerken van foto's ging zitten. Dat gebeurde vaak niet waar ik bij was. Ik had het in ieder geval nog nooit echt gezien. Dan zag ik het voor vijf minuten, maar dat was echt niet met vijf minuten klaar. Zij was dus in ieder geval ook erg druk bezig en op een gegeven moment was het dan al lastig om te onthouden in welk land je eigenlijk was. Nu ging dat nog wel, omdat de tour nog maar net begonnen was, maar na een aantal maanden werd dat een stuk lastiger.
Ik grinnikte zachtjes toen Lennon aangaf dat ze dat romantische gedoe hier in Parijs niet begreep. Ik was het heel eerlijk gezegd wel met haar eens. Het was immers maar gewoon een stad, maar je zag overal wel van die veel te kleffe stelletjes rondlopen. Bij de Eiffeltoren zag je die al helemaal. Misschien zou ik dat ook wel doen als ik hier toevallig was, maar ik zou zeker niet twaalf uur willen vliegen om hier een week te zijn omdat het dan "romantisch" zou zijn. Dat kon je overal zijn leek mij. 'Same here. Maar wat ik me er van kan herinneren is dat je wel veel van die kleffe mensen gaat zien, dus bereid je maar vast voor!' Het maakte mij niet uit dat mensen dat deden, maar het was gewoon een beetje te overdreven soms. Dan had ik echt de neiging om tegen ze te zeggen dat ze maar terug moesten gaan naar hun hotelkamer.
Ik zag Luke en Allison weer aan komen lopen vanuit de Starbucks wat betekende dat we dus waarschijnlijk konden gaan lopen. Allison vroeg toen inderdaad of we klaar waren om te gaan. 'Yes, let's go,' knikte ik waarna ik een slok van mijn koffie nam.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Lennon.
Ik merkte ook wel dat Calum een grapje maakte. Ik wist echter ook wel dat het bekijken van gebouwen niet voor iedereen van onze leeftijd weg was gelegd. Er waren genoeg mensen die zich snel zouden vervelen. Die mensen hadden er ook vast niet voor gekozen om aan dagje door de stad te struinen, in ieder geval niet op deze manier. Er waren genoeg andere dingen te doen. Zo kon je hier vast goed shoppen, niet dat ik echt het geld had voor al die dure winkels. "Dan kun je in ieder geval goed slapen vannacht." Zei ik lachend. Ik vond het wel leuk dat we grapjes konden maken. De Calum die ik had leren kennen tot nu toe, was een heel chill iemand en dat merkte ik nu ook wel. Geen gedoe. Zo was ik zelf ook wel een beetje.
"Ergens is het wel jammer." Het was heel anders dan even de wereld over reizen, omdat je dat graag wilde doen. Dat leek me geweldig, maar zelfs dan zou je op een gegeven moment niet meer weten waar nou waar bij hoorde? Dan kon je beter door één land trekken en het daar bij houden. Ik zou best nog een keer op een backpack tocht willen gaan. Het land maakte me niet zo heel erg veel uit! Ik had nu wel het idee dat ik het misschien kon doen nadat ik af was gestudeerd. Het lag er een beetje aan hoe alles er dan uitzag.
Calum leek het me met eens te zijn wat het romantische gedoe betrof. Het was ook gewoon te gek voor woorden dat mensen vonden dat ze naar Parijs moesten gaan, alleen maar om iets te bewijzen. "Alsof ze iets te bewijzen hebben. Want die shit moet vast op Insta." Ik was ook wel bezig met social media en ik wist dat de band dat ook was, maar dat was anders? Dat was wel echt wat mensen wilden zien. Ik kon me niet voorstellen dat mensen graag wilden zien hoe twee mensen elkaar voor de Eiffeltoren aan het aflebberen waren. Een relatie was voor jezelf en in mijn ogen hoefde de hele wereld dat te zien om het echt te maken. Jammer genoeg leken andere mensen daar wel anders over te denken. "Help." Bracht ik lachend uit. Ik had er wel over nagedacht dat het op die manier zou gaan en daar moest ik me gewoon voor afsluiten. Het was ook niet dat ik me er vreselijk aan irriteerde. Ik snapte het gewoon niet?
Allison en Luke hadden zich bij ons gevoegd, ook met hun koffies, wat betekende dat ze er ook klaar voor waren. "Ja, laten we gaan." Ik wist hier welke kant we op moesten, zodat we als eerste bij de Sacre Coeur uit zouden komen. Het was helemaal niet zo ver lopen.
Het duurde inderdaad niet heel erg lang voordat het wat drukker begon te worden en ik de top van het gebouw al kon zien. Het was heel imposant. Het lag boven op een heuvel, waardoor het goed opviel.
"Wil je deze even vasthouden?" Ik hield Calum mijn beker voor. Toen hij hem over had gepakt, haalde ik de dop van de lens van mijn camera af, ik verzette de instellingen was, zodat ik uiteindelijk een paar goede foto’s kon maken van het geweldige gebouw voor me.

Luke.
Ik vond Allison echt leuk gezelschap. Ik kon met haar lachen, maar ik wist zeker dat er ook nog heel wat meer aan haar was. Ik had haar de afgelopen weken wel eens met Ashton zien praten, wat er soms behoorlijk serieus uit had gezien. Ondanks dat ik toen ook wel even gedag had willen zeggen, had ik dat niet als de juiste momenten gezien. Die twee waren al een tijdje bevriend en ze hadden vast iets belangrijks te bespreken. Of niet. Ik was echter niet diegene die daar tussen moest komen, vond ik zelf. Vandaag had ik genoeg tijd om Allison echt te leren kennen. Op eerste gezicht was ze een mooi meisje. Dat zou helemaal niemand kunnen ontkennen. Volgens mij hadden we ook wel echt een beetje een klik. Vandaag zouden we beiden kunnen kijken of dat echt zo was. Daarbij vond ik het ook leuk om Lennon wat beter te leren kennen. Zij had een beetje in haar hoofd waar ze naar toe wilde volgens mij en wist dan ook de weg. Wat betekende dat we met z’n drieën mee konden lopen.
Uiteindelijk kwamen we uit de eerste trekpleister, wat al wel te zien was aan de hoeveelheid toeristen die er omheen stonden. Het was echter niet storen. De kerk, want dat was het volgens mij, zag er echt heel erg indrukwekkend uit. Ik wist zeker dat we hier de vorige keer niet waren geweest, ondanks dat we toen ook wel het een en ander hadden gezien. Ik vond het wel fijn om de stad iets beter te leren kennen. We waren hier niet voor niets! Je moest juist genieten van de tijd die je in een stad had. Normaal gesproken was het maar een paar uurtjes dat we over hadden. Dus nu het wel kon, moesten we het er ook een beetje van nemen.
"Het is wel heel erg indrukwekkend." Zei ik tegen Allison, die naast me stond. Lennon had haar camera er al bij gepakt en was foto’s aan het maken. Iets wat ook wel een beetje van haar had verwacht. De afgelopen tijd had ik ook best wat tijd doorgebracht met Andy. Ik had aan hem wel gemerkt dat hij bij sommige dingen echt dacht in beelden. Wat eigenlijk niet gek was. Ik had soms dat er random muziek in me op kwam? Dat hadden zij vast ook. Daarom besloot ik ook een beetje achter haar te blijven staan, want ik wilde niet dat ik in het beeld liep. Ondanks dat er wel genoeg toeristen waren, die daar vast al wel mee bezig waren.
"Dit is in ieder geval al geslaagd." Zei ik lachend tegen Allison. Ze hadden dit vast samen uitgekozen. Ik wist niet of we ook echt naar binnen zouden gaan of dat we hier alleen waren om de buitenkant te bewonderen. Ik voelde me in ieder geval al een beetje als een toerist en dat was toch ook wel een beetje de bedoeling van deze dag.
"Willen jullie op de foto?" Hoorde ik Lennon vragen, nadat ze blijkbaar klaar was met het schieten van de foto’s. Ik knikte erop, ik vond het niet zo heel erg om op de foto te gaan. Het was juist leuk! Het zou een herinnering zijn dat we hier echt waren geweest. Soms was het een beetje lastig om alles bij te houden?

Traveller
Wereldberoemd

Traveller schreef:
Allison.
Wat was ik blij dat Lennon de weg leek te weten, want ik was niet zo heel erg goed in het vinden van de juiste route. Dan kon ik natuurlijk gewoon op mijn telefoon op Google Maps kijken, maar het was makkelijker als je het gewoon wist. Ik had het ook wel uitgezocht, maar ik kon de namen van de straten niet onthouden en dan was ik het al zo weer vergeten. Gelukkig leek het erop dat Lennon wat dat betreft een beter geheugen had dan ik, dus ik vertrouwde haar erop dat we de goede kant op liepen. En al snel bleek dat inderdaad zo te zijn. Binnen een mum van tijd herkende ik het enorme gebouw voor me op de plaatjes die ik ervan had gezien, maar in het echt was het nog tien keer mooier dan op de afbeeldingen die ik op het internet had gezien. Het leek ook tien keer groter dan ik me had voorgesteld.
'Nou, zeg dat wel. Het is wel écht enorm mooi!' knikte ik toen Luke zei dat het indrukwekkend was. Ik had absoluut geen verstand van gebouwen of kunst, maar ik kon wel zien dat dit ontzettend mooi was en dat kon ik dan ook wel waarderen. Je moest me niet vragen om naar een schilderij van een moderne kunstenaar te kijken, want daarin zag ik geen kunst, maar zoiets als dit vond ik wel enorm mooi. Vandaar dat ik net zoals alle andere toeristen om mij heen ook maar mijn telefoon pakte en een foto maakte. Ik voelde me naast Lennon wel enorm amateuristisch, maar ik maakte dit soort dingen met name voor mijn ouders. Dan kon ik ze doorsturen waar ik was geweest, want zij vonden dat soort dingen leuk om te zien. Dan wisten ze ook precies waar ik mee bezig was.
'Had je dit ook al een keer eerder gezien?' vroeg ik toen aan Luke, al liet zijn reactie merken dat hij hier nog niet was geweest. Anders noemde hij het niet heel erg indrukwekkend en zei hij niet dat dit al was geslaagd, toch? Daarentegen kon je hier vast meerdere keren komen en het dan nog steeds indrukwekkend vinden, want het was gewoon een erg groot en vooral mooi gebouw. Waarschijnlijk zou ik hier wel tien keer kunnen komen en het dan nog steeds zo vinden, dus zo logisch was mijn redenatie van net niet.
Lennon vroeg of we op de foto wilden, maar ik ging er vanuit dat ze daarmee Luke en Calum bedoelde. Het was meestal zo dat ik niet met iemand op de foto hoefde als dat werd gevraagd. Tenminste, ik hoefde eigenlijk nooit op de foto als ik ergens met Ashton was. Ik hield me daar altijd een beetje buiten. Als ik dat wel zou doen had ik het gevoel alsof fans dat niet leuk vonden om te zien en ik wilde die drama absoluut niet. Vandaar dat ik er dus niet op reageerde en ik zag dat Luke en Calum dat allebei wel deden, dus dan konden zij mooi op de foto en dit misschien later ook plaatsen. Mochten zij een foto plaatsen waar ik op stond hadden fans het waarschijnlijk een stuk minder leuk gevonden dan wanneer ik er niet op stond, al wist ik natuurlijk helemaal niet of deze foto ook online werd geplaatst. Dat hoefde natuurlijk niet zo te zijn. Ik was het echter al zo gewend geraakt door gewoon niet met Ashton op de foto te gaan dat ik nu ook maar niet reageerde.

Calum.
Ik was blij dat ze mijn grapje ook echt als een grapje opvatte en het niet serieus nam. Dan kon het ongemakkelijk worden en moest ik uitleggen dat het een grapje was, terwijl zij zich dan misschien beledigd zou voelen. Dat wilde ik niet, maar gelukkig ging ze erin mee en moest ik dus ook wel even lachen om haar volgende opmerking. 'True! Alvast bedankt voor dat,' grinnikte ik. Goed slapen was echter niet weggelegd voor mij als we op tour waren. Het vele reizen maakte het lastig om fatsoenlijk te kunnen slapen, dus ik maakte erg korte nachten. Vannacht zou het hopelijk beter gaan, maar dat zou dan alleen zijn omdat we geen show hadden en niet hoefden te reizen. Niet omdat ik het vandaag saai zou vinden, want ik was er zeker van dat het een leuke dag zou gaan worden. Deels omdat de dingen die we gingen doen me leuk leken, maar ook omdat ik er zin in had om Lennon en Allison beter te leren kennen. Door het doen van dit soort activiteiten leek het mij dat je iemand wel wat beter kon leren kennen. Het had namelijk ook gewoon niets met de hele band te maken, dus dan hoefde het daar niet over te gaan. Dat was namelijk wel meestal het gespreksonderwerp. Dat of de tour of praktische zaken. Voor vandaag hoefde dat voor mij niet, dus zou ik het daar ook gewoon zo min mogelijk over hebben!
'Uiteraard! Als het niet op Instagram staat is het niet echt! Dat weet je toch?' grinnikte ik. Ik was zelf niet héél erg actief op social media, maar zo nu en dan plaatste ik wel eens wat. Ik zou echter nooit veel dingen over mijn relatie op een medium als Instagram plaatsen. Er zou dan ten eerste enorm veel kritiek op komen en ten tweede wilde ik ook graag een deel van mijn leven nog een beetje privé houden. Ik hoefde niet alles over mezelf te delen vond ik. Ik wilde er heus wel wat over kwijt en zou misschien wel een paar keer een foto plaatsen, maar veel meer dan dat ging de buitenwereld niet aan. Ik snapte mensen dus ook niet die dat wel deden, ook al was je niet "beroemd" als ik mijzelf zo mocht noemen. 'You'll be fine!' lachte ik toen. 'Anders leid ik je af! Ik red je van die mensen!' zei ik lachend. Ik hoefde er zelf ook niet echt naar te kijken, maar ik wist zeker dat we ze zouden treffen. Ik keek dan gewoon de andere kant op in de hoop dat ik het in die richting niet kon zien.
Samen met Lennon, Luke en Allison liepen we naar het eerste toeristische spotje: de Sacre Coeur. Ik kon me niet herinneren dat ik hier ooit was geweest, want het kwam me totaal niet bekend voor. Het was echter wel ontzettend mooi, dus ik begon me meteen af te vragen waarom ik hier dan nog niet was geweest. Lennon vroeg of ik haar koffie wilde vasthouden, wat ik natuurlijk deed zodat zij haar foto's kon maken. Terwijl zij dat deed bleef ik maar gewoon stil staan, zodat ik haar foto's niet kon verpesten, want ondertussen kon ik het mooie gebouw bewonderen.
Vervolgens vroeg ze of we op de foto wilden, dus knikte ik. Dat wilde ik wel! Bovendien zou ik me dan al helemaal een echte toerist voelen en dat wilde ik eigenlijk wel. Geen idee waarom, maar iedereen deed het hier, dus het was alles behalve raar. 'Sure! Wil jij zo zelf ook niet?' vroeg ik terwijl ik maar alvast klaar ging staan zodat zij een mooie foto zou kunnen schieten, maar ik moest uiteraard nog even op de rest wachten. Ik zou ook best een foto van haar willen maken, maar dan moest ze wel even uitleggen hoe haar camera werkte tenzij ze wilde dat ik het met mijn iPhone zou maken.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld