Hier komen de laatste 3 forum topics
te staan waarop je hebt gereageerd.
+ Plaats shout
Rascal
stuur me een berichtje als je iets verkoopt van mijn wenslijst!
0 | 0 | 0 | 0
0%
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

> Sluiten
Helper
14 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar Eerste | Vorige | Pagina: | Volgende | Laatste
ORPG // with Dauntless
Dauntless
Wereldberoemd



Eindelijk sprak hij en zijn hoorde zijn woorden heel zachtjes, zo zacht dat ze dacht dat ze zelf verzonnen had. "Nee dat kan niet" zei ze geschrokken. "En die andere meisjes dan, he hoe leg je dat uit. Ik ken geen mens die dat doet, dus je moet nog iets anders zijn dan dat, ben je misschien een weerwolf ofzo" zei ze en probeerde een teken te zien dat erop wees dat hij een monster was al waar zijn daden voor haar eigenlijk al genoeg.
Azelf
Straatmuzikant



'En die andere meisjes dan, hè, hoe leg je dat uit? Ik ken geen mens die dat doet, dus je moet iets anders zijn dan dat, ben je misschien een weerwolf ofzo?' Hij trok een wenkbrauw op, en bleef haar aanstaren. Zijn ogen boorden zich in de hare, en hij zei niets. Hij dacht na; hij kon gewoon zwijgen, maar dan waarschijnlijk vermoord worden, of hij kon haar vraag beantwoorden, en dan waarschijnlijk vermoord worden. Erg vrolijk was dat vooruitzicht niet. 
'Als ik antwoord geef op je vraag, vermoord je me dan nog steeds?' Hij praatte nog steeds zacht, de kleinste beweging deed hem al pijn.
Dauntless
Wereldberoemd



Aurelia dacht na. Als ze hem sowieso ging vermoorden zou hij zwijgen, dat zou zij ook doen moest ze in eenzelfde situatie zijn en blijkbaar was hij slimmer dan ze gedacht had. "Als je het me vertelt dan laat ik je in leven op een voorwaarde, dat je ons dorp niet meer terroriseert en verdwijnt we willen niets meer met je te maken hebben" zei ze op ernstige toon nog altijd met haar dolk naar hem wijzend.
Dauntless
Wereldberoemd



"Wel het feit dat er elke maand bij volle maan een meisje verdoofd wordt vastgehangen als voedsel voor het monster dat dreigt ons dorp binnen te vallen als we hem niet voeden" legde ze verward uit, was hij nu een spelletje met haar aan het spelen. Hij moest toch weten wat hij zelf gedaan had. "En die wonde verdien je."
Azelf
Straatmuzikant



Verward schudde hij zijn hoofd. 'Monster?' Hij keek haar onderzoekend aan. Hij verzonk even in gedachten, zoekend naar herinneringen over elk wezen dat beschouwd zou kunnen worden als monster. Er zaten wel wat beren in het bos... misschien een stel wolven... Maar, een beer zou nooit om zoiets kunnen vragen. Hij woonde al jaren in het bos, en hij had nog nooit iets gemerkt. Weer keek hij verbaasd op naar het meisje. 'Ik...' stamelde hij, 'Waar heb je het over?'
Dauntless
Wereldberoemd



"Wel, die meisjes die geofferd worden zijn de volgende dag altijd verdwenen en een beer zou de ketens nooit open krijgen en zou trouwens ook niet in staat zijn een boodschap achter te laten, conclusie er is iets in dit bos en daarom dat ik mezelf op gaf om dat iets te doden en kijk eens wie er nu recht voor mijn neus staat."
Azelf
Straatmuzikant



'Ik was ook al zover dat een beer dat nooit zou kunnen, en voor zover ik weet, ben ik het enige in dit bos wat een boodschap achter kan laten. Je gaf je dus in principe op, om mij te doden..?'
Roosye
Straatmuzikant



ont
Dauntless
Wereldberoemd



Aurelia knikte. "Laten we zeggen dat ik toch niet echt een geweldige toekomst had en de mensen me liever kwijt als rijk waren. Als ik je dood en je lijk toon, zullen ze misschien eindelijk eens inzien dat de toekomst die voor mij gepland is niet de juiste is."
Azelf
Straatmuzikant



'Maar zullen ze geloven, dat ik het "monster" ben? Je hebt het zelf gezegd, ik lijk op een mens,' constateerde hij rustig. Naderhand bedacht hij zich pas, dat hij misschien iets voorzichtiger met zijn woorden had moeten zijn; het meisje kon hem immers in enkele seconden doden. Hij keek het meisje afwachtend aan.
Dauntless
Wereldberoemd



"Wel, jij bent diegene die me hebt losgemaakt, niet, ik was verdoofd en zou die ketens toch nooit los gekregen hebben. Hoelang ga je dit trouwens nog rekken, ik wil antwoord op mijn vraag waarom nam je al die schapen en meisjes mee?"
Azelf
Straatmuzikant



'Dat klopt,' zei hij bedachtzaam, 'Maar, ik rek niet, in constateer en suggereer een feit. Maar goed, ik nam de schapen mee als voedsel. De vacht gebruikte ik voor andere doeleinden. Tevreden?'
Dauntless
Wereldberoemd



"En de meisjes" zei ze meteen nadat hij over de schapen was begonnen. De schapen waren helemaal niet zo belangrijk het waren de mensen waar het haar vooral om te doen was. "Die gebruik je zeker ook als voedsel" 
Azelf
Straatmuzikant



'Nee,' zei hij simpel. Hij wist welke vraag zou volgen, maar wilde het uitstellen, zo lang mogelijk. De pijn in zijn zij verdween nu een beetje naar de achtergrond, waar hij erg blij om was. Hij had al een vermoeden naar de vervolgvraag van het meisje, en bereidde zich mentaal al voor.
Dauntless
Wereldberoemd



"Als wat dan wel?" riep ze en begon haar geduld nu toch wel echt te verliezen, hij moest oppassen nu, want hoewel hij op een mens leek, was hij diegene die dat briefje had geschreven, daar was ze zeker van. Als hij het nu nog veel langer ging uitstellen zou ze haar dolk gewoon recht in zijn hart boren.
Plaats een reactie
Reageer
Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld
Eerste | Vorige | Pagina: | Volgende | Laatste