Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

17 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG - I'm Number .....

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Maya:

Thuis aan gekomen, zag ik al dat een andere hulp alle spullen had in gepakt. Veel hadden we niet. Enkele kleding stukken en schoenen. Vaak baalde ik er wel van dat ik zo weinig kleding had. En ik schaamde er mij ook voor dat ik zowat elke week in de zelfde kleding liep, het kon gewoon niet anders. "Hoe is het met haar?" vroeg Jose en ik kwam moeilijk de auto uit. "Oh meisje , je bent helemaal nat." zei ze en liep naar mij toe. "Alles is fout gegaan Jose" zei ik nog snikkend na. "Nou, trek snel droge kleding aan en dan gaan we snel." zei ze en ik knikte. Samen liepen we naar binnen en ik deed de dingen wat nodig was en al snel zaten we in de auto. "Waar gaan we heen?" vroeg ik "Rusland" zei Ron.

Dauntless
Wereldberoemd

Dauntless schreef:
Het zou een enorm lange rit worden, maar met het vliegtuig gaan riskeerden ze niet en de auto was handig om te vluchten wanneer het nodig was. Ze waren nog niet zo vaak naar het noorden geweest en acht had het namen bedenken altijd wel leuk gevonden. Jezelfde leven steeds dezelfde hebben, terwijl er zoveel verschillende zijn was jammer toch moest hij voor een nieuwe naam ook veel achterlaten. Meestal begon hij net wat vrienden te krijgen en moest hij dan al weer door, leven als een gewone tiener was dus iets wat hij nooit echt zou meemaken.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Maya:

De reis duurde lang, en ik was lang uit op de achterbank gaan liggen en was in slaap gevallen. Ron en Angela zaten voor in en zacht hoorde ik muziek door de auto gaan. Het zou een lange reis worden, maar het moest wel. De auto stopte en ik bleef nog even liggen. Na enkele minuten, reed de auto weer en ik kwam over eind. "Je bent wakker, hier." hoorde ik Angela zeggen en hielt wat te eten voor mij. "Bedankt" zei ik en nam het aan. Rustig begon ik het op te eten. De kracht voelde ik al snel weer komen en sloot mijn ogen. Maar als ik mijn ogen weer opende, dacht ik dat het over dacht was, maar alle lichten stonden aan en schudde gelijk mijn hoofd. Ik wist dat ik krachten bezat, maar welke wist ik nog niet. Ron keek om en een glimlach kwam rond zijn lippen. "Eindelijk." zei hij en keek mij aan. "Wat is er?" vroeg ik en Angela glimlachte ook. "Je hebt night vision" zei ze toen. Hoe kon ze dat weten? Was er dan iets anders aan mijn ogen?

Dauntless
Wereldberoemd

Dauntless schreef:
Ts naar aankomst
_______________

Zoals gewoonlijk had Clyde echt alles geregeld en stond er al een huis klaar dat ze huurden. Het was iets klein en onopvallend midden in een bos, maar ook niet zo ver van het dorpje. De perfecte plek om te trainen, maar toch niet teveel argwaan te wekken. De grens oversteken was ook zonder problemen verlopen want Clyde was enorm goed in het vervalsen van documenten en nu waren ze bezig hun schaarse bezittingen uit te laden en naar binnen te brengen. Het huis rook muffig en kon wel eens een poetsbeurt gebruiken, maar veel zat 8 die zichzelf hier Victor noemde daar niet mee in.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Maya:

We waren aangekomen in Rusland, alles was normaal gegaan, zonder problemen. Daar waren we natuurlijk blij mee en reden nu richting een afgelegen huisje. Daar aan gekomen. Stapte ik vermoeid de auto uit en pakte mijn spullen. Mijn ogen liet ik over de plek gaan en en voelde een hand van Ron op mijn schouder. "Niet meer naar feestjes gaan." zei hij en ik knikte. Dat was ik al niet meer van plan wat er daar gebeurd was. Veel berichten had ik van Mei gekregen, en ook opeens van Richard. Een zucht kwam over mijn lippen. Daar verging mijn kans. Maar het was niks aan te doen. Ik liep achter Ron en Angela naar het huisje met de spullen die wij hadden en stapte naar binnen. "Maya, hier mag jij." hoorde ik Angela en liep naar haar toe. Als ik de kamer zag, keek ik Angela aan. Het huis hadden we al rond gelopen en ik kreeg nu gewoon de grootste kamer.

Dauntless
Wereldberoemd

Dauntless schreef:
Het was eigenlijk al best laat, maar toch wou Victor eerst nog zijn laptop checken zeker nadat er weer een van hen gestorven was, want een tijd geleden had een van hen een blog geplaatst en vroeg waar de anderen waren. Victor vond het enorm stom om dat te toen en hij had zijn gelijk gekregen nadat hij niet veel later een teken in zijn been gebrand had gekregen. Nu wou hij kijken of een van hen dan toch had geantwoord, maar dat was niet het geval. Lichtjes teleurgesteld surfte hij wat over het internet toen hij plots een filmpje vond op youtube. "Clyde je moet nu meteen komen" zei hij lichtjes in paniek en samen keken ze enkele keren opnieuw naar het filmpje van een meisje die een teken in haar been kreeg gebrand, het zag er nogal vaag uit en was niet van zo'n goede kwaliteit, maar een mogadoor zou het net als hen herkennen.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Maya;

Nog een paar berichten kreeg ik van Mei en Richard. Las ik het nou goed, was Richard bezorgd. Net dat ik terug wilde antwoorden, kwam Ron binnen en keek op. "Het eten is klaar." zei hij en ik knikte. Ik stond op van het bed, waar ik op was gaan liggen, en liep achter hem aan. Mijn been deed nog steeds pijn. Eenmaal aan de eettafel. Aten we zwijgend. Het eten smaakte mij totaal niet en stond op. Ron en Angela zeiden niks, waardoor ik naar mijn kamer kon en liet mij op het bed vallen. Alles rook muf, maar het maakte mij totaal niks uit. Ik moest nog steeds mijn slaap inhalen. Mijn ogen sloot ik, en weer hoorde ik mijn mobiel af gaan. De provider hadden we makkelijk om kunnen zetten en mijn eigen nummer had ik behouden. Eigenlijk had Ron liever niet dat ik een mobiel had. Maar ik wilde het en met tegen zin kreeg ik ik er één. Zelf hadden ze er ook één. Dus een extra mobiel was wel handig. "Paige, als je blieft, antwoord." las ik het bericht van Richard en slikte. "Sorry....." antwoorden ik terug en zuchtte. "Wat is er nou gebeurd?" antwoorden hij terug. "Ik, daar mag ik niks over zeggen." zei ik. Het was al moeilijk genoeg.

Dauntless
Wereldberoemd

Dauntless schreef:
"De mogs zullen haar ondertussen wel op het spoor zijn denk je niet" zei Victor die de computer ondertussen had afgesloten en Clyde knikte. "We kunnen enkel nog hopen dat ze niet nummer vijf is dan zal de beschermingsspreuk haar wel beschermen en wie weet kan ze al vechten heeft ze al enkele erfgaven ontdekt." Victor knikte en hoopte dat Clyde gelijk had.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Maya;

Er werd op de deur geklopt, maar gaf geen antwoord. Een lange tijd had ik met Richard gepraat, het bleef moeilijk om te zeggen dat ik anders was en hij had ook nog geprobeerd om het filmpje niet op internet wilde zetten. Mijn mobiel legde ik weg en ging in kleermaker zit zitten en keek naar de deur. "Ja." zei ik en de deur ging open. Angela kwam binnen en ging naast mij zitten. "Ik heb nog wat eten voor je over gehouden als je trek krijgt" zei ze en glimlachte. "Bedankt" zei ik en zuchtte. "Ron is even een wandeling maken." zei ze toen en ik keek haar aan. "Wat is er lieverd, je ziet er niet zo goed uit." begon ze en ik haalde mijn schouders op. "De Mogs hebben het waarschijnlijk al door." zei ik en zuchtte. Een arm voelde ik over mijn schouder gaan en niet veel later lag ik met mijn hoofd tegen haar schouder aan. "Wij beschermen je wel." zei ze "En we gaan kijken welke krachten je nog meer hebt." zei ze met een glimlach.

Dauntless
Wereldberoemd

Dauntless schreef:
"Wel ik denk dat je nu best kunt gaan slapen, dat is toch wat ik ga doen en dan gaan we morgen met de volgende training verder. Het is dom en erg van dat meisje, maar we weten niet waar ze is en moest je haar ooit tegenkomen en de beveiligingsspreuk opheft dan moet je kunnen vechten. Victor knikte, nam nog snel een koude douche, deed zijn lenzen uit en kroop in bed.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Maya:

Angela liep de kamer uit en ik ging anders zitten. Mijn armen legde ik op de vensterbank, mijn bed stond namelijk onder het raam met de lange kant, en keek naar buiten. De maan scheen helder en een zucht kwam over mijn lippen. Het was echt zo dom dat ik ja zei om mee te gaan naar het feest. Hadden de andere het ook al gezien? Ik wist het niet en schudde mijn hoofd. Maar Richard was zo lief, en ik kon gewoon geen nee zeggen. Morgen zou ik ook aan mijn trainingen gaan, met de krachten die ik al had. Hoeveel zou ik er eigenlijk hebben? Ik weet dat ik er nu twee heb.

Dauntless
Wereldberoemd

Dauntless schreef:
Ts naar de volgende ochtend
__________________________
Victor stond altijd al erg vroeg op om nog even te trainen voor hij naar school moest. Hij liet Clyde slapen en ging gewoon een beetje joggen in het bos zoals zovele mensen s'ochtends deden. Hij rende niet op zijn snelst, want wanneer hij dan iemand tegenkwam was hij erbij.

Dauntless
Wereldberoemd

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Is goed.
------------------------

Maya:

Vroeg werd ik gewekt door Ron en kwam vermoeid mijn bed uit. Al vroeg stonden we buiten en terwijl ik nog de slaap uit mijn ogen wreef. Was Ron klaarwakker. "Moet het zo vroeg?" vroeg ik en gaapte. Hij knikte alleen en begon te joggen. Een zucht kwam over mijn lippen en jogde hem maar achter na.

Dauntless
Wereldberoemd

Dauntless schreef:
Victor kwam zoals hij verwachtte wel wat mensen tegen maar lette niet echt op hen, eenmaal thuis maakte hij zich klaar om naar school te gaan en vertrok met de fiets. Hij was altijd de nieuwe op school en uiteindelijk wende dat wel, toch moest hij er altijd voor zorgen dat hij niet te populair werd en zich op de achtergrond houden, al moest niemand hem proberen te pesten.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld