RPG ~ Islands - Forum - Virtual Popstar

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

RPG ~ Islands

Mew
Straatmuzikant

Mew schreef:
Invullijst:

Naam: Lysandra
Naam eiland: Ghavae
God/Godin van: Landbouw en vruchtbaarheid
Attribuut: Sikkel
Dier: Eekhoorn
Gave: Dode planten en gewassen doen herleven, het weer beïnvloeden en de mate van oogst bepalen.
Inn: Zachtaardig en dromerig, en slecht in keuzes. Ze negeert andere wezens vaak en gaat haar eigen weg, vaak ook zonder rekening te houden met de omgeving. Ze heeft ook altijd haar favoriete personen, en als ze je niet mag zal ze niks aan je gewassen doen of ze juist verpesten.
Uit: Lichtblond haar, bruine ogen.
Extra: -
Door: Jaspis
Picca: Fields of Romance / Wedding Style Inspiration / LANE

Fields of Romance / Wedding Style Inspiration / LANE

Azelf
Straatmuzikant

Azelf schreef:

Naam: Saunting
Naam eiland: Thanatos
God/Godin van: De dood
Attribuut: Kleine dolk van zwart metaal, ingelegd met bloedrode robijnen.
Dier: Driekoppige hond
Gave: Hij kan de manier waarop mensen dood gaan bepalen (dus alleen bij mensen), en alle wezens onmenselijke pijn laten voelen (dus echt alle wezens).
Inn: Saunting is gemeen, sadistisch, opvliegend, hard, irritant, sarcastisch, kortom, een enorme klootzak. Toch, ondanks dit alles, is hij rechtvaardig. Hij straft mens en dier alleen als ze het verdienen. Hij ziet al snel wanneer iemand goede, of slechte bedoelingen heeft, en velt daardoor ook snel zijn oordelen.
Uit: Zie plaatje.
Extra: De eilandbewoners eren hem, door mensenharten te offeren. Ze offeren alleen die van de doden die al dood waren, en op een of andere manier iets fout hadden gedaan terwijl ze leefden, zodat zij alsnog op een goede plaats terechtkomen; nog iets wat hij bepaalt. Als het hart van een onschuldige word geofferdert, zal degene die vond dat het hart geofferd moest worden, gestraft.
Door: Hoothoot
Picca:

Mew
Straatmuzikant

Mew schreef:
'Auw!' Iets scherps wekte Lysandra van haar slaap. Ze schoot overeind en probeerde te zien wat het was, maar er was niks anders dan de pikzwarte duisternis.
'Waar ben ik?' mompelde ze geïrriteerd. Ze tastte om zich heen en liep een stukje op gevoel, maar nergens was licht of een aanwijzing waar ze eruit kon komen.
'Is er iemand?' riep ze hard. Haar stem echode door de ruimte, wat er duidelijk op wees dat de ruimte groot moest zijn.
'Hallo?' schreeuwde ze, iets onzekerder dan de vorige keer. 'Is er iemand? Laat me eruit!'
Opeens hoorde ze een geluid ter hoogte van haar voeten. Ze knielde snel en opeens werden de contouren van een persoon duidelijk. Haar ogen werden groot, vooral toen haar ogen waren gewend en er nog meer mensen duidelijk werden.

Azelf
Straatmuzikant

Azelf schreef:
Duisternis. Dat was al wat Saunting zag. Niets meer, niets minder. Zelfs toen hij zijn ogen rustig opende, zag hij niets dan zwarte schimmen. Eigenlijk vond hij het niet erg, hij was gewend aan duisternis, en vond het prettig. Wat hem wel stoorde, was het vreemde gevoel in zijn hoofd. Het nadenken ging langzaam, het leek alsof hij dagen niet geslapen had, nou ja, als goden slaap nodig zouden hebben. Hij kwam langzaam half overeind, en tastte om zich heen. Rechts voelde hij niets, links niets, maar hij voelde een aanwezigheid. Hij voelde het heel sterk, wat hem deed vermoeden dat het de andere goden waren. Langzaam maar zeker begon alles bij elkaar hem te irriteren; hij raakte gefrustreerd. Nog steeds blind voor zijn omgeving ging hij op zijn knieën zitten, zo kon hij een groter deel van de ruimte onderzoeken. Hij tastte over de koude grond, waarvan hij de textuur normaliter meteen zou herkennen, maar nu maar een vage herinnering opriep. Hij begon wat zwaarder te ademen, de frustratie werd hem al bijna te veel. Vaag hoorde hij op de achtergrond wat geluiden, die hij ook al niet kon plaatsen. Gefrustreerd sloeg hij met vlakke hand op de grond, en hij vloekte luid.

Anoniem
Minister of Pop

Felicia schreef:
Anna ik werd wakker zonder te weten waar ik was ik voelde aanwezigheid maar wat was er gebeurt dacht ze oo volgens mij zit ik gevangen ik raakte gefrustreerd en chagrjng ik viel weer op de grond en erkte dat er wa veranderde maar ik wist niet wat auw riep ik luid

Laryanue
Karaoke-ster

Laryanue schreef:
Langzamerhand deed hij een poging om op te staan, maar door een verblindende lichtflits dreigde hij zijn evenwicht te verliezen. Na heel eventjes te hebben gewankeld lukte het hem om rechtop te staan. Lichtelijk gedesoriënteerd en verblind deed hij een poging om zich heen te kijken, maar zijn zicht werd belemmerd door duistere vlekken die door de ruimte dansten als de schimmige broeders van de vlammen die hij meester was. "Een waarschuwing was zeer welkom geweest," zei hij met een cynische ondertoon in zijn stem. Hij tilde zijn hand op en opende deze, een warm licht verspreidde zich terwijl een dansende vlam groeide in volume. Nog steeds sprongen de vlekken in beeld, maar het licht van het vuur werkte de vlekken enigszins tegen tot dezen uiteindelijk verdwenen. In het licht verschenen de gelaatstrekken van de mensen om hem heen in beeld, hij herkende de andere goden maar al te goed. Hoewel zijn gezicht staalhard was en geen emotie toonde, voelde hij haat en woede opwellen gepaard met irritatie en afgunst. Van alle wezens waar hij mee opgesloten kon worden, waarom deze goden? Waarom moest er teruggebladerd worden naar een hoofdstuk dat hij al tijden geleden had afgesloten? In zijn terugkerende woede verzonken merkte hij niet dat de vlam lichtelijk groeide tot het er al snel uitzag dat het zijn hand verzwolg. Pijn voelde hij niet, hij voelde geen hitte, hij voelde niks wat een normaal persoon zou moeten voelen. Het enige wat hij voelde was een vertrouwd gevoel dat door zijn hand vloeide.

Anoniem
Minister of Pop

Felicia schreef:
Anna ik probeerde op te staan maar dat ging niet aa riep ik

Anoniem
Straatmuzikant

DemonicBeauty schreef:
Jasper

Ik hoorde ergens in de verte weer die stemmen. Ze leken steeds dichter bij te komen. Ik voelde in mijn jaszak. Niks geen penseel niks waarbij ik mijn gave kon gebruiken. Ik keek rond als ik maar een beetje stro en voor mijn part een bot kon vinden. Maar nee helemaal niks. Ik probeerde uit alle macht de deur te slopen maar uiteindelijk was alleen mijn arm gesloopt. Ik bekeek de deur beter. Dit is goddelijk brons geen enkele god kan dit kapot maken. Mijn vermoedens klopten ze hadden mij ontvoerd en waren iets van plan maar wat...

Anoniem
Minister of Pop

Felicia schreef:
Annna ik ko niet onntsnapppen wat waren ze van plan

Dauntless
Wereldberoemd

Dauntless schreef:
Kume zag iets verder een lichtje, overduidelijk een vlam, toen ze wat beter keek kon ze Darren zelfs zien al maakte dat weerzien haar niet echt blij, eerder geïrriteerd. Ze nam ook de tijd om het materiaal te inspecteren, goddelijk brons, ze kon stormen en razen wat ze wou, maar hier uitraken zou haar niet lukken, zeker niet alleen, maar een kreet om hulp zou niet uit haar mond te horen zijn, al kon ze altijd eens gaan informeren bij de slimste onder hen. Ze ging zitten in haar kooi, sloot haar ogen en concentreerde zich op de droomwereld, die ook zij kon betreden. Laurelle was dichtbij dus het was niet moeilijk haar te vinden en haar gedachten binnen te dringen. "Ok slimmerik, ik hou het kort, zodat ik snel uit je hoofd kan maar als iemand hier iets meer over weet ben jij het. Waar zijn we, wie heeft dit gedaan en hoe komen we hier uit?" vroeg ze met gekruiste armen, tikkend met haar voet op de grond. Ze had de waarheid gesproken over het feit dat ze zo snel mogelijk terug naar haar lichaam wou, het gevoel alleen al om in een andere god zijn hoofd rond te spoken bezorgde haar een gevoel van walging.

Anoniem
Minister of Pop

Felicia schreef:
Anna halllo riep ik ard ik bonkte

Anoniem
YouTube-ster

Fuenta schreef:
Als ik beter kijk zie ik dat we niet in aparte cellen zitten, maar samen in één grote cel, ik weet nu al dat dit een gedoe gaat worden. Als ik zie dat Kumeza tegen me begint te praten let ik beter op. 'Waar zijn we, wie heeft dit gedaan en hoe komen we hier uit?' vroeg ze en ik wilde antwoorden, maar ze was al weer weg. Met bonkende hoofdpijn probeer ik goed na te denken, maar het lukt me niet. Ik weet waar we zijn, in een cel, ik weet niet wie dit gedaan heeft en ook niet hoe we hier uitkomen. De gedachte dat ik iets niet weet maakt me misselijk.

Anoniem
Straatmuzikant

DemonicBeauty schreef:
Justin
Hij hoorde steeds dichterbij voetstappen en begon onzeker te worden. Niet dat hij dat niet was maar wat moest de god van de kunst tegen weet ik veel wat doen zonder zijn penseel. Ik luisterde heel goed. Volgens mij hoor ik iemand gillen. HELP HELP riep ik. Ik wij verdorie uit deze cel. Mijn arm begon nu echt pijn te doen. Verdomd ik had eerst de cel beter moeten bekijken voordat ik ertegen aan begon te beuken.

Anoniem
Minister of Pop

Felicia schreef:
Anna wat wat doen we hier riep ik au mn hoofd kreunde ik

Anoniem
Straatmuzikant

DemonicBeauty schreef:
Justin

Hij ontspande zich helemaal, Hij drong door in de gedachten Kumeza. Waar ben je. Ben je op je eiland. Zo ja ik heb je hulp hard nodig!

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld