Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

12 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

Outsiders~ORPG

DarkDoll
YouTube-ster

DarkDoll schreef:
Sia
Voor de glanzen deur van de school stond ik toe te kijken hoe David en Molly onafscheidelijk leken. Ik wist dat het ook zo zal blijven, gewoon het schoolse ritueel waar ik het liefst ook zou willen herhalen. Geen aandachtspunt zijn van mensen of jongens, gewoon weer op mezelf alleen in de kille school. Voorzichtig opende ik de deur en nam ik een grote bocht om David en Molly, gelukkig merkte Molly er niks van op. Hopend dat David ook niks merkte in hun volle zoen sessie met elkaar. Voor even hield ik mijn adem in toen Molly zich beter op zijn schoot ging zitten, ik ademde pas uit toen ik van het schoolplein af was. Voor even begon ik te rennen tot aan het park, het was stil lijkend of iedereen van de aardbodem was verdwenen. En ik alleen achter was gebleven met de dieren. Eventjes kwam een glimlach op gezicht toen ik terug dacht aan David die me wou zoenen, ik voelde iets oplichten in borstkas. Voor even deed het pijn om dat gevoel te hebben, is het gevoel van lief hebben? Vlug schudde ik mijn hoofd en liep ik verder door het stille parkje waar af en toe een eekhoorn voorbij vloog. In de verte stond een bankje waar ik niet veel later op ging zitten om mijn boek verder te gaan lezen, ik zou me niet zo kunnen vertonen thuis. Één het was veelte vroeg om nu al thuis te komen, en mijn gezicht was een beetje gezwollen. Ik pakte mijn boek en sloeg het open waar ik was gebleven.

Anoniem
Internationale ster

Mutilation schreef:
David

De zoensessie tussen Molly en mij werd gedeeltelijk gebroken. De aanwezigheid van Sia voelde ik en mijn aandacht ging alleen maar naar haar toe. Ik zag haar bewegingen steeds sneller voortzetten, om hier zo snel mogelijk weg te komen. Een mysterieus gevoel kwam in me opdagen, dit gevoel krijg ik alleen maar als er aanwezigheid van Sia is. Langzaam verduisterde ze in de verte en kon haar na een tijd niet meer zien. Molly had mijn gedachte en gevoelens die ik net had door Sia, helemaal niet in de gaten. Dit gaf me hoop, niemand wil haar kwaad maken, anders komen en ruwe gevolgen. Volop kreeg ik verschillende zoenen in mijn nek gedrukt. Ik haalde haar voorzichtig van me af en stond op vanaf het stenen bankje. 'Ik ben zo terug schat.' Zei ik op mijn liefelijkste toon tegen Molly en om haar een vertrouwd gevoel te geven, gaf ik voor ons afscheid haar een zoen op der wang. De reden waarom ik zomaar Molly verliet, had ik nog niet bedacht. Maar langzamerhand vervolgde ik de weg die Sia net had afgelegd. Al snel had ik het prachtige lichaam van Sia al gevonden. Haar geestelijke was weer helemaal verdwaalt in een boek. Steeds kwam ik dichterbij haar en probeerde iets te verzinnen, wat me niet lukte. Ik plantte mezelf weer langs haar, wachtend op haar stem.

DarkDoll
YouTube-ster

DarkDoll schreef:
Sia
Verdwaalt in de fantasie wereld van mijn boek, werd ik verstoord door iemand. Met een ruwe blik keek ik richting de jongen die op de bank zat. Na een tijdje kijken had ik het door het was David die naast me zat. Met een harde klap sloeg ik mijn dikke boek dicht en legde ik die weer terug in mijn tas. ''Wat doe je hier?'' kwam er wat onzeker uit mijn mond. Met mijn ogen keek recht in van hem, vanzelf voelde ik me wat warmer van binnen. Lijkend of er iets ontdooide snel slaakte ik mijn ogen neer, het gevoel dreef zachtjes weg. Ik verplaatste mezelf iets verder van hem vandaan. Gewoon omdat het me wat veiliger liet voelen. Zoveel ervaring heb ik niet met de mens gehad in jaren, naja zoon gevoel en aanraking. Als ik eerlijk moet zij voelde het goed en vertrouwd, maar nog steeds zijn mensen onbetrouwbaar gewoon om de domme dingen die ze doen in hun leven. Ik stond op van het bankje om weg te lopen. Zo als gewoonlijk weg lopen van je problemen of fijne dingen. Want je mag geen fijne dingen voelen als je leven toch een grote flop is. Twijfelend of ik wel zou vertrekken en hem weer achter zou laten draaide ik me om en pakte ik zijn hand vast. Langzaam bracht ik mijn gezicht naar de zijne, net voor dat ik zijn lippen raakte week ik af naar zijn wang en gaf ik daar een klein kusje op. Vervolgens zei ik zacht en beheerst
''Wel bedankt dat je er voor me was.''. Ik liet zijn hand weer los en trok ik mijn gezicht weer terug. Verlegen stond ik voor hem.

Anoniem
Internationale ster

Mutilation schreef:
David

Vol ongeloof kwam Sia terug en plantte vluchtig haar lippen op mijn wang. Een warme gloed ging door min lichaam heen, alleen door deze kleine aanraking. Langzaam zag ik haar terugtrekken tot ze weer recht stond. De verbazing was snel in mijn gedachte te vinden, ze liep niet weg. Ik zette me ook staand en stoog zo weer een kop boven Sia uit. Ik keek Sia gelijk aan in haar ogen. Ze glinsteren zo mooi net als de hemel. Een onzeker gevoel kwam van onderuit in me spelen. Wat moest ik nu doen, door vroeger is mijn vertrouwen in mensen met grote stappen teruggenomen. Toch is het bij Sia anders, wat het ook mag zijn, het is een goed gevoel. Voorzichtig reikte ik mijn arm naar haar hand toe en verstrengelde mijn vingers met die van haar. 'Niet bang zijn.' Zei ik om haar gerust te stellen. Ze zag zelf wel dat we de weg naar school weer terug aflegde. Uiteindelijk waren we aangekomen bij school. Niemand was er gelukkig nog te bekennen, geen Molly, geen Brad, gelukkig. We vervolgde onze weg naar de schuur van de school waar mijn Harley Davidson in staat die ik er vanmorgen in heb gezet. Ik zette Sia tot stilstand, om toe te kijken hoe ik mijn motor eruit haal. Ik zag meteen haar angstige gezicht toen ik hem eruit haalde en erop ging zitten. 'Je bent toch niet bang he?' Zei ik met een liefelijke glimlach ertussen door tegen Sia. 'Je zal het vast leuk vinden.' Ik stak mijn arm uit waar mijn hand een helm vast had. Mijn geduld begon om te raken toen Sia stokstijf op dezelfde plek bleef staan. Moeiteloos stapte ik van mijn motor af en liep richting Sia toe. Ze zou mee moeten gaan. 'Kom hier bangerd.' Vluchtig zette ik de helm op haar hoofd voordat ze iets kon zeggen. Meteem schoof ik het klepje omhoog om haar aan te kijken. 'Je kunt ook zonder?' Vroeg ik op een grappige toon tegen haar. 'Maar ik beveel het je niet aan.' Ik pakte haar hand weer een begeleidde haar naar mijn motor toe. Alweer ging ik erop zitten en klopte op de achterkant van het zitgedeelte. Intussen dat Sia ging zitten, zette ik mijn helm op, haalde hem van zijn standaard af en startte hem. Eindelijk na een lange tijd konden we wegrijden. Ergens was net irritatie in me te vinden, maar niet zo groot. Het was eerder schattig hoe Sia stond toe te kijken en geen stap verzette. We waren op de grote weg beland.

DarkDoll
YouTube-ster

DarkDoll schreef:
Sia
Een warme hand verstrengelde samen met die van mij. Rustig liepen we weer naar school toe, naar een plek waar we eigenlijk niet mochten komen. De garage van de docenten, met beangstigende ogen keek ik toe hoe David zijn motor er uit haalde. ''N-nee misschien klein beetje.'' kon ik amper uitbrengen op zijn vraag. Ja vast heel leuk scheuren op een dodelijk ding een ding verkeerd en je licht door op de weg. Niet veel later voelde ik een helm over mijn hoofd geplant. Met nog grotere ogen keek ik in de ogen van David, zou dit nu echt van me vragen. Om op dat dodelijke ding te gaan zitten, om me eigen dood tegemoet te rijden. Voorzichtig nam ik plaats toen mij naar de motor begeleide, ik had het gevoel dat ik aan het zweten was van angst. Nog onzeker zittend op de motor begon die al te rijden. Vluchtig pakte ik hem rond zijn middel vast, niet zachtjes nee bijna fijn knijpend. Mijn ogen stijf dicht geknepen, durvend niet te kijken bang om een auto tegemoet te rijden. Begon ik steeds meer vertrouwen te voelen, toen ik alleen de motor hoorde draaien. Een diep zoemend gehoor wat eigenlijk wel rustgevend was. Één voor één opende ik voorzichtig mijn ogen om te kijken waar we waren, niks kwam eigenlijk bekent voor. Als ik eerlijk moet zijn ben ik nooit echt ver gekomen om te bekijken wat er allemaal te vinden was, wat ik eigenlijk altijd deed. Maar door mijn moeder is dat van mij afgepakt als je dat zo moet zeggen. Er verliet een zucht over mijn lippen heen. Met een zachte stem herhaalde ik de naam in mijn mond van David, het kwam zo bekent voor. Het voelde ook zo vertrouwd maar waar van. Nog steeds met mijn armen rond om zijn middel, wat eigenlijk amper kon met mijn kleine armpjes. Kneep ik hem nog steeds fijn voor mijn gevoel, niks op aarde kon me los maken van hem zolang ik nog op die motor zit.

Anoniem
Internationale ster

Mutilation schreef:
David

De rit duurde lang. Zonder ook maar een stroompje van tegenliggers te zien, reden we steeds verder van onze stad vandaan. Het was een verassing voor Sia waar we naartoe gingen. In de verte zag je de zon al langzaam ondergaan, we moesten opschieten. Snel voerde ik de snelheid van mijn motor op. De opvoering van de snelheid was al snel te merken. De windvlagen die ons tegenwerkte werden steeds sterker, waardoor de kou ook toenam. Een koude rilling vloog over mijn huid heen. Ik was weer zo dom geweest om geen vest of jas aan te doen. Ik voelde de grip van Sia zich versterken. Hetzelfde gevoel als na die kus kwam in me tevoorschijn. Ik weet nog steeds niet waarom ik ze krijg, maar fijn zijn ze wel. De dwang is groot om alles te weten zien komen, maar in dit geval is het niet nodig. Hopelijk krijg ik haar vertrouwen. Dit is mijn enigste wens die ik van haar verwacht te komende tijd. Diep uit mijn gedachte werd ik gehaald toen we bij de plek gearriveerd waren. Rustig reed ik de berg op die uitzicht had op een schitterende zee. Ik zette aan beide kanten mijn voeten op de grond om ons in evenwicht te houden. Mijn handen gingen vervolgens naar de handen van Sia die zich nog steeds om mijn middel hadden geknoopt. Voor even legde ik ze erop en haalde ze daarna uit elkaar. 'We zijn er.' Zei ik met vol geluk in mijn stem. Ik zette mijn motor vervolgens op de standaard en ging er met mijn lichaamsgewicht af. Snel zette ik mijn helm af en hield hem hangend in mijn handen vast. Vol wanhoop keek ik weer richting Sia die vol ongeloof van de motor afstapte. Misschien zou ze dit wel helemaal niet leuk vinden, maar haar stille kant en haar liefde voor boeken dacht ik aan deze plek. Om de stilte tussen ons moest ik iets gaan zeggen 'Wat vind je ervan?' Met mijn zicht wees ik richting de zee. Door de zon die nog steeds aan het ondergaan was waren alle mooie glinsteringen te zien in het spectaculaire water. Vol afwachting wachtte ik weer op een reactie van Sia.

DarkDoll
YouTube-ster

DarkDoll schreef:
Sia
Ik voelde mijn sjaal aan mijn nek trekken door de wind. Al snel verstevigde ik nog sneller mijn grip, en kneep ik mijn ogen weer dicht. Een angst vlaag kwam door mijn lichaam heen, dat een rilling als gevolg gaf. Wind begon zachter te waaien, en de snelheid van het voertuig begon terug te nemen. Niet veel later stonden we tot stilstand, met mijn hart dar nog tekeer ging. Stapte ik van de motor af, maakten mijn voeten weer contact met de geliefde aarde. Mijn gedachte flitste terug naar het warme gevoel dat even kwam toen David zijn handen op de mijne had gelegd. Er verscheen een lichte blos op mijn wangen, gelukkig had ik die grote helm nog op mijne kop. Mijn aandacht trok zich naar David toe toen die een gesprek wou gaan. Mijn ogen werden groter toen ik het prachtig zicht voor me zag. Langzaam deed ik de helm af het kleuren patroon dat voor mij danste was spectaculair. Mijn arm zakkend naar beneden de helm die door mijn vingers glipte, die een zachte maar dons geluid maakte toen de grond raakte. Alles om mij heen leek in slomotion te gaan, stap voor stap verzette ik mij dichter bij de rand naast David. Die naar deze prachtige plek had gebracht en mij kennis liet maken met de kleuren van de natuur. De zee lichtte op als een zee van vuur die door de prachtige nacht van licht danste. In mijn ogen reflecteerde de schitterde pracht wat ik moet mee maken. Uit mezelf zonder bij na te denken pakte ik Davids hand vast dat warm maar koud aanvoelde. De zacht roze blos verscheen al weer op mijn wangen. Het gevoel dat ik elke keer kreeg als ik David aan raakte was zo vertrouwt. Lijkend of ik hem al jaren kende als een broer maar dan ook weer zoveel meer. Ik voelde mijn oog hoeken al weer prikken, de tranen wouden zich weer door boren. Maar niet van verdriet maar van geluk, ik bracht mijn hand naar mijn gezicht en veegde de tranen weg. ''Dank je.'' zei ik starend naar het uitzicht. Met een geliefde glimlach keerde ik naar David toe.

Anoniem
Internationale ster

Mutilation schreef:
David

Een warme gloed gloeide vanaf mijn hand naar mijn hart toe, toen Sia mijn hand vastpakte. Een raar gevoel bespookte me toen ik haar aankeek. Een paar tranen rolde haar wangen, die ze voorzichtig wegveegde. Hopelijk was dit een teken van geluk en niet van verdriet. Als gevolg kreeg ik bedankje terug van Sia. Gelukkig had ik de perfecte plek uitgekozen om haar gerust te stellen van alles. Ik moet eerlijk bekennen dat ik er van buiten heel agressief uitziet, maar vanbinnen ben ik ook helemaal weg van deze plek. Natuur raakt me diep van binnen. Veel weet Sia nog niet van me, maar ze zal er uiteindelijk toch achter komen. Een geliefde glimlach reikte naar me toe toen Sia zich naar me draaiden. 'Geen probleem.' Zei ik op mijn liefst. 'Deze plek stelt je gerust van alles.' Voorzichtig plantte ik mij op stenen grond om nog steeds naar het prachtige uitzicht te kijken. 'Kom ook erbij zitten. Dan is het nog mooier.' Ik wachtte geduldig tot Sia naast me ging zitten op de toch koude grond van het gebergte. Er was geen enkele koude rilling meer in me te vinden, dit was te speciaal. Niemand die van iets weet, niemand die druk op je legt, alleen met z'n tweeën. 'Het spijt me echt als ik of Molly je hebbben af laten schrikken. Ik weet totaal niet of het expres de bedoeling was van Molly, maar van mij nooit. Ik wil je alleen beter leren kennen, dat is alles. Misschien zie ik er van buiten wel agressief uit, wat de meeste mensen zeggen, maar dat is totaal niet zo.' Ik vond het mijn taak om dit te zeggen, iets moest ik doen om haar beter in me te laten geloven.

DarkDoll
YouTube-ster

DarkDoll schreef:
Sia
Toen ik me op de grond had verplaats naast David voelde het zo vertrouwd. Eventjes keek in zijn ogen, een lichte glinstering van het meer zat in zijn ogen. ''Owh dat van Molly ben ik wel gewend, ik ben altijd wel haar afreageert poppetje geweest.'' zei ik wat lacherig. ''Jij hebt hier niet echt iets mee te maken met mij en Molly. Het ging gewoon toevallig over jouw, ze is gewoon snel jaloers. Maar ja... wie zou niet jaloers zijn als het om jouw gaat.'' Snel richtte ik mijn gezicht weer op de zee. Ik voelde een trilling tegen mijn been aan. Ik kon al voorspellen dat het mijn moeder was die vuurrood aanloopt omdat ik school, weer eens geskipt heb en niet thuis ben gekomen. Of het kan mijn buurjongen zijn die zich er bazig over mij gedraagt gewoon, omdat die zich daar verplicht voor voelt. Laat ik maar zeggen als een broer. ''Maar voor nu, lets be crazy!!'' ik stond op en begon mezelf uit te kleden. Gewoon om mijn gedachte ergens anders naar toe te werken. De koude lucht kwam tegen mijn warme lichaam aan mijn lichaam begon lichtjes te rillen. Ik trok David omhoog en sleurde hem mee naar beneden, de zee zag er glinsterend uit. Net als of het geschilderd was door een meester der kleuren en magie. Ik kon niet wachten om in het maanlicht te gaan zwemmen net als vroeger, met mijn ex-geweldige vader. Die mijn moeder weer gebruikte voor ..... Sia denk make fun dont think! zei ik vluchtig tegen mezelf. Langzaam liep ik het water in, mijn haren gingen meteen recht opstaan. Mijn lippen verkleurde lichtjes paars, al voelde het water heerlijk warm aan in mijn gedachte dan. Dacht mijn lichaam er heel anders over.

Anoniem
Internationale ster

Mutilation schreef:
David

Na het kleine verhaaltje van Sia ben ik nog niet veel over haar te weten gekomen. Tijdens het gesprek van Sia, had ik mijn ogen gesloten en genoot van het mooie geluid dat uit haar mond kwam. Meteen werd ik ontwaakt door luid geschreeuw. Mijn ogen gingen met volle kracht open en zagen Sia die zich aan het uitkleden was. Ik voelde mijn wangen Lichtelijk rood worden, wat moest ik nu doen? Ik wilde opstaan, maar Sia trok me al snel overeind en sleurde me mee richting de zee. Verontwaardigd bleef ik aan de rand van het water staan en keek toe hoe Sia rustig het water inliep. Vluchtig trok ik mijn shirt over mijn hoofd en trok mijn schoenen en broek ook gelijk uit. De kledingstukken achterlatend liep ik de zee ook in. De zee voelde koud en strak aan, toch was er een lichtelijk warm puntje waar ik naartoe wilde, Sia. Eindelijk bij haar aangekomen liet ik haar van achteren schrikken. Hopelijk niet te hard. Vlug gingen mijn ogen over haar bovenste lichaam, het kippenvel op haar huid was goed te zien. 'Heb je het koud?' Vroeg ik een beetje achterdochtig. Natuurlijk wist ik haar antwoordt al. Zachtjes pakte ik haar van voren vast om haar warmte te geven. Deze gloed was magisch te beschrijven, het voelde gewoon goed om Sia met welke manier ook aan te raken. 'Je bent echt een positief gestoord mens.' Een lachje was niet te onderdrukken. Voorzichtig legde ik mijn hoofd op die van haar. Als je dit zal zien als buitenstaander zal je denken aan een relatie tussen ons, maar nee. Dit is een start van een goede vriendschap.

DarkDoll
YouTube-ster

DarkDoll schreef:
Sia
Mijn lippen die steeds iets meer verkleurde, en mijn spieren die elk moment wou verkrampen. Werd ik van achteren besprongen door David, mijn lichaam spande zich gelijk aan. Mijn ogen stonden wijder en slaakte ik een kreet van schrik. Met een ruk draaide ik me, een blij gezicht kwam ik te gemoed van David. Zijn gespierde lichaam kwam mij gemoed in het water, zijn lichaam versierd door prachtige tatoeages. Voordat ik iets kon zeggen op zijn vraag voelde ik zijn warme lichaam al tegen die van mij aangedrukt. Met mijn handen tegen zijn borstkas gedrukt voelde ik hem lichtjes aanspannen. Eigenlijk begreep ik niet echt waarom ik zoveel vertrouwen in hem heb.
En dat ik hem toelaat en dat ik half naakt tegen hem aansta. Ik legde voorzichtig mijn hoofd tegen hem aan. Waarna ik zijn kin tegen mijn kruin gedrukt voelde. ''David...? Waar staan je tatoeages eigenlijk voor?'' vroeg ik wat ongemakkelijk aan hem. Misschien wilde die er wel helemaal niet over praten of over beginnen. Voorzichtig volgde ik de lijnen van de tatoeages met mijn vinger. ''Je hoeft het niet te beantwoorden als je er niet prettig bij voelt.'' zie ik er nog vluchtig en stilletjes er achteraan. Ik omstrengelde mij uit zijn grip, en keek hem in zijn prachtige donkergroene ogen die overliep naar wat lichter groen. Vol spanning wachtte ik zijn antwoord af en zijn reactie.

Anoniem
Internationale ster

Mutilation schreef:
David

Voor even was de houding uit te houden, tot Sia vragen begon te stellen over mijn tatoeages. Dit is de enigste vraag die ik altijd voor mezelf heb bewaard, ze zijn van mij, van niemand anders. Door mijn afleiding heb ik de tweede zin van Sia niet te horen gekregen. Voorzichtig voelde ik vingers over de randen van mijn tatoeages gaan. Voor even gaf mij dit kippenvel, de aanrakingen zijn niet te beschrijven. Ik wilde mijn ogen weer sluiten, tot de grip van ons tweeën gebroken werd. Een magische blik keek me aan. Het zicht was perfect. Sia op de voorgrond en nog steeds het heldere glinsterende water achter haar. Het leek net op een meesterwerk van een beroemde schilder uit de 19e eeuw. Ik moest iets zeggen, het moest, maar kon het alleen niet. Zonder enige besef van wat ik zou kunnen aanrichten, keerde ik de rug naar Sia toe en liep langzaam het water weer uit. Al snel kwam de waterrand in zicht en liep het kleine strandje op. Mijn hoofd was helemaal ergens anders, niet meer beheerst door mezelf. Ik kon Sia dit niet aandoen. Misschien telt het voor de buitenstaande mens helemaal niks voor, maar mij doet het van binnen veel. Het kan gewoon niet na deze fantastische dag. 'Kom!' Riep ik naar Sia toe en maakte een herkennend gebaar dat ze naast me moest komen zitten. Ik moest me van deze gedachte afzetten, toch lukt dat niet altijd. Mijn wens zal nooit uitkomen, wat ik ook met mijn leven bereik.

DarkDoll
YouTube-ster

DarkDoll schreef:
Sia
Het lichaam wat net tegen me aan stond maakte plaats voor een koude bries. Kijkend naar de rug van David, wist ik dat ik een gevoelige snaar had geraakt. Waarom was ik ook altijd zo kill niet denkend aan iemand anders zijn gevoelens. Mijn ogen die elke beweging van hem volgde, voelde ik een leegte in me op komen. Stap voor stap verplaatste ik mij weer door het koude water, lijkend dat ik geen centimeter voor uit kwam was ik er toch snel gekomen. Even keek ik David in de ogen, durvend om niet met hem te praten. Liep ik hem voor bij richting de motor. Nog steeds maalde mijn gedachte over dat ik oude gevoelige gedachtes heb opgehaald bij David. Met een schuld gevoel trok ik zwijgend mijn broek aan over mijn natte benen heen, ik voelde het spijkerstof tegen mijn gevoelige huid schuren. Even voelde ik in mijn jas zakken en pakte ik mijn mobiel. Er stonden vele oproepen van mijn moeders mobiele nummer in mijn beeldscherm. Mijn maag begon al te draaien bij de gedachte, toen ik de voicemails afluisterde. Ietsje trillend stopte ik mijn mobiel in mijn kontzak, snel en vluchtig trok ik mijn shirt, jas, schoenen aan. Als ik nu niet snel thuis kwam vermoorde mijn moeder zich zelf, gewoon omdat ze dom is om voor haar zelf te zorgen. Met een snelle pas liep ik naar David toe waar na ik mijn handen op zijn wangen liet rusten, ''David sorry als ik een gevoelige snaar heb geraakt. Maar zou je me alsjeblieft weer bij het park willen afzetten.'' zwijgend maar doordringend keek ik in zijn ogen.

Anoniem
Internationale ster

Mutilation schreef:

Sia volgde haar weg langs mij af. begrijpelijk was deze actie van haar wel, ze wist het volledige verhaal wat achter mijn gedrag niet. Stevige handafdrukken plakte tegen mijn gezicht aan. Ik zou en kon nu niet meer zwijgen. Om maar niet veel te zeggen kwam alleen het woord 'Natuurlijk' uit mijn mond dwalen. Met een snelle pas probeerde ik op te staan en meteen terug te lopen naar de plek waar ik m'n motor voor het laatst heb achtergelaten. Vlug trok ik mijn kleren terug aan. Zonder enige indruk liep ik langs Sia en verliet haar door snelle passen steeds verder. Hopelijk volgde ze me gewoon. Ik wil mijn stem gewoon nu niet meer laten horen. In de verte kwam mijn pracht en praal al snel inzicht. Aangekomen was er angst in me gekomen, hoe kon ik zo dom om de sleutels erin te laten zitten? Gelukkig waren er hier normaal nooit mensen te bekennen. Ik pakte de helmen en gaf er meteen een aan Sia, ze moet nu ook mee terug of ze nou angst heeft of niet. Snel schoot ik die van mij ook aan, ging op de motor zitten en startte hem meteen op. 'Kom op Sia.' Zei ik toch met volle moed. Er kwam eindelijk gewicht achter me en met volle vaart reden we weg. De rit duurde lang, voor mijn gevoel te lang. Mijn gevoel zei dat dit bij Sia precies hetzelfde geval was. Het was al donker, het enige licht wat er te zien was, was de koplamp van mijn motor. Het zicht in de bewoonde wereld kwam dichterbij. Het liefst zou ik Sia bij haar eigen huis afzetten, jammer genoeg weet ik niet waar dat is. 'Sia?' Voorzichtig probeerde ik antwoord te krijgen, zonder haar aan te kijken. 'Waar woon je? Ik wil niet dat je alleen in het donkere naar huis loopt. Zeg maar.' Zonder enig geloof hoopte ik op spoedig antwoordt waardoor ik steeds verder reed richting het midden van de stad.

DarkDoll
YouTube-ster

DarkDoll schreef:
Na een zwijgende jongen voor me hebben gezien kwam er een klein woordje uit dwalen, wat voor maar één ding betekende. Ik kon terug naar huis zonder problemen. Atans dat dacht ik, dat veranderde al snel toen we al een lange weg hadden af gelegd, wat maar niet eindigde. Stelde hij de vraag die ik altijd ontwijkt bij elk mens, niemand wil weten waar ik woon. Of wat ik thuis allemaal mee maak. Dat is alleen mijn donkere grot, mijn blunder in het leven alleen van mij.... Met mijn armen rond zijn middel kneep ik wat in zijn shirt toen die vraag vroeg. Met een zwijging beantwoorde ik heb, en beet ik op mijn lip. Na een lange stilte, maalde allemaal dingen door mijn hoofd. Dat ik David heb geraakt door een stomme vraag van mij, dat deze dag verpest heeft. Mijn moeder die ik alleen heb gelaten, er verliet een lichte zucht over mijn lippen heen. In mijn ooghoeken voelde ik de tranen al een weg banen, door de donkere gangen die al te vaak waren gebruikt. Het gaf een brandend gevoel in mijn oog hoeken, en mijn hard werkte ook niet echt mee. Proberen normaal te blijven ademen, schokte ik toch een klein beetje Met een tril stemmetje gaf ik hem eindelijk antwoord. ''J-je hoeft me n-niet thuis af te zetten. I-ik ben niet bang om alleen naar huis te lopen.'' Tuurlijk had ik liever dat die me thuis afzette, niet dat ik alleen door die enge diepe donkere starten hoefde te lopen. Maar als je een geheim wilt houden zou je moeten liegen, ook doe je je zelf er alleen maar pijn mee. De mensen om je heen moet je beschermen, ook rot je langzaam weg van binnen. Warme stralen voelde ik al langs mijn wangen glijden. Voor de angst wat ik straks tegemoet ga, wat ik thuis aantref. Of zou ik niet naar huis gaan... schoot er nog snel door mijn gedachte heen. Het leek of ik het in mijn gedachte hard opzij, maar eigenlijk bewoog mijn mond en maakte mijn stembanden de klanken van de zin.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld