Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

12 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG // Ft. Lisanne1105

Mellifluous
Straatmuzikant

Mellifluous schreef:
Liz
'Never ever ever ever!' Riep Liz tegen zichzelf. Door de jaren heen had ze de vreemde gewoonte ontwikkeld tegen zichzelf te praten. Het was nooit stil geweest in haar hoofd wanneer ze jonger was. Stemmen vulde alle stiltes, ze kwamen overal vandaan. Maar op een dag waren de stemmen in haar hoofd gestopt, gewoon van de een op de andere dag en Liz had nog steeds niet uitgevogeld waarom. Maar het was die dag zo vreselijk stil, misschien dat ze door haar eigen stem de stiltes probeerde op te vullen.

Kay
Na twee meter gelopen te hebben besloot Kay zijn schoenen, die inmiddels al gevuld waren met zand, uit te trekken. De meesten rende het woud in of bleven nog even op de boot. Het waren alleen hij en twee meisjes die op het strand voor de boot stonden. Kay dacht aan de paar kleinere kinderen die hier ook waren. Van de gedachten een klein kind te doden kromp Kay ineen, alsof hij een fysieke klap kreeg in plaats van dat het alleen een nare gedachten was. Wat zou er gebeuren als niemand vocht?

Lisanne1105
Karaoke-ster

Lisanne1105 schreef:
"Jane raap jezelf even bij elkaar je moet nu geen domme dingen doen" mompelde ze onverstaanbaar. Lag er iets op het strand of bij de boot waarmee ze water kon opslaan of tenminste voor nu bij haar houden tijdens gevaar. Er stond nog 1 jongen en 1 meisje hier op het strand en de rest was allang vertrokken. Helaas ze zag niks voor water, maar nu moest ze even iets van een schuilplek zoeken en ze liep vlug in de richting van de bomen. Na een tijdje te hebben gelopen vond ze eindelijk de perfecte plek: een bijna niet zichtbare stenen schuilplek met genoeg plek om te zitten. Vlug greep ze grote takken en bladeren van de grond en legde ze op de grote stenen waardoor het steeds minder zichtbaar werd voor mensen die niet wisten dat het er was. Nu begon de zoektocht naar eten.

Darren keek vlug rond en besloot een goede boom te kiezen waar hij zijn tas kon achterlaten en wat zijn schuilplaats kon zijn. Zo snel hij kon keek hij rond en na een tijdje vond hij de geschikte boom. Gelukkig hadden al die jaren dat hij graag in bomen klom goed geholpen want hij was binnen no-time boven in de boom. Hij haalde het stuk touw uit de tas en daarmee bond hij de tas vast aan de boom. Toen hij dat had gedaan klom hij weer naar beneden om de andere voorbereidingen te treffen.

Mellifluous
Straatmuzikant

Mellifluous schreef:
Liz
Liz keek de jongen die nog met haar op het strand was wantrouwig aan. Zou ze net als de rest het bos is gaan? Iedereen had natuurlijk al een plekje gevonden, nee Liz zou het anders aanpakken. Ze keek even naar de hoge bergtoppen aan de andere kant van het eiland.

Kay
Iedereen rende het bos in, evenals Kay. Hij liep naar een paar stenen, wou er gaan zitten, maar zag dat een ander meisje er al was.
'Sorry,' mompelde hij en keek haar even aan. Het was het meisje dat net ook op het strand stond. Hij draaide zijn hoofd en zag twee ogen door de bosjes schijnen, ze waren werkelijk overal! Hoe zou hij dit moeten overleven? Kay was wel sterk, maar had de afgelopen jaren vooral geleefd op zijn slimheid, tactiek. Maar wat zijn tactiek hier voor was? Hij weigerde iemand te doden.

Lisanne1105
Karaoke-ster

Lisanne1105 schreef:
Jane hoorde voetstappen die dichterbij kwamen en keek geschrokken op toen een jongen ineens voor haar stond. "Geeft niet, maar als je wil kun je erbij komen want ik ben niet van plan hier iemand te doden en gezelschap is altijd fijn." Een zwakke glimlach verscheen op haar gezicht en ze haalde een hand door haar haren heen. Daarna ging ze verder met het eten opruimen dat ze had verzameld.

Darren bleef bovenin de boom zitten en keek naar beneden. Overal liepen mensen en hij besloot ze te laten schrikken. Voorzichtig brak hij een takje af dat bij hem in de buurt in en hij zette het in brand. Na een tijdje wachten liet hij het los wachtend op de reactie van de mensen daar beneden.

Mellifluous
Straatmuzikant

Mellifluous schreef:
Liz
Haar voeten deden mijn, haar knieën brandde, maar ze was er bijna. Nog maar een paar meter.
Zuchtend liet Liz zich neerploffen. Hoe lang had ze gelopen? Een uur? Misschien twee? De felle zon stond bovenaan de hemel. Ze kon schatte dat het ongeveer twee uur 's middags was. Met moeite stond ze op.
'Kom aan, nog een klein stukje,' bemoedigde ze haarzelf. Ze pakte een grote rots vast, maar door het zweet op haar handen gleed ze uit, en belandde met haar hoofd tegen een scherpe punt. De zwarte vlekken begonnen voor haar ogen te dansen.

Kay
Kay knikte.
'Graag,' zei hij nadat het meisje hem aangeboden had hier te blijven. Hij had geen idee of ze haar kon vertrouwen, maar hij waagde het erop. Bovendien zou het moorden morgen pas beginnen. 'Ik ook niet, maar denk je echt dat iemand dat wel gaat doen?' De gedachte bezorgde Kay een rilling over zijn rug.

Lisanne1105
Karaoke-ster

Lisanne1105 schreef:
Jane knikte en zei "Ik denk het wel want er zullen vast wel mensen zijn die gekke dingen doen om in leven te blijven." Zachtjes beet ze op haar lip en ze hoopte dat de jongen te vertrouwen was. "Ik ben Jane" zei ze met een zwakke glimlach en ze stak haar hand uit. Als de jongen haar zou vermoorden maakte het haar eigenlijks ook niks uit want dan hoefde zij tenminste niemand te doden.

Darren sloot kort zijn ogen en opende ze daarna weer want hij mocht nu niet in slaap vallen. Zijn takje kon hij niet meer zien branden en hij zag ook geen mensen meer dus dat betekende dat iedereen nu een plekje had om te zitten.

Mellifluous
Straatmuzikant

Mellifluous schreef:
Liz
Langzaam opende Liz haar ogen. Waar was ze? Het was een vochtige plek, met veel bladeren. Kreunend kwam ze overeind en voelde een pijnlijke steek in haar achterhoofd.
'Ze is wakker!' Riep een zware jongensstem. Een harde blik keek haar aan. De jongen grinnikte om Liz haar verwarde gezicht.
'Je hebt twee keuzes,' begon hij, 'je sluit je bij ons aan, en je zult leven. Of, je probeert hier weg te komen en gaat sowieso wel ten onder.' Dreigend vlamde een vuurtje uit zijn hand op. Een korte gil opstapte uit Liz haar mond. Een scherp gevoel omringde Liz haar polsen. Er was geen mogelijkheid dat ze haar gave kon gebruiken nu.

Jayson
Daar was hij het mee eens. Er zouden een paar roekeloze zijn die beginnen, dat zou de andere boos maken, tot er niemand meer overbleef.
'Ik ben Jayson,' zei hij en schudde haar de hand.

Lisanne1105
Karaoke-ster

Lisanne1105 schreef:
Jane zei met een glimlach "Leuk je te ontmoeten." Ze had ook na tijden zoeken eindelijk een klein flesje met water weten te vullen dus was ze altijd klaar om aan te vallen als het echt nodig was. "Welke gave heb je?" vroeg ze aan hem.

Darren hoorde dichtbij een gil en vlug keek hij rond. Was iemand nu al bezig met mensen vermoorden of gebeurde er iets anders hier op het eiland. Vlug keek hij op de grond en vervolgens keek hij rond in de boomtoppen. Een meisje zat vastgebonden en een jongen bedreigde haar. Misschien kon hij de touwen doorbranden en dan haar proberen te helpen ontsnappen. Voorzichtig mikte hij op de touwen en probeerde de touwen door te branden. Hij had geen idee of het lukte, maar hij bleef het proberen.

Mellifluous
Straatmuzikant

Mellifluous schreef:
Liz
Het brandende gevoel in haar polsen werd erger, maar het was zo snel voorbij als dat het gekomen was.
Ze was los! Liz keek vluchtig om zich heen. De losse stukjes touw om haar polsen liet ze er zachtjes afvallen. Met een dreun liet ze zich naar voren vallen en richtte haar hand naar hem toe. Een grote knal klonk toen ze de schok in zijn lichaam stuurde. Met een snelle ademhaling en een kloppend hart rende ze weg.

Kay
Hij slikte even. Kay had het nooit leuk gevonden over zijn gave te praten, omdat hij wist dat het anders was. Hij keek kort naar zijn handen en balde ze tot vuisten.

Lisanne1105
Karaoke-ster

Lisanne1105 schreef:
Jane zei geruststellend "Als je er niet over wil praten is het ook goed hoor" en ze glimlachte naar hem. Ze wist dat het soms moeilijk was om over je gave te praten.

Darren zag het meisje wegrennen en riep nog vlug "Geen probleem!" Een zucht verliet zijn lippen en hij staarde voor hem uit. Rustig at hij een paar bessen voor het vocht en hij keek rond.

Mellifluous
Straatmuzikant

Mellifluous schreef:
Liz
Een windvlaag liet Liz haar huid tintelen en een geur drong haar neus binnen die ze niet helemaal thuis kon brengen. Ze zette zich af aan de harde stronk en na een paar seconde zat ze in de grote boom. Liz had gezien dat er een holling was geweest waar ze in kon zitten. Ze wist nu wel hoe bruut de mensen hier gingen zijn. Hoe ze was losgekomen wist ze eigenlijk nog steeds niet.

Kay
Hij knikte. Hij had vreselijke dingen gedaan, en had zichzelf zo vaak vervloekt over dat feit. Inmiddels had hij zichzelf er wel bij neergelegd, maar het was nog steeds moeilijk om erover te praten.
'En jij?' Hij keek even het meisje.

Lisanne1105
Karaoke-ster

Lisanne1105 schreef:
Jane kreeg de vraag van hem welke gave zei had en met een glimlach keek ze naar hem. "Water" zei ze en ze trok haar benen tegen haarzelf aan omdat er een koude windvlaag binnenkwam. Rustig pakte ze het flesje dat ze strak in haar riem had vastgezet en zette het naast haar neer. Een zucht verliet haar lippen en ze keek naar de jongen.

Darren besloot gewoon verder te gaan dan deze plek want misschien was het nog steeds wat in het open en de 2e jongen van het groepje wist ook wel dat het meisje dat net los was gekomen het niet alleen had gedaan. Toen hij zag dat de jongen bezig was met het lichaam van de andere klom hij vlug de boom uit en zocht hij vlug een andere plek.

Mellifluous
Straatmuzikant

Mellifluous schreef:
Liz
Liz hoorde veel geschreeuw onder haar. Geschreeuw en het geluid van metaal tegen metaal, het slijpen van een takje en vooral het onrustige geroezemoes tussen de mensen. Wie had gezorgd dat ze hier waren, was een monster. Was het niet gewoon makkelijker om ze in één keer allemaal te doden?

Kay
Water. Misschien zou Kay het haar later vertellen, als hij haar wat meer vertrouwde. Ze zou hem waarschijnlijk alleen maar wantrouwen en misschien zelfs wel bang voor hem zijn als hij het vertelde.
'Wees er blij mee,' glimlachte hij haar en zuchtte. Blij zijn met je gave? Ja, wel als je er geen rampen mee aan richtte. Hij wist dat er meer mensen waren met water, vuur, lucht en aarde. Er waren enkelingen die afweken. Zijn gave stamde af van een combinatie, wat voor wist hij niet.

Lisanne1105
Karaoke-ster

Lisanne1105 schreef:
Darren besloot toch maar dat het beter was om hoog te zitten en hij klom een boom in waarvan hij zeker wist dat er niemand in zat. Hij trok zichzelf omhoog en toen hij eenmaal boven zat keek hij rond of hij mensen zag rondrennen.

Jane zei "Het liefste zou ik gewoon normaal zijn" en ze haalde een hand door haar haren heen. Rustig stond ze op en keek door het kiertje van de rots toen ze een luid geluid hoorde, maar ze zag niks. Voorzichtig liep ze terug naar haar plek op de grond en toen ze net wou zitten hoorde ze het flesje vallen. Nee.. Nee.. Gelijk hurkte ze neer bij het water en probeerde wat overgebleven was weer terug te doen met haar gave. De helft van het flesje was nu nog maar gevuld en dit betekende dat ze hem eerder zou moeten bijvullen.

Mellifluous
Straatmuzikant

Mellifluous schreef:
Liz
Liz keek even rond. Haar oog viel op een jongen, hij zat in een paar bomen verderop. Liz voelde dat haar hard harder begon te kloppen, haar hoofd tolde. Als hij haar zag, was ze er waarschijnlijk geweest. En zo zou Liz de rest van de dag waarschijnlijk doorbrengen; piekerend, kijkend en bang. Bang voor de dood. Waar hadden ze dit aan verdiend?

Kay
Kay knikte begrijpend. Kijk waarde gaven ze hadden gebracht, het slechte pad op. Kay keek een beetje voor zich uit, en toen Jane ging zitten, zag hij het flesje langzaam om tuimelen. Hij stak zijn hand uit, maar het was te laat. Het water zocht een weg naar de grond en zocht langzaam uit diepste punt op.
'Sorry,' hij perste zijn lippen op elkaar. Zorgvuldig probeerde ze het water terug te stoppen, wat met moeite voor het grootste gedeelte wel lukte.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld