Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

21 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG Fallen.

Allegiant
YouTube-ster

Allegiant schreef:
Daniël
Wanneer ik bij mijn kamer ben aangekomen doe ik de deur open en loop ik naar binnen. Ik doe de deur weer achter me dicht en plof dan neer op mijn bed. Ik zucht en sluit mijn ogen. Vandaag is echt een bizarre dag. Ik hoop echt dat ik niet bij haar in de lessen zit morgen, dat kan ik gewoon niet aan. Ik snap de mogelijkheid ook niet dat ik haar nu weer zie niet? Ik snap eigenlijk dit hele gebeure niet en wou dat het ook nooit zo was gegaan. Het is hier al zo bizar en saai en kut, waarom moet dat er nog bij komen. We hebben afscheid van elkaar genomen, en ik dacht dat ze voor altijd weg zou zijn. En dan blijkt dat ze opeens terug is? Ik zucht weer en open weer mijn ogen en staar da naar het plafond.

Account verwijderd

schreef:
Sloan
Ik kan me gewoon niet meer concentreren op het boek. Vooral niet als de vriend van de jongen langs loopt. Ik pak hem voorzichtig bij zijn arm. "Ik had een vraagje.. De jongen waarbij je net stond.. Wat is zijn naam?" Waarschijnlijk was hij het wel gewend, dat meisjes zijn naam vroegen. Hij was namelijk erg aantrekklijk, hoewel hij me afstoot voel ik toch deze aantrekkingskracht. "Daniël.." Ik knik. "Dankjewel, Jason toch?" Penn had een paar jongens en meiden aangewezen en hun namen aan me verteld, behalve die van Daniël.

Allegiant
YouTube-ster

Allegiant schreef:
Daniël
Ik staar nog steeds naar het plafond en weet niet zo goed hoe ik nu met deze situatie om moet gaan. Ik besluit om maar weer mijn kamer te verlaten en Jason op te zoeken. Ik kan nu wel even wat goeie gezelschap gebruiken. Ik verdwijn door de deur en loop door de gangen opzoek naar Jason. Wanneer ik Jason zie loop ik naar hem toe. ''Yo Jase'' zeg ik en we gaan zitten aan een tafeltje. Ik ben best hongerig op dit moment en vraag me af wanneer we gaan eten. Ik haal even een hand door mijn haren. ''Oja Dan, er kwam net zo'n meisje naar me toe en ze vroeg je naam. Ik heb geen idee waarom maar misschien ziet je wel zitten ofzo'' hoor ik Jason uitleggen met een knipoogje achteraf. Ik zucht even en weet precies wie hij bedoeld. ''Ja, dat zal wel. Ben niet echt geïnteresseerd eigenlijk'' mompel ik dan. ''Kom op Dan, al die meiden willen je hebben. Je zegt ook nooit ja he?'' '''Precies'' zeg ik zo kort mogelijk en zeg verder niks meer. Ik hoef al die meiden niet.

Account verwijderd

schreef:
Sloan
Wanneer ik de bel hoor gaan, loop ik naar binnen toe. De eetzaal in. Kate had me uitgelegd dat het nu tijd was om te eten. Fijn, dit betekent dus dat ze Daniël weer zou zien. Iedereen eet namelijk tegelijk, alleen de meisjes en de jongens zijm gescheiden. Meisjes eten aan de rechtse kant van de eetzaal en de jongens aan de linkse. De zaal begint al aardig vol te stromen. Oké, rustig blijven. Ik loop naar de soort kraampjes waar een kantinejuf achter staat en pak een blad van de stapel. Het eten dat de jongens en meiden voor me op hun bord krijgen, ziet er vreselijk uit. Vreselijk vies. Uit beleefdheid loop ik maar naar voren en wacht totdat er eten wordt opgeschept. De kantinejuf kwakt een portie aardappelpuree, zo ziet het eruit, op mijn bord. "Bedankt.." mompel ik maar en loop daarna naar een van de tafels, die nog niet bezet zijn. Nu heb ik geen behoefte aan gezelschap.. Ik laat mijn blik door de zaal heen glijden. Daar, ik zie hem. Daniël.

Allegiant
YouTube-ster

Allegiant schreef:
Daniël
Wanneer de bel gaat is het tijd om te eten. Eindelijk want daar had ik best wel behoefte aan, alhoewel het eten zeker niet geweldig was. Ik moest op dit moment wel iets op mijn maag hebben. Ik sta op en loop naar de soort van kantine toe. Ik pak een blad uit de stapel en ga in de rij staan. Wanneer er eten op mijn blad word geschept knik ik en ga ik aan een tafel zitten waar Jason en ik altijd zitten. het is onze vaste plek, er gaat verder ook niemand hier zitten omdat het helemaal achterin is. Ik vind het wel fijn zo hier achterin. Dat zien mensen je niet eten of kauwen, ik vind dan nogal ongemakkelijk als mensen dat zien bij mij. Ik zucht eventjes en neem een hap van mijn aardappelpuree. Het smaakte bijna naar niks, maar het was opzich wel te doen. Ik breng de lepel naar me mond toe terwijl ik rond de zaal kijk. Als ik Sloan zie zitten bij een tafel richt ik mijn blik weer op mijn eten en probeer niet aan haar te denken.

Account verwijderd

schreef:
Sloan
Het is niet dat ik geen hap door mijn keel kan krijgen. Oh wacht, dat is het ook wel. Het komt gewoon allemaal door Daniël. Hij had me aan lopen staren en nu deed hij zo bot tegen me. Weet je wat, laat ook maar. Penn komt naast me zitten. "Hey, ik zie dat je nog steeds geen zwart shirt hebt aangetrokken?" Ik haal mijn schouders op. "Daar heb ik nog niet echt tijd voor gehad.." Penn haalt een zwarte sweater uit haar tas en geeft deze aan me. "Oh, dankjewel.." Gelijk besluit ik hem aan te gaan doen en trek mijn jas en shirtje uit. Eenmaal in mijn hemd trek ik de sweater over mijn hoofd heen. Het maakt me niet uit of we hier zitten te eten, of iedereen het kan zien.. Lip bijtend kijk ik naar de aardappelpureee, met mijn vork prik ik er een paar keer in.

Account verwijderd

Allegiant
YouTube-ster

Allegiant schreef:
Daniël
Wanneer ik mijn eten op heb blijf ik nog even zitten, naja dat is toch wel verplicht. Je moet altijd wachten voordat je weg mag gaan, dat haat ik zo erg. Ik wil het liefst hier zo snel mogelijk vandaan. Zo ver mogen van Sloan.. Ik denk de hele tijd aan haar en ik kan het niet stoppen. Ik wil het niet, maar iets binnen in me wilt het wel. Ik zucht en besluit om een praatje te maken met Jason om mijn gedachtes te negeren.

Account verwijderd

schreef:
Sloan
"Vandaag is er weer een loungeavond, dit keer op de begraafplaats.. Ik weet niet of ik er heen ga.." Penn kijkt me aan en prikt nu ook zacht met haar vork in de aardappelpuree. "Hoezo niet?" Ik kijk haar een beetje verward aan, zo'n loungeavond lijkt me hardstikke leuk. Op de begraafplaats, ja dat is een ander verhaal maar toch. "Ik heb altijd het gevoel alsof ik er niet echt bij hoor, aangezien ik de dochter ben van directrice.." Oh, dat had ze me niet verteld. "Penn, alles komt goed. We gaan er samen heen, oké? Hoelaat was het nou?" Ik denk dat het geen loungeavond is, maar gewoon dat een stel jongeren gaan hangen op de begraafplaats. "Om 10 uur.." Mijn blik dwaalt af naar Daniël, zou hij er ook vanavond zijn?

Allegiant
YouTube-ster

Allegiant schreef:
Daniël
Wanneer iedereen klaar is met even sta ik op en breng mijn dienblad op snelle tempo weg. Ik haal even diep adem en loop dan weer terug. Ik was van plan om ook naar de loungeavond te gaan, maar heb ik op dit moment wel zin in gezelschap van anderen kinderen? Ik weet het niet, misschien is het wel goed voor me. Alhoewel ik bijna nooit naar dit soort dingen ga, en Jason wel zal ik toch een keer van me leven moeten. Ik loop naar Jason toe. ''Zin om vanavond naar die lounge te gaan?'' vraag ik en kijk hem aan. Jason's ogen worden even groot maar knijpen al weer snel samen. ''Ja sure'' zegt hij en glimlacht klein. Ik probeer ook een glimlach te onderdrukken en dan lopen we weer terug naar onze kamer.

Account verwijderd

schreef:
Tijdsprong naar die avond
__

Sloan
Ik sta voor de kleine spiegel in mijn kamer. Hier kan ik maar net mijn lichaam in zien. Het korte zwarte jurkje dat ik aan heb getrokken, zit goed om mijn lichaam heen. Even had ik getwijfeld wat de style hier was, zwart zekerweten maar mochten ze hier wel jurkjes aantrekken? Ik rol met mijn ogen, want maakt het toch ook uit. Hopelijk is Daniël er niet, anders zou het echt heel ongemakkelijk worden. Penn wacht bij de begraafplaats op me. Mijn handen haal ik door mijn haren heen en met een zucht vertrek ik naar de begraafplaats. Het is erg stil hier, zou het echt hier zijn? Het enige geluid dat in haar oren klinkt is het stappen van haar voeten.

Nummer 2.

Allegiant
YouTube-ster

Allegiant schreef:
Daniël
Ik heb me omgekleed in een zwart pak. Ik draag nooit pakken, maar ik ga natuurlijk niet als enigste in mijn ''normale kleding'' dus moest het maar zo. Ik loop mijn kamer uit en zie Jason daar al staan. ''Je ziet er goed uit Dan'' zegt hij en ik knik dan maar. ''Jij ook'' mompel ik erachteraan en we lopen de gang uit. Dan gaan we weer een gang naar links en zijn we bijna bij de begraafplaats. We lopen naar buiten en er staan al een aantal mensen. Ik zucht even en sta er een beetje ongemakkelijk bij. Ik loop naar een muur toe en leun er tegen aan om me toch nog een beetje comfortabel te voelen. Zo zag niemand niet dat ik hier totaal niet wou komen. Ik zucht even en hoop dat Sloan niet komt, anders wordt het echt hel.

Account verwijderd

schreef:
Sloan
Ik schrik me een ongeluk als Penn ineens op mijn rug springt. "Penn!" Ik schud mijn hoofd, samen lopen we verder de begraafplaats op. Het begint al drukker te worden. Penn loopt naar een jongen toe, volgens mij is het Jason. Als ik naar hun kijk zie ik ook Daniël staan. In pak. Oh nee, ik voel dat mijn wangen warmer worden en kijk snel weg. Hij mag niet zien dat ik rood word, hij mag niet zien dat ik staar. Anders zou ik weer zo'n rake opmerking van hem krijgen. Langzaam loop ik op Penn en Jason af, Daniël negerend.

Allegiant
YouTube-ster

Allegiant schreef:
Daniël
Ik haal even een hand door mijn haren, die hebben ook weer een knipbeurt nodig maargoed. Ik zucht diep als ik Sloan en Penn zie aankomen. Waarom. Ze komen ook nog is deze kant op richting Jason. Soms vraag ik me af waarom ik ookal weer met hem omging? Ik probeer maar gewoon de andere kant te kijken. Wanneer Sloan van die rode wangetjes krijgt zucht ik. Ik wou het helemaal niet ongemakkelijk maken. Ik wou dat ze weggging. Zodra ze dat niet deden liep ik even weg en ging ik wat de drinken halen ergens bij een tafeltje en bleef daar ook even staan.

Account verwijderd

schreef:
Sloan
Als Daniël nu weer wegloopt, zucht ik diep. Serieus? Het enigste wat erger was dan zijn aanwezigheid, is het feit dat hij steeds weg loopt. Dat hij me ontwijkt en geen enkel woord tegen me spreekt. Ik haal diep adem en loop dan naar hem toe. ''Daniël? Hoe kan je nu al een hekel aan me hebben, ik zit hier pas een paar uur op school?'' Misschien zet ik mezelf wel voor schut, maar ik wil gewoon een duidelijk antwoord hebben. Waarom doet hij zo tegen me?

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld