TVDO ll Dopplegangers - Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

TVDO ll Dopplegangers

Account verwijderd

schreef:

Stefan
Tijdens het eten was ik de hele tijd aan het glimlachen, door Katherine. Ik kon gewoon niet stoppen met blij zijn! Ik weet echt niet hoe het komt, maar het leek of we voor elkaar bestemd waren!
Na het eten stond ik op, achter Katherine aan. Ze ging weg en ik wou weten naar waar, nieuwsgierig als ik was.

Tugce
Landelijke ster

Tugce schreef:
Katherine
Ik merkte dat Stefan achter mij aan liep, wat me best wel irriteerde. Kom hij me gewoon niet alleen laten? Ik stopte met lopen en liep een klein beetje terug zodat ik Stefan tegen kwam. Ik keek in zijn ogen. "Laat me alleen." Zei ik, Stefan knikte direct en liep toen weg. Dit was een voordeel van vampier zijn, ik kon ervoor zorgen dat mensen gewoon deden wat ik wilde.
Toen hij weg was, liep ik verder naar het bos om een prooi te vangen. Ik had al dagen geen bloed gedronken, ik had er wel weer zin in.

Account verwijderd

schreef:
Stefan
Ik liep achter Katherine aan en glimlachte naar haar toen ze stopte met lopen. Toen ze zei dat ik haar alleen moest laten knikte ik en liep weg. Het leek wel alsof ik geen keuze had, alsof ik moest. Ik fronste zachtjes en liep naar mijn kamer.

Tugce
Landelijke ster

Tugce schreef:
Katherine
Het was al donker, dus het was makkelijker voor mij om een prooi te vangen, niemand zou me dan gaan zien. Gelukkig zag ik al direct een koets aankomen. Ik liep langzaam naar de koets en keek zo onschuldig mogelijk. ''Alsjeblieft! Help mij, ik heb zoveel pijn.'' Zei ik en begon toen te huilen. De man had medelijden met mij en stapte van de koets af om mij te helpen. Direct beet ik in zijn nek. Voor een tijdje zoog ik het bloed eruit, maar daarna kwam de persoon uit de koets. Ze gilde erg hard en probeerde weg te rennen. Natuurlijk ging ik achter haar aan, anders zou ze het doorvertellen. Toen ik voor haar stond, draaide ik haar nek om en liep toen terug naar het Salvatore huis, dit was genoeg voor vandaag.

Account verwijderd

schreef:
Stefan
Ik lag op mijn bed een boek te lezen toen ik een ijzige gil hoorde. Ik schrikte en keek uit het raam, maar zag niets. Ik wou net weer gaan liggen toen ik iets uit het bos zag komen, of beter gezegd, iemand. Ik keek even beter en zag dat het Katherine was. Ik zag het pas na een tijd omdat het al redelijk donker was. Wat deed zij nu zo laat in deze bossen? Mijn vader zei dat ze geluk had, dat ze niet was aangevallen. Dan zou je toch beter oppassen, niet?

Tugce
Landelijke ster

Tugce schreef:
Katherine
De deur werd direct voor me open gedaan dus liep ik het huis binnen. Ik kwam direct Giuseppe tegen moet, die vertelde me dat ik geluk had omdat ik niet was aangevallen. ''Ik weet het.. Ik kwam er net achter dat ik een ring had laten vallen. Het was een ring van mijn moeder, die kan ik echt niet kwijt, ik moest gewoon nu gaan. Ik weet dat het erg gevaarlijk was, maar waarschijnlijk is hij bij morgen al weg, dus moest ik gewoon nu gaan.'' Loog ik en keek zo verdrietig mogelijk om mijn verhaal nog geloofwaardiger te maken, hopelijk geloofden ze me.

Account verwijderd

schreef:
Stefan
Ik liep naar onder, naar mijn vader. Als ik Katherine hoor zuchtte ik even. Ik kreeg echt medelijden met haar. Ik leg mijn arm op haar schouder op mijn medeleven te tonen. Al die tijd stond Damon ook naast haar, maar dat had ik nu pas door. Hij liep naar de kapstok en deed zijn jas en hoed aan. Hij ging even iets doen, ik wist niet wat. Ik glimlachte klein, omdat ik nu alleen met Katherine was.

Tugce
Landelijke ster

Tugce schreef:
Katherine
Zo te zien geloofden ze me, goed. Ik was blij dat ze me geloofden. Om zijn medeleven te tonen, legde Stefan zijn arm op mijn schouder. "Bedankt dat jullie het begrijpen." Zei ik en legde mijn hoofd op de schouder van Stefan. Damon keek even jaloers naar ons, maar pakte daarna zijn jas en hoed en liep weg. Wat ging hij doen? Ik wilde dat hij liever bij me bleef, maar zei er toch niets over. Daarna focuste ik me weer op Stefan. "Je vindt me nu toch niet dom ofzo?" Vroeg ik geschrokken en keek hem aan.

GIF komt later.

Account verwijderd

schreef:
Stefan
Ik keek Damon even na en keek dan naar Katherine, omdat ze iets tegen me zei. Het drong pas een paar seconden later tot me door wat ze zei.
"Nee, helemaal niet," zei ik, "ik snap dat je de ring van je moeder wou gaan halen."
Na even twijfelen of ik de vraag durfde stellen, deed ik het gewoon. "Is je moeder overleden?" vroeg ik.

Tugce
Landelijke ster

Tugce schreef:
Katherine
Het drong Stefan pas later door wat ik hem vroeg. "Gelukkig" Zei ik met een glimlach nadat ik zijn antwoord had gehoord. Daarna stelde hij een vraag aan mij die ik liever niet wilde horen, maar toch beantwoordde. "Ja, mijn hele familie is vermoord." Zei ik zacht en keek naar mijn voeten. Klaus had ze vermoord, als wraak. Ik wist nog dat toen ik thuis kwam, er het een bloedbad was geworden. Gewoon iedereen was dood, zelfs de bediendes.

Ik zit op telefoon dus GIF komt weer later hahaha.

Account verwijderd

schreef:
haha ok
--
Stefan
Ik slikte en keek haar aan. "Het spijt me", fluisterde ik en keek dan ook naar de grond. "Mijn moeder is ook overleden", zei ik zachtjes. Ik ben eigenlijk nog steeds boos op Damon, omdat hij niet naar haar begrafenis was gekomen.

Tugce
Landelijke ster

Tugce schreef:
Katherine
"Ach ja.." Zuchtte ik en keek naar Stefan toen hij zei dat zijn moeder ook was overleden. "Het spijt mij ook." Zei ik dan maar. Zoiets dacht ik al, anders zou ze hier zijn. Ik vroeg hem niet waaraan ze was overleden, ook al was ik wel een beetje nieuwsgierig, maar dat zo sneu voor hem zijn.
ik keek de gang rond. Het was best raar. We stonden op de gang te praten over onze overleden moeders. "Zullen we maar over iets anders praten?" Vroeg ik en trok hem mee naar een plek waar we konden zitten.

Account verwijderd

schreef:
Stefan
Ik knikte zachtjes, omdat ik het ook wat raar begon te vinden. "Over iets vrolijker praten", zei ik en zette me naast haar neer. "Heeft u al veel gereisd?" vroeg ik en keek haar weer blij aan.

Tugce
Landelijke ster

Tugce schreef:
Katherine
Ik trok mijn jurk een beetje omhoog om fijn te kunnen zitten. Ik knikte toen hij dat zei. "We mogen niet huilen ofzo op de eerste dag dat ik hier ben." Zei ik met een kleine grijns. Ik moest nadenken over zijn vraag. "Hmm, niet echt." Ik was al een tijdje aan het rond hangen in Mystic Falls. Ik had wel wat gereisd, maar dat waren onbelangrijke steden, daar wilde ik niet over vertellen. "Jij dan?" Vroeg ik. Niet kort erna kwam Damon weer thuis, hij deed zijn hoed af en jas uit en ging toen bij ons zitten.

Account verwijderd

schreef:
Stefan
"Ik eigenlijk nog nooit", zei ik en beet op mijn lip. "Ik ben nog nooit uit Mystic Falls geweest", zei ik en zuchtte zachtjes toen Damon bij ons kwam zitten.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld