Hier komen de laatste 3 forum topics
te staan waarop je hebt gereageerd.
+ Plaats shout
Mylastwish
Ik wens iedereen fijne feestdagen en een gezond en gelukkig 2026
0 | 0 | 0 | 0
0%
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

> Sluiten
Helper
12 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar Eerste | Vorige | Pagina: | Volgende | Laatste
ORPG The Maze Hunger Games
TaylorSwift333
Landelijke ster



Aura gaf ons meteen een huge rondleiding en net zoals altijd in de meest vrolijke bui ooit. Na een tijdje kwamen we aan bij de kamers. "Dit zijn dus jullie kamers, je gaat ze echt top vinden, je zult de snufjes gauw wel merken." zei ze dan en liet ons een andere gang zien. "Hier kunnen jullie je even opfrissen." zei ze dan en als we niet meteen aanstalten maakten maakte ze een handbeweging. "Hophop, maaltijd is zo klaar!" zei ze dan en daarmee stuurde ze ons richting de badkamers.
Ik liep naar mijn badkamer en zag dat er al kleren lagen. Dat was gemakkelijk, moest je dat ook al niet meer zelf kiezen, net als het moment waarop je dood gaat in de Arena. Wauw, hoe doorzichtig was dit. Ik keek even naar de flesjes shampoo die er stonden, allemaal zo van die lekkere geuren. Meteen nam ik twee geuren, shampoo en douchegel en zette die al klaar. Ik zette dan de douche aan zodat het op kon warmen en zocht even een handdoek en ging niet veel later al onder de douches staan. 
De warme stralen waren heel rustgevend en ik had het gevoel dat ik wel uren onder die douche kon blijven staan. De geuren van de shampoo en de douchegel waren gewoonweg heerlijk en al snel vond ik het jammer dat ik klaar was en er onder uit moest. Ik droogde me dan af en kleedde me om en deed mijn haar goed zoals ik het altijd deed. Na even was ik klaar en liep dezelfde richting uit als die Aura daarstraks was uitgelopen. Ik kwam meteen terecht in een eetkamer met de meest gevulde tafel ooit. Man wat was er hier veel.
Hoe kreeg je dat zelfs op? Onmogelijk dat dat zelfs kon. Alex was er ook al en aan zijn blik te zien had hij dit ook niet verwacht. We gingen dan bij onze Mentor, stylist en Aura aan de tafel zitten en ik keek naar wat ik voorgeschoteld kreeg. Man dat was zelfs al veel, maar het leek me wel super lekker.
Ladybambi
Internationale ster



Jake
Even keek ik de kamer rond. Hij was groot, dat zeker. Veel groter dan mijn logeerkamer bij mijn oom in de overwinnaarswijk. Ook veel chiquer. Op het nachtkastje lag een afstandsbediening, waarmee je het uitzicht kon veranderen. Zelf koos ik voor de bossen rond district 12, een herinnering aan thuis. Nog vlak voor mijn dood, maar het deed me ook denken aan mijn mutatie. Toen Mike en ik voor de kik stiekem het bos in glipten. Op het moment dat we terug kwamen, stonden er vredesbewakers bij de hekken en werden we meteen meegenomen. Terug vluchten het bos in, daar was geen tijd meer voor. We konden alleen meelopen, met de geweren op ons gericht. Nog nooit had ik me zo geschaamd en was ik zo bang geweest. Zelfs niet tijdens de trekkingen.
Het enige wat ik me verder nog kon herinneren, was dat Mike en ik samen in een busje van het Capitool werden geduwd. Daarna was alles zwart. Het enige wat ik wist,  was dat Mike en ik drie maanden weg waren. Weg uit district 12. Weg bij onze families. Hun zwaarste tijd ooit. Toen werden we op het plein wakker, met vreemde krachten. Voor mij het vuur sturen en voor Mike de gave om dichte rook te maken. Zo dicht dat je binnen een paar seconden niet meer kon ademhalen en zou stikken.
Snel slikte ik de brok in mijn keel weg, en liep naar de badkamer toe. Op een plankje stonden zoveel potjes met heerlijk geurende shampoos en douchegel. Veel meer geuren dan we in district 12 hadden. Ik zuchtte even en keek naar alle geuren, maar koos toen uiteindelijk voor een jasmijn shampoo en een jasmijn douchegel. Toch wel 1 van mijn favoriete geuren. Rustig zette ik het neer en pakte een handdoek en washandje uit een van de kasten.
Vervolgens liet ik de sproeier zo heet mogelijk worden, wat hier maar 50 graden was. Nog koud vond ik het, maar sinds mijn mutatie had ik het bijna altijd koud en een gruwelijke hekel aan water. Met tegenzin stapte ik eronder en waste me zelf.
Hoewel het stromende water rustgevend was, was ik erg blij toen ik er weer onderweg kon. Snel droogde ik mezelf af en trok de kleren aan, die een Avox al voor me had klaargelegd. Een zwart shirt met fel rode vlam op de borst en een zwarte broek. Snel trok ik de kleren aan, samen met mijn schoenen en liep naar de eetkamer.
Net toen ik aankwam, kwam Annabeth ook aan. Met grote ogen keken we naar de goed gedekte tafel. Ongelooflijk goed gedekt zelfs. Overal waar we keken stond wel wat. Avox stonden naast de tafel toe te kijken, klaar om ons te bedienen. De tafel hier was nog voller dan in de trein. Een hongerige blik verscheen in Annabeth haar ogen. Logisch, ze kwam uit de naad. Ze heeft nooit van haar leven een echte volle maag gehad, behalve in de trein hierheen dan.
Rustig gingen we aan tafel zitten. Ik naast mijn oom, en onze stylisten om ons heen, samen met Sarah, die vrolijk aan het praten was over de spelen en het 'geweldige' bloedvergieten.
TaylorSwift333
Landelijke ster



Een Avox wachtte terwijl we aten. Ik had best wel medelijden met hun. Ze hadden vast niet echt iets ergs in onze ogen maar, volgens het capitool vast wel. Alex en ik begonnen dan maar te eten maar steeds kwam er maar bij en ookal had ik erg honger gehad toen we begonnen waren , toch zat ik nu toch echt wel vol. Ik merkte dat voor Alex hetzelfde dacht en gelukkig stopte het nu ook.
Aura begon nu weer te praten over morgen en de volgende dagen, zo ook over de puntentelling en het interview erna. Ik was best nerveus nu, nu al. Ik zuchtte even, ik hoopte zo dat ik me morgen niet belachelijk maakte tijdens de training. Behalve met een speer werpen kon ik niet veel, water doodde niet meteen iemand. Na even was ik het wel even beu en zei dan maar dat ik moe was.
Aura kon veel praten, wat goed was, maar ze kon ook te veel praten, en dat was natuurlijk niet goed. Ik stapte dan naar mijn kamer en kleedde me daar om en keek even in de kamer rond en zag een soort afstandsbediening liggen. Ik nam het op en raakte het even en zag hoe alles veranderde. Ik veranderde het gemakkelijk naar iets met water wat me geruststelde. Ik zuchtte even en legde het weer neer. Ik verveelde me dus zette ik me even op het bed en liet midden in de vloer een kleine draaikolk water ontstaan. Dat mocht ik dus al niet tijdens de training laten zien, niemand moest dat dan al weten.
Na even liet ik het verdwijnen en stond op van mijn bed en liep even door de gang waar ik even op het balkonnetje ging zitten en even luisterde naar de geluiden buiten. Het was zeker niet rustig buiten maar als ik me concentreerde voelde ik mezelf er wel rustig door worden.
Ladybambi
Internationale ster



Ik probeerde de woorden van Sarah te negeren.  Hoe vrolijk ze over haar favoriete, bloederige moorden in de arena sprak. Haar lovende woorden over de 'geweldige' president Snow die alle districten met het Capitool verbond en vrede kon houden. Hoe geweldig het was dat we meededen aan de spelen. Wat een eer het was. Zelf vond ik het helemaal geen eer. Ik vond het afschuwelijk. Toch zei ik er niets van. Nee, in plaats daarvan at ik gewoon en probeerde alles verder te negeren. Annabeth en oom James dachten het zelfde, al hadden we er alle drie moeite mee.
Uiteindelijk ging het onderwerp weg bij de arena, richting de trainingen en het interview. Een onderwerp wat ik wat interessanter vond. Beter voor mijn eetlust, maar toch luisterde ik maar met een half oor en toen de Avox alles op begonnen te ruimen, stond ik ook op. "excuseer me" zeg ik en loop zuchtend naar het balkon, waar ik op ga staan. een deel van het balkon is van glas, zodat je recht omlaag kunt kijken. De rest is van steen. Ik ga op het stenen gedeelte staan en leun vooruit, kijkend naar de mensen van het Capitool die langslopen. Niet erg rustig, maar dat hoeft ook niet.
TaylorSwift333
Landelijke ster



Na een tijdje zuchtte ik even en zag dat Alex er bij was komen staan. "Verveelde je je?" vroeg hij terwijl hij er bij kwam zitten en ik knikte even. "Jij niet dan?" vroeg ik en hij knikte. "Ik ook." zei hij dan en ik knikte. "Ze kan ook erg veel praten." zei hij dan en ik knikte even trok mijn benen op. "Maar echt, daarstraks , de parade, je was geniaal, een klein meisje heeft je zelfs nagedaan." zei hij dan en ik grinnikte. 
Nou ja, ik dacht even dat het wel kon dus waarom ook niet doen, zo kreeg ik meer sponsors. "Hey, het komt wel goed met je, mutanten hebben meer kans." zei hij dan en ik keek dan even op naar hem. Ik haalde mijn schouders op. "Misschien." zei ik even en keek even omhoog, je kon niet veel zien, waarschijnlijk was dat ook de bedoeling. Ik zuchtte even. "Ik ga slapen." zei ik dan na een tijdje en ging van het balkon af. Hij knikte maar bleef zelf nog zitten en ik ging naar mijn kamer.
Ik ging in bed liggen maar viel nog niet meteen in slaap. Ik piekerde eerst nog even en na lang zo gelegen te hebben viel ik vermoeid in slaap.
Ladybambi
Internationale ster



Jake
Ik keek op toen ik van onder me hele zachte stemmen hoorde en beet even op mijn lip. Stil luisterde ik naar wat er wordt gezegd. Parade, wie was er zo geniaal tijdens de parade? Even dacht ik na. Het meisje van 4 had een geweldig idee om kusjes te blazen naar het publiek. Zou ik nu het gesprek van 4 afluisteren.
Ik slikte toen ik de jongen hoorde over de kans die mutanten hadden. Zoals ik al zei, nummer 4 was het meisje mutant. De jongen dacht zeker dat hij helemaal geen kans maakte. Arme knul, maar eigenlijk maakte niemand kans. Er bestond geen winst in de spelen. Dat had ik gemerkt aan mijn oom James, die  bijna elke nacht gillend wakker werd, na zijn avontuur en moord in de spelen.
Eigenlijk had ik medelijden met de jongen, maar ook weer niet. Aan de ene kant kon je beter sterven dan overleven in de arena. Toch klonk het alsof de jongen hoopte om te overleven en hij had een grote kans. Waarschijnlijk waren de meeste mutanten zelfverzekerd. Denkend dat hun gave hun in leven zou houden. Dat was geen gedachten die je moest hebben. De gaven brachten problemen. Je kreeg er extra zwakheden door, die de normalen niet hadden.
TaylorSwift333
Landelijke ster



De volgende ochtend werd ik wakker en zuchtte even, ik had geen zin om op te staan maar het moest wel. Ik stond dan maar op en ging naar de badkamer waar mijn kleren al klaar lagen. Ik ging dan maar douchen en droogde me af en kleedde me aan en deed mijn haar even. Het zag er nu wel goed. Niet veel later ging ik al naar de kamer waar we ontbeten , Alex was er nog niet toen ik er aan kwam maar niet veel later was hij er ook en begonnen we aan het ontbijt. 
Ladybambi
Internationale ster



De volgende ochtend wordt ik wakker gemaakt door een Avox die gebaard dat ik naar de eetkamer moet komen voor het ontbijt. Ik kreun zacht, maar sta dan op en kleed me om. In de ochtend moet je me echt niet onder een douche zetten. Dan flip ik helemaal. Ik moet echt eerst wakker worden, voor ik nat ga worden. Ik zucht zachvt als ik naar mijn trainingspak kijk, en loop vervolgens naar de eetkamer toe, waar Annabeth al zit te ontbijten. Ze glimlacht even zwak naar me, maar richt zich dan weer op haar croissantje met kaas. Ik zucht zacht en schuif naast haar aan tafel aan. Snel maak ik mijn broodje klaar en neem er ook een hap van.
Na een tijdje zijn we klaar met ontbijten en zegt mijn oom dat we naar beneden moeten. De training is begonnen. Langzaam lopen we naar de lift en stappen in. "I-ik ben b-bang" fluistert Annabeth als de deuren gesloten zijn en ik kniel bij haar neer, waarna ik haar een knuffel geef. "Iedereen is bang, maar je moet het niet laten merken. Ik zal je in de spelen zoveel mogelijk proberen te beschermen. Dat beloof ik je" zeg ik tegen haar en ze knuffelt even mee, als de lift op de vierde verdieping blijft hangen en even kijk ik op als de deuren open gaan.
TaylorSwift333
Landelijke ster



Ook het ontbijt was weer eens te veel en Aura praatte alweer te veel. Zo veel dat het verveelde. Alex gaf me een blik van "jeez dat ze toch eens zwijgt" waardoor ik grinnik en Aura ons raar aan kijkt. Ik beet even op mijn lip. Ik had ook niet mogen grinniken. "Maar oké, nu moeten jullie naar beneden." zei Aura dan en als we niet meteen aan stalten maakten stond ze op. "Nou, hophop." zei ze en ik zuchtte even en stond op en Alex ook. "Jullie weten wat ik gezegd heb hé?" vroeg onze mentor nog eens en we knikten. "Goed." zei hij en Aura drukte de knop van de lift in en ze lieten ons alleen. Als de lift stil hield en open ging wou ik net naarbinnen stappen als ik twee anderen zag staan. Een jongen van ongeveer mijn leeftijd en een jong meisje, qua uiterlijk deed ze me denken aan mijn zusje. Ik gaf het kleine meisje een klein glimlachje en Alex en ik stapten al in. Ik keek even naar de jongen en de deuren gingen al dicht waarna we weer daalden.
Ladybambi
Internationale ster



Rustig tilde ik Annabeth op, toen de tributen van 4 de lift in stapten. "Hey" zei ik rustig en leunde een beetje tegen de muur aan, terwijl we afwachtten tot we bij het trainingscentrum waren. Het belangrijkste wat we vandaag van mijn oom moesten onthouden was dat we niet bij de beroeps gingen. Hun niet lieten zien wat we konden en zoveel mogelijk wapens uitproberen om te ontdekken wat het beste bij ons paste. Daar konden we weer verder mee, de rest van de trainingen.
"Jij was dat meisje van de handkusjes toch?" vroeg ik toen het lampje dat de verdiepingen aangaf, op 2 sprong en vervolgens op 1. Ik wilde gewoon even wat te praten hebben. De lift was behoorlijk ongemakkelijk zo, met alleen maar vijanden die je het liefst wilden doden en die jij zelf moest doden om te overleven. Toen de deuren open gingen zette ik Annabeth weer op de grond neer en liep samen met haar en de tributen van 4 de lift uit.
TaylorSwift333
Landelijke ster



"Hey." zei ik dan ook en Alex knikte alleen. Ik weet niet waarom. Nou ja, maakt niet uit. Hij keek even naar me en ik gaf Alex een klein miniem glimlachje. Hij dacht dat hij geen kans had maar volgens mij had hij meer kans dan mij. Ik keek even op toen de jongen dat vroeg. Ik knikte dan even. "En jij was toch de jongen met die vlammen hé?" vroeg ik dan even en als de lift stopte stapten we allemaal uit , de zaal in. Een paar ogen waren op ons gericht. "Al vrienden aan het zoeken om samen mee dood te gaan?" vroeg een jongen maar de vraag was eerder niet gericht op ons, hij keek niet naar Alex of mij maar naar de jongen van 12? 
"Beter dan alleen eenzaam dood gaan zeker." floepte er bij me uit en de jongen hield zijn mond. Ik had ook beter mijn mond gehouden, ik had attitude maar dat moest niemand hier weten. We gingen dan gewoon bij de rest staan omdat er iemand, een vrouw met licht bruin haar, uitleg deed over de trainingen.
Ladybambi
Internationale ster



Ik kan er niets aan doen en moet even lachen als ze over het nep vuur begint. "Ja. Een beetje te opvallend naar mijn smaak, maar goed. Het was een idee van onze stylisten." zeg ik en stap rustig uit de lift als de jongen van 1 bijna direct die opmerking maakt. "Misschien is het een idee dat jij die vriendjes even zoekt. De lift stopte toevallig op de 4e verdieping, niet mijn idee." zeg ik rustig en hij kijkt me kwaad aan. Ik weet dat deze jongen de krachtloze is, maar dat maakt hem niet minder gevaarlijk. Echter, ga ik toch al dood, dus wat maakt het ook uit dat ik een grote mond tegen hem heb? Lang zal ik toch niet leven. Ondanks mijn vuur.
Ik vraag me af of ik die mijnen ook zou overleven, waar wij als tributen aan het begin op moeten staan. Misschien kan ik door mijn vuurgave voor de rest eraf springen en wapens en anders spullen grijpen. Het valt te proberen, maar eigenlijk durf ik het niet.
TaylorSwift333
Landelijke ster



Als hij even lacht over het nep vuur gaf ik hem een klein glimlachje. Nu stond ik hier te luisteren naar de uitleg en ik zag de jongen van daarstraks van die opmerking even naar me kijken. Ik keek hem aan van "moet ik bang zijn van jou?" ookal was ik dat best wel. Dat moest hij niet weten, ik was van iedereen bang hier nu, vooral van Snow dan. Na een tijdje was ze klaar met haar uitleg en mochten we wat zoeken. De jongen liep express tegen me aan. "Oh ik zag je niet staan." greens hij nu en ik keek hem kwaad aan. "Sukkel." siste ik en liep gewoon weg en keek even rond en zag al speren staan, maar eerst moest ik een mindere indruk maken.
Ik ging naar de werpmessen, het lijkt een beetje op speerwerpen, alleen net iets anders. De jongen stond in de rij ernaast en zat me een beetje uit te dagen. Ik raakte daarom de eerste keer ook niet de roos. Sukkel, hij leidde me af. Ik nam gewoon nog een en raakte zijn roos. "Heb jij even pech." zei ik dan en ging ergens anders aanschuiven.
Ladybambi
Internationale ster



Rustig luisterde ik met Annabeth naar de uitleg van de instructrice en zuchtte zacht, toen we wat mochten uitzoeken. Na de lunch zouden we de gezamenlijke verplichte onderdelen doen, wat niet erg gebruikelijk was, maar goed. Rustig liep ik met Annabeth naar het boogschieten en pakte een boog. Ik was hier niet zo goed in, maar ik moest elk wapen gebruikt hebben van James. Rustig stelde ik de machine in op een makkelijk niveau en schoot op de hologrammen. Ik raakte er 3, van de 7, wat ik toch een hele prestatie van mezelf vond. Vervolgens was Annabeth aan de beurt. Die had minder geluk met 0 van de 7. Even klopte ik zacht op haar schouder en liep vervolgens weer met haar naar het volgende onderdeel toe.
Ladybambi
Internationale ster



Rustig luisterde ik met Annabeth naar de uitleg van de instructrice en zuchtte zacht, toen we wat mochten uitzoeken. Na de lunch zouden we de gezamenlijke verplichte onderdelen doen, wat niet erg gebruikelijk was, maar goed. Rustig liep ik met Annabeth naar het boogschieten en pakte een boog. Ik was hier niet zo goed in, maar ik moest elk wapen gebruikt hebben van James. Rustig stelde ik de machine in op een makkelijk niveau en schoot op de hologrammen. Ik raakte er 3, van de 7, wat ik toch een hele prestatie van mezelf vond. Vervolgens was Annabeth aan de beurt. Die had minder geluk met 0 van de 7. Even klopte ik zacht op haar schouder en liep vervolgens weer met haar naar het volgende onderdeel toe.
Plaats een reactie
Reageer
Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld
Eerste | Vorige | Pagina: | Volgende | Laatste