JDBO - We were so bad but it felt so good - Forum

rauhlslove schreef:
Aubree
"Inderdaad, als ze je betrappen dan heb je een probleem, dat weet je." Mompel ik dan en grinnik dan lichtjes als Justin dat zegt. Ik kijk naar James die diep zucht en zegt dat niemand naar zijn verhalen wil luisteren. "Ik wil best wel naar je verhalen luisteren, maar niet als het zulke verhalen zijn." Grinnik ik dan zachtjes en eet nog wat. "Tot je veertigste? Damn, dat is lang." Ik knik dan eventjes, stiekem hoopte ik dat hij er net zo snel als mij uitkwam, maar dat was zeker weten niet het geval, ik stop met eten als ik vol zit en kijk dan naar de rest van de jongens, er waren niet heel veel meiden hier omdat meiden minder snel iets doen, zoiets hoorde ik van de beveiliging, maar nog steeds was ik verrast waarom ik hier dan als enige meisje zat. Ik kijk op als Justin zijn naam door de zaal heen geroepen wordt door een beveiliger en ik kijk naar Justin. "Veel succes Justin."

schreef:
Justin
''Dan kan hij leuk hier nog een paar jaar blijven.'' Zei ik half sarcastisch. Hij kon niet naar een strengere gevangenis gaan, aangezien dit al de strengste hier was. Of hij moest gewoon naar een compleet ander land gaan, waar het gewoon vreselijk was. ''Ik denk niet dat iemand dat zou willen luisteren, behalve hijzelf.'' Mompelde ik. Volgens mij was James echt de enige die naar zulke verhalen zouden luisteren. Ook omdat het puur over zichzelf ging. ''Hopelijk blijf ik hier niet tot m'n veertigste, aangezien ik niet nog heel wat jaren hier wil blijven. Ik wil hier gewoon zo snel mogelijk weg.'' Grinnikte ik. Ik zag wat jongens naar Aubree kijken. Waarschijnlijk kwam dat omdat zij hier één van de weinige meiden was die in deze gevangenis zaten. Ongeveer negentig procent waren hier jongens, dus de rest moesten wel meiden zijn. En vreemd genoeg zat Aubree bij die tien procent. Ze leek me zo onschuldig, dus ergens verbaasde het me wel dat ze hier vastzat. Maar gelukkig kon ze eerder weg, dus dat was ook weer eens fijn voor haar. Behalve dat ik dan alleen zat, aangezien ik haar nogal interessant begon te vinden. Dat gebeurde bijna nooit, maar Aubree had gewoon iets wat anders was dan de rest en dat maakte haar toch wel in mijn ogen uniek.
Ik werd uit m'n gedachten geschud zodra ik m'n naam hoorde die werd geroepen. ''Hmm?'' Mompelde ik zachtjes en zag een beveiliger bij een hogere gedeelte. Dat was altijd als ze iemand nodig hadden of zo. Ik vroeg me af wat er deze keer aan de hand was. Ik keek naar Aubree. ''Dank je. Dat zou ik nog wel nodig hebben. Ik zie je dan later wel.'' Zei ik. Ik zei ook de rest nog even gedag en stond toen op. Ik liep richting de beveiliger, die me toen ergens meenam.