Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

15 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG// Vasilissa

Supersoso
YouTube-ster

Supersoso schreef:
Jason
Ze zei niet zoveel terug maar dat verwachtte Jason ook niet van haar. Het was best logisch aangezien ze eigenlijk zijn dienstmeisje was. Maar hij zag haar nu meer als soort van vriendin misschien wel zelfs dan als dienstmeisje. Toen ze hem tegenhield sloeg hij zijn armen over elkaar en volgde haar bewegingen. Hij slikte toen ze het hert raakte. Voorzichtig liep Jason achter haar aan naar het hert en keek ernaar. "Hoe was je precies van plan me te helpen?' Vroeg hij nieuwsgierig en keek haar aan en daarna weer naar het hert. Het was een mooi hert geweest maar de pijl was zo goed gemikt dat het hert op slag dood was. Hij keek naar haar. 'En nu wil je dus dat ik...' hij beet op zijn lip en haalde voorzichtig de pijl uit de borst van het hert. "Ik moet nu bijten?' Vroeg hij en voelde zich dichtklappen hij wou het graag maar hij kon het gewoon niet. Kort slikt hij en opent zijn mond waardoor de snijtanden weer beginnen te groeien en hij de aderen rond zijn ogen voelt opzwellen. Jason buigt voorover en zet zijn tanden tegen de nek van het hert aan maar trekt dan toch terug. Nee hij kon het niet. Hij ademt een paar keer goed in en uit en probeert het dan nog een keertje. Opnieuw lukte het hem niet. Er was iets dat hem tegenhield. Hij moest over die drempels worden geholpen. Net dat ene laatste duwtje in zijn rug krijgen. Maar hoe en van wie?

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Niki:
Jason liep achter haar aan, ze hoorde zijn voetstappen. Waar ze zich nog het meeste over verbaasde was dat hij nog steeds niet leek te begrijpen wat ze van plan was. Was het dan niet overduidelijk? "Je kan het bijten eerst proberen op een dier" zegt ze, en ze kijkt hem in zijn ogen. "Dat zal het misschien wat makkelijker voor je maken" Dit had ze dus echt niet van zichzelf verwacht toen ze hier vanochtend aankwam. Ze dacht dat de alle royals hetzelfde waren: arrogant en verwend. Maar bij Jason viel dat nog wel mee. Gelukkig ook maar, anders zou ze zich dood irriteren aan hem. Ze kon gewoon niet goed tegen dat soort mensen. Die denken dat ze maar alles kunnen maken zo der er ook maar voor bestraft te worden. Nou, bij Niki werkte het niet zo. Hij leek het ondertussen eindelijk te snappen. Ze knikt naar hem en gebaart dat hij naar het levenloze dier toe moet lopen. Hoe erg ze er ook een hekel aan had om dieren te doden, bij deze moest het. Ze had geen andere keus dan Jason te helpen. Ze kijkt hem na terwijl hij naar het hert toestapt. Ze merkt aan hem dat hij zich afsluit van alles en iedereen. Hij blokkeerde zichzelf helemaal, leek het wel. Dat was het probleem, hij wilde niemand pijn doen. Hij deed een poging maar tevergeefs. Ze komt wat dichterbij en blijft zwijgen. Ze moet hem nu niet gaan storen, hij is en blijft een vampier. Hij probeert het nog een keer. Weer ziet ze aan hem dat iets hem tegenhoudt. Ze loopt naar hem toe en zakt door haar knieën. Met haar handen pakt ze hem bij zijn schouders en kijkt hem in zijn ogen aan. "Kijk me aan" zegt ze rustig, aangezien hij zijn blik nog steeds op het dier gericht heeft. Ze haalt haar linkerhand even van zijn schouder af en legt het op de huid van de ree, precies bij de hals. Geen hartslag was te voelen. Het was op slag dood geweest door de pijl.
Ze legt haar hand weer terug en kijkt hem aan. "Het zal er niets van voelen, dat beloof ik je" zegt ze zacht. "Het gaat je lukken" Hij had gewoon even dat zelfvertrouwen nodig, dat zag ze aan hem. Hoe erg ze het ook haatte om dit soort dingen te zien, ze moest dat maar even opzij zetten. Ze zwijgt verder maar blijft in zijn ogen kijken, die helemaal donker zijn geworden. Nog steeds zijn de aderen rond zijn ogen donkerrood gekleurd, wat hem een erg enge blik gaf. Maar bang? Nee, dat was ze zeker niet. Ze haalt haar handen weg om hem niet ongemakkelijk te laten voelen en pakt de pijl van de grond, die ze net op het dier had afgeschoten. Die stopt ze terug in de koker op haar rug. Veel pijlen had ze niet, dus ze moest zuinig zijn op die die ze nog had. Ze waren vreselijk scherp, net als messen. Ze had ze van haar vader gekregen voor haar 16e verjaardag. Ze richt zich op Jason en gaat wat beter zitten. "Probeer het eens nog een keer?" vraagt ze met een rustige stem.

Supersoso
YouTube-ster

Supersoso schreef:
Jason
Eigenlijk had hij geen idee wat hij moest doen. Hij voelde dat Niki naast hem kwam zitten. Toen hij haar hand voelde, voelde die warm aan. Al heel lang was hij niet meer aangeraakt door een mens. De warmte had hij echt gemist. Want vampiers waren koud. Hij keek naar wat ze deed en beet op zijn lip. Toen ze zei dat hij haar moest aankijken twijfelde hij en keek toch naar haar. Hij opende zijn mond weer en bracht die dichter bij de nek. Het dier was al dood dus het maakte niks meer uit. Helemaal niks meer. Jason keek naar Niki en hoe ze de pijlen pakte. Ze waren erg mooi dat moest hij toegeven. Hij keek weer naar het dier en boog voorover. Hij opende opneem zijn mond en zette toen zijn tanden in de nek. Gelijk voelde hij het nog warme vloed van het dier door zijn lichaam vloeien. Het was warm en eigeblijk best lekker. Hij stopte na een tijdje en schrok van zichzelf. Had hij dat net gedaan. Hij ging naar achter zitten en voelde een bloedstraaltje langs zijn mond glijden en veegde die weg. Hij sloot zijn mond weer en voelde zich normaal worden. Natuurlijk moest hij even glimlachen dit was geweldig. Hij Had het gedaan?! 'Wauw. .' Zei hij na een tijdje. 'Je bent geweldig..' zei hij zachtjes en keek Niki aan. Hij Had voor het eerst in zijn vampierleven vers bloed gedronken. Dit voelde echt zo goed. Dieren kon hij nu wel aan, hoopte hij dan. Het was een goed begin, maar het bleef een begin.

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Niki:
Hij leek wat meer zelfvertrouwen te hebben. Gelukkig ook maar, haar plannen zijn langzamerhand ook wel een keer op. Het zag er dan misschien wel uit alsof ze wist wat hij moest doen.. Diep vanbinnen had ze geen idee wat ze moest als dit niet zou werken. Ze wilde niet zelf gebeten worden, dat vertikte ze. Jason die andere mensen bijt? Daar kon ze opzich nog wel mee leven maar zij, die gebeten wordt? Nee, dat wilde ze echt niet. Ze wist wel genoeg over vampieren om te weten dat sommige geen rem erop hebben. Als ze eenmaal hun tanden in je huid zetten is het nog maar een kwestie van tijd voordat je leeggezogen bent. Ze kijkt naar Jason die wat meer naar het dier toe buigt. "Je kan het" mompelt ze nog, om hem een beetje te kunnen helpen. Zijn tanden zette hij in het dier en Niki keek vol spanning toe. Zou haar plan dan toch wel gaan werken? Hij bleef in die positie voor een paar minuten, wat betekende dat hij bloed dronk. Haar plan, wat net gedoemd was om te mislukken, had gewoon gewerkt! Ze kijkt toe hoe Jason zich weer terug trekt. Hij verandert weer terug, waar Niki erg blij mee was. Daar heeft ze geen ervaring mee en ze zou radeloos zijn als hij niet meer terug zou veranderen. "Goed gedaan" zegt ze zacht en ze glimlacht naar hem. Nu moest ze er wel voor gaan zorgen dat hij niet te hard van stapel zou lopen. "Morgen gaan we weer oefenen" zegt ze en ze kijkt even om zich heen. De zon ging al bijna weer onder. Ze moesten nu echt gaan, anders kreeg ze flinke problemen. "Kom, we moeten gaan" mompelt ze en Niki staat op van de grond. Haar knieën begonnen al een beetje pijn te doen van het zitten op de grond. Ze kijkt nog één laatste keer naar het hert en loopt dan weg. Die zal ze morgen wel begraven, daar had ze nu geen tijd meer voor. Ze pakt de boog wat beter vast en loopt zwijgend met Jason weer terug naar het kasteel. De weg wist ze niet precies maar blijkbaar goed genoeg, want niet veel later komt het kasteel al in zicht. Alleen worden ze niet echt bepaald goed ontvangen.. Voor de deur ziet ze de vader van Jason staan met twee mannen, zo te zien bewakers. Zijn gezicht sprak boekdelen en vertelde haar dat hij er niet blij mee was dat ze weg waren gegaan. "Zo zo.. En waar zijn jullie geweest?" Niki probeert zich rustig te houden en kijkt hem met een ijskoude blik aan. "Ik was hem aan het helpen" Hij leek dat een grappige opmerking te vinden want hij kreeg een grote grijns op zijn gezicht. Wat zij er wel niet voor zou doen om die grijns van zijn gezicht te slaan.. Ze zet haar tanden op elkaar en met felle ogen kijkt ze naar hem.
"Dienstmeisjes mogen niet zomaar naar buiten" "Maar ik was hem alleen m-" Hij was zo ongeduldig. dat ze meteen al onderbroken werd. "Ik wil je hier vannacht niet meer zien" zegt hij en hij kijkt naar zijn twee bewakers, die aanstalten maakten om naar Niki toe te komen. Ze waren gewapend, dat kon niet anders. Ze
twijfelt geen moment en pakt twee pijlen van haar rug, die ze beide goed gemikt afschiet. Niki heeft ze zo gemikt dat ze de twee mannen niet pijn deden, maar ze wel aan hun shirt vastzitten aan de deur. "Waag het niet" mompelt ze woedend naar hen. Ze draait zich met haar rug naar hen toe en kijkt Jason nog even aan. "Ik zie je morgen" Dan gooit ze de koker met pijlen wat beter over haar rug en loopt ze weg van het kasteel. Ze zal vannacht dan maar in het bos moeten slapen. Ze moest al blij zijn dat ze de baan niet kwijt was geraakt. Ze kon die vader nu wel schieten, geen twijfel over mogelijk. Ondanks dat ze hem echt haatte wist Niki wel dat ze dat niet kan maken. Dan werd ze zeker ontslagen. Ze loopt richting het bos en kijkt niet achterom. Achtervolgd worden zal ze toch niet. Royals gaan nooit in het donker naar het bos, daarvoor zijn ze te eigenwijs. Ze zucht diep en versnelt haar tempo.

Supersoso
YouTube-ster

Supersoso schreef:
Jason
Hij kijkt even naar Niki. Oké een kleine glimlach kon er nu wel vanaf. "Thanks. ' zei hij en glimlachte zwak naar haar. Samen liepen ze terug naar het kasteel en lieten het hert liggen. Ze zeiden niks tegen elkaar maar dat maakte Jason eigenlijk helemaal niks uit. Het was prima zo. Terug bij het kasteel zag hij zijn vader staan. Die idioot menie stomme grijns op zijn gezicht. Jason kende die grijns, hij kon er echt niet tegen. 'Pap stop.' Zei hij en sloeg zijn armen over elkaar. 'Niki gaat helemaal nergens heen. Niki blijft vannacht hier. Het is mijn dienstmeisje en zolang ik hier nog woon en ik haar wil blijft ze bij me.' Zei Jason. Voordat zijn vader iets terug kon zeggen keek Jason hem streng aan. 'Ik had nog 3 dagen toch? Die dragen dagen zijn nog niet afgelopen. ' zei hij. Ondanks dat zijn vader echt verschrikkelijk kon zijn was zijn vader wel iemand die zijn woord hield. 'Prima maar nu heb je er dus nog maar bijna 2..' zei hij en draaide zich om en liep naar binnen toe. Jason rende in vampiersnelheid achter Niki aan en kwam voor haar tot stilstand en pakte haar zachtjes vast. "Jij blijft vannacht gewoon in het kasteel. ' de hij en pakte haar hand vast en liep richting het kasteel naar binnen toe. Binnen sloot hij de deur. "Ik zie je morgen ga maar lekker slapen. ' zei hij en liep naar boven toe naar zijn kamer waar hij alvast zijn shirt uit deed.

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Niki:
Ver weg hoorde ze Jason nog praten. Waar het over ging kon ze niet verstaan, daarvoor was ze al te ver van het kasteel. Ze vroeg zich echt af hoe Jason het hier vol kon houden met zulke mensen. Zijn moeder leek opzich zo erg nog niet, die had nog een beetje een vriendelijk gezicht. Maar zijn vader, dat was een heel ander verhaal. Het leek net alsof hij Jason niet eens zag als een eigen zoon. Dat hij dat zomaar accepteerde snapte ze niet. Zij had er allang wat aan gedaan of zelfs weggegaan. Zo kan je toch niet een normaal leven lijden? Ze schrikt even wanneer Jason ineens voor haar verschijnt. Ze had het ook moeten weten, hij had natuurlijk een niet normale snelheid aangezien hij een vampier was. Dat was ze voor even vergeten. Haar hand wordt vastgepakt en ze wordt meegetrokken terug naar het kasteel. Protesteren doet ze verder niet. Ze kan toch niets tegen Jason inbrengen, hij is een vampier. Als ze toch wegging dan stond hij binnen de kortste keren wel weer voor haar. Ze was niet erg ver gekomen net want binnen een paar minuten waren ze al weer terug bij de voordeur. De pijlen zitten nog steeds in de deur vast. De mannen zijn nergens te bekennen. Die zijn vast al weggevlucht naar binnen. Zulke watjes waren het dan ook wel weer. Wat een bewakers heb je dan zeg.. Ze laat zijn hand los en grijpt de twee pijlen uit de deur. Ze had er al weinig dus ze kon het niet gebruiken om ze kwijt te raken. En het herinnerde haar aan thuis, toen ze nog jonger was en haar vader nog gewoon oké was. Dat ze samen elke ochtend door het bos liepen en haar vader allemaal random dingen aanwees waarop ze moest schieten. Op haar 12e was ze al een erg goede boogschieter geworden met goede reflexen. Naja, voor zover dat kon als mens dan. Na haar 14e schoot ze niet meer mis en ging alles vanzelf. Nu was het een gewoonte voor haar geworden en hoefde ze niet meer bewust te mikken om goed te schieten. De twee pijlen schuift ze weer terug in de koker. Jason was al naar binnen gelopen en hield de deur voor haar open. Snel stapt ze naar binnen, voordat de vader van Jason zich nog gaat bedenken. Voor zover ze tot nu toe gezien had was die man tot bijna alles in staat. "Tot morgen" mompelt ze, en ze loopt de trap op naar boven. Moe was ze eigenlijk nog niet, ondanks alles wat er gebeurd was vandaag. Toch zal ze maar proberen om te kunnen slapen, ze zal de slaap hard nodig hebben. Morgen wordt weer een lange dag.. Bovenaan de trap loopt ze naar haar kamer. Erg gezellig zag het er niet uit voor een slaapkamer. Slechts een gloeilamp hing aan het plafond om het kamertje van licht te voorzien. Het eenpersoonsbed zag er niet uit alsof het erg lekker zal slapen. Ze zucht en kleedt zich langzaam uit tot haar lingerie. Een pyama had ze niet meegenomen, dus het is even zoeken wat ze aan kan doen. Ze zoekt haar tas rond in de hoop om nog iets te vinden. Waarschijnlijk is ze door alle haast haar pyama vergeten want het zit niet in de rugtas. Dan moet ze maar in haar t-shirt slapen. Ze pakt het t-shirt van de grond en doet die aan. Het viel aardig groot voor een t-shirt, wat maakte dat het aardig lekker zat. Ze gaat onder de dekens liggen en staart naar het plafond. Ze vroeg zich echt af hoe het nou met haar vader ging.. Ze hoopte zo dat het wat beter met hem zou gaan. Dat de ziekte weg zou trekken en het gewoon een erge griep was geweest. Maar dat zal wel niet, hij zag er gisteren echt erg slecht uit.. Ze gaat met haar rug naar de deur toe liggen en sluit haar ogen.

Supersoso
YouTube-ster

Supersoso schreef:
Jason
Vampiers sliepen normaal bijna niet maat Jason was zo opgevoed dat hij gewoon moest slapen dus kleedde hij zich uit tot op zijn boxer en ging in bed liggen nadat hij het licht had uitgedaan. Morgen was weer een dag waarop hij niks te doen had. Het liefste was hij al weggaan. Ergens anders naar toe. Maar dat kon hij niet. Ja Jason was best wel een watje bedacht hij zich nu. Misschien omdat hij altijd alles kreeg wat hij wou, nooit iets hoefte te doen en alles voor hem klaar stond. Hij draaide zich even op zijn zij en zuchtte zacht. Jason wachtte echt op het moment dat hij 21 was en hij de baas werd van dit kasteel. Dan zou hij geen last meer hebben van zijn verschrikkelijke vader. Heerlijk zou dat zijn, heerlijk. Hij dacht even na over Niki. Ze was nog behoorlijk brutaal voor een dienstmeisje. Iets dat Jason wel nodig had. Hij sloot even zijn ogen. Hij had vandaag gewoon een dier gebeten? Maar hij zou nooit een mens kunnen bijten. Zijn vader had hem het hem al zo vaak verteld. 'Jason je kan het niet.' 'Nepvampier' al die woorden gingen door zijn hoofd en ze gingen maar niet weg. Hij sloot zijn ogen en viel in slaap.

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
ts

Niki:
Er klinkt een hard geluid door de kamer en meteen schiet Niki overeind. Wat was dat? Is er een brand uitgebroken? Is dat een sirene? Helemaal verward kijkt ze om zich heen. Ze was gisteravond dus toch nog snel in slaap gevallen. Ze was eigenlijk helemaal niet zo moe geweest dus hoe dat kon snapte ze niet. Je hoorde haar er niet over zeuren, het zou een lange dag worden vandaag. Ze had niets gehoord over wat er op de planning stond. Wat ze moest doen en wanneer zij en Jason het bos weer in zouden gaan. Daar hoort ze vast vanzelf wel wat over, ze was tenslotte zijn dienstmeisje. Of nouja, zij zag het eerder als zijn 'slaaf' gezien het feit dat ze alles moest doen wat haar werd verteld. Een hekel had ze daaraan, te doen wat anderen haar vertelden. Dat was ook de reden dat ze dit baantje eigenlijk vanaf het begin al haatte. Haar blik valt op een kleine wekker die op het nachtkastje staat, naast het bed. Snel drukt ze op de knop om het ding uit te zetten. Die leek maar niet uit te gaan want een paar seconden later ging het gewoon weer door. "Verdomme" mompelt ze geïrriteerd, en ze slaat met haar hand keihard op de wekker. Het alarm blijft maar doorgaan en galmt door het kamertje. Ze pakt de wekker op en wil hem net tegen de muur aansmijten wanneer het stil wordt in de kamer. Gelukkig maar, ze wilde niet het hele huishouden hier wakker maken. Een erg goede indruk had ze gisteren niet gemaakt. Vooral niet bij Jason's vader, gezien hij haar weg had gestuurd. Als Jason hem niet over had gehaald dan had ze vannacht in het bos moeten slapen. Ze zet de wekker weer terug op het nachtkastje en moe wrijft ze in haar ogen. Langzaam kon ze weer wat scherper zien. Het was weer een nieuwe dag.. Ze zucht diep en staat dan op van het bed. Het opmaken deed ze niet, dat moest ze voor Jason ook al doen. Bovendien ging ze vanavond hier weer slapen dus wat was het nut? De deken zal dan toch weer helemaal verkeerd liggen dusja. Snel pakt ze een nieuw uniform uit de kast en kleedt zich om. Voor make-up had ze geen tijd en stiekem ook geen zin. Make-up was nooit echt haar ding geweest en dat zal het ook nooit worden. Last van acne had ze niet dus ze had het ook niet nodig. Ze stapt in haar all stars en strikt de veters goed dicht. Nieuwe of betere schoenen had ze niet gekregen en dat hoefde van haar ook niet. Deze liepen nog prima en ze was zeker niet van plan om op hakken hier rond te lopen. Dan gingen haar voeten veel te veel pijn doen. Ze poetst haar tanden en gaat nog snel met de haarborstel door haar haar en dan loopt ze de kamer uit. Ze had geen idee of Jason al wakker was. Ze besluit maar gewoon zachtjes aan te doen en hem niet wakker te maken. Hij zal vanzelf wel wakker worden wanneer hij eraan toe is. Ze loopt naar zijn kamer en voorzichtig doet ze de deurklink naar beneden. Ze doet de deur open - die gelukkig dit keer zonder veel geluid te maken open gaat - en loopt naar binnen. Jason leek nog steeds vredig verder te slapen. Snel werpt ze een blik rond de kamer, opzoek naar iets wat ze kan doen. Ze ziet zijn kast helemaal overhoop liggen. Allemaal kleren liggen op de grond verspreid. Ze vreesde dat dat dan het eerste klusje was wat ze moest doen. Zo zachtjes mogelijk loopt ze naar de kast toe en gaat ze op de grond zitten. Hij was gisteren vast boos geweest want de kleren lagen helemaal door elkaar. Ze haalt een hand door haar haar en pakt een t-shirt van de grond, die ze begint op te vouwen.

Supersoso
YouTube-ster

Supersoso schreef:
Jason
Jason draaide zich om in zijn bed en trok de dekens een beetje omhoog, helemaal tot zijn kin. Hij kreunde zachtjes, iets dat hij eigenlijk al bijna zijn hele leven deed. Zachtjes kreunen in bed, als hij het lekker warm had of lekker lag. Na een tijdje opent hij langzaam een oog en ziet iemand in zijn kamer kleren opvouwen. Owja, dat had hij gister gedaan toen hij boos was.. Jason probeert zijn ogen scherp te stellen en ziet dat het Niki is. ''Hey..'' Zegt hij met een ochtendschors stem en gaat een beetje rechtop in bed zitten en gaapt even. ''sorry, daarvoor..' Zei hij zachtjes en onschuldig. Ja Jason kon behoorlijk boos worden en dan heel kinderachtig zijn.. Hij haalt even een hand door zijn haren heen die echt weer helemaal door de war zitten. ''Wil je misschien wat ontbijt voor me halen? Dan help ik je zo met opvouwen, ow en geen bloed dit keer, laat me maar ontbijt proeven dat jij ook eet..'' Zei hij en glimlachte zwak naar haar. Hij voelde zich minder alleen nu hij met Niki was. Misschien ging het om het feit dat ze ook van zijn leeftijd was. Maar eigenlijk boeide het Jason vrij weinig. Als Niki de kamer heeft verlaten doet hij de dekens een beetje naar beneden en kijkt naar het litteken op zijn borst. Ja, dat was gebeurt met een gevecht met zijn vader, het was nog vers. Het was namelijk gokte hij een jaartje geleden. Jason was heel boos op zijn vader geworden en het was een gevecht geworden. Zijn vader had jason behoorlijk toegetakeld, en er was dus een litteken ontstaan op zijn borst. De enige die ervan wist was margot, die had hem verzorgd. En die had Jason verteld dat hij niet meer tegen zijn vader moest ingaan. Ze had ook wel gelijk, zijn vader was gewoon veel sterker dus het was te verwachtte. Toen de deur open ging deed hij snel de dekens weer omhoog en beet op zijn lip.

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Niki:
Het opgevouwen t-shirt legt ze netjes weer terug in de kast. Hij was wel in een behoorlijke boze bui geweest. Alle kleren die in zijn kast lagen, lagen verspreid over de grond. Slechts één stropdas lag nog op de onderste plank. Ze pakt een ander shirt van de grond en vouwt die ook netjes op. De stem van Jason klinkt door de kamer en ze kijkt even achterom. "Goedemorgen" zegt ze met een kleine glimlach. Het verbaasde haar echt dat ze niemand wakker had gemaakt door die wekker. Dat alarm ging zo hard af dat ze haast begon te geloven dat het een luchtalarm was. Die klonk regelmatig aangezien er vaak een oorlog dreigde. De redenen daarvoor wist ze niet maar het leek best wel serieus. Ze moet wel een beetje grinniken bij die gedachte. Zij, Niki Brennan, die ergens van schrok? Dat kwam zeker niet vaak voor. "It's okay" Hij hoefde zich er niet voor te verontschuldigen. Ze snapte prima dat hij zijn frustratie ergens kwijt moest. Bij haar was dat het boogschieten. Als dat bij hem kasten overhoop halen was dan had ze er geen problemen mee. Alles beter dan iemand pijn doen. Ze knikt naar Jason die zo te horen ook wel zin had in een ontbijtje. Ze had zelf ook behoorlijke honger gekregen. Gisteren had ze er niet aan gedacht om nog wat eten te maken. Het was haar eerste dag hier en ze werd meteen al aan het werk gezet. Wel was ze opgelucht dat ze dit keer normaal ontbijt moest maken en geen glas bloed. Ze bleef het een beetje vies vinden. Of nouja, in elk geval vreemd. Daar zal ze ook nog lang niet aan gaan wennen. Ze legt het opgevouwen shirt op het andere shirt dat ze net in de kast heeft gelegd en staat dan op. "Ik zal wel even ontbijt gaan maken" Ze ging hem nog niet zeggen wat ze ging maken, dat wilde ze nog een verassing houden. Zelf had ze wel erge trek in pannenkoeken dus dat ging ze ook maken. Haar vader had haar vroeger het recept geleerd voor de lekkerste pannenkoeken aller tijden, die ze zelfs nu nog uit haar hoofd kende. Rustig loopt ze weg naar beneden, waar ze Margot aantreft. "Goedemorgen" zegt ze netjes, en ze loopt de keuken in. Vlug somde ze voor zichzelf op wat ze allemaal moest hebben en ze begon niet veel later met het bakken. Het was een makkelijk recept, waardoor ze erg snel klaar waren. Binnen een kleine 10 minuten had ze al een stuk of 6 pannenkoeken gebakken. Ze pakt 3 borden van Margot aan en legt op elk bord twee pannenkoeken. Een van de borden reikt ze Margot aan, die zal nu vast ook wel honger hebben. Margot lijkt te twijfelen en wil net haar mond open doen om iets te zeggen. "Nee, neem nou maar aan. Het is goed" zegt ze lachend, en ze drukt het bord in haar handen. "Eet smakelijk" zegt ze vriendelijk. Met de andere twee borden en wat bestek loopt ze naar boven. Ze was benieuwd of hij het wat vond, een 'normaal' ontbijtje. Ze loopt de kamer van Jason in met haar handen vol. Hij lijkt een beetje geschrokken en trekt de dekens wat omhoog. "Wat is er?" vraagt ze aan hem. Ondanks dat ze maar gewoon een dienstmeisje was wilde ze hem wel laten weten dat hij haar alles kon vertellen. Ze zag aan hem dat iets hem dwars zat. Iets waar hij liever niet over wilde praten. Ze houdt verder haar mond en geeft hem een bord aan. Zelf gaat ze op het randje van het bed zitten aangezien er verder niet echt een stoel in de kamer stond waar ze kon gaan zitten. Alleen beneden eten vond ze ook maar niets. "Eet smakelijk" zegt ze zacht, en ze snijdt een stukje pannenkoek af.

Supersoso
YouTube-ster

Supersoso schreef:
Jason
Als Niki naar binnen loopt glimlacht hij klein en pakt een bord aan. Hij kijkt een beetje naar het ding op het bord en bijt op zijn lip. Wat was dit nou weer? Een lapje deeg? Jason voelde zich opeens heel erg dom en oud, waarom wist hij hier niks van? Het rook zo geweldig? Jaren lang had hij alleen maar bloed gedronken dus dit was echt helemaal nieuw voor hem. Van zijn ouders mocht hij ook niet echt iets anders. ''Nahw, niks.'' Zei hij lief. Hij ging dit haar niet vertellen, hij had haar actie gisteren gezien, dus ze wist zeker dat als ze het Niki zou vertellen ze waarschijnlijk domme dingen zou gaan doen zoals naar zijn vader toe, en dat zou haar dood worden. Hij schuift een beetje op en snijd een stukje af waarna die het in zijn mond stopt. Wauw het smaakte echt heel goed! ''Hmmm lekker..'' zei hij grinnikend en snijd snel nog een stukje af en stopte die in zijn mond.
''Wauw waarom kende ik dit niet?!'' grijns ik en zet tevreden mijn bord weg als ik klaar ben met eten en kijk lief naar Niki en gaap even. ''Ik help je wel met opruimen'' Zei hij en stapte uit bed en trok een joggingbroek aan. Hij had vandaag toch niks speciaal dus hij hoefde niet perse iets netjes aan te doen. Hij zoekt een shirt tussen de kleren op de grond en kijkt een beetje erdoorheen.

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Niki:
Ze moet een beetje grinniken om Jason, die met een vreemde blik naar het bord staart. "Kennen jullie geen pannenkoeken?!" vraagt ze verbaasd. Dit was een van de meest bekende gerechten hier in het dorp. Het was vroeger haar lievelingseten geweest. Bijna elke dag wist ze haar vader wel over te halen om pannenkoeken voor haar te bakken. Hij werd er op een gegeven moment helemaal gek van. Wat had ze zich vaak kapot gelachen om hem.. Ze moet glimlachen bij die gedachte. Het deed haar denken aan hoe hij was voordat hij ziek werd. Voordat ze bij hem weg moest om te werken om maar niet het huis uit gezet te worden. Jason wilde zoals ze al had verwacht er niet over praten. "Als er iets is kan je het me altijd zeggen, dat weet je?" zegt ze, en ze kijkt hem met een serieuze blik aan. Hij kon haar alles zeggen. Ze zal altijd eerlijk zijn aangezien liegen niets voor haar is. Geheimen bewaren kan ze ook prima dus daar hoefde hij zich geen zorgen over te maken. Ze kijkt weer naar het bord dat inmiddels al bijna leeg is en eet het laatste beetje pannenkoek op. Ze vond het wel aardig van hem dat hij aanbood om mee te helpen. Er lagen behoorlijk wat kleren op de grond. Een erg grote stapel, waarvan Niki normaal gesproken niet eens had gedacht dat het überhaupt in die kast van hem kon passen. Zelf had ze een klein aantal kleren in een van de kasten thuis. Veel geld hadden ze niet dus vaak nieuwe kleding kocht ze dan ook niet. Ze had er verder nooit moeite mee gehad, ze was nooit echt gesteld geweest op spullen of geld. Nouja, op uitzondering van de pijl en boog dan. Ze was zo blij geweest toen ze die had gekregen voor haar 16e verjaardag. Haar vader had hem helemaal zelf gemaakt uit hout uit een van de bossen hier. De echte bogen waren behoorlijk duur hier en vaak niet eens van goede kwaliteit. Maar voor de rest boeide geld haar vrij weinig. Zolang ze gelukkig was en nog gezond dan was Niki tevreden. Ze stapelt de twee borden op elkaar en legt ze op zijn nachtkastje neer. Die zou ze zometeen wel opruimen, eerst konden ze beter maar eens beginnen aan die grote stapel kleding op de grond. Ze loopt naar de stapel en gaat op de grond zitten. "Hoe kom je in hemelsnaam aan zoveel kleren" mompelt ze grinnikend. Ze pakt ondertussen nog wat kleding en begint het netjes op te vouwen.

Supersoso
YouTube-ster

Supersoso schreef:
Jason
"Nou ik heb alleen maar bloed gedronken tot nu.." Lachte Jason even en trok toen een shirt over zijn hoofd heen en hielp mee met opvouwen. Het waren er echt zoveel. Stropdassen, zwarte nette broeken, jeans, shirt, blouses, spijkerblousjes, van alles en nog wat lag er. "Ik ben verwend, dat had je toch al gemerkt?" Lachte Jason even om Niki en keek even naar haar waarna hij een stapeltje met shirts kn de kast legde en zijn blouses netjes begon op te hangen aan de hangertjes in de kast. "En voor elke speciale gelegenheid is weer een ander pak nodig.." Legde hij uit en likte even over zijn droge lippen heen en keek even naar de overige kleren die er nog lagen. Ja het was er echt echt echt heel veel. Maar ja hij woonde ook in een enorme villa met honderden kamers dus die kleren vielen nog wel het meeste mee. "Thans, ik vertrouw je ook hoor, alleen soms kan je dingen beter voor je houden, ik bedoel, gewoon niet met iemand delen." Glimlachte Jason zwak. Margot had hem verteld dat het het beste was als hij het er met niemand over zou hebben. Niet veel later kwam ze binnen, Jason stond op en keek even naar Niki. "Zo terug." Glimlachte hij zwak en liep met Margot de badkamer in en deed die dicht. "Deze zalf is voor je litteken, en jongen je moet oppassen, je vader is echt heel erg boos, alsjeblieft pas op." Zegt ze en smeert zalf op het litteken. "Niet vergeten, elke dag even smeren anders ontsteekt het." Zegt ze en legt het zalfje naast zijn tandenborstel op de wasbak. Samen lopen ze weer naar buiten. Margot kijkt naar de kleding en schud haar hoofd. "Alweer Jason? Leer je nou eens te beheersen.." Zei ze en hurkte neer en begon ook op te ruimen, "je kan Niki beter pannenkoeken laten bakken dan dit doen, daar is ze veel beter in." Grijnst Margot. Jason moest klein glimlachen en ging weer op de grond zitten en ging verder met vouwen.

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Niki:
Had hij serieus nog nooit normaal ontbijt gehad? Dat hij een vampier was en een glas bloed dronk elke ochtend vond ze al vreemd. Maar dit sloeg echt alles. Hadden ze dan nooit geprobeerd om een normaal leven te lijden hier in het kasteel? Ze kon het zich echt niet voorstellen hoe het was om vampier te zijn. Om een honger naar iets als bloed te hebben, elke dag. Dat zou ze echt niet kunnen volhouden, dat wist ze nu al zeker. Ze legt de kleding die ze al opgevouwen heeft in de kast en pakt weer wat van de stapel. "Nou dat jullie hier veel geld hebben dat wist ik al wel, maar dit?!" zegt ze met een kleine grijns, en ze gaat verder met het opvouwen. Dat hij voor elke gelegenheid een ander pak aanmoest vond ze al helemaal raar. "Dat is toch geldverspilling?" zegt ze vol ongeloof. Als zij zoveel geld als deze familie had gehad dan had ze er zeker heel iets anders mee gedaan. Een reis naar een mooi land maken, dat zou ze doen. Het was niet dat ze persé hier moesten blijven, dus waarom niet? Ze kijkt hem aan wanneer hij haar verteld dat hij sommige dingen beter voor zich kon houden. Ze snapte wat hij bedoelde en ze begreep het ook wel. Maar vertrouwen had hij dus niet, anders had hij het allang verteld. Ze zucht eventjes en knikt dan maar naar hem. Het zal allemaal wel, uiteindelijk zal ze er toch wel achter komen. Alles komt een keer boven water, vroeg of laat. Ze gaat rustig verder zonder verder nog wat te zeggen. De stilte vond ze niet erg, het was juist wel fijn zo. Ze hoefde niet altijd wat te zeggen om de dag door te kunnen komen. Soms had ze ook gewoon rust nodig, zoals nu. Ze kijkt op wanneer de deur opengaat en Margot de kamer binnen komt lopen. Jason leek al meteen te weten waar het over ging want meteen stond hij al op en liep hij met haar weg. God, wat had ze er een hekel aan om niet te weten wat er was. Ze hoefde echt niet alles te weten, maar als er echt grote dingen verzwegen werden kon ze zich er best wel aan irriteren. Er iets aan veranderen kon ze helaas niet, dus ze zal het maar moeten accepteren. Ze probeert zich weer op het werk te richten, in de poging om het te kunnen vergeten. De stapel werd ondertussen steeds kleiner, voor zover dat kon voor zoveel kleding. Nooit had ze een jongen meegemaakt die zoveel spullen had. Maarja, voor alles een eerste keer. Niet veel later komen Jason en Margot de kamer weer binnenlopen. Ze kon niets aan hun gezicht zien, wat ze ergens wel jammer vond. Het zal vast wel erg belangrijk zijn, ze zijn nota bene ervoor naar een aparte kamer gegaan. De puinhoop was Margot ook opgevallen, wat Niki een beetje liet grinniken. De stapel was ook niet te missen, zo midden in zijn kamer. Blijkbaar had hij dit wel vaker gedaan, gezien Margot's reactie. Zou hij dan vaak woede uitbarstingen hebben? Ze vond dat niet echt bij Jason passen eerlijk gezegd. Hij leek eerder een rustig iemand. Voor zover ze het had kunnen weten dan. Ze kende hem nog niet lang genoeg om het zeker te weten. Verontwaardigd kijkt ze naar Margot. "Ben ik zo slecht hierin dan?" Ze moet er wel om lachen. Wat een humor hadden ze hier zeg.. Nou, ze vatte het maar op als een compliment. Het betekende in elk geval wel dat ze de pannenkoeken van toenet wel lekker had gevonden. Ze bedenkt zich weer over het plan van gisteren. Ze was Margot helemaal vergeten te vertellen dat het had gewerkt. Dat het Jason was gelukt om een dier te bijten. "Het is Jason gelukt, gisteren" zegt ze, met een kleine glimlach op haar gezicht. "Het plan had gewerkt" Ze haalt een hand door haar haar dat ondanks het kammen nog steeds door de war zat.

Supersoso
YouTube-ster

Supersoso schreef:
Jason
Hij vond het wel fijn dat Magrot niks tegen Niki had gezegd erover. Als ze eens wist dat hij wel vaker tegen zijn vader moest vechten zou ze echt boos worden. Die woede-uitbarstingen waren dan ook de schuld van die gevechten. Hij kon er gewoon niet tegen en zeker niet rustig blijven als zijn vader hem zo had toegetakeld. Als vampier hoorde je te helen, maar een litteken dat zich bijna elke week open liet halen ging niet weg, nooit meer. Vroeg of laat zou Margot het Miki wel vertellen, of ze zou hem toegetakeld in de badkamer aantreffen, net zo als Margot een keertje had gedaan. Maar daar wou Jason niet aan denken. Hij vond dat Margot het haar moest vertellen. Waarschijnlijk zag Margot nog elke dag dat verschrikkelijke beeld van een toegetakelde Jason in de badkamer op haar netvlies branden. Hij keek even naar Niki toen ze wat zei en toen naar Margot. 'Ja inderdaad." Zei Jason en glimlachte zwak. "Echt Jason?! Wauw wat geweldig!" Schreeuwde Margot bijna uit. Ze omhelsde Niki erg stevig en Jason moest even grinniken. Ze snapte haar blijdschap wel. Hoe vaak had zij het wel niet geprobeerd. "Wat geweldig, dan is de volgende stap mensen.." Zei Margot en keek hun even alle twee aan. Jason keek kort naar Niki. Hij schaamde zich wel, er waren zoveel dingen waarvan Niki niets af wist. Maar hij vertrouwde erop dat Margot het hem wel allemaal zou vertellen. Daar had Maegot gevoel voor. Nu hij zo aan het nadenken was bedacht hij zich dat Margot eigenlijk de gene was die hem had opgevoed, dingen geleerd en had grootgebracht, Maegot deelde geheimen met hem die zijn moeder niet eens wist. Hij haalde een hand door zijn haren heen en stond op. Zijn moeder kwam binnen en glimlachte naar het drietal. "Margot, je man komt je vanavond halen, het is gelukt, je krijgt een paar dagen vrij." Zei mijn moeder lief. Jason keek naar zijn moeder en glimlachte toen naar Margot die ook blij keek. "Oké dan ga ik zo pakken. Niki kom je me helpen bij het pakken?" Vroeg ze en liep alvast de kamer uit. Hij vond het fijn voor Margot dat ze weg mocht, maar nu moest ze Niki wel bijpraten..

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld