Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

14 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

orpg - Roxy130

Anoniem
Internationale ster

katnissx schreef:
Nate

Ik hoor haar rot op zeggen. Ik neem een natte doek en wikkel het rond haar rug heen. 'Hier, daarmee gaat het even beter gaan,' zeg ik tegen haar. Dan maak ik haar los en neem haar mee naar de leeuwen. 'Zou je liever als eten dienen?', vraag ik dan dreigend aan haar. En ik duw haar dichter bij de kooien. Eigenlijk vind ik het erg om zo te moeten doen, maar het kan gewoon niet anders. Zé moet eerst leren wie hier de baas is. Als ze ook nog gewoon zou gehoorzamen zou er ook niks zijn. Eten krijgt zé ook gewoon niet vandaag of zé moet nog plotseling een ommekeer in haar gedrag maken. Ik ga ook wel nieuwe straffen voor haar moeten zoeken.

Roxy130
Landelijke ster

roxy130 schreef:
Yasmine:

Ik schrik weer helemaal wakker als hij iets koud en nat om mijn rug wikkelt. Ik bibber zelfs even van de shock en voel hoe mijn handen dan naar beneden vallen. Waarschijnlijk was ik zelfs neergevallen als hij me niet vast had. Hij sleept me mee naar één of ander gat. Ik hoor her gebrul al van een afstandje of het moet zeer dichtbij zijn en ik hoor slecht. Ik schrik even als hij me zo dicht bij de leeuwen brengt. Wie heeft er zelfs leeuwen bij hem?! "Dan ben ik wel meteen van al jouw pijnigingen af." Mompel ik wat futloos, maar ik besef maar al te goed wat ik zonet tegen hem heb gezegd. "Kies jij maar." Mompel ik verder. Persoonlijk ben ik best benieuwd naar zijn reactie. Zou hij nu echt zijn 200 munten zomaar aan de leeuwen voeren? Ergens heb ik vooral het gevoel dat hij me bang wilt maken, maar na zijn zweepslagen lijken de leeuwen een pak gezelliger. Stiekem ben ik benieuwd naar hoe er mijn rug is, maar het voelt alsof die tot op het bot openligt.

Anoniem
Internationale ster

katnissx schreef:
Nate

Ik hoor hoe zé dat zegt. Oké, ik kan het echt niet aan. Ik hef haar op en neem haar terug mee naar mijn kamer. Zé is gewoon gebroken. Zé reageert wel niet meer zoals ervoor, maar toch. 'Rust uit. Gebruik mijn bed, lig niet op je rug, ik heb er een nat verband rondgewikkeld en ik verwissel het straks. Je rug is er erg aan toe,' zeg ik tegen haar. 'Sorry,' mompel ik er dan achter aan. Ik ben gewoon zo niet en als we echt zo koppig is gaat ze van dit echt niet luisteren.

Roxy130
Landelijke ster

roxy130 schreef:
Yasmine:

Ik onderdruk een pijn kreun als hij me optilt. Zie je wel dat hij het niet doet. Hopelijk niet uit medelijden, want ik heb er echt geen voor hem. Hij heeft me eerst geslagen, verkracht, weer geslagen en daarna mijn rug opengegooid. Natuurlijk mogen we de leeuwen van net ook niet vergeten! Ik voel een dat hij me terug op het bed legt waardoor ik twijfels krijg of hij me nu weer opnieuw gaat verkrachten. Hij doet niets, geen armen vastbinden enkel zeggen dat ik op zijn bed mag uitrusten. Ik leg mijn arm voor mijn borsten aangezien hij mijn kleren toch zo goed als aan stukken heeft gescheurd. "Als je medelijden hebt, mag je nu gaan en ga ik wel naar de plek waar je je slaven dumpt." Mompel ik met gesloten ogen na zijn 'sorry'. Ondanks alles ben ik niet vanplan me zwak te willen tonen. Ik wil niet hulpeloos zijn en al helemaal niet zo lijken!

Anoniem
Internationale ster

katnissx schreef:
Nate

Ik hoor wat ze zegt en schud mijn hoofd, 'Ik heb geen medelijden,' zeg ik tegen haar. Nee,het is niet uit medelijden, dat ook wat, maar gewoon omdat ik dit heb verricht en ik eigenlijk helemaal zo niet ben. Ik loop naar beneden en neem water en wat eten mee. Ik loop weer naar boven en zet het naast haar. 'Hier,drink wat,' zeg ik tegen haar. Ja, ik ga echt zo niet meer doen. Ik heb eigenlijk echt respect voor iedereen, ook nog steeds voor mijn slaven. Hierop wat ik gedaan heb ben ik echt niet trots.

Roxy130
Landelijke ster

roxy130 schreef:
Yasmine:

Ik geef geen antwoord meer. Gelukkig verlaat hij al snel de kamer weer. Rust! Hopelijk blijft hij een tijdje weg, maar helaas heb ik te vroeg gejuichd. Hij is alweer terug! Ik open mijn ene oog en duw dan het eten en drinken verder van me af. "Wie weet heb je het vergiftigd." Misschien vond hij de leeuwen wat te gruwelijk om te zien en vindt hij vergiftigen veel leuker. Ik sluit mijn oog terug en leg mijn arm terug op zijn plek. Ik zucht zacht en voel dat ik langzaam weer wegval. Slapen of flauwvallen? Ik vermoed slapen, want ik kan nog vrij helder denken. Misschien is slaap wel goed, maar je weet nooit wat hij gaat doen. Ik doe mijn ogen dan terug open.

Anoniem
Internationale ster

katnissx schreef:
Nate

Als ze dat zegt rol ik met mijn ogen. 'Nee, neem het gewoon aan,' zeg ik. Ik zie gaar in slaap dompelen. Ik ga op een stoel zitten. Ik vind het echt erg van mezelf dat ik zo kon doen. Waarom moest ik dat toch allemaal doen. Ik heb er echt ontzettend veel spijt van. Ik loop naar de logeerkamer en maak er een bed op. Ja, zé kan met haar rug toch moeilijk op stro slapen. Ik heb echt nog respect voor mensen, alleen denkt zij vast van niet. Dan loop ik terug naar mijn kamer en zet me terug neer op de stoel. Ik wacht tot ze wakker wordt en dan ga ik gewoon vriendelijk zijn.

Roxy130
Landelijke ster

roxy130 schreef:
Yasmine:

Ik hoor hem weggaan en krijg dan een veel vrediger gevoel dan wanneer hij er zat. Er veilig gevoel gaat door me heen nu hij weg is. Het gevaar is weg. De persoon die me zonet pijn gedaan heeft voor een heel jaar is eindelijk de kamer uit. Al snel val ik dan ook inslaap. Even is het heerlijk, maar al snel komen de nachtmerries. Ik word door een pijn scheut wakker en merk dat ik mezelf op mijn rug gedraaid had. Logisch dat ik daar wakker van word! Ik leg me meteen weer op mijn zij en trek grote ogen als ik hem zie zitten. Wanneer is hij terug binnen gekomen?! Ik heb hem niet gehoord! Waarom heb ik hem niet gehoord?! Ik moest hem horen! Je weet nooit wat hij allemaal zou kunnen doen wanneer ik slaap of wat die gedaan heeft toen ik net sliep!

Anoniem
Internationale ster

katnissx schreef:
Nate

Ik zie haar weer wakker worden. 'Laat Me je rug nog eens zien, kan ik hem verzorgen. Sorry ervoor,' zeg ik tegen haar. Ik schaam me er echt voor. Zé is wel met een schok wakker geworden, maar ze is ook op haar rug beland. 'En ik ga je niks meer doen,' zeg ik tegen haar. Nee, zo ga ik echt niet meer doen. Ik loop naar haar toe. Ik had al een zalf klaar gezet en een nieuw nat verband. Ik hoop dat ze snel vertrouwen in Me zal krijgen. 'Eet ondertussen iets,' zeg ik tegen haar.

Roxy130
Landelijke ster

roxy130 schreef:
Yasmine:

Ik geloof er niks van als hij zegt dat hij me niks meer gaat doen. Wacht maar tot zijn geduld weer opraakt. Het zal dan ook niet lang duren voordat hij die zweep weer heeft. Hij gaat het niet kunnen laten, want ik ga mijn mond niet houden. "Volgens mij heb jij mijn rug beter gezien dan ik. Je hebt hem tenslotte zelf open geslagen!" Sis ik boos naar hem, ik blijf op mijn zij liggen aangezien ik me moet leggen op mijn rug om op mijn andere zij te liggen. Ik blijf wel hier liggen! Ik trek mijn 'jurk' terug wat goed. Je kon het op de veiling al geen echt jurk mee noemen, maar door hem is het nu wel echt een vod geworden. Je zou nog moeten raden waar het jurk gedeelte zit.

Anoniem
Internationale ster

katnissx schreef:
Nate

Als ze dat zegt rol ik met mijn ogen. Ik stap naar haar toe en zet haar recht. Ik kijk naar haar rug. Met een spons wrijf ik over haar wonden, de wonden die ik heb aangericht. Ik bijt op mijn lip. Dan doe ik de zalf erop en dan het natte verband terug. 'Echt waar sorry ervoor,' zeg ik tegen haar lipbijtend. Ik kijk naar haar. 'Ik heb een kamer voor je klaar gemaakt. Je mag daar blijven. Maar wacht nog even voor je rug. En alsjeblieft eet wat,' zeg ik tegen haar. Ik hoop dat ze het Me vergeeft. Ik heb er echt spijt van.

Roxy130
Landelijke ster

roxy130 schreef:
Yasmine:

Ik trek grote ogen als hij me vastpakt en recht zet. Wat gaat die nu weer doen?! Ik voel zijn ogen in mijn rug branden. Het is niet dat hij even zegt dat hij opeens aan mijn rug gaat komen. Neen, hij doet het gewoon! Ik spring daardoor een stukje vooruit aangezien het pijnlijk is dat hij er aankomt en al helemaal dat doordat hij niet heeft gezegd dat hij er iets ging aandoen. "Ik heb geen honger. Misschien kan je jezelf uit het raam gooien of bij de leeuwen? Vond je ook aangenaam om mee te dreigen." Ik leg me terug neer als ik het gevoel heb dat hij klaar is en zucht diep. Natuurlijk is het niet slim een grote mond op te zetten zeker nu dat hij gewoon maar een tikje tegen mijn rug miet geven e ik kronkel al van de pijn. Maar goed, zo ben ik nu eenmaal. Ik kan lief, maar dat gaat moeilijk als je in deze omstandigheden leeft.

Anoniem
Internationale ster

katnissx schreef:
Nate

Als ze dat zegt rol ik terug in mijn ogen. 'Het staat er, eet als je zin hebt,' zeg ik tegen haar. Ik ga gewoon terug op de stoel zitten en kijk naar haar. Ik ga haar echt geen pijn meer doen. Ik schaam me echt ervoor. Ik merk ook dat Me echt niet vertrouwd, maar dat is eigenlijk best wel te begrijpen. Ik had nooit zo moeten doen. 'Ik wil je echt niks meer doen,' zeg ik op een lieve vriendelijke manier.

Roxy130
Landelijke ster

roxy130 schreef:
Yasmine:

Ik zwijg over dat eten en bekijk de bedsprei dan maar. Ik wil hier weg, maar dat gaar niet gebeuren. Mocht ik ooit vrijkomen dan zou ik nergens heen kunnen. Ik heb geen idee wat de weg naar huis is en ze zouden me toch weer oppakken nog voor ik thuis kom of wanneer ik thuis ben. "Probeer dat je leeuwen even wijs te maken." Mompel ik tegen hem. De leeuwen zouden het nog sneller geloven dan dat ik hem zou geloven.

Anoniem
Internationale ster

katnissx schreef:
Nate

Als ze dat zegt schud ik met mijn hoofd. Ze gaat me echt nooit geloven, maar dat is ergens wel te begrijpen. 'Trouwens hoe noem je?', vraag ik aan haar. Ja, dat weet ik eigenlijk nog niet. 'En je moet me niet geloven, maar vraag het dan aan Maxim. Sorry voor wat ik deed, zo ben ik eigenlijk echt niet, ik heb respect voor andere mensen. Ja, zelfs voor slaven. Ik ga je echt niks ergs meer aandoen, ik schaam me er zo diep voor,' zeg ik tegen haar. Ja, het is de waarheid dat ik zeg, maar waarschijnlijk zal ze me niet geloven. Alleen hoop ik dat ze dat wel doet.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld