Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

21 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

orpg ~Unattainable

ORPGaccountjex
Straatmuzikant

ORPGaccountjex schreef:
"Ik hoop het," mompelde Brooke toen Mitch haar verzekerde dat ze het snel naar haar zin zou hebben. Ze hoopte dat het niet lang duurde voor ze vriendinnen maakte. Het was niet fijn om alleen te zijn en dat Mitch haar zowat achtervolgde maakte het er niet beter op. Waarom vond hij het zo moeilijk om te begrijpen dat ze er geen zin in had om met hem om te gaan? Brooke durfde alleen niet te zeggen dat ze zijn aanwezigheid totaal niet fijn vond. Ze wilde hem ook niet kwetsen of zo. Een aantal meter verder zag ze Alyssa in haar eentje staan wat Brooke eigenlijk best zielig vond. Ze begreep niet waarom ze geen vriendinnen had, ze was hartstikke aardig en het was niet dat mensen zich zouden schamen om naast haar te lopen. Ze was niet lelijk of zo. Ze zag er gewoon als een normaal meisje uit.
Een opgeluchte, maar onhoorbare zucht verliet haar lippen toen ze Mitch hoorde zeggen dat hij haar binnen vijf minuten bij gym zag. Dan was ze voor eventjes van hem verlost en kon ze naar Alyssa toe gaan zodat ze niet meer alleen hoefde te staan. Ze voelde dat hij een kusje op haar wang drukte wat erg onverwacht was. Hij kon haar toch niet zomaar een kus op haar wang geven? De jaloers blikken van een aantal meiden werden nog erger. Kort keek ze hem na. Uiteindelijk stond ze maar op en ging ze naar Alyssa toe. Meteen klaarde haar gezicht op doordat ze eindelijk gezelschap had. "Wat was dat daarnet met Mitch?" vroeg ze aan Brooke. Een vraag waarop ze moeilijk kon antwoorden. Ze had geen idee waarom hij haar zo achterna zat. "Ik heb geen idee, hij zit me de hele tijd achterna," zei Brooke. "En die kus op het einde... Je vind hem toch niet leuk, he? Of wel?" vroeg Alyssa een beetje bezorgd. "Nee, natuurlijk niet. Hij is mijn type niet," antwoorde Brooke. Natuurlijk vond ze dat hij er goed uitzag, maar de looks alleen waren niet goed genoeg. Ze wilde een jongen met een goed karakter en het was al duidelijk dat hij een player was.
"Kom, dan gaan we naar de gymzaal, de gymdocent is erg streng dus bij hem wil je niet te laat komen," zei Alyssa. Samen wandelde ze naar de meidenkleedkamers toe. Haar sportgerief had ze gelukkig bij haar doordat ze wist dat ze gym hadden die dag. Eenmaal in de kleedkamers kleedde ze zichzelf om. De gymoutfits waren van de school zelf dus had ze geen keuze gehad met wat ze aanhad. Eigenlijk was dat best stom, haar vormen waren best zichtbaar in de outfit, vooral het shirt was erg strak. Het maakte niet uit, zolang de jongens niet op hol sloegen. Ze kende jongens, als ze eenmaal de vormen van een meisje zagen werden ze meteen gek. Dat was in haar vorige school toch zo. Haar haren bond ze in een hoge paardenstaart, meiden met lange haren moesten een staart in. Toen ze helemaal klaar was liep ze samen met Alyssa de gymzaal in.

Anoniem
Internationale ster

katnissx schreef:
Mitch

Ik blijf onophoudelijk naar de uitgang van de meisjes kleedkamer kijken. Als ik dan Brooke zie bijt ik op mijn lip. Ik kijk dan weg, ik kijk naar de docent. 'We gaan vandaag voetballen. Mitch, Aiden, jullie kiezen teams. Mitch, jij mag beginnen,' zegt de docent als iedereen er is. Ik kan het niet laten, ik moet erdoor gewoon grijnzen. Ik zet me recht en ga dan op één à twee meter van Aiden staan. We knikken naar elkaar en kijken dan naar de rest van de mensen die er zitten. Het is niet moeilijk om te beslissen wie ik als eerste ga nemen. 'Brooke,' zeg ik dan en kijk haar aan. Aiden grijnst naar me. Ik neem Brooke in me op, ze ziet er goed uit, maar ik ga me zeker niet door het uiterlijk laten leiden deze keer. Dan kijk ik naar Aiden. Het is zijn tour. 'Joyce,' zegt hij dan, dat kon ik verwachten. Dan zijn de ploegen verdeeld, ik heb voor Brooke dat meisje genomen waarbij ze heel de tijd stond en waarmee ze in de klas naast zat. Zo kent Brooke toch iemand hier in deze groep buiten mij dan natuurlijk. Ik loop naar het aftrap punt. Aiden staat er ook al voor kop of munt. Aiden mag beginnen. We grijnzen nog eens naar elkaar en dan draai ik me om. Binnen twee minuten begint het spel. Eerst bespreking. Ik kijk even naar Brooke, zou ze goed zijn in voetbal. Ik dan naar de rest en roep ze bij elkaar. 'Tacktiek, iemand een idee? Anders heb ik er wel al één,' zeg ik. Maar ik kijk erbij naar Brooke. Ja, wie weet doet ze aan voetbal.

ORPGaccountjex
Straatmuzikant

ORPGaccountjex schreef:
Zoals ze eigenlijk al wel had verwacht kreeg ze een aantal blikken van wat jongens op haar gericht. Sommigen meiden zouden die aandacht erg fijn vinden, maar Brooke voelde haar er eerder erg ongemakkelijk bij. Toen de docent begon te praten, luisterde ze aandachtig naar wat hij vertelde. Ze gingen voetballen, dat kwam goed uit. Brooke had jaren op voetbal gezeten dus kon ze er wel wat van. Toen was ze als één van de enige in een jongensteam doordat ik in haar stad geen meidenteams waren dus was het wel wat ruwer dan dat de meeste meiden meemaakten die voetbalden. Ze was er dan ook mee gestopt doordat het niet fijn meer was met de jongens. Ze begonnen steeds vervelender te doen en sloten haar wat buiten doordat ze een meisje was, dus was ze ermee gestopt. Ze had het wel altijd graag gedaan, dus was het langs de andere kant wel jammer. Ze had het ook veels te druk doordat ze nog aan andere sporten deed, ze had een erg druk leven voor haar verhuizing. Nu wist ze niet meer wat ze moest doen of wat ze wilde doen. Misschien wel helemaal niets.
Ze hoorde dat Mitch haar uitkoos in zijn team. Natuurlijk. Waarschijnlijk kwam ze terecht bij allemaal jongens die ze niet kende. Toen ze hoorde dat hij ook Alyssa uitgekozen had was ze toch opgelucht. Alyssa zelf was er ook blij mee aangezien ze niet echt vriendinnen had in de klas, buiten Brooke. Zij wilde erg graag vriendinnen met haar zijn. Dan kende ze tenminste iemand in de ploeg.
Toen er een tactiek besproken werd, was er een jongen die meteen begon te praten. Aan zijn uitleg te horen zat hij duidelijk op voetbal. Hopelijk waren er een aantal mensen die goed konden voetballen, Brooke vond het namelijk nooit fijn om te verliezen. Voor de rest hield ze haar er een beetje buiten, ze mochten bespreken wat ze wilde. Ze wilde haarzelf niet opdringen of zo. Ze was meestal bang om iets te zeggen. Bovendien kwam haar mening wel overeen met de mening van de jongen dus kwam dat goed uit. Als iedereen zo veel wist over voetbal kwam het hopelijk wel in orde. Na de twee uur gym zou het weer een pauze zijn, alleen dan langer. Daarna nog twee uurtjes les, weer een pauze en daarna nog één uurtje. Ze hoopte dat de schooldag snel voorbij zou gaan. Ze haatte het op haar nieuwe school en dat was nog maar zacht uitgedrukt. Alles viel gewoon tegen, maar dat had ze al verwacht. De meiden uit haar klas leken haar een beetje te vermeiden, buiten Alyssa. Zij was gelukkig wel aardig. Normaal was ze het gewend veel vrienden om haar heen te hebben. Het was zo anders voor haar.

Anoniem
Internationale ster

katnissx schreef:
Mitch

Nick begint direct een tacktiek te zeggen. Ik knik als hij uitgepraat is. 'Klinkt goed, iedereen oké?', vraag ik dan aan de rest van het team eigenlijk in speciaal aan Brooke. In ons team zitten meer jongens dan meisjes, acht jongens met mij erbij en drie meisjes, het laatste meisje dat erbij was, is het laatst gekozen. 'Ik stel voor dat iedereen zijn plaats op het veld zegt,' zeg ik dan. Zelf ben ik een links middenvelder. De jongens hebben al gezegd wat ze doen. Dan nog de vijf meisjes, ik kijk ze één voor één aan. Er zijn niet veel plaatsen meer vrij, aanvaller rechts, middenvelder centraal en dan nog een links verdediger. 'Brooke, jij? Waar speel jij?', vraag ik dan aan haar. Ja, ik laat ze het zelf kiezen, misschien heeft één van die meiden vroeger ooit voetbal gespeeld, je weet het niet. Even later is alles dan verdeelt. Ik ga op mijn plaats staan. Links, natuurlijk links, ik ben links voettig. Ik kijk nog even naar Aiden. Dan kijk ik naar achter me, ik kijk naar de keeper en dan ga ik langzaam mijn zicht naar voor brengen. Bij Brooke blijf ik even hangen en dan kijk ik verder. Links, weinig mensen willen op links staan, maar weinig mensen zijn dan ook links voettig. Ik kijk terug naar voor. Dan hoor ik het fluitsignaal, het start schot. Eenmaal ik dat gehoord heb, verander ik meteen, in volste concentratie speel ik dan. Niemand kan me dan van mijn aandacht van het spel weg houden, zelfs geen meisje. Voetbal is van mij, en dat zal het ook blijven. Ik ben ook iemand die niet graag verliest, wat begrijpelijk ik. Dan denk ik opeens aan iets, ik heb vanavond training. Drie maal per week plus dan op zaterdag een match. Voetbal is zowat mijn leven, ik doe er ook alles voor. Dat loont ook wel, ik speel daardoor op nationaal niveau.

ORPGaccountjex
Straatmuzikant

ORPGaccountjex schreef:
Iedereen knikte toen Mitch vroeg of de tactiek voor iedereen oké was. Voor Brooke was het ook oké. De jongen had duidelijk verstand van voetbal, waar Brooke geluk mee had. Of de meiden in de ploeg er verstand van hadden wist ze niet. Ze hoopte natuurlijk van wel, ze had een hekel aan verliezen. Zeker tijdens voetbal. Ze was redelijk competitief ingesteld. Niet dat ze meteen boos werd of zo, maar ze kon een hele dag of zelfs langer teleurgesteld zijn, ook al was het maar tijdens gym. In het team zaten vooral jongens, het andere team daarentegen bestond uit vooral meiden. Dat kwam doordat Mitch de meeste jongens had gekozen. Waarschijnlijk omdat hij wist wie konden voetballen en wie niet, dat hoopte ze tenminste.
Toen ze Mitch aan haar hoorde vragen waar ze speelde, dacht ze even na waar er nog plaats wat. Ze had niet altijd een vaste plaats gehad op het veld, ze kon veel plaatsen aan. Ze kon namelijk haar beide voeten gebruiken tijdens het voetballen, maar speelde vooral met links doordat ze dat gewend was. Haar broer was altijd jaloers op haar dat ze links en rechtsvoetig was aangezien hij alleen met rechts kon voetballen. Hij slaagde er niet in om met links te spelen, ondanks hij er erg vaak voor geoefend had. Soms vond ze het wel grappig dat hij het niet kon. Zij was namelijk niets anders gewend dan het kunnen. "Centraal," antwoorde ze dan gewoon maar. Het leek haar de meest interessante plek die er nog over was. Daar was het meeste te doen vond ze altijd. Ze stond vroeger ook vaak in de verdediging, maar dat vond ze iets minder leuk dan centraal staan. Ze was blij dat ze mocht kiezen waar ze ging staan, dan kon ze de plek kiezen waar ze goed was. Waarschijnlijk was ze een stuk eter dan de mensen van haar verwachtte. Ze zag er uit als een typisch meisje, dus de meesten verwachtte niet dat ze erg lang had gevoetbald.
Toen fluitsignaal te horen was, kon ze al merken hoe onervaren sommigen waren. Vooral de andere ploeg. Bijna heel het team vloog naar de bal toe, wat niet de bedoeling was. Brooke daarentegen wist wel hoe ze moest voetballen waarvan sommigen -vooral een aantal jongens- van opkeken. Toen het eventjes pauze was, stond Brooke's team redelijk ver voor waar ze dan ook blij mee was. Het andere team zou veel moeite moeten doen om hun score op te halen, als dat nog wel kon tenminste. Het enige nadeel van haar voetbaltalent was dat de meiden nog meer jaloers naar haar keken, alsof hun eerdere jaloerse blikken nog niet genoeg waren. Alsof Brooke er wat aan kon doen...

Anoniem
Internationale ster

katnissx schreef:
Mitch

Brooke staat centraal, naast me. Eigenlijk heb ik wel medelijden met Aiden, ik heb ervoor gezorgd dat hij best de slechte kreeg, die niet echt een verstand van voetbal hadden, dat was eraan te merken aan hoe ze op de bal af liepen. Aiden daaraan tegen is een heel getalenteerde voetballer vind ik. Ik kijk naar Brooke, aan de manier hoe ze speelt is duidelijk te merken dat ze voetbal heeft gedaan. Dan is het even vijf minuten pauze. Mijn team staat er goed voor, waar ik dan ook blij mee ben. Ik loop naar Brooke. 'Ik wist niet dat je voetbal speelde,' zeg ik dan tegen haar. Ja, dat is duidelijk aan haar te merken dat ze voetbal speelt. Ik vind het wel altijd iets hebben, een meisje dat voetbal speelt. Misschien kan ik haar eens uitnodigen om naar een match te komen kijken, ik zou het alle sinds wel leuk vinden. Ik kijk haar glimlachend aan. 'Je speelt echt goed, dat mag je weten. Daaraan tegen die andere,' zeg ik en lach dan eens. Ze weet wel waarover ik het heb. Dan moeten we ons terug klaarzetten. Ja, die vijf minuten zijn om. Ik zet me terug op mijn plek, alleen nu aan de andere helft van het terrein. Ik weet nu toch al wie er gaat winnen, dat zijn wij natuurlijk. We staan wel met zes punten voor, zo snel gaan ze dat echt niet inhalen en zeker niet met alleen Aiden als top speler.

-Sorry dat het wat korter is.

ORPGaccountjex
Straatmuzikant

ORPGaccountjex schreef:
Brooke merkte dat Mitch naar haar toe kwam tijdens de pauze. Hij was niet de enige die niet wist dat ze voetbal speelde. Ook op haar vorige school waren er veel mensen die niet wisten dat ze voetbalde, ook al was het op een redelijk hoog niveau. Het maakte haar ook niet uit. Ze was er toch al een tijdje mee gestopt en wist niet of ze er opnieuw mee zou beginnen of niet. Ze had ook jaren op atletiek gezeten en dat vond ze ook erg leuk. Ze vond erg veel sporten leuk. Voor de verhuizing had ze elke sport opgegeven en had ze het gelaten bij enkel een aantal dagen in de week naar de fitness gaan, dat vond ze ook wel eens fijn. Zonder sporten kon ze niet, maar het maakte niet uit wat ze deed. Zolang ze maar beweging had was het goed. Het gebeurde ook vaak dat ze een stuk met haar broer ging hardlopen, ze deden vaak dingen samen. Hij was niet alleen haar broer, maar ook wel een beetje haar beste vriend. Dat kwam ook doordat ze erg vaak alleen waren geweest. Hij was vier -bijna vijf- jaar ouder dan haar, dus hij moest vaker op haar letten toen ze jonger was omdat hij al wat ouder was en gerust even op zijn jonger zusje kon letten volgens hun ouders. Bovendien was het fijn om een broer te hebben die een stuk ouder was. Hij beschermde haar heel erg wat ze af en toe wel leuk vond, alhoewel het soms ook wel vervelend was. Als er nog maar een jongen in haar buurt kwam begon hij al moeilijk en irritant te doen. Ze was ondertussen al zestien, dus ze kon haarzelf heus wel beschermen. Daarom bracht ze bijna nooit vriendjes mee naar huis, haar broer joeg hen steeds weg doordat hij te beschermend was.Een zwakke glimlach verscheen op Brooke's gezicht toen ze Mitch hoorde zeggen dat ze echt goed speelde. "Dankjewel," zei ze. Ze vond het erg fijn om daar complimentjes over te krijgen en zeker van iemand die ook voetbalt. Ze kon duidelijk merken dat Mitch voetbalde. Niemand kon zo goed zijn zonder de sport zelf te doen.
Toen er gefloten werd, was de wedstrijd gedaan en was hun ploeg met een verre voorsprong gewonnen, waar Brooke natuurlijk blij mee was. Dan was er tenminste iets goed aan haar dag. Toen de docent zei dat ze zich allemaal mochten omkleden, ging Brooke met Alyssa mee naar de meiden kleedkamers. "Damn... Jij was goed daarnet," zei Alyssa terwijl ze naar de kleedkamers toe gingen. "Dankje," antwoordde Brooke met een glimlach. "Ik ben zo jaloers op je," zei Alyssa dan. "Dat hoef je niet te zijn, je bent perfect hoe je bent, je hoeft niet jaloers te zijn op me," zei Brooke dan. Het was heus niet nodig dat Alyssa jaloers was op haar. Er was niets speciaals aan Brooke. Oké, ze kon voetballen, maar dat maakte haar niet perfect. Brooke was juist jaloers op een hele boel andere mensen, maar dat kwam doordat ze een redelijk laag zelfbeeld had. Toen ze in de kleedkamers waren, kleedde ze haarzelf weer om in haar normale kleding. Ze deed haar staart los en haalde haar borstel even door haar haren heen zodat ze weer goed lagen. Daarna spoot ze nog wat deodorant op ondanks ze eigenlijk helemaal niet stonk of zweette, ze vond het gewoon aangenaam.

Anoniem
Internationale ster

katnissx schreef:
Mitch

Ik zie haar glimlachen als ik haar dat compliment gaf. Die glimlach, die is echt mooi. Het was dan zelfs nog maar een zwakke glimlach, toch vind ik die al zo mooi en speciaal. De wedstrijd is dan gedaan, natuurlijk hebben wij gewonnen. Ik loop naar Aiden toe en loop dan met hem naar de kleedkamer. 'Man, jij kan daar niet aandoen dat we nu eenmaal beter zijn dan jou,' grijns ik dan om hem te plagen. 'Nee, jij zelf speelde echt goed, dat moet ik toegeven,' zeg ik dan en dan lopen we de kleedkamers in. Het is daar één gelol en gedoe, wel leuk. Ik maak me klaar en als ik dan klaar ben, blijf ik nog even op de bank zitten. 'Welk vak hebben we nog vandaag?', vraag ik aan hun. Nu hebben we een uur pauze, daarna nog twee lesuren, nog een kwartier pauze en dan het laatste lesuur. 'Fysica, Aardrijkskunde en we eindigen met Chemie,' antwoordt iemand. 'Hoe kunnen jullie dat toch altijd onthouden, ik moet altijd vijf keer nadenken voordat ik het weet,' zeg ik tegen hem. Ik wou zeggen dat ik altijd in mijn agenda kijk voor het volgende uur, maar dat doen de populairen niet op school, noch thans, ik doe het wel, maar het zou niet goed zijn voor mijn reputatie als ik dat zou vertellen. Daarom zei ik dat laatste ook. Eigenlijk doe ik me hier wel wat anders voor dan dat ik in werkelijkheid ben, maar dat hoeven ze niet te weten. Alleen Aiden, mijn beste vriend, weet hoe ik echt ben en hij zal ook de enigste zijn als het aan mij ligt. Mijn reputatie ligt hoog en dat zal hij ook moeten blijven. Dan na even loop ik samen met Aiden de kleedkamers uit. 'Die nieuwe kan wel goed voetballen hoor,' zegt hij tegen me. 'Noem haar niet die nieuwe, ze noemt Brooke ja,' zeg ik tegen hem, ietsje boos. Wat was dat nu, ik werd boos omdat hij zo over haar sprak? Dat heb ik echt nog nooit gehad. 'Brooke, dan, kan wel goed voetballen zeg,' zegt hij dan tegen me. Ik knik en glimlach. 'Kan ze zeker, zou ik haar eens uitnodigen voor naar een match van me te gaan kijken?', vraag ik dan aan Aiden. 'Kies jij maar gast,' zegt hij dan en ik knik. Ik loop samen met hem naar de rest van onze vrienden toe. Over de speelplaats laat ik wel mijn ogen glijden tot ik Brooke gevonden heb.

ORPGaccountjex
Straatmuzikant

ORPGaccountjex schreef:
Toen Brooke klaar was met het omkleden, was Alyssa nog niet klaar waardoor ze eventjes op haar wachtte. Het was toch pauze. Ze vond het wel handig dat gym voor een pauze viel. In haar vorige school waren de uren verdeeld over de hele week waardoor ze steeds één uurtje gym kreeg voor een andere les en het was een heel gedoe om haarzelf om te kleden en op tijd te komen in de les. Ze had meestal slechts twee minuten de tijd om haar om te kleden en daarna nog naar het lokaal toe te gaan, te weinig tijd. Hier had ze dat probleem niet, maar dat was waarschijnlijk één van de enige voordelen. Terwijl ze wachtte keek ze even op haar telefoon. Ze had een berichtje aangekregen van haar beste vriendin. -OMG. Ik mis je zo erg. Jake is mijn nieuwe lab partner, hij laat me echt alles alleen doen.- stond er geschreven in het berichtje. -Nou, hier is het niet veel beter. Er is hier een bepaalde jongen die me heel de tijd achtervolgd.- stuurde Brooke terug. Ze vertelde alles aan haar beste vriendin, ook al moest het via SMS. -Oeh, echt? Is hij knap?- kreeg ze teruggestuurd waardoor Brooke even met haar ogen rolde. Dat had ze al wel kunnen verwachten. Zo was ze nou eenmaal. -Misschien... Maar hij is irritant en populair.- stuurde Brooke terug. -Nahw... Jammer. Maar niet iedere populaire jongen is slecht, Brooke.- Stuurde haar beste vriendin weer terug. -Hij is best opdringerig, dus ik kan al raden hoe hij is.- Stuurde Brooke weer terug. Nadat ze het berichtje verstuurd had, kwam Alyssa de kleedkamers uitgewandeld waardoor ze haar mobiel in haar tas stak.
"Je hebt op me gewacht," zei Alyssa met een glimlach. "Ja, natuurlijk," antwoordde Brooke. Natuurlijk wachtte ze op haar. Waarom zou ze dat niet doen? Anders zouden ze allebei alleen staan en dat wilde ze niet. Ze gingen naar buiten toe doordat het pauze was. Het was erg lekker weer buiten, gelukkig. Brooke hield niet van regen en al die dingen. Het zorgde ervoor dat alles grauw was en ze meer ging nadenken over dingen. Ze was sowieso iemand die erg vaak nadacht. "Mis je je oude school eigenlijk niet?" vroeg Alyssa na een tijdje aan haar. "Jawel, heel erg zelfs," antwoorde Brooke. "Had je veel vrienden?" vroeg Alyssa waardoor Brooke even knikte. "Best wel," antwoordde ze. Ze had een redelijk grote vriendengroep, maar ging het vaakst met haar beste vriendin om. Ze deed erg veel dingen met haar beste vriendin dus het was heel erg jammer dat ze nu drie uur rijden van elkaar woonden. Met de trein of bus duurde de reistijd nog langer.

Anoniem
Internationale ster

katnissx schreef:
Mitch

Ik zie dan Brooke komen met dat meisje. Ik moet erdoor glimlachen. Ze heeft al een vriendin, daar ben ik blij om. Ik kijk nog even naar haar en draai dan mijn hoofd om naar de groep, nog steeds met die zelfde glimlach. Ik had een broodje mee om nu op te eten, het was niet moeilijk of zo. Gewoon een broodje gezond, het simpelste, maar het lekkerst, dat vind ik toch. Wanneer mijn broodje op in neem ik dan een slok water. Dan komen er meiden naar me toegelopen. 'Wat moet die nieuwe telkens van je?', vraagt het meisje dat vooraan in de groep van vijf staat. 'Ze heet Brooke ja en trouwens dat gaat jullie niets aan,' antwoord ik dan op ze en keer hun de rug toe. Ik kijk naar de groep terug. Ze kijken me verbaasd aan. 'Mitch, anders reageer je nooit zo op hun,' zegt iemand tegen me, die iemand is Nick. Ze kijken nog even naar me en praten dan verder. Ja, het is me ook al opgevallen, ik reageer anders dan anders. Die Brooke doet iets met me, iets wat ik niet kan tegenhouden. Dan hoor ik de bel. We hebben nu Fysica. Dat weet ik omdat dat in de kleedkamers gezegd is. Ik laat mijn ogen nog even op Brooke rusten, ze blijft heel de tijd in mijn hoofd rondspoken. Ik heb haar deze pauze met rust gelaten ik dacht dat ze misschien ook wat tijd met die vriendin wou. Ik loop met Aiden naar het lokaal toe dan. We zetten ons weer vanachter. 'Die Brooke is een speciale meid,' zegt Aiden dan. Ik weet wat hij ermee bedoelt, dat ze een speciaal effect heeft op me en ik knik dan ook. Ja, Brooke doet iets met me.

ORPGaccountjex
Straatmuzikant

ORPGaccountjex schreef:
"Wat hebben we na de pauze?" vroeg Brooke aan Alyssa die naast haar op het bankje zat. Blijkbaar wist ze het ook niet en keek ze in haar agenda om naar het lessenrooster te kijken. "Fysica," antwoordde ze waarmee Brooke toch blij was. Ze hield van vakken zoals chemie, fysica en biologie doordat ze erg geïnteresseerd was in wetenschappen. Bovendien was ze er ook erg goed in, net zoals in de andere vakken eigenlijk. Ze was intelligenter dan de meestal van haar verwachtte. Natuurlijk kwamen ze er uiteindelijk wel achter als de docenten vragen zouden stellen aan haar tijdens de les waarop ze dus antwoord moest geven. Ze ging niet expres het foute antwoord geven om minder slim te lijken, dat was nergens voor nodig. Eigenlijk was ze best trots op haar intelligentie. Waarom zou ze dat niet zijn? Haar ouders hebben haar altijd verteld dat ze trots mocht zijn om haar talenten en haar goede cijfers hoorden daar ook bij. Toch zat ze vaak uren achter haar boeken om de leerstof te leren. Ze had erg veel faalangst waardoor ze vaak te veel haar best deed, maar dat was geen ramp. Beter te veel haar best doen dan gewoon niet haar best doen.
Toen de bel ging, wandelde ze met Alyssa naar het lokaal toe aangezien ze niet wist waar het lokaal zich bevond. Ze wist geen enkel lokaal van het lessenrooster zijn dus moest ze haar wel volgen. Als ze eenmaal wist waar ze steeds moest zijn hoefde ze haar niet meer achterna te lopen natuurlijk, maar ze zou sowieso met haar naar het lokaal wandelen aangezien ze vriendinnen waren. Nou, dat hoopte Brooke toch. Toch kon ze haar beste vriendin niet vervangen, dat kon niemand. Haar beste vriendin was gewoon heel erg speciaal, ze kenden elkaar al van sinds ze erg klein waren dus er was gewoon niemand waarmee ze zo'n goede band kon krijgen. Ze kenden elkaar door en door. Niemand kon zoiets vervangen, ook al had ze dat misschien graag gewild zodat het gemis minder erg zou zijn.
Toen ze in het lokaal aangekomen waren en nam Brooke haar boek op de bank aangezien de docent al in het lokaal zat. al snel begon hij met de les, maar ook deze les was het er moeilijk om op te letten. Ze zat met haar hoofd ergens anders, namelijk haar oude school en vrienden. Net zoals de afgelopen lessen kribbelde ze gewoon wat in haar boek. De docent had blijkbaar ook gemerkt dat ze niet aan het opletten was. "Brooke, het wil niet zeggen dat je nieuw bent dat je niet op hoeft te letten," zei de docent op een redelijk boze toon. Dat ook nog, een boze docent. Hij had ook op een normale manier kunnen zeggen dat ze moest opletten. Aan het gelach van een aantal meiden te horen, vonden sommige meiden de boze leerkracht ook grappig. Natuurlijk... Toen de docent verder ging met de les keek ze maar naar voren en probeerde ze toch op te letten.

Anoniem
Internationale ster

katnissx schreef:
Mitch

Ik volg de les aandachtig en maak goed aantekeningen van alles. Aiden naast me schrijft zoals gewoonlijk niet veel op. Aiden weet hoe ik ongeveer ben ja, hij is mijn beste vriend, hij weet alles van mij, alleen van mijn thuissituatie minder. Dat is gewoon iets wat ik niet graag vertel. Ik vind ook niet dat iemand het moet weten. Het is mijn vader, die heeft ons verlaten, nee, we hebben hem buiten gezet. Hij had een drankprobleem en was daarom erg agressief, daar waren mijn moeder en ik het slachtoffer van. Uiteindelijk heeft mijn moeder dan besloten om te scheiden, ze herkende de man van wie ze in het begin van hield niet meer. Aiden weet dat mijn ouders gescheiden zijn, maar meer vertel ik er ook niet over. Hij weet wel hoe ordelijk ik ben en hoe precies, maar hij vertelt niets verder, waardoor ik hem dankbaar ben. Wel een nadeel dat hij het weet is dat hij daarom bijna nooit notities neemt, nee, hij krijgt altijd de mijne die ik voor hem kopieer. Ja, je wilt ook niet dat je beste vriend slechte punten haalt. Dan zegt de docent wat op Brooke, ik hoor meiden lachen, ik geef hen één voor één een boze blik en al snel houdt het gelach op. Ik let nog verder op tot de bel gaat, dan stop ik mijn boeken weg. Deze keer ga ik wel naar Brooke toelopen. Ik sla mijn rugzak op mijn rug en loop dan naar Brooke toe. 'Je moet dat van die meiden echt niet aantrekken, ze zijn het niet waard. Trouwens voor als je het afvraagt, we hebben nu aardrijkskunde, nog een tof vak vind ik eerlijk gezegd,' zeg ik tegen haar. Wacht, heb ik dat laatste echt gezegd, het is niet de bedoeling dat ik dat zeg tegen iemand, als het dan rond gezegd wordt, komt alles uit en dan is mijn reputatie kapot.

ORPGaccountjex
Straatmuzikant

ORPGaccountjex schreef:
Ze deed haar best om op te letten, maar het bleef moeilijk. Keer op keer werd ze afgeleid en raakte ze ergens diep in haar gedachten en raakte ze er niet meer uit. Gelukkig stootte Alyssa haar af en toe even aan zodat ze eraan herinnerend werd dat ze nog steeds in de les zat. Ze zou ontzettend opgelucht zijn als ze thuis was. Haar dag was gewoonweg vreselijk, behalve het winnen van die voetbalwedstrijd natuurlijk. Het liefst ging ze gewoon weer naar haar oude stad zodat alles weer was zoals voorheen, zonder dat haar vader in de schulden terecht kwam. Brooke had hem gewaarschuwd. Het zat eraan te komen dat zijn bedrijf failliet ging, maar toch wilde hij doorzetten en pompte hij al het geld wat ze hadden in zijn bedrijf, als gevolg hadden ze schulden. Gelukkig kon hij redelijk gauw nieuw werk vinden, maar daardoor moesten ze wel verhuizen. Als haar vader geluisterd had, had het allemaal niet gehoeven en was het nog zoals voorheen. Ze was boos geweest op haar vader, ook al kon hij niet voorspellen wat er gebeurde. Ze kon wel huilen als ze aan haar tijden in haar vorige stad terugdacht. Dat deed ze niet natuurlijk. Ze kon haar gevoelens meestal wel verbergen, zeker op school. Thuis was het wat anders. Nachten lang had ze lopen huilen doordat ze alles achter had moeten laten. Bovendien was er in haar vorige stad een jongen die ze leuk vond wat eigenlijk ook wederzijds was. Ze waren al eens op een date gegaan en hadden een tweede afgesproken, maar dat kon niet doorgaan doordat ze dus moest verhuizen. Iets wat ze ook ontzettend erg vond. Het was geen populaire jongen, maar hij was wel ontzettend lief en knap natuurlijk ook. Helaas was het slechts bij één date gebleven. Ze waren naar de bioscoop toe geweest en hadden daarna nog een lange strandwandeling gemaakt. Brooke was niet voor de dure dates. Nee, ze hield meer van een strandwandeling maken dan op restaurant gaan.
Na de les, pakte ze haar spullen in, maar zoals ze eigenlijk al verwacht had kwam Mitch naar haar toe. Wat moest hij nu weer? "Dat doe ik ook niet," antwoordde ze toen hij zei dat ze zich het gedoe met die meiden niet aan hoefde te trekken. Ze trok het zich eerder aan dat de docent tegen haar uitvloog, maar volgens Alyssa was het sowieso al een heel strenge docent dus lag het niet aan Brooke. Dat van de meiden maakte haar niet uit, het zegde meer over hen dan over haar. Ze was lichtelijk verbaasd toen Mitch zei dat hij aardrijkskunde leuk vond. Dat had ze niet verwacht. Sinds wanneer vonden populaire jongens school leuk? Niet dat ze dat erg vond, maar het was onverwacht, alhoewel het ergens misschien ook wel een beetje leuk was. Er waren weinig jongens die niet klaagden over school.

Anoniem
Internationale ster

katnissx schreef:
Mitch

Ik hoop dat ze niet verder vertelt dat ik aardrijkskunde leuk vind. Maar eigenlijk vind ik in het algemeen school echt leuk. Ik doe graag wetenschapsvakken en wiskunde, in mijn talen ben ik ook goed. School is echt leuk, maar dat hoeft niemand te weten. 'En ook nog die docent, hij is best streng, hij zou je al buiten de les durven zetten door één keer naar de klok te kijken of je pen los te laten,' lach ik dan. We lopen aardrijkskunde binnen, hier ga ik weer vanachter zitten, bij Aiden en Brooke bij dat meisje. Ik ben wel blij dat ze een vriendin heeft, maar ze gaat vast wel meerdere krijgen, zo een leuk mooi meisje kan toch moeilijk geen vrienden hebben. Ik let goed op in de les als die bezig is, het interesseert me ook gewoon heel erg. Het is super interessant, het gaat over de ruimte en meer en al. Ik neem goed notities en als de bel gaat ruim ik op, nu pauze en dan nog chemie. Deze avond heb ik ook training, daar heb ik echt zin in, ik kijk altijd uit naar mijn trainingen, maar dan doe ik ook gewoon wat ik het liefste doe, voetballen, dat is gewoon mijn leven. Ik kijk naar Brooke, laat haar maar even. Ik loop wel langs haar en als ik dan voorbij haar stap geef ik haar een glimlach. Ik loop naar buiten. Straks chemie, dat vind ik ook gewoon leuk, proefjes erin zijn het leukst, maar de rest ook, het boeit me gewoon echt. Dit is dan hoe ik echt ben, niet hoe de buiten wereld me ziet, de buitenwereld ziet me als een populaire jongen die niet veel doet voor school en altijd te laat komt. Zo ben ik dus niet echt, ik studeer veel, hou me bezig met wetenschappen en ben gewoon een lieve behulpvolle jongen, maar zo ziet niemand me dus.

ORPGaccountjex
Straatmuzikant

ORPGaccountjex schreef:
Het leek alsof hij zich schaamde voor het feit dat hij aardrijkskunde leuk vond, maar eigenlijk was er helemaal niets waarvoor hij zich moest schamen. Brooke vond school ook leuk en vond het niet erg om dat tegen iemand te zeggen, schaamte was niet nodig. Het was vermoedelijk iets dat kwam doordat hij populair was, maar het was niet Brooke's probleem. Als hij zijn reputatie wilde hooghouden door zichzelf anders voor te doen, moest hij dat weten. Als hij populariteit zo belangrijk vond mocht hij gerust zijn gang gaan. Ze glimlachte zwak toen Mitch zei dat de docent streng was en iemand al uit de les durfde te zetten door één keer naar de klok te kijken of je pen los te laten. Het stelde haar wel gerust, ze had er een hekel aan als leerkrachten tegen haar uitvlogen, zeker nu ze net nieuw was. Nog nooit had ze zo'n strenge docent gehad, dus ze moest er wel aan wennen. Waarschijnlijk kwam dat ook doordat ze meestal het lievelingetje was van elke leerkracht, door haar ontzettend goede cijfers en haar goed gedrag tijdens de lessen natuurlijk.
Ze volgde hem maar naar het aardrijkskunde lokaal aangezien Alyssa al naar het lokaal toe gewandeld was. Ze wilde blijkbaar het liefst uit Mitch buurt zijn, maar dat begreep Brooke. Dat wilde zij namelijk ook. Toen ze bij het lokaal aankwamen, ging ze naast Alyssa zitten die opnieuw een plaats vrijgehouden had voor haar. Daar was ze wel blij mee aangezien ze buiten haar -en Mitch- niemand kende. Ze nam opnieuw haar boek op de bank en probeerde weer op te letten, ook al ging het erg moeilijk. Het lukte haar wel. De docent klonk bovendien ook een stuk aardiger dan de andere waar ze blij mee was. Ze had haar wel eventjes rot gevoeld toen de docent van scheikunde zo tegen haar uitvloog.
Na de les zag ze dat Mitch voorbij haar liep, gelukkig ging hij met zijn vrienden naar buiten toe en liet ze haar even met rust. Met Alyssa ging ze naar buiten toe. Ze hadden tien minuten pauze dus kon ze even relaxen van de afgelopen lessen. "Hey, Brooke, kom je bij ons staan?" vroeg plotseling een meisje. Ze had nog een ander meisje naast haar staan. Even keek ze naar Alyssa toe die een teleurgestelde blik had. "Enkel als Alyssa er ook bij mag staan," antwoorde Brooke waardoor Alyssa haar een dankbare glimlach gaf. Brooke zorgde er wel voor dat Alyssa ook vriendinnen kreeg. "Hm... Oké dan," zei het meisje dat haar vervolgens voorstelde als Alison. Het andere meisje stelde haar uiteindelijk voor als Rose, ze leken beiden wel aardig en ze konden het ook goed vinden met Alyssa, waar Brooke ontzettend blij mee was.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld