Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

15 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

O' || Ft Ingenting.

Anoniem
Wereldberoemd

Ingenting schreef:
'Wie weet, hoop het wel want dan hoef ik er niet over in te zitten dat ik te veel vraag.' Lachend pakte Trixie het glas weer van de muur en liep richting het hekwerk. Zo stond ze eigenlijk meer naast hem en draaide zich weer naar hem toe toen hij verder sprak. 'Klopt, daarom vind ik het hier ook erg fascinerend.' Even tuurde ze weer naar het centrum waar de prachtige gebouwen stonden. Het leek haar altijd al leuk om in een van de huizen een appartement te hebben. Vaak hadden ze van die grote ramen, waardoor er veel licht binnen viel in de ruimte. Heerlijk idee was dat. Niet dat ze baalde dat ze dit appartement had. Deze was ook ruim van opzet. Had een aparte slaapkamer, badkamer en een ruime woonkamer plus nog wel een redelijk grote keuken. Aan luxe kwam ze dus niks te kort. Trixie schrok op uit haar gedachten door de wekker van Colin. Ze had wel door dat het betekende dat hij helaas weg moest. Het was eigenlijk net zo gezellig. 'Uh, ja waarom ook niet. Starbucks heeft genoeg soorten koffie, zitten vast wel een paar tussen die ik lus.' Antwoordde ik op zijn aanbod. Een tinteling gevoel ging door mijn maag heen. Mijn gevoelens gingen er meteen vanuit dat het een date idee was, maar dat probeerde ik te negeren. Dat zou toch niet waar zijn, hij kon vast gewoon haar gezelschap goed waarderen. 'Hm heb je een tijd of moet je mijn nummer?' Vroeg ze en keek even opzij naar hem. Zijn donker bruine ogen vielen haar nu pas op. Even smolt ze van binnen bijna. Dit was echt de beste keus die ik ooit gemaakt had om hier te gaan wonen.

Mikatos
Internationale ster

Mikatos schreef:
Het liet Colin glimlachen dat ze zijn aanbod aannam, ook al had hij het zelf niet eens door dat hij dat deed. "Ik trakteer." zei hij vastbesloten. Hij wist niet of ze een meisje was die liever zelf betaalde, maar hij wast vastbesloten en wanneer hij dat is, is er niets wat hem van gedachten ging veranderen. "Zie het maar als een welkomsding hier." voegde hij er nog snel aan toe, daardoor moest ze wel toegeven dacht hij.
Colin leek even na te denken en knikte toen zwakjes. "Ik denk het handiger is als ik je nummer heb, ik zou tegen vier uur wel weer terug moeten zijn maar weet niet of het uitloopt." zei hij terwijl hij zijn mobiel uit zijn broekzak haalde om hem vervolgens te ontgrendelen en een nieuw contact aanmaakte zodat ze makkelijk haar naam en haar nummer in kon voeren zonder eerst naar 'contacten' te moeten zoeken. Hij geeft de mobiel aan haar en wacht in tussen tijd geduldig af tot ze haar gegevens had in gevoerd. "Dan stuur ik je een berichtje als ik klaar ben, ben vanaf het bureau in een kwartiertje hier, is dat goed?" vraagt hij aan het meisje voor hem.

Sorry kort & snel getyped dus er kunnen foutjes in staan.

Anoniem
Wereldberoemd

Ingenting schreef:
Voor haar gevoel ging het steeds meer op een date lijken, zonder dat hij het waarschijnlijk door had. Toch probeerde ze zich daar van af te zetten, want dat was toch niet zijn bedoeling. 'Daar kan ik helemaal geen nee tegen zeggen.' Zei ik met een klein grijns op mijn gezicht. Alle traktaties waar meegenomen, zo ook deze. Natuurlijk was ze wel iemand die mensen ook terug trakteerde en niet altijd profiteerde van andermans goedheid. Wanneer Colin de telefoon aan haar overgaf typte ze haar nummer in en zocht snel naar het hartje smiley. Achter haar naam zette het hartje neer en drukte als laatste op opslaan van contacten. 'Alsjeblieft.' En ze gaf de telefoon weer aan hem over. 'Dan zie ik het berichtje wel komen.' Opeens hoorde ze een bekend geluid uit de woonkamer komen. Blijkbaar probeerde iemand haar nu ook te bereiken. 'Dan zie ik je straks.' Even snel glimlachte ze naar hem en liep toen via de balkondeuren het appartement weer in. Zonder te kijken wie er belde nam ze de telefoon op en kreeg het meteen benauwd toen ze de stem aan de andere kant van de lijn hoorde. Zonder ook nog maar iets te zeggen hing ze weer op en voelde een lichte paniek aanval opkomen. Nu woonde ze al aan de andere kant van de stad en nog kon hij haar niet met rust laten. Haar ademhaling begon toe te nemen en voor ze het weet was haar angstaanval overgeslagen in een hyperventilatie aanval. Zo snel als ze kon zocht ze naar iets dat op een zakje leek en hield die voor haar mond. Ze sloot haar ogen en probeerde rustig op adem te komen. Sinds Trixie die jongen ontmoet had was haar leven drastisch veranderd en niet in positieve zin. Toch kon hij blijkbaar haar niet met rust laten. Gelukkig wist hij niet waar ze woonde, dat gaf haar al iets meer rust. Toch bleef ze angstig voor hem, want het was zeker geen lieverdje.

Mikatos
Internationale ster

Mikatos schreef:
--*--*-Colin knikte kort op dat ze zijn berichtje wel binnen zou zien komen waarna haar telefoon afging en waarna ze nog een glimlach uitwisselde naar elkaar en elk ieder hun appartement binnen gingen. Colin pakte nog snel het dienblad van het tafeltje af en het kopje waarna hij naar binnen loopt en alles in de vaatwasser zet, de rest kwam later wel aan de hand. Snel loopt hij de douche in, pakt hij een deodorant en spuit die vervolgens op waarna hij nog snel zijn haren goed deed en zijn sleutels van de keukentafel afpakte.
Rustig gaat hij met de lift naar de verdieping van de garage waar alle auto's van de mensen uit het gebouw waren geparkeerd en stapt zijn auto in. Colin had al een lange tijd zijn rijbewijs gehad omdat altijd alles zo ver reizen was en het bakken vol met geld kostte om de reiskosten te betalen, dus dit was gewoon tien keer makkelijker en na de dood van zijn vader waren zijn pleeg ouders er helemaal mee eens omdat ze nu alles zelf moesten betalen voor hem inclusief die reiskosten dus. Met een rustig tempo rijd hij richting het bureau waar hij al verwacht was. Rustig loopt hij de gangen door naar de grote ruimte waar de medewerkers van de moordafdeling zaten, dat klonk altijd zo raar vond hij, maar goed dat was niet zijn keuze geweest om het zo te noemen waar hij zijn tijd uit zat met wat gepraat, wat nieuwe zaken te verdelen en wat nieuwe informatie binnen te krijgen van de zaak waar hij mee bezig was.
Niet veel later kon hij weer gaan. Het was inmiddels 16:04 alweer, waardoor hij zich herinnerde dat hij Trixie een bericht moest sturen. Even keek hij vreemd naar hoe ze haarzelf in zijn telefoon had neer gezet, maar negeerde het vervolgens maar kort. 'Ik rij nu weg, ben over een kwartiertje voor het gebouw. Zilveren auto x Col.' stuurde hij waarna hij de auto startte. Hij heeft geen idee waarom hij zich afkortte tot Col, dat heeft hij al jaren niet meer gedaan, maar het maakte hem niet veel uit op de een of andere manier.

Anoniem
Wereldberoemd

Ingenting schreef:
Na een klein uurtje kwam Trixie weer in begon. De aanval had haar zo vermoeid dat ze zelfs even in slaap was gevallen. Vreselijk wat die jongen met haar deed en hij wist het gewoon. Zuchtend kwam ze overeind en liep het balkon weer op om haar spullen op te ruimen. Een halve boterham lag nog op het bord, maar trek had ze niet meer. Ze ruimde haar spullen op en zette het bord en de beker in de vaatwasser. De boterham had ze maar weg gegooid. Het lukte haar maar niet om de gedachten van haar af te zetten, dus besloot ze maar even rustig tv te gaan kijken. Dus plofte ze op de bank neer en drukte de tv met de afstandsbediening aan. Rond een uur of twee was ze er alweer klaar mee en drukte de tv weer uit. Er was echt niks bijzonders op. Nu kreeg ze toch wel weer trek en liep naar de keuken om wat eten te pakken. Net als in de ochtend werd het weer een broodje kaas, omdat ze niks anders in huis had. Met het bord in de handen en een glas water in de ander liep ze weer het balkon op en at daar haar broodje op. Ze genoot van het uitzicht en het heerlijke weer.
Na een tijdje wierp ze een blik op haar horloge en zag dat het al half 4 was. Mocht Colin rond 4 uur wel smsen dan moest ze klaar zijn. Snel stond ze op en ruimde het bord en het glas weer op in de vaatwasser en liep naar de badkamer op zichzelf een beetje op te frissen. Ze pakte haar haar samen en deed die in een staart, zodat ze er niet steeds aan zou friemelen onder het koffie drinken. Na dat ze nog maar net de badkamer was uitgelopen hoorde ze haar mobiel een sms geluidje geven. Ze pakte haar mobiel op en meteen na het lezen van het bericht stond er een grote glimlach op haar gezicht. Een warm tintelend gevoel maakte plaats in haar buik, door dat hij er zelfs een x bij had gezet. Misschien was het dan toch wel een date? 'Prima zie ik je zo.' Stuurde ze terug. Zelf durfde ze er geen x achter te zetten, want we weet bedoelde hij het wel niet helemaal zo. Ze pakte haar tas en een dun jasje voor als het later op de middag kouder werd. Wat meestal wel gebeurde. Daarna verliet ze haar appartement, draaide de deur op slot en liep richting de lift. Ze gaf aan om naar de begaande grond te gaan en wanneer ze daar was liep ze naar buiten. Al snel zag ze de zilveren auto van Colin aankomen rijden en stapte vervolgens in. 'Hey.' Zei ze met een verlegen glimlach op haar gezicht.

Mikatos
Internationale ster

Mikatos schreef:
Voordat Colin voor het gebouw op de kleine parkeerplaats stopte aan de voorkant, propte hij snel nog wat van het bureau in zijn handschoen kastje waarna hij even op zijn mobiel keek naar het sms'je dat hij terug gekregen had en zijn telefoon weer weg stopte, ook al was dit ten strengste verboden, zelfs Colin hield zich af en toe niet aan de regels als hij alleen reed. Het kon hem zo frustreren dat het verkeer zo deed en daarbij kon Colin goed twee dingen tegelijkertijd en deed hij het daarom alleen maar bij sms'jes omdat hij daarvan een pop up bij kreeg. Eenmaal stilstaand op de parkeerplaats zag hij Trixie al aan komen lopen waardoor hij een zwakke glimlach op zijn gezicht kreeg.
Om eerlijk te zijn had Colin geen flauw idee waarom hij een meisje dat hij pas kende mee op koffie had gevraagd, buiten het feit om dat hij haar een leuk gezelschap vond om mee te praten. Hij lette nooit echt op meiden en was altijd druk met zijn werk. Niet dat hij dat nu ineens meer ging doen hoor, maar op dit moment bleef zijn werk voor gaan.
Hij volgde kort haar bewegingen waarna ook hij haar begroette. "Hey, nog niet van gedachten veranderd zie ik?" glimlacht hij terwijl hij zijn gordel weer om deed aangezien hij dat uit automatisme deed elke keer als hij hier parkeerde omdat hij zo gewend was aan het feit dat hij hier enkel aan kwam om terug naar huis te gaan.

-WIP

Anoniem
Wereldberoemd

Ingenting schreef:
Het was nog altijd heerlijk weer buiten en was Trixie meteen blij dat ze haar zonnebril nog in haar tas had zitten. 'Hoe kan ik van gedachten veranderen als me koffie word aangeboden.' Zei ze en zocht in haar tas naar de brillenkoker, waar haar zonnebril in moest zitten. Toen ze die eenmaal gevonden had pakte de zonnebril eruit en zette die op. Daarna deed ze de brillenkoker terug in de tas en werd die tussen haar benen op de grond neer gezet. Met een vlugge beweging pakte ze de gordel en deed die vast. 'Al wat meer doorbraak in de het onderzoek?' Vroeg ze nieuwsgierig. Het was best een raar idee dat ze nu zo met hem in de auto zat. Hij was ouder dan haar, alleen vroeg ze zich echt af hoeveel ouder. Niet dat leeftijd er bij haar veel toe deed. Mannen waren ook elke leeftijd vaak nog wel knap, tenzij ze bejaard waren natuurlijk. Toch had hij iets dat haar aansprak. Het mysterieuze misschien? Ze kon het nog niet helemaal plaatsen. Er kwamen nu allemaal vragen naar boven en een paar ging ze zeker onder het koffie drinken stellen. Haar nieuwsgierigheid naar hem was nu zeker gewekt.

Klein stukje sorry

Mikatos
Internationale ster

Mikatos schreef:
Colin reed zijn auto van de parkeerplaats af en lette op de weg maar keek heel af en toe naar het meisje toen ze praatte. "Er zijn nieuwe bewijsmaterialen binnen gekomen en daar gaan we het vanavond nog over hebben, maar er moesten ook nog een paar dingen worden afgewerkt, nieuwe zaken binnen gekomen en verdeeld enzovoort." antwoordde hij met een zwakke zucht. Natuurlijk wou hij het liefste er meteen over gaan hebben, maar aangezien het een groot onderzoek was en we die avond toch een vergadering hadden wou Colin's baas het vanavond met de rest van de team gaan bespreken. "Maar ik heb er nog steeds geen minuut spijt van dat ik dit werk ben gaan doen." voegt hij er met een glimlach er aan toe. "En, nog wat gedaan in de tijd dat ik weg was?" vraagt hij vervolgens geïnteresseerd aan haar voordat ze een parkeervak in reden precies voor de Starbucks.
Uit zijn zijvakje pakt hij een parkeerkaart en vult snel maar wat in. Hij wist niet hoelang ze nodig hadden en het maakte hem ook vrij weinig uit waarna hij het kaartje voor de ruit plaatste. "Shall we?" vraag ik waarna ik mijn gordel rustig open klikte. "Je ziet er leuk uit." zei hij nog voordat ze uit stapte. Het was niets speciaals en dat was ook niet nodig bij koffiedrinken, maar het was oprecht leuk aangezien Colin nog al een zwak voor mode had, al was dat zijn geheimpje. Je zag hem ook nooit in een vuil iets lopen en met een enkele uitzondering in een trainingsbroek.

Anoniem
Wereldberoemd

Ingenting schreef:
Aandachtig luisterde Trixie naar Colin die een beetje globaal over de zaak sprak. Ze keek voor haar uit en volgde de omgeving die er voorbij gereden werd. Af en toe knikte ze even om aan te geven dat ze luisterde. 'Mooi, want dan doe je het ook met meer passie.' Antwoordde ze op het feit dat hij nog geen minuut spijt had gehad dat hij voor dit beroep had gekozen. Hoe meer kracht daar achter zat, hoe beter de mensen soms in hun vak waren. Daar ging ze bij hem ook wel vanuit. Het leek er in iedergeval goed op dat hij wist wat hij deed, ook al wist ze niet aan precies aan wat voor zaak hun nu werkte. 'Hmm, ja niet zoveel. Wat tv gekeken en later nog weer genoten van het weer door lekker ontspannen op het balkon te zitten.' Een glimlach kwam op haar gezicht bij die gedachte. Hopelijk was er op het terras bij de Starbucks ook nog plek, want met dit weer moest je eigenlijk niet binnen zitten. Als deze Starbucks tenminste een terras had, de meesten hadden dat namelijk niet. Niet veel later parkeerde Colin de auto. 'Lets do this.' Zei Trixie glimlachend en stapte uit de auto. Vervolgens pakte ze nog even haar tas van de grond en sloot daarna de auto portier achter zich. Dit had haar even tijd gewonnen om te kunnen nadenken hoe ze terug zou reageren op Colin toen hij zij dat ze er leuk uitzag. 'Dank je.' Zei ze maar omdat ze echt niks anders wist te antwoorden. Haar tas sloeg ze over haar schouder en liep samen met hem richting de Starbucks. Eenmaal daar was ze blij om te zien dat dit filiaal gelukkig wel en terras had en er waren gelukkig nog plekjes vrij. 'Zo maar lekker buiten zitten lijkt me?' Zei ze toen ze samen met hem naar binnen liep om te bestellen.

Mikatos
Internationale ster

Mikatos schreef:
Colin knikte toen ze zei dat ik het dan ook meer passie deed, dat deed hij zeker. Nu hij dit werk voelde hij zich beter aangezien het hem negen van de tien keer een opgelucht gevoel gaf. Daarom frustreerde het hem ook zo verschrikkelijk erg dat er geen vooruitschot in de zaak van nu zo vast zat, maar gelukkig waren er nieuwe bewijsstukken er bij gekomen waardoor het wat soepeler ging. "Dat is ook lekker." antwoordde hij toen ze vertelde wat ze in de tussentijd had gedaan nadat hij was weg getrokken. Hij knikte kort en stapte vervolgens ook de auto uit waardoor hij de warmte vrolijk begroette door een glimlach te plaatsen op zijn gezicht. Heerlijk weer om buiten te zitten vond hij zelf. Eenmaal bij de Starbucks binnen in de korte rij van twee man voor hun keek hij weer naar het meisje, Trixie, die weer begon te praten. "Ja, dat wou ik eigenlijk ook al vragen.." zei hij lachend.

Sorry, kort x; @Ingenting

Anoniem
Wereldberoemd

Ingenting schreef:
Trixie was blij genoeg dat het niet al te druk was. Vaak waren er wel lange rijen bij de Starbucks, dit keer dus gelukkig niet. Haar blik gleed over het bord waar alle koffie soorten op stonden. Er was zoveel keus en dus twijfelde ze welke ze nou zou nemen. Eigenlijk wou ze een keer iets nieuws doen, maar ook weer niet. Dat bleef altijd een ding bij haar. 'Zijn we het daar tenminste over eens.' Zei ze met een kleine glimlach op haar gezicht toen hij zei dat hij ook buiten wou gaan zitten. Trixie hoopte dat dit weer nog even een paar dagen zou doorzetten, want dan kon ze nog lekker buiten zitten. Hopelijk Colin dan ook, want zou wou zeker wel meer contact met hem opbouwen. Hij was dan wel ouder, maar ze voelde zich op een of andere manier toch echt aangetrokken tot hem. Even schrok ze op uit haar gedachten toen haar telefoon geluid begon te maken. Snel zocht ze in haar tas en keek wie er belde. Dat deed ze nu wel, door vanochtend. Het was een anoniem nummer, dus snel drukte ze op het rode hoorntje. De kans was groot dat hij het weer was, dus nam ze het risico niet eens om op te nemen. Ze had aan mensen gevraagd nooit anoniem te bellen, want die nam ze gewoon niet op. Haar telefoon stopte ze terug in de tas en deed die weer dicht. Het was nu de beurt aan hun om te bestellen. 'Hmm, doe maar Caramel Frappuccino.' Dat was zeker fijn met dit weer.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld