Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

16 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

HPORPG // Gone but not lost

PowerWriter
YouTube-ster

PowerWriter schreef:
Daniel
Ik ben blij als ze begint te eten. Het is misschien weinig maar het is een begin. Ik kon zien dat haar glimlach niet oprecht is en als hij verdwijnt ben ik niet verbaasd. "Gaat dit over de ontvoerde studenten of speelt er iets anders?" vraag ik doordringend. Ik merk gewoon dat er wat mis is en ik wil het uitzoeken.

Rose
Ik schrik lichtelijk op als Draco tegen me begint te praten. "Niks.. Niks.." zeg ik twijfelend en ik kijk hem aan. Ik weet dat ik geen geheimen kan houden. "Oké dan, weet je wat er is?" begin ik zachtjes en ik leun ietwat naar voren. "Ik heb een onbehaaglijk en onheilspellend gevoel. Alsof er iets of iemand naar me kijkt en iets van plan is". Schichtig kijk ik de zaal rond. Er klopt iets niet.

Anoniem
Internationale ster

Layla schreef:
Cerise
"Het gaat over-" Mijn zin word verbroken door een enorme knal. Ik hoor iedereen schrikken en gelijk wegrennen van de knal. Er komt rook vandaan. "Iedereen!! Ga nu naar jullie slaapzalen!!" Roept Dumbledore. Ik sta op en begin te rennen. Niet naar de slaapzaal maar naar de knal. "Lumos." Fluister ik. Ik zie niets door de dikke rook. Ik hoor iemand gillen en ik zie een zwart stukje cape. Ik ren er op volle snelheid op af. "EXPELLIARMUS!!" Roep ik naar het zwarte stukje cape. Shoot mijn spell word ontweken. Ik ren verder. Ik zie dat degene een student in zijn armen heeft. En een masker draagt. Verder zie ik niets. Ik struikel over mijn cape en laat een korte gil. Het volgende moment stoot ik mijn hoofd tegen een stenen pilaar. Alles word zwart voor mijn ogen en kort daarna verlies ik mijn bewust zijn.

Draco
"Ik ben bij je er gaat niets-" Ik hoor een keiharde knal ik sta gelijk op en ga voor Rose staan. "Rose nu naar de slaapzaal." "NU!!" Gil ik. "Jongens ga met haar mee en ga samen zodat jullie elkaar kunnen beschermen." Zeg ik tegen mijn vrienden. Ik ren gelijk op de rook af. "Lumos!" Ik ren door de dikke rook heen en begin te hoesten. Maar ik blijf doorrennen. Ik hoor een korte gil. Verbaasd kijk ik voor me. Daar ligt Cerise. Haar gezicht lijkbleek en een wond op haar voorhoofd. Ik fluister "Flergeo.." Zo komt er geen bloed meer uit. Dan hoor ik nog meer voetstappen. Professor Mcgonagall komt naar ons toe rennen met wat andere docenten. Waaronder Snape, Dumbledore en Lupin. "Ze is gewond." Zeg ik met een bezorgde blik. Ik til haar op. "Ik breng haar naar de medische hulp." Ik begin met een stevige pas te lopen. Hoe zal het met Rose zijn? Is een vraag die in mijn hoofd blijft hangen.

(Gebruik dit stukje om met Daniel in contact te komen ;D)

PowerWriter
YouTube-ster

PowerWriter schreef:
Daniel
De klap, het donker en de rook overviel me. Geschokt zat ik te zitten en zat ik te kijken naar wat er gebeurde. Ik wist niet wat er aan de hand was of wat ik moest doen. Tenminste, tot Cerise richting de kap rende. "Cerise!" had ik geroepen. Ik ben haar zo snel mogelijk achterna gegaan maar door de dikke rook zag ik niks. Ik was constant aan het hoesten en mijn ogen waterden. En toen hoorde ik een bonk en zag ik een lichaam op de grond vallen. "Cerise!" heb ik geroepen, harder dan eerst. Daarna gebeurde alles snel. Dumbledore haalde zo veel rook als mogelijk was weg met een spreuk zodat we beter konden zien. Een jongen stond over haar heen en sprak een spreuk uit waardoor het bloeden stopte. Hij zei dat hij naar medische hulp ging. "Ik ga mee!" roep ik en ik loop hem achterna. Ik kom straks wel terug om mijn schrijfspullen op te halen. Ik moet er nu voor zorgen dat Cerise oké is.

Rose
Ik wist dat er iets mis was. De klap, het donker en de rook was overweldigend. Draco gaf mij en zijn vrienden de taak om samen weg te gaan naar de slaapzalen terwijl hij juist dichter naar de klap bewoog. Ik twijfelde maar ging toch mee met zijn vrienden. De dikke rook voelde onbedwingbaar en mijn visie werd er slecht van. Alles ging goed tot ik net uit de zaal was. "Depulso!" riep iemand naar me en door een enorme kracht werd ik tegen de muur geslagen. Draco's vrienden renden gewoon verder net zoals alle andere studenten daar. Ik probeer omhoog te krabbelen maar ik heb te veel pijn van de klap. Een man helemaal gekleed in het zwart met een zwart masker komt op me af. Zijn holle ogen kijken me aan. Hier was ik bang voor. Dit gaf me het oncomfortabele gevoel. "Expelliarmus" zegt de man en mijn toverstok vliegt uit mijn zak recht in zijn hand. Hij stopt hem weg en doet alsof het niks is. Hij pakt me op. "Help!" gil ik zo hard als ik kan als de man op een bezem stapt en begint met vliegen. Ik sla en schop alsof mijn leven ervan afhang maar er gebeurt niks. Dan hoor ik mensen onder me lopen. Het is Draco met een jongen en ene meisje die ik niet ken. "Draco!" gil ik zo hard als ik kan, "Help!!"

Anoniem
Internationale ster

Layla schreef:
Cerise
Langzaam gaan mijn ogen open. Ik voel een enorme pijn aan mijn hoofd. Dan voel ik pas dat ik in iemand zijn armen lig. Ik kijk omhoog. Ik schrik als ik recht in Draco zijn ogen kijk. Hij kijkt me bezorgd aan. "Gaat het???" Vraagt hij. "J..J..Ja.." Stotter ik. Ik hoor Draco zijn naam roepen. Een bekende stem. Ik kijk om. Daar ligt Rose tegen de muur voor hem staat de man die ik achterna zat. "Rose..." Breng ik er met moeite uit. Ik pak Daniel bij zijn arm. Hij kijkt naar mij toe. "Ga haar helpen.." Fluister ik. Ik voel me erg fijn en kalm in Draco zijn armen. Zelfs met wat er nu allemaal aan de hand is.

Draco
Als ik zie dat Cerise wakker word. Ik voel me gelijk een stuk opgeluchtiger. "Gaat het???" Vraag ik aan haar. Ik zie dat ze erg in de war is. Ik hoor iemand mijn naam roepen. Ik draai me met een ruk om. "Rose!!" Ik merk dat Cerise de jongen erop af stuurt. Ik begin te rennen naar de medische hulp. Eenmaal daar aangekomen vraag ik of ze gelijk behandeld kan worden. Ik streel haar een keer door haar haar en ren dan terug naar Rose. Onderweg zie ik dat er zo een gemaskerd persoon mij wilt tegen houden. "Ik moet er langs creep." "Dus oprotten of ik laat je het doen." Hij weigert aan de kant te gaan. "Crucio!!" Roep ik. Snel ren ik verder.

PowerWriter
YouTube-ster

PowerWriter schreef:
Daniel
Cerise kijkt me intens aan en ik weet dat het het best is als ik dit meisje genaamd Rose zal helpen. Ik ken haar niet en heb haar nog nooit eerder gezien, maar iemand in nood kan ik niet achterlaten. Ik doe aarzelend een stap naar voren en zie dat de man met het masker al op zijn bezem zit met Rose en een aantal meter hoog vliegt. Ik twijfel even wat te doen maar dan krijg ik een spreuk in mijn hoofd; eentje die Rose bijna uitgeschakeld heeft. "Depulso!" roep ik hard terwijl ik mijn toverstok op de man richt. Een enorm lichte bal komt uit de punt en ik wacht op het moment dat de man geraakt wordt en van zijn bezem af valt. Echter gebeurd het niet en raak ik Rose in plaats van de man. Ik schrik en in een splitsecond schreeuw ik "Arresto Momentum". Er verschijnt een lichte gloed rond de vallende Rose en met een lcihte plof komt ze op de grond terecht. Ik ren gelijk naar haar toe. "Gaat het wel??"

Rose
Met een zachte plof ben ik op de vloer neergekomen. Ik ben enorm bang geweest; zo bang ben ik nog nooit geweest. Ik weet dat ik als een van de ontvoerde studenten heb kunnen eindigen. Ik stond zelfs op het punt om ontvoerd te worden door de mannen in de maskers. Het maakt me bang omdat ik weet dat als ze het op mijn gemunt hebben ik geen seconde rust zal hebben en constant zal moeten opletten. En dan bedenk ik aan mijn belofte aan Draco. Dat we dit jaar samen een fantastisch jaar zullen maken... Ik weet niet mer of dat mogelijk is nu een bende die niemand kent achter me aan zit. "Zeg... Wie ben jij?" vraag ik aan de jongen die me gered heeft. "Daniel" zegt hij terug. Dan zie ik Draco aankomen. "Draco!" roep ik en ik ren naar hem toe. Ik geef hem een knuffel en voel tranen opwellen in mijn ogen.

Anoniem
Internationale ster

Layla schreef:
Cerise
De verpleegster is druk bezig met mijn hoofd te verzorgen. Het is stil hier. Ik zucht diep. De verpleegster gaat gewoon rustig en voorzichtig door met mijn voorhoofd. Ik voel me slap en duizelig. "Mevrouw ik voel me een beetje duizelig." "Mag ik alstublieft even rechtop gaan zitten???" Natuurlijk! Zegt ze met een beetje bezorgde en lieve toon. Ze legt een kussen in mijn rug zodat ik rechtop kan zitten. Ik voel me gelijk een stuk minder draaierig. "Dankuwel.." Zeg ik met een kleine glimlach. Hoe zal het nu gaan met Rose Draco en Daniel...?

Draco
Als ik kom aanlopen zie ik gelijk dat Rose op mij af komt rennen. Ik pak haar vast. Ik voel dat ze aan het huilen is. "Rustig maar Rose het komt goed." "Dankjewel.. Daniel?? Was je naam toch??" "Dankjewel voor het beschermen van Rose. Ik waardeer het heel erg. Knik ik terwijl ik nog steeds een huilende Rose in mijn armen heb. "Rose gaat het heb je je nog bezeerd??"

PowerWriter
YouTube-ster

PowerWriter schreef:
Daniel
Voldaan kijk ik naar Rose en Draco die elkaar een knuffel geven. Ik weet dat ik de goede keus gemaakt heb om haar te helpen. De man met het masker is inmiddels weggevlogen maar dat betekend niet dat hij weg zal blijven; en ik ben bang dat Rose nu een doelwit voor deze mannen zal zijn. We moeten alles doen om haar te helpen en uit te vinden wie haar mee wilden nemen.

Rose
Ik blijf Draco vasthouden. Inmiddels rollen de tranen zonder stoppen over mijn gezicht. Ik ben bang; bang voor de mannen die me mee wilde nemen, voor de veiligheid voor mijn vrienden en bovenal voor mezelf. "Het gaat wel" zeg ik snuffend, "Door de adrenaline is de pijn van de klap al wel weer weggevaagd...". Ik zucht even. "Ik ben bang, Draco"

Anoniem
Internationale ster

Layla schreef:
Cerise
Buiten de deuren is het al wat rustiger geworden. Er komen wel steeds meer mensen naar binnen toe. Ik merk dat er een paar van Gryffindor zijn maar ik ken ze niet echt. Ik zucht. Hoe zal het er nu uit zien. Het zal vast al een mindere chaos zijn dan eerst. De zuster vindt het verstandiger als ik nog een nachtje blijf. Ik blaas de kaars naast mijn bed uit en draai me om. Ik sluit mijn ogen en val langzamerhand in slaap.

Draco
"Ik ga niet zeggen dat je niet bang moet zijn.." "Want dan lieg ik.." "Maar Rose ik zal er alles aan doen om te zorgen dat jij veilig bent oké??" Ik streel over haar rug en kalmeer haar nog een beetje. Rustig laat ik Rose los en loop naar Daniel om me voor te stellen. "Draco Malfoy, nog een keer bedankt dat je Rose hebt gered.."

PowerWriter
YouTube-ster

PowerWriter schreef:
Daniel
Ik sta een beetje ongemakkelijk te kijken naar hoe Draco Rose troost. Ik wil graag helpen maar ik denk dat het beter is als ik ze even laat. Als Draco naar me toe komt en zich voorstelt glimlach ik naar hem. "Je hoeft me niet te bedanken" zeg ik, "Ik kan iemand in nood niet achterlaten". Ik knik naar Rose. "En ik ben Daniel. Daniel James Hunter". Dan herinner ik me dat mijn schrijfspullen nog in de grote zaal zijn en ik moet ze gaan ophalen. "Luister ik ben een schrijver voor het nieuws hier op school enneh.." zeg ik en ik kijk twijfelend rond, "Ik werk aan een artikel over de ontvoerde leerlingen.. En ik heb belangrijke notities achtergelaten.. Ik moet ze ophalen"

Rose
Draco heeft me nog een tijdje over mijn rug geaaid tot hij opstond en naar Daniel liep. Met doffe ogen kijk ik rond. Er zijn geen leerlingen meer te vinden op de gang. De deur naar de grote zaal staat open en ik zie Dumbledore samen met McGonagall, Snape en Lupin discussiëren. Hun gezichten zien er droevig uit. Ik wrijf in mijn ogen en wil mijn toverstok tevoorschijn trekken maar ik heb hem niet. Dan zie ik hem op de vloer liggen. Met een zachte glimlach pak ik hem op en stop ik hem in een van de zakken van mijn schoolkledij. Dan verdwijnt hij weer en loop ik naar Draco en Daniel toe. "Ik denk dat we Dumbledore moeten vertellen wat er gebeurt is" zeg ik zacht, "Met mij. Misschien kunnen ze helpen."

Anoniem
Internationale ster

Layla schreef:
Cerise
Ik word gewekt door de zuster die mijn hoofd weer gaat verzorgen. Het ziet er al een stuk beter uit!! Glimlacht ze. Ik glimlach kort en staar dan weer naar de muur. Ik had hem zo bijna.. Als ik hem had konden wij hem ondervragen. Maar nee ik moest weer zo dom zijn om over mijn eigen cape te vallen. Ik zucht diep. Rustig maar kind sust de zuster. Alles komt goed. Ik haal even een hand door mijn haar en glimlach lief naar de zuster.

Draco
"Ik ga wel mee om je spullen te halen Daniel." Knik ik met een kleine glimlach. Dan merk ik dat Rose weer naar ons toe komt lopen. Als Rose voorstelt om alles te vertellen aan Dumbledore knik ik. " Het is een goed idee Rose." "En het geeft hun meer ideeën wie het zou kunnen zijn geweest. " "We lopen gelijk even mee met Daniel om zijn spullen op te halen."

PowerWriter
YouTube-ster

PowerWriter schreef:
Daniel
Ik knik en we lopen naar het einde van de gang. Door de deuren heen naar de grote zaal. De docenten kijken even verschrikt op als we binnen komen. "Wat doen jullie hier?" vraagt Dumbledore, "Jullie moeten naar de slaapzaal". Dan ziet hij Rose die enorm veel gehuild heeft en onze gezichten die serieus kijken. "Wacht" zeg ik snel en ik kijk door de zaal heen en ik zie mijn spullen. Ik loop er snel naartoe en pak alles op. Ik loop terug naar het groepje docenten. "Luister" zeg ik met een zucht, "Rose hier werd bijna ontvoerd door de mannen. En een meisje genaamd Cerise ligt op de ziekenboeg is gewond. En misschien hebben we wel wat gezien dat kan helpen in het onderzoek naar de ontvoerde studenten".

Rose
We zijn de grote zaal ingelopen en begonnen met praten tegen de docenten die voorheen in een discussie verwikkeld zaten. Zodra Daniel begint te praten over de mannen die me wilden ontvoeren rolt er weer een traan over mijn wang. "Ik ben bang" zeg ik zachtjes, in de hoop om comfort te krijgen van de docenten. Ik raak met mijn hand even Daniel's en Draco's schouders aan omdat ik steun nodig heb. "Ik weet niet wat ik moet doen... Wat als ze weer achter me aan komen?"

Anoniem
Internationale ster

Layla schreef:
Cerise
Wanneer de zuster klaar is staat ze op en loopt ze gelijk weg om andere mensen re gaan verzorgen. Ze zal het wel vooral nu erg druk hebben. Ik kijk nog een keer om me heen en zie dat de meeste mensen al slapen. Dus ga ik ook maar weer proberen om te slapen. Ik zucht en staar naar het plafond wachtend tot ik in slaap val.

Draco
Ik pak Rose haar hand vast en geef er een klein voorzichtig kneepje in. "Docenten wat moeten we doen als Rose weer wordt aangevallen of wij??" Hamer ik nog een keer zodat ik zeked ben dat wij een antwoord krijgen. Dat is nu wel het minste wat wij verdienen. "En is onze veiligheid eigenlijk nog wel gegarandeerd?" Want ik voel me niet heel erg veilig... Ik denk weer terug aan Cerise.. Ik hoop dat het goed gaat met haar..

PowerWriter
YouTube-ster

PowerWriter schreef:
Daniel
Hoopvol wacht ik op een antwoord. Een antwoord dat zal bewijzen dat de docenten weten wat ze aan het doen zijn. Een antwoord dat ons als leerlingen zal gerust stellen en hoop zal geven. Een antwoord dat onze vragen zal beantwoorden. Maar in plaats daarvan zie ik vier docenten voor me die elkaar ongemakkelijk aankijken. Ik zie het aan de lichaamstaal van de docenten dat er iets mis is. En ze durven het ons niet te vertellen. Ik wacht tot ze eindelijk iets zeggen en aai met mijn hand over Rose haar rug. Dit moet vast verschrikkelijk voor haar zijn; docenten, tovenaars en heksen met grote krachten dan de leerlingen hier, kunnen haar niet geruststellen. Ik vraag me af hoe het nu verder zal moeten.

Rose
Met elke seconde die verstrijkt wordt mijn blik wanhopiger. Het enige dat me nog rationeel houd is Draco die mijn hand vasthoud en Daniel die af en toe over mijn rug aait. En dan zie ik dat de docenten elkaar aankijken. Ongemakkelijk aankijken. Het dringt tot me door dat de docenten geen idee hebben wat ze aan het doen zijn en wat ze hiertegen moeten doen. Dumbledore kijkt me aan en het is voor mij de druppel. De tranen vallen één voor één naar beneden en ik kan het niet tegenhouden. Ik ben gewoon zo bang. Ik ben bang dat ik zal worden weggescheurd van het leventje hier op Hogwarts waar ik van houd. "Jullie weten niet wat te doen" zeg ik zachtjes en wanhopig terwijl ik al de docenten met betraande ogen aankijk, "Weten jullie echt niets?"

Anoniem
Internationale ster

Layla schreef:
Cerise
Slapen lukt niet dus kijk ik maar wat uit mijn raam. Soms vliegen er wat uilen voorbij maar er valt niet super veel te zien. Zachtjes hoor ik wat getik op mijn raam. "Emrys!!" Roep ik zachtjes. Ik doe mijn raam open en haal mijn grote bosuil naar binnen. Ik streel zachtjes over zijn veren. "Kwam je me opzoeken??"Emrys maakt een zacht geluidje. Ik grinnik maar dan besef ik me dat iedereen hier al slaapt. "Shht niet al te veel geluid maken hoor." "Iedereen slaapt hier al."

Draco
Ik word steeds bozer. "Dus wat u nu zegt is dat u geen oplossing heeft hiervoor?!" "Dat we gewoon in angst hier ons leventje moeten gaan leiden?!" "Zonder dat we terug gaan vechten of ons voorbereiden hier op?!" Boos zucht ik en kijk daarna de docenten teleurgesteld aan. "Dat meisje dat nu op de verpleegzaal ligt was achter zo een gast met een zwart masker aan aan het rennen." "Ze zocht antwoorden voor ons allemaal." "En daarvoor ligt ze nu gewond in de verpleegzaal." Ik geef nog een kneepje in Rose haar hand en kijk even snel naar haar en dan naar Daniel.

PowerWriter
YouTube-ster

PowerWriter schreef:
Daniel
Ik zie dat Draco steeds bozer wordt en ik snap ook waarom maar het is niet wat we kunnen gebruiken in deze situatie. We moeten antwoorden krijgen van de docenten, we moeten ze niet opjagen. Ik open mijn mond om iets te zeggen maar Dumbledore is me voor. "We doen ons best" zegt hij en hij kijkt naar de andere docenten, "Maar zonder enige informatie komen we niet verder". Lupin doet een stap naar voren en zegt; "We weten dat de studenten zich in school bevinden maar we weten niet waar. Morgenochtend komen er tovenaars van een speciaal onderdeel van het Ministerie langs. Om te kijken of ze iets kunnen vinden". Hij zucht en vervolgt; "Meer kunnen we nu niet doen, sorry". Als ze klaar zijn snap ik het wel. Het is natuurlijk moeilijk om iets te doen zonder dat je enige informatie hebt maar het feit dat de leerlingen het nog niet te weten zijn gekomen is teleurstellend. "Laat het dan in ieder geval de leerlingen weten" zeg ik op een overtuigende toon, "Dit is onze school en het zal er in ieder geval voor zorgen dat wij als leerlingen ons niet zullen verwonden terwijl we naar antwoorden zoeken".

Rose
Ik luister naar het verhaal dat Lupin vertelt. Ik huil nog steeds maar ik knik naar ze. Ik had stiekem al wel verwacht dat de docenten mij niet gerust zouden kunnen stellen. Ik kijk naar de vloer. Wat had ik ook van dit gesprek verwacht? 'Ja Rose alles komt goed we gaan je beschermen'? Ik ben altijd al een overlever geweest maar nu weet ik niet of ik dat nog kan. Elke dag zal ik gekweld worden door gedachtes over wat er kon en kan gebeuren. Als de mensen met de zwarte maskers voor me terugkomen en me komen halen. Ik ril even. "Rose" zegt Dumbledore, "Wil je even met me meelopen?". Ik knik en loop met hem naar de andere kant van de zaal. "Ik snap dat dit moeilijk voor je is" begint hij, "Dat je bang bent. Voor jezelf, jouw leven en je vrienden". Ik kijk naar de grond. "Maar al wat ik van je vraag is om sterk te blijven. Want je bent een sterk meisje. Je hebt veel kracht en daar moet je je aan vasthouden". Ik zucht even. "Het enige wat ik van je wil is dat je hoop houd, oké?". Ik knik en we lopen terug naar de docenten en de jongens. Ik ga weer tussen ze in staan. Op een gekke manier heeft het gesprekje met Dumbledore wel geholpen; want hij heeft gelijk. Het enige wat ik kan doen is hoop houden.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld