O | 2000 - Forum - Virtual Popstar

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

O | 2000

Bowie
Wereldberoemd

bowie schreef:
"Waar ik mijn zogenaamd zieke pijl en boog-skills vandaan heb?" herhaalde ik de vraag lachend. "Nou, zo'n bijzonder verhaal is het niet hoor. Ik heb jarenlang op scouting gezeten, en vanaf het jaar dat ik begon met studeren ben ik bij een pijl en boog club gegaan. Klinkt kinderachtig, is best leuk." Mia knikte. "En zoals nu wel blijkt ook nog eens enorm praktisch." voegde ik eraan toe. "Dat is zeker waar!" beaamde Mia. "Kom, we moeten nu echt weer eens terug. Het begint donker te worden en anders komen we nooit aan eten toe."
Tevreden en voldaan zakte ik onderuit. Mia had de haas enorm goed weten te bereiden. Of ja, de helft van de haas. De rest gebruikte had ze in een rookoventje zitten en wilde ze als handelswaar gebruiken. Wat haar goed recht ook gewoon was. "Nou." zei Mia, terwijl ze overeind kwam en het servies bij elkaar pakte. "Dat was een goeie vangst, Nicky." Ik lachte even. "Dat was een mooi staaltje kookkunst, Mia." Mia glimlachte en wandelde naar de emmer water in de hoek van de kamer toe, waar ze het vieze servies in gooide. "Afwassen komt later wel." mompelde ze. "Dus, zin in een potje ganzenbord?" Ze keek me afwachtend aan. Ik haalde mijn schouders op. "Waarom ook niet, een leuk potje ganzenbord is altijd welkom."

Koolstofdioxide
Straatmuzikant

Koolstofdioxide schreef:
''Wat heb ik gegooid?'' Vraag ik aan Nick sinds mijn dobbelsteen aan zijn kant van de tafel is gevallen, gevolgd met het geluid van dof gestuiter. ''Ah ik heb pech, je hebt een zes.'' ''Ha yes! Ik ga je voorbij vriend!'' Vol overtuiging van mijn toekomstige overwinning zet ik het houten pionnetje in de vorm van een gans 6 vakjes vooruit. Mijn triomph gaat snel om naar teleurstelling. ''Aah nee ik ben in de put gevallen!'' Verdrietig kijk ik voor me uit, totdat ik opeens besef dat Nick de enige was die de dobbelsteen heeft gezien. ''Wacht een moment.. Hoe kan ik zeker weten dat jij niet liegt?'' Nick kijkt mij verbaasd aan. ''Hoe? Ik dacht dat jij me laatst zo vriendelijk noemde!'' Hij haalt een wenkbrauw omhoog. ''Ja... Maar hoe weet ik dat dit niet een façade is om misbruik te maken zodat je als een parasiet gebruik kan maken van mijn supplies?'' Met een glimlach laat ik zien dat ik niet al te serieus ben. ''Wat? Dat slaat echt nergens op, je beledigd mij.'' Nick heeft overduidelijk niet door dat ik een grapje maak. Misschien bedoel ik het ook serieus, ik vertrouw niemand. ''Chill man, ik ben niet serieus. Je reactie zegt alles.''
Nick kijkt mij beoordelend aan, terwijl hij de dobbelsteen pakt om verder te gaan. ''Een 2.'' Hij zet zijn pion vooruit en geeft de dobbelsteen terug aan mij. ''Huh?'' Ik kijk Nick verbaasd aan. ''Ik dacht dat ik een beurt moest wachten?'' ''Nee hoor, je moet een 6 gooien om verder te kunnen.'' Ik laat een zucht vallen. ''Nog erger.'' Met tegenzin neem ik de dobbelsteen aan en gooi deze. ''Natuurlijk een 5.''
''Hoe kom je eigenlijk aan zoveel spelletjes?'' Nick kijkt naar mijn spelletjeskast, die opmerkelijk vol zit met Scrabble, 2 verschillende edities van Monopoly en wie weet wat nog meer. ''Weet niet, zat al in het huis.'' Nick gooit zijn dobbelsteen, een 3. Hij is de put voorbij. ''Van wie was het huis eigenlijk eerder?'' Ik neem de dobbelsteen aan. Nick neemt een slok van zijn thee. ''Zo'n mooie boshut ver weg van de beschaving zou ik juist in een periode zoals dit niet achter willen laten.'' Ik gooi een 3. ''Ik kreeg ook een tip. Toen het uitging met mijn vriend moest ik weg, en vrienden van hem vertelden mij hierover.''
Ik laat een zucht vallen. ''Toen ik hier aankwam trof ik de lichaam aan van een oude man. Waarschijnlijk hartstilstand of zoiets. In ieder geval, het was een hel om hem weg te krijgen sinds hij waarschijnlijk er al een maandje lag.'' Nick kijkt mij met een vies gezicht aan. Ik kijk hem aan met een serieuze blik. ''Je wilt de details niet weten.''

Bowie
Wereldberoemd

bowie schreef:
"Dat klopt." bevestigde ik. "Ik wil de details niet weten. Als er iets is waar ik genoeg van heb gehad is het lijken." Mia keek me vragend aan. "Ik ehh.. niemand houdt van lijken toch?" mompelde ik. Op dat moment kwam Flip aan wandelen, en ik was blij dat ik mijn aandacht ergens anders op kon richten. "Hee, jochie!" zei ik blij. Flip kwispelde en sprong omhoog, zo tegen het spel ganzenbord aan, dat met een klap op de grond terecht kwam. "Wat doe je nou? Ik was net aan het winnen!" zei ik quasi-verontwaardigd. "Ja, ja." lachte Mia. "Als Pasen en Pinksteren op één dag vallen misschien. Maar hee, Flip is er echt een stuk beter aan toe! Dat is geweldig nieuws!" Ik keek haar dankbaar aan. "Zonder jou was ik Flip kwijt geraakt, bedankt." Mia haalde haar schouders op. "Ach hè, ik zou het mezelf ook absoluut niet vergeven als ik een dier had laten liggen om te sterven hoor." Langzaam begon ze de ganzenbord stukken en het bord van de grond te rapen. "Dus, wil je nog een spelletje of vind je het wel mooi geweest?" Ik schudde mijn hoofd. "Nee, ik denk dat ik ga slapen eigenlijk. Ik heb opeens knallende koppijn." Mia knikte begrijpend. "Helemaal best. Dan ga ik nog even lezen als je het niet erg vindt, als je last hebt van het licht moet je het maar laten weten."

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld