Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

12 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

5SOS • I caught you looking too, but you

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Lennon.
Ik was wel blij dat ik goed was in het onthouden van de weg. Hier was het ook niet zo heel erg makkelijk. De stad was op een best logische manier opgedeeld. De weg vinden was dan ook wat makkelijker dan het vragen aan een local. Frans spreken kon ik namelijk niet.
Nu waren we in ieder geval bij het prachtige gebouw. Ik vond het echt geweldig om het op de plaat vast te leggen. Natuurlijk was een gebouw statisch. Het was minder spannend dan foto’s maken van mensen. Toch kon ik het niet laten om af en toe iets moois om me heen vast te leggen. Ik was echter ook blij dat ik Luke en Calum ook snel voor de camera had. Dat maakte het toch weer even wat anders. Daarbij was ik hier daarom ook deels? De fans wilden vast foto’s hebben van de jongens bij populaire bezienswaardigheden in de stad. Zelf hield ik iets meer van spontane foto’s, maar ik wist nog niet of het oké was om die te maken van de jongens. Het was maar net waar ze zich zelf gemakkelijk bij voelde. Ze moesten zichzelf kunnen zijn en als zich ongemakkelijk voelde als ik een camera op hen richtte, was dat niet veel goeds.
Ik keek even over mijn camera naar Allison. “Wil jij niet op de foto?” Het leek alsof ze een beetje aan de zijkant bleef staan. Ik had dan wel wat foto’van Calum en Luke gemaakt, zodat die misschien uiteindelijk gebruikt konden worden, dat betekende niet dat Allison niet op de foto zou kunnen. Met of zonder de jongens. “Het hoeft niet hoor.” Gaf ik aan, ten teken dat het geen verplichting was.
“Ik wil ook best wel een paar foto’s van jou alleen maken, als je die op Instagram wil zetten?” Ik was Allison vorige week beginnen te volgen op Instagram en had al wel gezien dat ze heel wat mooie foto’s had. Ze hoefde zich totaal niet verplicht te voelen, maar als ze wilde dan kon ik haar daar ook wel een beetje mee helpen. Ik hield van foto’s maken en als ze het een beetje up-to-date wilde houden, dan kon ik best af en toe een foto van haar maken. We hadden toch tijd genoeg samen.
Luke leek al wel een beetje de keuze te hebben gemaakt voor Allison en die trok haar gewoon bij in beeld. Ik bleef toch even kijken of Allison zich wel op haar gemak voelde, voordat ik verder ging met een paar foto’s maken. Het waren er maar een paar, want ik wilde ook niet dat we hier de hele dag mee bezig waren. Het was de bedoeling dat we iets van de stad zouden zien. Misschien nog iets leuks zouden gaan doen, ergens wat zouden eten en kunnen kijken of er nog iets voor vanavond was. Niemand had er dan iets aan dat we een hele fotoshoot zouden houden voor een oude kerk.

Luke.
Ik schudde mijn hoofd. De vorige keren hadden we wel het een en ander gezien, maar ik wist zeker dat we dit niet hadden gezien. Het was volgens mij ook nog wel een eindje van de meest populaire dingen. Iedereen ging als eerste naar de Eiffeltoren. Ik wist zeker dat we daar vandaag ook nog wel zouden eindigen, maar ergens vond ik dat niet zo erg. Het hoorde bij Parijs?
Nu waren we even bezig met foto’s. Soms hoorde het er een beetje bij. Ik vond het nu nog niet zo erg. Lennon was een makkelijk persoon en ik wist zeker dat ze het wel door had als we er echt even geen zin in hadden. Ik wist echter ook dat het er wel een beetje bij hoorde. Dat er foto’s en stukjes film moesten worden gemaakt zodat het later weer kon worden gemonteerd in een tour diary. Of dat de foto’s op social media werden gezet.
Ik merkte op een gegeven moment wel dat we klaar waren met de foto’s en trok Allison gewoon bij op de foto. Als ze zich er echt ongemakkelijk bij voelde, had ik het niet gedaan. Het was vast niet de foto die op social media werd geplaats, want daar zou alleen maar gedoe van komen. Ondanks dat ik het niet echt snapte. Tegenwoordig was het al verkeerd als ik alleen maar praatte met een een vrouw. Alsof het niet toegestaan was om vriendinnen te hebben. Het was gewoon vreselijk hoeveel haat er dan los zou komen. Allison had daar vast al wel mee te maken gehad, doordat ze met Ashton om ging. Dat betekende echter niet dat het minder zou worden als mensen ons met haar zouden zien. Dan werd het alleen nog maar erger.
Ik stapte zelf weer opzij, omdat ik het nu wel had gehad met de foto’s. Volgens mij had de rest dat ook wel een beetje. Ik keek zelf wat rond. Er waren hier zoveel mensen. Soms was het zo gek hoe we op konden gaan in de menigte, terwijl op het andere moment het juist weer was alsof iedereen ons leek te herkennen. Ik probeerde zelf zoveel mogelijk te genieten van de tijd die ik in rust door kon brengen.
Toen iedereen klaar was, volgens mij had Lennon ook nog wat foto’s gemaakt van Allison en Calum juist weer van Lennon, verzamelden we weer in het kleine groepje dat we hadden gevormd.
“Waar gaan we hierna naar toe?” Ik vond dit echt leuk, daar niet van. Maar ik had het nu ook wel een beetje gezien. Het was een oud gebouw, wat wel echt heel erg mooi was. Er was echter ook genoeg andere dingen te zien. Iedereen had vast een idee van de dingen die ze nog wilden zien! Ook als ze hier nog even wilden blijven, vond ik het prima.

Traveller
Wereldberoemd

Traveller schreef:
Allison.
Het viel Lennon blijkbaar dus op dat ik er expres niet bij kwam staan en even wist ik niet zo goed wat ik moest zeggen. Ik wilde niet meteen zeggen dat als ik er bij op stond ik een hele horde fans achter me aan zou krijgen, want dan leek het net alsof ik me zo belangrijk voelde of zo. Zo voelde dat voor mij dan. Tevens wilde ik haar niet bang maken, al wist ik nu al dat zij ook wel het één en ander over zich heen zou gaan krijgen. Ik wist zeker dat bijna iedereen nu al wist wie zij was en ik wist zeker dat ze maar al te graag meer over haar wilden weten. Zo was dat bij mij in ieder geval wel. 'Oh, jawel, maar ik hoef niet op alle foto's de show te stelen toch?' grapte ik toen dus ook maar.
Vervolgens vroeg Lennon of ik een aantal foto's van mijzelf wilde voor op Instagram en eigenlijk moest ik wel op dat aanbod in gaan. Inmiddels had ik al een groot aantal volgers, waaronder ook belangrijke mensen die je voor dingen konden boeken. Als iemand als Lennon dus foto's zou maken zouden dat sowieso goede foto's zijn, dus dat betekende ook weer meer kans op boekingen. Deze manier vond ik echter wel heel erg vervelend, want ik had niet altijd het gevoel alsof ik helemaal serieus werd genomen, maar het kon niet anders! 'Als je dat wilt doen.. heel graag!' zei ik toen dus ook met een glimlachje. Het was wel heel lief van haar dat ze me er dan mee wilde helpen. Andersom zou ik niet zo goed weten hoe ik haar kon helpen. Ja, misschien hielp ik haar ook weer als zij foto's maakte, want dat mocht ze best doen. Al deed ze dat de hele dag door, dat maakte mij niet meer zoveel uit. Ik was het inmiddels wel gewend om voor een camera te staan.
Nadat al die foto's gemaakt waren en Lennon zelf ook op de foto stond vroeg Luke waar we hierna naar toe zouden gaan en eerlijk gezegd had ik even geen flauw idee. Daarom keek ik ook naar Lennon, want zij was degene die dit allemaal het best in haar hoofd had zitten volgens mij. Ik wist in ieder geval dat we pas als het donker was we naar de Eiffeltoren zouden gaan, want ook dan kon je mooie foto's schieten. 'Uh, wat was ons plan ook alweer?' grinnikte ik. Op zich had ik het hier nu ook wel gezien, dus ik wilde wel door naar de volgende toeristische attractie! Nog geen tien seconden nadat ik dat had gevraagd stond er ineens een groepje meisjes ons aan te staren. Of nou ja, meer naar Luke en Calum. Dat was altijd mijn teken dat ik vooral niet meer teveel moest zeggen en ook geen fans in de weg moest lopen, want ik had blijkbaar één keer geïrriteerd gereageerd en had dat maandenlang te horen gekregen. Ik had geen zin om nog een keer zoiets mee te maken, dus ik was dan met name erg stil tenzij ik merkte dat de fans wat van mij wilden. Soms moest ik een foto of zo maken en dan wilde ik dat wel doen.

Calum.
Alle foto's waren gemaakt en ik zag het ook wel zitten om nu naar iets anders te gaan. Ik wist immers ook niet hoe ver alles hier vandaan was, want daar had ik me totaal niet mee bemoeid en daar had ik dus nul verstand van. Ik wist echter wel dat die kerk van de Disney film hier ook in de buurt was, omdat me dat vanochtend was verteld. En aangezien die blijkbaar ook erg toeristisch was zou ik daar ook wel naartoe willen! Ik wist alleen de naam van die kerk niet meer, maar al die Franse namen waren ook gewoon moeilijk om te onthouden. 'Je hebt hier toch ook die kerk van die Disney film? Met die klokkenluider?' vroeg ik toen dus ook. Normaal gesproken was ik helemaal niet zo van het bezoeken van kerkjes, maar het leek me ook dat Lennon dat wel erg mooi leek. Je had hier immers veel kunst en zo'n beroemd gebouw zou vast en zeker ook ontzettend mooi zijn. Bovendien was bijna alles hier wel oud en ik kon het eigenlijk ook wel waarderen. Wat ik tot nu toe in ieder geval had gezien was ontzettend mooi geweest.
In een Frans accent hoorde ik iemand mijn naam roepen en daarna die van Luke, waardoor ik om keek en ik een groepje van zo'n zes meisjes op ons af zag komen. Ik had hier nu eigenlijk helemaal geen zin in, maar ik vond het lastig om dat dan te zeggen. Het hoefde vaak namelijk maar een minuut of twee te duren en dan lieten ze je wel met rust. Althans, de meesten lieten je dan met rust. Er waren natuurlijk ook nog fans die je dan echt gingen stalken, maar als deze meisjes dat van plan waren was ik er wel snel klaar mee. Dan kon ik ook niet meer van deze dag genieten en ging ik misschien wel terug naar het hotel, al kon ik dat ook niet maken tegenover Lennon en Allison. Daarentegen zouden zij zich waarschijnlijk met z'n tweeën ook erg goed kunnen vermaken. Maar ik moest ook niet meteen van het ergste uit gaan. Misschien waren dit gewoon normale fans die even een kort praatje wilden maken, misschien een fotootje en meer niet. Daar hoopte ik maar op en ik besloot om dus ook maar gewoon normaal te doen, want anders kreeg ik ook weer te horen dat ik in een slechte bui was of zo. Dat zou dan hoe dan ook op social media te komen staan.
'Hi, we love you so much!' zei één van de meiden toen ze dus vlak voor ons stonden en in een extreem Frans accent. Ik had zelfs al moeite om dat te verstaan, terwijl je dat eigenlijk non-stop te horen kreeg waar je ook maar kwam. Dat was nog steeds een beetje raar om te horen, maar het hoorde er nou eenmaal bij. 'Who are the girls?' vroeg een andere met hetzelfde accent terwijl ze naar Lennon en Allison wees.
Dat vond ik een rare vraag waar ik besloot om niet op te antwoorden. Ik kon toch alleen maar een fout antwoord geven in hun ogen. Ik vond het ook raar dat ze hun aandacht op hen richtte, maar misschien waren ze oprecht nieuwsgierig of zo. Al hadden ze makkelijk kunnen weten wie ze waren, want iedereen leek dat al te weten. 'Um, hi. How are you guys doing?' vroeg ik toen dus ook maar, terwijl ik hun vraag negeerde.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Lennon.
Het had er aan zitten komen dat de jongens herkend waren. Er waren vast genoeg mensen die ze kenden, misschien zelfs meisjes die morgen naar het concert zouden komen. Ik had in Stockholm al wel gezien hoe gek het soms kon zijn? Dat was in de andere steden alleen nog maar duidelijker geweest. Het was alsof ze uit het niets kwamen. Alsof er één iemand begon en het vervolgens meteen op internet werd gegooid, waardoor zich binnen een korte tijd behoorlijk wat mensen voor het hotel verzamelde. Daar viel het niet zo op als Allison of ik naar buiten liepen, dan konden we ons eigen ding doen. Al kenden de meeste mensen haar volgens mij al wel. Nu voelde het echter wel anders. Ik kreeg een deel van het gesprek mee, waarin de meiden zelfs wilden weten wie we waren.
Ik besloot dat ik er zelf niet heel erg veel mee te maken wilde hebben. Daarom liet ik Calum en Luke maar hun ding doen, terwijl ik zelf bij Allison bleef staan. Zij leek zich toch ook een beetje ongemakkelijk te voelen. Het was ook een gekke gewaarwording? Ik wist zelf echt niet of ik iets moest zeggen of niet. Volgens mij niet? Ik kende deze meiden niet eens en zij wisten waarschijnlijk niet wie ik was.
“He ik kan best vaker foto’s van je maken?” begon ik het gesprek met Allison maar. Ik had het echt leuk gevonden om haar voor de camera te hebben. Ze had een heel leuk karakter en het leek me leuk om dat over te brengen in de foto’s. “Ik zag dat je al wel een aantal foto’s op je insta had staan?” Er hadden ook genoeg selfies tussen gestaan, maar ook wel echt foto’s die door anderen waren gemaakt. Ik wist niet hoe populair ze was op social media en of ze er überhaupt mee bezig was. Misschien trok ik zelf ook wel de verkeerde conclusie. “Ik vind het zelf heel erg leuk om je voor mijn lens te hebben en we kunnen doen wat je maar wil. Als je een beetje goed lees en dat is wat je wil dan.” Anders was dit echt een idioot gesprek? Ik probeerde het wel een beetje zachtjes te houden. Calum en Luke waren in gesprek met de meisjes, maar het kon best dat ze aan het mee luisteren waren en het was niet echt een gesprek dat ze aan ging?
“Daarbij heb ik denk ik nog wel wat tijd over?” Ik moest Andy wel mee helpen met het bewerken van de foto’s, het in elkaar zetten van filmpjes en natuurlijk moest ik zelf nog bezig met mijn afstuderen? Iets waar ik misschien ook wel idee voor had gekregen. Het leek me prachtig om mensen op hun meest pure manier te laten zien. Wat voor ieder persoon anders was, misschien zou Allison één van die mensen kunnen zijn.

Luke.
We kregen vaak de vraag of we nog wel met gemak over straat konden. Ik vond het zelf heel erg meevallen. Ja er waren moment zoals deze, waarop mensen ons herkenden en naar ons toe kwamen stappen. Toch wist ik dat het nog zoveel erger kon. Artiesten die zich echt schuil moesten houden in winkels of restaurants omdat er hele hordes met fans aan waren gekomen. Mensen die niet eens naar buiten durfden, alleen maar omdat ze toch niet zo heel erg ver kwamen. Daar had ik nog helemaal geen problemen mee. Ik had het idee dat we redelijk goed rond konden lopen, als we dat dan wilden. Af en toe een foto of een praatje moest dan wel kunnen. Al vond ik ook, dat wanneer ik er echt geen zin in had, mensen daar ook respect voor moesten hebben. Jammer gneoeg had niet iedereen dat en was daar wel eens gezeur over gekomen op twitter.
Ik keek even om naar Allison en Lennon. Het kon haast niet anders of ze wisten al precies wie ze waren. Allison was sowieo al wel vaker gezien. Ik probeerde niet te veel op alles te letten, maar als je al met een meisje werd gezien, was het vaak al zo dat iedereen er vanuit ging dat er een relatie was. Iets wat met Allison en Ashton vast ook wel was gebeurd. Waardoor het haast niet anders kon dat deze meiden precies wist wie ze was. Al ging ik dan wel uit van de meest erge fans, die zich echt helemaal verwikkelden in onze privélevens.
Calum ging niet in op de vraag, wat ik ook niet van plan was geweest. Gelukkig gingen ze wel in op de vraag van Calum. “Are you guys coming to the concert tomorrow?” Ik wist dat we in kleine zalen speelde en dat er daardoor heel wat mensen waren die geen kaartje hadden kunnen krijgen. Ik hoopte dat we het een beetje goed konden maken als we weer op tour gingen. Dan was het wel de bedoeling om wat grotere zalen te spelen, maar het lag er ook net een beetje aan wat op dat moment vrij was? Dat was niet iets wat wij zelf bepaalden, gelukkig maar.
“Two of us are, the rest didn’t get tickets.” Zei één van de meisjes, die er duidelijk van baalde. Ik wilde net vertellen dat ik het jammer vond dat ze niet konden komen, totdat één van de andere meisjes begon te praten. “Is this a date? Like a double date?” Ze leken Allison en Lennon niet te kunnen negeren. Ik keek zelf even om naar de twee meiden, die zelf in een hele andere wereld leken te zijn, door samen te praten. Vervolgens keek ik naar het meisje die de vraag had gesteld. Ik kon me niet indenken waarom mensen dit soort dingen wilden weten? Daarbij gingen ze echt uit van allerlei zelf verzonnen dingen. “Do you guys want a picture?” Ik wist niet hoe ik ze anders moest afleiden. Ergens had ik helemaal geen zin in een foto, helemaal niet omdat het een heel gek gesprek was? Maar als dat er voor zorgde dat ze ophielden, dan dat maar.

Traveller
Wereldberoemd

Traveller schreef:
Allison.
Zoals ik al had verwacht had Lennon ook besloten om zich er niet mee te bemoeien. Dat was een verstandige beslissing, want dan was de kans ook alleen nog maar groter dat ze ook steeds meer van jou zouden willen. Zo werd mij regelmatig thuis in Los Angeles gevraagd of ik wist waar Ashton op dat moment was. Natuurlijk wist ik niet waar hij altijd was, dat interesseerde me ook helemaal niet. Maar dat soort dingen werden me wel gevraagd en hoe meer je op de voorgrond kwam te staan hoe sneller je dus ook herkend werd. Ik had er tot nu toe hier in Europa nog weinig last van gehad. Eén keer wilde een meisje een keer een praatje met me maken en dat vond ik dan ook leuk om te doen! Voor de rest had niemand aandacht aan me besteed of me niet herkend. Dat was nu echter wel anders. Ik hoorde die meiden vragen wie wij waren, wat al helemaal ervoor zorgde dat ik niet met ze wilde praten. Niet omdat ik dacht dat het geen aardige meiden zouden zijn, maar omdat ik die aandacht helemaal niet wilde hebben. Ik was dus ook heel erg blij toen Lennon tegen mij begon te praten.
Ze gaf aan dat ze best vaker foto's van me wilde maken en daar zou ik uiteraard geen nee tegen zeggen. Als zij het leuk vond en het haar niet te veel werk zou kosten natuurlijk, want ik wilde niet dat ze dat als een soort verplichting zou gaan zien. Dat was het alleen voor mij natuurlijk wel, maar zij zou het gewoon moeten doen omdat ze het leuk zou vinden en als ze er tijd voor had. 'Echt? Aw, dat vind ik wel heel lief!' zei ik daarom dus ook met een glimlachje. Het was ook gewoon oprecht lief van haar als ze die tijd in mij wilde steken.
'Ja, klopt. Soms heb ik een paar boekingen, maar het stelt echt weinig voor. Dus ik moet ook inderdaad aan de bak en een beetje goede, professionele foto's krijgen,' grinnikte ik. Nou ja, die had ik wel genoeg dankzij die boekingen die ik dan soms had, maar dit waren er écht niet veel. De meeste dingen had ik gewoon zelf geregeld of gemaakt. Je zag het verschil in kwaliteit dan ook gewoon heel erg goed, maar ik moest wel één keer per week minstens wat plaatsen. Anders werd je al helemaal vergeten en ik had echt niet iedere week een klus!
'Oh, ja, ik heb echt ideeën genoeg maar ik denk jij ook wel! Dus mocht ik jou ooit ergens mee kunnen helpen met je studie of zo, dan hoor ik het ook graag!' Ze deed niet voor niets deze studie, dus zij had vast ook veel ideeën. Waarschijnlijk veel betere ideeën dan die ik had, want ik schatte mezelf toch iets minder creatief dan dat zij was. En ik nam aan dat zij ook nog dingen voor haar studie moest doen. Misschien kon ik haar daar ook wel mee helpen, want daar had ik immers genoeg tijd voor. Ik had mijn studie inmiddels afgerond en had nog geen baan, dus tijd had ik genoeg over. Het enige dat ik hier deed was leuke dingen doen, dus mezelf nuttig maken was ook wel eens een keertje goed.

Calum.
Luke had ook niet gereageerd op de vraag van het groepje meisjes dat naar Allison en Lennon vroeg. Het zou ook gewoon een heel erg raar gesprek worden als we daar diep op in zouden gaan. Bovendien kon ik me gewoon oprecht niet voorstellen dat zij niet wisten wie zij waren, zeker Allison niet. Die was al jaren bevriend met Ashton en hij had ook wel eens een foto met haar op social media geplaatst. Maar misschien waren dit meisjes die letterlijk alleen naar de muziek luisterden en ons niet echt volgden. Dat zou nog kunnen.
Nadat ik en Luke allebei andere dingen aan de meisjes hadden gevraagd vroegen ze wéér naar Allison en Lennon, waardoor ik ook even naar de twee omkeek. Zij leken het volgens mij niet echt door te hebben en daar was ik maar blij om. Ze waren zelf ook gewoon in gesprek geraakt en dat was meestal goed. Of ze zouden weer te horen krijgen dat ze fans negeerden, dat kon ook nog altijd. Hoe dan ook, mensen konden altijd een negatieve twist aan een bepaald onderwerp geven.
Luke vroeg of de meisjes een foto wilden en hier reageerden ze positief op. Heel eerlijk gezegd had ik vrij weinig zin om op de foto te gaan, maar het zou het groepje waarschijnlijk wel tevreden stellen en ons hierna wellicht met rust laten, dus besloot ik om niet moeilijk te doen en ook gewoon op de foto te gaan. Vandaar dat ik dus met ieder meisje apart op de foto ging en toen probeerde om maar weg te gaan of om hun weg te krijgen. Ik wilde namelijk ook gewoon verder, want we waren hier om Parijs te ontdekken. Ik was hier niet om de hele dag met een groepje meisjes te praten die ik ook nog moeilijk kon verstaan. Net toen ik mijn mond opende om wat te zeggen zag ik één meisje naar Lennon en Allison lopen en hoorde ik haar vragen of ze ook op de foto met hun mocht. Een ander vroeg op dat moment nogmaals of dit een date was en ik begon een beetje geïrriteerd te raken. Het was ten eerste niet eens een date en ten tweede leek het me nu wel duidelijk dat we niet over hen zouden gaan praten. We hadden het immers al twee keer genegeerd. Dat was wel écht een nadeel aan veel vrouwelijke fans hebben. Ze dachten overal wat achter. Zo was er eens een artikel geschreven over mij en mijn zus. Mensen dachten dat we een relatie hadden! Dat soort belachelijke dingen kwamen altijd weer naar voren en ook nu weer leek het alsof de vrouwen in ons leven belangrijker waren dan de muziek of de band zelf. Dat vond ik wel echt jammer. Het was toch veel leuker om over de tour of een album te praten dan over iemands persoonlijke leventje? Die van mij was immers op dit moment niet zo heel erg spannend. Alles stond in het teken van de band, dus dat was ook zo'n beetje alles waar ik op dit moment over kon praten. En al had ik wel een relatie, dan zou ik alsnog over de band willen praten en niet over dat meisje. Dat ging de rest van de wereld ook gewoon niet zo veel aan.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Lennon.
Ergens vond ik het best wel ongemakkelijk. Ik merkte wel dat de meiden naar ons kijken, ze hadden zelfs naar ons gevraagd. Ergens was dat toch gek? Dat ik ook ineens interessant was, alleen maar omdat ik hier nu met Calum en Luke in de stad liep. Allison leek het ook wel een beetje ongemakkelijk te vinden, al was ze er vast al iets meer aan gewend dan ik dat was. Gelukkig hadden we nu iets om over te praten, wat er bij mij in ieder geval voor zorgde dat ik me iets beter op mijn gemak voelde. Allison leek het idee leuk te vinden! Wat betekende dat we hier beiden wel wat tijd in konden gaan steken. “Ooh nee joh, ik vind het juist leuk om te doen en als jij het ook leuk vindt, dan hebben we er allebei plezier aan.” vertelde ik haar toen ze zei dat het lief was.
Ik had in ieder geval gelijk gehad dat ze al wel wat boekingen had gehad. Iets wat ik ook niet gek vond? Ze was zeker een mooi meisje om te zien. Daarbij ging tegenwoordig heel erg veel om het aantal instagram volgers, als je er al een behoorlijk aantal had, zouden er steeds meer dingen bij komen, waar ze dan weer voor betaald zou worden. Het was echt een beetje een cirkeltje. “Het lijkt me leuk om met je te brainstormen.” Allison had zelf wat ideeën, wat ik ook leuk vond. Zo kon je elkaar een beetje inspireren? Misschien kwam ze wel met hele toffe ideeën waar ik zelf nog nooit aan had gedacht.
“En ik had al wel een idee voor mijn afstuderen.” Ik kon het haar net zo goed vertellen, misschien had ze er zelf ook wel een mening over. Het moest wel een voorstelling worden waar anderen ook van konden genieten. Maar voordat ik echt uit kon leggen wat ik van plan was, stond één van de meisjes die net met Calum en Luke aan het praten was geweest, voor onze neus. Ze vroeg zelfs of ze met ons op de foto mocht. Kon ik hier überhaupt nee op zeggen? Ik vond het sowieso een beetje raar, ze had ons niet eens begroet! Dat was wel het minste wat je kon doen? Als ze het nog netjes had gevraagd, had ik het misschien nog wel gedaan, maar nu had ik het liever niet.
“Nee?” Ik was normaal gek op foto’s! Ik maakte ze zelfs, maar op deze manier wilde ik echt niet op een foto. Ik kende het meisje niet. Ze wilde alleen met mij op de foto vervolgens waarschijnlijk een raar verhaal over mij op internet te schrijven. Ik zag het nut van een foto op het moment niet in. Het meisje leek het niet heel erg leuk te vinden en durfde te wedden dat ze in haar eigen taal iets zei wat niet heel erg aardig was.
“Sorry?!” Als ze iets van me vond dan mocht ze dat ook in het Engels, in in mijn gezicht zeggen!

Luke.
Dit soort momenten hoorden er bij. Op sommige momenten vond ik het echt geweldig om fans te ontmoeten. Zeker als ze echt vragen hadden die ook leuk waren om te antwoorden. Ik vond het leuk om even te kletsen over muziek. Ondanks dat we nu natuurlijk niet heel erg veel zouden kunnen zeggen over het nieuwe album en dat wel hetgeen was wat ze graag wilden weten? Maar er waren genoeg andere dingen waar we het wel even over konden hebben. Toch was het soms ook gewoon zo dat ik meteen een telefoon in mijn gezicht geduwd kreeg.
Deze meiden waren nog wel zo respectvol dat ze eerst een gesprek aan hadden proberen te knopen. Het onderwerp er van zorgde er misschien wel voor dat het nog erger was dan dat er helemaal niets werd gezegd. Ik kon me niet indenken dat het ook maar enigszins interessant was, met wie we hier waren. Helemaal omdat we gewoon bevriend waren met Allison en Lennon. Vandaag was juist en dag waarop we die twee wat beter hadden kunnen leren kennen. Niet dat het iemand anders wat uit zou maken. Er zouden toch wel dingen worden verzonnen, als het niet door deze meiden was, dan was het wel door anderen als ze het verhaal hoorden.
Terwijl we nog foto’s aan het maken waren met de meiden, was één van hen naar Lennon en Allison gelopen. Ik probeerde het wel een beetje in de gaten te houden. Ik wilde niet dat deze hele dag werd verpest door iets wat niet echt te vermijden was geweest. Ik had wel geweten dat dit moment er een keer aan had zitten komen. Nu was het alleen maar hopen dat het na deze ontmoeting over zou zijn en dat deze meiden niet meteen hun foto’s zouden posten. Want dat zouden betekenen dat anderen mensen weer naar ons gingen zoeken namelijk. Zo kon het zich nog wel eens opstapelen.
Ik ging met het laatste meisje op de foto, die ook nog vond dat ze de eerste keer niet goed op de foto stond. Waardoor ik het de tweede keer niet echt mee op kon brengen om echt te glimlachen. Ik vond het wel jammer dat het op deze manier ging. Er waren zoveel leuke dingen aan fans ontmoeten, maar dit was er zeker niet één van.
Ik merkte dat het bij Allison en Lennon niet helemaal lekker leek te lopen. Ik had verder iedereen gehad, dus besloot maar die kant op te lopen. Ik weet niet wat er was gebeurd, maar Lennon leek behoorlijk pissig te zijn? “Zullen we maar verder gaan?” Ik had hier verder geen zin meer in? Er was vast nog genoeg te zien. Volgens mij zou de sfeer al wel een beetje naar beneden zijn gegaan, maar we hadden nog te doen! Als de rest er nog zin in had in ieder geval, anders zouden we nog wel anders verzinnen? Ik wilde Allison sowieso iets beter leren kennen, er was wel iets wat in haar wat er voor zorgde dat ik me aangetrokken tot haar voelde?

Traveller
Wereldberoemd

Traveller schreef:
Allison.
Alsnog vond ik het lief van Lennon dat ze me daar dan bij wilde helpen, net zoals ze zojuist eigenlijk al had gedaan omdat ze al een aantal foto's had gemaakt. Als daar uiteindelijk een mooie bij zat zou ik die dus ook gewoon plaatsen. De achtergrond was hoe dan ook mooi en het lag er dan gewoon aan of ik vond of ik er oké op stond of niet. Wie weet keek ik wel heel erg raar of stond ik er met een rare houding op. 'Hmmm, klopt! En inderdaad, brainstormen klinkt goed! Moeten we binnenkort maar eens doen dan,' knikte ik. Er zat verder geen haast bij. Het hoefde niet meteen vandaag of morgen al te gebeuren. Bovendien had ik Lennon's hulp hiervoor ook niet en toen ging het ook goed. Met haar hulp zou het alleen maar beter worden, dat wel, maar het zou in principe ook zonder haar kunnen! Het hoefde dus niet meteen te gebeuren.
Lennon gaf aan dat ze al een plan had voor haar afstuderen en ik was benieuwd wat dan haar plan ongeveer was, maar ik had geen tijd om hiernaar te vragen. Een fan stond namelijk ineens voor ons en vroeg of ze met ons op de foto mocht. Ik keek toen even verward op naar Calum en Luke, maar die waren allebei nog bezig. Niet dat ik hun "hulp" nodig had of zo, maar ik vond het toch een beetje gek. Normaal gesproken werd me ook wel eens gevraagd om op de foto te gaan, maar dan was het een heel andere situatie. Dan had ik me ook met het gesprek bemoeid en dan had ik het gevoel alsof de fans mij ook oprecht aardig vonden. Het voelde dan een beetje als een vriendschappelijk gesprek. Dit was anders en dit voelde al helemaal anders. Echter zei ik nooit nee als me om een foto werd gevraagd, dus dat wilde ik deze keer ook niet doen totdat Lennon nee zei. Dan kon ik nu niet ineens zeggen dat ik wel op de foto wilde, want dat zou al helemaal raar zijn. Dan zou ik haar in een enorm raar daglicht zeggen en dat wilde ik voorkomen. 'Vandaag niet, sorry,' zei ik toen dus ook maar.
Het meisje leek het echter niet goed op te vatten. Ze keek boos en zei iets wat ik niet verstond en ik verwachtte dat dit geen vriendelijke woorden waren die ze zei. Dat irriteerde me wel een beetje. Lekker makkelijk, iemand een beetje belachelijk maken in een taal die de ander niet begreep. Ik wilde er het liefst dus ook wat van zeggen, maar wist dat ik dit niet moest doen. Dat had ik inmiddels wel geleerd en ik was blij dat Luke op dat moment vroeg of ze verder zouden gaan. 'Ja, laten we dat maar doen,' zei ik toen dus ook meteen. Ik wilde heel erg graag bij dit groepje meisjes weg voordat ik onaardige dingen tegen ze ging zeggen.

Calum.
Lennon en Allison leken beiden niet heel erg goed op het meisje te reageren en eerlijk gezegd gaf ik ze groot gelijk, maar ik had geen zin in gemene verhalen. Die zouden er hoe dan ook nu al komen, omdat we gewoon hun vragen over de twee meiden hadden genegeerd, maar die zouden nu sowieso erger worden. Althans, als ze op social media zaten dan. Ik hoopte dat ze dat niet zaten, maar ik wist eigenlijk zeker van wel. Nu mocht ik maar hopen dat ze hun locatie niet met andere fans zouden delen, want anders zouden we de hele dag op ons hoede moeten zijn.
Ook ik had met iedereen een foto gemaakt en liep toen terug naar Lennon en Allison. Luke stelde voor om verder te gaan en daar was ik het mee eens. Ik nam aan dat iedereen hier nu graag wel weg wilde en gewoon weer verder wilde met waar we mee bezig waren: Parijs ontdekken! 'Ja, laten we gaan,' knikte ik toen ook waarna ik me toch maar weer tot het groepje fans richtte. Als ik vriendelijk bleef zouden ze ons misschien hierna ook wel echt met rust laten.
'Alright, we're leaving so have a good day,' zei ik toen dus ook maar met een zwak glimlachje, waarna ik me opnieuw omdraaide naar Lennon, Luke en Allison. Ik wilde hier nu ook zo snel mogelijk weg en ondanks ik geen idee had waar ik naartoe moest lopen, was een willekeurige kant oplopen beter dan hier nog stilstaan. Volgens mij was het voor de fans inmiddels ook wel duidelijk dat we dus weg zouden gaan. Vandaar dat ik mijn hand op Lennon's onderrug legde en haar zo een beetje met me mee duwde. Zij was immers het meest geïrriteerd van de twee en ik wilde haar daar dus ook graag weg hebben. Ze vond het zelf namelijk zo te zien niet fijn. Ik wist ook niet of dit slim was dat ik haar nu aanraakte, omdat die fans dat hoe dan ook zouden zien, maar aan de andere kant was dit ontzettend onschuldig en moesten ze niet zeuren. Als er in ieder geval wel gedoe om zou komen zou ik wel wat op Twitter of Instagram plaatsen. Wat wist ik nog niet precies, maar iets om duidelijk te maken dat er niets tussen ons speelde. Niet tussen mij en één van de meiden en voor zover ik wist ook niet tussen Luke en één van hen. Ik kende hen beiden nog nauwelijks en daarom zou ik ze vandaag nog graag beter willen leren kennen.
Ondanks dit een beetje een gekke ervaring was, waarschijnlijk helemaal voor Lennon omdat ze dit nog niet gewend was, had ik nog wel zin om leuke dingen te doen voor de rest van de dag. Voor mij was de dag in ieder geval niet verpest. We hadden gekkere dingen met fans of paparazzi meegemaakt, dus dit was nog redelijk onschuldig. Ja, het was een beetje ongemakkelijk, maar dat was het dan ook wel weer.
'Ik weet overigens niet of ik nu wel de goede kant op loop,' gaf ik toen met een lachje toe. Zo niet, dan hadden we eventjes pech en zouden we zo wel weer anders lopen, want om nu weer om te draaien zou ook stom staan.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Lennon.
Ik wist dat dit soort dingen er bij gingen horen. Op een gegeven moment zouden de fans weten wie ik was. Ergens was het dan gek dat ze ook met mij op de foto wilden. Dat vond ik nu ook wel echt heel raar? Waarschijnlijk had ik het wel gedaan als het meisje een beetje normaal op me af was gekomen en zij en haar vrienden normaal met de jongens hadden gepraat. Nu had ik er echter geen zin in. Iets wat misschien wel een grote fout was. Ik vond echter dat ik niets verplicht was. Calum en Luke waren dat ook niet! Al was het voor hen nog moelijker om het echt af te wijzen.
Ik vond dat ik groot gelijk had om nee te zeggen tegen het meisje, zeker omdat ze in haar eigen taal iets begon te mompelen. Als Calum en Luke niet onze kant op waren gekomen om te vragen of we verder zouden gaan en Calum me zelfs mee had begeleid, dan was ik zeker op haar ingegaan. Dat was vast niet de manier om er mee om te gaan, maar ik wilde me ook niet op mijn kop laten zitten. Zo was ik gewoon niet!
Ik keek nog even om naar de meiden, waarvan ik zag dat ze hun telefoontjes nog in de hand hadden. Ik had nog wel genoeg tegen ze te zeggen. Het was toch niet normaal dat ze er maar vanuit gingen dat iedereen deed wat ze wilden! Zo was ik niet opgevoed en ik hoopte dat andere mensen hun kinderen dat soort dingen ook niet bij brachten. Ik keek opzij naar Calum., wiens had op mijn rug lag, wat toch wel als een soort van geruststelling gaf. “Volgens mij niet, maar we kijken zo wel op Google maps.” Voor mij was het ook gewoon belangrijk dat ik daar nu weg was, want anders zouden er dingen uitkomen, die voor helemaal niemand prettig waren.
“Damn ze waren echt rude.” Mompelde ik, toen we een eindje uit de buurt waren. Ik had echt gevonden dat ze niet op een normale manier met ons om waren gegaan. Waarschijnlijk was ik gewoon niet heel erg veel gewend en lag dit meer aan mij dan aan die meiden. “Ik kan niet begrijpen dat jullie hier gewoon aan gewend zijn.” Als ik zo naar Calum en Luke keek, leken ze er niet heel erg veel moeite mee te hebben. Of het betekende dat dit lang niet zo erg was, of ze waren aan dit gedrag gewend. Dat laatste zou helemaal vreselijk zijn? “Is het vaak zo?” Er waren vast hele leuke mensen tussen, dat kon hasat niet anders, maar als dit soort dingen te vaak gebeurden, leek het me ook niet heel erg leuk?

Luke.
Ik had dit wel verwacht. Het was wel een hele dag die we in een stad doorbrachten, dan was het niet meer dan logisch dat we mensen tegen zouden komen die ons herkenden. Nu we dit hadden gehad, zouden we wel verder kunnen gaan. Het was wel duidelijk dat Lennon het niet heel erg goed oppakte. Wat ik ergens ook niet zo heel erg gek vond. We hadden duidelijk twee keer de vragen over Allison en Lennon genegeerd, want iedere antwoord was toch verkeerd. Daarna waren ze zelf maar wat uit gaan zoeken. Allison leek het wat beter op te pakken, misschien ook wel omdat ze het een beetje gewend was.
Ik liep met Allison achter Calum en Lennon aan. “Alles oké Alli?” vroeg ik, om toch even te checken. Volgens mij was ze het wel gewend, dat kon haast niet anders dan dat ze dit wel gewend was. Dat betekende niet dat het altijd even goed aan kwam. Op de ene dag kon ik het ook veel beter hebben dan de andere? Wat ook niet gek was, het lag een beetje aan de dag die ik zelf had gehad. Als ik er al een beetje doorheen zat, was het niet fijn om zoiets als dit mee te maken. Aan de andere kant konden de ontmoetingen met fans me er soms juist weer een beetje bovenop trekken?
“Ik denk dat je het wel een beetje gewend bent of niet?” Ik was eigenlijk wel benieuwd naar de vriendschap die ze met Ashton had. Hij vertelde er niet zo heel erg veel over. Heel soms kwam haar naam wel ter sprake en dan kon je wel zien dat die twee het echt goed met elkaar konden vinden. Zeker in de tijd dat ik bij Ashton had gewoond, was ze wel eens ter sprake gekomen. Maar eigenlijk wist ik niet heel erg veel over haar en Ashton. Alleen dat hij het geweldig leek te vinden dat ze nu mee was. Ze ging met de meeste dingen ook wel mee. Als we uit gingen was ze gewoon mee? Als we met z’n allen een stukje gingen lopen, wilde ze vaak ook wel mee. Ik zag haar vaak in de zaal als we bezig waren met de soundcheck of daarna in de gangen. Het leek me voor haar geweldig dat ze zoveel van de wereld kon zien, terwijl ze bij haar vrienden was. Dat was wel iets wat ik zelf ook fijn vond. We hadden het er al wel over gehad dat we dat de volgende tour iets meer wilden hebben? Misschien zou Allison dan ook wel weer mee gaan. Ik wist dat ze net afgestudeerd was, dus het was vast wel fijn om even de tijd te hebben om tot rust te komen?

Traveller
Wereldberoemd

Traveller schreef:
Allison.
Calum liep samen met Lennon weg en aangezien ik hier nu ook wel graag wilde én geen idee had welke kant we op moesten lopen liep ik met ze mee. Ik keek om toen Luke vroeg of alles oké ging. Met mij wel! Het deed niet heel erg veel met me. Inmiddels was ik fans wel een beetje gewend. Het bleef altijd wel een beetje gek en soms ook wel eng, maar ik had veel erger meegemaakt dan dit. Ik had meisjes gehad die me recht in mijn gezicht uitscholden en die aan me zaten terwijl ik dat op die manier niet prettig vond. Ik had echter meestal leuke fans meegemaakt en dit viel er een beetje tussen in. Het klopte dat de meisjes niet erg aardig waren en ook nogal brutaal hadden gereageerd, maar ik wist dat het ook veel erger kon dan wat er net was gebeurd. ‘Oh, ja hoor!’ knikte ik toen dus ook met een zwak glimlachje. ‘Het is soms alleen een beetje raar. That’s it. Maar ze deden ook raar tegen jou en Calum, of niet?’ Het waren gewoon brutale meisjes geweest en daar moest ik me niets van aantrekken. Sowieso wilde ik me niets van negatieve fans aantrekken. Ik kreeg regelmatig te horen dat ik alleen vrienden met Ashton was omdat ik zo meer volgers kreeg op Instagram of zo. En dat terwijl dat helemaal niet zo was, maar dat zouden mensen toch niet altijd allemaal geloven. En dat was ook oké. Niet iedereen hoefde mij leuk te vinden.
‘Ja, dat kan je wel zeggen! Op zich viel dit nog mee,’ knikte ik. Hij had zelf natuurlijk ook veel erger meegemaakt. Het feit dat die meisjes ons nu niet achtervolgden liet al zien dat ze niet verschrikkelijk waren. Natuurlijk hadden ze zich niet zo hoeven gedragen, maar het waren in ieder geval geen fans uit de ergste categorie.
Lennon had het er iets moeilijker mee te hebben dan ik. Logisch. In het begin schrok ik ook van dit soort dingen. Maar uiteindelijk wende je daar ook gewoon aan. Het zou nooit normaal worden, want het bleef een aparte gewaarwording, maar je zou er niet meer zo van opkijken. Ik nu in ieder geval al lang niet meer.
‘Het wordt vanzelf normaler,’ zei ik toen dus ook maar, al had ze het meer tegen Calum en Luke dan tegen mij. Althans, dat dacht ik. Zij maakten dit immers ook nog veel vaker mee dan ik en ook nog eens veel heftigere dingen.
‘Maar laten we weer wat leuks doen!’ stelde ik toen voor. Ik wilde het best over die meisjes blijven hebben als Lennon dat graag wilde, maar daar werd het helaas niet beter van. Bovendien had ik het gevoel dat we verder van dit punt af moesten lopen, want als die foto’s op social media werden geplaatst konden anderen herkennen waar de jongens waren geweest. Dan gingen sommigen gegarandeerd zoeken.

Calum.
Lennon zei dat we waarschijnlijk niet goed liepen, maar dat had ik al verwacht. Het was geen ramp. Dan zouden we zo gewoon de andere kant op lopen. Het belangrijkste was dat we daar weg gingen voordat het voor één van ons teveel werd en we te geïrriteerd zouden reageren. Of dat die meisjes te geïrriteerd zouden raken en dit gingen afreageren op Lennon of Allison. Met name Lennon leek het er moeilijker mee te hebben en dat begreep ik volkomen. Het was ook niet bepaald leuk geweest en hoe dat meisje tegen haar had gedaan was ook gewoonweg niet normaal. Ik snapte dat ook nooit. Alsof je door zo’n reactie ineens wel met iemand op de foto wilde gaan. Bij mij zou dat er alleen maar voor zorgen dat ik daar absoluut geen zin meer in had en dan ging ik gewoon weg. Eigenlijk wat we nu ook hadden gedaan. Van mij hoefde dat meisje ook niet zo op Lennon te reageren, al wist ik niet goed wat ze had gezegd. Ik had het niet verstaan, maar had wel gehoord dat het geen aardige of vriendelijke woorden waren geweest.
‘I know right? Echt fucking rude,’ stemde ik met haar in. Het was ook gewoon nergens voor nodig. Maar er bleven dit soort ensen op de wereld rondlopen en je had ze ook overal. Helaas.
‘Uh, ja.. dit soort dingen gebeuren best vaak eigenlijk,’ gaf ik toen toe. Ik wilde haar echter ook niet “bang” maken. Ik zou dus niet zeggen dat het ook nog veel erger kon. Zo werd je bijvoorbeeld ook regelmatig gemobt op bijvoorbeeld vliegvelden of bij je hotel. Dat vond ik persoonlijk veel erger dan een paar onbeschofte fans. Dan kwam je veiligheid ook nog een beetje in het geding. En ook de veiligheid van de fans zelf. Al had ik liever gewoon de leuke gesprekken die gelukkig ook vaak genoeg voorkwamen. Dat kwam tegenwoordig nog vaker voor dan de niet-leuke dingen, dus dat was al een hele verandering gelukkig! ‘Maar gaat het verder wel goed?’ vroeg ik toen nog voor de zekerheid. Wie weet deed dit haar zo ontzettend veel dat ze er nog meer over moest praten of gewoon terug naar het hotel wilde. Wie weet.
Allison stelde voor om verder te gaan en ikzelf was het er mee eens, maar wilde niet te snel antwoorden. Ik wilde dat iedereen zich eerst oké voelde voordat we weer verder zouden gaan. Dat leek me wel zo netjes. Bovendien waren wij drieën dit allemaal tot op bepaalde hoogte gewend en was het een soort van normaal geworden, behalve Lennon. Ik durfde te wedden dat zij dit nog nooit eerder had meegemaakt en dan kon dat ook gewoon heftig zijn.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Lennon.
Er was genoeg wat ik het meisje nog had willen zeggen. Het was maar goed dat we daar nu weg waren gegaan. Soms had ik echt even niet meer in de hand wat ik precies zei, dan kwamen de woorden uit mijn mond, voordat ik er echt erg in had. Ik wist niet wat ze tegen me had gezegd, maar het was gewoon duidelijk geweest dat het geen aardige woorden waren geweest. Gelukkig leek Calum ook te denken dat het niet erg netjes was geweest. Dan was dat tenminste niet hetgeen waar ik aan moest wennen. Ik vond het echt een gek idee dat ik dat moest doen? Dat ik er aan moest wennen!
“Dat is behoorlijk kut.” Ik wist niet wat ik er anders op moest zeggen. “Ik bedoel, het is vast ook wel heel erg leuk, maar het lijkt me soms echt fucking vervelend.” Dan zou ik soms wel een paar keer nadenken voordat ik naar buiten zou gaan, iets waar je je eigenlijk niet door tegen moest halen. Misschien zouden er over een tijdje ook wel fans voor me staan die zouden vertellen dat ze fijn foto’s mooi vonden. Dan zou het al een heel anders gesprek worden. Dan was er een soort van wederzijds respect en dat vond ik belangrijk? Zo zouden ze ook met Calum en Luke om moeten gaan? De meiden waren vast gek geweest op hun muziek en ze zagen ze misschien als voorbeelden, maar dan kon je daar toch over praten. Ik vond niet dat het dan moest gaan over anderen. Wat het wel was gegaan, ze hadden immers over mij en Allison gevraagd!
Ik knikte voorzichtig, het ging wel. “Jahoor, ik had daar alleen niet heel erg veel langer moeten blijven staan, want dan had ze heel wat woorden tegen haar hoofd aangekregen.” Zo was ik wel gewoon een beetje. Dan viel dit nog mee? Ze had eigenlijk best wel geluk gehad. Misschien ik zelf ook wel. “Ik snap er alleen geen fuck van, doordat we hier samen door de stad lopen, ben ik ineens interessant?” Dat was echt iets wat er bij mij niet zomaar in kon. Daarom had ik me ook een beetje afzijdig gehouden.
Allison stelde voor om verder te gaan en iets leuks te gaan doen. Iets waar ik niet meteen zo heel erg veel zin in had, maar ik wilde deze dag ook niet laten verpesten door een paar meiden. “Yes, let’s go.” Het maakte me nu niet zo heel erg veel uit wat we zouden gaan doen, als we maar ver weg waren van die plaats. We zouden genoeg kunnen doen? Nu moesten we wel echt Maps hebben, want anders zou ik ook de weg kwijtraken. “Calum had het net over de Notre Dame?”

Luke.
Zoals ik had verwacht, was Allison er wel een beetje aan gewend. Ik kon hara geen ongelijk geven toen ze zei dat zehet een beetje raar vond. Dat was het ook gewoon. Het hele gesprek dat we net hadden gehad, was gewoon heel erg vreemd geweest. “Ja dat was echt heel erg vreemd.” Ik wist niet hoeveel ze er van mee had gekregen. “Ze leken perse te willen weten wie jullie waren en of dit een date was.” Dat was gewoon een heel gek iets. In dit wereldje was het haast niet in te denken dat je bevriend was met een vrouw. Dan was er meteen een relatie. “Al kan ik me niet indenken dat ze dat soort dingen willen weten en niet weten wie je bent.” Dat waren aannames, maar het leek me er wel op dat dit van die fans waren geweest die precies alles van ons leven wisten. Iets wat gewoon en heel erg gek was?
Ik knikte, het was ook nog wel meegevallen. Van wat ik zag waren ze gewoon blijven staan, daarbij waren het er nog maar een paar geweest. “Het was goed te doen.” Soms kwam er echt een hele groep aan, waardoor je helemaal niet meer kon bewegen. Iets wat ik echt vreselijk vond. Niemand wilde dat. Voor ons was het niet prettig, maar voor de fans was dat ook gewoon gevaarlijk. Ook als ze allemaal begonnen te drukken. Zoiets was ook gewoon met concerten zo. Daarom werd er nu van te voren gewoon aangegeven dat we daar niet van gediend waren?
“Dus hoe vaak ben je al de vriendin van Ash geweest?” vroeg ik lachend. Dat was sowieso gebeurd, dat wist ik zeker. Ik probeerde er zelf niet zo heel veel op te letten, dat was niet waarom ik op social media zat. Ik probeerde juist de positieve naar voren te laten brengen. Er waren ook genoeg dingen die voor ons gedaan werd, maar soms was dat juist wel prettig. Zeker als het ging om de foto’s en filmpjes die nu werden gemaakt. Iets waar Lennon ook aan meehielp.
“Daar ben ik het mee eens. We kunnen straks ook een tentje opzoeken om even wat te eten?” Het was ondertussen al wel wat later geworden, wat betekende dat we wel wat konden eten. Lennon had het over de Notre Dame, waar we dan wel eerst naar toe konden gaan. “Dat is prima.” Dat kwam me wel iets bekender voor, er was een Disneyfilm van! “Dan kunnen we daarna opzoek naar iets te eten.” Volgens mij wist niemand echt waar we naar toe moesten, daarom pakte ik mijn mobiel er bij en zocht ik op maps de Notre Dame op. “Soms is dat ding echt vreselijk.” zei ik lachend, terwijl ik mijn mobiel aan Allison liet zien. Ik had namelijk echt geen idee welke kant we op moesten.

Traveller
Wereldberoemd

Traveller schreef:
Allison.
'Het was toch ook een date? Ik op date met Lennon en jij met Calum!' grapte ik toen waarna ik heel stom even om mezelf moest lachen. Het was niet eens grappig, maar soms kon ik om mezelf lachen om de meest domme dingen. Ik vond mezelf dus ook de meest hilarische persoon in de hele wereld. Ik wilde het onderwerp ook niet te zwaar maken, dus een dom grapje maken was dan in mijn ogen wel gepast. Het was voor mij nou eenmaal ook niet een enorme big deal. Het was niet de eerste keer dat mensen dachten dat ik op date was met één van de jongens, al was dat dan altijd Ashton geweest tot nu toe. Ik was ook nog niet eerder met één van de andere jongens eerder gespot, dus dan was zo'n aanname ook lastig om te maken.
'Hoe vaak ik zijn vriendin ben geweest? Poeh... no idea! We zijn ook al vier keer stiekem getrouwd en ik ben ondertussen ook al tien keer in een jaar zwanger geraakt. Geen idee hoe ik het doe, maar volgens mij ben ik lekker op dreef zo!' zei ik lachend. Hij had zelf vast ook wel dat soort verhalen over zichzelf gelezen. Waarschijnlijk nog veel meer dan wat er over mij werd gezegd, want ja, hij kreeg natuurlijk honderd keer zoveel aandacht als dat ik kreeg. Het was niet zo alsof ik in alle bladen stond als ik met Ashton rond liep, maar zodra Luke met een nieuw meisje werd gezien was dit groot nieuws. Ik had het zelf ook wel eens gelezen of Ashton vertelde dan weer dat ze één of ander dom verhaal hadden verzonnen.
'Wow, je hebt oprecht honger, of niet?' grinnikte ik toen Luke twee keer aangaf dat hij wel op zoek wilde gaan naar een plek waar je kon eten. Al kon voedsel er bij mij nu ook wel in. Eigenlijk bijna altijd wel en nu ik in een ander land was wilde ik maar al te graag allerlei Franse gerechtjes proeven. Het enige dat me te ver ging waren de slakken, dus die zou ik dan weer niet nemen.
We zouden naar de Notre Dame gaan en daar was ik het helemaal mee eens! Hier langer stilstaan hoefde van mij niet en volgens mij was de Notre Dame ook een toeristische trekpleister. Bovendien had ik de Disney film ook gezien, dus was ik wel benieuwd naar hoe het er in het echt uit zag. Luke had zijn telefoon erbij gepakt om te kijken waar we dan naartoe moesten, maar volgens mij lukte hem dit nog niet meteen. Ik moest toen dus ook even lachen toen hij aan gaf dat zijn telefoon soms vreselijk was. 'Hulp nodig?' grinnikte ik waarna ik naar zijn telefoon keek en vervolgens om me heen keek om een straatnaam te zien. Dan wist je meestal wel hoe je moest lopen. 'Ik denk dat we die kant op moeten, mister tour guide,' grinnikte ik waarna ik een kant op wees. Ik nam aan dat het daar naartoe was. Anders wist ik het ook niet meer.

Calum.
Meestal was het wel leuk om fans te ontmoeten, maar dit soort situaties waren natuurlijk alles behalve leuk. Ik gaf Lennon dus ook groot gelijk toen ze het als behoorlijk kut omschreef. Dat was het ook gewoon. 'Is het ook! Maar het kan ook echt enorm meevallen. In sommige steden word je door niemand herkend en dan is het dus al helemaal chill. En vaak zijn fans ook wel gewoon aardig en doen ze normaal. Dan is het wel oprecht leuk,' knikte ik. Ik vond het dan absoluut niet vervelend om een praatje te maken en hun dag ook een beetje beter te maken. Soms maakten ze mijn dag ook wel stukken beter zonder dat ze dat eigenlijk wisten. Dat zou ik niet snel toegeven aan fans, maar soms was het wel echt zo.
'Duh, omdat je met mij bent ben je enoooorm interessant. Anders totaal niet hoor,' plaagde ik haar toen zacht grinnikend. Natuurlijk maakte ik maar een grapje! Ik vond haar enorm interessant. Vanaf het eerste moment dat ik haar zag eigenlijk al. Ze kwam over als een lief, slim en ambitieus meisje. Iemand waar je goed op kon bouwen en die ik graag beter wilde leren kennen! Bovendien was ze ook gewoon een mooie verschijning. Dat kon volgens mij niemand ontkennen. Ik hoopte wel dat ze dit ook echt als een grapje opvatte en niet als iets dat ik serieus meende. Dan kon het nogal ongemakkelijk worden en ik wilde haar ook niet slechter laten voelen dan wat ze al deed, al zei ze dat het allemaal goed ging. Ik vond haar oprecht interessant. Fans vonden haar hiervoor natuurlijk niet zo interessant, maar dat zou gegarandeerd veranderen. Uiteindelijk zouden mensen haar ook leuk gaan vinden voor haar en niet omdat ze foto's van ons maakte en omdat ze met ons om ging. Dat zou alleen nog eventjes duren. Alleen niet voor mij, want vanaf dag één wilde ik al meer over haar te weten komen.
Luke en Allison bekommerden zich dit keer over het vinden van de route en Allison gaf op een gegeven moment aan dat ze wist welke kant we op moesten lopen. 'Als het niet goed is, geven we allemaal jou de schuld en zijn we enorm boos!' grapte ik toen dus ook waarna ik inderdaad maar die kant op begon te lopen waar ze naartoe had gewezen. 'Dan moet Lennon wel weer onze reisleider zijn, want die heeft het tot nu toe wel enorm goed gedaan!' Ze had ons in ieder geval overal nog naartoe gebracht zonder ook maar één keer fout te zijn gelopen. Ik zou het overigens niet erg vinden als we niet in één keer goed zouden lopen. Wat mij betreft hadden we tijd genoeg en het vinden van een leuk eettentje kon ook wel vijftien minuten later. Ik hoefde immers ook geen urenlang bij die kerk te staan. Eventjes kijken en een paar fotootjes maken was voor mij ook wel weer genoeg.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Luke.
“Oooh jullie zijn zo’n leuk stel samen!” zei ik lachend. Ik vond het fijn dat Allison hier een grapje van maakte. Ze had zichzelf ook wel echt gek konden maken met de dingen die net waren gezegd. Soms was het ook gewoon heel gek om aan mensen te worden gekoppeld, die je nauwelijks kende. Deze dag was er voor om Allison en Lennon beter te leren kennen. Daarbij was mijn interesse misschien iets meer bij Allison, maar dat anderen dan meteen weer aannamen dat het een date was, vond ik soms wel gek. Ik trok me er echter niets meer van aan, want dit gebeurde nou eenmaal. Dat was ook wel duidelijk aan de verhalen die Alli vertelde. Ze kende dit, ze hadden genoeg verzonnen om haar en Ashton heen. “Je ziet er goed uit voor iemand die tien kinderen heeft gebaard in zo’n korte tijd.” Zei ik lachend. Ze was gewoon een makkelijk persoon om mee te praten en ook dit soort idiote gesprekken te hebben, iets wat best wel fijn was.
“Je redelijk.” Ik had ook wel honger. “Ik heb ontbijt overgeslagen.” Soms was het zo nutteloos om te ontbijten. Zeker als dat betekende dat je langer in je bed kon blijven liggen. We hadden vanmorgen redelijk vroeg afgesproken om rond te wandelen, dus ik had er voor gekozen om niets te eten. Dus naast Starbucks had ik niets gehad. “Maar ik kan nog wel even wachten hoor.” Het zou nog wel even duren voordat we iets zouden eten, maar dat was ook niet erg. Dat we in ieder geval wisten dat we straks nog ergens naar toe zouden moeten, dan was het prima. Desnoods zouden we even splitsen, als niet iedereen tegelijk wilde eten.
Ik keek naar de straat waar Allison naar wees, het zou best kunnen dat we die kant op moesten, ik had echt geen idee. We zouden vanzelf zien hoe we liepen als mijn mobiel aangaf dat we bewogen. “Als jij het zegt.” Zei ik lachend. We zouden er uiteindelijk wel komen, ook als we er iets langer over deden. Desnoods zouden we op een gegeven moment een taxi aanhouden om ons ergens naar toe te brengen, het kon haast niet dat alles wat we wilden zien dicht bij elkaar zou liggen. Ik keek om naar Calum en Lennon. “Dat was gewoon een lucky shot.” zei ik lachend. Waarschijnlijk had ze gewoon een beter richting gevoel dan ik dat had?

Lennon.
Ik kon best geloven dat het leuk was om fans te ontmoeten, er waren vast genoeg mensen die echt van de tijd genoten en de juiste dingen zeiden of vroegen. Nu was het gewoon even niet zo geweest, wat ook wel weer prima was. Het was nou eenmaal gebeurd. Dus ik kon me er nu ook wel weer bij neerleggen, ondanks dat ik me wel een beetje pissig voelde. Ik moest wel lachen om Calum zou woorden. “Je bent zelf ook gewoon een heel interessant persoon, dus ik neem het ze ook niet echt kwalijk.” Ik vond Calum wel echt een interessant persoon. In eerste instantie kwam hij behoorlijk intimiderend over. Ik was zelf ook niet de persoon die meteen heel open was, ik had vaak genoeg te horen gekregen dat ik arrogant over kwam op het eerste moment. Dus ik wist maar al te goed dat ik niet moest oordelen op het eerste moment dat je iemand zag. Nu ik Calum een beetje leerde kennen, wist ik dat het eerste moment er echt niet toe deed.
Ik keek naar Luke, terwijl ik mijn wenkbrauwen even optrok. Ik wist dat hij een grapje maakte, maar het was nooit verkeerd om ergens in mee te gaan. “Als je zo door gaat en we verdwaald raken, mag je zelf je weg terug vinden hoor.” Zei ik lachend. Ik wist nu ook niet meer heel erg goed waar we precies waren, maar als ik even op een kaart kon kijken, dan wist ik wel hoe ik zou moeten lopen. Het was echt niet meteen de snelste weg, maar ik wist wel een richting en dat was vaak wel het belangrijkste.
Ik was wel benieuwd wat we hierna nog allemaal zouden doen. Ik had net wel iets gehoord over eten, wat natuurlijk ook moest gebeuren. De Eiffel Toren zou vanavond nog zijn, maar ik wist niet of we die hele tijd nog zouden rondlopen. Dan had je het op een gegeven moment ook wel echt gehad. Het was hier niet heel erg warm, iets wat me ook wel echt opviel. Dan was lopen misschien wel lekker, maar het kon wel een beetje te worden. Ik zag vanzelf wel wat de rest wilde doen en ging daar wel in mee. Ze waren alle drie niet de moeilijksten. Voor mij was deze dag wel een soort van succes, het was in ieder geval gezellig tussen ons.

Traveller
Wereldberoemd

Traveller schreef:
Allison.
'Ja hè?! Maar jij en Calum ook hoor.. jullie zouden de mooiste kinderen krijgen!' zei ik lachend. Al was dat niet eens een grapje. Het was dat zij samen geen kinderen konden krijgen, maar een mengelmoes van die twee zou er sowieso mooi uit zien! Niet dat ze apart van elkaar er slecht uitzagen. Integendeel juist. Ik vond de hele band er leuk uit zien en het bleef ook voor mij nog een beetje eye candy. Behalve Ashton. Die kende ik inmiddels te goed om op die manier naar hem te kijken. Dat vond ik raar en ik zag mezelf ook absoluut niet met Ashton samen en hij andersom volgens mij ook absoluut niet met mij. Als goede vrienden was het perfect, maar een relatie zou ik nooit met hem kunnen hebben.
'Nou, dat noem ik nog eens een lief compliment! Dankjewel,' zei ik lachend. Ik was blij dat hij een beetje met mijn stomme grapjes mee ging. Sommigen reageerden dan op een bepaalde manier dat ik er ongemakkelijk van werd, maar dat deed hij totaal niet. Daar vond ik hem ook niet het type voor, maar ik kende hem niet goed genoeg. Ik had tot nu toe ook weinig domme of stomme dingen gezegd rondom anderen, behalve tegen Ashton natuurlijk. 'Maar ik denk dat jij inmiddels ook al een miljoen keer vader bent geworden, toch? En zogenaamd in iedere stad een soort fuck buddy!' grinnikte ik. Dat dachten mensen soms over Ashton, dus ik nam aan dat het bij hem niets anders was. En waarom het mensen zoveel aanging wat zij in hun privéleven deden snapte ik nog steeds niet. Ik bemoeide me nog niet eens met hun privéleven, laat staan dat ik dat bij iemand zou doen die ik niet eens persoonlijk kende!
'Oh, same here. Ik had er geen tijd meer voor.' Eigenlijk deed ik sowieso niet aan ontbijten. Ik had 's ochtends meestal nog geen honger, dus mijn eerste maaltijd was bijna altijd de lunch. Behalve op weekenden, want dan had ik meestal wel gewoon tijd om wat voor mezelf te maken en het op te eten. Maar ik vertikte het gewoon om veel eerder op te staan zodat ik dan wat kon eten.
'Duh, ik heb altijd gelijk,' grapte ik toen. Ik had zeker niet altijd gelijk, al wilde ik dat wel altijd graag hebben. Maar met dit soort dingen was ik niet altijd een ster, al dacht ik vrijwel zeker te weten dat we nu wel de goede kant op zouden lopen. Ik grinnikte even om Lennon's opmerking tegen Luke. Ik vond het wel oprecht nu al gezellig! Ik was ook blij dat ik het met alle drie tot nu toe erg goed kon vinden. Het zou ook wel erg zijn als dat nu al niet meer het geval zou zijn, maar dat kon natuurlijk altijd wel gebeuren. Het hoefde niet met iedereen te klikken. Dat betekende niet dat ik niet mijn best zou doen om aardig gevonden te worden en om interesse in anderen te tonen, maar het was fijn als het een beetje wederzijds was. En tot nu toe had ik het gevoel dat iedereen het wel gezellig vond zo! We maakten een beetje grapjes en ik was blij dat dat nu allemaal al een beetje kon.

Calum.
'Ah, thank you, thank you,' grinnikte ik toen Lennon mij een interessant persoon noemde. Ik bedoelde het natuurlijk enorm sarcastisch. Zo interessant was ik namelijk niet, vond ik zelf dan. Al wist ik zeker dat al die fans daar anders over dachten en daar mocht ik eigenlijk wel blij om zijn. Als zij mij, of de band, niet interessant of leuk hadden gevonden zat ik nog steeds in Australië en zou mijn hele leven er heel anders hebben uitgezien. Dan had ik Lennon ook nooit ontmoet! 'Nu moet ik toegeven dat jij stiekem toch ook wel ergens interessant bent,' plaagde ik haar toen weer.
Ik lachte om Luke en vervolgens om Lennon die er tegen in ging. En dat mocht ze ook zeker doen! Ik was blij dat ze niet over zich heen liet lopen. Niet door ons, maar ook niet door de fans, want ook daar was ze tegen in gegaan. Het was wel iemand met een beetje pit in zich en dat was fijn. Dat betekende dat iemand je gewoon kon vertellen waar het op stond en met een leventje als dit was dat iets wat je wel een beetje nodig had. Al die dingen mochten niet naar je hoofd stijgen en als je niet oplette kon dat nog wel eens gebeuren. 'Nou, nou, een dame met pit!' zei ik toen dus ook lachend.
We liepen in de richting die Allison had uitgekozen en al redelijk snel zag ik inderdaad de beroemde Notre Dame, dus we waren de juiste kant op gelopen. Dat viel dan weer mee! Ik nam aan dat we hierna wat gingen eten en daarna had ik geen idee. Ik vond eigenlijk alles wel prima. Als zij nog andere dingen wilden doen of zien ging ik mee. Mochten zij terug naar het hotel willen vond ik dat ook wel goed, al wist ik wel dat we vanavond wel weer de stad in moesten vanwege die Eiffeltoren. Daar moesten we nog naartoe om een aantal foto's te schieten.
'Nou... valt het me toch nog mee. In één keer goed! Iets dat Luke niet had kunnen doen,' grinnikte ik toen we eenmaal dichtbij de Notre Dame waren en iedereen dus kon zien dat we er bijna waren. Eigenlijk maakte ik de hele dag door wel flauwe grapjes of wilde ik iemand ergens op een grappige en leuke manier op aanspreken. Dat mochten zij andersom ook bij mij doen, want ik kon er wel om lachen. Zolang het allemaal nog gepast was en je er niemand mee kwetste moesten dat soort dingen kunnen vond ik. Bovendien hing er dan een luchtige sfeer en dat vond ik altijd prettig als ik iemand nog niet zo goed kende. Dan vond ik dat leuker dan wanneer ik alleen maar over serieuze dingen aan het praten was. Dat was ook belangrijk, maar niet op een dag dat je door Parijs als toerist aan het lopen was. Dat was meer voor andere momenten belangrijk vond ik. Daar was het nu niet het moment en de tijd voor en ik nam aan dat ik nog wel vaker met deze twee meiden zou zijn. Nou ja, dat sowieso, want ze waren mee op tour, maar ik wist zeker dat ik ze nog wel wat beter zou leren kennen. En dat hoopte ik ook gewoon, want ik vond het tot nu toe gewoon erg leuk!

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Luke.
Ik vond het leuk dat Allison ook gewoon de grap van dit alles in zag. Dat had je ook wel een beetje nodig. Anders was er echt een grote kans dat het allemaal heel erg ongemakkelijk werd. We hadden het heel erg leuk op deze manier! We moesten ook wel een eindje lopen, dan was het allenmal maar fijn dat we die tijd op een goede manier konden doorbrengen. Zeker omdat deze dag hier eigenlijk voor was. Om elkaar te leren kennen. Ik wist nu in ieder geval zeker dat Allison heel erg goed gezelschap was en dat we wel een beetje bij elkaar wat betreft onze persoonlijkheid. Al waren er vast genoeg verschillen. Iets wat ook alleen maar goed was. Anders werden gesprekken ook veel te saai.
We waren nu aangekomen bij de kerk uit de Disney film. Allison had het toch voor elkaar gekregen om op de juiste plaats te komen. Iets wat best wel een compliment verderde. “Dat weet ik nog net zo niet, maar dit is in ieder geval heel erg knap.” zei ik lachend. Ondertussen bekeek ik de kerk. Opzicht was het best wel leuk om zo rond te lopen. Al was ik niet iemand die hier uren voor kon staan. Er waren genoeg andere dingen te zien. Of om te doen!
“Het is een mooie kerk.” Zei ik tegen Allison. Want dat was het wel echt. “Maar waarom zouden mensen naar een kerk van een Disney film gaan, in plaats van Disneyland?” Die was hier ook ergens in Parijs. Ik was wel gek op dat soort parken? Ik was ook wel eens in die in Amerika geweest en het had toch iets bijzonder. De hele sfeer die er hing was gewoon echt magie. Iets wat ze natuurlijk ook wel over wilde brengen. Natuurlijk hadden we vandaag af gesproken om door te stad te lopen, maar ik had het ook niet erg gevonden om naar het pretpark te gaan. Daar hadden we elkaar ook kunnen leren kennen. Ik zag niet heel veel verschil, je moest er ook lopen. “Als je daar ergens staat, dan heb je ook wel iets meer doen.” In de rij staan was iets wat veel gebeurde, maar dan had je uiteindelijk ook wel iets. Nu stonden we ergens en ik zag echt wel dat het hier mooi was, maar het was toch veel beter als je uiteindelijk in een attractie terecht kwam?
“Begrijp me niet verkeerd, ik vind dit ook helemaal niet vervelend. Maar Disney had me ook wel echt leuk geleken voor vandaag.” zei ik lachend tegen Allison. Ik wist niet of zij het ook leuk vond, maar misschien konden we van de week nog gaan, als ze dat wilde in ieder geval. De dag na het concert waren we hier ook nog. Wat betekende dat er nog wel tijd over was. Ik zou niet in mijn eentje gaan, maar als ik iemand mee zou krijgen. Zeker iemand zoals Allison. Dan zou ik zeker gaan!

Lennon.
Ik vond het niet verkeerd dat Calum zei dat ik pit had. Zo was ik ook wel een beetje? Ik was niet iemand die over zich heen liet lopen. In de wereld zoals het nu was, moest dat ook wel een beetje. Soms kreeg je alleen maar dingen voor elkaar als je je mond open trok. Ik probeerde wel rekening te houden met de gevoelens van andere mensen, maar als iemand bij mij aan de verkeerde kant kwam en zelf niets meer deed om mij te sparen, dan deed ik dat ook niet zomaar. Ik gaf aan wat ik wel wilde en wat juist niet. Al was ik ook wel iemand die mee kon met ideeën van anderen.
“Ik ben blij dat Allison het heeft gedaan dan.” Zei ik lachend. Daardoor waren we op de juiste plaats gekomen. Blijkbaar was dat niet gelukt als Luke ons de weg had gewezen. Ik vond het best wel grappig om te horen. Zo leerde je toch een beetje iets van elkaar? Blijkbaar was Luke dus gewoon slecht met de weg. Al vroeg ik me nu wel af of Calum de weg wel had gevonden.
Ik liep iets naar voren, zodat ik de kerk op de juiste manier kon bekijken. Het was heel erg indrukwekkend. Het was heel erg mooi gebouwd? Al was dit natuurlijk de voorkant en volgens mij was de zijkant nog veel mooier, terwijl hier de meeste mensen stonden. Ik was ergens ook wel benieuwd naar de binnenkant, maar ik hoefde niet perse naar binnen. Waarschijnlijk zou de rest dat ook niet echt willen doen.
Ik maakte een paar foto’s van wat dichterbij, wat gewoon een mooi effect gaf. Het was niet het meest mooie weer, wat wel jammer was. Het gaf echter wel iets mee aan de sfeer van de Notre Dame. Het was een mooie kerk, maar er zaten ook zoveel verhalen achter.
Ik keek even achterom naar Luke en Allison die met elkaar aan het praten was en vervolgens naar Calum, die stilletjes de kerk stond te bekijken. Ik kon het niet laten om een paar foto’s te maken. Ik zou ze nergens voor gebruiken, zeker niet zonder dat ze het zelf wisten. Ik had hele duidelijke afspraken gekregen met deze stage. Niemand mocht zich oncomfortabel voelen door de foto’s die ik maakte. Ik mocht niet zomaar foto’s posten zonder het te overleggen. Iets wat ik ook echt niet zou doen. Ik wist niet wat ik wel met de foto’s zou doen, als ze al gelukt waren. Het zou me in ieder geval herinneringen geven aan vandaag en dat was het mooie aan foto’s. Ze brachten je terug naar de goede momenten.

Traveller
Wereldberoemd

Traveller schreef:
Allison.
Wat was ik blij dat ik inderdaad mijn gelijk had gekregen met het vinden van de weg. Niet dat daar een discussie om was geweest, maar ik had me toch wel een beetje dom gevoeld als we helemaal de verkeerde kant op waren gelopen. Bovendien zou dat dan als verspilde tijd voelen en aangezien ik wel wat uit deze dag wilde halen wilde ik die tijd dus niet verspillen! Al wist ik zeker dat niemand er een probleem van had gemaakt. Waarschijnlijk zou ik er een beetje mee geplaagd worden en meer niet. Dat had ik andersom dan in ieder geval gedaan en ik vond ze allemaal niet onaardig genoeg om op een andere manier dan dat te reageren. Of ik moest het mis hebben. Wie weet, ik kende ze natuurlijk nauwelijks!
'Dat weet je zo net nog niet? Nou, wat een vertrouwen!' grinnikte ik. 'Maar dankjewel,' voegde ik er lachend aan toe. Ook ik keek ondertussen naar de immense kerk waar we voor stonden. Het was inderdaad een mooi gebouw en ik kon me voorstellen dat mensen hier naartoe kwamen om het te bekijken. Ik hield zelf soms ook wel van het bezoeken van kerkjes en andere culturele plekken, maar het lag er echt aan met wie ik was. In mijn eentje zou ik hier bijvoorbeeld wel naartoe gaan, maar als de persoon waar ik mee was daar absoluut niet van hield deed ik gewoon andere dingen! Met dat soort dingen was ik zeker niet de moeilijkste.
Ik moest toch even lachen om Luke's vraag over waarom mensen hier naartoe zouden gaan in plaats van naar Disneyland. Nu leek het net alsof deze kerk alleen bijzonder was vanwege de film, maar dat was hij toch sowieso al?! Hij was er alleen wat beroemder door geworden. 'Meen je dit?' vroeg ik dus ook lachend. Ik vond het eigenlijk een beetje een domme vraag, maar zelf stelde ik genoeg van dat soort domme vragen. Ik was dus blij dat ik niet de enige was die niet altijd slim uit de hoek kwam kijken!
'Oh, hou op hoor, nu wil ik naar Disneyland,' lachte ik. Thuis in Los Angeles ging ik eigenlijk best wel vaak naar Disneyworld. Het was immers ook niet zo ver rijden naar Anaheim en er waren altijd wel mensen die mee wilden. Ik kon me daar een miljoen keer heengaan en ik zou me nog steeds vermaken. Nu Luke het over Disney hier had wilde ik er eigenlijk alweer heen. Hier zou het natuurlijk anders zijn dan in Los Angeles, dus vandaar dat ik er nu al zin in had! Niet dat we erheen zouden gaan, want er zou niet eens tijd voor zijn leek me. Ik wist dat we nog wel even in Parijs zouden blijven, maar ik zou toch niet in mijn eentje hier naar Disney gaan? Dat zou ik dan wel héél spannend vinden! Ik zou hier namelijk helemaal niemand mee kunnen vragen, want iedereen was gewoon druk en op vrije dagen wilden veel mensen ook gewoon lekker niks doen. Dat was volkomen logisch. Het was immers een enorm druk schema en je werd er enorm moe van. Zelfs ik werd er moe van!

Calum.
'Same here,' grinnikte ik. Niet dat ik een ster was in het vinden van de weg. Ik zette meestal gewoon mijn GPS op mijn telefoon aan en dan vertrouwde ik daarop. Gelukkig hoefde ik niet heel erg vaak zelf de weg te vinden, dus was ik daar ook lui in geworden en liet ik het meestal aan anderen over. Zij waren er toch beter in dan ik. En als ik wel zelf ergens naartoe moest was het altijd naar een plek waar ik vaker kwam. Bijvoorbeeld van mijn huis naar het huis van één van de jongens of de studio of dat soort dingen.
Lennon ging een aantal foto's maken, dus zou ik haar maar eventjes laten. Dit was een beetje haar ding leek me. Ik dacht in ieder geval dat zij het meest met kerkjes en gebouwen zou hebben van ons allemaal. Ik vond het enorm mooi en indrukwekkend, maar zou niet een hele dag een kerk kunnen bekijken of meerdere op een dag. Dan had ik het wel een beetje gezien. Ik hield wat dat betreft een beetje van afwisseling en het leek mij een goed idee als we hierna gewoon wat zouden gaan eten of zo! Ik begon inmiddels ook wel een beetje trek te krijgen en aangezien ik Luke daar eerder ook al over had horen praten leek me dat een prima plan.
Een beetje verward keek ik op toen ik zag dat Lennon haar camera op mij gericht had. Ik had geen idee hoe lang ze dat al aan het doen was, dus misschien had ze inmiddels al tientallen foto's geschoten. Ik moest er toch wel even om lachen. Ik vond het absoluut niet erg als ze foto's zou maken als ik het niet door had. Niet als het in een setting zoals deze zou zijn in ieder geval. Dit waren immers ook gewoon onschuldige foto's. 'Oh, like what you see, huh?' grapte ik toen dus ook en grinnikte even om mezelf. Natuurlijk niet! Dit was haar werk. Zij maakte van alles en iedereen foto's. Waarschijnlijk moest ze dit van haar school doen of had Andy gezegd dat ze een paar onverwachte foto's moest maken of zo.
'Het is wel mooi hè?!' vroeg ik vervolgens. Ik vond het in ieder geval een imposant gebouw waar je wel even naar kon kijken, al had ik het ook al wel weer gezien. Misschien kwam dat ook wel door de vele toeristen die steeds irritant voor me liepen en dingen naar elkaar riepen. Ik zag ook een hele groep toeristen die foto's maakten met hun iPads wat ik op een bepaalde manier ook altijd best hilarisch vond. Ik zag het zelf niet zo voor me om hier zelf met mijn iPad rond te gaan lopen. Maar ik hoefde ook niet zó veel foto's van een gebouw als deze. De foto's die ik maakte waren toch niet zo goed. Meestal was Ashton degene die het meest bezig was met foto's maken, omdat hij er gewoon het beste in was van ons allemaal en hij leek het ook het leukst te vinden.
'Ik heb overigens nu ook wel een beetje honger,' gaf ik vervolgens toe. Of nou ja, honger? Ik had trek! Mijn maag was ook nog niet aan het rommelen of zo, maar er ging zeker wat voedsel in. Ik hoopte dus ook dat we hier in de buurt misschien wat konden gaan eten en dat we niet eerst nog een halfuur moesten lopen of zo. Ik wist alleen niet of er hier leuke plekjes waren om te eten.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Luke.
“Ik bedoel, ik snap dat de kerk bekend is en dat soort dingen en het echt niet alleen maar door de film kom, maar alsnog. Het blijft maar een kerk?” Het was een heel erg mooi gebouw, maar die had je ook in andere steden. In Barcelona stond net zo goed een mooie kerk, hetzelfde in Milaan. Ik snapte de ophef er over niet zo. Het was prima dat we hier nu waren en er even naar konden kijken, maar ik zag niet in wat er écht leuk aan was.
“Het is mooi, maar daar blijft het bij. Dan kijk je, maak je foto’s die al overal op het internet staan en vervolgens denk je er niet meer aan? Als je naar Disneyland gaat, heb je een dag plezier en daar heb je een eeuwigheid aan herinneringen aan.” Daar kon je ook wel foto’s maken, maar daar was je niet echt heel erg veel mee bezig. Ik kreeg een beetje het idee dat mensen hier alleen kwamen om juist dat te doen. Overal om me heen stonden mensen met iPads, wat voor foto’s kreeg je dan? Ik wist dat Lennon er ook mee bezig was, maar dat vond ik dan weer anders, omdat het haar beroep was.
“Laten we gaan?” Zei ik lachend toen Allison aangaf dat ze nu ook naar Disneyland wilde. Ik zag haar wel een beetje raar naar me kijken. Iets wat ik wel snapte. Nu gaan had niet heel erg veel nut meer. We moesten daar eerst zien te komen en dan was het grootste gedeelte van de dag al over. “Niet vandaag. Maar overmorgen? Dan hebben we toch niet heel erg veel te doen.” Volgens mij zouden we pas laat in de bus hoeven te zitten? Ik was blij dat ik iemand had gevonden die het net zo leuk leek te vinden als ik. Het leek me juist leuk om samen een dagje weg te gaan. Ik merkte al wel dat ik iets meer naar Allison toe trok, terwijl Calum en Lennon juist de hele tijd met elkaar in gesprek waren. Als we dan nog een dagje weg zouden gaan, was dat alleen maar leuk. Gewoon met z’n tweetjes.
“Het lijkt me heel gezellig om met z’n tweeën te gaan?” Dan hoefde je ook niet zo heel erg veel rekening te houden met wat iemand wilde en wat een ander juist niet wilde. Met een hele groep, gebeurde het vaak wel dat je toch even zou splitsen. Met z’n tweeën had je dat niet. Al was het dan maar hopen dat je het eens werd over de attracties die je wilde bezoeken. Ik wist zeker dat het met Allison geen probleem was. Ik was wel benieuwd of ze ook echt overal in zou gaan.

Lennon.
Gebouwen waren statisch en het had echt wel iets moois om ze te fotograferen. Toch kwamen mensen toch bij mij op de eerste plaats. Ze hadden iets bijzonders. Iedereen had iets eigens en dat kon je op een foto zo mooi laten zien. Niet alleen door ze op zo’n mooi mogelijke manier op het plaatje te krijgen, maar juist door een karakter mee te kunnen geven. Iemand te laten zien hoe ze waren.
Ik merkte dat Calum door had dat ik foto’s van hem aan het maken was. Er was wel iets zich aanspande, iets wat wat toch een beetje ongemakkelijkheid overbracht. Ik wilde niet dat iets deed wat over een grens ging. Daarom liet ik mijn camera om mijn hals hangen en liep ik naar hem toe. Natuurlijk maakte hij er een grapje over, maar het had wel een soort van waarheid in zich. In ieder geval van mijn kant. “Ooh ja zeker. Je hebt iets artistieks.” Dat was echt zo. Ik zag het bij alle vier de jongens we, zeker als ze bezig waren op het podium. Dan waren ze echt in hun eigen element. Ik zag het hier echter ook? Calum, die gewoon zijn eigen ding deed, was iets moois om vast te leggen. Het was heel anders dan bij Allison of bij Luke. Het gaf een heel ander geval. Al vond ik het ook leuk om hen tweeën te fotograferen.
Ik draaide me bij, zodat ik ook weer naar het gebouw kon kijken. “Het is heel erg mooi. Die gotische stijl maakt het echt bijzonder.” Het was niet zomaar een kerk met glas-in-lood-ramen, het had niet eens een standaard vorm. Het was een gebouw met heel erg veel geschiedenis en ergens kon je dat hier ook wel echt voelen?
“We kunnen hier zo op zoek naar een tentje om iets te eten?” Bij mij zou er ook wel iets in kunnen. In elke stad had je genoeg tentjes waar je wat kon eten. Dan konden we zelf wel kijken wat we wilden hebben of niet. Ik wist eigenlijk niet of het heel normaal was om hier in de middag al warm te eten. Ik wist wel dat het in landen als Spanje en Italië heel erg normaal was om te doen. Op dat soort plaatsen had je echter ook we salades, dus dan was het nog niet zo heel erg. Niet dat ik er op dit soort momenten al pasta in zou krijgen.
"Zullen we dan maar iets gaan zoeken?" Ik keek even in de richting van Allison en Luke, die ook nog met elkaar in gesprek verwikkeld waren. "Zullen we gaan eten?" vroeg ik wat harder, ik had van hen beiden al mee gekregen dat ze ook behoefte hadden aan eten, dus waarschijnlijk zouden ze er wel mee instemmen.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld