Vadrouille schreef:
Eleanor
Ze knikte even. Ze was blij dat Mia het aan haar moeder wilde vragen. Die had hier meer verstand van. Maar ze kon er met haar gedachte niet bij. Ze was gemaakt tot iets. Gemaakt tot iets wat er nu voor zorgde dat ze in een ander soort wereld mee draaide. Een wereld die ze leerde kennen door Mia, maar waar ze zelf verder compleet buiten was gebleven.
Ze kreeg als tip dat ze de rest moest negeren, woede en angst konden een trigger zijn om te veranderen. Jah en ze moest een manier vinden om het geluid niet zo hard binnen te laten komen. Voordat ze zometeen onder de tafel schoot bij het gaan van de schoolbel.
Met Mia liep ze de school terug in. Ze voelde hoe iedereen haar aan keek, ze hoorde het gefluister. Iets wat ze ook begreep. Ze was 6 dagen compleet van de aardbodem verdwenen en hier liep ze nu gewoon weer. Alsof er niks aan de hand was. Heel kort twijfelde ze of ze het lokaal in zou stappen, maar ze moest een keer terug naar binnen daar. Even haalde ze diep adem, waarna ze achter Mia naar binnen stapte. Niemand keek ze aan, waarna ze zo snel mogelijk ging zitten.Maar opnieuw hoorde ze de mensen, rook ze dingen die ze niet kende. Tuurlijk ze wist door Mia van Scott en Malia. Maar nu rook ze het ook duidelijk. De kracht die van die jongen af kwam, het was gewoon te ruiken. Ze haalde diep adem, viste haar spullen uit haar tas waarna ze haar hoofd er even op legde en wat kreunde. Dit ging nog zwaar worden.
Scott
Dat was zeker waar. Soms was een gewoon leven ook fijn. Iets wat hij nooit meer zou hebben. Er zouden altijd mensen, wezens dingen op hun jagen. Hij zou altijd een pack hebben. Dit deel van hem zou hij nooit meer kwijt kunnen raken. Hij had het inmiddels allemaal geacepteerd, al had dat ook ff geduurd. Stiles ging verder, bracht de herinneringen aan Allison terug omhoog. Even zuchtte hij. Hoe erg het ook was, hij had zijn best moeten doen om over de dood van Allison nooit boos te worden tegen Stilles. Om te bedenken dat het nooit Stiles zijn bedoeling was geweest Allison te doden. Maar het was lastig geweest en het had pijn gedaan. " Ja, op die momenten was een normaal leven fijn geweest " Maar dan had hij Allison ook nooit in zijn leven gehad.
Ze namen plaats in het lokaal, waar de klas langzaam vol liep. Bij de woorden van Stiles keek hij op, waar Mia en Eleanor binnen kwamen lopen. Er was iets anders aan het meisje. Kort sloot hij zijn ogen, snoof eens flink, waarna zijn ogen terug open schoten en naar stiles keken. " Eleanor.. Ik wistdat altijd zeker dat zij gewoon Human was. " Mompelde hij, waarna hij kort zijn hoofd even schudde. Wat was dit?
@Aurora
Eleanor
Ze knikte even. Ze was blij dat Mia het aan haar moeder wilde vragen. Die had hier meer verstand van. Maar ze kon er met haar gedachte niet bij. Ze was gemaakt tot iets. Gemaakt tot iets wat er nu voor zorgde dat ze in een ander soort wereld mee draaide. Een wereld die ze leerde kennen door Mia, maar waar ze zelf verder compleet buiten was gebleven.
Ze kreeg als tip dat ze de rest moest negeren, woede en angst konden een trigger zijn om te veranderen. Jah en ze moest een manier vinden om het geluid niet zo hard binnen te laten komen. Voordat ze zometeen onder de tafel schoot bij het gaan van de schoolbel.
Met Mia liep ze de school terug in. Ze voelde hoe iedereen haar aan keek, ze hoorde het gefluister. Iets wat ze ook begreep. Ze was 6 dagen compleet van de aardbodem verdwenen en hier liep ze nu gewoon weer. Alsof er niks aan de hand was. Heel kort twijfelde ze of ze het lokaal in zou stappen, maar ze moest een keer terug naar binnen daar. Even haalde ze diep adem, waarna ze achter Mia naar binnen stapte. Niemand keek ze aan, waarna ze zo snel mogelijk ging zitten.Maar opnieuw hoorde ze de mensen, rook ze dingen die ze niet kende. Tuurlijk ze wist door Mia van Scott en Malia. Maar nu rook ze het ook duidelijk. De kracht die van die jongen af kwam, het was gewoon te ruiken. Ze haalde diep adem, viste haar spullen uit haar tas waarna ze haar hoofd er even op legde en wat kreunde. Dit ging nog zwaar worden.
Scott
Dat was zeker waar. Soms was een gewoon leven ook fijn. Iets wat hij nooit meer zou hebben. Er zouden altijd mensen, wezens dingen op hun jagen. Hij zou altijd een pack hebben. Dit deel van hem zou hij nooit meer kwijt kunnen raken. Hij had het inmiddels allemaal geacepteerd, al had dat ook ff geduurd. Stiles ging verder, bracht de herinneringen aan Allison terug omhoog. Even zuchtte hij. Hoe erg het ook was, hij had zijn best moeten doen om over de dood van Allison nooit boos te worden tegen Stilles. Om te bedenken dat het nooit Stiles zijn bedoeling was geweest Allison te doden. Maar het was lastig geweest en het had pijn gedaan. " Ja, op die momenten was een normaal leven fijn geweest " Maar dan had hij Allison ook nooit in zijn leven gehad.
Ze namen plaats in het lokaal, waar de klas langzaam vol liep. Bij de woorden van Stiles keek hij op, waar Mia en Eleanor binnen kwamen lopen. Er was iets anders aan het meisje. Kort sloot hij zijn ogen, snoof eens flink, waarna zijn ogen terug open schoten en naar stiles keken. " Eleanor.. Ik wistdat altijd zeker dat zij gewoon Human was. " Mompelde hij, waarna hij kort zijn hoofd even schudde. Wat was dit?
@Aurora