Anoniem
Anoniem
Anoniem
0
0
0
0
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? 
Traveller schreef:
Er ontstond een kleine glimlach op Taylor's lippen toen hij aangaf dat hij haar naam ook was vergeten. Ze wist vrijwel zeker dat hij dat alleen maar zei omdat hij dacht dat hij haar daarmee beledigde, maar het boeide haar niet. Overigens was ze zijn naam écht vergeten. Dat was toch veel te moeilijk om te onthouden? Ze had geen zin om haar best ervoor te doen om iemands naam te onthouden. Ze was die van iedereen hier alweer vergeten.
Die glimlach verdween weer als sneeuw voor de zon toen hij aangaf dat hij pas een dag later om drie uur 's middags aan het project kon zitten. Meende hij dat? Zij zou de hele dag een beetje op hem moeten zitten wachten? Wellicht had hij plannen, maar dan moest hij die maar cancellen of verschuiven. Dit ging niet gebeuren. Hij vroeg ook nog eens of zij dit prima vond, maar natuurlijk vond ze dit niet prima. Ze had namelijk gehoopt om rond drie uur 's middags wel een keer klaar te zijn en naar huis te kunnen.
"Drie uur?" vroeg ze voor de zekerheid, alsof hij een grapje maakte. "Nou, dat kun je vergeten. Ik begin niet later dan tien uur 's ochtends. Jammer voor je." Zelfs tien uur vond ze nog laat, maar ze zou iemand nu nog niet dwingen om al rond half negen hier rond te lopen. Zelfs zij had dan nog moeite met opstaan en dan wist ze zeker dat ze te laat kwam, maar om tien uur kon ze hier wel zijn.
De ogen van de andere groepsgenoten staarden haar een beetje aan en dus kon een reactie wederom niet uitblijven. Zij was immers niet eens met hem in gesprek, dus waarom keken ze haar aan? "Dus... Dat gestaar naar mij is hartstikke leuk en aardig en ik weet dat er hier in de ruimte niet echt iets leukers te zien is, no offence, maar ga lekker een andere keer staren wanneer je niets te doen hebt." Eigenlijk had ze de rest van haar hele groep nu gewoon lelijk genoemd, maar wat moest ze anders? Ze was daar niet van gediend. Ze konden zichzelf ook nuttig maken, dus die bange blikken naar haar waren ronduit belachelijk. Als iedereen gewoon zijn of haar werk deed, had Taylor immers ook niets aan te merken.
@Scrse
Er ontstond een kleine glimlach op Taylor's lippen toen hij aangaf dat hij haar naam ook was vergeten. Ze wist vrijwel zeker dat hij dat alleen maar zei omdat hij dacht dat hij haar daarmee beledigde, maar het boeide haar niet. Overigens was ze zijn naam écht vergeten. Dat was toch veel te moeilijk om te onthouden? Ze had geen zin om haar best ervoor te doen om iemands naam te onthouden. Ze was die van iedereen hier alweer vergeten.
Die glimlach verdween weer als sneeuw voor de zon toen hij aangaf dat hij pas een dag later om drie uur 's middags aan het project kon zitten. Meende hij dat? Zij zou de hele dag een beetje op hem moeten zitten wachten? Wellicht had hij plannen, maar dan moest hij die maar cancellen of verschuiven. Dit ging niet gebeuren. Hij vroeg ook nog eens of zij dit prima vond, maar natuurlijk vond ze dit niet prima. Ze had namelijk gehoopt om rond drie uur 's middags wel een keer klaar te zijn en naar huis te kunnen.
"Drie uur?" vroeg ze voor de zekerheid, alsof hij een grapje maakte. "Nou, dat kun je vergeten. Ik begin niet later dan tien uur 's ochtends. Jammer voor je." Zelfs tien uur vond ze nog laat, maar ze zou iemand nu nog niet dwingen om al rond half negen hier rond te lopen. Zelfs zij had dan nog moeite met opstaan en dan wist ze zeker dat ze te laat kwam, maar om tien uur kon ze hier wel zijn.
De ogen van de andere groepsgenoten staarden haar een beetje aan en dus kon een reactie wederom niet uitblijven. Zij was immers niet eens met hem in gesprek, dus waarom keken ze haar aan? "Dus... Dat gestaar naar mij is hartstikke leuk en aardig en ik weet dat er hier in de ruimte niet echt iets leukers te zien is, no offence, maar ga lekker een andere keer staren wanneer je niets te doen hebt." Eigenlijk had ze de rest van haar hele groep nu gewoon lelijk genoemd, maar wat moest ze anders? Ze was daar niet van gediend. Ze konden zichzelf ook nuttig maken, dus die bange blikken naar haar waren ronduit belachelijk. Als iedereen gewoon zijn of haar werk deed, had Taylor immers ook niets aan te merken.
@Scrse
18
