Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

10 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

You're magic

Account verwijderd

schreef:
Hij was zo enorm boos op alles en iedereen. Het systeem, die Alexander, het verleden waar hij niet eens iets mee te maken had. Hoe moest hij het verleden gaan onderzoeken of terugdraaien terwijl hij er niet eens iets over wist. Hij wist wel dat licht en donker ooit hadden samengewerkt, maar hoe dat was fout gelopen, dat werd door iedereen dood gezwegen. Misschien wisten ze het echt niet, misschien werd het gewoon doodgezwegen. Het ging toch goed zo, licht en donker apart. Ze lieten elkaar gewoon met rust en er waren niet vaak problemen, waarom moest dat nu opeens veranderen, wie zijn idee was dat opeens? Hij had niets doorgehad en opeens was hij hier en was het zijn taak om het te gaan oplossen. Alsof hij daar iets aan kon doen. Hij keek op toen hij Merlinth zag staan, vlak voor hem. Hij luisterde naar wat ze zei. Het zou inderdaad niet simpel zijn, maar het was fijn om te horen dat zij hier hetzelfde instond. In het dagelijkse leven zouden de 2 elkaar niet eens mogen aankijken, en nu stonden ze hier samen, en moesten ze het samen gaan oplossen. Dat voelde vreemd aan, maar tegelijk gaf ze hem wel gewoon een goed gevoel. Alsof ze hem begreep, alsof hij hier toch niet alleen in stond, hoe raar dat ook was. 'Dan zullen we dat maar doen, per direct. Je kan op me rekenen', zei hij. Hij meende het ook, het was zeker geen vaste belofte. Als samenwerken hen zou helpen en hij zo sneller naar huis kon, dan zou hij samenwerken. Dan zou hij alles doen wat er van hem gevraagd werd. Hij keek wat verbaasd naar wat ze deed en nam het kladpapier aan, vol ongeloof. Hij begon neer te schrijven. Het was niet veel, net genoeg. Hij was nu eenmaal geen man van veel woorden, en zo kenden ook zijn broers hem, en zo zouden ze tenminste zeker zijn dat de boodschap van hem komt. 'Bedankt, dat waardeer ik echt', zei hij gemeend. Dat hij toch een laatste boodschap aan zijn familie kon brengen deed hem enorm goed, het gaf hem hoop. De liftdeur sprong open, wat betekende dat de tijd was aangebroken. 'Het komt wel goed, het moet wel', sprak hij zowel zichzelf als haar moed in. Hij gaf haar het papier en zuchtte, terwijl hij vooruit stapte, de lift in.

Saika
YouTube-ster

Saika schreef:
Ze geloofde zijn woorden, maar een stemmetje in haar hoofd vertelde Merlinth dat ze niet moest vergeten met wie ze hier te maken had. Een donkere magiër. Ondanks dat ze straks alleen elkaar hadden, moest ze die gedachte vasthouden. Ze liep achter Michael aan, de lift in, en ademde voor een laatste keer frisse lucht in. Alexander had gezegd dat de liftreis wel even zou duren, en Merlinth maakte haarzelf erop gereed. De begeleidende man sprak de twee nog toe. "Paar uur, dan zijn jullie er. Vergeet niet jullie kledij aan te passen naar de tijd en laat overbodigheden achter in de lift. Jullie armbanden zullen zichtbaar zijn als zilver en niet donker of licht. Succes." En met de laatste woorden, sloten de liftdeuren. Merlinth's hart ging tekeer. Ze voelde de lift niet bewegen, maar zag boven de deuren de tijdlijn veranderen. 2020... 2019... 2018... Ze gingen echt terug in tijd. Ze duwde haar rug tegen de stalen muur van de lift en keek Michaels kant op. "We..." stamelde ze kort. "We moeten elkaar maar leren kennen." Ze probeerde een inschatting te maken van de donkere magiër, maar kon eigenlijk niet heel veel bedenken, gezien het feit dat ze nooit omging met donkere magiërs. Als ze dat gedaan had, zou ze verbannen worden van de lichte tak der magie. Zou ze nooit haar familie meer zien. Zou ze nooit meer magie kunnen praktiseren. Zonder magie kon Merlinth geen leven voorstellen. @Mararosa

Account verwijderd

schreef:
Hij bleef wachten tot ook Merlinth was ingestapt. Hij luisterde zelfs niet meer naar de extra informatie die er nog volgde. Het enige wat hij wou was hier zo snel mogelijk wegkomen zonder problemen. Hij wist dat het dan pas echt zou beginnen en dat slechts de voorproef was. Hij hoopte oprecht dat hij die Alexander nooit meer zou moeten zien, zo een raar figuur. Iets klopt niet aan hem, maar Michael kon nog niet meteen plaatsen wat het was, al had hij een vermoeden dat hij daar snel genoeg achter zou komen. Iets in het verleden zou hem antwoorden gaan geven op deze raadsels, en hij hoopte maar dat het duidelijke antwoorden zouden zijn, antwoorden die hij mee terug naar huis kon nemen en verspreiden aan iedereen die het moest horen, of ze dat nu zouden toestaan of niet. De liftdeuren sloten en Michael sloot voor even zijn ogen. Hij voelde hoe de lift in een hoog tempo vertrok en de bewegingen leken na enkele seconden gelukkig wat rustiger te worden. Maar goed ook, als er een lange rit voor de boeg stond. Van zodra hij haar stem hoorde opende hij zijn ogen weer, en bekeek haar even. Hij knikte instemmend. Dat was misschien maar een goed idee, aangezien ze hier anders uren stil naast elkaar moesten staan en de tijd dan ook niet echt voorbij zou gaan. Bovendien was dat ook beter voor hun plan eenmaal in het verleden. 'Ik ben benieuwd, wat moet ik zoals van je weten om te beginnen?', vroeg hij en daar was hij om eerlijk te zijn echt wel benieuwd naar. Ze leek hem een interessante persoon, en daar wou hij nu achter komen. Zijn gevoel liet hem namelijk niet vaak in de steek.

Saika
YouTube-ster

Saika schreef:
2000...1999...1998... Het ging nog lang duren. Merlinth liet haar zelf tot op de grond van de lift zakken, en zette haar benen lang uit op de grond. Ze keek op naar Michael, en dacht diep na. "Nou, elkaar namen kennen we." Dat was stap één. Ze telde de stap op haar vingers. "Elkaars leeftijd? Ik ben twintig." Een tweede vinger. En toen bedacht, waarom zouden we elkaar beter moeten leren kennen, als we toch in een leugen gaan leven? Langzaam schudde ze haar hoofd en liet ze haar handen vallen. "Ik heb me bedacht. We moeten met een plan komen." Opnieuw telde ze de stappen op haar vingers. "Eén, waar voor kleding moeten we dragen. Twee, wat voor beroepen gaan we doen. Drie, welk verhaal vertellen we aan de mensen. Vier, hoe gaan we bij het bestuur binnen dringen. Vijf, we moeten elkaars krachten leren." Het was niet niks, en Merlinth kon nog veel meer bedenken waar ze over na moesten denken. Dingen regelen, plannen, het was een sterk punt van de jonge dame. Overal maakte ze lijstjes voor, en ze had ook altijd alles bij. Samen met haar menselijke vriendinnen ging ze vaak stappen. Als iemand hoofdpijn had? Merlinth had paracetamol. Club gesloten? Merlinth wist het van te voren al en had al een back-up gevonden. "Dus, laten we maar beginnen bij het eerste punt?" @Mararosa

Account verwijderd

schreef:
Michael leunde tegen de zijkant van de lift aan. Het was gelukkig best groot vanbinnen. Niet dat Michael niet tegen kleine ruimtes kon, maar dit was wel comfortabeler, zeker als ze een tijdje onderweg zouden zijn. Hij kende haar ook nog helemaal niet, en het was ook best raar als je opeens zo lang zo dicht bij iemand moest zijn die je niet eens kende, tot nu dan. 'Wel ik ben 22', zei hij nog voor ze met haar nieuw idee aankwam. Hij wist niet of het goed was om op voorhand al alles te gaan uitzoeken. Wat voor job enzo ze zouden kunnen uitoefenen zou afhangen van wat ze in het kasteel zouden zeggen bij hun binnenkomst, maar om nu al een discussie te beginnen had geen zin, en dus volgde hij haar plan. 'Wel het is een tijdperk van boeren, en zoals Alexander zei moeten we ons voordoen als een boerenkoppel dus simpele kledij gaat het beste werken'. Gelukkig wist hij wel wat over het verleden. Het was niet zo dat hij op school altijd een topper was geweest, maar geschiedenis was nu net wel iets waar hij beter in was geweest. 'Voor vrouwen is dat een simpel lang kleed met een schort over. Voor mannen een los overhemd en een linnen broek. Dus voor onze aankomst moeten we daarvoor gewoon zorgen', zei hij. Dat was het minste van hun zorgen. Als magiër kon je je transformeren in wat dan ook, en die kleding zag hij dus wel goedkomen. 'Die beroepen is echter moeilijker. We weten niet wat ze van ons gaan verwachten in dat kasteel. Ze verwachten dat we boeren zijn, dus ze gaan ons niet toelaten bij intellectuele zaken. Dat is dus meteen het verhaal wat we moeten gaan vertellen, en het lijkt me moeilijk om bij het bestuur te komen door het scenario waar Alexander ons in heeft gestopt', zei hij met een zucht. Hoe zouden ze als boeren nu bij de top geraken, dat ging toch zomaar niet? 'Ik denk dat veel zal afhangen van ons gedrag daar, we moeten ons gewoon goed houden met de juiste mensen', zei hij nog.

Saika
YouTube-ster

Saika schreef:
Een beetje verbaasd luisterde Merlinth naar Michael. Het Het verwonderde haar dat hij zo gemakkelijk de informatie over de geschiedenis opnoemde. Ze moest ook toegeven, Merlinth had nooit echt bij de geschiedenislessen opgelet. Ze was meer van de biologie, handarbeid. Dus het enige wat ze kon doen, was instemmend knikken. "En ons verhaal? Als we geloofwaardig over willen komen moeten we op één lijn zitten," Ze trok haar benen omhoog, en trok haar witte jurk over haar ontblootte knieën. De witte jurk, die ze speciaal voor vandaag aangetrokken had. Het was uiteindelijk het minst belangrijke van de dag. "We zijn boeren, dat is duidelijk. Laten we het erop houden dat we een kleine boerderij hadden, zodat we enkel en alleen voor ons zelf teelden." Als er ondervragingen zouden zijn, waren ze veel moeilijker te herleiden. "En we zijn een koppel..." Merlinth staarde kort naar haar donkere armband, en daarna weer naar Michael. Ze gaf toe, tot nu toe was haar tijd met hem niet heel vervelend. Hij was verrassend aardig tegen haar geweest, en ze zijn uiterlijk was ook niet verkeerd. Stop, zei ze tegen haarzelf. Het was nu niet de tijd om te denken aan romances. Dit was werk, ze hadden een doel. "Is het voor die tijd normaal om al op jonge leeftijd getrouwd te zijn?" Ze had al wel verhalen gehoord van magiërs die uitgehuwelijkt werden. Ook in de tegenwoordige tijd. Gelukkig hadden Merlinth's ouders haar daarvan beschermd, en haar nooit tot iets gedwongen. @Mararosa

Account verwijderd

schreef:
Hij keek naar haar en luisterde naar wat ze vroeg. 'Een kleine boerderij lijkt me een goed idee. Dan moeten we al niet uitleggen hoe we verkochten. Laten we het erop houden dat we vooral voor onszelf verwerken en af en toe als we wat restjes hebben die verkopen voor opbrengsten', zei hij. Dat was gewoon het beste wat ze konden doen. Er zouden vast niet meer vragen gesteld worden, al wou hij toch op alles voorbereid zijn. 'Je moet je geen zorgen maken over dat koppel gedeelte', zei hij toen hij opmerkte dat ze zich wat ongemakkelijk voelde. Michael vond het ook een vreemde situatie maar het laatste wat hij wou was haar een ongemakkelijk gevoel geven. 'We gaan veel tijd samen moeten doorbrengen want we moeten samen naar antwoorden zoeken, maar het is niet alsof je constant aan me moet plakken of omgekeerd. We moeten nu een koppel spelen en ik weet dat dat niet simpel gaat zijn maar laten we er gewoon het beste van maken', zei hij. Zo bekeek hij het in ieder geval. Hij zou nooit iets doen wat zij niet wilde, dat stond wel vast. Dat ze een koppel moesten spelen betekende niet dat Michael daar ver in zou gaan, want het belangrijkste vond hij nog altijd dat de 2 met elkaar overweg konden, en dat wou hij zo houden. 'Mensen werden uitgehuwelijkt aan elkaar, zowel licht als donker door elkaar. Dat was zelfs gebruikelijk omdat ze dachten dat kinderen uit zo een huwelijk het beste van beide zouden meekrijgen. Meisjes waren meestal 18 wanneer dat huwelijk plaatsvond, voor een jongen maakt dat niet uit dus ik veronderstel dat we getrouwd zijn ja, zo gaan we het minste opvallen', zei hij. Hij liet zijn blik even door de lift heengaan. Ze hadden nu al een beginnend plan, al wou hij eerlijk gezegd toch wat meer over haar weten als persoon. 'Vertel eens wat over jezelf, je gaat mijn vrouw spelen en ik weet enkel je naam en leeftijd', zei hij. Het was zeker niet onbelangrijk om wat meer te weten.

Saika
YouTube-ster

Saika schreef:
Ze voelde wangen opgloeien toen hij over het trouwen begon, maar Merlinth gebruikte meteen haar magie om haar koelte te bewaren. "Oke, dan zijn we getrouwd. Prima." Antwoordde ze, waarna ze haar rugzak afdeed en deze naar haar neerzette. Ze duwde haarzelf overeind zodat ze Michael beter aan kon kijken, en leunde met haar rug tegen de lift aan. Het verbaasde haar dat Michael meer over haar te weten wilde komen. Ze had gedacht dat hij zich meer bezig zou willen houden aan het plan, infilteren en bewijs op halen. Niet haar te horen over haarzelf te praten. Merlinth keek omhoog, naar de cijfers boven de lift. 1888. Ze waren nog niet eens op de helft. Het zou nog even duren tot ze in 1503 aankwamen. "Ik ben de oudste dochter van Tobias en Emelie James,. Ik heb een jonger broertje, Jonas, hij is nog maar 6 jaar oud." Een nakomertje. "Ik woon nog bij mijn ouders in het Noordelijke District, en ik heb een menselijke educatie gehad naast de magiërs-school in het weekend." Veel lichte magiërs proberen zoveel als mogelijk in te mengen in de menselijke wereld. Ze wilde in vrede leven met hen, en het was ook iets wat Merlinth wilde. "Ik heb in twee jaar mijn specialisatie van Potions en helende krachten afgerond, en ik zou beginnen met werken bij een helende magiërs praktijk." Het was haar droom om één van de grootste heelsters van de lichte tak te worden, en het deed Merlinth pijn in het hart om erover te spreken. Zou ze ooit terug kunnen keren? Ze keek weer op naar Michael, hopende hem niet verveeld te hebben met haar verhaal. "En jij?" @Mararosa

Account verwijderd

schreef:
Hij moest lichtjes lachen toen hij haar wangen zag kleuren, maar besloot er niets op te zeggen. Ze moest zich vast al ongemakkelijk genoeg voelen door de situatie, dat snapte hij ook wel. Je moest niet elke dag spelen dat je getrouwd was met een wildvreemde die ook nog eens tot een andere soort behoord. Vreemd eigenlijk. Hij had niet verwacht dat hij ooit zo een gesprek zou hebben met iemand van de lichte kant, en hij vond het ergens wel goed dat dit gesprek er was. Zodat hij wat meer over haar leven kon horen, hoe zij de wereld ervaarde zoals hij er op dit moment uit ziet. Hij luisterde naar wat ze vertelde en knikte instemmend. 'Ik ben onder de indruk, dat klinkt allemaal erg veelbelovend', zei hij met een glimlach. En dan was het aan hem. 'Wel ik leef samen met mijn 3 oudere broers in het zuidelijke. Een huisje aan de watervallen, aan de boskant', zei hij met een tevreden glimlach. Michael was nooit een stadsmens geweest. Dat was gewoon echt niet zijn ding. Hij was liever in de natuur bezig met van alles. 'Ik heb de basis opleiding voor donkere magie afgerond en me gespecialiseerd in het vervloeken. Dat klinkt nu vast heel slecht maar we gebruiken het meer om het kwaad te bestrijden met kwaad', zei hij schouderophalend. Het kwaad in de wereld dat niet onbestraft kon blijven, daar moest hij voor zorgen. Hij had al snel kunnen opklimmen. Hij had een opleiding tussen de gewone mensen gedaan en daarnaast de magiër opleiding en dus kon hij zich perfect tussen de mensen verplaatsen. Hij wist waar het kwaad zich bevond, en daarin onderscheidde hij zichzelf van de rest, en mocht hij dus op een hoog postje met de hoogsten binnen de donkere magie werken. 'We bestrijden enkel het hoogste kwaad met kwaad binnen de mensen, ik hoop dat dat veel duidelijk maakt', zei hij. Ze zou nu vast een erg verkeerd beeld van hem krijgen, maar er was weinig wat hij daar aan kon doen. Dat was nu eenmaal zijn leven, het leven wat hij met zijn broers deelde. Hij was er ook trots op dat hij het op zijn leeftijd al zo ver had geschopt en effectief een verschil kon maken.

Saika
YouTube-ster

Saika schreef:
Merlinth had de meeste afgrijselijke verhalen over de donkere magiërs gehoord, en ze betwijfelde niet dat hetzelfde over hen gesproken werd. Kijkend naar haar armband, bedenkend of zij ooit donkere magie zou praktiseren.... Het was iets waar ze op dit moment liever niet over nadacht. "Eigenlijk zijn we helemaal niet zo verschillend." zei ze in een kleine zucht. "Het enige verschil is hoe wij met onze magie omgaan." Ze waren allebei naar een gewone school gegaan, hadden familie, deden wat zij dachten goed te zijn. Hoe kon hun soort ooit in zo'n oorlog terecht gekomen zijn? Het maakte een nieuwsgierigheid in haar los - wetende dat ze misschien wel het verlossende antwoord zou gaan vinden. Het geluid van een belletje deed Merlinth schrikken, en ze keek op naar de lift. Ze waren in 1599. Ze waren er bijna. Haar ogen draaide ze terug naar Michael, en ze ademde diep in. "Ik hoop nog steeds dat dit een droom is waarvan we moeten ontwaken." Merlinth wist dat het niet zo was - ze had het vel op haar arm al genoeg keer geknepen. Ze duwde haarzelf weg van de muur van de lift en zette haar handpalmen omhoog. Ze dacht aan de kledij die Michael had beschreven. Ze dacht aan een witte jurk, zoals de een die ze nu droeg. Maar dan lang, tot aan haar voeten. Drie kwarts mouwen, en een donker blauw schort. Haar opvallende, rode haren in een vlecht, een beetje rommelig naar achteren. Ze zei de spreuk die ze dagelijks sprak om van kleding te wisselen, en binnen mum van tijd stond ze in haar nieuwe outfit. @Mararosa

Account verwijderd

schreef:
Hij luisterde naar wat ze zei, en hij kon het niet laten om zwak te glimlachen. Hij had nooit verwacht dat hij dat zou horen van iemand van de andere kant. Ergens kon hij toch niet ontkennen dat hij respect voor haar had. Hij probeerde zelf het goede te doen, door mensen te bestraffen. Zij deed dat ook, maar dan door mensen te helpen. Zo verschillend was dat inderdaad niet, al werd het in het dagelijkse leven wel zo afgeschilderd. Alsof er goede en slechte waren, gebaseerd op welke magie je praktiseert. 'Je kan kiezen wat je van die droom maakt. Het kan een goede droom zijn of een nachtmerrie, dat gaan we zelf moeten invullen. Ik weet niet waar jij voor kiest maar ik weet het wel', zei hij. Hij keek op bij het horen van het belletje. Ze waren er bijna. Het was bijna tijd om aan hun plan te beginnen, en ondanks ze nu toch wel even onderweg waren leek het nog te snel te gaan. Hij voelde zich ergens wel klaar, maar aan de andere kant ook weer niet. In het gewone leven kon hij best wel goed acteren. Hij wist toch altijd dingen gedaan te krijgen gewoon door te praten en te zeggen wat mensen graag wilden horen. Dat moest ook wel, als je echte slechteriken in de val moest lokken. Hij geloofde er dus wel in dat dit ook zou moeten lukken. Een soort rol spelen. Hij zuchtte even en keek naar zichzelf. Mensen uit deze tijd zagen er vast niet zo uit, dat moest veranderen. Hij dacht na. Een los overhemd in een soort linnen stof, een losse broek omhoog gehouden met een soort ouderwetse bretellen, geen hoed, eerder een soort plat petje. Sandalen, dat ook zeker. Met een knikje veranderde zijn kleding, en hij moest zachtjes lachen. Zo vreemd. Hij keek op naar Merlinth en glimlachte tevreden toen hij haar kleding zag. 'Perfect', zei hij, alvorens de lift opende.

Saika
YouTube-ster

Saika schreef:
Ze moest toegeven, het stond hem goed. Hij had zo de geschiedenisboeken in kunnen stappen. Merlinth hield haar adem in toen de liftdeuren open schoven, en ze een bos voor haar zag. "Er is nog één ding." zei ze voorzichtig, voordat ze de lift uit stapte. "Ik kan niet zo goed liegen." Het was maar beter als ze het gezegd had. "Ik verwacht geen problemen te hebben met het stukje acteren hier, gezien het ook écht is, maar als ik spontaan met een leugen voor bestwil moet komen..." Ze probeerde weer te ademen. "Ik word rood, kom niet uit mijn woorden." Ze zag het altijd als iets goeds. Merlinth was eerlijk, en het was vast iets wat ze van van de lichte soort genetisch gekregen had. Liegen en bedriegen stond niet op haar CV. "Dus je moet mij daarbij helpen." Haar eerste hulpvraag aan Michael. Aan een donkere magiër. Iets borrelde in haar toen ze dat zei, maar ze wist dat het nodig was. Hoe moesten ze het anders hier gaan overleven zonder ontmaskerd te worden? Voorzichtig zette ze één voet buiten de lift, gevolgd door de volgende. En daar stond ze, in het bos, in 1503. Ze was officieel een tijdreiziger. @Mararosa

Account verwijderd

schreef:
Net wanneer hij de lift uit wilt stappen hoort hij dat ze nog iets wilt zeggen. Hij blijft staan en kijkt naar haar. Natuurlijk kon ze niet liegen, lichte magie. Die moesten waarschijnlijk altijd de eerlijkheid zelve zijn, en daarom vroeg ze nu zijn advies. Hij kwam uit de donkere kant, en ze ging er vast vanuit dat je daar wel goed moest kunnen liegen. Echter waren er veel mensen die hij kende die daar absoluut niet goed in waren, maar voor het soort job wat Michael uitoefende moest hij wel. Hij besloot er niet op in te gaan. Hij wou niet nu al in een discussie terecht komen nu ze nog niet eens begonnen waren. 'Geen probleem, ik help je wel. Als we samen zijn en er moet wat opgemaakt worden zal ik dat wel doen. We moeten gewoon zorgen dat we op 1 lijn zitten met ons verhaal als we apart zijn. Dus elke avond moeten we sowieso bespreken wat er die dag gezegd en gebeurd is, en we moeten proberen zoveel mogelijk bij elkaar in de buurt te blijven. Ik wil niet dat er iets met je gebeurt', zei hij. Hoe kon hij dat nu zeggen, hij kende haar net. 'Want alleen kan ik dit niet uitzoeken', voegde hij er dan maar aan toe. Hij stapte achter haar aan de lift uit, en keek nog even achterom. Hun spullen moesten ze in de lift laten, die zouden terug naar huis gebracht worden. Michael had verwacht dat daar wel meer tijd voor zou komen, maar zodra de spullen erin zitten verdwijnt de lift. Een zucht verlaat zijn lippen en hij kijkt voor zich. Aan het einde van het bos zou zich de plek bevinden waar ze naartoe moesten, achter hen lag het dorp met daarin de gewone mensen, daar moesten ze dus wegblijven. 'Laten we maar gaan, hoe sneller we er zijn hoe sneller we kunnen beginnen. Ik wil hier niet in het bos in de buurt van het gewone volk overnachten', zei hij vastberaden.

Saika
YouTube-ster

Saika schreef:
Merlinth nam zijn woorden niet te serieus, en knikte dankvol toen hij aangaf haar te helpen. Ze was blij dat hij geen rare opmerking terug gooide over haar mindere eigenschap, iets wat ze toch wel verwacht had. Ze was het met zijn plan eens - alles op één lijn. Ze moesten open communiceren, en misschien zelfs vergeten dat ze gemaakt waren van lichte en donkere magie. Toen ook Michael uit de lift stapte, keek ze achterom om de lift te zien verdwijnen. Hij was echt weg. Er was geen uitweg meer voor hen. "Ja, laten we dan maar gaan." Zei Merlinth hoopvol, waarna ze begon te wandelen richting het einde van het bos, weg van de rumoer van het dorp. Terwijl ze liepen, herhaalde Merlinth hun verhaal. "We zijn twee boeren, gevlucht van het gewone volk." Kort dacht ze na over hun relatie. "Ik ben uitgehuwelijkt op mijn 18e?" Ze keek Michael een moment aan. "Dat maakt ons al twee jaar getrouwd. En dan heb ik ook jouw achternaam." Merlinth dacht diep na, maar kon niet meer herinneren of ze überhaupt Michael's achternaam gehoord had. "Wat was jouw achternaam?" Alles moet zo geloofwaardig als mogelijk. Merlinth was een detail denker, wat zeker een voordeel was. Ze vergat niets. @Mararosa

Account verwijderd

schreef:
Hij begon te stappen, richting de opening die er aan de andere kant van het bos leek te zijn. Het was een eindje stappen, maar het was te doen. Ze zouden er zeker voor het donker aankomen. Dat moest ook wel, het was te gevaarlijk om in de nacht in het bos te blijven. 'We moesten vluchten omdat we onze magie niet langer verborgen konden houden. In deze tijd is er nog geen onderscheid tussen de lichte en donkere magie dus dat moeten we goed voor ogen houden. De 2 werken samen en er is niet echt een onderscheid. Taken worden gewoon algemeen verdeeld hier, en ze zien het hier nog niet als een onderscheid maar gewoon als een variatie binnen de magische tak', zei hij. Dat was toch wat hij onthouden hadden van het verleden, wat zijn broers hem verteld hadden. Bij hen thuis lag een boek, vol met geschiedenis verhalen over magiërs. Michael was er altijd erg gefascineerd door geweest, daarom ook dat hij best wel wat wist van magie doorheen de tijd. Enkel het precieze moment van de splitsing, dat was werkelijk nergens te vinden. Alsof het van de ene op de andere dag gebeurd was. 'Johnson. En dat klinkt inderdaad als een goed plan. Dat is gebruikelijk hier dus laten we daar maar niet van afwijken. Gewoon 2 boerenfamilies die hun zoon en dochter voor elkaar hebben uitgekozen', zei hij. Hij stapte intussen verder. Als hij het zo hoorde klonk hun plan best wel goed en doordacht, het was afwachten of dat ook zo zou zijn als ze het een keer aan de andere mensen moesten brengen.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld