Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

14 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG} It's an offer you can't refuse

Anoniem
Internationale ster

Rosary schreef:
Onderweg naar het kantoor werden de mannen gepasseerd door een jonge vrouw met blond haar. "Rose..." Michael liet haar stoppen. "Come say Hi to our guests." Typisch iets voor Michael dacht Angel, pronken met het geen dat hij in zijn bezit had. Angel wist zeker dat Michael had genoten van het optreden van Veronica eerder deze nacht en nu hij de kans kreeg om nog één van zijn meiden te showen dan deed hij dit ook zeker. "Hi..." een ietwat verlegen stem weerklonk uit haar mond. De mannen bekeken haar van top tot teen, ook zij leken de aandacht leuk te vinden. "Excuse me, but we should get to business." Angel deed zijn best om vriendelijk te blijven, maar op dit moment, na alles wat zich eerder had afgespeeld deze nacht, had hij er genoeg van. De irritatie die was ontstaan op het moment dat Veronica zich had uitgesproken tegenover hem was nog steeds niet verdwenen... nee, het leek zelfs erger te worden. "Bye bye..." de blonde vrouw blies een kus richting de mannen en liep toen snel één van de kleedkamers binnen. "Alright, so we already discussed details. So I'll be blunt. Deal or no deal?" Angel keek de mannen aan en de joviale glimlach van eerder, had plaats gemaakt voor een serieuze blik. De mannen hadden inmiddels plaatsgenomen in het kantoor van Michael en de tijd voor plezier was voorbij, het was tijd om te onderhandelen en dit was iets waar Angel kei hard in was. Nee, hij liet zich niet voor de gek houden. De mannen keken elkaar aan, fluisterden elkaar het één en ander toe en keken Angel en Michael vervolgens aan. "We discussed 50k right? Let's make it 45 and we'll have a deal." Zei één van de mannen. "No." Michael leek bijna te schrikken van de directheid van Angel. "Yo... don't scare them." Fluisterde Michael. "50k or the deal is off." Angel stond op "I thought you were serious, but I guess I was wrong... don't waste my time." Pure bluf, maar dit kon niemand aan hem zien. De mannen fluisterden elkaar een aantal dingen in het oor, lichtte paniek was aan hun gezicht af te lezen. "Wait..." zei één van de mannen "deal... You got the deal." Teleurstelling was in zijn stem te horen, maar de deal was rond. Angel werd hier niet warm of koud van... vroeger wel, vroeger kon een deal als deze hem enthousiast maken, maar die enthousiasme was hij al een aantal jaren kwijt. "Michael, take it over for me from here..." en met die woorden vertrok Angel uit het kantoor en liep de trap af richting de kleedkamers. Hij zou nog één drankje nemen en dan werd het tijd om terug naar zijn appartement te gaan. De deur van de kleedkamer vloog open en Angel en de dame die eerder deze nacht nog voor hem had gedanst, botsten tegen elkaar aan.

Anoniem
Wereldberoemd

Writings schreef:
Nog een hele tijd was ze onopgemerkt in de kleedkamers kunnen blijven. Alsof niemand gemerkt had dat ze weg was. Er waren hier ook wel genoeg dames aanwezig. Het was een drukte in de kleedkamers en de zaal aan het begin van de avond. Ze had het gevoel dat een deel van de dames al naar huis was gekeerd, of nu in een privékamer zaten met iemand. In de kleedkamers was het immers rustig, al stond de zaal wel nog goed vol, dus het zou goed kunnen dat de meeste meiden zich daar bevonden. De deur van de kleedkamer ging nogmaals open, deze keer was het Lorena weer, die met een brede glimlach en een stapeltje geld in haar handen de kleedkamer inkwam. 'Look what I found. Well I didn't find it, but still', zei ze opgetogen, en ze stopte het stapeltje in haar handtas, waarna ze met haar glas in de andere hand naast Gabriella neerplofte. 'You were so good tonight V. I was looking at you the whole time. Even Angel looked very impressed, and Michael. His eyes looked like they were going to roll out of his head', zei ze lachend. Het liet Gabriella ook even lachen. Dat maakte het dan toch wat luchtiger. En ze was blij, wetende dat de andere dames het goed vonden. Zij zaten dag in dag uit in het vak, en als iemand het goed moest vinden, dan waren zij het wel. Zij waren de enigen die werkelijk perfect wisten wat je moest doen om geld te krijgen, en wat je moest doen om op te vallen. Het was haar gelukt, en niet een beetje ook. Nog voor Gabriella wilt reageren gaat de deur van de kleedkamer nogmaals open, deze keer met een opgetogen Jimmy in de deuropening. 'Ladies, let's have some more drinks. There are still clients who want some company', zei hij met een knipoog. 'Only drinking, no dancing', zei een duidelijk vermoeide Lorena met een zucht, waarna ze voor Jimmy op de kleedkamer uit liep. 'You too V', hoorde ze Jimmy nog roepen, die intussen al was doorgelopen richting de zaal. 'Coming boss', riep ze terwijl ze opstond en richting de deur liep die ze opendeed. Al snel botste ze op Angel, die nu op enkele centimeters van haar af stond. Hij was terug. Lang was hij niet weggeweest met de mannen die ze had gezien. Ze had wel een vermoeden wat daar gebeurd zou zijn, en wat de mannen hadden besproken. Toch besloot ze er niet naar te vragen. 'Well, we meet again', zei ze met een glimlach, waarna ze de deur van de kleedkamer achter haar dichttrok, en de club weer inliep. 'You need some company? Otherwise I'm gonna sit with one of them cause Jimmy asked me', zei ze, doelend op de klanten waar ze van Jimmy eigenlijk naartoe moest.

Anoniem
Internationale ster

Rosary schreef:
"Don't listen to Jimmy" zei Angel koeltjes. "You should never listen to Jimmy..." deze keer klonk zijn stem iets warmer. Wanneer Michael zich in zijn kantoor bevond deed Jimmy alsof hij de tent runde. Angel kon dit wel waarderen, de jongen had immers ambitie, maar op dit moment even niet. Hij had in Veronica een nieuwe interesse ontdekt, een speeltje, iets dat hem minder deed vervelen en dit liet hij momenteel door niemand verpesten, al helemaal niet door Jimmy. "Follow me." Zei Angel en greep haar hand. Hij leidde haar door de club heen en stopte ergens achterin. De V.I.P. ruimte. Anders dan een privé kamer, maar exclusiever dan de zitplaatsen in de club zelf. Slechts een aantal klanten bevonden zich hier op dit tijdstip en dit zorgde voor privacy. "I need some company." Angel keek haar aan met zijn welbekende ondeugende glimlach. "I'm bored" voegde hij eraan toe en keek naar haar gezicht. Wat voor uitdrukking zou ze maken? Hoe zou ze reageren? Anders dan de gemiddelde stripper die zich in de club bevond, dat was een ding dat hij zeker wist. Dat maakte haar juist zo intrigerend en was de reden dat hij zoveel aandacht aan haar besteedde. Sinds Zuid-Amerika was er iets in hem veranderd... was het verveling?

Anoniem
Wereldberoemd

Writings schreef:
Ze was wat verbaasd door zijn reactie. Ze had geen idee hoe zijn verhouding met Jimmy was, maar niet al te best, dat merkte ze aan de manier waarop hij dat had uitgebracht. Daar kon ze later nog gebruik van maken. Dat was goed om te onthouden. 'Never listen to Jimmy, now you got my attention boss', zei ze met een tevreden glimlach. Ze liet hem doen, en volgde hem dan ook vanaf het moment dat hij haar hand had vastgenomen. Ze nam deze wat steviger vast en liet zich door de club heen leiden door hem. Een wat verbaasde blik ving ze op van Jimmy en de meiden, die ze een knipoogje schonk alvorens ze Angelo verder volgde richting de zogenaamde vipruimte. Van het bestaan van deze ruimte wist ze niet af tot nu. Het was ook rustig. Twee tafeltjes op dat van hen na. Ideaal. Zo zaten ze niet in die drukte en kon ze zich gewoon op hem focussen zonder dat Jimmy haar zou komen storen, of ze blikken zou ontvangen van anderen. Zowel klanten als de dames. Niet dat Angelo dat zou laten gebeuren. Het was wel duidelijk dat als hij iets wilde het zo ook zou gaan, en dat Jimmy en Michael een stuk minder te zeggen hadden dan ze lieten uitschijnen. Het had haar maar 1 avond gekost om daar achter te komen. Toch draaide het daar op dit moment niet om. Ze was hier met hem nu, voor een moment alleen, en daar lag haar focus dan ook op. 'I'm good company so let's change that. What do you want me to do about that? Don't want you to stay bored', zei ze met een glimlach, terwijl ze haar blik over de ruimte liet glijden, waarna ze vervolgens weer naar hem keek. Ze was moe, dat voelde ze, maar ze waren hier waarschijnlijk niet om te praten, en dus moest ze aandachtig blijven, en vooral niet tonen dat ze intussen al best vermoeid was na al het dansen.

Anoniem
Internationale ster

Rosary schreef:
"First... take a seat" zei Angel rustig. Hij was verbaasd... ze was ineens gewillig. Tot nu had ze gas tegen gegeven, maar nu... ze deed poeslief. Ze waren bijna alleen in de vip ruimte, op één klant na en twee dames. Angel wist het zeker, iemand had met Veronica gepraat in de tussentijd. Ze wist wie hij was. Tuurlijk had hij er eerder deze nacht geen doekjes om gewonden. Hij had daarnaast ook zeker aandacht van haar opgeëist. "You're tired." Angel schonk een glas champagne voor haar in. Op elke tafel in de vip ruimte stond een fles champagne, want als je de ruimte kon betalen, kreeg je deze fles van het huis. "I can notice it... " zei hij "here..." hij overhandigde haar het glas. "You become nicer when your tired." De glimlach verscheen opnieuw op zijn mond. Misschien leek ze op hem? Was dat de vreemde aantrekking die hij voelde? De hele avond al deed ze iets met hem. Angel gaf toe dat hij vele gezichten had, maar zijn onderbuik gevoel zei hem dat de vrouw naast hem hier ook talent voor had. Onderbuik gevoelen... Angel nam een slok van zijn eigen glas champagne, daar geloofde hij immers niet in.

Anoniem
Wereldberoemd

Writings schreef:
Wat ze precies verwachtte wist ze zelf niet. Dat ze voor hem zou moeten gaan dansen, zijn ego wat strelen zoals ze eerder had moeten doen, drank voor hem halen, zitten en wachten tot hij haar zou opdragen wat ze moest doen. Dit gebeurde echter niet. Ze werd verbaasd door zijn woorden. Ze mocht gaan zitten bij hem, en het klonk niet op een dwingende manier. Het klonk alsof ze zelfs de keuze had om te weigeren, wat ze niet zou doen, maar alleen het idee dat ze die keuze kreeg verbaasde haar. Hij stelde zich anders op tegenover haar dan dat hij eerder had gedaan. Misschien omdat ze wel genoeg had bewezen dat ze niet gewoon voor hem zou knikken bij alles wat hij zei, maar dat ze zich toch gewillig wilde opstellen als ze het respect terug kreeg dat ze verdiende. Een goede wisselwerking, dat is waar ze op doelde en haar gevoel vertelde haar dat ze daar misschien wel op een lijn waren aangekomen. Ze nam naast hem plaats, en keek toe hoe hij haar een glas aanreikte dat hij had gevuld met champagne. Vrijgevig, galant. Zijn gedrag was volledig omgeschakeld. Hij wisselde van stemming om de zoveel tijd. Het maakte hem onberekend, gevaarlijk. Ze had geen idee wat zou volgen op zijn daden, terwijl dit bij Jimmy als Michael en andere types hier veel duidelijk was geweest. Bij Angelo was het enkel gissen, raden wat er zou volgen. 'I am. It was a busy night, and I drank a lot so that makes me tired', gaf ze toe, waarna ze haar glas tegen dat van hem aantikte, en een slokje nam. Hierna plaatste ze het glas voor hen op het tafeltje neer, en richtte ze haar blik weer op hem. 'I'm always nice. Well, if you're nice to me. You were harsh on me mister so I had to counteract. Just to keep it fun you know. I can act like that girl that was sitting on your lap earlier tonight, but you send here away with a reason. She's quiet, and doesn't dare to say something back, and that's exactly what you don't like. That's why I'm here, cause you can appreciate it when I'm a lot less nice', zei ze, terwijl ze hem bleef bekijken. Ze had hem doorgrond, en misschien hij haar ook voor een stukje, maar dat maakte niet uit.

Anoniem
Internationale ster

Rosary schreef:
"There she is..." Angel begon te lachen en nam een slok van zijn champagne. "Respect huh?" Respect moest je verdienen in zijn wereld en je kreeg dit zeker niet makkelijk. Hoe loyaler je was, hoe groter het respect. Angelo zei vaak dat zijn werk hem bijna dierbaarder was dan zijn leven, de waarheid. Het waren niet alleen woorden... het waren ook daden en dit had hem veel opgeleverd. Naast respect had dit er zeker voor gezorgd dat hij al op jonge leeftijd een hogere rang had bemachtigd dan zijn compagnon Michael. "I like it" zei hij "didn't tink I would... but I think I do." Hij keek haar aan en met zijn hand stopte hij een plukje haar achter haar oor. Zag hij dit goed? Het leek alsof ze begon te blozen, maar het was donker in de vip ruimte en Angel gaf toe dat hij graag zou willen dat ze dit deed, zeker weten deed hij echter niet. Het bleef een spel en elke kant die ze hem tot nu toe van haarzelf had laten zien, maakten hem nieuwsgieriger. Het daagde hem uit om hetzelfde bij haar te doen, meerder kanten van hemzelf aan haar te openbaren en te proberen om uit te vogelen wat het geen in haar deed ontwaken dat hem zo intrigeerde. Het was leuk en het hielp tegen zijn verveling. "When you've finished your glass, you can go home." Angel stond op "I enjoyed my time with you tonight..." zei hij en verliet de vip ruimte.

Anoniem
Wereldberoemd

Writings schreef:
Ze moest lichtjes lachen om zijn reactie. Hun interactie verliep vlot, en maar goed ook. Voor een moment leek hij zich open te stellen, en niet het arrogante portret op te zetten wat hij had gedaan toen hij haar pas ontmoette aan de bar. Hij was vriendelijk, geïnteresseerd, al was daar natuurlijk de façade die een man opzette om een vrouw te verleiden. Dat was zelfs niet alleen in een stripclub zo. In het dagelijks leven had ze het ook vaak genoeg gezien. Mannen die haar op allerhande manieren probeerde in hun bed te krijgen. Met lieve woorden, een mysterieus bericht, het laten uitstralen dat ze het allemaal niet zo speciaal vonden en het dus van haar afhing. Het was niet zo dat hij die interesse naar haar uitstraalde. Hij leek eerder geïnteresseerd in wat haar bedoelingen waren, waarom ze zich op een bepaalde manier opstelde, en hoe hij zich daarbij voelde. Voelen was misschien het foute woord. Ze vermoedde dat hij niet echt met veel gevoelens bezig was. Eerder of hij het wel kon waarderen hoe ze tegenover hem stond, zonder daar het woord voelen bij te moeten gebruiken. Hij had er vast geen gevoel bij, enkel een idee, een mening die hij intussen van haar had gevormd. Ze volgde met haar ogen zijn beweging, en een glimlach vormde zich om haar lippen. 'I'm glad you do', zei ze, waarna ze haar glas weer van tafel nam, en het aan haar lippen zette om ervan te drinken. Nog voor ze het goed en wel besefte was hij opgestaan, klaar om te vertrekken. Ze mocht naar huis, nadat ze amper een kwartier samen hadden gezeten. Was het dit nu? Was dat het eenmalige beetje interesse wat ze bij hem had kunnen loswekken? Wilde hij niet dat ze voor hem zou dansen zoals andere meiden dat hier hadden gedaan en had ze zich misschien vergist? Was ze te snel postief geweest? 'The feeling is mutual, bye boss', zei ze met een glimlach, ietwat teleurgesteld, al probeerde ze dit zoveel mogelijk te verbergen. Veel zin had het niet meer voor haar om nog langer te blijven zitten. Haar glas leegdrinken en maken dat ze hier weg was zodat ze genoeg slaap zou krijgen, dat was het beste wat ze kon doen. Morgen zou ze vast tot de middag in bed blijven, waarna ze op het het bureau verwacht werd bij haar baas om verslag te geven van haar eerste avond. Ze was ook zeker dat ze morgenavond weer zou werken, en dus moest ze goed uitgerust zijn, om er weer een nacht tegen te kunnen.

Anoniem
Internationale ster

Rosary schreef:
Het was een nacht die Angel niet snel zou vergeten. De deal was simpel geweest, nee dat was niet datgeen wat de nacht speciaal had gemaakt. Was het Veronica geweest? Deels durfde Angel dit toe te geven. Ze was zeker een bijzondere meid. Waar had Michael haar gevonden? Naast haar danskunsten had ze meer in haar dan alleen dat, nee ze was vlijmscherp... althans zo kwam ze op hem over. Een kleine glimlach verscheen wederom op zijn mond bij de gedachtes aan haar. Hij liep samen met Michael richting de achterdeur. "What a night!" Riep Michael opgewonden "and the deal, it could not have gone better!" Angel zuchtte "yeah Michael, it was a great night." Hij stak een sigaret op en keek uit over de straat. "Where is Jimmy?" Vroeg hij aan Michael. "He is staying here tonight, he got in some trouble at home with his girlfriend or neighbour or something." Michael trok z'n schouders op "well, see ya later!" Hij stapte in zijn auto en reed weg. "Yeah..." zei Angel zacht en gooide z'n sigaret op de grond. Hij liep richting zijn auto, een oude mustang. Het werd ook tijd voor Angel om terug te keren naar zijn woning. Een klein appartement in een complex die nodig toe was aan een renovatie, maar dit was dan ook de reden dat Angel voor deze woning had gekozen. Het complex bevond zich in een wat "slechter" deel van de stad en zodra hij de wijk inreed zag hij nog altijd mensen over straat lopen, ondanks het late tijdstip. Leven en laten leven, dat was het onbesproken motto in de wijk en dit zorgde voor privacy. Angel was aangekomen op zijn bestemming en stapte uit zijn auto en liep de trap op naar zijn appartement.

Anoniem
Wereldberoemd

Writings schreef:
Ze had haar glas leeggedronken en was vrij kort daarna opgestaan, en langs de bar door naar de kleedkamer gelopen. Er waren nog meiden aanwezig. De club zou dus nog niet meteen sluiten. Gabriella was echter blij dat ze naar huis kon. Jimmy had een taxi voor haar gebeld die haar zou komen ophalen. Het was dat of hij die haar naar huis zou brengen, wat hij opgetogen had voorgesteld. Dat verzoek had ze geweigerd. Dat kon ze er nu even echt niet bijhebben, en eenmaal ze haar normale kleding weer had aangetrokken, en ze langs achter de tent had verlaten, was ze dan ook tevreden toen ze de taxi al klaar zag staan. Nadat ze was ingestapt en haar adres had gezegd, vertrok de man achter het stuur. Er werd niet gesproken onderweg. Daar was ze blij om. Ze had voor even geen behoefte aan een gesprek met nog een vreemde. Zo had ze er vanavond al genoeg gehad, en dat zou de komende tijd nog wel zo doorgaan. Het zouden geen vreemden voor haar blijven, maar ergens zou ze zich toch altijd vreemd van hen voelen. Deze wereld was niet haar wereld, en ze wist heel goed wat er voor haar verborgen zou blijven. Uiteindelijk zou ze er wel achter komen wat er allemaal achter zat, maar daar was de tijd nu nog niet rijp voor, en het zou afwachten worden. Eenmaal aangekomen bij het appartementencomplex waar ze voorlopig verbleef tijdens haar opdracht, stapte ze uit de wagen, betaalde netjes voor de rit, waarna ze naar de ingang liep. Het was een stuk kleiner dan het huis waar ze in woonde. Dit was meer een loft helemaal bovenaan in het gebouw. Ze had er alles wat ze nodig had, en dat was uiteindelijk wat telde. Nadat ze de lift naar boven had genomen liep ze naar binnen toe, controleerde ze nog of ze alles goed had afgesloten, waarna ze gelijk naar de badkamer liep. Douchen zou ze morgen wel doen. Ze was vooral moe nu, en nadat ze zich had omgekleed in wat comfortabels om te slapen kroop ze dan ook gelijk haar bed in. Niet veel later viel ze in slaap, zonder al te veel zorgen over wat zich vandaag had afgespeeld.

Anoniem
Internationale ster

Rosary schreef:
De volgende dag was Angel al vroeg op. Hij had een kort kunnen slapen en voor nu vond hij dat genoeg. Vandaag had hij een afspraak met zijn baas. Een man die hij maar af en toe zag, maar bewonderde en respecteerde alsof hij zijn vader was. Angel kende zijn eigen vader niet en zijn moeder had hem op jonge leeftijd achtergelaten... hij was 6. De zon scheen vandaag, fel... maar gelukkig had hij na de drankjes van gisteren geen last van een kater. Hij liep naar de kleine badkamer van zijn appartement en stapte onder de douche. Na het douchen kleedde hij zich aan. Netter dan gisteren, alleen voor ontmoetingen met de baas droeg hij een pak. Het stond hem goed, dat vond hij zelf... maar de complimenten die hij ontving wanneer hij zijn pak droeg, bevestigden dit. "Alright..." zei hij tegen zichzelf en stapte in zijn auto. De locatie van de ontmoeting bevond zich aan de andere kant van de stad in een klein restaurant. Het was gek dat de ontmoeting op kleerlichte dag plaatsvond, meestal vonden ze plaats wanneer het al donker was buiten. Hij vond het niet erg. Angel trapte het gaspedaal iets harde in en scheurde richting het restaurant.

Anoniem
Wereldberoemd

Writings schreef:
Zoals voorspeld werd ze de volgende dag pas rond de middag wakker. Ze had nog tijd genoeg om op tijd op het bureau aan te komen. Daar moest ze pas na de middag verschijnen. Bij het politiebureau waar ze normaal zat voor haar werk zouden ze niet afspreken. Voor de veiligheid van de opdracht zou ze naar een openbaar gebouw gaan waar haar baas een ruimte had afgehuurd om te vergaderen, en zo zouden ze dat elke keer op een andere locatie doen. Het was beter voor haar eigen veiligheid, en voor het slagen van de opdracht zonder dat er complicaties zouden komen. Ze stond op uit bed en liep gelijk naar de badkamer toe. Hier kleedde ze zich volledig uit, waarna ze onder de douche stapte en voor een tijdje onder de warme stralen bleef staan. Ze kon er zo van genieten om heerlijk warm te douchen. Lang duurde het plezier echter niet, want al snel voelde ze de stralen kouder worden. Dat was dan ook weer het nadeel van een nieuwe woonplaats. Je wist niet wat je te wachten stond. Dingen die misschien vanzelfsprekend waren in je eigen huis waren dat niet als je op locatie zat, en daar moest ze weer wat inkomen. Ze besloot dan ook maar dat het genoeg was geweest, en ze draaide de douchekraan dicht, waarna ze een handdoek om haar heen wikkelde, en intussen haar haren al droogde. Veel werk had ze daar niet mee. Haar haren vielen automatisch golvend over haar schouders als ze deze wat droog wist te blazen, en meer deed ze dan ook niet. Ook haar make-up was voor straks. Voor nu was het zo even goed, en nadat ze zich had aangekleed liep ze dan ook gelijk naar de keuken toe. Het was al middag. Toch had ze nog niet veel honger, en met een yoghurtje had ze dan ook voldoende gegeten. Ze was klaar om te vertrekken, al keek ze er ergens niet echt naar uit om verslag te moeten gaan doen, gewoon omdat er nog niet veel te vertellen viel, en haar baas misschien al meer vooruitgang had verwacht. Wellicht niet. Contact maken op haar eerste avond aan het werk was al een goede zet, maar toch was ze altijd onzeker op dat vlak, als het op haar kwaliteiten binnen haar werk aankwam. Ze had een taxi gebeld, die niet veel later al aankwam. Het was een rit van een halfuur richting locatie, en voor die tijd zat ze dan ook wat op haar telefoon. Haar nieuwe telefoon weliswaar. Haar eigen toestel zou ze pas weer terugzien na de opdracht.

Anoniem
Internationale ster

Rosary schreef:
"Welcome Angelo." Angel liep het restaurant binnen en werd begroet door een man gekleed in een zwart pak. Deze man kende hij niet, maar dit was normaal. Zijn baas had veel mensen om zich heen waarvan Angel de namen niet kende. "Hello" hij begroette de groep mensen in het restaurant en nam vervolgens plaats aan de tafel. "Good work Angelo" zijn baas complimenteerde hem en dit bezorgde hem een glimlach op zijn mond. "Thank you" zei hij "It's just my job" voegde hij er aan toe. "Well... You dit a good job. Listen... I have been thinking." Net op dat moment liep een ober langs en vroeg de mannen of ze iets wilden drinken. "I'll have a vodka." Dit was zijn standaard bestelling. Zijn baas schraapte zijn keel en vervolgde hetgeen dat hij wilde zeggen. "We have selected you for a special mission Angelo. You'll infiltrate at another organizaton." Angel wist niet wat hij hoorde. Een andere organisatie? Welke en hoe dan precies? De vraagtekens die hij had waren van zijn gezicht af te lezen. "You'll get the details tonight at Garden of Eden, I'll send a person who can fill you in." Zijn baas stond op "enjoy your drink Angelo. We'll meet again. I have put my trust in you so don't let me down." En met die woorden verliet zijn baas het restaurant. Daar zat hij dan. Aan een lege tafel met een glas vodka... Een missie dus... Angel paktte zijn telefoon en belde Michael. "Yeah?" Nam hij op "What can I do for you?" Angel zuchtte "Michael, I'll be coming tonight, so prepare a table in the club. Not the vip room this time, I want to have a good view of the stage." "Yes boss." Antwoorde Michael en met die woorde beinidgide Angel het gesprek, dronk zijn glas leeg en verliet ook zelf het restaurant.

Anoniem
Wereldberoemd

Writings schreef:
Eenmaal aangekomen bij de locatie betaalde ze de chauffeur, en vroeg aan hem of hij kon terugkomen wanneer ze hem zou bellen. Wanneer dit geregeld was vervolgde ze haar weg richting het grote gebouw recht voor haar. Het was een soort toren waarin er zich allemaal kantoren bevonden van diverse bedrijven. Hier zou hun eerste bespreking doorgaan, waar precies was voor haar nog onbekend. Ze liep naar binnen toe waar ze vrijwel meteen bij de balie aankwam. 'Gabriella, I have a meeting with..'. Nog voor ze was uitgesproken vulde de dame achter de balie de rest van haar informatie aan, en met een glimlach wist ze Gabriella te vertellen waar ze moest zijn voor dat gesprek. Tweede verdieping, de deur waar ze recht op in liep als ze de lift uitkwam. 'Thank you', zei ze met een glimlach terug, alvorens ze de lift nam naar de tweede verdieping, en hier zoals haar werd verteld op de deur klopte waar ze recht op af liep. Al vlug werd de deur geopend, niet door de baas zelf maar door zijn assistente, die na het openen van de deur de kamer verliet. Gabriella liep dan ook in haar plaats naar binnen toe, en ze nam plaats aan de tafel, tegenover haar baas die een mapje uit zijn aktetas viste, en met een pen klaar zat. 'Tell me everything you know', vroeg hij haar, erg geïnteresseerd in wat er zou volgen. Ze begon dan ook te vertellen wat er zich had afgespeeld. Alles wat ze had gezien, wie er aanwezig was, wat ze zelf had meegemaakt met Angelo die avond. Haar baas knikte. Hij leek onder de indruk te zijn, al kon ze dat niet met volledige zekerheid zeggen. Haar baas was altijd nogal gereserveerd, en dat was nu niet anders. 'Great job Gabriella, I'm impressed', kreeg ze te horen. Ze kon de kleine glimlach die ze om haar lippen kreeg niet onderdrukken. 'What should I do next?', vroeg ze nog. 'Just keep going like you started. Then it's gonna work out for you'', zei hij. Dat was het dus. Geen verdere instructies. Gewoon verder gaan en afmaken met waar ze aan was begonnen. 'Understood', zei ze met een knikje. Hun gesprek had een kleine twee uur geduurd, en ze verwittigde dan ook de man die haar weer zou komen ophalen, alvorens ze haar baas gedag zei, die haar nog veel succes wenste. Wanneer ze hem zou terugzien was nog niet duidelijk. Misschien morgen, of misschien dat ze een extra dag kreeg om info te verzamelen. Ze verliet het kantoor, nam de lift naar beneden, en nadat ze de vrouw achter de balie nogmaals had bedankt liep ze naar buiten toe, waar ze geduldig wachtte tot ze haar zouden ophalen.

Anoniem
Internationale ster

Rosary schreef:
De rest van de middag had Angel weinig te doen. Tussen zijn werk in waren de dagen soms lang. Vrienden had hij niet, nee... Michael, niet echt een vriend maar wel de gene waar hij het meeste contact mee had. Het was een eenzaam beroep moest hij toegeven, maar anders zou hij niet willen. Angel besloot om wat tv te gaan kijken, misschien een dutje? Hij had afgelopen nacht maar kort geslapen.

"Mommy? Where is everybody?" Een stem die klonk als een jong kind echode in het bos. "It's so dark!" Het was donker, het waaide en de geluiden klonken onbekend, griezelig. Hijgen... alsof iemand aan het rennen was. "Auch..." modder... bladeren. Een realisatie, hij was het kind... Hij keek voor zich uit en zag dat zijn handen onder de modder zaten. Hij was gevallen. Hij keek omhoog en zag de hoge bomen, dit door het kleine beetje licht van de maan. "Please, don't leave me! I promise... I'll be good!" Het was zo koud en hij was helemaal alleen. Hij begon harder te rennen, maar had geen idee welke kant hij op moest. Door de bomen leek alles het zelfde. Hij was verdwaald. Paniek, angst... "Please! Mommy... I'm sorry, please, I'm scared. Mommy... please, don't leave me..."

Met een schok schrikte Angel wakker. Een droom, van vroeger. Hij had gezweet en zijn ademhaling klonk versnelt. Het verleden was iets dat hij liever vergat. Het was nu alweer een aantal weken geleden dat hij over vroeger had gedroomd. Hij stond op en liep richting de kleine badkamer in zijn appartement. Hij sprong onder douche. Nog even en dan zou hij richting Garden of Eden vertrekken. Hij had een plan, maar was nog niet zeker of het een goed plan zou zijn en wat zij hiervan zou denken. Michael wist nog van niets, alleen dat hij zou komen. Na de douche liep hij terug naar zijn slaapkamer en trok opnieuw het pak aan van deze ochtend. Ja, vanavond zou hij arriveren in stijl. De ondeugende glimlach verscheen op zijn mond toen hij zichzelf in de spiegel bekeek. Hij streek het pak glad, haalde zijn hand door zijn haren en spoot zijn favoriete geur op. Het was tijd en met een goed gevoel verliet hij zijn appartement en stapte in zijn auto. Ondanks zijn goede gevoel was hij zijn droom van eerder nog niet helemaal vergeten, al deed hij erg zijn best.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld